LOGINShare
14 ยังบาปที่รักผัวเขา
Last Updated:
2025-04-19 17:49:36
Related chapters
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 15 ผู้หญิงที่ผิดพลาดเพราะความรัก
“ศินั่นเธอคิดมากอีกแล้วซินะ...”“ผมเลิกคิดไม่ได้หรอกฮะ น้าแหม่ม...ยังคิดอยู่เสมอแล้วพรุ่งนี้ก็ถึงวันที่ผมได้เกิดใหม่อีกแล้ว...”“จริงซิ” พิมสุดาพึมพำ “กลับบ้านไปเถอะงั้น...เพราะเธอจะต้องตื่นแต่เช้าไปทำบุญที่วัด...”“น้าแหม่มไปกับผมด้วยนะ...ไปทำบุญด้วยกัน เกิดชาติหน้าจะได้มีโอกาสเป็นน้าหลานกันใหม่...หรือถ้าจะให้ดีผมอยากเกิดเป็นแม่ลูกกับน้าแหม่มด้วยซ้ำไป”เขาไม่ได้พูดเพราะเพียงเรียงร้อยให้เป็นคำหวานไพเราะแต่พูดออกมาจากใจจริงของเขา กลั่นกรองด้วยความรู้สึกลึกๆ ที่เขามี...เมื่ออยู่ด้วยกันตามลำพังเขาก็คือเด็กชายคนหนึ่ง กับแผลลึกยากจะเยียวยากับแววตาอ้างว้าง ขาดแคลนความรักหิวกระหายความเป็นครอบครัว...ศิลาไม่ใช่คนแกร่งดังที่ใครต่อใครเห็น เขายังมีจุดอ่อนเปราะบางอยู่อีกมากมายและเธอก็เข้าใจเขา เป็นคนเดียวที่เข้าใจเขา“จะไปทำบุญเช้า เตรียมการหรือยัง...”“ก็ตื่นแต่เช้าสักนิด แล้วไปแวะซื้อข้าวซื้อกับดอกไม้ผลไม้กับถวายเงิน...”“เลือกวัดไหนล่ะ...”“ผมจะออกไปชานเมืองหน่อยฮะ...น้าแหม่ม จะเลือกไปวัดย่านบางกะปิ...”พิมสุดาฉุกใจคิดนิดหนึ่ง“น้าแหม่มคิดถูก ผมจะไปแถวๆ นั้น ผมกำลังจะเฉียดใกล้เข้าไปทุกทีแล้ว...
Last Updated : 2025-04-19อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 16 ขอบรรเลงบทเพลงอสูร
หากมินตาย้ายลงมาอยู่ที่นี่เสียได้ก็จะห่างกันออกไป...ให้มิ่งขวัญครอบครองบ้านใหญ่เสียคนเดียว ให้แม่โอ๋เอาใจใส่รักใคร่ให้เต็มล้น ส่วนมินตาเขาเชื่อว่าหล่อนคงจะอยู่ตามลำพัง และดูแลเอาตัวรอดได้อย่างดี“พ่อมีเงินแน่นะคะ...เงินพ่อน่าจะเก็บเอาไว้ใช้สอยส่วนตัว...ยังจะค่ารักษาพยาบาลอีก”“พ่อมี มินอย่ากังวลไปเลย”“ขอบคุณค่ะ พ่อ...มินต้องไปละ ต้องไปตระเวนดูดอกไม้สักหน่อย...ดอกไม้วันเกิดสำหรับคนพิเศษควรจะต้องพิเศษมากๆ ด้วยจริงไหมคะ...”อสูรเริงไฟ9ดอกไม้ที่สั่งเอาไว้แต่เช้านั้นถูกจัดเข้าช่องดงามมาก เป็นดอกไม้จากประเทศเมืองหนาวเดินทางมาไกล หลายตลบที่มินตาย่นจมูกเข้าใส่ดอกไม้แล้วพูดสะบัดๆ ด้วยราวกับดอกไม้ฟังภาษาคนได้รู้เรื่องกระนั้น“แกน่ะโชคดีกว่าฉันซะอีก ได้ขึ้นเครื่องบินมาไกลเชียว แถมยังราคาแพงลิบ”แน่นอนว่ามินตาสะดุ้งตกใจกับราคาค่างวดของดอกไม้ช่อเดียวนี้...หล่อนเข้าใจแจ่มแจ้งตอนจ่ายเงินแล้วว่าทำไมกิจการร้านดองไม้ถึงเจริญก้าวหน้าได้ ตอนหล่อนแวะไปเมื่อเช้า ก็ยังต้องเบียดผู้คนเข้าไป เดี๋ยวนี้คนไทยนิยมส่งดอกไม้ให้กันในหลายๆ โอกาสหล่อนต้องใช้เงินไปหมดกระเป๋าทีเดียว ยังดีที่ไม่ถึงกับหน้าแตกที่ร้านดอกไ
Last Updated : 2025-04-19อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 17 ปล่อยฉันนะ ไอ้พี่ต่อ
