ตอนที่ 12. ท้าทายจอมมาร /4

ตอนที่ 12. ท้าทายจอมมาร /4

คำพูดของเขาทำให้โรสิตาโกรธจนตัวสั่น หญิงสาวผลักอกเขาเต็มแรง ก่อนจะฟาดฝ่ามือใส่แก้มของชายหนุ่มจนหน้าสะบัด

“นี่แน่ะ บทลงโทษสำหรับคนบ้าอำนาจ ปากเสีย ผู้ชายอย่างคุณแค่อยู่ใกล้แบบนี้ ฉันก็คลื่นไส้อยากจะอ้วกแล้ว อย่าหวังว่าฉันจะติดใจรสจูบห่วยๆ นั่น จูบกับคุณมีความรู้สึกไม่ต่างจากถูกสุนัขเลียปากนั่นแหละ รู้ไว้ด้วย”

“นี่เธอกล้าเปรียบฉันเป็นหมาเหรอ”

เอริกตาลุกวาบ โมโหจนสั่นไปทั้งตัวเมื่อถูกเปรียบเป็นสัตว์สี่เท้า ไม่พอเธอยังบังอาจตบเป็นครั้งที่สองอีก

โรสิตาขยับถอยห่าง พร้อมกับเบะปากใส่ “ในปากของคุณมันซ่อนสุนัขไว้ทั้งฝูง หัวสมองของคุณเต็มไปด้วยอคติ หัวใจของคุณมันดำมืดไม่ต่างจากน้ำคลำ ต่อให้คุณเป็นผู้ชายคนสุดท้ายที่เหลืออยู่บนโลก ฉันก็ไม่คิดเอามาทำพันธุ์หรอก” เธอยังไม่หยุดสาดถ้อยคำรุนแรงใส่เขา ความโกรธทำให้หญิงสาวขาดสติหลงลืมความกลัวไปหมดสิ้น

“ไม่เอามาทำพันธุ์เหรอ...” เขาคำรามเสียงกราดเกรี้ยว

ร่างหนาขยับเข้ามาหาโรสิตาอย่างคุกคาม หญิงสาวถอยกรูดจนติดผนังอีกด้านไร้ทางหนี เอริกตามมากระชากร่างบางไว้ไม่ให้หนีไปไหน มือข้างหนึ่งจับปลางคางมนบีบไว้แน่น ดวงตาสีน้ำทะเลวาววับราวกับทะเลเพลิงหากไฟในดวงตาแผดเผาได้จริง ผู้หญิงตรงหน้าคงกลายเป็นเถ้าถ่านไปแล้ว เมื่อเธอบังอาจตบหน้าเขาเป็นครั้งที่สอง

“ปล่อยฉันนะคุณเอริก ปล่อยนะ!”

โรสิตาดิ้นเต็มแรง พยายามใช้เข่าและเท้าถีบถองร่างหนาให้เขาปล่อยเธอ แต่คนใจร้ายไม่ยอมให้หญิงสาวหลุดรอดเงื้อมือไปง่ายๆ เขารวบเอวคอดยกร่างบางมาวางไว้บนโต๊ะกลางห้องครัว ร่างสูงใหญ่โถมเข้าหากดทับร่างบางไว้ไม่ให้ดิ้นหนี หญิงสาวใจหายวาบรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา นึกเสียใจที่ไปด่าว่าเขาแบบนั้น แต่ก็สายเกินกว่าจะแก้ไขได้ เมื่อเขากำลังโกรธจนขาดสติ

“ฉันขอโทษ อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ปล่อยฉันไปเถอะ” เธออ้อนวอนเสียงสั่น แม้จะเสียหน้าแต่ดีกว่าเสียอย่างอื่น

ริมฝีปากหยักกระตุกยิ้มหยัน “เมื่อกี้ยังปากดีอยู่เลย ทำไมไม่เก่งให้ตลอดล่ะ” ดวงตาคมดุมองใบหน้าตื่นตระหนกของหญิงสาว ด้วยแววตาน่ากลัว กดสองมือไว้เหนือศีรษะตรึงร่างนั้นไม่ให้ดิ้นหลุด ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมาหากระซิบกระซาบข้างหูเชลยสาวด้วยน้ำเสียงที่คนฟังขนลุกเกรียว

“ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าฉันไม่มีวันยอมให้เธอลอยนวลไปง่ายๆ เธอเลือกท้าทายฉันเองก็ต้องยอมรับสิ่งที่ฉันจะสนองคืน”

