หลิงเฟิงตอบกลับ“บังเอิญจริง เพราะวันนี้ฉันก็ต้องได้ชุดแต่งงานนี้เหมือนกัน!”ฝ่ายชายตะเบ็งเสียงดัง“แม่ย้อย! รู้จักฉันเกาฉี่เลี่ยงไหม? เป็นราชาประมงแห่งชางไห่! แกมาแย่งของๆ ฉัน ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วใช่ไหม?”หลิงเฟิงตอบกลับนิ่งๆ “พูดไปพูดมา ที่แท้ก็เป็นแค่พ่อค้าขายปลาเหรอเนี่ย! ไม่น่าล่ะ ฉันถึงได้กลิ่นเหม็นคาวมาแต่ไกลเชียว”เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป เกาฉี่เลี่ยงก็โกรธจนหน้าบูดเบี้ยวเขาเกลียดคนที่ด่าเขาว่าเป็นพ่อค้าขายปลาที่สุด เพื่อกลบกลิ่นเหม็นคาวบนตัว เขาถึงขนาดฉีดน้ำหอมเยอะๆ ทุกครั้งฝ่ายหญิงเองก็เบะปากพูด “ที่รักคะ ทำยังไงดี? เค้าอยากได้ชุดแต่งงานนั่นมากเลย!”เกาฉี่เลี่ยงพูดด้วยสีหน้าตกต่ำ“นี่พนักงาน พวกคุณที่เปิดร้านทำธุรกิจน่ะ ไม่ใช่ว่าใครจ่ายสูง ก็คนนั้นได้หรอกเหรอ? เอาอย่างนี้ ฉันจ่ายราคาสองเท่าของราคาเดิม ขอซื้อชุดแต่งงานนี้ในราคา 800,000!”พนักงานมึนงงในทันใด แล้วกล่าวอย่างลำบากใจว่า“ทางร้านเรามีกฎแบบนี้จริงค่ะ คุณเย่คะ ถ้าเกิดอีกฝ่ายยอมจ่ายราคาสองเท่าของราคาเดิมจริงๆ ดิฉันคงทำได้เพียงมอบของๆ คุณให้กับเขา!“แต่คุณวางใจได้ เราจะคืนเงินให้คุณเต็มจำนวน แล้วถ้าคุณ
เกาฉี่เลี่ยงได้ใจ มือหยาบกร้านบีบเข้าที่เอวของฝ่ายหญิงแรงๆ ทีหนึ่ง แล้วกล่าวอย่างหืนกามว่า“ตอนนี้รู้หรือยังว่าอะไรคือชายแท้? คนที่เอ็นดูผู้หญิง อยากได้อะไรก็ซื้อให้ถึงจะเรียกว่าชายแท้!”ถึงแม้เงินแปดล้านจะเยอะมากจนเจ็บใจ แต่การที่สามารถโชว์เหนือต่อหน้าคนอื่นได้สักครั้งก็คุ้มค่าแล้ว+เขาชูจมูกขึ้นสูงให้กับหลิงเฟิง แล้วกล่าวเย้ยหยันว่า “ขอถามคำเดียว ยอมไม่ยอม?”“ยี่สิบล้าน!” หลิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าเรียบนิ่งสิ้นเสียง ราวกับถูกระเบิดลูกหนึ่งระเบิดใส่ ทำให้สมองของทุกคนเสียงดังโหวงเหวง แล้วว่างเปล่าในฉับพลัน!“ยี่…ยี่สิบล้าน?”พนักงานอดนวดใบหน้าของตนเองไม่ได้ คิดว่ากำลังฝันอยู่จึงเอ่ยขึ้นว่า“คุณผู้ชายคะ แน่ใจใช่ไหมคะ?”หลิงเฟิงขมวดคิ้วกล่าว“อ้อ ไม่ใช่สิ ยี่สิบล้านยังน้อยเกินไป ขอเปลี่ยนเป็นสี่สิบล้านแล้วกัน คนบางคนจะได้ไม่ต้องมาเห่าหอนอยู่ที่นี่!”เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป ทั่วทั้งที่เกิดเหตุพลันเงียบราวกับถูกหยุดเอาไว้ ต่างก็อึ้งจนตาค้างปากค้าง!เย่อวี่หลิวอึ้งจนคางแทบหลุดออกจากกัน “สี่สิบล้าน…”เงินเดือนของไอ้เด็กนี่ในหลี่ห่าวกรุ๊ป หักลบค่าประกันสังคม และภาษีแล้วก็แค่สามพันนิด
