Share

บทที่ 0042

บาดเจ็บจะตายอยู่แล้ว หลิวหลงถิงยังพูดจาล้อเล่นแบบนี้! ฉันโกรธจนยื่นมือไปตีที่หน้าอกของหลิวหลงถิงทีหนึ่งโดยไม่รู้ตัวเลยแม้แต่น้อย กำลังจะบอกให้เขาจริงจังกว่านี้หน่อยได้ไหม ทว่าเมื่อฉันตีไปแบบนั้น หลิวหลงถิงจึงขมวดคิ้วเป็นปมทันที พอหน้าอกถูกกระทบ เลือดสีแดงฉานก็พ่นออกมาจากปากเขา!

ฉันก็เกลียดมือของตัวเองขึ้นอย่างเร็ว และมองหลิวหลงถิงอย่างตึงเครียด พร้อมบอกให้เขาทนไว้ก่อน ฉันจะไปเรียกรถพยาบาลให้!

คราวนี้หลิวหลงถิงใกล้ลืมตาไม่ไหวแล้ว ส่ายหัวกับฉันเล็กน้อย “ไม่ต้องหรอก พาฉันไปพักผ่อนนิดหน่อยก็ดีขึ้น
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status