“โดนรื้อถอนงั้นเหรอ”เมื่อเหอซิ่วฟางได้ยินเช่นนี้ก็เหมือนโดนฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ คนทั้งคนแทบล้มทั้งยืนที่แย่กว่านั้นคือ อีกฝ่ายใช้กระดูกของพ่อหลิงเฟิงเป็นรากฐานในการปรับปรุงฮวงจุ้ยบริเวณรีสอร์ต!นี่ก็ไม่ต่างจากหมั่นโถวเลือดคนไม่ใช่เหรอ“พวกคุณทำอย่างนี้ได้ยังไง! กระทั่งคนตายยังถูกดูถูกเหยียดหยาม! นี่เรียกว่าขุดหลุมศพแล้วใช้แส้ตีศพไม่ใช่หรอกเหรอ”เธอโกรธมากจนแทบจะเป็นลม!"แม่!"หลิงเฟิงคำราม รีบปราดเข้าไปประคองอีกฝ่าย ถ่ายทอดพลังชี่แท้เข้าไป และในที่สุดก็ทำให้หัวใจของอีกฝ่ายมั่นคงได้“ลูกเอ๋ย! พ่อของเจ้า...พ่อของเจ้าไม่อยู่แล้ว!” เหอซิ่วฟางน้ำตาไหลอาบเต็มใบหน้า!“ไม่! พ่อยังอยู่!”จู่ๆ หลิงเฟิงก็ฉายแววตามุ่งมั่น เดินเข้าไปในรีสอร์ตพร้อมกับเหอซิ่วฟางเดิมทีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่หน้าประตูต้องการหยุดเขา แต่เมื่อเห็นดวงตาที่เย็นชาของหลิงเฟิง เขาก็ตกใจทันที“เจ้าหมอนี่ไม่ใช่คนดี ช่างมันดีกว่า เพิ่มหนึ่งเรื่อง มิสู้ลดหนึ่งเรื่อง!”“ก็จริง! ยังไงซะสุสานก็ถูกรื้อถอนไปแล้ว สองคนนี้ก็แค่ลูกน้องตัวเล็กๆ จะสร้างความวุ่นวายอะไรได้อีก”หลายคนกระซิบกระซาบ พลางมองดูทั้งสองอย่างดูถูก
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลิงเฟิงก็พูดอย่างเย็นชาว่า“กระดูกของพ่อฉันถูกใช้เป็นรากฐานอยู่ที่นี่ ถูกผู้คนนับหมื่นในแหล่งท่องเที่ยวเหยียบย่ำทุกวัน ยังไม่อนุญาตให้เราเซ่นไหวอีกอย่างงั้นเหรอ”“เถ้าแก่ของพวกนายหน้าใหญ่ซะจริง!”เดิมทีเขาตั้งใจว่าหลังจากทำพิธีเซ่นไหว้เสร็จ แล้วค่อยชำระสะสางกับคนเหล่านี้ตอนนี้ในเมื่ออีกฝ่ายเป็นคนเริ่มหาเรื่องก่อน งั้นเขาจะไม่เกรงใจแล้ว!ชายร่างกำยำท่าทางน่าเกรงขามยิ้มเยาะเย้ย“กระดูกของผียากจนพวกนี้ไร้ค่าอยู่แล้ว ฝังไว้ที่นี่มีแต่จะทำให้สถานที่สกปรกแปดเปื้อนเถ้าแก่ของเราเป็นคนนำของเสียมาใช้ประโยชน์ ทำให้กระดูกของพ่อนายมีคุณค่านำมาใช้ประโยชน์ได้ ผียากจนที่ไม่รู้จักคุณค่าที่ให้โอกาสพวกนี้ ควรรู้สึกขอบคุณถึงจะถูก!”หลิงเฟิงโต้กลับอย่างเผ็ดร้อน“ถ้าอย่างนั้นวันนี้ฉันจะนำของเสียมาใช้ประโยชน์เหมือนกัน ใช้กระดูกของนายมาทำปุ๋ยให้พ่อของฉัน!”ฝ่ายตรงข้ามโกรธจัด“ปากหมาพูดดีไม่ได้! จัดการไอ้เด็กนี่ซะ แล้วค่อยตัดลิ้นมันออก!”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกลุ่มหนึ่งรุมเข้ามาทันทีเหอซิ่วฟางกรีดร้องอย่างกังวล "อย่าทำร้ายลูกชายฉันนะ!"ทันทีที่สิ้นเสียง!ผู้คนหลายสิบค
