บทที่ 1321

เจียเหยาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็นึกไม่ออกว่าหยุนเจิงมีจุดประสงค์อื่นอะไร จึงได้แต่ถามเขาด้วยท่าทีคล้ายขอคำชี้แนะ

“ไม่ซับซ้อนอย่างที่เจ้าคิดหรอก”

หยุนเจิงส่ายหน้ายิ้ม “กองทหารมณฑณเหนือข้าส่งมาแต่ทหารฝีมือดี จะไม่ล้มซักแคว้นได้อย่างไร?”

ต้องการเชือดไก่ให้ลิงดูหรือ?

เจียเหยาครุ่นคิดก่อนถามต่อ “ถ้าท่านคิดจะฆ่าไก่ให้ลิงดู การทำลายล้างกุ่ยฟางน่าจะน่ากลัวกว่าการทำลายโฉวฉือใช่หรือไม่?”

เพราะว่ากุ่ยฟางแข็งแกร่งกว่าโฉวฉือมาก

“เจ้าก็พูดเองว่า ข้าต้องการเปิดเส้นทางไปยังชนเผ่าโม่ซี”

หยุนเจิงยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนมองเจียเหยาด้วยความสนใจ “ว่าแต่ เจ้าสนใจเรื่องนี้ขึ้นมาทำไม? หรือว่าอาการหวาดระแวงของเจ้ากำเริบอีกแล้ว?”

หวาดระแวงงั้นหรือ?

เจียเหยาแอบหัวเราะขื่นๆ

นางก็ดูจะมีอาการหวาดระแวงอยู่บ้างจริงๆ

นางกังวลว่าหยุนเจิงเก็บกุ่ยฟางไว้เพื่อกดดันเป่ยหวน

แต่เขาก็ได้ใช้ตัวตายตัวแทนอย่างทัวฮวนแล้ว ดังนั้นการที่กุ่ยฟางจะล่มสลายหรือไม่ก็ดูจะไม่ต่างกันนักในแง่ของการกดดันเป่ยหวน

นางรู้สึกว่ามันต้องมีอะไรผิดปกติอยู่

แต่ก็คิดไม่ออกว่าปัญหานั้นคืออะไร

และนั่นทำให้นางรู้สึกกระวนกระวายจนกินไม่ได้นอนไ