สองวันต่อมา ร้าน Good Time พิซซ่า... “ทำไมแกยังไม่รีบกลับบ้านอีกทิชา วันนี้แกต้องไปทำภารกิจไม่ใช่เหรอ” “ยังไม่ถึงเวลาเลิกงาน”น้ำเสียงสงบนิ่งแบบใช้ความคิดของทิชาเอ่ยออกไป เธอจะทำยังไงดี วันนี้เธอจะต้องเจ็บตัวอีกแล้ว มันไม่ง่ายเลยนะภารกิจนี้ กว่าจะผ่านไปแต่ละครั้ง “แกถ่วงเวลาอยู่ใช่มั้ยทิชา นี่ก็เลยเวลาเลิกงานไปสิบนาทีแล้ว แกดูนาฬิกาสิ” “อือ...แล้วไง...ฉันจะถ่วงเวลานิดๆ หน่อยๆ ไม่ได้หรือไง ฉันเกลียดนายแทนคุณที่สุด นายนั่นไม่มีความสามารถที่จะคุยกับคุณท่านเลย” “นายแทนคุณเป็นคนเจ้าชู้ ได้แกฟรีๆ ทำไมหมอนั่นจะไม่ชอบล่ะทิชา...แกลองคิดดูสิ มีเหตุผลอะไรที่เขาจะทักท้วงคุณย่าของเขาล่ะ” “ถึงนายนั่นจะเจ้าชู้ขนาดไหน แต่ถ้าคนเกลียดหน้ากัน ก็ไม่น่าจะมีอะไรกันได้นี่ธารา” “แกก็เสร็จหมอนั่นไปแล้วนี่ ตอนที่แกมีอะไรกัน เขามีท่าทีว่ายังไงบ้างล่ะ ถึงเกลียดก็เอาได้ ลองคิดดูดิ แกไม่รู้ตัวว่าตัวเองสวยบ้างเลยหรือไงทิชา สวยระดับมิสแกรนด์ขนาดนี้ ใครก็อยากเอาวะ” “โอ้ย! ธาราฉันปวดหัว นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย ยิ่งหาทางเท่าไร มันก็ยิ่ง
“ดิฉันไม่ได้อยากรู้อะไรเกี่ยวกับคุณ ไม่ต้องบอกหรอก”ดูจากสีหน้าและท่าทางของเขา ทิชาก็พอจะมองออกแล้ว ว่าเขาจะสื่อถึงอะไร เป็นอย่างที่ธาราเพื่อนของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ‘นายแทนคุณเป็นคนเจ้าชู้และบ้ากาม ถึงแม้จะเกลียดแกยังไง นายนั่นก็เอาแกลงแน่นอน’ “อืม...เก่งนี่...งั้นก็รีบเข้ามาสิ ฉันพร้อมแล้ว” “แต่ดิฉันขอปิดไฟก่อน...”ทิชายังคงต่อรอง จะให้เธอมีอะไรกับนายนี่ทั้งที่เห็นหน้ากันเนี่ยนะ ไม่ไหวหรอก เธอไม่ได้หน้าหนาอย่างเขานะที่จะทำแบบนั้นได้ “ไม่! เธออย่าเรื่องมากได้มั้ย ฉันพึ่งรู้มาว่า เธอได้เงินจากย่าของฉันไปไม่น้อยเลยนี่...มาสิ...จะเล่นตัวไปทำไมอีก” “บ้า! คุณนี่มันบ้าจริงๆ” “มา!...เธอก็อย่าลีลาให้มันมากนัก ที่ฉันยอมให้คุณย่าบงการฉันทุกอย่าง ก็เพราะฉันเห็นแก่มรดกหรอกนะ ไม่งั้น ฉันก็คงไม่มาทำอะไรบ้าๆ กับเธอแบบนี้หรอก...เธอคงคิดว่าฉันชอบเธองั้นสิ” “ก็แล้วทำไม ตอนแรก คุณไม่ร่วมมือกับฉัน หลอกคุณย่าของคุณไปเลย ไม่ต้องมาทำอะไรกันจริงๆ ล่ะ ทำไมคุณไม่ปฏิเสธ” “ฉันไม่หลอกคุณย่าแน่...อีกอย่าง...การทำให้เธอท้อง มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องยาก