ได้ยินเสียงของหล่อนก่อน ชายหนุ่มพุ่งสายตาตรงไปแล้วพอร่างของมินตาก้าวเข้ามา เขาก็เปิดยิ้มให้ก่อน ในขณะที่มินตาชะงักงัน หล่อนไม่แน่ใจในสิ่งที่ตัวเองกำลังได้มองเห็นเอาเสียเลยว่ามันเป็นภาพจริงหรือภาพลวงกันแน่ หล่อนหลับตาลงแล้วก็ลืมขึ้นใหม่เกือบจะไม่เชื่อว่ายังเห็นชายคนนั้น กับรอยยิ้มที่เขารอต้อนรับอยู่อย่างอบอุ่น...หล่อนจะเรียกรอยยิ้มแบบที่กำลังทำอยู่เป็นรอยยิ้มแบบอื่นไปอีกไม่ได้เป็นอันขาดมันดูอบอุ่นใจ จริงใจ และเขาก็ลุกขึ้นยืน“สวัสดี”คำทักทายอ่อนโยนแล้วเขาก็ก้มศีรษะลงนิดหนึ่ง“เราพบกันอีกแล้ว คราวนี้บ้านของผม...คิดได้แล้วหรือว่าจะมาชดใช้ค่าเสียหายเรื่องรถยนต์”“คุณ...” มินตาเอ่ยได้แค่นั้น ถ้อยคำที่อยากจะเอ่ยดูเหมือนจะชะงักรอแค่ปลายลิ้นนี่เอง หล่อนคิดจะเข้ามาหาชายหนุ่มของมิ่งขวัญด้วยท่าทีที่จะทำให้เขาประทับใจกับเครือญาติของมิ่งขวัญ จะยื่นดอกไม้ส่งให้แล้วเอื้อนเอ่ยคำอวยพอดีๆ แต่แล้วหล่อนกลับพูดอะไรไม่ออกเมื่อพบว่าเจ้าชายของมิ่งขวัญคือชายคนนี้ชายคนที่ประวัติของเขาดูสกปรกด้วยการเป็นมือขวาของเจ้าแม่แหม่มผู้ประกอบธุรกิจทางด้านบริการสาวงามมิ่งขวัญจะรู้ข้อนี้หรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ มินตากำลังห
Last Updated : 2025-04-19อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 18 เจ้าแม่ขายผู้หญิง
“คุณเป็นผู้หญิงผู้ดีหรือเปล่า...เป็นไหม”“เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย”“ก็อยากจะรู้เท่านั้นเอง…”“ใช่” หล่อนเชิดคางเมื่อให้คำตอบนั้น ได้ยินเสียงเหมือนเขาจะคำรามออกมาไม่มีผิด“ดี...หญิงผู้ดีนี่ผมชอบนัก...” มือของเขาละเรื่อยจากบ่า หยาบคายกับสัมผัสร้อนของมือใหญ่แข็งแรงนั่น เป็นสัมผัสที่มินตาไม่ได้คุ้นเคยมาก่อนหน้านี้เลย หล่อนกับผู้ชายเป็นเพียงเพื่อนร่วมงานที่ดีต่อกันแม้จะถูกตัวกันบ้างก็ไม่เคยคิดไปในแง่เกินเลย แต่ชายคนนี้กำลังสัมผัสหล่อนอย่างหยาบคาย เขาทำให้เลือดในกายของมินตาแทบจะแข็งเพราะคาดไม่ถึงนั่นเองหล่อนตะลึงงัน...เมื่อมือนั่นเลื่อนมาถึงซอกคอแล้ววางทาบนิ่งๆ ก้ำเกินลงไปถึงเนินเนื้อตรงเหนือทรวงอกมินตากัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้ เห็นสีหน้าเขาเจือยิ้มอย่างท้าทายนักหนา หล่อนทะลึ่งพรวดขึ้นมาสุดตัว แต่คราวนี้ศิลาระวังตัวเอาไว้อยู่แล้ว เขากดหล่อนให้นั่งลงด้วยความรุนแรงปราศจากความปรานี มองเห็นแววตาของเขาแล้วมินตาก็ใจหายด้วยความหวาดกลัวดอกไม้กระเด็นหลุดไปจากมือแล้ว ทั้งเขาและหล่อนต่างไม่ได้ใส่ใจกับดอกไม้นั่นเท่าเทียมกัน“อยากจะรู้ว่าแค่ไหนด้วย แต่ยังหรอกนะ...ยังไม่ใช่ตอนนี้...แล้วผมก็จะไม่เริ่มจากคุณ
Last Updated : 2025-04-19อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 19 ชีวิตใครชีวิตมัน
