Mag-log inShare
มาลาณี3
Huling Na-update:
2024-12-25 18:02:36
Kaugnay na kabanata
หอมดอกร่านรัก มาลาณี4
“อะไรนะคะ บ้านของหอมจะถูกเอาไปขายทอดตลาดได้ยังไง พ่อเลี้ยงโกหก ไม่ต้องมาโกหกเพื่อจะให้หอมยอมง่ายๆเลยนะ หอมไม่ได้โง่”“เธอไม่ได้โง่หรอกหอม แต่เธอโง่มากต่างหาก ฟังนะยายเด็กหัวอ่อน คุณป้าประภาผู้แสนดีของเธอเอาบ้านมาจำนองไว้กับฉันตั้งสามปีแล้ว ที่เธอต้องไปตะลอนนั่งกินข้าวเป็นเพื่อนคุยกับไอ้แก่ตัณหากลับทั้งหลายนั่น ก็เพราะป้าเธอต้องการหาเงินมาจ่ายค่าดอกเบี้ยให้ฉัน แต่ตอนนี้ป้าของเธอขาดส่งดอกเบี้ยฉันมาสามงวดแล้ว ดังนั้นฉันมีสิทธิ์ที่จะยึดบ้านของเธอตามสัญญาที่ระบุไว้ แล้วเอามันมาขายทอดตลาด แต่ถ้าเธอยังอยากเก็บบ้านไว้ ฉันขอแนะนำว่าให้เธอยอมฉันดีๆ”“หอมจะหาเงินมาคืนให้พ่อเลี้ยงเอง ขอเวลาหอมสักหน่อยนะคะ”“ไม่เอาเงิน! ฉันจะเอาเธอ” พ่อเลี้ยงเสือหงุดหงิดเหลือจะกล่าวที่ต้องมาเสียเวลาพูดคุยกับเด็กสาว ทั้งที่ไม่จำเป็นเลย“ไม่! หอมไม่ให้เอา” มาลาณีปัดมือที่ป้วนเปี้ยนอยู่กับตัวเธอเป็นพัลวัน เมื่อคนตัวโตเอาแต่ใจดึงชายกระโปรงเธอขึ้นสูง ทั้งที่อยู่กลางถนนโล่งแจ้ง“พ่อเลี้ยง อย่านะ อย่าทำอะไรหอมเลย”“จะยอมฉันดีๆ หรือจะให้ฉันเรียกลูกน้องมาจับเธอขึงพืด แล้วพรุ่งนี้บ้านของเธอก็จะถูกขายทอดตลาด” พ่อเลี้ยงเสือตะ
Huling Na-update : 2024-12-26หอมดอกร่านรัก มาลาณี5
“หอมจ๋า เธอน่าฟัดมาก” ร่างสูงใหญ่คร่อมกายสาวน้อยไว้ เสียงกระซิบเสียงแตกพร่าดังชิดใบหูขาว“หะ...หอมกลัวค่ะพ่อเลี้ยง” มาลาณีบอกเขาด้วยเสียงสั่นเครือ กายกำยำของชายชาตรีแนบไปกับแผ่นหลัง ที่สำคัญไอ้แท่งร้อนๆแข็งๆที่ปัดผ่านไปมาตรงสะโพกสวยทำให้เด็กสาวตื่นกลัว“อย่ากลัว ฉันจะทำเบาๆ แต่เธอต้องไม่ขัดขืน”“หอมมีสิทธิ์ขัดขืนด้วยหรือคะ” เสียงหวานเจือสะอื้นด้วยความอดสู“ไม่!” พ่อเลี้ยงเสือบอกหนักแน่น ก่อนจะก้มลงฟัดหอมแก้มเนียน แล้วลากจมูกลงไปตามลำคอระหง ลมหายใจร้อนผ่าวของเขาทำให้ขนกายสาวลุกชัน ร่างสาวสะดุ้งสะท้าน“หอมจ๋า หอมที่สุด” พ่อเลี้ยงเสือขยับกายคลานเข่าถอยหลัง พร้อมกับกดจมูกดอมดมไปทั่วแผ่นหลังเนียน ปากก็พร่ำรำพันราวกับละเมอ เขากำลังหลงใหลไปกับกลิ่นกายสาวหอมกรุ่น มาลาณีมีกลิ่นหอมเฉพาะตัวที่เขาไม่เคยได้กลิ่นแบบนี้จากใคร เด็กสาวไม่ได้หอมเพราะกลิ่นน้ำหอมปรุงแต่ง แต่หอมจากผิวเนื้อแท้วัยสาว“อูย...ใหญ่น่าดูดน่าเลียอะไรอย่างนี้หอมจ๋า” พ่อเลี้ยงเสือคุกเข่ามองกลีบเนื้อนางตรงหน้าด้วยสายตาหื่นกระหาย ชายหนุ่มยื่นนิ้วชี้ไปแตะตรงร่องรักที่มีเพียงผ้าผืนเล็กจิ๋วปิดไว้แทบไม่มิด กรีดไล้เบาๆไปผ่าร่องกลีบสาวซึ่
Huling Na-update : 2024-12-26หอมดอกร่านรัก มาลาณี6
