LOGINShare
9.ถึงป่วยก็ไหว (1)
Last Updated:
2025-02-28 16:27:25
Related chapters
อบอวลรัก 9.ถึงป่วยก็ไหว (2)
อากาศเย็นและค่อนข้างชื้นเพราะมีฝนพรำลงมา มิรันตีกินยาแล้วหันมองร่างสูงโปร่งที่กำลังล้างจานอย่างชั่งใจว่าตนควรจะเริ่มเข้าหาอีกฝ่ายอย่างไรดี อาการของเธอยังไม่ค่อยดีนักและอีกไม่นานคงง่วงเพราะฤทธิ์ยา ทว่าเธออยากอยู่ใกล้พีรพลนานๆ ยังไม่อยากเข้าห้องนอนร่างอรชรนั่งลงบนเก้าอี้ในห้องครัวแล้วเย็นจนต้องยกขาขึ้นมากอด ได้มองชายหนุ่มเงียบๆ ก็มีความสุข กระทั่งอาการหนักหัวกับหนังตาหนักอึ้งมาเยือนพร้อมกับที่พีรพลล้างจานเสร็จหันกลับมา“พี่คิดว่าไปนอนแล้ว”“รันไม่ง่วงค่ะ”ชายหนุ่มเดินเข้ามาก้มลงมองใกล้ๆ อย่างสังเกต“ตาจะปิดแล้วเนี่ยนะ”มิรันตียิ้มจืดเจื่อน แต่ไม่รู้เพราะป่วยหรือเปล่าทำให้เธออยากอ้อน อยากให้พีรพลเอาใจใส่จึงไม่ยอมแพ้“รันอ่อนแรงไปทั้งตัวเลยค่ะ เดินไม่ไหว”เธอแสร้งบอกพร้อมทำเสียงอ่อนระโหยโรยแรง ทว่าอีกฝ่ายกลับยิ้มมุมปากราวรู้ทัน หากก็ขยับเข้ามาใกล้แล้วช้อนตัวเธอขึ้น“งั้นพี่พาไปส่ง”ริมฝีปากอิ่มแอบยิ้มกับอกหนาเมื่อชายหนุ่มอุ้มเธอพาไปยังห้องนอนแต่โดยดี และเมื่อเขาวางตนลงบนเตียง มิรันตีก็ยกแขนขึ้นโอบลำคอหนา“รันหนาวค่ะ”เสียงหวานแผ่วหวิว ใบหน้าคมคายลดลงมาใกล้ ดวงตาคู่คมเข้มสบตาเธอและมิรันตีก
Last Updated : 2025-02-28อบอวลรัก 10.ยกให้ทั้งตัวและหัวใจ (nc) (1)
“พี่ไม่อยากเห็นแก่ตัว รังแกคนป่วย เกิดอะไรขึ้นผู้ชายมีแต่ได้”“งั้นก็เห็นแก่รันได้ไหมคะ”มิรันตีทั้งอ๋อยทั้งอ้อนขอร้องอย่างทุ่มสุดตัวแล้ว หากพีรพลยังถอยเธอก็คงต้องพิจารณาตัวเองที่ช่างมีเสน่ห์เอาเสียเลย“รันรอพี่พีมาตั้งนาน อย่าปล่อยให้รออีกเลย รันไม่อยากอยู่คนเดียวอีกแล้ว ถ้ารันไม่เข้าใจผิดว่าพี่พีใจตรงกับรัน กอดรันนะคะ”ชายหนุ่มนิ่งไปครู่หนึ่งเหมือนจะลังเลใจ ก่อนเข่าแกร่งก็ดันเข่าของเธอให้แยกออกพร้อมเรือนกายใหญ่แทรกกลางร่าง ทำเอามิรันตีเบิกตากว้างเผยอปากค้างอย่างไม่คาดคิดว่าจะถูกจู่โจมตรงๆ อย่างนี้ ริมฝีปากได้รูปกลับมาบดจูบกลีบปากเธออย่างเร่าร้อนกว่าเดิม ขณะที่มือหนาสอดเข้าไปไล้ผิวอ่อนบางตรงหน้าท้องแล้วเลื่อนสูงมาหาหน้าอกหน้าใจ ปลายนิ้ววนเกลี่ยเหนือผ้าลูกไม้ในส่วนยอดอกซ้ำจน ชูชันก่อนบีบกระชับหญิงสาวครวญแผ่วพร่าในลำคอ อกใจวาบหวิวเต้นตึกตัก นึกอายที่ชายหนุ่มคงรับรู้ได้ เรือนร่างแกร่งดุนดันที่แนบมาหาทำให้กลางร่างสาวรุมร้อนตัวอ่อนระทวย“ยังไม่เคยใช่ไหม”ริมฝีปากอุ่นเคลื่อนไล้ปัดป่ายจูบข้างแก้มก่อนกระซิบถาม มิรันตีพยักหน้าเล็กน้อย หน้าร้อนซ่านไปจนถึงลำคอพีรพลสบตาเธอขณะมือลูบต่ำผ่านหน้าท้
Last Updated : 2025-02-28อบอวลรัก 10.ยกให้ทั้งตัวและหัวใจ (nc) (2)