แต่คุณมารศรียังมีแนวโน้มจะไม่ยอมเชื่อ คำใดที่ออกจากปากของมินตาย่อมไม่มีน้ำหนักพอจะทำให้เชื่อถือ และหากเป็นเรื่องที่มีมิ่งขวัญเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยแล้วยิ่งแย่หนักเข้าไปอีก เธอจึงเอ็ดลูกสาว“แกละซ่อกแซ่กเรื่องคนอื่นดีนัก รู้มาน่ะถูกหรือเปล่าก็ไม่รู้ได้ เที่ยวพูดไปเป็นตุเป็นตะ พี่มิ่งของแกน่ะเป็นคนฉลาดมองคนออก แกอย่าแส่โทร. ไปบอกพี่มิ่งเขาเชียวนะ...ฉันขอห้ามเอาไว้ก่อน ถ้าแก่ยังบอกไป แกกับฉันไม่ต้องมาพูดกันอีก” เสียงห้ามนั่นเฉียบขาดอย่างยิ่ง“แม่คะ ถ้าปล่อยเอาไว้ พี่มิ่งอาจจะเป็นอันตราย”“แกอยู่เฉยๆ เข้าไว้แล้วกัน ฉันอยากรู้เรื่องอื่นมากว่า อย่างตัวเขาหน้าตาเป็นยังไง บ้านเขาเป็นยังไง”นั่นทำให้มินตาอ่อนใจ แล้วเมื่อบรรยายลักษณะของเขากับบ้านเขา ก็ทำให้คุณมารศรีตาโต ได้ทีสำทับบอกกับหล่อนด้วยเสียงแข็งๆ“แกก็เห็นมาแล้วว่าเขาระดับไหน แล้วแกยังพูดว่าเขาไม่ดีอีก...”“เขาต้องเลวร้ายแน่ๆ เลย แม่ต้องเชื่อมินซิ อย่ายอมให้พี่มิ่งไปคบค้ากับเขา”“ใจคอแกไม่อยากจะให้พี่สาวแกได้ดีหรอกหรือ”โดนเข้าแบบนี้มินตาก็ต้องปิดปากตัวเอง“แกจะกีดกันไปถึงไหนกัน แกนี่เหมือนเดิมซิน่า ชอบจะขัดขวางหนทางก้าวหน้าของพี่สาว แกอ
Last Updated : 2025-04-19อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 20 เธอเป็นเพื่้อนฉันไหม มินตา
ชายหนุ่มยังคงเงียบกริบ“น้าจัดการทุกอย่างแล้ว พรุ่งนี้ถึงจะไปรับศพออกมาทำพิธี...ถ้าเธอไม่สบายใจก็ไม่ต้องไป...น้าจะจัดการเอง อ้อยก็ไม่มีใครอีก เหมือนตัวคนเดียว มีแต่พวกเรานี่แหละที่ยังห่วงใยใส่ใจอยู่ สงสารก็แต่แวว...ร้องไห้คร่ำครวญอยู่นั่นแล้วว่าเพื่อนมาด่วนเอาตัวสบายไปคนเดียว”เธอถอนใจออกมานิดหนึ่ง“น้าว่าจัดการศพของอ้อยแล้ว ก็จะส่งตัวแววไปพักผ่อน เครียดเหลือเกินนี่”“ก็ดีฮะ”“ศิอยากไปด้วยไหมจ๊ะ ไปกับแววสักพักหนึ่ง...”“ทำไมต้องเป็นผมไม่เป็นเพื่อนร่วมทางกับแวว”“เพราะแววรักเธอน่ะซิ”คำตอบนั่นตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อม“อย่างน้อยจะทำให้แววมีอาการดีขึ้น”“ไม่ล่ะฮะ น้าแหม่ม...” เขาตอบด้วยเสียงเข้มแข็งเป็นอันมาก “ผมจะไม่ให้แววมาเกิดความผูกพันกับผม ไม่อยากจะเป็นต้นเหตุให้ใครต้องมายึดติด แล้วผมก็ไม่ใช่คนดีที่จะเป็นหลัก แววควรจะได้พักผ่อนตามลำพัง”ความสัมพันธ์นั้นเคยมีบ้างนานมาแล้ว และเขาก็ไม่ได้จดจำในรสชาติของแววรัตน์เสียด้วย มันก็แค่สัมพันธ์ทางกายที่แนบแน่นในช่วงเวลาหนึ่ง ครั้นความต้องการทางกายสลายไปมันก็สิ้นสุดทุกอย่างลงไว้เพียงแค่นั้น ไม่มีหวนหาอาลัยอาวรณ์อยากจะให้ปรารถนานั่นเกิดซ้ำรอยขึ้นอีก
Last Updated : 2025-04-19อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 21 เขาตามหามินตาจนเจอ