ผู้หญิงผมยาวหน้าตาดีคนหนึ่งในชุดพนักงานต้อนรับเดินเข้ามากะทันหัน แล้วพูดพร่ำเพรื่อไม่หยุดว่า“ฉันรู้จักไอ้กระจอกคนนี้ดี เขาเป็นพนักงานต่ำต้อยของหลี่ห่าวกรุ๊ปที่ไม่แม้แต่จะมีวุฒิการศึกษา เป็นพนักงานเงินเดือนไม่กี่พันเท่านั้น!”“เขาน่ะเหรอจะมีปัญญาเอาเงินสี่สิบล้านออกมาได้? ถ้าได้จริงก็อ่านชื่อฉันจากข้างหลังมาหน้าได้เลย!”“เฉินเหม่ยหลิง? ทำไมถึงเป็นเธอได้?” หลิงเฟิงสงสัยใบหน้านี้ เขาคุ้นเคยมากซะยิ่งกว่ามาก เพราะเป็นคู่นัดบอร์ดที่ไร้จริยธรรม และเห็นแก่ตัวของตนก่อนหน้านี้!ตั้งแต่ที่จางจื่อหาวถูกฆ่าตาย ครอบครัวของเฉินเหม่ยหลิงก็ซ่อนตัวไปต่างๆ นานา น้อยมากที่จะเจอตัวพวกเขาไม่คิดเลยว่าจะหลบซ่อนมาเป็นพนักงานต้อนรับอยู่ที่ร้านชุดแต่งงานนี้ได้“ทำไม? คิดว่ามีจางกังติงช่วยแล้วจะทำตัวเหนือฟ้าขับไล่ครอบครัวฉันทั้งตระกูลออกจากชางไห่ได้งั้นเหรอ?”เฉินเหม่ยหลิงเอามือท้าวเอว เบิกตาโตกว้าง และกล่าวว่า“ถ้างั้นฉันขอบอกนายตรงนี้เลย! ฝันไปเถอะ! จางกังติงจะสามารถบังฟ้าได้ด้วยมือเดียวแค่ไหน ก็เป็นแค่จักรพรรดิใต้ดินคนหนึ่งเท่านั้น! เขาเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องชั้นบนไม่ได้หรอก!”“ฉันมีวุฒิการศึกษา
สายตานั้น ทำเอาพนักงานต้อนรับถึงกับพูดจาตะกุกตะกัก“ดะ...ได้ค่ะ! ฉันจะรูดบัตร! ฉันจะรูดบัตร!”เมื่อเธอยื่นบัตรแบล็คการ์ดไปที่เครื่องรูดบัตรด้วยสภาพมือสั่น และกำลังเตรียมจะตรวจสอบยอดเงินอยู่นั้น “ไอ้ตัวสกปรกที่ไหนกัน มาทำเรื่องวุ่นวายที่นี่ได้?”เสียงที่ไม่เป็นมิตรดังขึ้นมาเรื่อยๆ ปรากฏคู่สามีภรรยาที่แต่งตัวหรูหรา พวกเขากำลังเดินเข้ามาอย่างอวดโอ่บรรยากาศเปลี่ยนไปทันทีจนทำให้คนรอบข้างรู้สึกได้ถึงกดดัน!เมื่อพนักงานต้อนรับเห็นก็รีบโค้งตัวทำความเคารพ “เจ้านายครับ/ค่ะ เจ้านายหญิงครับ/ค่ะ!”ทั้งสองคนคือเจ้าของธุรกิจพรีเวดดิ้งความรักแห่งศตวรรษ—โอวหมิงฮุยและหวาซือน่าได้ยินมาว่าทั้งสองเริ่มทำธุรกิจจากศูนย์ สร้างบริษัทจัดงานแต่งงานที่ใหญ่ที่สุดในพื้นที่นี้ขึ้นมา และสามารถทำกำไรได้หลายสิบล้านต่อปี!เมื่อเฉินเหม่ยหลิงเห็นทั้งสองคน ก็ถึงกับดีใจสุดๆจนกระโดดโลดเต้น เธอพูดขึ้นมาว่า“คุณโอว คุณหวา ในที่สุดพวกคุณก็มาซักที! มีนักต้มตุ๋นคนหนึ่งมาที่นี่แล้วโม้ใหญ่โต บอกว่าจะซื้อชุดแต่งงานของเราในราคา 200ล้าน แต่กลับไม่มีบัตรเครดิตที่ใช้ได้เลยสักใบ!”โอวหมิงฮุยได้ยินก็โกรธจนถึงขีดสุด“โห คนที
