Share

29 ไม่เคยลืม

Penulis: ญาณิน
last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-24 19:08:18

08.00 น.

“อยู่คนเดียวได้จริง ๆ นะ”

“ได้สิคะ พี่ไปเถอะสายแล้วนะ”

“ก็พี่เป็นห่วง”

“เป็นห่วงหรือว่า” ฉันมองไปที่เตียง

“นั่นแหละ พี่ดีใจนะที่เธียรไม่ทำแบบนั้น”

“หนูก็ดีใจค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ” สองมือยกขึ้นไหว้พี่ณัฐ

“โอเค แล้วพี่จะรีบกลับมา ปิดบ้านดี ๆ ละ แล้วอย่าลืมรับของแทนด้วยน่าจะสาย ๆ เขาคงมาส่ง”

“รับทราบ เดินทางปลอดภัยนะคะ” ฉันพูดและยิ้มให้พี่ณัฐที่เดินออกจากห้องลงไปหาทัชที่รออยู่ชั้นล่าง วันนี้พี่เขาต้องพาทัชไปตรวจที่โรงพยาบาลในตัวเมืองแล้วต้องค้างคืน พี่เขาเลยเป็นห่วง เพราะฉันอยู่คนเดียวแต่ดีที่ชาวบ้านแถวนี้น่ารักฉันเลยไม่นึกกลัว

“อ้อแอ้”

“ว่าไงคะ คนเก่งหิวอีกแล้วเหรอ” ฉันทิ้งตัวนั่งลงข้าง ๆ ตุ๊กตาตัวน้อยที่ลืมตาแป๋ว บิดขี้เกียจจนหน้าแดง

“อ้อแอ้”

“ไม่ต้องมายิ้มอ้อนเลย ไหนมาให้แม่ดูสิ” สองมือช้อนอุ้มลูกน้อยวัยสองเดือนเศษ น้องพลอยชมพู ลูกสาวตัวอ้วน ของขวัญสุดพิเศษที่ฉันเกือบทำร้ายเขาไปแล้ว

ดีที่ตอนนั้นมันเกิดกลัวและคิดขึ้นได้ฉันร้องไห้ จนหมอพยาบาลต่างตกใจ และคนที่ตกใจกว่าทุกคนคือพี่ณัฐที่อยู่นอกห้อง พอได้ยินเสียงฉันร้องไห้รีบพุ่งเข้ามาให้ห้องทันที

แต่พอมาถึงวันนี้มันกลับยิ้มได้ ดีใ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • หัวใจไร้รัก   30 ใจไม่รักดี

    “กลับไปได้แล้วค่ะ”“…….”“หนูบอกให้พี่กลับไปได้แล้ว ไม่ได้ยินหรือไง!!”หลังจากที่เอาตัวเล็กกินนมนอน แล้วตั้งสติได้ฉันต้องเข้มแข็งไม่อ่อนแออีกต่อไป แต่พี่พาร์ทเขากลับเอาแต่ยืนนิ่งจ้องหน้าอย่างกับฉันไปฆ่าใครตาย“ทำไมไม่บอกว่าเธอท้อง” เขาพูดเสียงเรียบแต่ดูก็รู้ว่าโมโห“ทำไมหนูต้องบอกพี่ ตัวเล็กเป็นลูกหนูไม่ใช่ลูกพี่สักหน่อย”“กลับไปได้แล้วค่ะ หนูไม่มีอะไรจะคุยกับพี่” ฉันจ้องหน้าเขาอย่างไม่เกรง“ลูกเธอ?” พี่พาร์ทเดินเข้ามาใกล้“ตอนทำเธอทำคนเดียวได้หรือไงถึงจะบอกว่าลูกเธอ” แล้วต้องอึ้งกับคำพูดของเขาแต่ละคำ“……” ฉันเลือกที่จะเงียบแล้วเดินหนี เอาแต่ต่อปากต่อคำกับพี่เขาแบบนี้ตัวเล็กได้ตื่นกันพอดีหมับ!!พรึบ!!“นี่!! ปล่อยหนูนะ พี่จะมาทำแบบนี้กับหนูไม่ได้นะ” ฉันพูดเสียงดังพอสมควร ก็กำลังจะเดินหนีแต่พี่พาร์ทกลับจับหมับเข้าที่แขนแล้วดันตัวนอนราบลงกับเตียง คร่อมร่างเล็กอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว“ทำไมจะทำไม่ได้ในเมื่อ….” เขาพูดเสียงเรียบโน้มหน้าเข้ามาใกล้“เราไม่ได้เป็นอะไรกัน และพี่ฟังนะน้องพลอยชมพูเป็นลูกหนูคนเดียว!” ฉันพูดจริงจัง จ้องหน้าสบตาเขาอย่างไม่เกรง “ปล่อย!!” พร้อมสองมือดันแผงอกแกร่งเขา“

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-24
  • หัวใจไร้รัก   31 ไม่มีสถานะ