‘ช้าไปแล้ว’พีรพลผละห่างไม่ทัน เขาหลงมัวเมาในกายนุ่มอบอุ่นของ หญิงสาวที่กดดันรัดแน่นจนลืมตัวลืมใจ เขาไม่ควรทำให้อีกฝ่ายสุ่มเสี่ยงหากในที่สุดก็พลาด ทั้งที่ไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน“อา...”ชายหนุ่มกระตุกสั่นกับอารมณ์ที่แตกซ่านของตน ความรู้สึกดีปะปนอารมณ์ขัดเคืองในตัวเอง แต่เมื่อแขนเรียวไขว่คว้าหาพร้อมผวาไปพร้อมกันเขาก็โอบร่างอรชรขึ้นมากอดรัดลูบหลังอย่างอ่อนโยน การได้อยู่ในกายสาวและกอดรัดเนื้อตัวนุ่มละมุนก็ทำให้หัวใจเขาเต้นแรงตื่นเต้นและตื่นตัวอย่างมาก“พี่ขอโทษ”เขากระซิบกับหน้าผากมนชื้นเหงื่อ“ไม่ต้องห่วงนะ ยังไงพี่ก็จะไปแนะนำตัวกับแม่รัน”คิ้วเรียวสวยขมวดเพราะเธอไม่ได้กังวลในสิ่งที่ชายหนุ่มพูดแม้แต่น้อย มิรันตีรับรู้เพียงความอิ่มเอมล้ำลึกซ้ำซ้อนที่ชายหนุ่มมอบให้ ทั้งที่เป็นครั้งแรกเธอกลับรู้สึกดีมาก เป็นความทรงจำที่เต็มไปด้วยความสุขหญิงสาวเอนตัวออกสบตาคู่คมเข้ม มือบางประคองแก้มสากพร้อมยิ้มบางก่อนจะจูบแก้มอีกข้างของเขา“รันไม่คิดมากเรื่องนั้นหรอกค่ะ”เธอยังนั่งคร่อมตักเขา ท่าทางล่อแหลมชวนใจสั่น หน้าท้องหวิววูบวาบเพราะอีกฝ่ายยังอยู่ในตัวเธอ และเหมือนชายหนุ่มเองก็จะรู้สึกได้ว่าอารมณ์ร้อน
Last Updated : 2025-02-28อบอวลรัก 11.พี่พีเป็นของรัน (1)
พีรพลพามิรันตีมาช่วยเดือนเปิดร้าน ก่อนจะออกไปสถานีตำรวจที่ใช้เวลาเดินทางค่อนข้างนานเพราะต้องขับรถลงเขา นอกจากคำให้การของเธอแล้ว ชายหนุ่มก็มีวิดีโอหน้าร้านที่บันทึกภาพเธอกับทะเบียนรถของผู้ชายคนนั้นที่ขับผ่านมาให้ตรวจ เธอจึงได้รู้ว่าชายหนุ่มตามหาตนเจอได้อย่างไร เขาติดต่อผู้จัดการไร่ให้เช็กว่าเป็นทะเบียนรถใคร นักท่องเที่ยวหรือคนที่ทำงานในไร่ แล้วจึงพบว่าทะเบียนรถคันนี้ยังไม่ออกจากไร่และเป็นคนใน จากนั้นก็ติดต่อนายของไร่และระดมคนงานออกตามหารวมถึงไปที่บ้านพักของผู้ชายคนนั้นด้วยเธอพยายามไม่คิดถึงวันแย่ๆ นั้นอีก บอกตัวเองว่าอย่างไรคนร้ายก็ติดคุกและพีรพลบอกกับตำรวจว่าต้องการขอให้ศาลสั่งห้ามเข้าใกล้เธอหากเขาจ่ายค่าปรับและพ้นโทษจำคุก เพราะเป็นบุคคลอันตรายสำหรับเธอ“นายสั่งยามที่หน้าไร่เอาไว้แล้ว ว่าห้ามปล่อยให้ผู้ชายคนนั้นเข้ามา ส่วนที่บ้าน พี่อยู่กับรันตลอดเวลา แต่พี่ว่าคนรู้กันทั้งไร่อย่างนี้มันคงไม่กล้ามายุ่งกับรันอีก รันอย่าเพิ่งคิดมาก ยังไงมันก็ต้องติดคุกแต่ไม่แน่ใจว่าจะออกมาเร็วหรือเปล่า”ริมฝีปากสวยเม้ม ยอมรับว่าตนยังกังวล คนแรกที่ตามคุกคามเธอถูกจับ และเธอย้ายที่อยู่ หากพ้นโทษออกมาอีกฝ่าย
Last Updated : 2025-03-02อบอวลรัก 11.พี่พีเป็นของรัน (2)