10 นาทีต่อมา... บนเตียงใหญ่ขนาดคิงไซส์...ร่างกำยำกำลังครอบครองร่างงามอย่างดุดัน หิวกระหายเพราะเพลิงอารมณ์ปรารถนาลุกโชน ดุ้นมังกรใหญ่เริ่มเร่งจังหวะไปมาโดยไม่สนใจเรือนร่างงามของหญิงสาวที่ดิ้นพล่าน ร่างอวบอิ่มบิดเร้ามากเท่าไหร่ก็เหมือนกับเพิ่มแรงกระตุ้นมากเท่านั้นราวกับเติมเชื้อไฟลงไป! “ฮึก! อึก!” กายสาวสะดุ้งแทบจะทันที เมื่อเจ้าแท่งร้อนกระแทกเข้ากับใจกลางช่วงล่างของเธอราวกับห่าฝนเทกระหน่ำแบบไม่ขาดสาย นี่ร่างกายของทิชาเป็นอะไรไป ทำไมถึงไม่เจ็บปวดเหมือนครั้งก่อน ความวาบหวิวกำลังปั่นป่วนตรงกลางช่องท้องของเธอมันวนหมุนรอบอยู่อย่างนั้น...“โอ๊ะ! โอววว์” เสียงร้องครวญครางของคนตัวใหญ่ดังลั่น เมื่อสะโพกสอบเบียดเด้งติดๆกัน ท่อนความเป็นชายอันแข็งแกร่ง จ้วงลึกกระแทกกระทั้นเข้าช่องทางรักโดยไม่สนใจสิ่งใด อารมณ์ปรารถนาความต้องการขึ้นขีดสุดอย่างไม่เคยเกิดขึ้นกับชายหนุ่มมาก่อน ภารกิจในการสร้างทายาทครั้งนี้ มันทำให้แทนคุณมีความสุขเหลือเกิน ‘ยัยเด็กแสบ!’“ฮึก! อร๊าง!!” เสียงร้องครางดังหลุดเล็ดลอดออกมา ความเสียดเสียวเกิดขึ้นกับเรือนกายของหญิงสาว มือบางจิกดึงผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น ริมฝี
ติ้ง! ติ้ง! ติ้ง! เสียงข้อความของแอพพลิเคชั่นแชทดังขึ้น ‘ใครส่งอะไรมาเนี่ย’ เจ้าของสมาร์ทโฟนเลื่อนดูและกำลังจะกดดูข้อความที่ถูกส่งโดยบุคคลนิรนามที่เจ้าตัวไม่รู้จัก “หรือว่าจะเป็นมิจฉาชีพนะ...ไม่เปิดดีกว่า” ติ้ง! ติ้ง! ติ้ง! เสียงข้อความแชทดังขึ้นอีกครั้ง ‘เกี่ยวกับแทนคุณ...แฟนของคุณนะ’ “อะไรนะ...รู้จักแทนด้วยเหรอ”เมื่อเจอข้อความที่เอ่ยถึงแฟนหนุ่มของเธอ เดียร์น่าไม่อาจทนได้อีกต่อไป เธอเปิดรับข้อความแชทจากบุคคลนิรนามนั้นทันที ID08956 : [ภาพถ่าย] ID08956 : ผู้หญิงในภาพนี้กำลังจะฉกแฟนคุณไป ID08956 : [สติ๊กเกอร์หัวเราะ] ID08956 : ถ้าคุณอยากรู้เรื่องนี้ ให้ตามไปสืบที่บ้านแฟนของคุณ ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้ได้แอบกินแฟนคุณไปเรียบร้อยแล้ว ID08956 : [สติ๊กเกอร์หัวเราะ] ID08956 : เรื่องนี้ นายแทนคุณกำลังปิดบังคุณด้วย อยากรู้รายละเอียดมากกว่านี้ แนะนำให้ไปที่บ้านภัทรจุฑาธานันท์ “นี่มันอะไรกัน! อีนังนี่มันเป็นใคร!”มือบางสั่นระริกขณะกำลังอ่านข้อความและรูปภาพในแชทของบุคคลนิรนาม ทำไมผู้หญ
