เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 93
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-07-11 14:55:14บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 94
ระหว่างเดินทางไปพระราชวังเว่ยซวินเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ภายในห้องทรงพระอักษรทั้งหมดให้หลี่หลงหลินฟังแล้วหลี่หลงหลินโมโหจนหน้าเขียว!มิใช่ขึ้งโกรธซูเฟิ่งหลิงข้อแรก ซูเฟิ่งหลิงเพียงนึกสนุก มิได้มีเจตนาร้ายข้อสอง นี่คือเรื่องเล็กน้อยของสองสามีภรรยา เกี่ยวอันใดกับขุนนางใหญ่เหล่านั้นด้วยเล่า!มากที่สุดก็แค่ส่งผลสะท้อนต่อธรรมเนียมปฏิบัติเท่านั้น!พวกขุนนางใหญ่ในสำนักเลขาธิการเหล่านั้นจับจุดอ่อนนี้ไม่ปล่อย ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ ต้องการฆ่าตนเองให้ตายกับที่กระนั้น?อันที่จริงหลี่หลงหลินเองก็เข้าใจแต่ไรมาพวกขุนนางใหญ่ไม่ปรองดองกัน ทั้งหมดล้วนวางแผนอยู่ภายในใจของตนครั้งนี้ เหตุใดพวกเขาสามัคคีกันถึงเพียงนี้ พุ่งเป้ามาที่ตนเอง?พูดตามสัตย์จริงต่อให้ตนเองปราบกบฏสร้างความดีความชอบ ได้รับคำชมเชยจากเสด็จพ่อ แต่เมื่อขัดขวางเส้นทางขององค์ชายคนอื่น นั่นก็คือขัดขวางเส้นทางของขุนนางใหญ่แล้วแก่งแย่งช่วงชิงอำนาจ มักจะโหดร้ายเสมอ！ต่อให้ตนเองต้องการอยู่เพียงลำพังไม่ข้องเกี่ยวกับผู้อื่น เป็นองค์ชายเกียจคร้านเจ้าสำราญคนหนึ่ง ออกห่างจากการต่อสู้ให้ไกลนี่จะเป็นไปได้อย่างไร?ต่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-11องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 95
“ข่าวลือก่อนหน้า พริบตาก็ไม่มีคนสนใจแล้ว!”“คนอื่นไม่รู้ แต่บิดารู้จักลูกชายดีที่สุด นี่ต้องเป็นความตั้งใจของเจ้าแน่!”“นี่ไม่ใช่ความดีความชอบแล้วคืออันใดเล่า?”หลังฮ่องเต้หวู่ตรัสจบ สายพระเนตรก็จดจ้องไปที่หลี่หลงหลิน คาดหวังในคำตอบราวกับว่าเพียงหลี่หลงหลินพยักหน้า ยอมรับว่านี่คือความตั้งใจของตน ก็จะตกรางวัลอย่างงามหลี่หลงหลินกลับตกตะลึงเหงื่อเย็นผุดทั่วทั้งสรรพางค์กาย!ฮ่องเต้หวู่เจ้าเล่ห์เกินไปแล้ว!ตั้งใจขุดหลุม รอตนเองกระโดดลงไป!หากตนเองยอมรับว่าตั้งใจจริง เช่นนั้นรอตนเองอยู่ จะต้องเป็นเพลิงพิโรธสายอัสนีของฮ่องเต้หวู่เป็นแน่!หลี่หลงหลินตอบอย่างตรงไปตรงมา “เสด็จพ่อ ลูกมิได้ตั้งใจ เป็นเพียงเรื่องบังเอิญอย่างหนึ่ง! ต่อให้ลูกได้รับพระราชทานรางวัลเพราะความไม่ตั้งใจ แต่นั่นก็คือบังเอิญโชคดีดั่งแมวตาบอดพบหนูตาย! นี่มิใช่ความดีความชอบของลูก เสด็จพ่อมีคุณธรรมจริยธรรม พระมหากรุณาธิคุณล้นฟ้า!”ฮ่องเต้หวู่ตะลึงงัน สายพระเนตรมีความแปลกพระทัยยามจ้องมองหลี่หลงหลินทีแรกคิดว่าเจ้าเก้าจะใช้ข้ออ้างนี้หาประโยชน์เข้าตัว รับความดีความชอบนี้เป็นของตนเองเช่นนั้นเขาก็จบสิ้นแล้ว!ฮ่องเต้ห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-11องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 96