    “ทำไมพี่ไม่ใส่เสื้อผ้า แต่ถ้าจะให้ดีหนูว่าพี่กลับไปดีกว่า”“……”“นี่พี่ทำอะไรของพี่อีกเนี่ย พี่พาร์ท!” แล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ จะอะไรล่ะพันแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวเดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วเขาก็ใช้ผ้าเช็ดตัวฉันอีก ผ้ามันก็ผืนเล็กนิดเดียวพันอยู่ที่เอวผู้ชายตัวสูง ๆ ผ้าที่ผืนเล็กอยู่แล้ว ยิ่งดูเล็กเข้าไปอีกฉันพูดด้วยเขาก็ไม่พูดอะไรเดินผ่านหน้าตรงไปที่เตียงทิ้งตัวลงนอนกับตัวเล็กที่เพิ่งจะหลับไป แล้วเตียงมันก็เล็กแค่นี้เขานอนกอดลูกอยู่แบบนั้นแล้วฉันจะนอนไหน?อย่าบอกนะว่าหลับแล้ว ฉันเดินลงไปข้างล่างกลับขึ้นมา แล้วต้องอมยิ้มกับภาพตรงหน้า คุณพ่อกล้ามโตนอนกอดลูกสาวตัวเล็ก ส่วนตัวเล็กนี่นอนนิ่งอมยิ้มอย่างมีความสุข“อย่าลืมสิเธียร เขามีลูกเมียแล้วนะ” พอนึกถึงข้อนี้ขึ้นมามันก็พาให้ใจเจ็บ แต่ก็ได้แต่ถอนหายใจ นี่ก็ยังไม่ดึกทำงานที่ค้างไว้ให้เสร็จก่อนแล้วกันฉันสะบัดความคิดทุกอย่างทิ้ง เดินไปนั่งที่ประจำวาดรูปที่ค้างไว้ แต่มันกลับไม่มีสมาธิเอาเสียเลย ในหัวมันมีแต่เรื่องพี่พาร์ท เรื่องครอบครัวเขา คำพูดทุกอย่างที่เขาบอกจะพาตัวเล็กกลับไป ถ้าเขาทำแบบนั้นจริง ๆ ฉันจะทำยังไง คิดยังไงก็คิดไม่ตก เฮ้อ…กลางดึก…“แล

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-24
  • หัวใจไร้รัก   32 ขอร้อง

    “พอได้ยินเสียงรถพี่มาก็วิ่งออกจากห้องมาไม่รอเบียร์เลยค่ะ” เธอพูดและยิ้มกับพี่พาร์ท“คิดถึงป๊าเหรอครับงั้นคืนนี้ป๊าจะนอนกอดทั้งคืนเลยดีมั้ย” พี่พาร์ทพูดอะไรยิ้มกับทั้งสองคนอย่างอบอุ่น“งั้นเบียร์ฝากลูกก่อนนะคะ เบียร์จะไปทำอาหารให้” เธอยิ้มให้พี่พาร์ทและหอมแก้มเด็กน้อย ก่อนจะหันมายิ้มทักทายฉัน“น่ารักจังเลยค่ะแม่” เธอเดินเข้าไปหาตัวเล็กก่อนจะยิ้มให้ มันเป็นยิ้มที่อ่อนโยนและเป็นมิตรมากก่อนจะหอมแก้มป่อง ๆ และเดินเข้าไปในบ้านคนนี้ใช่ไหมที่ชื่อฟองเบียร์ ทั้ง ๆ ที่ลูกและเมียเขาก็อยู่ที่นี่แต่เขากลับพาฉันมาเนี่ยนะ เขาใจร้ายกับฉันไม่พอยังใจร้ายกับเธอคนนั้นที่แสนดีแบบนั้นได้ยังไง“......” ริมฝีปากบางสั่นระริก มือเท้ามันสั่นได้แต่ยื่นนิ่ง มันเจ็บแปลบในอก ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ฉันทำใจยอมรับเรื่องนี้ได้แล้ว แต่ไม่เคยคิดว่าจะได้มาเจอกันซึ่ง ๆ หน้าแบบนี้ มันบอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไงแต่มันรู้สึกอึดอัดและอยากจะไปจากตรงนี้ และตอนนี้เลยด้วยซ้ำ“หนูเธียร เป็นอะไรลูกหน้าซีด ๆ” แม่พี่พาร์ททำหน้าตกใจ“นะ...หนูไม่เป็นอะไรค่ะ” ฉันตอบเสียงสั่นพยายามห้ามตัวเองไม่ให้ร้องไห้ออกมา“งั้นเข้าไปข้างในก่อน ทุกคนรออยู่”

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-24
  • หัวใจไร้รัก   33 คิดผิด