“อ่านอะไรน่ะ มิน”ธันวาโฉบมาหา แล้วก็สงสัยครามครันกับท่าทีตั้งอกตั้งใจเป็นอันมากในการจะอ่านข่าวหน้าหนึ่ง“ผู้หญิงคนนั้น จำได้หรือเปล่า” หล่อนวางหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะจิ้มให้ดูรูป “คนที่เราเจอที่โรงพยาบาล ที่ว่าตกเลือด ตายซะแล้วนะ โดดจากตึกของโรงพยาบาลชั้นแปดเมื่อวานนี้เอง ใจถึงซะด้วย”ธันวาชะโงกไปดูรูปนั้น“ตาแบบนี้ตายโหงทุกราย”“ดูออกด้วยเหรอ”“ตาฉ่ำเกินไปไงล่ะ...น่าเสียดายผู้หญิงสวยๆ คนหนึ่ง ผู้หญิงพวกนี้ใจทำด้วยอะไรนะ ถึงได้กล้าหาญชาญชัยในทางแบบนี้”“เพราะเธอถูกทำร้ายจนไม่มีทางเหลือให้เลือกอีกแล้วน่ะซิ ไอ้หมอนั่นแหละตัวร้ายนัก...”“ใครอีก”“ก็มือขวาเจ้าแม่แหม่มนั่นไง...” น่าแปลกที่ชื่อทุกชื่อตกมาถึงเวลานี้มินตาจำได้แม่นยำไม่มีตกหล่นสักนิด“นายศิลา เขาทำเหมือนทองไม่รู้ร้อนนะ”“รู้ได้ยังไง ข่าวบอกหรือเปล่า”ไม่มีชื่อเขาในข่าว ทั้งเขาทั้งเจ้าแม่แหม่มนั่นแหละ เหมือนอำนาจเงินและอิทธิพลมืดได้ปกป้องเอาไว้ให้พ้นผิด พวกคนชั่วนี่มีสิ่งคุ้มครองเสมอกว่าจะได้ชดใช้บาปชั่วๆ นั้นก็ทำให้คนดีๆ หลายรายต้องจบชีวิตลง ยิ่งคิดมินตาก็ยิ่งแค้นใจขนาดหนักจนไม่อาจจะให้อภัยกับศิลาได้เลยและหล่อนก็คงจะไม่อยากเก็บ
Last Updated : 2025-04-19อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 22 น้าแหม่มผมแดง
ปากของหล่อนเสียอีกแล้ว มินตาพอจะรู้ตัวอยู่เหมือนกันแต่ทำอย่างไรได้พูดไปแล้วนี่ คำพูดไม่ใช่สิ่งของที่จับต้องได้พอตกจากปากจะได้เที่ยวลนลานมาเก็บใส่ปากดังเดิมเห็นแววตาลุกวาบของเขาก็รู้ว่านี่คือจุดอ่อนที่เขาเปราะบางอยู่หล่อนนั่งลงสุดปลายข้างหนึ่งของโซฟา พูดกับเขาอย่างเป็นการงาน“ฉันคิดว่าฉันไม่ได้ผิด ไม่จำเป็นต้องมาตามเรื่องกับฉัน มีเวลาว่างมากนักหรือ“ก็ว่าง...” เขาตอบเนิบๆ น้ำเสียงไม่ดังมากนักแต่ได้ยินกันชัดเจน สีหน้าของเขาก็ยังดูเป็นปกติ “มากพอจะมาดูว่าคุณทำอะไรที่ไหน...ไม่เลวเหมือนกันนะสำหรับบริษัทเล็กๆ”เขากวาดตามองไปรอบๆ ดูการตกแต่งภายในสวยงาม...ด้วยสายตาเก็บรับความสวยงามของศิลปะใส่ตัวได้แบบซึมซับหมดจด“ผมจะมาดูด้วยว่าจะมีลู่ทางดึงคุณไปทำงานกับผมบ้างไหม”เขาพูดต่อในสีหน้าเป็นปกตินั่นแหละแต่คนฟังรู้สึกเลือดฉีดแรงไปทั้งตัว แล้วโทสะก็กรุ่นฮือกันขึ้นมาเมื่อรู้เป็นอย่างอื่น ไปไม่ได้ นอกเสียจากว่าหล่อนกำลังถูกดูหมิ่นอย่างร้ายกาจที่สุด“เป็นงานจ๊อบพิเศษ เงินดีนะ...ถึงคุณจะดูมอมแมมไปสักนิด ไม่เป็นผู้หญิงสวยสดใส แต่ผมมักจะมีสายตาพิเศษเสมอ”เขาหันกลับมามองหล่อนตรงๆ แววตาของเขาทำให้มินตาร้อ
Last Updated : 2025-04-19
Latest chapter
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 137 (อวสาน) มินตา-ศิลา รักเราดีที่สุดในโลกเลย
