เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 904
บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 905
สามวันให้หลัง กองกำลังหยุนเจิงนำเชลยศึกและศพทหารกลับมาถึงชายแดนเว่ยยอกจากศพทหารที่ตายในสนามรบแล้ว ยังมีคนบาดเจ็บสาหัสที่ทนไม่ไหวด้วยนับดูแล้ว กองทัพหนึ่งหมื่นคนและกองทหารโลหิตหนึ่งพันคน รวมกัยแล้วมีคนตายเกือบเจ็ดพันแปดร้อยคนแค่นายพลก็สูญเสียคนไปหกคน รวมถึงผู้บัญคับบังชาคนโปรดของหยุนเจิงตู้กุยหยวนด้วยในนั้นยังมีสามสี่ร้อยคน ต่อให้รักษาหายดีแล้ว คาดว่าคงไม่อาจอยู่ในกองทัพได้ต่อไปนับดูแล้ว ทั้งหมดหนึ่งหมื่นหนึ่งพันคน สูญเสียไปเจ็ดพันกว่าคนเหี้ยมโหดจนไม่อาจเหี้ยมโหดไปได้มากกว่านี้แล้ว!สงครามครั้งนี้ แม้พวกเขาจะได้รับผลงานมหาศาล แต่ก็ต้องแลกมาด้วยความเสียหายสาหัสขั้นสุดกองกำลังตู๋กูเชอโจมตีค่ายทหารที่เขาห่านป่าหวนกลับไม่สำเร็จตอนที่พวกเขาบุกไป ทัพศัตรูก็ล่าถอยไปนานแล้วทว่า ตอนที่กองทัพตู๋กูเช่อไล่ตามไป พวกเขาสกัดกั้นสองชนเผ่าที่กำลังอพยพไปยังราชสำนักเป่ยหวนโดยไม่ได้ตั้งใจตู๋กูเช่อปิดล้อมโดยตรง ยึดคนและปศุสัตว์ของพวกเขาทั้งหมดมาเป็นเชลยศึกตู๋กูเช่อให้คนมาส่งข่าวให้หยุนเจิง เขาเดินทางกลับชายแดนเว่ยก่อน เหลือหนึ่งหมื่นคนคุ้มกันขนส่งเชลยศึกและปศุสัตว์เหล่านั้นกลับชายแดนเ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 906
แต่ไหนแต่ไร มีเพียงแม่ทัพนายพลระดับสูงที่จะได้รับการปฏิบัติเช่นนี้“พอแล้ว ไม่พูดเรื่องเหล่านี้แล้ว”หยุนเจิงส่ายหน้าเบาๆ จากนั้นก็หันไปถามอวี๋ซื่อจง “เอาของดูต่างหน้ามาจากร่างทุกคนหรือยัง?”“เอามาหมดแล้ว!”อวี๋ซื่อจงตอบทันที “ของดูต่างหน้าล้วนห่อเอาไว้แยกกันและเก็บไว้พร้อมข้อมูลบุคคล”“ดี!”หยุนเจิงพยักหน้า ตะโกนเสียงดัง “เอาเหล้ามา!”คนของกายนำานำเหล้าที่ได้จากแอลกอฮอล์และน้ำมาหลายไหทันทีหยุนเจิง ตู๋กูเช่อ ฉินชีหู่ เสิ่นลั่วเยี่ยน...จำนวนเล็กๆ น้อยๆ รวมกัน เกือบหนึ่งร้อยคนทุกคนรับไหสุราจากคนข้างกายด้วยสีหน้าเคร่งขรึมแสดงความเคารพหยุนเจิงหยิบไหสุรา ชูขึ้นสูง“พี่น้องทุกท่าน พวกท่านล้วนเป็นวีรบุรุษของต้าเฉียนเรา!”“ข้าอยู่ที่นี่เพื่อเชิญทุกท่านร่วมดื่มสุราฉลอง!”“พวกท่านจากไปอย่างวางใจ ข้าจะสั่งคนให้นำของดูต่างหน้าและเงินบำนาญมอบให้ถึงมือครอบครัวพวกท่าน!”“ข้าขอยืมคำพูดเสด็จพ่อ ใครกล้าแตะต้องเงินบำนาญของพวกท่าน ข้าก็กล้าแตะต้องหัวพวกเขา!”คำพูดของหยุนเจิง แม้จะกล่าวกับทหารที่เสียชีวิตเหล่านี้ แต่ก็พูดกับคนที่ยังมีชีวิตอยู่ด้วยเช่นกันนี่เป็นการเตือนเหล่าคนที่อาจคิด
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 907