ณ คฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์... “แฟนของตาแทนมาที่บ้านงั้นเหรอ…ทำไมหล่อนไม่รีบไปรายงานฉันนวล” คุณหญิงเจิมจันทร์ได้รับรายงานด่วนว่ามีแฟนของหลานชายคนโปรดบุกมาที่บ้าน “เอ่อ...ไม่ทันจะได้รายงานคุณท่านเลยค่ะ คุณเธอก็เดินเข้ามาในบ้านไม่สนใจอะไรเลยค่ะ นวลเองก็ห้ามเธอแต่เหมือนเธอกำลังโมโหอะไรสักอย่างนะคะคุณท่าน” “แล้วแม่ภารวีล่ะอยู่ไหน” “คุณผู้หญิงออกไปข้างนอกค่ะ” “แล้วยังไงต่อ แม่คนนั้นมาถามถึงตาแทนใช่มั้ย” “น่าจะใช่ค่ะ นวลเห็นโทรศัพท์คุยกับคุณแทนอยู่ค่ะ ดูท่าทางเธอจะโกรธคุณแทนมากนะคะ แต่ว่านวลก็แอบสงสัยอยู่เหมือนกันค่ะ ว่าทำไมเธอถึงเดินสอดส่องไปทั่วบ้านเลยค่ะ เหมือนจะหาอะไรสักอย่าง ถามอะไรเธอก็ไม่ตอบค่ะ” “แฟนตาแทนบุกมาแบบนี้ จะต้องมีอะไรแน่เลย ถ้ามาหาตาแทนโดยเฉพาะก็ต้องโทรหาตาแทนก่อนหน้านี้ไปแล้ว ทำไมต้องมาที่บ้านด้วย ฉันคิดว่า แม่นี่ต้องมีอะไรแน่นอน หรือนางจะรู้ว่าเรื่องของตาแทน” “ก็น่าจะเป็นไปได้นะคะ ไม่งั้นคุณเธอจะมาทำไมที่นี่ ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็น และเป็นแฟนกับคุณแทนตอนไหนกันคะ เมื่อก่อนตอนที่คุณแทนยังไม่ได้ไปเรี
คฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์... “คุณท่านเรียกหนูมาทำไมเหรอคะพี่นวล”ทิชากลับมายายของเธอก็บอกเธอว่าคุณท่านเรียกให้เธอไปพบ คุณท่านมีเรื่องอะไรจะคุยกับเธอนะ “เดี๋ยวคุยกับคุณท่าน หล่อนก็จะรู้เองแหละทิชา” “รู้อะไรกันคะ หนูไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย”เรื่องนี้มันดูแปลกชอบกล คุณท่านจะให้เธอทำอะไรอีกเนี่ย “อืม...คุณท่านมาแล้ว หล่อนก็คุยกับคุณท่านเองก็แล้วกัน” “มาแล้วเหรอ...ทิชา” “ค่ะคุณท่าน” “หล่อนยังไม่ได้เปลี่ยนชุดเลย พึ่งกลับจากทำงานมาหรือไง แล้วทำงานที่ร้านของหลานฉันเป็นยังไงบ้าง” “ค่ะคุณท่าน ยายบอกว่าคุณท่านต้องการพบหนู ก็เลยรีบมาค่ะ พึ่งกลับจากร้านคุณทอฝันค่ะคุณท่าน ทำงานที่ร้านก็ดีค่ะคุณท่านไม่เหนื่อยอะไร”อย่าบอกนะคุณท่านเรียกเรามาก็เพื่อจะถามเราแค่เรื่องนี้ หรือจะอยากรู้เรื่องของคุณทอฝันกันนะ “อืม...ก็ดีแล้ว อีกสักสิบวัน หลานฉันคงไม่ยุ่งอะไรมากสินะถ้าไม่มีหล่อนอยู่ช่วย” “สิบวันเหรอคะคุณท่าน เอ่อ คุณท่านหมายถึงอะไรคะ หนูไม่เข้าใจที่คุณท่านพูดเลยค่ะ” “ฉันก็หมายความว่า นับตั้งแต่วินาทีนี้เป็น