“ไม่ใช่ห้องนี้”มินตาตัวแข็ง เมื่อเขาเปิดประตูห้องที่หล่อนเป็นคนตกแต่งเพื่อเป็นห้องหอของเขากับมิ่งขวัญหล่อนพยายามจะถอยกลับ แต่ศิลาผลักหล่อนออกเดินไปข้างหน้า“ฉันยอมมาที่นี่ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะใช้ห้องนี้” หล่อนยังเสียงแข็งและมีท่าทีปฏิเสธ ไม่ยอมรับ“คุณแต่งมันเอง...ก็ใช้เสียเองซิ” เขาบอกนุ่มๆ “ที่ทางของคุณเอง“ฉันทำเพื่อพี่มิ่ง” หล่อนยืนยัน หล่อนรักมิ่งขวัญไม่เคยเปลี่ยนแปลงเป็นอื่น“แต่มันเป็นสิ่งที่คุณชอบ” เขาดักคอ “ผมรู้ว่ารสนิยมของมิ่งขวัญเกิดจากตัวคุณเป็นหลัก...ลืมซะว่าผมเคยสั่งว่าอย่างไร นั่นเป็นข้ออ้างจะเอาตัวคุณมาทำงานต่างหากเล่า ถ้าผมไม่บอกว่าเป็นห้องหอมีหรือที่คุณจะยอมมาทำ ตอนนั้นคุณชังน้ำหน้าผมจะแย่”“ตอนนี้ก็ใช่”“ผมไม่เชื่อ ไม่มีวันเชื่อ...”เขาปิดประตูไว้ข้างหลังแล้วยืนพิงอยู่อย่างนั้น ตอบหล่อนด้วยถ้อยคำหนักแน่นเขาจะไม่ยอมเสียหล่อนไปศิลาบอกตัวเองว่าเขาจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองสมปรารถนาให้จงได้ ต่อให้ยากเท่ายากก็ตามที“เราจะต้องคุยกันตามลำพังสองต่อสองแล้วละ มินตา”เขาบอกด้วยเสียงนุ่มทุ้ม และแน่นอนว่ามีกังวานของความรักอยู่มากมาย เขาไม้ปฏิเสธใจตัวเอง“ไม่...” หล่อนป
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 136 ตื๊อเมีย น่ะครองโลกเสมอ
พิมสุดามาแล้วกลับไปแล้ว ปล่อยให้มินตาได้ครุ่นคิดตามลำพัง แม้จะมีปรางคอยรับใช้อยู่ใกล้ๆ แต่มินตาก็เหมือนอยู่คนเดียว...หล่อนคิดถึงอนาคตวันข้างหน้าเมื่อไม่มีบ้าน ไม่มีพ่อ ไม่มีสิ่งใดหลงเหลือให้คว้าติดอีกหล่อนจะทำอย่างไรดีนั่นคือสิ่งที่มินตาต้องคิด...มันไม่ใช่เรื่องเล็กเสียด้วย เพราะเท่ากับต้องเอาอนาคตมาเป็นเดิมพัน...อนาคตที่มินตาไม่แน่ใจ และหล่อนก็รู้ว่าเพราะตัวเขานั่นแหละที่ทำให้หล่อนเกิดความรู้สึกเช่นนั้นขึ้นมา/////////////////////////////ผู้ชายสองคนต่างวัยแต่มีสายเลือดส่วนหนึ่งเหมือนกันได้เผชิญหน้ากันอีกครั้ง คนแก่ดูจะยิ่งแก่ ในขณะที่คนหนุ่มก็มิได้ทำท่าลำพองว่าตัวเองเป็นผู้ชนะ ต่างคนต่างมองกันชั่วอึดใจในความเงียบงันแล้วศิลาก็เป็นคนเอ่ยขึ้นมาก่อน “สาวิตต์เป็นอย่างไรบ้าง”“ก็ยังเหมือนเดิม...เก็บตัวเอง...และไม่พูดไม่จากับใครเลย”“เขาคงจะหายสักวันหนึ่ง“นั่นคือความหวัง”“ผมจะเอาใจช่วยแล้วกัน”คุณทรงศักดิ์ทำท่าเหมือนไม่คาดคิดเมื่อได้ยินเช่นนั้น“ต่อ...ให้อภัยพ่อกับพี่แล้วใช่ไหม”ชายหนุ่มส่ายหน้า นั่นคือความจริง เขายังไม่อาจจะให้อภัย เพียงแต่เขาคิดว่าเขาจะวางมือในส่วนนี้...หลายปีที่เ
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 135 เขารักเธอ มินต่า
“ไล่ปรางหรือคะ...” มินตาแสนจะตกใจ “ทำไมล่ะคะ ปรางทำผิดตรงไหน”“มันเป็นพวกแกนี่ รับเอาไปซิ นังนั่นมันเลี้ยงไม่เชื่อง หวังว่าที่พูดมานี่แกคงจะเข้าใจนะ”“ค่ะ มินตารับคำ ดวงหน้าสลด ครอบครัวของหล่อนคือซาก...มันคืออดีตที่เหมือนจะเนิ่นนานผ่านมาแล้ว ดวงตาของหล่อนซุ่มไปด้วนน้ำตา ป่วยการจะพูดมากไปกว่านี้อีกเมื่อคุณมารศรีและมิ่งขวัญปั้นปึ่งใส่ มินตามาไหว้พ่อ นั่งพับเพียบอยู่นานจนศิลาต้องเป็นฝ่ายสะกิดหล่อน“กลับดีกว่ามั้ง มินตา...เขาประคองหล่อนลุกขึ้น ท่าทีถนอมเป็นนักหนาบาดตาของมิ่งขวัญสุดขีด หล่อนไม่อาจจะยอมรับออกมาดังๆ ว่าลึกลงไปนั้นหล่อนเจ็บปวดกับการที่ถูกทิ้ง...