LOGINShare
44 ฤทธิ์เยอะนักนะ มินตา
Last Updated:
2025-04-21 15:59:41
Related chapters
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 45 บ้านใหม่ของมินตา
“นั่นคิดอะไรอยู่จ้ะ” เสียงถามทำให้เขาหันไปมองพิมสุดาแต่งตัวพร้อมจะออกไปนอกบ้าน งานของเธอกำลังจะเริ่มต้นขึ้น พร้อมกับแสงไฟตามถนนที่จะเปิดงานนั้นก็จะดำเนินไปจนแสงไฟเริ่มโรยราเข้าเช้าวันใหม่ “ไม่ไปข้างนอกหรอกหรือ”“ผมกำลังเล่นเกมอยู่น่ะฮะ”“เกมอะไร”“เกมไล่ล่า”“ล่าใคร”“ใครก็ได้ฮะที่อยากวิ่งเข้ามาชน ผมจะสนองให้สาแก่ใจ”“น้าไม่อยากห้ามเธอเลยนะ เอาเป็นว่าน้าขอเตือนแล้วกัน พยาบาทที่ไม่เลิกราไม่ได้ทำให้เรารู้สึกเป็นสุขที่แก้แค้นได้ แต่มันยังจะพัวพันเป็นลูกโซ่ ในความสาแก่ใจที่เธอจะได้รับ มันจะมีความเร่าร้อนทุรนทุรายปะปนอยู่ด้วยและมันจะเป็นเช่นนี้ไปอีกนาน...อาจจะถึงวันที่คนรุ่นต่อไปหวนกลับมาแก้แค้นเอากับเธอ”เขายิ้มน้อยๆ“น้าแหม่มพูดได้ถูกต้อแล้วนี่ฮะ แต่ผมไม่เคยกลัว...เพราะผมจะกำจัดพวกมันให้เหี้ยน ไม่มีเหลือทายาทจะกลับมาทวงคืนเอาจากผม จะไม่มีการหวนกลับมาแก้แค้น ผมจะไปยืนอยู่บนหลุมศพพวกมัน กดหัวพวกมันเอาไว้ใต้ธรณี ผมจะสาปแช่ง แม้แต่วิญญาณของพวกมัน”ความอาฆาตพยาบาทของศิลาล้ำลึกนัก และมันมากเกินกว่าเธอจะช่วยขัดเกลาให้หมดไป เธอได้แต่ภาวนาว่าให้หลานชายทุเลาเบาบางความคิดเช่นนี้ลง เพราะศิลาย่อมจะไม
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 46 ไปป่วนหนูมินสักนิด
“จะโกรธทำไมล่ะคะ” หล่อนถามอย่างฉงน และนั่นทำให้นายโกมุทลอบผ่อนลมหายใจออกมา โดยที่มินตาไม่ทันสังเกต มินตาไม่เคยเฉลียวใจเลนสักนิด มินตาเป็นคนมองในแง่ดี...หล่อนมีแรงกดดันมากมายจากคุณมารศรี แต่มินตาไม่เคยแสดงออก ยังคงเส้นคงวาทำตัวเป็นลูกสาวน่ารักเสมอตั้งแต่เล็กคุ้มใหญ่มานี่เขายังไม่ได้รับความเดือดร้อนที่มินตาก่อขึ้นเลย และหล่อนก็ไม่ได้แสดงว่าจะน้อยเนื้อต่ำใจที่แม่รักหล่อนน้อยเกินกว่าที่รักมิ่งขวัญ มินตายังอยู่ในบ้านนี้แม้หล่อนจะได้ทำงาน มีรายได้พอเลี้ยงชีวิตตัวเองให้เป็นสุขเพียงแต่หล่อนจะย้ายออกจากบ้านไปอยู่แฟลต เป็นสาวอิสระเสรียุคใหม่ แต่มินตาไม่ได้ทำแบบนั้น มินตายังอยู่ในบ้านและที่เขาละอายใจนักก็คือ เขาแทบจะไม่ได้ปกป้องหล่อนเลยยามที่เมียเขาเอ็ดว่าหล่อน...และทำไมเขาจะไม่รู้ว่ามินตาหมดเงินเพื่อเมียเขาเท่าใด...มินตาทำเงินได้ดีในงานอาชีพของหล่อน อาจเป็นเพราะหล่อนทุ่มลงไปแบบหามรุ่งหามค่ำ ออกแต่เช้าแล้วกลับดึกเป็นประจำแล้วหล่อนก็เอาเงินนั่นมาให้เมียเขาอีกต่อหนึ่ง ปิดเสียงบ่นว่าได้ชะงัดนัก ข้อนี้แม้รู้ก็ต้องทำเป็นเหมือนไม่รู้เสมอมา“แม่ออกดี๊ดี...”หล่อนไม่อยากให้พ่อไม่สบายใจ พ่ออายุมากแล้ว