เมืองจักรพรรดิจักรพรรดิเหวินไถ่ถ่ามเรื่องอันหวังก่อกบฎในราชสำนักตามปกติอีกทั้ง ผลที่ได้รับกลับทำให้จักรพรรดิแทบอยากจะกระโดดด่ามารดานี่ผ่านมากี่วันแล้ว?ยังไม่อาจสยบการก่อกบฏของอันหวัง?กองทัพของราชสำนักต้านทางทัพกบฏของอันหวังไม่ได้หรือ?นี่ทำสู้รบได้ไร้สาระ!ทว่า สุดท้ายจักรพรรดิก็ข่มอารมณ์ไว้ได้“องค์รัชทายาท เจ้ามีความคิดเห็นเช่นไร?”จักรพรรดิเหวินพยายามระงบความโกรธ หันหน้ามองหยุนลี่ “เจ้าคิดว่าข้าควรลงโทษอู๋ตู๋ที่ปราบกบฏได้ไม่ดี?”หยุนลี่ครุ่นคิด จากนั้นก็โค้งคำนับ “เสด็จพ่อ ลูกคิดว่า เรื่องนี้ไม่อาจโทษแม่ทัพอู๋ได้ ตอนนี้ทางใต้มีฝนตกฤดูใบไม้ผลิ ทำให้ถนนเป็นโคลน การคุ้มกันส่งเสบียงค่อนข้างล่าช้า ด้านหน้าขาดแคลนเสบียง แม่ทัพอู๋รอบครอบไม่โจมตีโดยหุนหันพลันแล่น...”“ก็จริง”จักรพรรดิเหวินพยักพระพักตร์ จากนั้นก็ทอดพระเนตรเซวียเช่อที่รับตำแหน่งเสนาบดีกรมทหาร “ข้าขี้เกียจเขียนราชโองการ! กรมทหารส่งคนไปส่งข่าวให้อู๋ตู๋ เซียวว่านโฉวหลังจากกินยาพื้นบ้าน ร่างกายกลับเป็นปกติแล้ว กำลังคิดอยากให้เขายืดเส้นยืดสาย หากเขาทำไม่ได้ ข้าจะสั่งให้เซียวว่านโฉวไป! ถึงเวลานั้น อย่าบอกว่าข้าไม่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 908
“เร็ว นำกล่องเปิดให้ข้าดู!”จักรพรรดิเหวินทิ้งรายงานการรบ สั่งองครักษ์วังด้วยความตื่นเต้นเมื่อได้ยินคำสั่งของจักรพรรดิเหวิน องครักษ์วังรีบเปิดกล่องออกทันทีทว่า ยังไม่รอให้จักรพรรดิเหวินเห็นชัดเจน เหล่าขุนนางในราชสำนักก็กระเถิบเข้าไปชะโงกหน้าดูแม้พวกหันจิ้นจะโรยปูนขาวไว้บนศีรษะเหล่านั้นแล้ว ทว่าส่งศีรษะมาด้วยระยะทางไกลเช่นนี้ ศีรษะก็ยังมีกลิ่นเล็กน้อยแต่ว่า ทุกคนกลับไม่สนใจมากมาย จับจ้องศีรษะมนุษย์ทั้งสามโดยละเอียดฮูเจี๋ย!โปหลวน!ศีรษะมนุษย์อีกหัว พวกเขาไม่รู้จักทว่า ในเมื่อส่งกลับมา ย่อมต้องเป็นบุคคลสำคัญของเป่ยหวน“นี่คือลูกชายของฮูเจี๋ย!”“โปหลวน ข้าจำเจ้าสุนัขนี่ได้!”“ฮ่าๆ องค์ชายหกแค่ทำสงครามก็ประหารโปหลวนและฮูเจี๋ยได้ ชื่อมรณกรรมอู่เลี่ย สมชื่อจริง!”“ตาแก่ เจ้าเลอะเลือนแล้วกระมัง? องค์ชายหกยังมีชีวิตอยู่ดี เจ้าจะกว่าถึงชื่อมรณกรรมอะไร?”“เอ่อ...คือ...”เหล่าขุนนางอาวุโสทั้งดีใจทั้งตกใจ พูดจาไม่ผ่านสมองขบคิดแล้วเมื่อได้ฟังคำของเหล่าขุนนางอาวุโส เหล่าขุนนางพากันชะโกงหน้าไปดูคราวนี้ จักรพรรดิเหวินเองก็เห็นไม่ชัดแล้วใบหน้าหยุนเจิงเผยรอยยิ้มดีใจ ทว่าในในเด
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 909