“มื้อเย็นวันนี้รันทำเองค่ะ พี่พีไปอาบน้ำก่อนเถอะค่ะ อ้อ น้ำอุ่นนะคะ”มิรันตีเสนอตัวหลังลงจากรถ เมื่อพีรพลขมวดคิ้วมองเธอก็ยิ้มอ่อน“ข้าวผัดได้ไหมคะ”ชายหนุ่มพยักหน้าแล้วยกมือขึ้นลูบผมเธอ“พี่ฝากท้องด้วยนะ”บอกแล้วชายหนุ่มก็ไขกุญแจบ้าน เปิดประตูให้เธอเข้าไปก่อน ทว่ามิรันตีรู้สึกว่าสีหน้าอีกฝ่ายราวกำลังล้อเธออย่างไรอย่างนั้น หญิงสาวจึงหน้างอ หมายมั่นในใจว่าจะทำข้าวผัดสุดอร่อยให้พีรพลกินจนต้องเอ่ยปากชมให้ได้มิรันตีตรงเข้าครัวขณะที่ร่างสูงโปร่งไปยังห้องของเขา เธอจัดการทำอาหารเสร็จหลังจากผ่านไปครู่ใหญ่ และพีรพลก็ออกมาจะช่วยปรุงรสในขั้นสุดท้ายแต่เธอปฏิเสธ“พี่พีนั่งรออย่างเดียวก็พอค่ะ”ชายหนุ่มยอมนั่งลงโดยง่าย แต่เมื่อเธอผัดเสร็จเขาก็ช่วยยกจานมารอตักแบ่ง จากนั้นทั้งคู่ก็กินข้าวผัดหมูอย่างง่ายๆ ฝีมือมิรันตีหญิงสาวคอยสังเกตสีหน้าพีรพลตั้งแต่คำแรก เขามีสีหน้าพอใจแล้วยิ้มให้เธอ มิรันตีก็ยิ้มกว้างรีบตักข้าวผัดกินเพราะจริงๆ เธอก็ชิมหลายครั้งจนแน่ใจแล้วว่ารสชาติน่าจะพอดีถูกปากทั้งคู่เพราะรสชาติอาหารค่อนข้างดีจึงหมดเกลี้ยงในเวลาไม่นาน พีรพลกินยาแล้วอาสาเก็บล้างเอง ในตอนแรกมิรันตีแย้ง แต่ชายหนุ่มบอ
Last Updated : 2025-03-02อบอวลรัก 12.รันจะปล้ำพี่พีจริงๆ (1)
ชายหนุ่มนิ่งไปชั่วอึดใจก่อนเขาจะพยายามรั้งเสื้อลง แล้วขยับตัวจะเบี่ยงออกทว่ามิรันตีขยับสะโพกเข้าไปชิดมากขึ้น กดเข่าคร่อม อีกฝ่ายไว้อย่างไม่ยอมให้เขาหนีได้“พี่พียังไม่รับปากเลย”พีรพลถอนหายใจอีกครั้งและเหมือนจะครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนมุมปากได้รูปจะกระตุก“ถ้าพี่ไม่รับปาก?”“รันก็จะปล้ำ”คิ้วเข้มขยับสูงขึ้นราวไม่เชื่อเธอจึงย้ำชัดเจน“รันจะปล้ำพี่พีจริงๆ นะ”ชายหนุ่มพยักหน้าช้าๆ พร้อมส่งสายตาท้าทาย“พี่...ไม่...ยอม”เขาย้ำทีละคำราวจงใจยั่วเธอริมฝีปากอิ่มสวยเม้มอย่างขัดอกขัดใจ ไม่แน่ใจว่าพีรพลตั้งใจแกล้งเธอ หรือเขาไม่คิดจะรับปากเพราะมองว่าเธอไร้สาระจริงๆ แต่มิรันตีต้องการทำให้ชายหนุ่มเห็นว่าเธอกล้าพูดแล้วก็กล้าทำ อย่างน้อยหากทำได้เขาก็ต้องยอมรับปากกับเธอมือบางเปลี่ยนเป็นสอดเข้าไปลูบหน้าท้องแกร่งแล้วเลื่อนสูงแตะปลายนิ้วเหนือยอดอกชายหนุ่ม ทำเอาพีรพลสะดุ้งเบาๆ เพราะไม่ทันตั้งตัวจึงหยุดมือเธอไม่ทัน มิรันตีสะกิดแล้วไล้วนจนชายหนุ่มต้องรีบจับมือเธอไว้หญิงสาวยิ้มเจ้าเล่ห์ให้อีกฝ่าย เพราะเธอเพียงแตะเล็กน้อยเขาก็รีบห้ามแล้วอย่างนี้มองเห็นชัยชนะอยู่รำไรสะโพกผายบดลงบนหน้าตักแกร่งพลิ้วราวโยกย้ายตามท่ว
Last Updated : 2025-03-04อบอวลรัก 12.รันจะปล้ำพี่พีจริงๆ (2)