“หา? ลูกค้าคนสำคัญ?”ไม่ใช่แค่เฉินเหม่ยหลิง แม้แต่คนอื่นๆ ก็พากันตกใจ!เมื่อวินาทีที่แล้วหลิงเฟิงยังเป็นนักต้มตุ๋นในสายตาพวกเขาอยู่เลย แต่ทำไมวินาทีต่อมากลายเป็น “ลูกค้าคนสำคัญ” ไปได้!การพลิกผันนี้มันเกินไปหน่อยหรือเปล่า!“คุณหวา คุณโอว พวกคุณสองคนจำคนผิดไปหรือเปล่าคะ! ลูกค้าคนสำคัญอะไรกัน? คนคนนี้เป็นนักต้มตุ๋นตางหาก คุณทั้งสองก็เห็นกับตาแล้ว!”เฉินเหม่ยหลิงยกมือกุมหน้าไม่อยากจะเชื่อ“หึหึ! นังผู้หญิงตาบอด แกคิดว่าบัตรนี้เป็นบัตรปลอมกระจอกทั่วไปหรือไง?”โอวหมิงฮุยกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม“นั่นคือบัตรแบล็คการ์ดระดับสูงของโลกที่ผลิตขึ้นอย่างจำกัด ในทั้งมณฑลเจียงหนานนี้มีคนที่ถือบัตรนี้ไม่ถึงห้าคนด้วยซ้ำ! พวกแกยังคิดว่าเขาเป็นนักต้มตุ๋นอีกหรือ!”“บัตรแบล็คการ์ดรุ่นลิมิเต็ดใบนี้มีวงเงินถึง 250,000 ล้านหยวน และยังมีวงเงินเบิกเกินบัญชีแบบไม่จำกัด ถือว่าผู้ที่ครอบครองบัตรนี้ก็เหมือนกับมีขุมทรัพย์ภูเขาทองคำอยู่ในมือ!”หวาซือน่าเปลี่ยนท่าทีไปเป็นอีกคนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เธอเยาะเย้ยอย่างแรง“แกนี่มันโง่จริงๆ คิดว่าคนที่ถือบัตรนี้จะไม่มีปัญญาจ่ายเงินแค่ 200 ล้านบาทได้ยังไง?”เพราะ
“จะไม่ดีได้ยังไง คุณเย่กับคุณหลิงยอมรับของของพวกเรา ถือเป็นการให้เกียรติพวกเราแล้ว! เราดีใจแทบแย่เลยล่ะครับ!”โอวหมิงฮุยและหวาซือน่าพูดอย่างยิ้มแย้มแจ่มใสพวกเขาเพิ่งขัดขาหลิงเฟิงเพราะความโง่ของเฉินเหม่ยหลิง หากใช้เพียงชุดแต่งงานไม่กี่ชุดในการไถ่โทษ ก็ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้มยิ่งกว่าคุ้มแล้วหลิงเฟิงก็อดขำไม่ได้“คุณเย่ ในเมื่อพวกเขาอุตส่าห์ตั้งใจขนาดนี้ ผมว่าก็ไม่ต้องปฏิเสธแล้วล่ะ”เมื่อมาถึงจุดนี้ เย่อวี่หลิวก็จำต้องพยักหน้าตกลงทั้งสองถูกจัดให้เข้าไปในห้องถ่ายภาพที่ดีที่สุด นอกจากชุดแต่งงานของเย่อวี่หลิวแล้ว หลิงเฟิงก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดสูทสีขาวอีกด้วยเมื่อสวมใส่ชุดสูทแล้ว เขาก็ดูสุภาพอ่อนโยนและสง่างาม เต็มเปี่ยมด้วยเสน่ห์ราวกับคุณชายผู้สูงศักดิ์แม้แต่เย่อวี่หลิวก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชม“มองไม่ออกเลยแฮะ พอนายเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว ดูดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเลย”หลิงเฟิงมีหน้าตาดีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เพียงแค่ไม่ค่อยสนใจเรื่องการแต่งตัวเท่านั้น เมื่อสวมชุดสูทราคาแพงเข้าไป ตอนนี้เขาดูดีไม่น้อยไปกว่าเย่อวี่หลิวเลยหลิงเฟิงยิ้มอย่างจริงใจ “คุณเย่ คุณกำลังสารภาพรักกับผมหรือเปล่า?”