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 47 ปร่าง...ส่งแขก
แม่โทร. จากวัดกลับมาบอกว่าจะอยู่ต่อสักสองวัน แล้วจึงกลับบ้าน สาวิตต์รับรู้เรื่องนั้นเงียบๆ แต่คนที่ลิงโลดมากกว่านั้นคือแหวน หากตบมือโห่ร้องได้หล่อนคงจะทำแน่นอน หล่อนอยากให้คุณนายอยู่วัดสักหนึ่งเดือนเพื่อจะได้อยู่กับสาวิตต์ได้ยาวนานแต่เขาไม่ได้อยู่เพื่อหล่อนเติมใส่ความต้องการที่กำลังลุกโชติช่วงเอาเสียเลย เพราะตกค่ำที่แหวนเพิ่งเสร็จงานบ้านมีโอกาสอาบน้ำให้เนื้อตัวเย็น และชโลมแป้งจนหอมกรุ่นไปทั้งตัว เขาก็แต่งตัวเรียบร้อยลงมาจากข้างบน“จะออกไปข้างนอกหรือคะ”เขาพยักหน้าทำให้แหวนหน้าเสีย“คุณเอจะไปไหน”“มันเรื่องของฉัน” เขาเดินผ่านหล่อนไป แหวนรีบฉวยรองเท้าวิ่งตามติดมา แต่เขาไม่ยอมรอ เดินเท้าเปล่าๆ ไปถึงรถมีรองเท้าอยู่ในรถ เขากำลังจะปิดประตูเมื่อแหวนคว้ามันเอาไว้ก่อนอีกมือยังหิ้วรองเท้าห้อยร่องแร่ง“ใส่รองเท้าซิคะ...แล้วบอกแหวนได้ไหมว่าคุณเอจะไปไหน คุณเอไปทุกคืน ทุกคืน”เขาเลิกงานกบบ้านแต่วัน เพื่อจะมานอนเล่นสักพักแล้วกลับออกไปใหม่ ไม่เหมือนตอนที่คุณนายอยู่บ้านเขาจะกลับมืดไปเลย นี่คือสิ่งแตกต่างแหวนก็นึกไม่ออกว่าทำไมเป็นเช่นนี้“มีแล้วในรถ”เขากระชากประตูไปจากมือหล่อน ทำให้แหวนต้องรีบปล่อย แ
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 48 ผมมีนามบัตรน้าแหม่ม
เขาเลี้ยวรถออกจากบ้าน แต่ก็ยังไม่อาจจะขับต่อไปได้เพราะรถอีกคันวิ่งสวนเข้ามา...ศิลารู้ว่ารถที่วิ่งสวนเข้ามานั้น กำลังจะเลี้ยวเข้าบ้านที่มีแนวรั้วต่อจากบ้านที่เขาเพิ่งจะออกมา ไหล่ของชายหนุ่มเกร็งขึ้นเล็กน้อย เขาแน่ใจได้ทันทีว่าเป็นรถของใคร ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ทำทุกอย่างให้เป็นปกติ และเปิดประตูก้าวลงไปยืนเด่นให้แสงไฟจากรถนั่นสาดจับร่างของเขาได้เต็มที่ศิลารอผลที่เขาจะได้รับแล้วจริงดังคาด เพราะเจ้าของรถที่เขามั่นใจว่าจะต้องเป็นสาวิตต์ใช่สาวิตต์จริงๆ“คุณศิลา” สาวิตต์จดจำแม่นยำเมื่อเปิดประตูรถลงมาบ้างแล้วเอ่ยเรียกชัดเจน“มาแถวนี้หรือครับ”“ผมมาหาคุณมินตา”นั่นทำให้สาวิตต์อยากรู้ว่าศิลาคบกับมินตาแบบใด...เขานึกไม่ออกว่าผู้หญิงกะโปโลอย่างมินตาจะจัดอยู่ในฐานะใดสำหรับชายหนุ่มทรงภูมิมาดดีคนนี้ หากหล่อนสวยเฉียบได้เท่าลักษมีเขาคงจะไม่ต้องคิดมากว่า ศิลามาเกี้ยวพามินตาหรือไม่ แต่นี่เขานึกไม่ออก“ผมมีเรื่องต้องคุยกับเธอเรื่องงาน” ศิลาบอกต่อราวกับอ่านความคิดของเขาได้ออก “คุณมินตามีฝีมือด้านตกแต่งภายในมาก”เขาอยู่ใกล้แต่เขาเพิ่งจะรู้ สาวิตต์ตำหนิตัวเองอยู่เหมือนกัน เขาละเลยมองข้ามฝีมือของมินตา.