หลี่หลงหลินพูดอย่างถ่อมตน “เสด็จพ่อแม้ทรงพระชราภาพแต่ก็ยังมีพระพลานามัยแข็งแรง! ลูกไหนเลยจะขวัญกล้าเทียบเคียงพระองค์พ่ะย่ะค่ะ?”ฮ่องเต้หวู่ทรงโสมนัสอย่างยิ่งยวด แย้มพระสรวลพลางตรัส “อย่างไรเสีย เจ้าก็สยบข่าวลือได้แล้ว สร้างความดีความชอบครั้งใหญ่! เจ้าต้องการรางวัลอันใดตอบแทน?”หลี่หลงหลินดีใจอยู่ภายในใจทีแรกเขายังตำหนิซูเฟิ่งหลิงทำลายชื่อเสียงของตนชายหญิงผู้ชราเด็กภายในเมืองหลวง ล้วนคิดว่าตนเองชมชอบบุรุษ ภายภาคหน้าตนเองจะพบคนเช่นไร?แต่คิดไม่ถึง เสด็จพ่อถึงขั้นมีพระประสงค์ตกรางวัลให้ตนเอง?เทียบกันแล้ว ชื่อเสียงมายามีประโยชน์อันใด ไหนเลยจะมีรางวัลกันเล่า?หลี่หลงหลินไม่ทำแม้แต่ยั้งคิด “เสด็จพ่อ ลูกต้องการเงิน!”สร้างกองทัพสกุลซูขึ้นใหม่อีกครั้ง คือหลุมใหญ่ลึกเกินหยั่งหลุมหนึ่ง เงินย่อมต้องหาให้มากฮ่องเต้หวู่ตรัสอย่างลำบากพระทัย “เจ้าเองก็รู้สถานการณ์ของราชสำนัก เรื่องเงินนี้ ทำได้ยากยิ่งนัก มิสู้เจ้าเปลี่ยนเป็นรางวัลอื่น!”หลี่หลงหลินใคร่ครวญครู่หนึ่ง พูดว่า “เช่นนั้นลูกขอพระราชทานบรรดาศักดิ์!”เว้นเพียงเงินแล้วบรรดาศักดิ์ก็สำคัญมากหลี่หลงหลินต้องการเกณฑ์ทหาร ก็ต้องแส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-11องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 97
หลี่หลงหลินค้อมตัว “ลูกกราบทูลลา!”ฮ่องเต้หวู่ทอดพระเนตรมองเงาหลังของหลี่หลงหลิน ทรงโสมนัสเป็นเท่าทวีคูณ “ลูกชายเราคนนี้ ยิ่งมายิ่งคล้ายแล้ว!”ตอนนี้เอง เว่ยซวินขยับขึ้นมาข้างหน้าในทันใด “ฝ่าบาท องค์ชายสี่หลี่จือ กำลังคุกเข่าอยู่ที่นอกตำหนัก ขอเข้าเฝ้าพระองค์! พูดว่ามีเรื่องอยุติธรรมใหญ่หลวง...”“อยุติธรรม?”ฮ่องเต้หวู่ขมวดคิ้วแน่น อารมณ์ชื่นชมโสมนัสพลันมลายหายไปราวกับหมอกผ่านตา ตรัสอย่างไม่พอพระทัย “เจ้าสี่คนนี้ ไม่สามารถปล่อยให้เราหยุดพักสักครู่ได้เลยหรือ!”เว่ยซวินลดเสียงต่ำพูดว่า “เช่นนั้นไม่พบ?”ฮ่องเต้หวู่สบถเสียงเย็น “เขาชอบคุกเข่ามิใช่หรือ? ให้เขาคุกเข่ามากอีกพักหนึ่ง! เรากินมื้อดึกสักหน่อย ค่อยพบเขา!”ณ ภายนอกตำหนักหลี่จือคุกเข่าสองข้างบนพื้น สีหน้าไม่สบอารมณ์ถึงขีดสุดระยะอันใกล้หลายวันนี้ เขาค้นหาทุกหนแห่งภายในเรือนองค์ชายหก ค้นหาพลิกฟ้าพลิกดิน!ยังไม่ต้องพูดว่าหนึ่งล้านตำลึงเงิน!แม้แต่หนึ่งตำลึงเงินก็ล้วนหาไม่พบหลี่จือยิ่งคิดยิ่งรู้สึกไม่ชอบมาพากล ดังนั้นภายใต้การจัดการของอัครเสนาบดีตู้เหวินหยวน ลอบเข้าคุกหลวง พบองค์ชายหกหลี่เซวียน สืบถามเรื่องเงินของเขาฮ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-11องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 98