ตามหลักแล้ว เมื่อหูยวี่ได้บัตรแบล็คการ์ดระดับสูงของเขาไป บริษัทน่าจะผ่านพ้นวิกฤตไปนานแล้วแต่ทำไมเธอถึงยังมีเรื่องด่วนที่ต้องมาตามหาเขาอีกล่ะ?ช่างน่าประหลาดใจจริง ๆ“ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ รู้แค่ว่าเธอมาหาเราและหวังว่าเราจะสามารถติดต่อคุณได้ แต่น่าเสียดายที่เราก็ไม่มีเบอร์ของคุณ”หวาซือน่าพูดต่อ “วันนี้บังเอิญเจอคุณ เลยนึกขึ้นได้”หลิงเฟิงพูดเสียงต่ำว่า “งั้นผมจะทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้พวกคุณ ช่วยส่งต่อให้หูยวี่ด้วย”“ถ้ามีอะไรให้โทรหาผมได้เลย”“ได้ค่ะ!” อีกฝ่ายรีบพยักหน้าทั้งสองกลับมาถึงบ้านอย่างรวดเร็วแต่สิ่งที่ทำให้หลิงเฟิงรู้สึกแปลกใจคือตลอดทางเย่อวี่หลิวเงียบไม่พูดอะไรเลย แม้แต่ตอนที่เขาแกล้งหยอกล้อเธอ เธอก็ทำเป็นไม่สนใจใบหน้าที่เย็นชาราวกับพื้นน้ำแข็งในเขตขั้วโลกเหนือที่ไม่เคยละลาย“แย่แล้ว ประธานเย่คงไม่ได้โกรธผมหรอกใช่ไหม?”หลิงเฟิงนึกไม่สบายใจในใจ แค่ตอนถ่ายรูปชุดแต่งงานเขา “ล้ำเส้น” ไปหน่อยเอง ถึงกับต้องโกรธขนาดนี้เลยเหรอ?ผู้หญิงน้ำแข็งคนนี้อารมณ์เริ่มจะรุนแรงขึ้นทุกที!“หลิงเฟิง ในที่สุดนายก็กลับมา!”เมื่อกลับถึงบ้าน ก็พบว่าซูเหยี่ยนก็มาที่นี่ด้วยวันนี้เธอ
“อ๊า! หลิงเฟิง อย่าทำอะไรบ้าๆ นะ ฉันไม่พูดแล้ว ไม่พูดแล้ว!”ซูเหยี่ยนตกใจจนหน้าซีดเผือด เธอส่ายหัวไปมาราวกับลูกข่าง ร่างกายสั่นสะท้านไปทั้งตัวหลิงเฟิงหัวเราะก่อนจะปล่อยเธอลงแล้วพูดว่า“แบบนี้แหละ นี่ตางหากคือเลขาซูที่ผมรู้จัก”ซูเหยี่ยนโกรธจนหน้างอ “นายมันบ้าพลัง พอพูดไม่เข้าหูหน่อยก็ใช้กำลังกับคนอื่น นายรู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงนายนะ!”หลิงเฟิงหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า“วางใจได้ ผมกล้าตบหน้าพี่ชายคุณ ก็แปลว่าผมเตรียมการที่จะรับมือแล้ว!”“พูดคำนี้อีกแล้ว จริงๆ เลย ฉันไม่สนนายแล้ว”ซูเหยี่ยนยอมแพ้พร้อมกับนวดขมับเบาๆ แต่ในวินาทีต่อมาเธอกลับยิ้มกว้างแล้วพูดว่า“ว่าแต่ ตอนนี้นายว่างหรือเปล่า?”“มีอะไรหรือ?”“วันนี้ที่เขตตอนใต้ของเมืองมีนิทรรศการงานเขียนพู่กันจีนขนาดใหญ่ ได้ยินว่ามีการจัดแสดงผลงานต้นฉบับของนักเขียนชื่อดังหลายท่าน ฉันอยากไปดู และก็…อยากจ้างบอดี้การ์ดส่วนตัวไปคุ้มครองฉันด้วย”ซูเหยี่ยนกระพริบตาอย่างซุกซนปกติเวลาที่เธอว่าง เธอชอบฝึกเขียนพู่กันจีนเพื่อปลูกฝังจิตใจ พอทำบ่อยๆ เข้าก็กลายเป็นชื่นชอบการเขียนพู่กันจีน โดยเฉพาะผลงานต้นฉบับของเหล่าศิลปินชื่อดัง!หลิงเฟิงยกคิ้วข
“ปานแรกเกิด? ปานแรกเกิดอะไร?”ความโกรธของจินฝูเซิงถูกคำพูดที่พ่นออกมากะทันหันนี้ทำเอาหยุดชะงัก แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจหลิงเฟิงกล่าวเรียบเฉยว่า “ปานแรกเกิดบนก้นของเด็กในท้องของภรรยาคุณ”ฝูงชนตกใจ!มู่หรงป๋อกล่าวด้วยความสงสัย “คุณหลิงครับ คุณ…คุณสามารถมองเห็นปานแรกเกิดของเด็กในท้องด้วยตาเปล่าเลยเหรอครับ?!”นี่มันเหนือความสามารถของมนุษย์แล้วนะเนี่ย!