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 49 ศิลาคือใคร
ศิลาคือใครกันแน่...เบื้องหลังความร่ำรวยมีเงินมากมาย มีบ้านสวย รถยนต์ดีๆ นั่ง ศิลาทำอาชีพใดอยู่กับผู้หญิงที่เขาเรียกว่าน้าแหม่ม...กิจการคอกเทลเล้านจ์...ซ่องที่ถูกต้องตามกฎหมายอย่างนั้นหรือ“น้าแหม่มมาพอดี”พิมสุดาปรากฏตัวขึ้นหน้าห้อง สาวิตต์หันไปมองหญิงสาวใหญ่ผิวขาวผ่องผมสีแดงจัดจ้า...ทรงผมที่ยุ่งๆ ล้อมกรอบดวงหน้าขาว...เธอดูสวยจนต้องตะลึงและในความสวยนั่นดูกร้าน ดูเจนโลกย์...จนสาวิตต์เบือนหลบ แล้วพินิจดูข้อความในนามบัตรเสียใหม่อีกหนหนึ่ง“คุณสาวิตต์...คุณเอฮะ น้าแหม่ม...เพื่อนใหม่ของผม”สาวิตต์เงยหน้าขึ้น เขากระดากที่จะยกมือไหว้เธออาชีพที่เขาผะอืดผะอมจะยอมรับ สิ่งที่ทำให้ได้ก็คือเพียงยิ้มให้พิมสุดามองเขาอยู่นาน...แววตาของเธอนิ่ง แปลกๆ เหมือนค้นหาอะไรบางอย่างแล้วก็เปิดยิ้ม“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ วันนี้เจี๊ยวจ๊าวหน่อยนะ เด็กๆ มาคุยเล่นกันน่ะ”“ดีฮะ บ้านจะได้ครึกครื้นไม่เหงา”สาวิตต์นั่งเงียบออกมา กระเป๋าเงินของเขาอุ่นพอแล้ว แต่ในใจของเขาบรรจุเรื่องอื่นเข้ามาแทนที“ไม่สบายใจอยู่อีกหรือคะ เงินก็ได้แล้ว ยังมีอะไรอีก”เสียงลักษมีถามมาแจ้วๆ ทำให้เขาตื่นจากภวังค์“เด็กๆ นั่นน่ะ...ผมสงสัย”“อ๋อ
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 50 ไปซะ นังแหวน
กระเป๋าราคาถูกๆ เพียงใบเดียวที่แหวนเก็บสมบัติใส่ลงในนั้น หล่อนเก็บข้าวของส่วนตัวตามคำสั่งของเขาลิงโลดเพราะสาวิตต์ให้ความหวังเอาไว้ หล่อนจะได้ไปอยู่ข้างนอกไกลสายตาคุณนาย เขาจะพาหล่อนไปหาที่อยู่ใหม่ เขาจะดูแลรับผิดชอบหล่อนโถ...แหวนหลงน้อยใจในตัวเขามาสองวันสองคืนเต็มๆ ที่แท้เขาก็ยังมีใจให้กับหล่อน เขาจะหาที่อยู่และอยู่กับหล่อน จะเป็นรังรักแสนหวานอบอุ่นนักเขาให้หล่อนขึ้นรถ ปิดประตูให้ แล้วรีบอ้อมไปอีกด้านหนึ่ง ขับรถออกจากบ้าน แล้วจอดทิ้งเอาไว้ ยังไม่ได้ปิดประตูทำให้เขาต้องลงไปปิด...แหวนพยายามจะรับอาสาแต่เขาไม่อยากให้คนในบ้านออกมาเห็นว่าแหวนออกมากับเขา ชายหนุ่มทำอย่างเร่งร้อนแม้แต่ขับรถออกสู่ถนน สวนกับรถยนต์ของมินตาเขาก็ยังมองไม่เห็นมินตาเห็นชัดว่าผู้หญิงที่นั่งหน้าระรื่นยิ้มหวานออกไปในรถยนต์ของสาวิตต์ก็คือแหวนพวกเขาจะไปไหนกัน หล่อนสงสัย แต่คงจะไม่กล้าเก็บไปถามกับสาวิตต์เป็นอันขาด“เราจะไปดูบ้านกันใช่ไหมคะ”“ใช่...” สาวิตต์บอก แล้วเมื่อรถมาถึงจุดหมายปลายทาง แหวนก็อ้าปากค้าง หล่อนแทบจะไม่เชื่อ บ้านสวยโอ่อ่า...เหมือนวัง...ในความรู้สึกของหล่อน ในความที่มีโลกแคบๆ เท่ากะละใบหนึ่ง“ลงมาซิ” เ
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 51 ไม่มีอะไรจะขายก็ขายตัวไปเลย อีแหวน