ดวงตาองค์ชายสี่หลี่จือกลิ้งกลอก ใคร่ครวญภายในใจเงียบๆสำนักเลขาธิการรวมกลุ่มกันเสนอญัตติปลดตำแหน่งเจ้าเก้า ทุกคนต่างรู้กันถ้วนทั่วเสด็จพ่อเองก็เรียกตัวเจ้าเก้าเข้าวังจริง เห็นชัดว่าต้องการสั่งสอนเขาสำคัญที่สุดคือ หลี่จือรออยู่ภายนอกประตูพระราชวัง มองไม่เห็นเงาของเจ้าเก้านี่ก็หมายความว่าเจ้าเก้ายังมิได้ออกไป ยังอยู่ในพระราชวัง!เช่นนั้น เขาสามารถอยู่ที่ใดได้เล่า?เป็นไปได้มากที่สุด คือเสด็จพ่อพิโรธมาก สั่งกักบริเวณเขา!ใช่!จะต้องเป็นเช่นนี้!เสด็จพ่อช่วยพูดแทนเจ้าเก้า จะต้องเป็นเรื่องเท็จ ตั้งใจหยั่งเชิงข้า!“ฮึๆ...”“เจ้าเก้า คราวนี้ยังไม่ตายอีกหรือ?”หลี่จือยิ้มเย็นอยู่ภายในใจครู่หนึ่ง ถัดมาขบเขี้ยวเคี้ยวฟันพูดว่า “เสด็จพ่อ พระองค์ไม่รู้ เจ้าเก้าภายนอกดูดีภายในเจ้าเล่ห์ ใช้อุบายไร้ยางอายหลอกข้า!”ฮ่องเต้หวู่ทอดพระเนตรหลี่จือแวบหนึ่ง “เขาใช้อุบายไร้ยางอายเยี่ยงไร เจ้าพูดๆ ดู?”หลี่จือเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นภายในงานเลี้ยงคืนนั้น ออกมาจนหมดหลังฮ่องเต้หวู่ได้ฟังแล้ว สีพระพักตร์กลายเป็นดำทึบทึม คล้ายมีพายุกำลังก่อตัวระลอกหนึ่ง“เสด็จพ่อโปรดออกหน้าแทนลูก ลงโทษเจ้าเก้าสถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-11องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 99
หากเว่ยซวินยืนอยู่ฝั่งเจ้าเก้าจริง เช่นนั้นเหตุใดเขาจึงขับไล่พระชายาโหรวออกจากตำหนักฉางเล่อเล่า?อุบายแสร้งทำร้ายตนเองให้อีกฝ่ายตายใจ?เจ้าเก้าช่วยเราระดมเบี้ยเลี้ยงกองทัพ หลอกเอาเงินเว่ยซวินก้อนใหญ่ นี่จะพูดอย่างไร?นี่ก็คือเงินทองจริงอย่างแท้จริง!ก็สามารถพูดได้ว่าเจ้าเก้าและเว่ยซวิน ไม่เพียงไม่ได้สมรู้ร่วมคิดกัน แต่ยังเป็นศัตรูกัน!องค์ชายสี่พูดว่าพวกเขาร่วมมือกัน เห็นชัดว่ากำลังปรักปรำ!ฮ่องเต้หวู่พยักหน้าเบาๆ “สหาย เจ้าลุกขึ้นเถอะ! เราเชื่อเจ้า! กระนั้น ไม่มีลมไหนเลยจะมีคลื่นไม่มีเรื่องใดเกิดขึ้นโดยไร้เหตุผล ภายภาคหน้าเจ้าต้องระวัง! ไม่เพียงแค่เจ้าเก้า เราไม่หวัง ให้เจ้าใกล้ชิดกับองค์ชายคนใดเกินไปนัก!”“เจ้าเข้าใจกระมัง?”เว่ยซวินลอบถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ตอบเสียงแผ่ว “บ่าวเข้าใจแล้ว...”ฮ่องเต้หวู่ทอดพระเนตรองค์ชายสี่แวบหนึ่ง สีพระพักตร์กระเลียดเกลียดชัง “ตนเองโง่งม ยังปรักปรำผู้อื่น! ยังไม่รีบไสหัวไป ปิดประตูสำนึกผิด!”หลี่จือก้มหน้า สีหน้ามิอาจหักใจอย่างยิ่งยวดไม่รู้เกิดข้อผิดพลาดที่ใด เสด็จพ่อถึงปกป้องเจ้าเก้าไปทุกจุด!ครั้งนี้ ต้องการจัดการเจ้าเก้าให้ตาย เห็นชัดว่าเป
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-11องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 100