พูดจบริมฝีปากร้อนรุมก็ประทับจูบลงมาอย่างรุนแรงและหนักหน่วง ลงโทษคนปากดีที่บังอาจมายั่วโทสะเขา จอมมารบดริมฝีปากบนเรียวปากนุ่มราวกับจะขยี้ให้แหลกยับลงไป หญิงสาวดิ้นรนส่ายหน้าหนี ขัดขืนด้วยแรงที่ตัวเองมี ทว่าเขาไม่ยอมให้เธอได้หลบพ้นจากการลงทัณฑ์ ริมฝีปากกดย้ำหนักหน่วงขึ้นทุกที จนเมื่อหญิงสาวยอมหยุดดิ้นนั่นแหละเขาถึงได้ถอนริมฝีปากออก

“คุณมันจอมมารกลับชาติมาเกิด ฉันเกลียดคุณ”

โรสิตาน้ำตาคลอ ทั้งโกรธทั้งเกลียดผู้ชายคนนี้จนไม่มีอะไรเปรียบ

“จะเกลียดก็เกลียดไปสิ ฉันไม่สน ใครอยากให้เธอรักกันล่ะ” เอริกคำรามเสียงต่ำ ก้มลงมาหาอีกครั้ง

“อย่านะ อุ๊บ!”

โรสิตาร้องห้ามได้เท่านั้น ก็ถูกปิดปากอีก ใบหน้างามส่ายหนีแต่ถูกมือหนาจับต้นคอไว้มั่น รั้งไม่ให้ดิ้นหนี ริมฝีปากร้อนบดขยี้ลงมาหนักหน่วง จนคนโดนจูบหายใจไม่ทัน ริมฝีปากบางถูกบังคับให้เผยอออกเพื่อสอดปลายลิ้นเข้าไปดื่มชิมความหวานในโพรงปากนุ่มได้ถนัดถนี่ โรสิสาหอบหายใจแรง เมื่อจุมพิตของจอมมารแปรเปลี่ยนมานุ่มนวลขึ้น หากยังแฝงไปด้วยความเร่าร้อนและยั่วยวนให้คนอ่อนเดียงสาเผลอไผล ร่างบางหยุดดิ้นขัดขืนเมื่อไม่อาจต้านทานคนช่ำชองในเชิงรักได้อีกต่อไป สมองน้อยพร่าพรายด้วยแรงปรารถนาที่ถูกเขาจุดขึ้น จนหลงลืมสั่งการให้ร่างกายขัดขืนเขาอีก

เอริกหรี่ตามองดูดวงหน้าหวานที่กำลังถูกเขามอมเมาด้วยรสจูบ ร่างบางอ่อนระทวยหยุดดิ้นขัดขืน จนเขายอมปล่อยข้อมือเธอ แล้วเปลี่ยนมาลูบไล้ทรวงอวบอิ่มแทน เสียงครางผะแผ่วจากริมฝีปากนุ่ม กระตุ้นให้ชายหนุ่มรู้สึกอยากสัมผัสร่างนี้ให้มากกว่าแค่ริมฝีปาก เอริกเลื่อนริมฝีปากแตะจุมพิตบนลำคอขาวผ่อง กลิ่นหอมอ่อนๆของแป้งเด็ก ทำให้คนได้กลิ่นสูดลมหายใจแรงด้วยความพอใจ ชุดกระโปรงยาวมีสายเส้นเล็กคล้องบ่าถูกมือหนาเลื่อนให้พ้นจากช่วงบน เขาใช้ความเชี่ยวชาญสะกิดตะขอบราปลดปล่อยความงดงามของวัยสาวให้ผลิพุ่งออกมาอวดสายตา เอริกเบิกตากว้างตะลึงกับความงามของปทุมคู่นั้น ลมหายใจเริ่มติดขัด เมื่อยื่นมือหนามากอบกุมความนุ่มหยุ่นไว้เต็มกำมือ

ทำไมถึงเป็นแบบนี้... ชายหนุ่มอยากตะโกน

เมื่อเขาแทบลุกเป็นไฟแค่เพียงแตะต้องเธอแค่นี้ ความอดทนในใจหมดลงในทีเอริกก้มลงไปครอบครองยอดอัญมณีสีขมพูหวานอย่างอดใจไม่อยู่

โรสิตาผวาเยือก หอบหายใจแรงด้วยความเสียวซ่าน ร่างบางเอ่นหยัดส่งเต้าอวบให้เขาดื่มกินอย่างลืมตัว ขณะสอดฝ่ามือขยุ้มผมหนาของคนที่ซุกหน้ากลืนกินยอดทรวงของเธอ ดวงตาปิดแน่น หอบหายใจจนร่างบางสั่นไปทั้งตัว อัญมณีสีสวยถูกริมฝีปากร้อนครอบครองไว้ ปลายลิ้นร้อนตวัดไล้เลียชวนวาบหวาม ลมหายใจร้อนผ่าวพ่นรินรดบนทรวงอวบนุ่ม เมื่อเจ้าของลมหายใจไม่อาจหยุดความปรารถนาที่กำลังประทุในกายให้ดับลง