“เอจะออกไปไหนจ๊ะ” เธอถามต่ออ่อนหวาน เมื่อสังเกตเห็นลูกชายใส่เสื้อผ้าที่พร้อมจะออกไปนอกบ้านได้“ผมนัดเพื่อนเอาไว้ฮะ”เขาตอบแค่นั้นและเธอก็พยักหน้ารับรู้ ไม่ได้มีตาทิพย์จะมองเห็นว่านัดของสาวิตต์นั้นสำคัญเพียงใด เขากำลังกระหยิ่มยิ้มย่องเพราะว่าเงินยังเต็มในกระเป๋า เป็นเงินทุนที่จะทำให้เขาไปเล่นได้เพลิดเพลินนัก“คงจะกลับดึกสักหน่อยนะฮะ”“แม่คงจะไม่รอนะ เอมาเมื่อไหร่ก็เข้านอนได้เลย”“ฮะ” เขารับคำ ออกจากบ้านด้วยความรู้สึกรื่นรมย์เป็นอันมาก เขาได้เจอลักษมี หล่อนรู้ในสิ่งที่เขากระทำลงไปแล้ว หญิงสาวรู้สึกพรั่นพรึงอย่างบอกไม่ถูก ผู้ชายแบบเขาไม่ใช่คนที่น่านิยมยกย่องเลย เอาเด็กในบ้านมาบอกขายได้ ก็เท่ากับว่าสาวิตต์นั่นเลวร้ายกาจเต็มทน...หล่อนจำเป็นจะต้องระวังท่าทีในการคบหากับเขาเสียแล้ว ใครจะไปรู้ว่าสาวิตต์จริงใจเพียงใดในการทำดีด้วยอาจจะเป็นเพียงฉากบังหน้าเด็กคนนั้นอายุยังไม่ถึงยี่สิบดีด้วยซ้ำ ยังเด็ก ถูกข่มเหงย่ำยีก่อนแล้วจึงส่งไปขาย...ศิลาไม่ได้ปิดบังความจริงกับหล่อน เขาบอกหมดทุกอย่าง แล้วยังบอกอีกด้วยว่าเขารับซื้อเอาไว้ด้วยเงินสูงหนึ่งแสนบาทโดยไม่ได้หวังอะไรมากมายนัก นอกเสียจากว่าให้เด็กเลือกเ
Last Updated : 2025-04-21อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 52 มินไม่อยากเจอเขา
เขาอยากให้หล่อนไกลห่างออกไป แต่แหวนไม่คิดแบบนั้น หล่อนไม่โง่ หล่อนรู้ว่าจริงดังที่เขาบอกว่าตัวหล่อนเองต่ำต้อย...จะมีทางใดที่ขึ้นไปเทียบเท่ากับสาวิตต์ได้ หากหล่อนขาดเงิน แหวนจึงแทบจะวิงวอนต่อศิลาหล่อนคลานเข้ามาหมอบใกล้อยู่แทบเท้า เขาทำให้ชายหนุ่มชักเท้าหดหนีเสียโดยเร็ว แหวนก้มหน้าลงต่ำ “ให้แหวนทำ...ได้ไหมคะ ให้แหวนทำงานด้วย แหวนอยากเป็นคนสวยๆ อยากมีเงินมากๆ แล้วสักวันหนึ่งแหวนจะได้ไม่ต่ำต้อยเป็นแค่สาวใช้””แหวนเงยหน้าซิ” เขาสั่งแล้วพอหล่อนทำตามเขาก็พูดต่อ “เป็นสาวใช้ก็ยังดีนะ ยังไม่ต้องขายตัวเพื่อเงิน เธอรู้ไหมว่าจะเจออะไรบ้าง ผู้ชายมากมายที่จะผ่านมา จะทำให้เธอด้านชาแล้วชีวิตเธอจะแย่ลงทุกที”แหวนส่ายหน้าน้อยๆ ท่าทางดื้อดึงเหลือร้ายนัก ก็หล่อนยังเด็กอายุยับไม่ถึงยี่สิบดีเลย หล่อนจึงไม่รู้ว่าชีวิตที่หล่อนได้เลือกนั้นมันโหดร้ายเพียงใด แหวนยังไม่เจอตรงจุดนั้น หล่อนยังไม่รู้ เขาซิได้ชื่อว่าเป็นผู้รู้และเขาไม่สมควรจะปิดบังเอาไว้อีกด้วย เขาควรจะบอกให้หล่อนได้รู้เอาไว้ชายหนุ่มเริ่มต้นเล่าว่าหล่อนจะต้องพบเจออะไรบ้าง เห็นแววตาหวาดหวั่นของแหวน แต่หล่อนยังใจสู้“แหวนอยากได้เงินนี่” หล่อนบอกง่ายๆ
Last Updated : 2025-04-21
Latest chapter
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 137 (อวสาน) มินตา-ศิลา รักเราดีที่สุดในโลกเลย