    1 เดือนผ่านไป“พี่พาร์ท! ออกไปจากห้องหนูเดี๋ยวนี้นะ!” พอเดินออกจากห้องน้ำแล้วต้องอารมณ์เสีย จะอะไรล่ะ ก็พี่พาร์ทแอบเข้าห้องฉันอีกแล้ว ถึงมันจะบ้านเขาก็เถอะถ้าไม่ใช่เพราะแม่เขาขอร้องและพี่ณัฐก็มีเรื่องฉันไม่อยู่ที่นี่ให้มันอึดอัดใจแบบนี้หรอก“ฉันไม่ได้มาหาเธอสักหน่อย ฉันมาหาลูกฉัน” เขาก็พูดแบบนี้ทุกครั้ง บางวันดึก ๆ ตื่นมาเขาก็มานอนอยู่ข้าง ๆ แล้วยังจะมากอดอีก ไม่สงสารลูกเมียตัวเองที่นอนอยู่บนห้องหรือไงกัน คนอะไรหล่อแต่ใจร้าย ฉันไม่น่ารักคนแบบนี้ตั้งแต่แรกเลย คิดผิดมาก“กินยาหรือยัง” เขาเดินเข้ามาใกล้ ถามแค่นี้ทำไมต้องเข้ามาใกล้ด้วย คนยิ่งไม่ได้ใส่ชุดชั้นในอยู่“กะ...กินแล้ว พี่ถอยออกไปห่าง ๆ หนูได้มั้ย” สองมือรีบดันตัวเขาออกแต่กลับไม่เป็นผลเมื่อคนตัวโตยืนนิ่งไม่ยอมขยับตัว“แล้วเรื่องเรียนจะเอาไงตกลงจะเรียนเสาร์อาทิตย์?” เขาดึงตัวฉันเข้าไปใกล้ จนหน้าแทบจะติดแผงอกเขา“อย่าทำแบบนี้ได้มั้ย ปล่อย”“......” เขาเงียบเอาแต่จ้องหน้าฉันอยู่แบบนั้น“...หนูจะนอน” หมดปัญญาจะพูดกับเขาไม่รู้เขาจะเอาไงกันแน่ วันนี้เป็นวันที่ตัวเล็กฉีดวัคซีนเข็มแรก ดีที่พี่เขาพาไปถ้าฉันพาไปเองมีหวังได้ร้องไห้ตามลูกแน

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-24
  • หัวใจไร้รัก   34 ความรู้สึกนี้

    “อืม” เขาตอบรับในลำคอแล้วหันไปพูดกับลูก“อีกอย่างเรื่องเรียนฉันจัดการให้แล้ว จันทร์ถึงศุกร์เธอไปเรียน เสาร์อาทิตย์เลี้ยงลูกอยู่บ้าน”“ก็ไหนบอกว่า...แล้วเวลาหนูไปเรียนใครจะดูตัวเล็กให้คะ หนูไม่อยากทำให้ทุกคนลำบากแต่อาศัยพี่อยู่หนูก็เกรงใจมากพอแล้ว”“เฮ้อ เธอนี่มันยังไงกัน บอกให้เรียนก็เรียน ๆ ไป ฉันไม่อยากถูกแม่บ่นว่าทำเธอหมดอนาคต ส่วนตัวเล็กแม่กับฟองเบียร์จะช่วยเลี้ยงให้ ฉันว่างก็จะมาช่วยดูให้ แค่อย่าลืมปั๊มนมให้พอแต่ละวันก็พอแล้ว” เขาพูดจริงจัง“แต่ว่า...”“ไม่มีแต่...นี่คือคำสั่ง ถ้าไม่ฟังฉันจะ” เขามองไปที่ตัวเล็ก“อย่านะ หนูยอมก็ได้” เขาก็เอาแต่ลูกมาขู่ถ้าพาลูกหนีเขาจะไม่ให้ฉันเจอหน้าลูกอีก ถ้าฉันดื้อเถียงเขา เขาก็จะไม่ให้เข้าใกล้ลูก คนอะไรใจร้ายที่สุด“ไม่ต้องมามองฉันแบบนั้น” พี่พาร์ทส่งตัวเล็กให้“อย่าดื้อนะครับ แต่ตัวเล็กของป๊า คงไม่ดื้อเท่าคุณแม่ งอแง น่ารำคาญ” พอพูดกับลูก เสียงสองเสียงสามพอหันมาพูดกับฉันก็ทำหน้าขรึมดุเป็นหมาทุกที“แล้วป๊าจะรีบกลับครับ”ฟอด!!พี่พาร์ทหอมแก้มเล็ก ๆ อย่างเอ็นดู ส่วนตัวเล็กก็ยิ้มร้องโวยวายชอบใจ“......อุ๊บ” ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่ออยู่ ๆ พี่พาร์ทท

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-24
  • หัวใจไร้รัก   35 เอาคืนให้สาสม

    ตอนเย็น...“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” ฉันยิ้มให้พี่นายที่อุตส่าห์ขับรถมาส่ง“ครับพี่ยินดี” เขาพูดและยิ้มอย่างสุภาพ“แล้วเจอกันนะ” รถเมล์พูดแทรกพร้อมโผล่หน้าออกมาก“ไปได้แล้วเจอกัน” ฉันยิ้มให้สองคนพี่น้องก่อนจะรีบเดินเข้าบ้าน“ตัวเล็กของแม่เก่งมากเลยรู้มั้ยวันนี้” ฉันพูดยิ้มกับตัวเล็กที่ยิ้มอารมณ์ดีทั้งวัน“.......” แล้วต้องกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ลงคอเมื่อเข้าห้องแล้วพี่พาร์ทนั่งทำหน้าขรึมอยู่ พร้อมกับมือถือฉันที่วางอยู่ข้าง ๆ เขา เฮ้อก็คงลืมไว้ตามเคย“รอแม่อยู่ตรงนี้นะคะแม่ไปเตรียมน้ำให้” ฉันเลือกที่จะไม่สนใจสายตาดุดันคู่นั้นที่มันบ่งบอกว่าพี่เขากำลังโมโห เอาตัวเล็กนอนลงกับเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำ“.....” พี่พาร์ทเขายังคงเงียบมองทุกการกระทำจนฉันอาบน้ำแต่งตัวให้ลูกเสร็จ“ขอโทษนะคะที่หนูไม่ได้บอก” ฉันรู้ว่าเขาโกรธ โมโหที่ฉันพาลูกไป พร้อมส่งตัวเล็กให้พี่เขา“หนู...” ฉันพูดเสียงสั่นมองหน้าเขาที่เรียบเฉย รับลูกจากฉัน ก่อนจะเดินไปที่ชั้นเก็บของหยิบสมุดบัญชีที่เป็นชื่อน้องออกมาให้พี่เขา“ถึงมันจะไม่มากแต่หนูอยากให้ลูกหนูรู้ตัวว่าคงเลี้ยงน้องให้สุขสบายไม่ได้ เพราะฉะนั้น อึก” มือบางเอื้อมขึ้นปาดน้ำตาที่