เอริกหอบหายใจแรง เขาเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาว ใจหนึ่งอยากเดินไปให้สุดทาง อีกใจกลับต่อต้านความปรารถนาของตน สองความคิดต่อสู้กันอย่างหนัก ในที่สุดความคิดที่สองก็เป็นฝ่ายชนะเมื่อชายหนุ่ม ไม่ปล่อยให้ความต้องการอยู่เหนือเหตุผล

“เป็นไงบ้าง อยากให้ฉันทำต่อไหม หรืออยากจะแสดงฝีมือเอง” 

 เอริกหัวเราะลงคออย่างหยามเหยียด  เขาคลายอ้อมแขน ก่อนจะขยับถอยห่างออกจากร่างบางที่แสนยั่วยวนสายตานั้น พร้อมกับตัดใจผลักร่างเธอออก ซ่อนความปรารถนาร้อนแรงไว้ภายใต้สีหน้าดูถูกและรังเกียจ  

“ยายมารร้ายอย่างเธอสมควรโดนลงโทษแบบนี้ ถ้าขืนเธอยังไม่รีบไปให้พ้นจากน้องๆ ของฉัน จะโดนมากกว่านี้” พูดจบก็เดินหนีไป ทิ้งให้โรสิตามองตามแผ่นหลังกว้าง ด้วยความเจ็บใจ

“เอริก... ฉันเกลียดคุณ ... เกลียดคุณ”

โรสิตากำหมัดแน่น น้ำตาไหลอาบแก้ม ทำไมเธอไม่อาจต้านทานเขาได้สักครั้ง ทำไมถึงได้ถูกเขารังแกแบบนี้ตลอด หญิงสาวขยับลงมาจากโต๊ะจัดการกับเสื้อผ้าที่หลุดรุ่ยให้เข้าที่ แล้วนั่งฟุบหน้าร้องไห้อยู่บนพื้น รู้สึกอับอาย อดสู และเกลียดตัวเองที่ปล่อยให้เขารังแกตามใจชอบ ร่างบางคู้ตัวกอดเข่าตัวเองปล่อยให้น้ำตาไหลอยู่แบบนั้นอยู่หลายนาที ก่อนจะเดินโผเผกลับไปยังห้องพัก โดยไม่รู้ว่า มีสายตาคู่หนึ่งได้มองเห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้น

“พี่เอริก โรส...”

โอลิเวอร์ ขยับออกมาจากมุมเสาที่บังร่างอยู่ เมื่อครู่เขาออกมาจากห้องเพราะรู้สึกอยากดื่มน้ำ ไม่คิดว่าจะเจอฉากเด็ดระหว่างพี่ชายกับเพื่อนน้องสาว เขาไม่รู้ว่าทั้งสองพูดคุยอะไรกัน เพราะแอบมองจากระยะไกล แต่ดูเหมือนทั้งสองจะโต้เถียงกัน และจบด้วยการที่เอริกจับโรสิตาปล้ำจูบ ก่อนจะเลยเถิดมาเป็นนัวเนียกัน ตอนแรกเขาจะเข้าไปช่วยหญิงสาว แต่เมื่อเห็นทั้งสองกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกัน จึงรีรอจับตาดูเหตุการณ์อยู่วงนอก ยังดีที่พี่ชายของเขายั้งใจไว้ทันไม่เลยเถิดไปไกลจนน่าห่วง

 พี่ชายเขาปากบอกว่าไม่ชอบโรสิตา แต่พอลับหลังกับหาเรื่องตอแยแบบถึงเนื้อถึงตัว ผิดวิสัยคนถือตัวอย่างนั้น หากไม่ชอบหรือเกลียดจริง เอริกน่าจะทำอะไรที่มากกว่าพูดจาระราน หรือฉวยโอกาสปล้ำจูบหญิงสาวอย่างที่ทำอยู่

“พี่เอริก ผมจะคอยดูว่าพี่จะปากแข็ง ใจแข็งได้ถึงไหน สงสัยงานนี้ยายไอรีนได้พี่สะใภ้แน่ หึ หึ” โอลิเวอร์ ยิ้มกริ่ม เดินผิวปากกลับห้องอย่างอารมณ์ดี

วันพรุ่งนี้สองหนุ่มสาวจะตีหน้าใส่กันยังไง หากต้องร่วมเดินทางไปเที่ยวด้วยกัน คนรอดูเฝ้านับเวลาถอยหลังอย่างนึกสนุก รอเวลาดูฉากเด็ด...