Share

บทที่ 0049

“อ๋อ ๆ” เหยาน่าก็ไม่ได้สงสัยอะไร จากนั้นพูดกับฉัน “ในเมื่อเธอกับเพื่อนของเธอมากันแล้ว คืนนี้เราไปกินข้าวกัน ฉันเลี้ยงเอง”

ฉันหันศีรษะไปมองหลิวหลงถิง สอบถามความคิดเห็นเขา หลิวหลงถิงส่ายหัวให้ฉัน บอกว่าไม่อยากกิน

งานเลี้ยงล่มแล้ว เหยาน่าจึงนัดงานเลี้ยงอย่างอื่น เธอบอกกับฉันว่าขอออกไปก่อน คืนนี้รอเธอกลับมา พวกเราค่อยมาพูดคุยถึงความหลังกัน

พอเหยาน่าเดินจากไปแล้ว ในห้องเหลือเพียงฉันกับหลิวหลงถิง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะตัวฉันหรือว่าเป็นเพราะรอยเท้าในห้อง ดวงตาของฉันค่อย ๆ มองไม่เห็นรอยเท้าสีดำปี๋พวกนั้น
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status