เมื่อได้ฟังคำของจักรพรรดิเหวิน ใบหน้าหยุนลี่กระตุกทันทีปล่อยให้รัชทายาทอย่างเขาไปเป็นแนวหน้าเพื่อปราบกบฏทว่า คำพูดของเสด็จพ่อมีเหตุผลเจ้าหกทำสงครามเก่งเช่นนี้ หากเขาไม่รู้เรื่องการทหารในสักนิด หากภายหน้าไอสารเลวนี่ก่อกบฏ เขาก็คงไม่สามารถเอาแต่พึ่งพาเหล่าแม่ทัพในราชสำนักนี้ได้!ถึงเวลานั้น แม่ทัพอาวุโสหลายคนคงไม่อยู่แล้ว!ขบคิดเงียบๆ หยุนลี่โค้งคำนับกล่าว “ลูกรับพระบัญชา! ลูกจะไม่ทำให้เสด็จพ่อผิดหวัง!”“อื้ม! เช่นนั้นก็เอาตามนี้!”จักรพรรดิเหวินโบกพระหัตถ์เบาๆ “จริงด้วย พ่อลูกหยวนฉงเหมือนจะยังอยู่ในคุก?”“พ่ะย่ะค่ะ!”หยุนเจิงโค้งตัวกล่าวหยวนฉงทิ้งด่านเป่ยลู่ ไม่ได้ทิ้งให้ตกอยู่ในมือศัตรูภายนอก แต่เป็นคำร้องขอของขุนนาง แม้ว่าจักรพรรดิเหวินจะล้มเลิกความคิดที่จะประหารสกุลหยวนกงเก้าชั่วโคตร แต่จับตัวหยวนฉงและหยวนกุยพ่อลูกเข้าคุก วางแผนที่จะประหารหลังฤดูใบไม้ร่วงจักรพรรดิเหวินครุ่นคิดเล็กน้อย จากนั้นก็กล่าว “ราชสำนักตอนนี้ต้องการใช้คน ข้าจะไม่เอาชีวิตพวกเขาชั่วคราว! เจ้านำพวกเขาไปด้วย ให้พวกเขาเป็นบริวารหน้ารถม้าของเจ้า ทำความดีชดใช้ความผิด! ควรอธิบายกับพวกเขาเช่นไร เจ้าจัดกา
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 910
นี่ไม่ใช่ให้โอกาสสวีสือฝู่การจัดตั้งพรรคพวกเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวหรือ?เมื่อเห็นฉินลิ่วก่านยังคิดไม่ได้ จักรพรรดิเหวินอดไม่ได้ที่จะหัวเราะด้วยความจนใจครู่ต่อมา จักรพรรดิเหวินลุกขึ้น หยิบจดหมายฉบับหนึ่งจากช่องในห้องตำราส่งให้ฉินลิ่วก่าน “ชื่อคนในจดหมายฉบับนี้ ล้วนเป็นคนในกองทัพที่ติดต่อใกล้ชิดกับเจ้าสาม เจ้าเก็บไว้ให้ดี! พรุ่งนี้ข้าจะสั่งให้เจ้าดูแลกองทหารเสินอู่และองครักษ์อวี่หลินชั่วคราว หากคนพวกนี้ไม่ทำเกินเลย เจ้าก็ไม่เจ็บเป็นต้องเคลื่อนไหว แค่จับตามองมากหน่อยก็พอ!”“นี่... ไม่ดีกระมัง?”ฉินลิ่วก่านยิ้มแห้งมองจักรพรรดิเหวิน “ไม่อย่างนั้น ข้าไปซั่วเป่ยกับพระองค์ด้วย ข้า...”“อย่าแม้แต่จะคิด!”จักรพรรดิเหวินดับฝันฉินลิ่วก่านโดยตรง “เจ้าอยู่ที่เมืองจักรพรรดิ ข้าถึงจะวางใจ!”ฉินลิ่วก่านนิ่งไปเล็กน้อย ทำได้เพียงกลืนคำในปากลงไปอย่างรวดเร็วก็ได้!รอเขากลับมาก่อน เขาค่อยไปซั่วเป่ยอีกครั้งก็ได้!เรื่องใหญ่แค่ไหนกันเชียว!อื้ม ชีหู่เจ้าสัตว์ร้าย ทำให้เขาได้หน้าจริงๆนึกไม่ถึงว่าจะตัดหัวของฮูเจี๋ยด้วยมือตัวเองแล้ว?อื้อๆ เดี๋ยวต้องกลับไปจุดธูปไหว้บรรพชนหน่อยแล้ว!จักรพรรดิเหวิน
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 911