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-24
  • หัวใจไร้รัก   36 ความเสียใจที่ไม่มีวันลืม

    “ฮึก อึก”“เป็นอะไรหยุดร้องได้แล้ว เห็นมั้ยลูกร้องตามแล้วนะ” พี่พาร์ทเอ่ยขึ้นเมื่อฉันเอาแต่นั่งร้องไห้ ใครจะอยากร้องไห้แบบนี้แต่ยิ่งมองหน้าตัวเล็กที่กำลังกินนมแล้วมันยิ่งรู้สึกเจ็บ“ขอโทษ ให้ทำยังไงถึงจะหาย” เขาสวมกอดจากด้านหลัง“......” มันพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ส่ายหัว“อึก อุแว้ อุแว้” อยู่ ๆ ตัวเล็กก็ร้องไห้เสียงดังลั่น อย่างกับโดนอะไรกัด“ตัวเล็กเป็นอะไรคะ แม่ไม่ร้องแล้วนะ แม่ไม่ร้องแล้ว” ฉันพูดเสียงสะอื้นอุ้มลูกพาดบ่า พร้อมลูบหลังเพื่อเป็นการปลอบ“แม่รักหนูมากรู้มั้ย แม่รักหนูที่สุด” แต่มันก็ห้ามน้ำตาตัวเองไม่ให้ไหลออกมาไม่ได้เมื่อนึกถึงวันนั้นที่ตัวเองเกือบจะฆ่าลูก“อึก ฮื่อ แง แง”“ไม่ร้องนะคะ แม่อยู่ตรงนี้แล้วไง แม่สัญญาแม่จะไม่ทำร้ายหนูแบบนั้นอีก นิ่งนะเด็กดีของแม่” ฉันพูดพลางกลั้นสะอื้น ยิ่งกลั้นไม่ให้ตัวเองร้องไห้มันยิ่งรู้สึกเจ็บแน่นที่หน้าอก เหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจตาย“ทำร้ายเธอหมายความว่าไง” พี่พาร์ทถามขึ้นอย่างสงสัย“นอนนะเด็กดี เด็กดีของแม่ต้องไปร้อง” ฉันเลือกที่จะไม่สนใจเขา พูดกล่อมจนตัวเล็กหลับไปในอ้อมอก“ป๊าขอโทษนะลูก” พี่พาร์ทรับตัวเล็กนอนลงกับเตียง ส่วนฉันได้แต่น

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-24
  • หัวใจไร้รัก   37 คือเธอ

    หลังจากทานข้าวเสร็จ ทุกคนก็มานั่งรวมตัวกันที่ห้องรับแขก พูดอธิบายเรื่องทุกอย่างระหว่างพี่พาร์ทกับพี่ฟองเบียร์ให้ฉันฟัง แต่คนที่พูดคือน้องชายเขาพี่พอร์ช ส่วนคนพี่อย่างพี่พาร์ทนั่งเก๊กเล่นกับตัวเล็กไม่พูดอะไรสักคำ“ทีนี้สบายใจได้แล้วนะ” พี่ฟองเบียร์พูดยิ้ม ๆ“ค่ะ หนูเข้าใจแล้ว” ฉันยิ้มให้พี่ทั้งสอง“ลูกชายป๊านี่มันน่าฟาดทั้งสองเลยรู้มั้ย แต่ละคน เฮ้อ...” คุณแม่จ้องดุป๊าที่นั่งนิ่งไม่พูดอะไรสักคำ“แนนมันไม่เกี่ยวอะไรกับป๋าเลยนะ เรื่องของลูก ๆ แล้วเกี่ยวอะไรกับป๊าไม่งอนป๋านะ” ป๊าขยับเข้าไปใกล้เมียแล้วกอดหอม แสดงความรักต่อหน้าลูก ๆ อย่างไม่มีเขินอาย เป็นฉันเองที่เขินอายจนหน้าแดง ได้แต่ยิ้มไม่กล้ามอง“พอร์ชก็ไม่เกี่ยวนะแม่ พอร์ชรักพอร์ชก็บอกว่ารัก” พี่พอร์ชหันหน้าไปสบตากับพี่ฟองเบียร์ สายตาพี่เขามันเต็มไปด้วยความรักความอบอุ่น“เบียร์ก็รักพี่” เสียงหวานเอ่ยขึ้นพร้อมสวมกอดคนรัก“........” แต่พอหันไปมองพี่พาร์ทเขากลับนั่งนิ่ง เล่นกับลูกไม่สนใจคนอื่น เฮ้อ.....คนเย็นชาขี้เก๊กอย่างเขาคงทำอะไรหวาน ๆ โรแมนติกแบบนี้ไม่เป็น“พอแล้วป๋าอายลูกบ้างป๋าอายุเท่าไรแล้ว” คุณแม่พูดดุแล้วเดินมานั่งข้าง ๆ ฉัน“แ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-24