บ้านหลังเล็กๆ...ภายในบริเวณคฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์ “มาพอดีเลยลูก ยายกำลังจะโทรตามจิณณ์อยู่พอดี”วรรณาร้อนใจเรื่องของหลานสาวของเธอเป็นอย่างมาก ทิชาไปบ้านใหญ่ตั้งนานสองนานแล้วยังไม่กลับมาอีก นี่จะเข้าชั่วโมงที่สองแล้วนะ คุณท่านมีเรื่องคุยอะไรหนักหนา ถึงได้ต้องใช้เวลานานขนาดนี้ “โทรตามผมเหรอครับยาย ผมก็มาหายายทุกวันอยู่แล้วนี่ครับ แต่ว่าวันนี้เลิกงานเย็นหน่อยครับ ผมก็เลยมาช้าครับ”ความจริงหลายวันมานี้ จิณณ์พยายามทำให้ตัวเองไม่ว่างต่างหากล่ะ ถ้าจิณณ์ว่างเมื่อไหร่ เขาก็จะคิดถึงแต่เรื่องของทิชากับแทนคุณทุกครั้ง “ยายจะวานจิณณ์หน่อยลูก พอดีทิชาไปบ้านใหญ่เกือบสองชั่วโมงแล้ว เห็นว่าไปพบคุณท่าน เลิกงาน ทิชาก็ไปเลย จิณณ์ไปดูให้ยายหน่อยได้มั้ยลูก” ก๊อก! ก๊อก! “อ่าว...นั่นใครมาล่ะ หรือว่าจะเป็นคนที่บ้านใหญ่ ถ้าเป็นทิชาคงไม่เคาะประตูแบบนี้แน่” “เดี๋ยวผมไปเปิดครับ” แกร๊ก! “คุณท่านให้นวลมาบอกยายวรรณาค่ะ ว่าทิชาอยู่บ้านใหญ่ ยายไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ” “อยู่บ้านใหญ่? อยู่ทำไม ทิชาไปทำอะไร” “นั่นสิครับ ทิชาไปทำอะ
คฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์... “นี่พวกเรานัดกันมาหาย่าหรือเปล่า”เจิมจันทร์เอ่ยถามผู้เป็นหลานทั้งสองของเธอ “ไม่ได้นัดครับคุณย่า” “ทอฝันมีเรื่องจะคุยกับคุณย่าฮะ” “ทำไมเราไปตัดผมสั้นขนาดนี้เนี่ย...ทอฝัน แต่งตัวเป็นผู้ชายเต็มตัวเลยนะ ครั้งก่อนที่ย่าเจอเรา ก็ไม่ได้เป็นมากขนาดนี้เนี่ย โอย...ตายจริง” “ทอฝันชอบแบบนี้ฮะ พี่เทวามีเรื่องด่วนหรือเปล่าฮะ ถ้าไม่ด่วน น้องจะขอคุยกับคุณย่าก่อนพี่เทวานะฮะ” “คุยมันพร้อมกันนี่แหละ เรื่องทิชาใช่หรือเปล่า” “ครับ/ฮะ” “ทำไมหลานจะมาพูดเรื่องอะไร หรือจะมาขอร้องย่าเรื่องทิชากันอีกหรือเปล่า” “คุณย่าไม่ควรทำกับทิชาแบบนี้นะฮะ มันดูโหดร้ายเกินไป ทิชาเป็นคน อีกอย่างเรื่องสืบทอดทายาทตระกูลอะไรนั่น ทอฝันก็ไม่เห็นว่ามันจะสำคัญอะไรเลยฮะ” “ผมก็เห็นด้วยกับทอฝันนะครับคุณย่า ปล่อยตัวทิชาเถอะครับ เราใช้วิธีอื่นก็ได้นี่ครับ” “วิธีอะไร ไหนพวกเราลองบอกย่ามาซิ ว่าย่าจะใช้วิธีไหน” “มันสำคัญมากเลยเหรอฮะ ที่คุณย่าจะต้องทำตามที่คุณปู่สั่งไว้ หาทายาทสืบทอดสกุลของเรา”
ณ โรงแรมสุดหรู ประเทศสิงคโปร์... “ปล่อยผมนะ! นี่คุณทำบ้าอะไรของคุณ...ทอฝัน”จิณณ์กำลังปัดมือเล็กๆ ของคนที่คร่อมอยู่บนร่างของเขาออก ยัยตัวแสบหลอกเขามาประชุมที่สิงคโปร์ สุดท้ายไม่มีเรื่องการประชุม ไม่มีติดต่อใดๆ เกี่ยวกับงานเลย พอรู้ว่าโดนเธอหลอก เขาก็โมโหเป็นอย่างมาก แสบจริงนะ! “ก็จะปล้ำนายไง...นี่อย่าบอกนะ...ว่านายไม่รู้ว่าฉันจะทำอะไรนาย...อืม...แต่ไม่เป็นไร...