เว่ยซวินคือคนมีไหวพริบคนหนึ่งเขามิได้เอ่ยเรื่องซูเฟิ่งหลิงขายจี้หยกยิ่งไม่ได้พูด เขาคือเถ้าแก่เบื้องหลังของจวี้เป่าไจเพียงสองประโยคสั้นๆ ก็ทำให้องค์ชายสี่หลี่จือตกที่นั่งลำบากได้แล้ว!ฮ่องเต้หวู่พิโรธ ตวาดออกมา “เจ้าสี่ เจ้าอธิบายมาเดี๋ยวนี้! จี้หยกพระราชทานที่เราให้เจ้า เหตุใดปรากฏในร้านเครื่องประดับ?”หลี่จือตกตะลึงพรึงเพริดหน้าถอดสี ไม่รู้สมควรรับมือเยี่ยงไรในทันที พูดอ้ำอึ้ง “ลูก ลูก...”เว่ยซวินยิ้มเยียบเย็น “ต้องเป็นเพราะองค์ชายสี่ขาดเงิน แม้แต่จี้หยกพระราชทานของฝ่าบาท ก็ขายแลกเงินได้!”ประโยคนี้ไม่สามารถนับว่าผิดได้หลี่จือมีเงินใช้สอยติดตัวไม่พอจริงๆ ถึงนำจี้หยกมอบให้เจ้าเก้าทว่าฮ่องเต้หวู่ฟังแล้ว ความหมายถ้อยคำนี้ก็เปลี่ยนไปราวกับหลี่จือขาดเงิน นำจี้หยกไปขายที่ร้านเครื่องประดับ!นี่นับเป็นอันใดกัน!เราพระราชทานให้เจ้า มิใช่เพียงจี้หยกหนึ่งชิ้น แต่คือน้ำใจ หวังว่าจะสามารถเป็นกำลังใจให้เจ้า ไต่บันไดร้อยขั้นเพียรพยายาม ก้าวขึ้นไปข้างหน้า!ความพยายามของเรา ก็ถูกเจ้าเหยียบย่ำอย่างกำเริบเสิบสานเช่นนี้กระนั้น?ฮ่องเต้หวู่กุมหน้าอก สัมผัสได้ถึงโลหิตที่หัวใจ!หลี่จื
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-11องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 101
เพราะจี้หยกพระราชทานชิ้นนี้ ทำให้เสด็จพ่อถึงขั้นต้องการเอาชีวิตตน?หลี่จือหมอบลงกับพื้น ร่างกายสั่นเทาไม่หยุด น้ำมูกน้ำตาไหล ร้องขอความยุติธรรม “เสด็จพ่อ ลูกถูกปรักปรำ! ลูกถูกปรักปรำจริงๆ! จี้หยกนี้ ลูกมิได้นำไปขายให้ร้านเครื่องประดับจริงๆ แต่ให้เจ้าเก้าแทนเงินหนึ่งแสนตำลึง”“ใช่! ลูกเข้าใจแล้ว!”“เป็นเจ้าเก้า!”“เขานำหยกพระราชทานของเสด็จพ่อไปขาย!”ฮ่องเต้หวู่พิโรธดุจอัสนีบาตร ตะคอกใส่ “ความตายอยู่ตรงหน้าเจ้าแล้ว ยังกล้าปากแข็ง? ใส่ร้ายป้ายสีเจ้าเก้า? เราเห็นว่าเจ้าไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา! รีบลากเจ้าลูกอกตัญญูคนนี้ออกไป โบยแรงๆ!”เพียงสิ้นพระสุรเสียง ทหารรักษาการณ์สองคนก็เข้ามา หิ้วปีกซ้ายขวาลากหลี่จือออกจากพระที่นั่งหย่างซิน“เสด็จพ่อ ลูกถูกปรักปรำ...”“ปรักปรำ...”“โอ๊ย...โอ๊ย...”เสียงร้องขอความเมตตาของหลี่จือไกลออกไปเรื่อย ๆ ถัดมากลายเป็นเสียงร้องอย่างเจ็บปวด จนกระทั่งสุดท้ายก็ไม่มีเสียงอีกแม้แต่น้อยอัครมหาเสนาบดีตู้เหวินหยวนได้ยินว่าฮ่องเต้ทรงกริ้วหนัก ลากองค์ชายสี่ออกไปโบยสี่สิบไม้ รีบพาขุนนางเข้าวังในเวลานี้ หลี่จือถูกโบยจนเลือดเนื้อฉีกขาด ไม่รู้เป็นหรือตาย“ฝ่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-24
บทล่าสุด
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 700