Bab terbaru

  • หัวใจไร้รัก   61 ท้าทาย END

    “พี่พาร์ท” ตอนนี้เราสองคนอยู่หน้างาน และมือเท้ามันก็เย็นเฉียบรู้สึกประหม่าจนก้าวขาไม่ออก“กลัวอะไรฉันอยู่ตรงนี้ทั้งคน” เขาหอมที่หัวหนัก ๆ หนึ่งทีแล้วเดินโอบเอว พาฉันเดินเข้าไปในงาน และพอเราสองคนเดินเข้าไปทุกสายตาก็มองมาที่ฉันเป็นตาเดียว“ไม่ต้องเกร็ง ทำตัวปกติ” พี่พาร์ทพูดปลอบและพาฉันเดินตรงเข้าไปหากลุ่มนักธุรกิจกลุ่มหนึ่ง“สวัสดีครับ” พี่พาร์ททักทายพวกเขาอย่างนอบน้อม แต่ว่าทำไมทักทายภาษาไทยล่ะ“เอาคุณปรมินทร์ นึกว่าจะไม่มางานนี้ซะแล้ว” เขาพูดและยิ้มอย่างเป็นกันเองกับพี่พาร์ทและมองมาที่ฉัน“ธีรดา ภรรยาผมครับ” ก่อนพี่พาร์ทจะแนะนำให้ฉันที่ได้แต่ยืนอึ้งให้ทุกคนรู้จัก ที่อึ้งคือแล้วที่เขาให้เรียนหัดพูดภาษาจีนเพื่ออะไร เท่าที่มองดูในงานมีแต่คนไทยและเขาก็ใช้ภาษาอังกฤษสื่อสารกัน“ภรรยา!!” ทุกคนอุทานเป็นเสียงเดียวกัน“สวัสดีค่ะ” สองมือยกขึ้นไหว้ผู้ใหญ่ทุกคน พร้อมรอยยิ้มบนใบหน้าแต่ต้องแอบจิกตากัดคนข้าง ๆ“พี่แกล้งหนูอีกแล้วนะ” ฉันพูดกระซิบกระซาบบิดเอวหนาแรง ๆ อย่างหมั่นไส้“......” พี่พาร์ทไม่พูดอะไรแค่ปรายตามอง และหันไปพูดคุยเรื่องธุรกิจแต่มือเขามันอยู่นิ่งเสียที่ไหน ลูบไล้แผ่นหลังสัมผัสมันชว

  • หัวใจไร้รัก   60 ตกหลุมรัก

    และแล้ววันที่ฉันกลัวก็มาถึง วันนี้เป็นวันที่จะต้องออกงานคู่กับพี่พาร์ทเป็นครั้งแรก และเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้ออกงานสังคมแบบนี้ เฮ้อ.....“เธอต้องทำได้สิธีรดา” ร่างเล็กในชุดคลุม จ้องหน้าตัวเองในกระจก พูดให้กำลังใจตัวเองก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำส่วนพี่พาร์ทไปไหนไม่รู้ตั้งแต่เช้า จนป่านนี้ยังไม่กลับมาอีก แค่โทรมาบอกให้แต่งตัวรอแล้วจะมารับ ดีนะที่แม่กับพี่ฟองเบียร์อยู่เลยปลีกตัวออกจากตัวเล็กได้ เหมือนน้องจะรู้ว่าคืนนี้ต้องกลับดึกงอแงไม่ยอมห่างอกทั้งวัน แต่พอพี่พอร์ช มาอุ้มไปเล่นไปกับคุณอาเฉย ลูกสาวใครนะ เห็นคนหล่อเป็นไม่ได้...“ว่าแต่จะทำไงล่ะเนี่ย” แต่งหน้าก็พอไหวแต่ทำผมจะทำทรงไหนดีถึงจะเข้ากับชุดที่พี่ญี่ปุ่นเตรียมไว้ให้ มันเป็นชุดราตรียาวสีดำดูเรียบ ๆ แต่แอบเซ็กซี่นิด ๆ หวังว่าใส่แล้วพี่พาร์ทคงจะไม่ฆ่าฉันทิ้งนะก๊อก ก๊อก ก๊อก“ใครคะ” ฉันที่กำลังแต่งหน้าเดินไปเปิดประตู“พี่พาร์ท” พร้อมกับส่งรอยยิ้มหวานให้กับคนตรงหน้าที่มาพร้อมกล่องสีแดงขนาดใหญ่ในมือสองกล่อง“........” พี่พาร์ทเงียบไม่พูดอะไรเดินเอากล่องไปวางไว้บนเตียง แล้วเดินออกไปนอกห้องท่ามกลางความงุนงงของฉันที่ได้แต่มองตามแล้วเกาหัว