“ไม่ใช่ห้องนี้”มินตาตัวแข็ง เมื่อเขาเปิดประตูห้องที่หล่อนเป็นคนตกแต่งเพื่อเป็นห้องหอของเขากับมิ่งขวัญหล่อนพยายามจะถอยกลับ แต่ศิลาผลักหล่อนออกเดินไปข้างหน้า“ฉันยอมมาที่นี่ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะใช้ห้องนี้” หล่อนยังเสียงแข็งและมีท่าทีปฏิเสธ ไม่ยอมรับ“คุณแต่งมันเอง...ก็ใช้เสียเองซิ” เขาบอกนุ่มๆ “ที่ทางของคุณเอง“ฉันทำเพื่อพี่มิ่ง” หล่อนยืนยัน หล่อนรักมิ่งขวัญไม่เคยเปลี่ยนแปลงเป็นอื่น“แต่มันเป็นสิ่งที่คุณชอบ” เขาดักคอ “ผมรู้ว่ารสนิยมของมิ่งขวัญเกิดจากตัวคุณเป็นหลัก...ลืมซะว่าผมเคยสั่งว่าอย่างไร นั่นเป็นข้ออ้างจะเอาตัวคุณมาทำงานต่างหากเล่า ถ้าผมไม่บอกว่าเป็นห้องหอมีหรือที่คุณจะยอมมาทำ ตอนนั้นคุณชังน้ำหน้าผมจะแย่”“ตอนนี้ก็ใช่”“ผมไม่เชื่อ ไม่มีวันเชื่อ...”เขาปิดประตูไว้ข้างหลังแล้วยืนพิงอยู่อย่างนั้น ตอบหล่อนด้วยถ้อยคำหนักแน่นเขาจะไม่ยอมเสียหล่อนไปศิลาบอกตัวเองว่าเขาจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองสมปรารถนาให้จงได้ ต่อให้ยากเท่ายากก็ตามที“เราจะต้องคุยกันตามลำพังสองต่อสองแล้วละ มินตา”เขาบอกด้วยเสียงนุ่มทุ้ม และแน่นอนว่ามีกังวานของความรักอยู่มากมาย เขาไม้ปฏิเสธใจตัวเอง“ไม่...” หล่อนป
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 136 ตื๊อเมีย น่ะครองโลกเสมอ
พิมสุดามาแล้วกลับไปแล้ว ปล่อยให้มินตาได้ครุ่นคิดตามลำพัง แม้จะมีปรางคอยรับใช้อยู่ใกล้ๆ แต่มินตาก็เหมือนอยู่คนเดียว...หล่อนคิดถึงอนาคตวันข้างหน้าเมื่อไม่มีบ้าน ไม่มีพ่อ ไม่มีสิ่งใดหลงเหลือให้คว้าติดอีกหล่อนจะทำอย่างไรดีนั่นคือสิ่งที่มินตาต้องคิด...มันไม่ใช่เรื่องเล็กเสียด้วย เพราะเท่ากับต้องเอาอนาคตมาเป็นเดิมพัน...อนาคตที่มินตาไม่แน่ใจ และหล่อนก็รู้ว่าเพราะตัวเขานั่นแหละที่ทำให้หล่อนเกิดความรู้สึกเช่นนั้นขึ้นมา/////////////////////////////ผู้ชายสองคนต่างวัยแต่มีสายเลือดส่วนหนึ่งเหมือนกันได้เผชิญหน้ากันอีกครั้ง คนแก่ดูจะยิ่งแก่ ในขณะที่คนหนุ่มก็มิได้ทำท่าลำพองว่าตัวเองเป็นผู้ชนะ ต่างคนต่างมองกันชั่วอึดใจในความเงียบงันแล้วศิลาก็เป็นคนเอ่ยขึ้นมาก่อน “สาวิตต์เป็นอย่างไรบ้าง”“ก็ยังเหมือนเดิม...เก็บตัวเอง...และไม่พูดไม่จากับใครเลย”“เขาคงจะหายสักวันหนึ่ง“นั่นคือความหวัง”“ผมจะเอาใจช่วยแล้วกัน”คุณทรงศักดิ์ทำท่าเหมือนไม่คาดคิดเมื่อได้ยินเช่นนั้น“ต่อ...ให้อภัยพ่อกับพี่แล้วใช่ไหม”ชายหนุ่มส่ายหน้า นั่นคือความจริง เขายังไม่อาจจะให้อภัย เพียงแต่เขาคิดว่าเขาจะวางมือในส่วนนี้...หลายปีที่เ
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 135 เขารักเธอ มินต่า
“ไล่ปรางหรือคะ...” มินตาแสนจะตกใจ “ทำไมล่ะคะ ปรางทำผิดตรงไหน”“มันเป็นพวกแกนี่ รับเอาไปซิ นังนั่นมันเลี้ยงไม่เชื่อง หวังว่าที่พูดมานี่แกคงจะเข้าใจนะ”“ค่ะ มินตารับคำ ดวงหน้าสลด ครอบครัวของหล่อนคือซาก...มันคืออดีตที่เหมือนจะเนิ่นนานผ่านมาแล้ว ดวงตาของหล่อนซุ่มไปด้วนน้ำตา ป่วยการจะพูดมากไปกว่านี้อีกเมื่อคุณมารศรีและมิ่งขวัญปั้นปึ่งใส่ มินตามาไหว้พ่อ นั่งพับเพียบอยู่นานจนศิลาต้องเป็นฝ่ายสะกิดหล่อน“กลับดีกว่ามั้ง มินตา...