สำหรับหนิงชิงโหวแล้ว สำนักการสังคีตก็เหมือนบ้านของเขา ทันทีที่ก้าวเข้ามา แม่เล้าแห่งหอนางโลมผู้ยังคงดูมีเสน่ห์แม้อายุเริ่มมากก็เดินเข้ามาต้อนรับด้วยรอยยิ้มเปื้อนหน้า “บัณฑิตหนิง มาแล้วหรือ! วันนี้จะดื่มเหล้าอะไรดีเจ้าคะ แล้วอยากพบยอดคณิกาคนไหนหรือเปล่า? หนิงชิงโหวหัวเราะ “ให้คนขนเหล้าที่อยู่บนรถม้าของข้าลงมา! เหล้านี่ล้ำค่ามาก หากทำแตกไปแม้แต่ไหเดียว เจ้าจะต้องขายทรัพย์สินจนหมดตัวเพื่อชดใช้แน่นอน! แล้วก็เรียกยอดคณิกาทั้งเจ็ดมาที่นี่ด้วย!” ยอดคณิกาของสำนักการสังคีต เดิมทีมีเพียงหลิ่วหรูเยียนคนเดียว แต่หลังจากที่หลิ่วหรูเยียนไถ่ตัวออกไปใช้ชีวิตเรียบง่าย คนอื่น ๆ จึงได้เผยตัวขึ้นมา และกลายเป็นยอดคณิกาคนใหม่ทั้งเจ็ด อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับหลิ่วหรูเยียนที่เชี่ยวชาญทั้งดนตรี หมากล้อม การเขียน และการวาดภาพ อีกทั้งยังมีความงามเป็นเลิศ ยอดคณิกาทั้งเจ็ดนี้ยังไม่สมบูรณ์แบบขนาดนั้น บางคนเก่งการเต้น บางคนเล่นดนตรีได้ดี บางคนเชี่ยวชาญบทกวีและเพลง บางคนมีเสียงร้องที่ไพเราะ... รูปแบบแตกต่างกันไป มีเสน่ห์ในแบบของตัวเอง ปกติหนิงชิงโหวจะเลือกนางคณิกาเพียงคนเดียวมาร่วมดื่ม แต่ว
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 699
มีเพียงซุนชิงไต้ที่กำลังอยู่ในครัว มือถือชามข้าว กินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย “พี่สะใภ้สาม องค์ชายเก้าหายไปไหน?” ซูเฟิ่งหลิงถามขึ้น “เขาไม่ได้กลับมาพร้อมพี่หรือ?” ซุนชิงไต้ตอบแบบไม่ชัดเพราะกำลังเคี้ยวข้าว “อ๋อ เขาไปขายสุรากับบัณฑิตหนิง บอกว่าคืนนี้อาจจะไม่กลับมา!” ซูเฟิ่งหลิงขมวดคิ้วแน่น”คืนนี้ไม่กลับมา?” ด้วยสัญชาตญาณของผู้หญิง นางรู้สึกถึงบางสิ่งที่ไม่ชอบมาพากล ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อมีเพื่อนจอมเจ้าเล่ห์อย่างบัณฑิตหนิงแล้ว คำตอบมันก็แทบจะชัดเจนอยู่แล้ว! ซูเฟิ่งหลิงโกรธจนตัวสั่น “ไอ้สองตัวสารเลวนี้! อย่าบอกนะว่าแอบไปมั่วที่สำนักการสังคีต!” ซุนชิงไต้ประหลาดใจ “น้องสาว เจ้าฉลาดเหมือนพี่สะใภ้รองเลย! พี่สะใภ้รองก็พูดว่าองค์ชายเก้ากับบัณฑิตหนิงต้องไปสำนักการสังคีตแน่ ๆ! มีแต่ข้าที่โง่ ไม่ทันคิดเลย!” ซูเฟิ่งหลิงโมโหถึงขั้นหยิบหอกเงินขึ้นมา “สันดานเสียแก้ไม่หายจริง ๆ! ข้าจะไปที่สำนักการสังคีตเดี๋ยวนี้ แล้วเจาะรูบนตัวของไอ้จอมเจ้าชู้นั่นให้พรุน!” ซุนชิงไต้ตกใจจนหน้าซีดเผือด นางเป็นคนไร้เล่ห์เหลี่ยม ไม่เข้าใจเรื่องของชายหญิงเลย ไม่คาดคิดว่าเพียงคำพูดไม่กี่คำของตนเอง จะทำให้ซูเฟิ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 698
อย่างไรก็ตาม เมื่อหลี่หลงหลินตัดสินใจจะทำสุราแล้ว เขาย่อมวางแผนการขายไว้ล่วงหน้าแล้ว สุราหอมกลิ่นดีแต่กลัวซอยลึก? ไม่มีทางเป็นไปได้! หลี่หลงหลินโอบไหล่หนิงชิงโหว พลางพูดด้วยรอยว่า “บัณฑิต! เรื่องดื่มสุรา ข้าไม่ถนัด แต่เรื่องค้าขาย ท่านก็ไม่ถนัด!” หนิงชิงโหวฟังแล้วรู้สึกประหลาดใจ “องค์ชายเก้า ท่านมีวิธีแล้วหรือ? หรือว่า...