  • หัวใจไร้รัก   59 ตัวประกัน

    “มีอะไรหรือเปล่าคะ” และก็อดไม่ได้ที่จะถามออกไปเมื่อพี่พาร์ทมีท่าทีแปลก ๆ เขาดูเงียบและกังวลมาก“พี่ไม่สบายหรือเปล่า” มือเล็กเอื้อมขึ้นไปแตะหน้าผากคนตัวโต“......” พี่พาร์ทเงียบ เอาแต่จ้องหน้ามอง เหมือนกับจะพูดอะไรสักอย่างแต่ก็ไม่พูด“ดึกแล้วหนูว่าเรากลับกันมั้ย” ตัวเล็กหาว ไปหลายรอบแล้ว ตาหวานเยิ้มแล้วตอนนี้“คือ...ฉัน”“คือ...คืออะไรพี่ก็พูดมาสิคะ” ฉันพูดยิ้ม ๆ เดินเข้าไปกอดเขา“พี่จะขอหนูแต่งงานเหรอ? เมื่อวานที่ชายหาดพี่กำลังจะขอหนูแต่งงานแต่โดนขัดก่อนใช่มั้ย”“.......” เขาเงียบ แสดงว่าฉันพูดถูก“ทำไมคะ เขินเหรอ แค่ขอแต่งงานเอง”“เธอนี่ไม่มีความโรแมนติกเลยนะธีรดา” พี่พาร์ททำเสียงดุ“เอ้า อะไร มาดุหนูทำไมคะ ก็ตัวเองจะพูดก็ไม่พูด แค่ขอแต่งงานเองมันพูดยากตรงไหน ถ้าพี่เขินเดี๋ยวหนูขอพี่เองก็ได้ แต่สินสอด?” ฉันทำหน้าครุ่นคิดมองหน้าพี่พาร์ทแล้วยิ้มกริ่ม“เอาตัวหนูเป็นสินสอดแทนได้มั้ย” พร้อมทำท่าทางเหนียมอายเมื่อเขาเอาแต่มองหน้าพร้อมรอยยิ้มที่อบอุ่น“ตะ....”“ชู่ว...เบา ๆ ค่ะตัวเล็กกำลังจะหลับ” ฉันพูดเสียงเบาเอามือลูบหลังตัวเล็กที่ค่อย ๆ โน้มหน้าซบลงที่ไหล่พ่อ ดวงตากลมโตคู่เล็กปรือตามองหน้

  • หัวใจไร้รัก   58 ความสุขของธีรดา

    “ทำอะไรทำไมไม่ไปอาบน้ำแต่งตัว”“จะไปไหนได้พี่ก็ดูสิ”พรึบ!!ฉันเปิดผ้าห่มให้พี่พาร์ทที่เพิ่งเดินเข้ามาดูลูกสาวตัวน้อยสุดที่รักของเขา นอนอยู่บนตัวแม่ปากก็ดูดนม อีกมือก็จับเต้า สองขาเต้นขย่ม เฮ้อ...เด็กหญิงพลอยชมพูจอมแสบ“ไม่ต้องมายิ้มเลย แม่เจ็บนะ” ตัวเล็กผละริมฝีปากจากเต้าส่งยิ้มหวานให้พ่อและแม่แล้วอ้าปากงับดูดนมต่อ แล้วคุณเธอก็เล่นอยู่แบบนั้นนานเป็นชั่วโมง กว่าจะยอมลงจากตัวแม่ เฮ้อ...ถึงจะเหนื่อยจะเจ็บบ้างแต่มันก็คือความสุข อีกหน่อยน้องโตเขาก็จะค่อย ๆ ห่างจากเราไปเรื่อย ๆ เลยอยากอยู่ใกล้ชิด มอบความรักให้ลูกเท่าที่แม่คนหนึ่งจะทำได้“ตัวเล็กมาหาป๊า ให้แม่ไปแต่งตัว” พี่พาร์ทรับตัวเล็กที่เพิ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จที่ยิ้มหัวเราะอย่างอารมณ์ดี หลังจากที่ได้แกล้งแม่“ไปอาบน้ำฉันพาลูกไปเดินเล่นรอ” มือหนาลูบมาที่หัวพร้อมดึงร่างเล็กเข้าไปกอด“เจ้าค่ะ หนูจะรีบอาบน้ำแต่งตัว ทุกคนจะได้ไม่ต้องรอนาน” สองแขนกอดเอวหนาไว้แน่น ก่อนจะหอมแก้มพ่อลูกคนละหนึ่งฟอดใหญ่แล้ววิ่งแจ้นเข้าห้องน้ำฉันใช้เวลาอาบน้ำไม่นานเท่าไร แต่ต้องมาหนักใจจะใส่ชุดไหนดี?“เสร็จแล้วค่ะ” ฉันรีบวิ่งออกจากห้องไปหาพี่พาร์ทและคนอื่น ๆ ที่รอ