รออีกสักสิบนาที นายก็จะไม่พูดกับฉันแบบนี้แน่นอน” “ทำไม! คุณจะทำอะไร” “นายนี่*ซื่อบื้อจริงๆ เลยนะจิณณ์ ฉันถามนายหน่อย เมื่อกี้นายกินอะไรไปบ้าง นายไม่สังเกตตัวเองบ้างเลยเหรอ...อืม...ยานี้เขาบอกว่าประมาณสิบห้านาทีก็จะออกฤทธิ์ ตอนนี้นายก็อยู่เฉยๆ สักพักนะ”แผนการร้ายของทอฝันก็คือการใช้ทางลัด นายนี่ต้องใช้วิธีแบบนี้ถึงจะเอาอยู่ รอให้มาจีบเธอก่อน ชาตินี้ก็คงไม่มีวันสำเร็จแน่นอน “ทอฝัน! คุณใส่อะไรลงไป!”จิณณ์จำได้แค่ว่าเธอยื่นน้ำอัดลมกับน้ำเปล่าให้เขา ตอนเขาเปิดมันก็ผนึกอย่างดี เหมือนไม่ได้ถูกเปิดมาก่อนหน้านี้นี่ แล้วเธอจะใส่อะไรไปตอนไหนกัน “ฉันใส่ยาปลุกเซ็กส์ลงไป นายกระหายน้ำม
รถสปอร์ตคันหรู... “นี่คุณจะพาฉันไปไหนคะ มันไม่ใช่ทางกลับบ้านนะ” “ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณส่วนตัว” “เราคุยกันแล้วนี่คะ คุณยังไม่เข้าใจตรงไหนอีกคะ” “ไม่เข้าใจตรงที่ ทำไมคุณไม่ยอมตกลงแต่งงานกับผมสักที” “นี่มันผ่านมาไม่กี่วันเองนะคะ ไหนคุณบอกว่า จะให้เวลาฉันหนึ่งเดือน แล้วนี่อะไรคะ” “ผมใจร้อน ไม่อยากรออีกแล้ว” “คุณบ้าไปแล้ว จอดรถเดี๋ยวนี้นะ ฉันไม่ไปกับคุณหรอก” “ไม่จอด ทำไมผมจะต้องเชื่อคุณด้วย” “นายแทนคุณ!” “ครับผม เรียกซะเต็มยศเลย มีอะไรเหรอครับ ^^”******************** ในขณะเดียวกัน...อีกด้านหนึ่ง... คฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์... “ฉันดีใจนะวรรณาที่เธอกับเหลนมาเยี่ยมฉันวันนี้ ตาแทนบอกฉัน ตอนแรกฉันยังไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำว่าทิชาจะยอมให้เธอกับเหลนมา แสดงว่าทิชาคงหายโกรธฉันแล้วใช่มั้ย” “ทิชาไม่เคยโกรธคุณท่านเลยนะเจ้าคะ เรื่องที่ผ่านมามันเป็นการเข้าใจผิดกันระหว่างทิชากับคุณท่านก็เท่านั้นเอง อิฉันเข้าใจทุกอย่างเจ้าค่ะ คุณท่านอย่าคิดมากเลยนะเจ้าคะ วันนี้ทิชากับคุณหน
“อุ๊บ!” เสียงของเขาขาดหายไป ริมฝีปากบางอ่อนนุ่มปิดปากของเขาเอาไว้ ลิ้นเล็กลากไล้ไปมา กระตุ้นความรู้สึกของเขาเป็นอย่างมาก มันวาบหวิวจนทำให้ลิ้นใหญ่อดใจไม่ไหวต้องสอดแทรกตอบกลับปากนุ่มนั้นทันที “อื้อ...” จูบ นี่คือจูบใช่มั้ย มันคือจูบแรกของธารา ทำไมรู้สึกดีและวาบหวิวขนาดนี้นะ มันดูนุ่มเบาสบายและที่สำคัญมันเสียวแบบแปลกๆ ด้วยนะ ^^ “ดีมั้ย” “ดีสิคะ เอาอีกค่ะ พี่จูบตรงอื่นบ้างสิ...”ความรู้สึกของธาราตอนนี้มันปั่นปวนไปหมด ริมฝีปากของเขาช่างมีมนต์วิเศษอะไรขนาดนี้ ลากไปตรงไหนมันก็รู้สึกซาบซ่านตรงนั้น เนี่ยเหรอ ความสุขของการมีเซ็กส์ “ได้สิ...