ทั้งที่หล่อนเคยทระนงในตัวเองมาตลอด ผู้ชายคนนั้นคือชายที่หล่อนรักและเมื่อความจริงเปิดเผยออกมารักกลายเป็นร้าง และขมขื่นที่สุดจะหารสชาติใดมากกว่านี้ ในชีวิตคงจะไม่มีอีกแล้วแน่นอน“แม่คะ...มิ่งตัดสินใจแน่นอนแล้ว พอเสร็จงานพ่อ มิ่งจะไปอยู่เมืองนอก เราไปด้วยกันไหนคะ แม่...เอาบ้านนี้ให้เช่า...ถ้าไม่คิดจะขาย เราคงจะพอมีเงินสักก้อนไปเที่ยวเล่นด้วยกัน พอให้มิ่งหายช้ำใจแล้วค่อยกลับมาใหม่...หรือบางทีเราอยู่ทางโน้นกันเลยก็ได้ มิ่งก็พอจะมีเพื่อนที
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 134 เสียพ่อแล้วยังมาเสียลูก
ดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง และมินตาก็นิ่งงันปราศจากเสียงกรีดร้องจนเขาใจเต้นแรง ไม่รู้ว่าหล่อนเสียใจแค่ไหนกันการรับรู้ในการสูญเสียหนนี้ มือของเขาลูบไล้เส้นผม“มินตา ได้ยินผมหรือเปล่า”“ก็ดีเหมือนกัน” หล่อนพึมพำออกมา “จะได้จบสิ้นกันแท้จริงๆ”“ไม่....” เขาปฏิเสธเสียงลั่น“เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก”“อย่าพูดแบบนี้...ทิ้งทุกอย่างเอาไว้ข้างหลัง แล้วเราเริ่มต้นใหม่ด้วยกัน ที่ผ่านมาผมรู้ว่าผมผิด จะไม่ให้อภัยคนที่รู้สำนึกหรอกหรือ มินตา...ใช่ว่าผมจะไม่เสียใจหรือไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ เพียงแต่ ตอนนั้นความแค้นทำให้ผมบ้าเลือดและลากคุณเข้ามาพัวพันด้วย”“ฉันให้อภัย แล้วก็โยนมันทิ้งเอาไว้ตรงนั้นแหละ...”ศิลากำลังจะพูดอีก แต่เสียงเคาะประตูห้องขัดจังหวะเสียงก่อนและประตูเปิดเข้ามาหลังจากนั้นครรชิตเดินนำหน้าธันวาเข้ามาพร้อมกับกระเช้าดอกไม้ใหญ่ที่บรรจุดอกไม้สวยงามสีสันสดใสชายหนุ่มขยับห่างออกจากเตียงนิดหนึ่ง ครรชิตทักทายและแสดงความห่วงใย ต่อสภาพบาดเจ็บของเขาสักห้านาทีก่อนจะหันไปหามินตา“ไง...มิน หน้าตาเหมือนคนเจ็บหนัก”“เกือบจะตายแต่ไม่ยักจะตาย...”“ประชดใครล่ะนั่น”ถูกดักคอแบบนี้มินตาทำตาวาว “มินไม่มี
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 133 มินตาแท้งลูก
สาวิตต์นอนอยู่บนเตียง...ขาของเขาข้างหนึ่งที่ถกขากางเกงขึ้นไปถูกพันด้วยผ้าขาวหนาเปอะ แล้วหน้าตาของเขาก็เหมือนไม่ใช่ลูกชายคนเดิมของเธอ มีรอยช้ำปูดโปนนั่นยังทำใจได้ว่ามันจะหาย แต่ดูซิ...ดูสีหน้าและแววตาของเขามันดูเลื่อนลอย...และมองมาทางเธอย่างว่างเปล่า“เอ...”เธอถลาเข้าไปหาเขา แล้วก็หยุดอีกหนหนึ่ง เมื่อสาวิตต์ทำเหมือนไม่รับรู้ด้วย เขายังมองเบิ่งไปทางอื่นที่ไม่ใช่หน้าเธอ คุณสีดาหันขวับมาหาสามี ถามเสียงสั่น“อะไรกันคะนี่ ตาเอเป็นอะไร...ทำไมเขาทำหน้าตาแบบนั้น”คุณทรงศักดิ์โอบบ่าของภรรยาเอาไว้ ร่างแบบบางของเธอสั่นสะท้านด้วยความหวาดหวั่น“หมอบอกว่าเหมือนเขาจะช็อก พูดกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง เป็นพักๆ เหมือนคนสะเทือนใจมากเกินไป”“แล้วแกจะหายไหม”“ต้องอาศัยเวลา แต่ตอนนี้เขาต้องรักษาตัว บางทีอาจจะต้องลางาน...