  • หัวใจไร้รัก   57 แค่เมียในนาม

    “เป็นอะไรคะ ทำไมทำหน้าแบบนั้น” ฉันก็ไม่น่าถามพี่พาร์ทเลย หน้าบึ้งแบบนี้จะมีอะไรนอกจากงอนลูก ตอนนี้ตัวเล็กไม่สนใจป๊าเลย เล่นสนุกอยู่กับเหล่าอา ๆ ที่ดูจะหลงหลานสาวตัวน้อย โดยเฉพาะขุนศึกที่น้องพลอยติดมากกว่าคนอื่น ห่างกันเป็นไม่ได้ร้องตามตลอด“........” พี่พาร์ทไม่พูดอะไร กลับหันมามองค้อน เสียอย่างนั้น“เกี่ยวอะไรกับหนู หนูจะไปรู้ได้ไงว่าน้อง ๆ พี่จะตามมา” น่าขำจริง ๆ เวลาที่พี่พาร์ทงอน งอแงกว่าน้องพลอยอีก“ถือว่าได้พักผ่อนค่ะ มีคนช่วยดูลูกก็ดีแล้ว หนูดีใจนะ ที่ทุกคนรักและเอ็นดูน้องพลอย พี่รู้มั้ยตอนที่น้องเกิดวันแรก พยาบาลที่ทำคลอดอุ้มน้องไม่ยอมวางเลย”“พี่รู้มั้ยว่าหนูรู้สึกดีมากแค่ไหนที่ทุกคนไม่รังเกียจน้อง” ความรู้สึกวันนั้นที่คลอดตัวเล็กมันยังจำไม่เคยลืม มันเป็นความเจ็บปวดที่สวยงาม มันเป็นความทรงจำที่จะไม่มีวันลืม“รักตั้งแต่แรกเจอ รักทั้ง ๆ ที่ยังไม่เคยได้เจอหน้า ครั้งแรกที่ได้อุ้มลูกมือหนูสั่น จนพี่ณัฐต้องช่วยอุ้ม” ฉันพูดไปยิ้มไปพร้อมน้ำตาเม็ดใสที่มันไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว“หนูเข้าใจว่าพี่หวงลูก แต่นั่นมันน้องพี่นะคะ คุณป๊าขี้หวงไม่งอแงสิ เห็นมั้ยตัวเล็กสนุกใหญ่เลย” ฉันรีบเปลี่ยนเ

  • หัวใจไร้รัก   56 กลัว

    “พี่พาร์ท! ตื่นได้แล้วสายแล้วนะ”“ตื่น!! หิวข้าว!!”“......” เงียบไร้ซึ่งคำตอบจากคนตัวโตที่นอนนิ่งไม่ขยับตัว ฉันกับตัวเล็กอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเป็นชั่วโมงแล้วแต่พี่พาร์ท กลับไม่ยอมตื่น“พี่พาร์ทหนูหิว...ตื่นมาทำอาหารให้กินก่อน แล้วค่อยนอนต่อ”“......” เขายังคงเงียบและค่อย ๆ ลืมตา มองหน้าฉันกับลูก สมน้ำหน้าเมื่อคืนแกล้งฉันดีนัก พอตอนเช้ามาตัวเองตื่นสายเอง“ไปเลยค่ะ หนูหิวแล้ว กินข้าวเสร็จพาไปเดินเล่นด้วย หนูอยากพาน้องไปเดินริมชายหาดฝั่งโน้น” ฉันพูดและยิ้มให้พี่พาร์ทที่ยังทำหน้างัวเงีย“ฉันเป็นผัวเธอนะเธียร ไม่ใช่คนรับใช้ที่จะต้องมาคอยทำอาหารให้เธอกิน” บ่นเป็นตาแก่ไปได้“ก็เป็นผัวนั่นแหละหนูถึงใช้ อยากกินฝีมือพี่ พี่ทำอร่อย นะคะ ไปทำให้หน่อยหิว” ฉันยิ้มตาหยีให้พี่เขาที่เอาแต่ส่ายหัว ก่อนร่างหนาจะค่อย ๆ ลุกออกจากเตียง“รอป๊าก่อนนะครับ ป๊าไปทำอาหารให้แม่หนูก่อนแล้วเราไปเดินเล่นกัน” เขาพูดยิ้มกับลูกอย่างอารมณ์ดี ตัวเล็กก็อ้อนเอาใจยิ้มหวานให้พ่อ“ส่วนเธอใช้งานฉันหนักไปแล้วนะ เดี๋ยวเถอะ”ฟอด“แหวะ...เหม็นไม่ต้องมาหอมหนูเลยไปทำอาหารก่อนหิวจนจะกินพี่ เข้าไปได้ทั้งตัวอยู่แล้ว” ทำเป็นมาหอม ก่อนหน้

  • หัวใจไร้รัก   55 ท้าทาย Nc

    20.00 น.“ทำอะไรคะ” ฉันเดินเข้าไปกอดพี่พาร์ทที่ยืนอยู่ระเบียงห้อง หลังจากเอาตัวเล็กกินนม น้องคงจะเพลียกินนมแล้วหลับไปเลยพรึบ“.......” ร่างหนาพลิกตัวหันหน้ามาสบตา“หนูรักพี่จัง พี่รู้มั้ยวันนี้หนูมีความสุขมากแค่ไหน” สองแขนกอดเอวหนาไว้แน่น ใบหน้าเล็กแอบอิงแนบชิดแผงอกอุ่น“.......”“?” คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน โยนมือถือทิ้งลงบนโซฟา เกลี่ยตามองร่างกายฉันอย่างพิจารณาอย่าบอกนะว่า“หยุดไม่เอา” ฉันปฏิเสธเสียงแข็งเมื่อรู้ถึงความคิดคนหื่น“แต่เธอเป็นคนยั่ว ฉันก่อนนะธีรดา” เขาพูดเสียงกระเส่าแหบพร่า“ยั่วตอนไหน หนูอยู่ของหนูดี ๆ” เพิ่งจะเดินมาหาเองนะ จะบ้าหรือเปล่าพรึบ!!“ฮื่อ พะ...พี่พาร์ททำอะไร!” ร่างเล็กถูกจับตัวพลิกหันหลังสองมือจับราวระเบียงอย่างอัตโนมัติ อย่าบอกนะว่าจะทำตรงนี้นี่มันระเบียงบ้านนะ ถึงจะไม่มีใครนอกจากเราแต่มันก็น่าอายอยู่ดี“พะ...พี่พาร์ทดะ...เดี๋ยวก่อน คะ...คุยกันก่อน!!” พี่พาร์ททำเหมือนไม่ได้ยินที่ฉันพูด เขาถอดกางเกงตัวเองพร้อมควักท่อนเอ็นที่มันแข็งชูชันออกมาก และจัดการถอดกางเกงชุดนอน นิ้วเรียวเกี่ยวกางเกงชั้นในตัวจิ๋วทิ้งลงพื้น ทุกอย่างมันรวดเร็วจนฉันตั้งตัวไม่ทันพรวด!!กึ