ก่อนที่เขาจะพูดจบ เฉาป้านเซียนก็ถูกหลิงเฟิงคว้าศีรษะไว้ทันที!ด้วยความเร็วปานสายฟ้า!เขาถูกกดลงกับพื้นและไถลไปหลายร้อยเมตร!จัดการทุบตีเฉาป้านเซียนอย่างหนักจนเลือดกบปาก!“โอ๊ยๆ! ไอ้สารเลว แกกล้าลอบทำร้าย...”เขาคำรามอย่างบ้าคลั่ง อยากจะลุกขึ้นต่อต้าน แต่ก็ตกใจเมื่อพบว่าตัวเองถูกหลิงเฟิงควบคุมไว้โดยสิ้นเชิง!ไม่ว่าเขาจะรวบรวมพลังชี่แท้อย่างไร ก็ต้องโดนหลิงเฟิงระดมทุบตีเข้าที่หัวอย่างแรง!“ให้เกียรติเหรอ งั้นฉันจะเอาหัวแกไปฝังลงดินเดี๋ยวนี้! ให้แกได้รับเกียรติเยอะๆ!”แสงเย็นที่ลอดผ่านดวงตาหลิงเฟิงเป็นราวกับพายุหิมะกล้าดูถูกเหยียดหยามญาติสนิทของตัวเอง ต่อให้เป็นคนอารมณ์ดีแค่ไหนก็ต้องโมโหโกรธา!ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเป็นราชาแห่งความมืดด้วย!ด้วยความเดือดดาล ผู้ชายที่แข็งแกร่งที่สุดบนโลก ผู้ซึ่งเคยทำให้ศัตรูล้มตายไปนับล้าน!“โอ้พระเจ้า! ฉันตาฝาดไปแล้วหรือไง เฉาป้านเซียนกำลังถูกคนทุบตี!”“เฉาป้านเซียนเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้! เป็นไปได้ยังไง...”“เป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้เหมือนกันทั้งคู่ แต่ความแข็งแกร่งของทั้งสองคนแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง!”“ดูเหมือนเด็กอนุบาลที่ถูกผู้ใหญ่ท
เจ้าสี่ตาถูกเหวี่ยงขึ้นไปสูง โค้งเป็นวงกลมสมบูรณ์ก่อนจะหัวทิ่มลงดินอย่างแรง นิ่งสนิท! “ใครไม่ขอโทษ!” หลิงเฟิงเชิดหน้าขึ้น“ก็จะส่งใครคนผู้นั้นลงไป ขอโทษกับยมบาลเอง!” ดวงตากลมโตคมกริบราวกับน้ำแข็ง ใบหน้าของพระแปดเศียรเปลี่ยนเป็นสีม่วงทันทีด้วยความโกรธจนลูกประคำในมือเกือบจะบดละเอียดเป็นผง!“เจ้านาย เจ้านาย! ไอ้เด็กนั่นเพิ่งจะตบหน้าเฉาป้านเซียนไปเมื่อครู่นี้เอง!” ลูกน้องด้านหลังรีบส่งสัญญาณด้วยสายตา “หากสู้กันขึ้นมาจริงๆ แม้เราจะมีคนจำนวนมาก แต่ก็อาจไม่ได้เปรียบนะ!” พระแปดเศียรถึงกับตาสว่าง“เฉาป้านเซียนนี่เคยต่อสู้กับลูกน้องแก๊งข้างๆ คนเดียวต่อสามสิบคน และสามารถเอาชนะพวกเขาได้อย่างง่ายดาย จนได้ชื่อว่าเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของถิ่นนี้เลยนะ!”๐ต่อหน้าไอ้เด็กนั่น แม้แต่โอกาสจะลงมือยังไม่มี ก็ถูกสังหารไปแล้ว!”“แล้วลูกน้องพวกไร้ประโยชน์ของฉันรวมกันก็ยังไม่พอให้พวกเขาดื่มสักกาเลย!”“หรือว่าจะต้องยอมอ่อนน้อมคุกเข่า กราบไอ้คนจนตรอกนั่นจริงๆ น่ะหรือ”พระแปดเศียรใบหน้าซีดเขียว เล็บมือจิกจนฝังลงไปในเนื้อเขาเป็นถึงพระแปดเศียร มีหน้ามีตาในถิ่นนี้ หากต้องไปกราบเด็กนั่น ข่าวแพร่
“ฆ่าคนแล้วมันน่าภูมิใจนักหรือ ถ้าเก่งจริงก็ฆ่าพวกเราให้หมดสิ! พวกเราไม่กลัวนายหรอกนะ!”โดยเฉพาะญาติของชายชราทั้งหลาย ต่างก็ร้องตะโกนด้วยความโกรธแค้นราวกับจะเอาชีวิตหลิงเฟิงให้ได้! คนอื่นๆ ก็ต่างตำหนิติกันไปมา น้ำลายสาดกระเด็นไปทั่ว เหอซิ่วฟางแสดงสีหน้าลำบากใจ อยากจะอธิบายแต่ก็พูดไม่ออก และกลบเสียงด่าทอของคนพวกนี้ไม่ได้เลย พูดอย่างไรก็ไม่สามารถแก้ต่างได้! หลิงเฟิงเดินเข้าไปหาชายชราที่นอนแน่นิ่ง แล้วโค้งตัวลงเล็กน้อย ทันใดนั้น พระแปดเศียรก็ตะโกนลั่นว่า “จะทำอะไร