เขาประคองหล่อนลุกขึ้น ท่าทีถนอมเป็นนักหนาบาดตาของมิ่งขวัญสุดขีด หล่อนไม่อาจจะยอมรับออกมาดังๆ ว่าลึกลงไปนั้นหล่อนเจ็บปวดกับการที่ถูกทิ้ง...ทั้งที่หล่อนเคยทระนงในตัวเองมาตลอด ผู้ชายคนนั้นคือชายที่หล่อนรักและเมื่อความจริงเปิดเผยออกมารักกลายเป็นร้าง และขมขื่นที่สุดจะหารสชาติใดมากกว่านี้ ในชีวิตคงจะไม่มีอีกแล้วแน่นอน“แม่คะ...มิ่งตัดสินใจแน่นอนแล้ว พอเสร็จงานพ่อ มิ่งจะไปอยู่เมืองนอก เราไปด้วยกันไหนคะ แม่...เอาบ้านนี้ให้เช่า...ถ้าไม่คิดจะขาย เราคงจะพอมีเงินสักก้อนไปเที่ยวเล่นด้วยกัน พอให้มิ่งหายช้ำใจแล้วค่อยกลับมาใหม่...หรือบางทีเราอยู่ทางโน้นกันเลยก็ได้ มิ่งก็พอจะมีเพื่อนที
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 134 เสียพ่อแล้วยังมาเสียลูก
ดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง และมินตาก็นิ่งงันปราศจากเสียงกรีดร้องจนเขาใจเต้นแรง ไม่รู้ว่าหล่อนเสียใจแค่ไหนกันการรับรู้ในการสูญเสียหนนี้ มือของเขาลูบไล้เส้นผม“มินตา ได้ยินผมหรือเปล่า”“ก็ดีเหมือนกัน” หล่อนพึมพำออกมา “จะได้จบสิ้นกันแท้จริงๆ”“ไม่....” เขาปฏิเสธเสียงลั่น“เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก”“อย่าพูดแบบนี้...ทิ้งทุกอย่างเอาไว้ข้างหลัง แล้วเราเริ่มต้นใหม่ด้วยกัน ที่ผ่านมาผมรู้ว่าผมผิด จะไม่ให้อภัยคนที่รู้สำนึกหรอกหรือ มินตา...ใช่ว่าผมจะไม่เสียใจหรือไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ เพียงแต่ ตอนนั้นความแค้นทำให้ผมบ้าเลือดและลากคุณเข้ามาพัวพันด้วย”“ฉันให้อภัย แล้วก็โยนมันทิ้งเอาไว้ตรงนั้นแหละ...”ศิลากำลังจะพูดอีก แต่เสียงเคาะประตูห้องขัดจังหวะเสียงก่อนและประตูเปิดเข้ามาหลังจากนั้นครรชิตเดินนำหน้าธันวาเข้ามาพร้อมกับกระเช้าดอกไม้ใหญ่ที่บรรจุดอกไม้สวยงามสีสันสดใสชายหนุ่มขยับห่างออกจากเตียงนิดหนึ่ง ครรชิตทักทายและแสดงความห่วงใย ต่อสภาพบาดเจ็บของเขาสักห้านาทีก่อนจะหันไปหามินตา“ไง...มิน หน้าตาเหมือนคนเจ็บหนัก”“เกือบจะตายแต่ไม่ยักจะตาย...”“ประชดใครล่ะนั่น”ถูกดักคอแบบนี้มินตาทำตาวาว “มินไม่มี
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 133 มินตาแท้งลูก
สาวิตต์นอนอยู่บนเตียง...ขาของเขาข้างหนึ่งที่ถกขากางเกงขึ้นไปถูกพันด้วยผ้าขาวหนาเปอะ แล้วหน้าตาของเขาก็เหมือนไม่ใช่ลูกชายคนเดิมของเธอ มีรอยช้ำปูดโปนนั่นยังทำใจได้ว่ามันจะหาย แต่ดูซิ...ดูสีหน้าและแววตาของเขามันดูเลื่อนลอย...และมองมาทางเธอย่างว่างเปล่า“เอ...”เธอถลาเข้าไปหาเขา แล้วก็หยุดอีกหนหนึ่ง เมื่อสาวิตต์ทำเหมือนไม่รับรู้ด้วย เขายังมองเบิ่งไปทางอื่นที่ไม่ใช่หน้าเธอ คุณสีดาหันขวับมาหาสามี ถามเสียงสั่น“อะไรกันคะนี่ ตาเอเป็นอะไร...ทำไมเขาทำหน้าตาแบบนั้น”คุณทรงศักดิ์โอบบ่าของภรรยาเอาไว้ ร่างแบบบางของเธอสั่นสะท้านด้วยความหวาดหวั่น“หมอบอกว่าเหมือนเขาจะช็อก พูดกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง เป็นพักๆ เหมือนคนสะเทือนใจมากเกินไป”“แล้วแกจะหายไหม”“ต้องอาศัยเวลา แต่ตอนนี้เขาต้องรักษาตัว บางทีอาจจะต้องลางาน...