หรืออาจจะต้องถึงขั้นลาออกก็ได้”“ไม่!”เธอร้อง หันมาซบหน้ากับบ่าของสามี นานแล้วที่คนสองคนไม่เคยหันหน้าเข้าหากันอีก ต่างมีวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของตัวเอง ความบาดหมางในเรื่องเล็กน้อยถูกทำให้ใหญ่มากขึ้น และไม่อาจจะเชื่อมต่อติดกันได้อีกเลยแต่ตอนนี้หัวอกของความเป็นพ่อแม่ที่จะต้องรับผิดชอ
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 132 ทุกอย่างเริ่มเข้าที่
ปืน...มินตาบอกเมื่อเห็นสาวิตต์หยิบมันออกมาวางไว้บนโต๊ะกลมเล็กข้างๆ เก้าอี้ที่เขานั่งลง แววตาที่เขามองดูศิลาทำให้มินตายะเยือกไปตลอดตัว มันบ่งบอกว่าหากเขาจะลั่นไกปืน เขาก็จะทำได้โดยไม่ต้องหยุดคิดชั่งใจอีกเลย มินตาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เมื่อพูดกับสาวิตต์ดีๆ“คุณเอ ขอให้มินนะ...อย่าถึงกับฆ่ากันเลย...”“บอกแล้วว่าอย่ายุ่ง ไม่ฆ่าเธอด้วยก็บุญเท่าไหร่รึว่าอยากตายตามผัว”“คุณเอจะทำไมได้นะคะ”“ทำไมพี่จะทำไม่ได้ นึกถึงที่มันทำกับพี่ซิ เพราะมัน...” สาวิตต์ชี้มือไปยังศิลาอย่างคั่งแค้น นั่นคือชายที่ร่วมสายเลือดเดียวกัน แม้จะไม่ใช่ทั้งหมด แต่ก็กึ่งหนึ่งที่เหมือนกัน เขาไม่เคยเชื่อใครพูดอย่างไร เขาก็มักจะหัวเราะขบขันเสียเสมอว่าทุกคนที่พูดนั้น ล้วนแล้วแต่มีอาการทางจิตที่คิดมากเกินการไปเองทั้งนั้น แต่แล้วเขากลับมารู้เป็นคนสุดท้าย รู้เพื่อทำให้โลกที่เคยสวยงามสำหรับเขามันพังทลายลงมาต่อหน้าต่อตาเขาจึงมองหาทางออกใดไม่พบนอกจากทางนี้ ฆ่าศิลาเสีย ก็เท่ากับฆ่าไอ้เด็กเวรคนนั้นด้วย เมื่อหนนั้นมันเลือกรอดได้อาจจะเพราะดวงมันแข็ง แต่คราวนี้ไม่มีวันที่ดวงมันจะแข็งเท่าครั้งนั้นอีก มันจะต้องตายนั่นคือทางที่เขาเลือกให้มั
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 131 ช่วยคุณมินด้วย
สาวิตต์เดินปังๆ จากไปแล้ว ก่อนที่เขาจะกระแทกประตูบ้านด้านหน้าปิดลั่นกุญแจ ปรางก็เสนอหน้าเข้ามา“จะช่วยคุณมินทำแผลให้กับเขา”ปรางบอก หล่อนยืนให้ห่างจากสาวิตต์เข้าไว้ ด้วยไม่แน่ใจในความบ้าของเขาและเขาก็ยอมปล่อยปรางเข้ามาโดยดี ปรางมาคุกเข่าดูศิลาอยู่อีกด้านหนึ่งของเขา“เลือดทั้งนั้นเลย...” ปรางพึมพำ “ทำแผลก่อนนะคะ คุณมินจะเอาอะไรบ้าง”“ต้มน้ำร้อนให้ฉันสักกระติก แล้วหาผ้าสะอาดๆ มา...มีพวกผ้าเช็ดหน้าของฉันเหลืออยู่บ้างมั้งในตู้...แล้วก็พวกผ้าขนหนูผืนเล็กๆ นั่นด้วยก็ได้ คุณเอขังเราเอาไว้ในบ้านแล้วนี่ หยูกยาที่นี่ไม่มีสักอย่าง”“ปรางมีทิงเจอร์กับยาแดง...แล้วก็ยาล้างแผล...” ปรางบอกล้วงมือเข้าไปในกางเกงสามส่วนหยิบยาที่บอกออกมา “เอามาได้แค่นี้ค่ะ จะเอาสำลีกับผ้าพันแผลมาด้วย กลัวคุณมิ่งจะเห็น จะเอาอะไรมาไม่ได้สักอย่าง”“ขอบใจมา ปราง”มินตาคว้าขวดยาพวกนั้นมาด้วยมืออันสั่นเทา ตัวหล่อนเองนั้นสภาพก็ไม่ได้ดีไปกว่าคนที่ยังนอนทอดร่างนิ่งๆ นี่สักเท่าไหร่ หล่อนรู้ตัวว่าตัวเองก็แย่ เจ็บในช่องท้องจี๊ดๆ เตือนเป็นระยะอย่างไม่เคยเป็น แล้วหล่อนก็อยากล้มตัวลงนอน แล้วหลับให้นานโดยไม่ต้องตื่นขึ้นมารับรู้ใดๆ อีกเ