หม่ากวงกลับลนลานขึ้นมา แล้วกล่าวอย่างมั่นใจว่า“ยังจะพูดจาเหลวไหล ทำตัวเป็นที่สนใจอยู่อีก! ลงมือฆ่าพวกมันได้เลย!”วินาทีนั้น บอดี้การ์ดพิเศษหลายสิบคนก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขา!“อ๊าก! อย่าฆ่าผมเลยนะ! เหล่าจินไว้ชีวิตผมด้วย!”มู่หรงป๋อตกใจจนหน้าสั่นไร้สีเลือดฝาด!ทว่าทันใดนั้นเองคนหลายสิบคนนั่นกลับส่งเสียงร้องออกมา ตัวกระเด็กออกไปทั่วสารทิศ!“ผมไม่ชอบต่อสู้ ใช่ว่าผมจะสู้ไม่เป็นนะ”หลิงเฟิงเพียงแค่กางแขนออก แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมาทันที!มู่หรงป๋อถอนหายใจโล่งอกหนักๆ แล้วปาดเหงื่อเบาๆ“เกือบลืมไปเลยว่า คุณหลิงเป็นคนที่สามารถกวาดล้างทั้งสมาคมชุดแดงได้! คนแค่นี้นับประสาอะไรกัน?”หลิงเฟิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“ถ้าผมอยาก ผมจะไ
เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป บรรยากาศรอบๆ ก็แข็งทื่อในบัดดล!ฝูงชนหน้าถอดสีจินฝูเซิงโกรธจัด หันไปตบหน้าหร่วนหว่านหวาทีหนึ่ง“นังแพศยา! ถ้าฉันเป็นหมันแต่กำเนิดจริงๆ แล้วเด็กในท้องแกมันมาได้ยังไง!”หร่วนหว่านหวาเอามือปิดหน้า แล้วกล่าวด้วยเสียงร้องไห้“เหล่าจิน! คุณเชื่อคำพูดไอ้มิจฉาชีพนี่ แล้วมาสงสัยคนร่วมเตียงเคียงหมอนคุณงั้นเหรอ! ฉันอยู่กับคุณมาหลายปีขนาดนี้ มอบทั้งชีวิตวัยรุ่นให้คุณไปแล้วด้วยซ้ำ!”หม่ากวงเองก็รีบเอ่ยขึ้นว่า“นั่นน่ะสิครับ! นายท่าน คุณออกไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ไม่อยู่บ้าน คุณนายต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว โดดเดี่ยวและเหงาจะตาย! คุณนายทำเพื่อคุณขนาดนี้ ทำไมคุณถึงสงสัยเธออีกล่ะครับ?”“ยิ่งไปกว่านั้นหลิงเฟิงเป็นหมอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เขาพูดจาลมๆ แล้งๆ ไม่มีหลักฐาน แม้แต่ใบประกอบวิชาชีพแพทย์ก็ไม่มี!”จินฝูเซิงตะลึงงันคล้ายว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อหร่วนหว่านหวาร้องไห้ แล้วกล่าวว่า“ดี คุณกล้าตบหน้าฉันเพราะคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาที! ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปเอาเด็กออกตอนนี้เลย! คุณก็ถือซะว่าเด็กนี่เป็นลูกชู้แล้วกัน!”จินฝูเซิงรีบเข้าไปกอดอีกฝ่ายไว้“ที่รัก! ผมผ
หร่วนหว่านหวาได้ยินดังนั้น ก็เบิกตากว้าง“ไอ้หมอเถื่อนมีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ไหม? อยู่ดีไม่ว่าดีก็จะตรวจชีพจรฉัน!”มู่หรงป๋อแก้ไขสถานการณ์อย่างเก้อเขิน“ซ้อครับ ทักษะทางการแพทย์ของคุณหลิงผมเคยลิ้มลองมาแล้ว ไม่แพ้หมอใหญ่ๆ ในเมืองหลวงเลย!”“ฉันท้องทายาทตระกูลจินเพียงคนเดียวอยู่นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา พวกนายสองคนอย่าคิดออกไปจากประตูนี้ได้เลย!”หร่วนหว่านหวากลับไม่ไว้หน้า กล่าวอย่างโอหังว่า“ดูท่าแล้วต่อไปฉันคงต้องเตือนเหล่าจินแล้วว่าอย่าไปคบค้ากับหมาๆ แมวๆ แบบนี้นัก! จะทำให้ลดระดับตัวเองเอาได้!”