  • หัวใจไร้รัก   54 คำปลอบโยน

    “ตื่นแล้วเหรอคะคนเก่ง”“.......” ตัวเล็กทำหน้างุนงงบิดขี้เกียจอย่างน่าเอ็นดู หันหน้ามองซ้ายมองขวา ก่อนจะส่งยิ้มหวานให้แม่และจ้องหน้าพ่อที่นอนหลับอยู่ข้าง ๆตัวเล็กค่อย ๆ พลิกตัวลุกขึ้น คลานเข้าไปหาพ่อ นั่งจ้องพ่ออยู่แบบนั้นแล้วหันมายิ้มตาหยีให้แม่แปะ แปะก่อนฝ่ามือเล็กจะฟาดลงที่แผงอกแกร่ง พร้อมโน้มใบหน้าเล็กเข้าไปใกล้ก้มลงจุ๊บปากพ่อที่ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างเอาใจ“คนสวยตื่นแล้วเหรอ” พี่พาร์ทส่งยิ้มพูดกับลูกอย่างอารมณ์ดี“ป๊าหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วทำไมไม่ปลุก ฮื้ม” คนตัวโตดีดตัวลุกขึ้นเอาตัวเล็กนั่งตัก พูดเล่นกันเห็นแล้วก็ได้แต่มองแล้วยิ้มตาม“ตัวเล็กเพิ่งตื่นค่ะ” ฉันขยับเข้าไปหาสองพ่อลูก เห็นพี่พาร์ทดูเพลีย ๆ ขับรถมาตั้งใกล้พี่เขาคงจะเหนื่อยมาก พอนอนหัวถึงหมอนไม่ถึงนาทีก็หลับเลย“พี่พาหนูกับลูกมาเที่ยวแบบนี้แล้วงานพี่ล่ะคะ หนูไม่น่างอแงกับพี่เลย” ระหว่างที่พี่เขานอนเลขาเขาโทรมาฉันถึงได้รู้ว่าที่จริงพี่เขามีงานต้องทำแต่กลับเลือกที่จะพาฉันกับลูกมาเที่ยว รู้สึกผิดยังไงไม่รู้“ก็แค่งาน ไม่ทำอาทิตย์ สองอาทิตย์มันไม่เจ๊งหรอก ฉันทำงานมาเกือบครึ่งชีวิต ก็อยากมีเวลาเที่ยวกับลูกกับเมียเหม

  • หัวใจไร้รัก   53 ทุกอย่างในชีวิต

    เฮ้อ...เป็นเศร้าเลย นึกว่าจะได้โชว์หุ่น ที่ไหนได้ ฮื่อ พี่พาร์ทคนเจ้าเล่ห์หลอกมาติดเกาะชัด ๆ“อะ......ตัวเล็กแม่เจ็บนะ อย่ากัดได้มั้ย ถ้ากัดแม่จะไม่ให้กินแล้วนะ” แต่ก็ต้องสะดุ้งหลุดออกจากภวังค์ความคิด เมื่อตัวเล็กที่กำลังดูดนมงับเข้าให้ เจ็บเป็นบ้าเลย“อ้อแอ้” แล้วพอโดนดุหน่อยก็ทำตาแป๋วใส่ แบบนี้ใครจะโกรธลง ส่วนพ่อของลูก พี่พาร์ทมาถึงก็เอาของไปเก็บในห้อง มันเป็นหน้าที่เขาอยู่แล้วที่ต้องดูแลเมียกับลูกใครบอกให้มาหลอกกันแบบนี้เองล่ะ แล้วเราสองคนแม่ลูก ก็นั่งเล่นอยู่ระเบียงบ้าน ลมเย็น ๆ บรรยากาศที่นี่ดีมาก ได้กลิ่นน้ำทะเลแล้วชื่นใจ จะว่าไปที่นี่สวยมากชายหาดขาว ๆ น้ำทะเลสีใส แล้วยังมีความเป็นส่วนตัวแบบนี้ก็ไม่ต้องห่วงตัวเล็กปล่อยเล่นทรายได้สบายเลย...“หนูขอโทษแม่เหรอคะ ลูกสาวใครนะน่ารักจัง” ตัวเล็กเอามือเล็ก ๆ ลูบที่เนินอกก่อนจะยิ้มให้ ทำหน้าอ้อนยิ้มหวาน คลั่งรักลูกตัวเองไม่ไหว“กินค่ะ แม่รักน้องมากนะรู้มั้ย” ฉันจูบลงที่หน้าผากเล็กอย่างเอ็นดู น้องพลอยยิ่งโตยิ่งน่ารักแต่มีความเจ้าเล่ห์เหมือนพ่อ พูดแล้วก็แค้นใจ ถึงว่าเลือกให้แต่ละชุด เพราะแบบนี้นี่เอง“เป็นอะไร” เสียงเข้มเอ่ยขึ้น พร้อมร่าง

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status