พี่มีอารมณ์กับเรามากๆ นะธารา พี่...”ริมฝีปากหนาซุกไซร้เข้าไปยังซอกคอขาวผ่องดอมดมกลิ่นหอมของกายสาว ผิวขาวเนียนละเอียดนุ่มดุจแพรไหมอดใจไม่ไหวเลยต้องดูดดุนสร้างรอยรักเอาไว้หลายจุดเลยทีเดียว “อื้ออ...พี่จะพูดแบบนี้ตลอดเลยเหรอคะ...อ๊า! ตอนนี้หนูไม่ไหวแล้วนะคะพี่...อื้มมม์”สมองของธาราขาวโพลนไปหมด เธอกำลังจะล่องลอยไปบนห้วงอวกาศ เธอรู้สึกดีกับสัมผัส ธาราไม่เคยนึกเสียใจเลยที่ตัดสินใจแบบนี้ เขาคือคนที่ธาราชอบมาตลอด
บริษัทภัทรจุฑาธานันท์ฟู๊ด จำกัด... “ที่คุณเรียกผมมามีเรื่องแค่นี้ใช่มั้ยคุณทอฝัน” “ใช่...นายจะตอบฉันมาได้ยัง ว่าเพราะอะไรนายถึงถอนตัวไม่ไปประชุมกับฉันที่สิงคโปร์”ทอฝันแค่อยากรู้ เขาหลบหน้าเธอมาตลอด ทั้งที่ทำงานอยู่บริษัทเดียวกัน วันนี้ทอฝันจะไม่ขอทนอีกต่อไปแล้ว เธอจะถามเขาให้รู้กันไปเลย “ผมถอนตัวมันก็คือคำตอบอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ คุณทอฝันยังจะอยากรู้เหตุผลอะไรอีก”จิณณ์พยายามหลบเลี่ยงเธอก็เพราะ เขารู้ว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นคิดอะไร ทั้งบริษัทรู้กันหมด ถ้าจิณณ์ไม่รู้ก็บ้าแล้ว เธอไม่สนใจภาพลักษณ์ของตัวเองว่าคนอื่นจะมองเธอยังไง เขาก็แค่เด็กในบ้านที่ตระกูลภัทรจุฑาธานันท์อุปการะ ไม่มีสิทธิ์ที่จะคิดอะไรกับคุณหนูผู้สูงส่งหรอก “ถ้าไม่ใช่ฉัน เป็นคนอื่น นายจะไปมั้ยจิณณ์” “มันไม่ได้เกี่ยวว่าจะเป็นใคร ผมไม่ไป ก็คือไม่ไป คุณทอฝันอยากจะรู้เหตุผลไปทำไมอีกไม่ทราบ” “ฉันอยากให้นายไปกับฉัน...” “ผมไม่อยากไปกับคุณ” “นี่ไง...นายไม่อยากไปกับฉันก็เพราะว่า นายรู้ใช่มั้ย ว่าฉันคิดยังไงกับนาย” “รู้แล้วยังไงครับ...”
“ผมไม่มีแฟน และผมก็ไม่มีใคร คุณไม่ต้องห่วง ว่าจะมีใครมาตามรังควานคุณแน่นอน” “ดิฉัน...ก็แค่ถามเฉยๆ เพราะก่อนหน้านั้น แฟนคุณหวงคุณอย่างกะอะไรดี แล้วมาตอนนี้เธอคนนั้นไปไหนซะล่ะ”อะไรกันยัยทิชา นี่แกเผลอถามเรื่องแฟนกับเขาเนี่ยนะ บ้าจริง... “ผมเคลียร์ทุกอย่างหมดแล้ว คุณจะยอมตกลงแต่งงานกับผมหรือเปล่า...ทิชา” “ขอดิฉันคิดดูก่อนค่ะ ยังให้คำตอบคุณตอนนี้ไม่ได้หรอกค่ะคุณแทน” “คุณจะใช้เวลาคิดกี่วัน” “หนึ่งเดือน” “อะไรนะ...เดือนนึง...มันนานเกินไป” “ไม่นานหรอกค่ะ หรือคุณจะต้องการสามเดือนเหรอคะ” “ผมขอต่อรองคุณสักสิบวันได้มั้ยทิชา คุณจะต้องคิดอะไรอีก คุณแต่งงานกับผมไป เราใช้ชีวิตแบบผัวเมีย วันหนึ่งถ้าคุณไม่โอเค คุณก็ยังมีเวลาที่จะตัดสินใจนี่ อายุคุณแค่ 22 ถ้าผมไม่โอเคสำหรับคุณ คุณเองก็มีเวลาที่จะหาใหม่ได้นี่ สวยแบบนี้ผมว่า ไม่ทันข้ามวันคุณก็หาได้แล้ว” “คุณแทน! ดิฉันไม่ได้เป็นเหมือนคุณนะ ที่จะมีใครก็ได้ อย่าเอาตัวเองมาเป็นบรรทัดฐานคนอื่นสิ” “คุณทำไมต้องคิดมากล่ะ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ เราสองคนก็เคยเป็นผัวเมีย