ยังจะทำร้ายคนแก่ไม่หนำใจอีกหรือ จะไปเตะเขาอีกงั้นหรือ” ญาติของอีกฝ่ายกำหมัดแน่น ยืนขวางหลิงเฟิงไว้ด้วยความโกรธแค้น และพูดว่า“ไอ้สัตว์นรก! ทำพ่อฉันเจ็บป่วยขนาดนี้ยังไม่หนำใจอีกหรือ ยังจะมาหยามเกียรติคนแก่อีกงั้นหรือ”“ถ้าจะแตะต้องพ่อฉันอีก ก็ข้ามศพพวกเราไปก่อน!” คนโดยรอบต่างพูดขึ้นมา“จุๆ! เจอพวกคนซวยๆ ก็ซวยได้ด้วยเลย!” "ช่างใจร้ายเหลือเกิน! หลอกลวงคนแก่จนแทบแย่แล้ว ยังจะไม่ยอมปล่อยอีกหรือ” “โลกนี้ไม่ได้มีแต่คนที่แข็งแรงกว่าถึงจะถูกต้องเสมอไป! คนแบบนี้แหละที่เรียกว่า อันธพาล!”เมื่อพระแปดเศียรเห็นฉากตรงหน
“ที่นี่เคยเป็นเหมืองถ่านหินมาก่อน และใต้ดินยังคงมีมลพิษจากโลหะหนักหลงเหลืออยู่ หากสูดดมเข้าไปในร่างกาย อาจทำให้เกิดปฏิกิริยาที่ไม่ดีต่อร่างกายต่างๆ ได้ หรือในกรณีร้ายแรงอาจถึงขั้นช็อกเสียชีวิตได้เลย!”“ถ้าพวกคุณไม่เชื่อ สามารถหาคนมาใช้เครื่องมือวัดพิสูจน์ได้!”คำพูดของหลิงเฟิงทำเอาคนในสถานที่นั้นๆต่างตื่นตระหนกขึ้นมาทันที!“อะไรนะ? ที่แท้โรคของผู้สูงอายุที่บ้าน ไม่ได้เกิดจากวิญญาณร้ายหรือคุณไสยอะไร แต่เป็นเพราะก๊าซพิษพวกนี้ต่างหาก!”“สถานที่ท่องเที่ยวบ้าบออะไรนี่! ตอนนั้นหลอกพวกเราว่ามีป่าไม้เขียวขจี น้ำใส ภูเขาสวยงามต่างๆ สุดท้ายกลายเป็นพื้นที่ที่ฟื้นฟูมาจากเขตมลพิษทางอุตสาหกรรมนี่เอง!” “แถมยังชักนำให้พวกเราเข้าใจผิด! เกือบไปกล่าวโทษคนดีแล้วไหมล่ะ!”ในชั่วพริบตา ทุกคนต่างหันหน้าไปที่พระแปดเศียรด้วยความโกรธแค้นหลายคนที่โกรธแค้นถึงขั้นเกือบจะพุ่งเข้าไปทำร้ายเขา!โชคดีที่มีบอดี้การ์ดคุ้มกันเอาไว้ ไม่อย่างนั้นวันนี้พระแปดเศียรคงถูกคนรุมทุบตีจนตายแน่!“เจ้านาย รีบไปเถอะ!”บอดี้การ์ดชุดดำพากันปกป้องพระแปดเศียรอยู่ข้างหน้าด้วยความโกลาหลขณะที่อีกฝ่ายมีสีหน้าตกตะลึงและรู้สึกผิด ท
เมื่อเห็นภาพนี้ พระแปดเศียรตกตะลึงราวกับว่าถูกฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ ในทันที!ทั้งสองคนรู้จักกันอย่างนั้นหรือ?!เย่ซื่อกวนหัวเราะลั่นออกมาทันที“ฉันก็ว่าใครกันที่กล้าทำให้สถานที่ท่องเที่ยวของพระแปดเศียรวุ่นวายเป็นหมูหมากาไก่ได้ขนาดนี้! ที่แท้ก็เป็นน้องชายหลิงผู้มากความสามารถนี่เอง น้องชายคนเดียวที่ทำได้...”หลิงเฟิงยิ้มบางๆ แล้วถามว่า “พี่เย่ พี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? เกิดอะไรขึ้นหรือ?”“ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่มีพวกคนชั้นต่ำที่พยายามยั่วยุให้เราบาดหมางกัน ฉันเกือบจะหลงกลเข้าแล้ว!”เย่ซื่อกวนพูดพลางคว้าตัวพระแปดเศียรขึ้นมาเหมือนคว้าลูกเจี๊ยบตัวเล็กๆ พร้อมพูดอย่างดุดันว่า“แกไม่รู้หรือไงว่าฉันกับน้องชายหลิงมีความสัมพันธ์ที่ถึงขั้นยอมตายให้กันมาแล้ว!”แกไม่ดูคนชั่วคนดี ไม่แบ่งฝั่งขาวดำให้ดีก่อนแล้วมากล่าวโทษคนดีอีก? แกคิดว่าฉัน เย่ซื่อกวน เป็นคนที่ถูกใช้ประโยชน์ง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ?”พระแปดเศียรตอนนี้กลัวจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง สีหน้าของเขาซีดเผือด พลางร้องขอชีวิต“ไม่ใช่ครับ...ผม...คุณเย่ ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วยเถอะ!”เขาตกใจกลัวจนส่วนล่างมีของเหลวสีเหลืองเข้มเป็นปัสสาวะเล็ดออกมา“ไว้ชี