หรืออาจจะต้องถึงขั้นลาออกก็ได้”“ไม่!”เธอร้อง หันมาซบหน้ากับบ่าของสามี นานแล้วที่คนสองคนไม่เคยหันหน้าเข้าหากันอีก ต่างมีวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของตัวเอง ความบาดหมางในเรื่องเล็กน้อยถูกทำให้ใหญ่มากขึ้น และไม่อาจจะเชื่อมต่อติดกันได้อีกเลยแต่ตอนนี้หัวอกของความเป็นพ่อแม่ที่จะต้องรับผิดชอ
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 132 ทุกอย่างเริ่มเข้าที่
ปืน...มินตาบอกเมื่อเห็นสาวิตต์หยิบมันออกมาวางไว้บนโต๊ะกลมเล็กข้างๆ เก้าอี้ที่เขานั่งลง แววตาที่เขามองดูศิลาทำให้มินตายะเยือกไปตลอดตัว มันบ่งบอกว่าหากเขาจะลั่นไกปืน เขาก็จะทำได้โดยไม่ต้องหยุดคิดชั่งใจอีกเลย มินตาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เมื่อพูดกับสาวิตต์ดีๆ“คุณเอ ขอให้มินนะ...อย่าถึงกับฆ่ากันเลย...”“บอกแล้วว่าอย่ายุ่ง ไม่ฆ่าเธอด้วยก็บุญเท่าไหร่รึว่าอยากตายตามผัว”“คุณเอจะทำไมได้นะคะ”“ทำไมพี่จะทำไม่ได้ นึกถึงที่มันทำกับพี่ซิ เพราะมัน...” สาวิตต์ชี้มือไปยังศิลาอย่างคั่งแค้น นั่นคือชายที่ร่วมสายเลือดเดียวกัน แม้จะไม่ใช่ทั้งหมด แต่ก็กึ่งหนึ่งที่เหมือนกัน เขาไม่เคยเชื่อใครพูดอย่างไร เขาก็มักจะหัวเราะขบขันเสียเสมอว่าทุกคนที่พูดนั้น ล้วนแล้วแต่มีอาการทางจิตที่คิดมากเกินการไปเองทั้งนั้น แต่แล้วเขากลับมารู้เป็นคนสุดท้าย รู้เพื่อทำให้โลกที่เคยสวยงามสำหรับเขามันพังทลายลงมาต่อหน้าต่อตาเขาจึงมองหาทางออกใดไม่พบนอกจากทางนี้ ฆ่าศิลาเสีย ก็เท่ากับฆ่าไอ้เด็กเวรคนนั้นด้วย เมื่อหนนั้นมันเลือกรอดได้อาจจะเพราะดวงมันแข็ง แต่คราวนี้ไม่มีวันที่ดวงมันจะแข็งเท่าครั้งนั้นอีก มันจะต้องตายนั่นคือทางที่เขาเลือกให้มั
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 131 ช่วยคุณมินด้วย
สาวิตต์เดินปังๆ จากไปแล้ว ก่อนที่เขาจะกระแทกประตูบ้านด้านหน้าปิดลั่นกุญแจ ปรางก็เสนอหน้าเข้ามา“จะช่วยคุณมินทำแผลให้กับเขา”ปรางบอก หล่อนยืนให้ห่างจากสาวิตต์เข้าไว้ ด้วยไม่แน่ใจในความบ้าของเขาและเขาก็ยอมปล่อยปรางเข้ามาโดยดี ปรางมาคุกเข่าดูศิลาอยู่อีกด้านหนึ่งของเขา“เลือดทั้งนั้นเลย...” ปรางพึมพำ “ทำแผลก่อนนะคะ คุณมินจะเอาอะไรบ้าง”“ต้มน้ำร้อนให้ฉันสักกระติก แล้วหาผ้าสะอาดๆ มา...มีพวกผ้าเช็ดหน้าของฉันเหลืออยู่บ้างมั้งในตู้...แล้วก็พวกผ้าขนหนูผืนเล็กๆ นั่นด้วยก็ได้ คุณเอขังเราเอาไว้ในบ้านแล้วนี่ หยูกยาที่นี่ไม่มีสักอย่าง”“ปรางมีทิงเจอร์กับยาแดง...แล้วก็ยาล้างแผล...” ปรางบอกล้วงมือเข้าไปในกางเกงสามส่วนหยิบยาที่บอกออกมา “เอามาได้แค่นี้ค่ะ จะเอาสำลีกับผ้าพันแผลมาด้วย กลัวคุณมิ่งจะเห็น จะเอาอะไรมาไม่ได้สักอย่าง”“ขอบใจมา ปราง”มินตาคว้าขวดยาพวกนั้นมาด้วยมืออันสั่นเทา ตัวหล่อนเองนั้นสภาพก็ไม่ได้ดีไปกว่าคนที่ยังนอนทอดร่างนิ่งๆ นี่สักเท่าไหร่ หล่อนรู้ตัวว่าตัวเองก็แย่ เจ็บในช่องท้องจี๊ดๆ เตือนเป็นระยะอย่างไม่เคยเป็น แล้วหล่อนก็อยากล้มตัวลงนอน แล้วหลับให้นานโดยไม่ต้องตื่นขึ้นมารับรู้ใดๆ อีกเ