สายสนทนาในรถสปอร์ตคันหรู... “สรุปวันนี้ นายจะนั่งรอทิชาอยู่ในรถแบบนี้ทั้งวันเลยเหรอแทนคุณ” “ก็ไม่ได้คิดจะอยู่ในนี้หรอกพี่เทวา ผมกำลังคิด ว่าผมจะเริ่มต้นพูดกับทิชาว่าไง อยู่ๆ ก็มาหาแบบนี้ พี่เทวาช่วยคิดคำพูดหน่อยสิครับ” “นี่นายลืมไปแล้วเหรอ ว่านายน่ะเป็นเสือ แค่เข้าไปคุยกับผู้หญิงเนี่ยนะ” “มันไม่ได้เหมือนกันนี่ครับพี่เทวา ผมกับทิชา เราเคยคุยกันดีๆ กันซะที่ไหนล่ะพี่” “ไม่คุยอะไรกัน...ครั้งนี้นายก็ต้องคุยแล้ว นายต้องเริ่มก่อนนะแทน” “ผมก็ต้องเริ่มก่อนอยู่แล้ว แต่ว่าผมจะเริ่มยังไงนี่แหละคือปัญหา ผมไม่รู้จะใช้*มุขไหนเริ่มกับเธอเลยครับพี่เทวา” “นายก็เข้าทางคุณยายวรรณาสิ อ้างว่าคุณย่ามีเรื่องฝากมาบอก หาเรื่องอะไรก็ได้ ฉันเชื่อว่าคุณยายวรรณาจะช่วยนายได้แน่นอน” “อืม...ก็เป็นความคิดที่ดีเลยนะครับพี่เทวา งั้น ผมทำตามที่พี่บอกแล้วกันนะครับ” “อะไรของนาย เป็นเสือสิ้นลายไปแล้วหรือไงน้องพี่” “ผมไม่เคยง้อผู้หญิงนี่” “ก็ลองซะสิ” “ครับ” แทนคุณก็คงจะต้องลองแล้วแหละ เธอจะเป็นยังไงบ้างนะที่
“ห๊ะ! อะไรนะคะ!”ร่างกายของธาราชาวูบตั้งแต่หัวจรดเท้า ราวกับว่าเธอกำลังโดนไฟฟ้าแรงสูงช็อตอยู่ เมื่อเธอได้ยินสิ่งที่เขาพูดออกมา ‘บ้าไปแล้ว...เขาต้องบ้าไปแล้วจริงๆ’ “ผมอยากจะลองมีอะไรกับคุณ ฟังไม่ผิดหรอก...ธารา” “ให้ดิฉันลอง...มีอะไรกับท่านประธานงั้นเหรอคะ...” “ใช่ครับ...ผมอยากรู้ ว่าผมมีอะไรกับผู้หญิงได้หรือเปล่า คุณอย่าพึ่งโกรธผมนะ ผมแค่จะแชร์เรื่องของผมให้คุณฟังก็เท่านั้นเอง ถ้าคุณจะปฏิเสธก็ได้นะ” “แล้วทำไมต้องเป็นดิฉันคะ?”ธาราจะโกรธเขาทำไมกัน เธอก็แค่ช็อกในสิ่งที่เขาพูดออกมา มันเหมือนกับในอดีต ตอนที่เธอเคยพูดกับทิชาเล่นๆ ไว้ก็เท่านั้นเอง ‘ทำไมเขาไม่มาจ้างฉันสร้างทายาทบ้างวะ...ถ้าเขาจ้าง...ฉันจะรีบเลยแหละ’ “ไม่รู้สิ ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรต้องเป็นคุณ...อืม...หรือเป็นเพราะว่าคุณเป็นคนที่น่าจะรับเรื่องแปลกๆ อะไรแบบนี้ได้มั้งครับ ผมสงสัยตัวเองมาตลอด แต่ก็ไม่เคยลองสักที” “คุณแค่อยากลองเหรอคะ?”สำหรับธารา แค่ได้ลองสักครั้งก็ถือว่าเด็ดสุดแล้ว ใครจะมองว่าเธอบ้าก็ช่าง สำหรับผู้ชายที่ชอบ ต่อให้มอบกายถวายตัว เธอก็ยอม กำไรเห็นๆ ^^