พูดจนอีกฝ่ายหน้าดำหน้าแดงจินฝูเซิงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “หว่านหวา อย่าล้ำเส้นเกินไปหน่อยเลย พวกเขาเป็นแขกของผมนะ!”“อีกอย่าง ก็แค่ตรวจชีพจรเฉยๆ จะผิดพลาดอะไรได้?”มู่หรงป๋อเองก็กล่าวยิ้มๆ“ผมยืนยันได้! ถ้าทำให้ครรภ์ของซ้อมีปัญหาจริงๆ ผมมู่หรงป๋อจะถวายชีวิตนี้ให้เลย!”หร่วนหว่านหวากลอกตามองบน จากนั้นยื่นมือขาวหยกออกไปพลางกล่าวว่า“เห็นแก่เหล่าจินหรอกนะ ตรวจสิ!”“แต่ว่าฉันขอเตือนเลยนะ อย่าฉวยโอกาสทำอะไรล่ะ! ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”ต่อหน้าอุปสรรคต่างๆ จากเธอ หลิงเฟิงเพียงแค่ยิ้มเบาๆ
ข้างในมีคนหลายคนกำลังร้องเพลงกันสนุกสนาน!มู่หรงป๋อรีบเดินเข้าไปทักทาย“เถ้าแก่จิน! ผมพาคุณหลิงเฟิงที่คุณอยากเจอตัวมาแล้วครับ!”ชายผมสั้นที่สวมพระเครื่องและแหวนหยกคนหนึ่งวางไมค์ลงก่อน แล้วกล่าวด้วยท่าทียิ้มแย้มว่า“ฮ่าๆ! มู่หรงป๋อ สมแล้วที่เป็นสหายของฉัน! พูดจริงทำจริง!”“คุณหลิง ผมผู้แซ่จินคาดหวังอยากพบคุณมาตลอด ในที่สุดก็ได้พบกันสักที!”เขาเดินเข้ามาจับมือทักทายอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้น“แต่ก่อนถึงจะไล่จีบสาวยังไง ก็ไม่เคยเหนื่อยยากขนาดนี้มาก่อน!”มุมปากของหลิงเฟิงกระตุกเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจผู้ชายคนนี้ลามกอนาจาร ดูแล้วเหมือนเศรษฐีหน้าใหม่จากชนบทแต่ก็เพราะเป็นคนติดดินเหมือนกันจึงทำให้ทั้งสองกระชับความสัมพันธ์ได้โดยไม่รู้ตัว!ทำให้หลิงเฟิงมีความรู้สึกสนิทสนมกันอย่างบอกไม่ถูก“คุณหลิง ผมจินฝูเซิง! คนนี้คือภรรยาของผม หร่วนหว่านหวา! แล้วก็พ่อบ้านของผม หม่ากวง!”อีกฝ่ายแนะนำอย่างเป็นมิตรมู่หรงป๋อโฉบฉวยโอกาสกล่าวว่า“เถ้าแก่จินเป็นเศรษฐีจากมณฑลเจียงหนาน ร้านค้าเกือบครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงล้วนอยู่ภายใต้ชื่อเขาทั้งนั้น อีกทั้งยังมีธุรกิจและการลงทุนที่ต่างประเทศด้วย ถ้าไม่ใช่เ
มู่หรงป๋อตกตะลึงงันไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวด้วยความตกใจ“กวาดล้างตระกูลพวกมัน? คุณหลิงครับ ฆ่าพวกมันน่ะง่าย แต่ถ้าจะกวาดล้างทั้งตระกูลเลยจะไม่ง่ายขนาดนั้นนะครับ…”อีกอย่างจะว่าไปแล้ว ตระกูลของพวกมันก็เป็นเศรษฐีประจำเมืองหลวงด้วย ความสัมพันธ์ซับซ้อน จะต้องมีเบื้องหลังและเครือข่ายที่ไม่อาจประมาทได้แน่นอนถึงแม้เขามู่หรงป่อจะไม่มองตระกูลระดับ 2-3 พวกนี้ไว้ในสายตาอยู่แล้ว แต่ถ้าหากบีบบังคับให้คนอื่นเขาหมดหนทางขึ้นมาจริงๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสู้ให้ตายไปข้างหรือเปล่า!“ถ้าคุณไม่กล้า ก็ช่างมันเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง!”หลิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ไม่ว่าอย่างไร เฉาเส้าหลงคนพวกนี้ต้องตายสถานเดียว! กล้ามายุ่งกับครอบครัวของเขา นี่มันถึงขีดจำกัดของเขาอย่างร้ายแรง ต้องชดใช้ด้วยเลือดเท่านั้น!เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาเฟิ่งหวงแต่มู่หรงป๋อกลับห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวครับ!”“เรื่องเล็กน้อยแบบนี้จะลำบากคุณหลิงได้ยังไงกัน ผมจัดการเองก็พอครับ!”เขากล่าวอย่างมั่นใจหากคิดจะเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลิงเฟิง ถ้าไม่ลงทุนอะไรเลยคงจะไม่ได้!ถ้างั้นก็เอาชีวิตของตระกูลระดับ 2 อย่างตระกูลเฉามาเป็นคำสัตย์ปฏิญาณของต
“คุณทำน้องสาวผมเหรอ?”ใบหน้าของหลิงเฟิงเต็มไปด้วยรังสีอาฆาต ประโยคแรกที่พ่นออกจากปากหลังจากเดินเข้ามาก็ทำเอาอุณหภูมิในห้องส่วนตัวนี้ลดลงหลายองศา!มู่หรงป๋อรู้สึกเพียงเลือดหยุดไหลเวียน ตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว แล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ ว่า“มะ…ไม่ใช่ผม…ไม่ใช่ผมครับ!”“พี่คะ! ไม่ใช่เขาค่ะ! เป็นฝีมือพวกเฉาเส้าหลงต่างหาก! โชคดีที่คุณมู่หรงป๋อเข้ามาช่วยพวกหนูได้ทันเวลา!”หลิงเยว่รีบออกตัวพูด“เสี่ยวเยว่!”ทันทีที่หลิงเฟิงเห็นหลิงเยว่ เขาก็โผล่เข้ากอดอีกฝ่ายทันทีโดยไม่พูดพล่ำทำเพลง จากนั้นก็ตรวจชีพจร เช็กซ้ายเช็กขวาอีกฝ่าย“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หลิงเยว่หน้าร้อนผ่าวราวกับน้ำต้มเดือด“พี่คะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ พี่ไม่ต้องเวอร์ขนาดนี้ก็ได้ หนูไม่ใช่เด็กสามขวบสักหน่อย”กอดเธอที่เป็นผู้ใหญ่แล้วกลางที่สาธารณะแบบนี้ดูน่าอายจะตายชัก!ทว่าหลิงเฟิงกับลูบศีรษะของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่เอ็นดู“ในสายตาของพี่ หนูเป็นเด็กน้อยเสมอ! เป็นเด็กที่พี่ต้องปกป้องตลอดเวลา!”มู่หรงป๋อที่อยู่ข้างๆ ทั้งตกใจและดีใจตกใจที่หลิงเฟิงผู้ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตาคนนี้กลับเป็นคนที่รักน้องสาวมากคนหนึ่ง! ให้ควา
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็ถามลองเชิงอย่างระมัดระวังว่า“เธอมีพี่ชายคนหนึ่งชื่อหลิงเฟิงใช่ไหม?”“รู้ได้ยังไง?” หลิงเยว่ตะลึงงันมู่หรงป๋อแทบจะเป็นลม เอาหัวมุดดินให้รู้แล้วรู้รอด!จบกัน! บังเอิญขนาดนั้นจริงๆ ด้วย!น้องสาวของหลิงเฟิงเกิดเรื่องที่เขตของตนเสียงั้น!ถ้าอีกฝ่ายรู้เข้า ทั้งตระกูลมู่หรงคงได้ถูกกวาดล้างแหง่แก๋!นี่มันเท่ากับว่ารังแกน้องสาวแท้ๆ ของปีศาจร้ายของสมาคมชุดแดงทั้งสมาคมเชียวนะนั่น!“มู่หรงป๋อ! ฉันกำลังพูดกับนายอยู่นะ! อย่าคิดว่าตัวเองมีตระกูลมู่หรงคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังก็สามารถทำตัวไม่กลัวฟ้ากลัวดินได้นะ ตระกูลเฉาของฉันก็ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน!”เฉาเส้าหลงที่อยู่ข้างหลังเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจตัวเองเลยจากนั้นบริเวณใบหน้าของเขาพลันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนคล้ายถูกตบด้วยหนังเหล็ก ทำเอาเขาโมโหจนตะคอกเสียงดังแต่ทว่าวินาทีต่อมามู่หรงป๋อก็บีบคอเขาไว้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดว่า“เป็นเพราะมึงคนเดียว! เพราะไอ้ระยำอย่างพวกมึง! ทำให้กูต้องซวยไปด้วย!”“มึงยังมีหน้ามาตะคอกใส่กูอีก! อย่าว่าแต่ตระกูลเฉาเลย ถึงจะเป็นตระกูลเฉาสิบตระกูล กูก็จะเหยียบไว้ใต้ตีนแล้วเยี่ยวใส่พวกมึ
“นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? คิดจะติดสินบนฉันเหรอ? ฉันเป็นพวกหน้าเงินหรือไง?”มู่หรงป๋อรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันทว่าบนใบหน้ากลับอ่อนโยนลงหลายส่วน!ตนชื่นชอบรถหรูจริง โดยเฉพาะซุปเปอร์คาร์ ลำพังแค่คลังจอดรถที่บ้านก็มีซุปเปอร์คาร์อยู่หลายสิบคันแล้ว!เฉาเส้าหลงรู้ว่ามีหวังจึงรีบกล่าวต่อว่า“เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของผม อีกอย่างคุณชายมู่หรง คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ผู้หญิงสองคนนั้นแค่แกล้งใสชื่อ เพื่อโกงราคาเท่านั้น!”มู่หรงป๋อเลิกคิ้วกล่าว “งั้นเหรอ? แต่พวกเธอร้องไห้แล้วนะ!”“ผู้หญิงสมัยนี้น่ะการละครจะตายไป คุณชายมู่หรงเป็นชายซื่อสัตย์บริสุทธิ์ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว นักศึกษาหญิงออกมาขายตัวกันถมเถไป! ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองตรวจสอบดู!”เฉาเส้าหลงกล่าวอย่างมั่นใจ“เห็นแก่ที่เป็นวันเกิดนาย ฉันจะเชื่อนายสักครั้งแล้วกัน จำไว้ ทำอะไรเบาๆ หน่อย! ถ่อมตัวหน่อย! เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นเขตของฉัน”มู่หรงป๋อถึงจะยกมือขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้ลูกน้องถอยกลับเฉาเส้าหลงกล่าวด้วยความดีใจ “ไม่ต้องห่วงครับ พวกผมรู้กฎระเบียบดี!”แต่เมื่อไป๋หรูเสวี่ยเห็นดังนั้น ก็รีบเอ่ยด้วยความหวาดหวั่นว่า“โกหก
“บอกแล้วไงว่าวันนี้วันเกิดฉัน ถ้าใครทำให้ฉันไม่มีความสุข ฉันก็จะทำให้มันไม่มีความสุขด้วย!”เฉาเส้าหลงกล่าวด้วยหน้าตาน่าเกลียดหลิงเยว่เป็นดาวประจำห้อง และขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาก่อนหน้านี้ เขายอมทำทุกอย่าง ใช้วิธีจีบสาวทุกอย่าง แต่อีกฝ่ายก็ไม่เล่นด้วย!ทำให้เฉาเส้าหลงเกิดความต้องการครอบครองผู้หญิงคนนี้มากตั้งแต่นั้นมา!วันนี้ ไม่ว่าเธอจะสมยอมหรือไม่ก็ตาม เธอก็ต้องเสร็จเขาให้ได้!ไม่อย่างนั้น ต่อหน้าเพื่อนๆ มากมายเพียงนี้ เขาเฉาเส้าหลงก็จะเสียหน้าน่ะสิ ซ้ำยังจะกลายเป็นจุดอ่อนในวงเพื่อนด้วย!“อื้อๆๆ!”หลิงเยว่ถูกเฉาเส้าหลงใช้มือหนึ่งกดทับเอาไว้บนโซฟาจนไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืนเลย ทำได้เพียงปล่อยให้เหล้าฤทธิ์แรงไหลผ่านลำคอไปส่วนเพื่อนนักเรียนที่อยู่ข้างๆ ต่างก็มองเธอถูกเฉาเส้าหลงกระทำชำเราอยู่อย่างนั้นเพื่อนร่วมห้องที่ปกติจะพูดคุยเฮฮากันกลับไม่มีใครยืดอกออกมาช่วยเลยสักคน!บางที นี่แหละคือธาตุแท้ของมนุษย์!ต่อหน้าอำนาจครอบครองแล้ว ศักดิ์ศรีก็เหมือนเศษกระดาษไร้ค่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น!“พี่ พี่อยู่ไหน! หนูคิดถึงพี่จัง หนูเสียใจ เสียใจที่ไม่เชื่อฟังพี่ หนูผิดไปแล้ว พี่