พระแปดเศียรร้องออกมาด้วยความคับข้องใจ“ผมก็รู้นะว่าทำแบบนี้มันบาปมากและคงโดนฟ้าลงโทษแน่ๆ แต่คู่กรณีดันเป็นตระกูลหลิงเนี่ยสิ! สี่ตระกูลใหญ่แห่งศิลปะการต่อสู้โบราณแห่งเมืองชางไห่เลยนะ ผมจะกล้าปฏิเสธได้ยังไง!”เหอซิ่วฟางถึงกับอึ้งไปทันที“ที่แท้ก็เป็นฝีมือตระกูลหลิง! ไอ้เลวทรามพวกนี้! พ่อของลูกกับพวกเขา มีสายเลือดของตระกูลหลิงอยู่แท้ๆ พวกเขายังทำเรื่องแบบนี้ลงได้อีก...”หลิงเฟิงสูดลมหายใจลึกเพื่อระงับอารมณ์ แต่ก็ไม่อาจควบคุมความโกรธที่พุ่งขึ้นในใจได้!“ไอ้พวกบ้าเอ๊ย! ฉันจะฆ่ามันให้หมด—ไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียว!”ทุกเซลล์ในร่างกายของเขากำลังคำรามอย่างบ้าคลั่ง!พวกมันกล้าขุดหลุมศพพ่อของเขา! ถ้าแค้นนี้ไม่ได้ชำระ เขาคงไม่คู่ควรกับการเป็นลูกของพ่ออีกต่อไป!ใบหน้าของเย่ซื่อกวนก็แสดงความเคร่งเครียดออกมา“น้องหลิง ถึงแม้พี่จะไม่รู้ว่าตระกูลหลิงมีความเกี่ยวข้องอะไรกับนาย แต่พวกมันก็เป็นถึงผู้ทรงอิทธิพลท้องถิ่นที่แข็งแกร่งที่สุดในพื้นที่นี้ พี่แนะนำให้นายคิดให้ดีๆก่อน!”“มีแค้นต้องชำระ แต่นายก็ควรสะสมพลังอำนาจให้มากพอก่อนด้วย เพื่อจะได้ล้างแค้นได้สำเร็จ! ไม่เช่นนั้น นายก็จะตายเปล่า!”เหอซ
“ปานแรกเกิด? ปานแรกเกิดอะไร?”ความโกรธของจินฝูเซิงถูกคำพูดที่พ่นออกมากะทันหันนี้ทำเอาหยุดชะงัก แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจหลิงเฟิงกล่าวเรียบเฉยว่า “ปานแรกเกิดบนก้นของเด็กในท้องของภรรยาคุณ”ฝูงชนตกใจ!มู่หรงป๋อกล่าวด้วยความสงสัย “คุณหลิงครับ คุณ…คุณสามารถมองเห็นปานแรกเกิดของเด็กในท้องด้วยตาเปล่าเลยเหรอครับ?!”นี่มันเหนือความสามารถของมนุษย์แล้วนะเนี่ย!หม่ากวงกลับลนลานขึ้นมา แล้วกล่าวอย่างมั่นใจว่า“ยังจะพูดจาเหลวไหล ทำตัวเป็นที่สนใจอยู่อีก! ลงมือฆ่าพวกมันได้เลย!”วินาทีนั้น บอดี้การ์ดพิเศษหลายสิบคนก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขา!“อ๊าก! อย่าฆ่าผมเลยนะ! เหล่าจินไว้ชีวิตผมด้วย!”มู่หรงป๋อตกใจจนหน้าสั่นไร้สีเลือดฝาด!ทว่าทันใดนั้นเองคนหลายสิบคนนั่นกลับส่งเสียงร้องออกมา ตัวกระเด็กออกไปทั่วสารทิศ!“ผมไม่ชอบต่อสู้ ใช่ว่าผมจะสู้ไม่เป็นนะ”หลิงเฟิงเพียงแค่กางแขนออก แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมาทันที!มู่หรงป๋อถอนหายใจโล่งอกหนักๆ แล้วปาดเหงื่อเบาๆ“เกือบลืมไปเลยว่า คุณหลิงเป็นคนที่สามารถกวาดล้างทั้งสมาคมชุดแดงได้! คนแค่นี้นับประสาอะไรกัน?”หลิงเฟิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“ถ้าผมอยาก ผมจะไ
เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป บรรยากาศรอบๆ ก็แข็งทื่อในบัดดล!ฝูงชนหน้าถอดสีจินฝูเซิงโกรธจัด หันไปตบหน้าหร่วนหว่านหวาทีหนึ่ง“นังแพศยา! ถ้าฉันเป็นหมันแต่กำเนิดจริงๆ แล้วเด็กในท้องแกมันมาได้ยังไง!”หร่วนหว่านหวาเอามือปิดหน้า แล้วกล่าวด้วยเสียงร้องไห้“เหล่าจิน! คุณเชื่อคำพูดไอ้มิจฉาชีพนี่ แล้วมาสงสัยคนร่วมเตียงเคียงหมอนคุณงั้นเหรอ! ฉันอยู่กับคุณมาหลายปีขนาดนี้ มอบทั้งชีวิตวัยรุ่นให้คุณไปแล้วด้วยซ้ำ!”หม่ากวงเองก็รีบเอ่ยขึ้นว่า“นั่นน่ะสิครับ! นายท่าน คุณออกไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ไม่อยู่บ้าน คุณนายต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว โดดเดี่ยวและเหงาจะตาย! คุณนายทำเพื่อคุณขนาดนี้ ทำไมคุณถึงสงสัยเธออีกล่ะครับ?”“ยิ่งไปกว่านั้นหลิงเฟิงเป็นหมอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เขาพูดจาลมๆ แล้งๆ ไม่มีหลักฐาน แม้แต่ใบประกอบวิชาชีพแพทย์ก็ไม่มี!”จินฝูเซิงตะลึงงันคล้ายว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อหร่วนหว่านหวาร้องไห้ แล้วกล่าวว่า“ดี คุณกล้าตบหน้าฉันเพราะคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาที! ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปเอาเด็กออกตอนนี้เลย! คุณก็ถือซะว่าเด็กนี่เป็นลูกชู้แล้วกัน!”จินฝูเซิงรีบเข้าไปกอดอีกฝ่ายไว้“ที่รัก! ผมผ
หร่วนหว่านหวาได้ยินดังนั้น ก็เบิกตากว้าง“ไอ้หมอเถื่อนมีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ไหม? อยู่ดีไม่ว่าดีก็จะตรวจชีพจรฉัน!”มู่หรงป๋อแก้ไขสถานการณ์อย่างเก้อเขิน“ซ้อครับ ทักษะทางการแพทย์ของคุณหลิงผมเคยลิ้มลองมาแล้ว ไม่แพ้หมอใหญ่ๆ ในเมืองหลวงเลย!”“ฉันท้องทายาทตระกูลจินเพียงคนเดียวอยู่นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา พวกนายสองคนอย่าคิดออกไปจากประตูนี้ได้เลย!”หร่วนหว่านหวากลับไม่ไว้หน้า กล่าวอย่างโอหังว่า“ดูท่าแล้วต่อไปฉันคงต้องเตือนเหล่าจินแล้วว่าอย่าไปคบค้ากับหมาๆ แมวๆ แบบนี้นัก! จะทำให้ลดระดับตัวเองเอาได้!”พูดจนอีกฝ่ายหน้าดำหน้าแดงจินฝูเซิงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “หว่านหวา อย่าล้ำเส้นเกินไปหน่อยเลย พวกเขาเป็นแขกของผมนะ!”“อีกอย่าง ก็แค่ตรวจชีพจรเฉยๆ จะผิดพลาดอะไรได้?”มู่หรงป๋อเองก็กล่าวยิ้มๆ“ผมยืนยันได้! ถ้าทำให้ครรภ์ของซ้อมีปัญหาจริงๆ ผมมู่หรงป๋อจะถวายชีวิตนี้ให้เลย!”หร่วนหว่านหวากลอกตามองบน จากนั้นยื่นมือขาวหยกออกไปพลางกล่าวว่า“เห็นแก่เหล่าจินหรอกนะ ตรวจสิ!”“แต่ว่าฉันขอเตือนเลยนะ อย่าฉวยโอกาสทำอะไรล่ะ! ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”ต่อหน้าอุปสรรคต่างๆ จากเธอ หลิงเฟิงเพียงแค่ยิ้มเบาๆ