วันต่อมา...ณ...บ้านเช่าหลังเล็ก ภายในรถสปอร์ตคันหรู...สายตาคมเข้มกำลังจับจ้องไปยัง บ้านเช่าหลังหนึ่ง ที่อยู่ในซอยเล็กๆ แทนคุณเฝ้ามองอยู่ในรถตั้งแต่เช้าผ่านมานานหลายชั่วโมง ไม่มีใครออกจากบ้านหลังนั้นเลย ‘ทิชา...เป็นคนที่มีจิตใจเด็ดเดี่ยวและเข้มแข็งมาก ขนาดผมเองยังเข้าไม่ถึงเธอเลยสักครั้ง เราโตมาด้วยกัน เธอมองผมเป็นพี่ชาย แต่ว่า ผมไม่ได้มองเธอแบบนั้นหรอกนะครับ เมื่อก่อนผมคิดกับเธอมากกว่าพี่ชายด้วยซ้ำ...แต่...ไม่ว่าผมจะมองเธอแบบไหน ทิชาก็ไม่เคยแม้แต่จะคิดกับผมมากไปกว่านั้นเลย...ตอนนี้...ผมเลยไม่รู้จะแนะนำคุณแทนยังไง...เพราะตัวผมเองก็ไม่เคยจีบทิชาสำเร็จสักที...คุณแทนคงต้องหาวิธีการเอาเองแล้วแหละครับ...ยังไง...ผมก็ขอให้คุณแทนโชคดีนะครับ...ผมจะเอาใจช่วยครับ’ คำพูดของจิณณ์ที่บอกเขาก่อนมาที่นี่มันทำให้แทนคุณคิดหนักอยู่เหมือนกันนะ ทิชาเป็นคนที่มีจิตใจแน่วแน่เข้มแข็ง แทนคุณจะพิชิตใจเธอได้งั้นเหรอ ‘ยัยทิชามีจุดอ่อน...คือความจริงใจ และถ้าคุณแทนจะเอาชนะยัยนั่นได้...คุณต้องมีความจริงใจ และใช้ความจริงใจนี้เข้าหาทิชา...คุณแทนต้องทนนางหน่อยนะ จะสักสิบครั้งยี่สิบครั้ง คุณแท
คฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์... “ทิชาอยู่ใกล้เราขนาดนี้ ทำไมพวกเราไม่เคยเอะใจเลยนะ” “แต่ทิชาก็ระวังตัวมาก พี่ตามเธอไปด้วยตัวเอง ถ้าจ้างนักสืบก็คงอาจจะไม่ทันเธอแน่” “อะไรจะกลัวพวกเราขนาดนั้นนะ ทิชาคิดมากเกินไปแล้ว ดีนะ ที่น้องบอกให้พี่เทวาเลิกตามทิชาไป ตอนแรกพี่เทวาก็จะตามทิชาไปเหมือนกัน” “ตอนนี้นายก็รู้ที่อยู่ของเธอแล้ว นายจะทำยังไงต่อ” “ก็เฝ้าดูสักวันสองวัน เธออยู่นนทบุรี ใกล้เราไม่ถึงห้าสิบกิโลเลย แต่เรากลับตามเธอไปทั้งเหนือและใต้ทั่วทุกสารทิศ แต่เธอกลับอยู่ใต้จมูกของเรานี่เอง” “น้องคิดว่า ทิชาฉลาดมากค่ะ ใกล้ๆ พวกเราอาจจะคิดไม่ถึงไงคะ ที่อันตรายเท่ากับที่ปลอดภัยค่ะพี่แทน” “ทางคุณย่าเอง ก็กล่อมคุณยายวรรณาไปเหมือนกันนะ แต่ดูเหมือนจะให้นายแต่งงานกับทิชาด้วย นายจะว่ายังไงเรื่องนี้” “ผมแต่งงานกับเธออยู่แล้วครับพี่เทวา แต่ว่าเธอนี่สิ ผมไม่รู้ว่าเธอจะยอมมั้ย” “ยอมไม่ยอม พี่ก็ลองจีบทิชาสิ ครั้งแรกๆ พี่โดนบังคับ แต่ครั้งนี้พี่ลองเริ่มจีบทิชาแบบจริงๆ จังๆ น้องเชื่อว่า ทิชาอาจจะ Say yes พี่ก็ได้นะ พี่ต้องลองดูค่