บทที่ 0095

หลิวหลงถิงมองฉันที่กล้า ๆ กลัว ๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปเกาปลายจมูกฉันอย่างดูถูกทันที แถมยังบอกว่าหาเรื่องใส่ตัว ก็ต้องแก้ไขเอง เขาบอกฉันว่าอย่าตื่นเต้น แล้วหลังจากนั้นเขาจะมองฉันจากด้านล่าง

จริง ๆ เลย ไม่ช่วยก็ไม่ช่วย เมื่อฉันกำลังบ่นหลิวหลงถิง ก็มีเสียงเรียกฉันมาจากหน้าม่าน “ต่อไป คลาสเอนิเมชั่น ป๋ายจิ้ง!”

เมื่อฉันได้ยินชื่อตัวเอง ทันใดนั้นตับไตใส้พุ่งก็แทบจะพุ่งออกมา ไม่หวังว่าหลิวหลงถิงจะช่วยฉัน หน้ากากผีตุนโข่วทั้งห้าสวมอยู่บนหน้าฉัน พลันหยิบกระดิ่ง แล้วหันขึ้นเวทีไป!

ตอนแรกฉันคิดว่า ในหอประชุ