ข้างในมีคนหลายคนกำลังร้องเพลงกันสนุกสนาน!มู่หรงป๋อรีบเดินเข้าไปทักทาย“เถ้าแก่จิน! ผมพาคุณหลิงเฟิงที่คุณอยากเจอตัวมาแล้วครับ!”ชายผมสั้นที่สวมพระเครื่องและแหวนหยกคนหนึ่งวางไมค์ลงก่อน แล้วกล่าวด้วยท่าทียิ้มแย้มว่า“ฮ่าๆ! มู่หรงป๋อ สมแล้วที่เป็นสหายของฉัน! พูดจริงทำจริง!”“คุณหลิง ผมผู้แซ่จินคาดหวังอยากพบคุณมาตลอด ในที่สุดก็ได้พบกันสักที!”เขาเดินเข้ามาจับมือทักทายอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้น“แต่ก่อนถึงจะไล่จีบสาวยังไง ก็ไม่เคยเหนื่อยยากขนาดนี้มาก่อน!”มุมปากของหลิงเฟิงกระตุกเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจผู้ชายคนนี้ลามกอนาจาร ดูแล้วเหมือนเศรษฐีหน้าใหม่จากชนบทแต่ก็เพราะเป็นคนติดดินเหมือนกันจึงทำให้ทั้งสองกระชับความสัมพันธ์ได้โดยไม่รู้ตัว!ทำให้หลิงเฟิงมีความรู้สึกสนิทสนมกันอย่างบอกไม่ถูก“คุณหลิง ผมจินฝูเซิง! คนนี้คือภรรยาของผม หร่วนหว่านหวา! แล้วก็พ่อบ้านของผม หม่ากวง!”อีกฝ่ายแนะนำอย่างเป็นมิตรมู่หรงป๋อโฉบฉวยโอกาสกล่าวว่า“เถ้าแก่จินเป็นเศรษฐีจากมณฑลเจียงหนาน ร้านค้าเกือบครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงล้วนอยู่ภายใต้ชื่อเขาทั้งนั้น อีกทั้งยังมีธุรกิจและการลงทุนที่ต่างประเทศด้วย ถ้าไม่ใช่เ
มู่หรงป๋อตกตะลึงงันไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวด้วยความตกใจ“กวาดล้างตระกูลพวกมัน? คุณหลิงครับ ฆ่าพวกมันน่ะง่าย แต่ถ้าจะกวาดล้างทั้งตระกูลเลยจะไม่ง่ายขนาดนั้นนะครับ…”อีกอย่างจะว่าไปแล้ว ตระกูลของพวกมันก็เป็นเศรษฐีประจำเมืองหลวงด้วย ความสัมพันธ์ซับซ้อน จะต้องมีเบื้องหลังและเครือข่ายที่ไม่อาจประมาทได้แน่นอนถึงแม้เขามู่หรงป่อจะไม่มองตระกูลระดับ 2-3 พวกนี้ไว้ในสายตาอยู่แล้ว แต่ถ้าหากบีบบังคับให้คนอื่นเขาหมดหนทางขึ้นมาจริงๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสู้ให้ตายไปข้างหรือเปล่า!“ถ้าคุณไม่กล้า ก็ช่างมันเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง!”หลิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ไม่ว่าอย่างไร เฉาเส้าหลงคนพวกนี้ต้องตายสถานเดียว! กล้ามายุ่งกับครอบครัวของเขา นี่มันถึงขีดจำกัดของเขาอย่างร้ายแรง ต้องชดใช้ด้วยเลือดเท่านั้น!เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาเฟิ่งหวงแต่มู่หรงป๋อกลับห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวครับ!”“เรื่องเล็กน้อยแบบนี้จะลำบากคุณหลิงได้ยังไงกัน ผมจัดการเองก็พอครับ!”เขากล่าวอย่างมั่นใจหากคิดจะเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลิงเฟิง ถ้าไม่ลงทุนอะไรเลยคงจะไม่ได้!ถ้างั้นก็เอาชีวิตของตระกูลระดับ 2 อย่างตระกูลเฉามาเป็นคำสัตย์ปฏิญาณของต