มิรันรันตีหอบแรง รู้สึกเหมือนไฟสุมทั่วกาย เหงื่อท่วมตัว แต่ยิ่งพีรพลขยำหน้าอกด้วยมืออุ่นกระด้าง อีกข้างยังเคล้นสะโพก และดื่มกินยอดทรวงข้างที่เหลือเต็มปากเต็มคำเธอยิ่งอารมณ์กระเจิง แม้จะรู้สึกเหนื่อยหากกลับโหมสะโพกห่มลงหากายแกร่งถี่รัวมากขึ้น แล้วก็เป็นตนเองที่สะดุ้งเฮือกทั้งตัว พิษรักแล่นปราดทะยานสูงในกายทำเอาเป็นฝ่ายถึงฝั่งฝันก่อนชายหนุ่มมือบางวางเกาะเกี่ยวบ่าหนาขณะร่างอรชรทรุดฮวบ ใบหน้าเรียวสวยซุกลงซอกคอหนาและได้ยินเสียงหัวเราะเข้มต่ำในลำคอ อีกฝ่าย“ปล้ำพี่ แต่หมดแรงก่อนซะงั้น”พีรพลเย้าคนที่ตัวอ่อนราวไร้กระดูก ต้องซุกซบเขาเป็นที่พึ่ง“หลอกให้อยากแล้วจากไปเหรอ หืม?”“เปล่าค่ะ”มิรันตีที่ยังอยู่ในภวังค์ซาบซ่านทั้งกายใจรีบบอก เธออยากทำให้พีรพลมีความสุขด้วยแต่ยังอ่อนแรงขยับตัวแทบไม่ไหว หญิงสาวพยายามจะโยกไหวร่างกายต่อ ทว่ากลับถูกชายหนุ่มยกตัวขึ้น“อุ๊ย”เขาจับเธอให้นั่งหันหลังซ้อนตัก ทำเอามิรันตีเลิ่กลั่กกระทั่งสองกายหลอมรวมอีกครั้งเพราะชายหนุ่มจัดการเธอจึงเอนกายพิงอกหนาเพราะเนื้อตัวอ่อนระทวย พร้อมกับที่ชายหนุ่มกระทั้นเบียดชิดมาหา และอาการหวามลึกกลับมาพร่าผลาญเธออีกครั้งชายหนุ่มฝังริมฝ
Last Updated : 2025-03-04อบอวลรัก 13.ปกป้องด้วยรัก (1)
‘เร็วๆ นะลูก แม่ทำอะไรไม่ถูกเลย น้องบอกว่าปวดท้องมาก แต่หมอกับพยาบาลบอกให้รอผลตรวจกับรอดูอาการ’มิรันตีบอกกับพีรพลว่าขอกลับกรุงเทพฯ หลังจากเปิดร้านได้ไม่ถึงชั่วโมงเพราะมารดาโทรมาบอกว่ามาติกาน้องสาวของเธอปวดท้องมากจนต้องไปโรงพยาบาล และท่านได้รู้จากเพื่อนร่วมงานจึงรีบตามไป แต่ก็ไม่รู้อะไรมากเธอไม่ได้บอกมารดาเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ท่านจึงไม่รู้ว่าเธอมาอยู่ที่อื่นแล้ว“พี่ไปด้วย”ชายหนุ่มถอดผ้ากันเปื้อนหลังหยุดคิดเพียงเล็กน้อย“แล้วร้านล่ะคะ”“พี่จะขอคุณวัช ฝากให้บัญชีของไร่มาดูแลแทนวันสองวัน”“จะดีเหรอคะ”“แต่ละเดือนจะมีวันหยุดที่พี่กับเดือนสลับกัน แล้วผู้จัดการไร่ก็จะให้คุณรินคนดูแลบัญชีกับคุณแก้มมาดูแทนอยู่แล้ว ขึ้นอยู่กับว่าวันนั้นใครสะดวก แต่เพราะแบบนี้พี่ถึงปรึกษานายว่ารับคนมาช่วยเพิ่มดีกว่า หยุดคนนึงก็ยังมีอีกสองคนคอยรับลูกค้า”“ถ้างั้น รันมาอยู่ก็เหมือนไม่ได้ลดภาระน่ะสิคะ”มิรันตีรู้สึกว่าตัวเองหาเรื่องวุ่นวายมาให้พีรพล เพราะหากเขากับเธอไปไหนมาไหนด้วยกัน ก็ไม่ต่างจากเดิมเลย ทว่าชายหนุ่มก็เพียงยักไหล่“เอาเถอะ เดี๋ยวค่อยว่ากัน ตอนนี้มีเรื่องฉุกเฉิน พี่ไม่อยากให้รันไปคนเดียว”พี
Last Updated : 2025-03-06
Latest chapter
อบอวลรัก 16.อบอวลรัก (2)
“ต่อจากเมื่อวานกันนะครับ”เอ่ยจบชายหนุ่มก็จูบซับกลีบปากอิ่ม เม้มแรงทั้งบนล่าง ปลายลิ้นอุ่นซอกแซกไล้ไปมาจนสามารถเข้ามาเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเธออย่างเร่าร้อนมือหนาบีบเคล้นทรวงอวบที่ยังมีผ้าลูกไม้เกาะครึ่งเต้าทรวงก่อนปลายนิ้วแกร่งจะไล้ผ่านเนินขาวขึ้นไปเกี่ยวสายเส้นเล็กลงจากไหล่บางปล่อยสองทรวงอวบใหญ่ให้เผยต่อตา