ชายแดนเว่ยหยุนเจิงเมื่อได้รับข่าว ชนเผ่าของเป่ยหวนและกองทัพทั้งหมดล่าถอยแล้วตอนนี้หากพวกเขาอยากจับเชลยศึกเป่ยหวน ก็ต้องวิ่งไปไกลแสนไกลแล้วตอนนี้ เขตแดนและทั่วทั้งทุ่งหญ้ามู่หม่าของเกออาซู ล้วนลายเป็นของในกระเป๋าของพวกเขาแล้วการต่อสู้จบลงชั่วคราวแล้วแต่เรื่องที่ทำให้หยุนเจิงปวดหัวมาแล้วเขตแดน เขายึดมาได้แล้วตอนนี้ปัญหาคือ จะครอบครองเขตแดนเหล่านี้ตลอดไปเช่นไรพวกเขาจะเป็นต้องส่งกองทัพขนาดใหญ่ยึดครองดินแดนเหล่านี้ เส้นทางจัดสรรเสบียงก็จะลากยาวไปไกลมากต่อให้เป็นทหารชาวนา ก็ไม่อาจเดินทางไกลเกินไป อย่างมากสุดก็แค่รอบบริเวณสามเมืองชายแดนอีกอย่าง น้ำฝนในทุ่งหญ้าแม้จะชุก ทว่ามีฤดูฝนที่ค่อนข้างสั้นเมื่อถึงฤดูฝน ทุกหนแห่งล้วนกลายเป็นดินโคลน เส้นทางจัดสรรเสบียงยิ่งยากขึ้นหากส่งคนมาน้อยเกินไป ก็ต้องกังวลว่าจะถูกเป่ยหวนจู่โจมอีกครั้งหากปล่อยที่ดินที่อุดมสมบูรณ์ผืนใหญ่ไว้ดู เช่นนั้นพวกเขาสู้ยึดที่ดินผืนนี้มาจะมีประโยชน์ใด?อีกทั้ง พวกเขายังต้องสร้างสะพานบนแม่น้ำสาขาของแม่น้ำไป๋สุ่ยด้วยแม่น้ำสาขาบริเวณใกล้เขตแดนของอาหลู่ไถต้องต้องสร้างสะพาน แม่น้ำสาขาบริเวณใกล้ทุ่งหญ้ามู่หม
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 912
คำพูดของตู๋กูเช่อ ได้รับการเห็นด้วยจากทุกคน“ใช่ ใช่!”“ทุ่งหญ้ามู่หม่าจำเป็นต้องแย่งมาให้ได้!”“ต้าเฉียนเราไม่มีสนามเลี้ยงมาที่ดี...”“ขอแค่ยึดครองทุ่งหญ้ามู่หม่า ต่อไปพวกเราก็ไม่ขาดแคลนม้าศึกยอดเยี่ยมแล้ว!”“ใช่แล้ว...”ทุกคนพากันพยักหน้าเห็นด้วยสำหรับทุ่งหญ้ามู่หม่า พวกเขานั่งมองน้ำลายไหลนานแล้วสนามม้าโม่หยางใหญ่สักเท่าใดกันเชียว?ทุ่งหญ้ามู่หม่าหนึ่งแห่ง สามารถทดแทนสนามม้าโม่หยางได้หลายต่อหลายแห่งตั้งแต่ต้าเฉียนเปิดแคว้มาจนถึงตอนนี้ ในเรื่องการทำสงครามเป่ยหวน สิ่งที่เสียเปรียบอย่างมากก็คือไม่มีม้าศึกหกปีก่อน ต้าเฉียนสะสมมาเป็นเวลาหลายสิบปี ในที่สุดก็มีกองทหารม้าที่แข็งแกร่งผลปรากฏว่า หลังสงครามครั้งเดียว กลับถูกตีจนกลับสภาพเดิม!ตอนนี้มีคุณสมบัตินี้แล้ว พวกเขาไม่ยอมปล่อยทุ่งหญ้ามู่หม่าที่สามารถเอามาได้ง่ายดายหากเป็นไปได้ พวกเขายังอยากจะแย่งทุ่งหญ้าฉินหลินที่ใหญ่ที่สุดของเป่ยหวนมาด้วยเมื่อได้ฟังคำของทุกคน หยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะส่ายหน้า“ทุ่งหญ้ามู่หม่า พวกเราย่อมต้องครอบครอง!”หยุนเจิงตัดสินใจครั้งสุดท้าย จู่ๆ ก็เปลี่ยนประเด็น “แต่ว่า ตอนนี้พวกเราต้องสร
บทล่าสุด
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1146
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1145
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1144
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1143
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1142
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1141
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1140
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1139
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1138