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 130 เขายังไม่ตาย
“คุณมินเป็นอะไร...”แตะตัวมินตาแล้วก็พอว่าไม่ขยับสักนิด ปรางเงยหน้าหล่อนได้เห็นสาวิตต์นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมหน้าต่าง สีหน้าของเขาดูน่ากลัวอย่างไม่เห็นมาก่อนเลยหันกลับมามองมิ่งขวัญก็เห็นสีหน้าแย้มเยาะประหลาดนัก“คุณมินสลบนะคะ”“ฉันให้แกมาดู ไม่ได้ให้มาพูดมาก แกมีหน้าที่คอยพยาบาลเอาไว้ แต่แกห้ามยุ่งมากไปกว่านี้อีก”“ค่ะ”“พาเข้าไปในห้องนอนซะ”มิ่งขวัญออกคำสั่ง แล้วหล่อนจึงเดินเข้ามาหาสาวิตต์...จับมือของเขาไปบีบเหมือนจะให้กำลังใจแก่เขา“มิ่งเข้าใจว่าคุณเอกำลังเฮิร์ทมาก อีกไม่นานค่ะทุกอย่างจะเรียบร้อยมันจะกลายเป็นปุ๋ยจมดินไปเลย จะไม่มีใครเห็นซากของมันอีก...อย่างนั้นใช่ไหมคะ...ที่นี่มีที่มากมายให้ฝังมัน...”“เมื่อไหร่มันจะมา” คำถามของสาวิตต์เลื่อนลอย“ใจเย็นหน่อยค่ะ ยังไงซะมันก็จะต้องมา”“มันทำกับพี่เจ็บปวดนัก...” เขาหลับตาลง “รู้ถึงไหนอายถึงนั่น”“จะไม่มีใครรู้...” หล่อนลูบบ่าของเขาเบาๆ ด้วยมือที่เหลืออยู่ปลอบโยนเขา “มิ่งสัญญาว่าจะเอาตัวมันมาให้”“แล้วยายมินล่ะ...”“ขายมันซิ คุณเอ...หลังจากจัดการหมอนั่นแล้ว เอายายมินไปขาย” น้ำเสียงของมิ่งขวัญเหี้ยมเกรียม เขาแหงนหน้ามอง “มิ่งพูดจริงๆ นะ ไม่
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 129 คุณเอ เปิดประตูเดี๋ยวนี้
“คุณมินเป็นอะไร...”แตะตัวมินตาแล้วก็พอว่าไม่ขยับสักนิด ปรางเงยหน้าหล่อนได้เห็นสาวิตต์นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมหน้าต่าง สีหน้าของเขาดูน่ากลัวอย่างไม่เห็นมาก่อนเลยหันกลับมามองมิ่งขวัญก็เห็นสีหน้าแย้มเยาะประหลาดนัก“คุณมินสลบนะคะ”“ฉันให้แกมาดู ไม่ได้ให้มาพูดมาก แกมีหน้าที่คอยพยาบาลเอาไว้ แต่แกห้ามยุ่งมากไปกว่านี้อีก”“ค่ะ”“พาเข้าไปในห้องนอนซะ”มิ่งขวัญออกคำสั่ง แล้วหล่อนจึงเดินเข้ามาหาสาวิตต์...จับมือของเขาไปบีบเหมือนจะให้กำลังใจแก่เขา“มิ่งเข้าใจว่าคุณเอกำลังเฮิร์ทมาก อีกไม่นานค่ะทุกอย่างจะเรียบร้อยมันจะกลายเป็นปุ๋ยจมดินไปเลย จะไม่มีใครเห็นซากของมันอีก...อย่างนั้นใช่ไหมคะ...ที่นี่มีที่มากมายให้ฝังมัน...”“เมื่อไหร่มันจะมา” คำถามของสาวิตต์เลื่อนลอย“ใจเย็นหน่อยค่ะ ยังไงซะมันก็จะต้องมา”“มันทำกับพี่เจ็บปวดนัก...” เขาหลับตาลง “รู้ถึงไหนอายถึงนั่น”“จะไม่มีใครรู้...” หล่อนลูบบ่าของเขาเบาๆ ด้วยมือที่เหลืออยู่ปลอบโยนเขา “มิ่งสัญญาว่าจะเอาตัวมันมาให้”“แล้วยายมินล่ะ...”“ขายมันซิ คุณเอ...หลังจากจัดการหมอนั่นแล้ว เอายายมินไปขาย” น้ำเสียงของมิ่งขวัญเหี้ยมเกรียม เขาแหงนหน้ามอง “มิ่งพูดจริงๆ นะ ไม่