เป็นวิธีเดิม...” วิธีเดิมที่เขาหมายถึง คือวิธีที่หลี่หลงหลินใช้ตอนขายน้ำหอมดอกไม้ เริ่มต้นจากการส่งไปยังวังหลวงให้เหล่าสนมทดลองใช้ เพียงแค่ทำให้เป็นที่นิยมในวังหลวง จากนั้นก็จะมีคนเลียนแบบมากมายดุจปลาตะเพียนข้ามแม่น้ำ แต่หลี่หลงหลินส่ายหน้าแล้วพูดด้วยน้ำเสียงขบขัน “วิธีเดิม ใช้ครั้งนี้ไม่ได้ผล” หนิงชิงโหวได้ยินก็ประหลาดใจยิ่งขึ้น “ทำไมล่ะ?” หลี่หลงหลินอธิบายว่า “สุรานั้น! มีคนที่หลงใหลคลั่งไคล้ แต่ก็มีคนที่เกลียดเหมือนยาพิษ ความแตกต่างในรสนิยมนั้นใหญ่กว่า! แม้แต่เสด็จพ่อของข้าเอง ก็ไม่ได้โปรดปรานสุรานัก!”“ “ขุนนางทั้งหลายก็เช่นกัน ดื่มสุราเพียงเพื่อสร้างความสนุก ใช้เจรจากิจการงานต่างๆ หรือผูกสัมพันธ์เท่านั้น!” “ในราชสำนัก คนที่นับว่าเป็นคอส
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 697
หนิงชิงโหวเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านสุรา เขาไม่ได้ดื่มสุราแบบรวดเดียวหมด เขายกถ้วยสุราขึ้นมา สูดกลิ่นที่ปลายจมูกก่อน “หอมมาก!” หนิงชิงโหวกล่าวชม “กลิ่นหอมของสุรานี้เทียบได้กับสุราเทพเมามายของสำนักการสังคีตเลย! ไม่สิ กลิ่นนี้หอมและเข้มข้นยิ่งกว่าสุราเทพเมามายอีก!” กงซูหว่านกลับใช้แขนเสื้อปิดจมูก พลางขมวดคิ้วเล็กน้อย นางมองว่าสุราทำให้เส้นประสาทชาและบั่นทอนสติสัมปชัญญะ นางจึงแทบไม่ดื่มสุรา กลิ่นของเหล้าขาวสำหรับนางนั้น ฉุนจนทนไม่ได้ ซุนชิงไต้กลับไม่มีปัญหาอะไร เพราะนางมักต้มยาสมุนไพรบ่อย ๆ ซึ่งกลิ่นสมุนไพรนั้นฉุนยิ่งกว่าสุรา หนิงชิงโหวเมื่อดมกลิ่นเสร็จ เขาก็อดใจไม่ไหว ดื่มสุราจากถ้วยจนหมดในรวดเดียว “สุราดี!” สุรารสชาติเช่นนี้เขาไม่เคยลิ้มลองมาก่อน ใบหน้าของเขาแดงก่ำทันที ขนลุกซุ่ไปทั้วทั้งร่าง เขาถึงกับกระโดดโลดเต้นด้วยความตื่นเต้น เหล้าข้าวทั่วไปมีฤทธิ์เมาพอ ๆ กับเบียร์ คนที่ดื่มเหล้าได้ ดื่มแปดชามสิบชามก็ไม่เมา แต่สุรากลั่นมีฤทธิ์เมาสูงกว่าเหล้าข้าวสิบเท่า แม้แต่คนดื่มเก่งอย่างหนิงชิงโหว เพียงถ้วยเดียวก็รู้สึกมึนเมาราวกับลอยละล่องขึ้นไปบนฟ้า “เหล้ารสช
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 696
โรงกลั่นขนาดเล็กใช้เวลาเพียงสี่ถึงเจ็ดวันในการกลั่นสุรา แต่โรงกลั่นขนาดใหญ่ต้องใช้เวลาถึงสองเดือน เพราะระยะเวลากลั่นที่นานขึ้นทำให้สุรามีรสชาติกลมกล่อม หอม และมีความเข้มข้นของฤทธิ์เมาสูงขึ้น หลี่หลงหลินไม่มีเวลามากขนาดนั้น เขาจึงใช้เวลาเพียงสี่วันในการหมักสุราชุดแรกออกมา สถานที่หมักสุรานั้นอยู่ในสถาบันวิจัยภูเขาประจิม แม้ว่าหลี่หลงหลินจะดื่มสุรา แต่เขาไม่ได้เป็นคนติดสุรา ดังนั้น เพื่อทดสอบคุณภาพของสุรา เขาจึงเชิญผู้เชี่ยวชาญด้านสุราอย่างหนิงชิงโหวมา หนิงชิงโหวที่ได้รับฉายาว่า บัณฑิตหยิ่งยโสอันดับหนึ่งแห่งใต้หล้า แท้จริงแล้วในยามปกติเป็นคนสุขุมอ่อนโยน แต่เมื่อเมา เขากลับแสดงความคลุ้มคลั่ง ด่าทอฟ้าดิน และหัวเราะเยาะทุกสิ่งไม่เว้นแม้แต่ขงจื๊อ ไม่เห็นใครอยู่ในสายตา หนิงชิงโหวเป็นคนติดสุรา เคยลิ้มรสสุราชั้นเลิศจากทั่วหล้า เขาจึงมีสิทธิ์ออกความเห็นมากที่สุด เมื่อได้ยินว่าหลี่หลงหลินจะกลั่นสุราที่ดีที่สุดในโลก และขอให้เขามาชิม แม้เขาจะไม่ค่อยเชื่อ แต่ก็ตอบตกลงอย่างง่ายดาย “องค์ชายเก้า!” “ข้ามาตรฐานสูงเรื่องสุรานะ!” “ท่านบอกว่าสุราเหินเวหาเพียงดื่มคำเดียวก