ใบหน้าคมคายซุกไซ้สูดกลิ่นกายสาวปะปนสบู่เหลวหอมสดชื่น เม้มผิวอ่อนบางตรงซอกคอแล้วไซ้ลงมาหายอดอกสีหวาน เบียดแก้มสากเสียดสีกระตุ้นเร้ากายสาว และเขาก็อยากสัมผัสอกอวบคู่งามที่สุดสำหรับตนให้เนิ่นนานปากอุ่นจัดขยับเม้มยอดทรวงราวหยอกเย้าจนชูช่อโดดเด่นทั้งสองข้าง ก่อนรวบก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นเข้าอุ้งปากตน ดูดดื่มเบาแล้วเพิ่มแรงขึ้นจนหญิงสาวครวญคราง มือบางขยุ้มผมเขาหากพีรพลไม่ได้รู้สึกเจ็บแต่อย่างใดชายหนุ่มไม่ได้ปลุกเร้าเพียงอกสาว เขาส่งมืออีกข้างสอดผ่านกางเกงขายาวเนื้อหนาของมิรันตีเข้าไปลูบโลมความสาวบอบบาง แล้วยังเคลื่อนเข้าไปแตะต้องจนถึงเนื้อใน ปลายนิ้วลากไล้ก่อนจะรุกรานอย่างย่ามใจเพราะขาเรียวสองข้างขยับกว้างเปิดทางอย่างไม่ต้องบังคับหรือบอกกล่าวมิรันตีครางเสียงเครือรับการปรนเปรอจากนิ้วแกร่ง แล
อบอวลรัก 16.อบอวลรัก (1)
ประตูห้องเปิดผลัวะออกอย่างแรงพร้อมกับหมอนกระแทกเข้าใส่หน้าเขาเต็มๆ ทำเอานิติพลหน้าหงาย แต่ก็รับหมอนไว้ได้ก่อนหล่นลงพื้นพร้อมกับมองหน้าพี่ชายด้วยความงุนงง ทว่าพอเหลือบไปด้านหลังแล้วเห็นเจ้าของร่างอรชรรีบเดินตามมาใกล้พี่ชายที่ตีหน้ายักษ์ใส่เขาอยู่ก็เข้าใจได้ทันที“เอ่อ ผมไปนอนโซฟาข้างนอกก็ได้”เขาบอกพร้อมสีหน้ารู้สึกผิดมิรันตีรีบแทรกมายืนด้านหน้าพีรพลพลางยิ้มเจื่อนส่งสายตาขอโทษเพื่อนแล้วบอกสิ่งที่ตนตั้งใจในตอนแรก“ฉันแค่มาเช็กว่าพี่พียังมีไข้หรือเปล่าน่ะ แล้วก็จะกลับแล้ว”“เหรอ เช็กจนผมยุ่งไปหมดเลยเนอะ โอ๊ะ...”ร่างโปร่งของนิติพลผงะเซไปด้านหลังก้าวหนึ่งเพราะพี่ชายแอบยกเท้ามายันขา แล้วก็เป็นจังหวะให้มิรันตีรีบแทรกออกไปเมื่อมีพื้นที่ หญิงสาวก้มหน้างุดไม่มองใครอีก คนเป็นเพื่อนมองตามแล้วก็ถอนหายใจหันกลับมาก็เจอเข้ากับสายตาดุเข้มของพี่ชาย“นอนข้างนอกไปเลย”“โธ่พี่ ล้อเล่นนิดเดียว ไม่คิดว่ารันจะอายขนาดนี้”“น้องเวร เป็นเพื่อนยังไงวะ”“ขอโทษครับพี่”“ไปขอโทษรันโน่น”นิติพลหน้าซีด พลางส่ายหน้า“ตอนนี้รันงอนอยู่ เอาไว้พรุ่งนี้ใจเย็นก่อนดีกว่า”เขารู้ว่าควรง้อเจ้าตัวและเอาอกเอาใจเมื่อไร มิรันตีไ
อบอวลรัก 15.ก.ข.ค. (2)
เพราะเจ็บไม่น้อยวัชพลจึงให้พีรพลไปหาหมอที่อนามัยใกล้ๆ และกลับบ้าน แล้วให้กัญญาเฝ้าร้านกับเดือน เนื่องจากรู้ว่ามิรันตีก็ต้องตามไปดูแลเขากลับมาถึงบ้านหลังจากทำแผลที่สถานีอนามัยมิรันตีก็ประคองชายหนุ่มมานั่งที่โซฟาแล้วไปเอาน้ำมาให้เขา เธอพยายามเก็บอาการน้ำตาซึมกับสีหน้าที่เหมือนจะร้องไห้อยู่ตลอดเวลาของตัวเองเอาไว้อย่างที่สุด แต่เมื่อชายหนุ่มดื่มน้ำแทบไม่ได้ แม้แต่จับแก้วยังลำบากเธอก็น้ำตาไหลจนได้“โธ่ พี่พี”ปลายนิ้วเรียวแตะโหนกแก้มช้ำกับมุมปากที่แตกของชายหนุ่มแล้วเลื่อนมือลงมาจับมือหนาที่แตกทั้งสองข้างขึ้นดู“เจ็บมากสินะคะ”พีรพลหัวเราะในลำคอเบาๆ พลางยิ้มอ่อนเธอจึงหน้างอ“ยังจะหัวเราะอีก รันตกใจแค่ไหนรู้ไหมคะ ที่เห็นคุณแก้มพยุงพี่พีเข้ามาร้านในสภาพนั้น”หญิงสาวเสียงเครือแล้วก้มหน้าร้องไห้ น้ำตาหยดลงบนมือหนาถูกแผลทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งเบาๆ เพราะแสบแต่ก็ทนได้ ทว่าเขาไม่อยากให้เธอร้องไห้ พีรพลจึงเป็นฝ่ายเปลี่ยนมาประคองใบหน้าเรียวสวยเงยขึ้นเกลี่ยนิ้วโป้งเช็ดน้ำตาให้“ทำเพื่อรัน เจ็บตัวนิดๆ หน่อยๆ พี่ทนได้”“นิดหน่อยที่ไหนกันคะ”“เอาน่า อย่างน้อยพวกนั้นก็จะไม่มาเหยียบที่ไร่ดิฐวัฒน์อีก”มิรันตีม
อบอวลรัก 15.ก.ข.ค. (1)
“มึงคิดว่ามึงแน่เหรอ ฮะ!”หนึ่งในนั้นตะโกนขึ้น“มึงกล้ามีเรื่องกับลูกค้าอย่างพวกกูเหรอ”อีกคนพูดเสียงดังตรงจุดนี้เป็นส่วนที่คนเข้ามาถึงน้อยเพราะจัดเอาไว้อย่างเฉพาะ ซึ่งไม่ไกลจากที่จอดรถของพีรพลนัก และเวลานี้ก็ไม่มีคนอื่นมาสูบบุหรี่“เออ กูจะเอาให้พวกมึงไม่กล้าเห่าหอนถึงผู้หญิงเสียๆ หายๆ ได้อีก”พีรพลสวนกลับอย่างไม่กลัว“มึงมาเสือกอะไรวะ หรือว่า...”คนพูดกระตุกยิ้มมุมปาก“นั่นเมียมึง”ไม่ต้องอธิบายก็รู้ว่าอีกฝ่ายพูดถึงใคร พีรพลกระโดดยกขาเข้าไปหาในทันใดและมันก็กระโดดหลบ ขณะที่เพื่อนทั้งสองคนที่เหลือรีบเข้ามารุมจับเขา ชายหนุ่มสลัดออกก่อนหันไปต่อยอีกคน แต่ก็ถูกถีบสีข้างจนเกือบล้ม แล้วก็มีคนตามมากระชากไหล่ไปต่อยการเตะต่อยสามรุมหนึ่งเป็นไปอย่างชุลมุน พีรพลโดนทั้งถีบทั้งต่อยไปหลายครั้ง หากเขาก็เหวี่ยงหมัดเอาคืนทั้งสามไปอย่างไม่หยุดหย่อนราวเรี่ยวแรงไม่หดหาย ครู่หนึ่งจึงมีคนเข้ามาห้ามซึ่งเป็นวัชพลกับคนงานในไร่อีกสองคน“หยุดได้แล้ว”วัชพลเสียงเข้ม เข้าไปกระชากหนึ่งในลูกค้าล็อกแขนไว้ คนงานอีกสองคนก็จับสองคนที่เหลือ“ปล่อยสิวะ”แม้จะไม่มีใครยอมแต่เพราะทั้งเจ็บตัวทั้งอ่อนล้าทำให้สลัดวัชพลกับคน
อบอวลรัก 14.ปกป้องด้วยรัก (2/2)
‘แกคิดว่าแม่เห็นแกเป็นเครื่องผลิตเงินหรือไง’เมื่อไปรับมารดาที่บ้าน มิรันตีก็ขอโทษและท่านก็เอ่ยมาราวประชด แต่ก็ไม่ได้มีทีท่าโกรธเคืองเธอ ทั้งยังพูดกับพีรพลด้วยน้ำเสียงที่ดีขึ้น ไม่ได้ซักหรือถามไถ่เรื่องงานอีก ทว่าหลังจากมาติกาออกจากโรงพยาบาลในวันถัดมา ก่อนจะลากลับมารดากลับพูดในสิ่งที่ทำให้เธอถึงกับน้ำตาซึม‘ฝากรันด้วยนะคะ เด็กคนนี้ชอบทำเป็นเก่ง แต่ยังไงก็ต้องมีคนดูแล’หลายเดือนผ่านไป มิรันตีได้ฝึกชงกาแฟกับชาและเครื่องดื่มอื่นๆ เพิ่มอีกหลายเมนูจนคล่องแคล่ว แต่บาริสต้าหลักยังเป็นพีรพลและเดือนเป็นผู้ช่วย ส่วนเธอนั้นทำเมนูที่ไม่ยุ่งยากหลายขั้นตอน อีกอย่างที่นี่ก็มีเค้กที่ทำเองด้วย ซึ่งอุปกรณ์ครบพร้อมอยู่ด้านใน ส่วนนี้เดือนจะเป็นผู้ทำโดยมีเธอช่วย