“คุณทำน้องสาวผมเหรอ?”ใบหน้าของหลิงเฟิงเต็มไปด้วยรังสีอาฆาต ประโยคแรกที่พ่นออกจากปากหลังจากเดินเข้ามาก็ทำเอาอุณหภูมิในห้องส่วนตัวนี้ลดลงหลายองศา!มู่หรงป๋อรู้สึกเพียงเลือดหยุดไหลเวียน ตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว แล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ ว่า“มะ…ไม่ใช่ผม…ไม่ใช่ผมครับ!”“พี่คะ! ไม่ใช่เขาค่ะ! เป็นฝีมือพวกเฉาเส้าหลงต่างหาก! โชคดีที่คุณมู่หรงป๋อเข้ามาช่วยพวกหนูได้ทันเวลา!”หลิงเยว่รีบออกตัวพูด“เสี่ยวเยว่!”ทันทีที่หลิงเฟิงเห็นหลิงเยว่ เขาก็โผล่เข้ากอดอีกฝ่ายทันทีโดยไม่พูดพล่ำทำเพลง จากนั้นก็ตรวจชีพจร เช็กซ้ายเช็กขวาอีกฝ่าย“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หลิงเยว่หน้าร้อนผ่าวราวกับน้ำต้มเดือด“พี่คะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ พี่ไม่ต้องเวอร์ขนาดนี้ก็ได้ หนูไม่ใช่เด็กสามขวบสักหน่อย”กอดเธอที่เป็นผู้ใหญ่แล้วกลางที่สาธารณะแบบนี้ดูน่าอายจะตายชัก!ทว่าหลิงเฟิงกับลูบศีรษะของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่เอ็นดู“ในสายตาของพี่ หนูเป็นเด็กน้อยเสมอ! เป็นเด็กที่พี่ต้องปกป้องตลอดเวลา!”มู่หรงป๋อที่อยู่ข้างๆ ทั้งตกใจและดีใจตกใจที่หลิงเฟิงผู้ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตาคนนี้กลับเป็นคนที่รักน้องสาวมากคนหนึ่ง! ให้ควา
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็ถามลองเชิงอย่างระมัดระวังว่า“เธอมีพี่ชายคนหนึ่งชื่อหลิงเฟิงใช่ไหม?”“รู้ได้ยังไง?” หลิงเยว่ตะลึงงันมู่หรงป๋อแทบจะเป็นลม เอาหัวมุดดินให้รู้แล้วรู้รอด!จบกัน! บังเอิญขนาดนั้นจริงๆ ด้วย!น้องสาวของหลิงเฟิงเกิดเรื่องที่เขตของตนเสียงั้น!ถ้าอีกฝ่ายรู้เข้า ทั้งตระกูลมู่หรงคงได้ถูกกวาดล้างแหง่แก๋!นี่มันเท่ากับว่ารังแกน้องสาวแท้ๆ ของปีศาจร้ายของสมาคมชุดแดงทั้งสมาคมเชียวนะนั่น!“มู่หรงป๋อ! ฉันกำลังพูดกับนายอยู่นะ! อย่าคิดว่าตัวเองมีตระกูลมู่หรงคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังก็สามารถทำตัวไม่กลัวฟ้ากลัวดินได้นะ ตระกูลเฉาของฉันก็ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน!”เฉาเส้าหลงที่อยู่ข้างหลังเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจตัวเองเลยจากนั้นบริเวณใบหน้าของเขาพลันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนคล้ายถูกตบด้วยหนังเหล็ก ทำเอาเขาโมโหจนตะคอกเสียงดังแต่ทว่าวินาทีต่อมามู่หรงป๋อก็บีบคอเขาไว้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดว่า“เป็นเพราะมึงคนเดียว! เพราะไอ้ระยำอย่างพวกมึง! ทำให้กูต้องซวยไปด้วย!”“มึงยังมีหน้ามาตะคอกใส่กูอีก! อย่าว่าแต่ตระกูลเฉาเลย ถึงจะเป็นตระกูลเฉาสิบตระกูล กูก็จะเหยียบไว้ใต้ตีนแล้วเยี่ยวใส่พวกมึ
“นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? คิดจะติดสินบนฉันเหรอ? ฉันเป็นพวกหน้าเงินหรือไง?”มู่หรงป๋อรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันทว่าบนใบหน้ากลับอ่อนโยนลงหลายส่วน!ตนชื่นชอบรถหรูจริง โดยเฉพาะซุปเปอร์คาร์ ลำพังแค่คลังจอดรถที่บ้านก็มีซุปเปอร์คาร์อยู่หลายสิบคันแล้ว!เฉาเส้าหลงรู้ว่ามีหวังจึงรีบกล่าวต่อว่า“เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของผม อีกอย่างคุณชายมู่หรง คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ผู้หญิงสองคนนั้นแค่แกล้งใสชื่อ เพื่อโกงราคาเท่านั้น!”มู่หรงป๋อเลิกคิ้วกล่าว “งั้นเหรอ? แต่พวกเธอร้องไห้แล้วนะ!”“ผู้หญิงสมัยนี้น่ะการละครจะตายไป คุณชายมู่หรงเป็นชายซื่อสัตย์บริสุทธิ์ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว นักศึกษาหญิงออกมาขายตัวกันถมเถไป! ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองตรวจสอบดู!”เฉาเส้าหลงกล่าวอย่างมั่นใจ“เห็นแก่ที่เป็นวันเกิดนาย ฉันจะเชื่อนายสักครั้งแล้วกัน จำไว้ ทำอะไรเบาๆ หน่อย! ถ่อมตัวหน่อย! เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นเขตของฉัน”มู่หรงป๋อถึงจะยกมือขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้ลูกน้องถอยกลับเฉาเส้าหลงกล่าวด้วยความดีใจ “ไม่ต้องห่วงครับ พวกผมรู้กฎระเบียบดี!”แต่เมื่อไป๋หรูเสวี่ยเห็นดังนั้น ก็รีบเอ่ยด้วยความหวาดหวั่นว่า“โกหก
“บอกแล้วไงว่าวันนี้วันเกิดฉัน ถ้าใครทำให้ฉันไม่มีความสุข ฉันก็จะทำให้มันไม่มีความสุขด้วย!”เฉาเส้าหลงกล่าวด้วยหน้าตาน่าเกลียดหลิงเยว่เป็นดาวประจำห้อง และขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาก่อนหน้านี้ เขายอมทำทุกอย่าง ใช้วิธีจีบสาวทุกอย่าง แต่อีกฝ่ายก็ไม่เล่นด้วย!ทำให้เฉาเส้าหลงเกิดความต้องการครอบครองผู้หญิงคนนี้มากตั้งแต่นั้นมา!วันนี้ ไม่ว่าเธอจะสมยอมหรือไม่ก็ตาม เธอก็ต้องเสร็จเขาให้ได้!ไม่อย่างนั้น ต่อหน้าเพื่อนๆ มากมายเพียงนี้ เขาเฉาเส้าหลงก็จะเสียหน้าน่ะสิ ซ้ำยังจะกลายเป็นจุดอ่อนในวงเพื่อนด้วย!“อื้อๆๆ!”หลิงเยว่ถูกเฉาเส้าหลงใช้มือหนึ่งกดทับเอาไว้บนโซฟาจนไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืนเลย ทำได้เพียงปล่อยให้เหล้าฤทธิ์แรงไหลผ่านลำคอไปส่วนเพื่อนนักเรียนที่อยู่ข้างๆ ต่างก็มองเธอถูกเฉาเส้าหลงกระทำชำเราอยู่อย่างนั้นเพื่อนร่วมห้องที่ปกติจะพูดคุยเฮฮากันกลับไม่มีใครยืดอกออกมาช่วยเลยสักคน!บางที นี่แหละคือธาตุแท้ของมนุษย์!ต่อหน้าอำนาจครอบครองแล้ว ศักดิ์ศรีก็เหมือนเศษกระดาษไร้ค่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น!“พี่ พี่อยู่ไหน! หนูคิดถึงพี่จัง หนูเสียใจ เสียใจที่ไม่เชื่อฟังพี่ หนูผิดไปแล้ว พี่