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 695
สุรานี้สามารถเปลี่ยนแปลงอนาคตและโชคชะตาของแคว้นได้! นี่แหละคือสิ่งที่มีประโยชน์ที่สุด! หลี่หลงหลินกล่าวด้วยความมั่นใจว่า “สิ่งนี้มีชื่อว่าระเบิดขวด เพียงใช้สุราที่มีฤทธิ์เมาผสมกับดินปืน ก็สามารถสร้างได้ ไม่เพียงแต่ต้นทุนต่ำ แต่ยังมีอานุภาพการทำลายล้างที่น่าทึ่ง! จำได้หรือไม่ว่าข้าเคยพูดถึงรถถังให้เจ้าฟัง?” กงซูหว่านพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า แน่นอนว่านางจำได้ หลี่หลงหลินเคยบอกว่า รถถังคือราชาแห่งสงครามบนบกอย่างแท้จริง! หากรถถังถือกำเนิดขึ้น ม้าศึกก็จะถูกขับออกจากเวทีประวัติศาสตร์โดยสิ้นเชิง หากราชวงศ์ต้าเซี่ยมีรถถัง การทำลายล้างชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ หรือแม้แต่การพิชิตโลกก็จะไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน! หลี่หลงหลินพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “แม้ว่ารถถังจะทรงพลัง แต่ระเบิดขวดนี่แหละคือศัตรูตัวฉกาจของมัน! ลองคิดดูสิว่า ระเบิดขวดจะมีพลังทำลายล้างมากแค่ไหน!” คำพูดนี้ของหลี่หลงหลินไม่ได้พูดเกินจริง ในความเป็นจริง ระเบิดขวดถูกสร้างขึ้นมาเพื่อใช้ต่อกรกับรถถังโดยเฉพาะ กงซูหว่านตื่นเต้นมาก และพูดออกมาด้วยความใจจดใจจ่อ “ทำไมท่านไม่บอกข้าให้เร็วกว่านี้! รีบบอกข้ามาเถอะว่าการกลั
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 694
เมื่อพูดแล้ว ก็ลงมือทันที หลี่หลงหลินสั่งให้ลั่วอวี้จู๋เรียกกงซูหว่านและซุนชิงไต้เข้ามา การกลั่นสุรานั้นต้องใช้อุปกรณ์หลากหลาย อีกทั้งทุกกระบวนการยังต้องให้กงซูหว่านเป็นผู้ดูแล ส่วนซุนชิงไต้ พี่สะใภ้สาม ซึ่งเป็นหมอเทวดา นางมีความรู้เกี่ยวกับกระบวนการหมักดอง เพราะในชีวิตประจำวัน นางก็มักกลั่นสุราสมุนไพรเพื่อใช้รักษาผู้ป่วย ด้วยการช่วยเหลือของนาง สุราเหินเวหาที่ผลิตออกมาย่อมต้องมีรสชาติที่ไม่ธรรมดา ไม่นานนัก กงซูหว่านและซุนชิงไต้ก็มาถึงยอดเขาทิศประจิม “องค์ชายเก้า คราวนี้ท่านจะทำของอร่อยอะไรอีกล่ะ?” ซุนชิงไต้ในชุดกระโปรงสีเขียวล้วน ผูกผมหางม้าสองข้าง พอมาถึงก็รื้อค้นตู้ไปทั่ว มองหาของกิน ขณะที่กงซูหว่านในชุดกระโปรงสีดำ ใบหน้างดงามเรียบเฉย กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เรียกข้ามา ท่านต้องการให้ทำอะไร? จะมีสิ่งประดิษฐ์ใหม่อีกหรือ?” หลี่หลงหลินยิ้มเจ้าเล่ห์ “พี่สะใภ้ทั้งสอง ข้ามีเรื่องเล็กน้อยอยากขอให้ช่วย! ข้าตั้งใจจะกลั่นสุรา...” เมื่อได้ยินเรื่องสุรา ทั้งซุนชิงไต้และกงซูหว่านที่ตอนแรกดูสนใจ ก็หมดความสนใจลงทันที กงซูหว่านหาวออกมาเบา ๆ “หากท่านต้องการกลั่นสุรา ไปหาโ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 693