และเดือนก็รู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอกับพีรพลดี‘ก็พอจะมองออกน่ะนะ’อีกฝ่ายยักไหล่พร้อมบอกอย่างไม่แปลกใจเมื่อเธอสารภาพกับเจ้าตัวหลังกลับจากกรุงเทพฯ ในเมื่อที่บ้านเธอเกิดเรื่องแต่ชายหนุ่มกลับตามไปด้วยอย่างไรก็ดูน่าแปลกวันนี้เป็นวันหยุดยาวนักขัตฤกษ์ในไร่จึงมีนักท่องเที่ยวค่อนข้างคึกคัก และนิติพลก็บอกว่าจะมาเยี่ยม แต่เขาจะมาวันพรุ่งนี้เพราะใช้เวลากับคน
อบอวลรัก 14.ปกป้องด้วยรัก (2/1)
ร่างอรชรถูกปล่อยลงใกล้เตียงนอนและชายหนุ่มก็กอดจูบลูบไล้เรือนกายนุ่มละมุน พร้อมปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอไปด้วย มิรันตีเองก็ดึงชายเสื้อชายหนุ่มจากเอวกางเกง ร่างสูงโปร่งถอยห่างเล็กน้อยจัดการกับชุดของเธอจนเหลือเพียงซับในสองชิ้นเขาก็ถอดเสื้อตนออกอย่างรวดเร็ว แล้วโอบพาเธอลงไปนอนบนเตียงมือหนาลูบแก้ม ไล้ปลายนิ้วโป้งบนกลีบปากอิ่ม ก่อนจะลากมือระเรื่อยผ่านลำคอบางมาถึงเนินอวบขาว ปัดป่ายเย้ายวนใจพร้อมริมฝีปากได้รูปประกบกับกลีบปากอิ่มที่เห่อแดงด้วยฤทธิ์จูบก่อนหน้านี้มิรันตีเปิดรับเมื่ออีกฝ่ายส่งลิ้นเข้ามาเกี่ยวรัดพัวพัน รับรู้ได้ถึงมือหนาเกาะกุมอกอวบเคล้นคลึง ขณะเดียวกันต้นขาแกร่งก็แทรกกลางร่างเสียดสีเร้าอารมณ์อย่างเร้าใจทำเอาเธอเกร็งไปทั้งตัวดื่มด่ำกับจูบหวานลึกซึ้งแล้วปากอุ่นก็ค่อยเคลื่อนแตะแผ่วพรมทั่วลำคอขาว ซุกซบดอมดม เม้มผิวอ่อนจนแดงเรื่อแล้วจึงไต่ลงต่ำจูบซับเนินอกสองข้าง และเริ่มปลดตะขอเปิดปลือยเต้าทรวง ความกลมกลึงอวบใหญ่กับยอดอกสีหวานชวนลิ้มลองปรากฏต่อหน้า ใบหน้าคมคายก็ถูไถจนได้ยินเสียงหวานครางผะแผ่ว“รันสวยที่สุด”ชายหนุ่มพึมพำแล้วไล้ลิ้นระรัวเหนือยอดอกสีหวานที่ชูชันตื่นตัวเต็มที่และย้ายไ
อบอวลรัก 13.ปกป้องด้วยรัก (2)
“ทำไมจะพูดไม่ได้ ฉันเป็นแม่แก คนเป็นแม่ก็ต้องช่วยลูกดูสิว่าผู้ชายจะเลี้ยงดูเราได้ไหม พาเราอยู่ด้วยกันได้ไปตลอดชีวิตไหม”“พอเถอะแม่”เธอพยายามตัดบทเมื่อเห็นว่ามารดายังพูดถึงพีรพลในแง่ไม่ดี แต่ท่านกลับหันไปบอกกับเขา“บอกตามตรงนะคะคุณ ฉันไม่คิดว่างานของคุณจะไปรอด ลองไปสอบข้าราชการดูไหมคะ อายุอาจจะเยอะไปหน่อย แต่ใต้โต๊ะก็น่าจะพอไหวนะคุณ ซื้อความมั่นคงให้ตัวเองกับครอบครัว น้าเองอยากให้รันมันทำจะแย่ แต่มันก็ไม่ทำ มัวถ่ายอะไรไร้สาระก็ไม่รู้”มิรันตีเผยอปากค้างที่มารดาตนล้ำเส้น เธอจับมือพีรพลทันทีด้วยห่วงความรู้สึกของเขา“แล้วนี่ยังพากันไปทำร้านกาแฟอีก โถ...จะเอาอะไรกินกันคะ”“งานราชการที่แม่อยากให้ทำนักหนาน่ะ เงินเดือนเท่าไรคะ”มารดาของเธออึกอักเล็กน้อยและเหมือนจะพูดบางอย่าง“ถึงจะมั่นคง แต่ก็ต้องเกษียณอยู่ดี แล้วจะทำอะไรหลังจากนั้นล่ะคะ คิดใหม่เริ่มใหม่ตอนอายุเยอะแล้วไม่ใช่ง่ายๆ นะคะ”“ยังไงก็มั่นคง มีสวัสดิการเยอะแยะ มีเงินหลังเกษียณ”“ก็ใช่ค่ะ รันยอมรับว่ามั่นคง ไม่ต้องกังวลตอนอายุมาก แต่รันขอร้อง อย่าดูถูกงานที่พี่พีทำ งานของแต่ละคนไม่เหมือนกัน และคุณค่าก็ขึ้นอยู่กับความพอใจของตัวเรา ไม่ใ