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 130 เขายังไม่ตาย
“คุณมินเป็นอะไร...”แตะตัวมินตาแล้วก็พอว่าไม่ขยับสักนิด ปรางเงยหน้าหล่อนได้เห็นสาวิตต์นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมหน้าต่าง สีหน้าของเขาดูน่ากลัวอย่างไม่เห็นมาก่อนเลยหันกลับมามองมิ่งขวัญก็เห็นสีหน้าแย้มเยาะประหลาดนัก“คุณมินสลบนะคะ”“ฉันให้แกมาดู ไม่ได้ให้มาพูดมาก แกมีหน้าที่คอยพยาบาลเอาไว้ แต่แกห้ามยุ่งมากไปกว่านี้อีก”“ค่ะ”“พาเข้าไปในห้องนอนซะ”มิ่งขวัญออกคำสั่ง แล้วหล่อนจึงเดินเข้ามาหาสาวิตต์...จับมือของเขาไปบีบเหมือนจะให้กำลังใจแก่เขา“มิ่งเข้าใจว่าคุณเอกำลังเฮิร์ทมาก อีกไม่นานค่ะทุกอย่างจะเรียบร้อยมันจะกลายเป็นปุ๋ยจมดินไปเลย จะไม่มีใครเห็นซากของมันอีก...อย่างนั้นใช่ไหมคะ...ที่นี่มีที่มากมายให้ฝังมัน...”“เมื่อไหร่มันจะมา” คำถามของสาวิตต์เลื่อนลอย“ใจเย็นหน่อยค่ะ ยังไงซะมันก็จะต้องมา”“มันทำกับพี่เจ็บปวดนัก...” เขาหลับตาลง “รู้ถึงไหนอายถึงนั่น”“จะไม่มีใครรู้...” หล่อนลูบบ่าของเขาเบาๆ ด้วยมือที่เหลืออยู่ปลอบโยนเขา “มิ่งสัญญาว่าจะเอาตัวมันมาให้”“แล้วยายมินล่ะ...”“ขายมันซิ คุณเอ...หลังจากจัดการหมอนั่นแล้ว เอายายมินไปขาย” น้ำเสียงของมิ่งขวัญเหี้ยมเกรียม เขาแหงนหน้ามอง “มิ่งพูดจริงๆ นะ ไม่
อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) 129 คุณเอ เปิดประตูเดี๋ยวนี้
“คุณมินเป็นอะไร...”แตะตัวมินตาแล้วก็พอว่าไม่ขยับสักนิด ปรางเงยหน้าหล่อนได้เห็นสาวิตต์นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมหน้าต่าง สีหน้าของเขาดูน่ากลัวอย่างไม่เห็นมาก่อนเลยหันกลับมามองมิ่งขวัญก็เห็นสีหน้าแย้มเยาะประหลาดนัก“คุณมินสลบนะคะ”“ฉันให้แกมาดู ไม่ได้ให้มาพูดมาก แกมีหน้าที่คอยพยาบาลเอาไว้ แต่แกห้ามยุ่งมากไปกว่านี้อีก”“ค่ะ”“พาเข้าไปในห้องนอนซะ”มิ่งขวัญออกคำสั่ง แล้วหล่อนจึงเดินเข้ามาหาสาวิตต์...จับมือของเขาไปบีบเหมือนจะให้กำลังใจแก่เขา“มิ่งเข้าใจว่าคุณเอกำลังเฮิร์ทมาก อีกไม่นานค่ะทุกอย่างจะเรียบร้อยมันจะกลายเป็นปุ๋ยจมดินไปเลย จะไม่มีใครเห็นซากของมันอีก...อย่างนั้นใช่ไหมคะ...ที่นี่มีที่มากมายให้ฝังมัน...”“เมื่อไหร่มันจะมา” คำถามของสาวิตต์เลื่อนลอย“ใจเย็นหน่อยค่ะ ยังไงซะมันก็จะต้องมา”“มันทำกับพี่เจ็บปวดนัก...” เขาหลับตาลง “รู้ถึงไหนอายถึงนั่น”“จะไม่มีใครรู้...” หล่อนลูบบ่าของเขาเบาๆ ด้วยมือที่เหลืออยู่ปลอบโยนเขา “มิ่งสัญญาว่าจะเอาตัวมันมาให้”“แล้วยายมินล่ะ...”“ขายมันซิ คุณเอ...หลังจากจัดการหมอนั่นแล้ว เอายายมินไปขาย” น้ำเสียงของมิ่งขวัญเหี้ยมเกรียม เขาแหงนหน้ามอง “มิ่งพูดจริงๆ นะ ไม่