แต่แล้วเมื่อคิดหาวิธีที่ดีกว่าได้ สายตาของหลี่หลงหลินก็สว่างวาบขึ้น “พี่สะใภ้!” “ข้านึกอะไรดีๆ ออกแล้ว!” หลี่หลงหลินตบหน้าผากตัวเองด้วยความตื่นเต้นและพูดว่า“ธัญพืชเก่าเก็บที่กองอยู่เต็มยุ้งฉาง เราสามารถนำไปกลั่นเป็นสุราได้! ไม่เพียงแต่จะขายได้เงิน ยังมีประโยชน์ในด้านอื่นอีกด้วย!” ลั่วอวี้จู๋นิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหัวพลางยิ้มเจื่อน “องค์ชาย ท่านคิดง่ายเกินไปแล้ว! เรื่องการกลั่นสุรานั้นไม่มีทางเป็นไปได้!” หลี่หลงหลินแปลกใจ “ทำไมถึงไม่ได้ล่ะ?” ลั่วอวี้จู๋พูดด้วยสีหน้าจำใจ “องค์ชาย ท่านไม่ทราบหรือว่าในดินแดนต้าเซี่ย เกลือ เหล็ก และสุรา ล้วนอยู่ภายใต้การควบคุมของราชสำนัก? หากเป็นการกลั่นไว้ดื่มเองย่อมไม่มีปัญหา แต่หากนำออกขายล่ะก็ ถือเป็นโทษถึงตาย!” หลี่หลงหลินพลันนึกขึ้นได้ ในประวัติศาสตร์ มีหลายราชวงศ์ที่มีกฎหมายห้ามกลั่นสุราเอง เนื่องจากเหตุผลสองประการ ประการแรก สุราเหมือนกับเกลือและเหล็ก สามารถเก็บภาษีในอัตราสูงได้ ประการที่สอง การกลั่นสุราใช้ธัญพืชเป็นวัตถุดิบ หากเป็นยุคที่ธัญพืชเหลือเฟือ การนำมากลั่นสุราย่อมไม่ใช่ปัญหา แต่ต้าเซี่ยในปัจจุบันกลับอยู่
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 692
ลั่วอวี้จู๋ถอนหายใจ “ปัญหาหนี้สินยังพอถ่วงเวลาได้! แต่ปัญหาคือเงินทุนหมุนเวียนของพวกเราเหลืออยู่ไม่มากแล้ว! ไม่ว่าจะเป็นค่าอาหารของนักเรียนในโรงเรียนที่ภูเขาทิศประจิม หรือค่าเลี้ยงดูทหารใหม่ แค่ค่าใช้จ่ายในการกินอยู่ประจำวัน ก็เป็นจำนวนเงินที่มากพอสมควรแล้ว!” หลี่หลงหลินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนถามว่า “แล้วธุรกิจอื่น ๆ ล่ะ?” หลังจากที่หลี่หลงหลินบริหารจัดการมาอย่างดีแล้ว ตอนนี้ตระกูลซูก็มีธุรกิจและอุตสาหกรรมเพิ่มขึ้นมากมาย แต่ละวันมีรายรับเท่าไหร่ และมีค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ ล้วนอยู่ภายใต้การดูแลของลั่วอวี้จู๋แม่บ้านคนนี้ หลี่หลงหลินในฐานะเจ้าของที่ไม่ลงมือทำงานด้วยตัวเอง กลับทำตัวเหมือนผู้จัดการที่ปล่อยปละละเลย เอาแต่พักผ่อน ลั่วอวี้จู๋หยิบสมุดบัญชีออกมายื่นให้หลี่หลงหลิน “องค์ชาย ท่านลองตรวจสอบเองเถิด!” หลังจากที่หลี่หลงหลินตรวจสอบบัญชีเสร็จ ก็ขมวดคิ้วเป็นปม แม้ตอนนี้เขาจะมีธุรกิจอยู่มากมาย ทั้งน้ำตาลทรายขาวและเหล็กกล้าที่ตีหนึ่งร้อยครั้งที่มีมูลค่ามหาศาล แต่สิ่งเหล่านี้เป็นวัตถุดิบเชิงกลยุทธ์ที่ไม่สะดวกในการขาย ส่วนน้ำหอมดอกไม้และแว่นสายตายาวกลับมีปริมาณการผลิต