อบอวลรัก 13.ปกป้องด้วยรัก (1)
‘เร็วๆ นะลูก แม่ทำอะไรไม่ถูกเลย น้องบอกว่าปวดท้องมาก แต่หมอกับพยาบาลบอกให้รอผลตรวจกับรอดูอาการ’มิรันตีบอกกับพีรพลว่าขอกลับกรุงเทพฯ หลังจากเปิดร้านได้ไม่ถึงชั่วโมงเพราะมารดาโทรมาบอกว่ามาติกาน้องสาวของเธอปวดท้องมากจนต้องไปโรงพยาบาล และท่านได้รู้จากเพื่อนร่วมงานจึงรีบตามไป แต่ก็ไม่รู้อะไรมากเธอไม่ได้บอกมารดาเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ท่านจึงไม่รู้ว่าเธอมาอยู่ที่อื่นแล้ว“พี่ไปด้วย”ชายหนุ่มถอดผ้ากันเปื้อนหลังหยุดคิดเพียงเล็กน้อย“แล้วร้านล่ะคะ”“พี่จะขอคุณวัช ฝากให้บัญชีของไร่มาดูแลแทนวันสองวัน”“จะดีเหรอคะ”“แต่ละเดือนจะมีวันหยุดที่พี่กับเดือนสลับกัน แล้วผู้จัดการไร่ก็จะให้คุณรินคนดูแลบัญชีกับคุณแก้มมาดูแทนอยู่แล้ว ขึ้นอยู่กับว่าวันนั้นใครสะดวก แต่เพราะแบบนี้พี่ถึงปรึกษานายว่ารับคนมาช่วยเพิ่มดีกว่า หยุดคนนึงก็ยังมีอีกสองคนคอยรับลูกค้า”“ถ้างั้น รันมาอยู่ก็เหมือนไม่ได้ลดภาระน่ะสิคะ”มิรันตีรู้สึกว่าตัวเองหาเรื่องวุ่นวายมาให้พีรพล เพราะหากเขากับเธอไปไหนมาไหนด้วยกัน ก็ไม่ต่างจากเดิมเลย ทว่าชายหนุ่มก็เพียงยักไหล่“เอาเถอะ เดี๋ยวค่อยว่ากัน ตอนนี้มีเรื่องฉุกเฉิน พี่ไม่อยากให้รันไปคนเดียว”พี
อบอวลรัก 12.รันจะปล้ำพี่พีจริงๆ (2)
มิรันรันตีหอบแรง รู้สึกเหมือนไฟสุมทั่วกาย เหงื่อท่วมตัว แต่ยิ่งพีรพลขยำหน้าอกด้วยมืออุ่นกระด้าง อีกข้างยังเคล้นสะโพก และดื่มกินยอดทรวงข้างที่เหลือเต็มปากเต็มคำเธอยิ่งอารมณ์กระเจิง แม้จะรู้สึกเหนื่อยหากกลับโหมสะโพกห่มลงหากายแกร่งถี่รัวมากขึ้น แล้วก็เป็นตนเองที่สะดุ้งเฮือกทั้งตัว พิษรักแล่นปราดทะยานสูงในกายทำเอาเป็นฝ่ายถึงฝั่งฝันก่อนชายหนุ่มมือบางวางเกาะเกี่ยวบ่าหนาขณะร่างอรชรทรุดฮวบ ใบหน้าเรียวสวยซุกลงซอกคอหนาและได้ยินเสียงหัวเราะเข้มต่ำในลำคอ อีกฝ่าย“ปล้ำพี่ แต่หมดแรงก่อนซะงั้น”พีรพลเย้าคนที่ตัวอ่อนราวไร้กระดูก ต้องซุกซบเขาเป็นที่พึ่ง“หลอกให้อยากแล้วจากไปเหรอ หืม?”“เปล่าค่ะ”มิรันตีที่ยังอยู่ในภวังค์ซาบซ่านทั้งกายใจรีบบอก เธออยากทำให้พีรพลมีความสุขด้วยแต่ยังอ่อนแรงขยับตัวแทบไม่ไหว หญิงสาวพยายามจะโยกไหวร่างกายต่อ ทว่ากลับถูกชายหนุ่มยกตัวขึ้น“อุ๊ย”เขาจับเธอให้นั่งหันหลังซ้อนตัก ทำเอามิรันตีเลิ่กลั่กกระทั่งสองกายหลอมรวมอีกครั้งเพราะชายหนุ่มจัดการเธอจึงเอนกายพิงอกหนาเพราะเนื้อตัวอ่อนระทวย พร้อมกับที่ชายหนุ่มกระทั้นเบียดชิดมาหา และอาการหวามลึกกลับมาพร่าผลาญเธออีกครั้งชายหนุ่มฝังริมฝ