“อา...หอมจ๋า ตอดไปทั้งลำเลย เธอวิเศษมาก เยี่ยมยอดที่สุด” พ่อเลี้ยงเสือบีบขยำเต้าทรวงมหึมาทั้งสองเต้าสลับไปมา มือหนึ่งตรึงเอวคอดไว้แน่น ชายหนุ่มขยับสะโพกสอบส่ายวนช้า มีงัดเสยบ้างบางจังหวะ“อ๊ะ! หอมเจ็บค่ะพ่อเลี้ยง เอามันออกไป ตรงนั้นฉีกหมดแล้ว ฮือๆ เลือดต้องออกเยอะแน่ๆเลย”“ออกนิดเดียวเอง หอมคนเก่ง อย่าร้องนะครับ อา...ฉันจะทำให้เธอเสียวจนลืมเจ็บเอง” พ่อเลี้ยงเสือบีบบี้จุกน้อยๆบนเต้าใหญ่ คีบดึงมือเป็นระวิง สะโพกสอบก็ส่ายวน จงใจให้ขนหยาบบดเบียดปุ่มกระสัน เพื่อชักนำให้เด็กสาวหลงลืมความเจ็บ และพร้อมที่จะโจนทะยานไปบนเส้นทางราคะซ่านสยิวกับเขา“อื๊อ! อย่าดึงหัวนมสิคะ หอมเสียวนะ” พ่อเลี้ยงเสือหัวเราะในลำคอกับคำพูดซื่อๆของเด็กสาวไร้เดียงสา“ไม่ดึงก็ได้ แต่ฉันจะบี้มันแบบนี้ ทำแบบนี้ได้ไหม หอมจ๋า” นิ้วโป้งและนิ้วชี้บีบบี้อย่างเมามัน สลับข้างไปมา“ฮื้อ! เสียวมากกว่าเดิมอีกค่ะ” มาลาณีผู้อ่อนต่อโลกหลงลืมไปแล้วว่าลำเนื้อท่อนใหญ่ยังปักตรึงอยู่กลางกาย เด็กสาวถูกพ่อเลี้ยงเสือผู้มากประสบการณ์หลอกล่ออย่างมีชั้นเชิง เพราะขณะที่พูดคุยกับเด็กสาวอยู่ ชายหนุ่มก็ขยับโยกลำเนื้อร้อนระอุหมุนควงช้าๆในร่องรักคับแน่น
Huling Na-update : 2024-12-27หอมดอกร่านรัก มาลาณี7
“พ่อเลี้ยงได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว กรุณาให้คนไปส่งหอมด้วยค่ะ หอมจะกลับบ้าน” เสียงหวานเจือสะอื้นยังผลให้ดวงตาของคนที่จ้องมองเด็กสาวอยู่สลดวูบลงเล็กน้อย“ฉันจะให้คนไปส่งเธอแน่นอนหอม แต่ไม่ใช่ตอนนี้ อย่าลืมสิว่าฉันจ่ายเงินเพื่อซื้อตัวเธอทั้งคืน”“หอมไม่เหลืออะไรให้พ่อเลี้ยงแล้ว ปล่อยหอมไปเธอค่ะ” มาลาณีหันกลับมาสบสายตากับชายหนุ่มตรงๆ พ่อเลี้ยงเสือยิ้มบางใส่นัยน์ตาคู่สวย“เรายังไม่ได้จูบกัน ฉันยังไม่ได้ชิมรสชาติของเธอ และเธอก็ยังไม่ได้ชิมรสชาติของฉัน คืนนี้ยังอีกยาวไกลนักสาวน้อย”มาลาณีเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เด็กสาวมองหน้าคนที่คร่อมอยู่เหนือร่างตนด้วยแววตาหวาดหวั่น เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูดเท่าไรนัก แต่สำนึกข้างในเตือนเธอว่า ความหมายในสิ่งที่เขาพูดมาไม่น่าจะเป็นผลดีต่อตัวเธอเท่าไรนัก“หะ...หอมจูบไม่เป็น” มาลาณีรีบออกตัว“ทุกคนมีครั้งแรกเสมอแหละหอม”พ่อเลี้ยงเสือสะกดเด็กสาวด้วยสายตาคมดุ มาลาณีนอนนิ่งราวกับรอคอยอะไรบางอย่างจากเขา กระทั่งริมฝีปากหยักได้รูปทาบประกบลงที่กลีบปากอิ่มน่าจูบของเธอ เด็กสาวจึงสะดุ้งและส่ายหน้าเบี่ยงหลบ เธอได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของเขา นั่นยิ่งทำให้เด็กสาวโมโห เขาค
Huling Na-update : 2024-12-28หอมดอกร่านรัก มาลาณี8
พ่อเลี้ยงเสือดึงนิ้วออกจากร่องรัก ลากผ่าไปตามรอยแยกระหว่างสะโพกสวย ก่อนพลิกกายเด็กสาวให้นอนอยู่ใต้ร่างของตน สองสายตาสบประสาน ไม่มีคำพูดจาใดๆห้ำหั่นเชือดเฉือนกัน มีเพียงเสียงลมหายใจหอบกระเส่า แววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาในกันและกัน“หอมจ๋า...ทูนหัว หวานหอมอะไรอย่างนี้” พ่อเลี้ยงเสือพร่ำเพ้อเสียงสั่นพร่า จมูกโด่งคลอเคลียแก้มเนียนไม่ห่าง ทั้งหอมทั้งจุ๊บ หลงใหลไปกับผิวเนื้อสาวสาวราวกับคนโดนของพ่อเลี้ยงเสือเลื่อนใบหน้าหล่อเหลาลงมาตามลำคอระหง ขบเม้มเบาๆสร้างความสยิวซ่านจนมาลาณีต้องครางผะแผ่ว เด็กสาวใช้สองมือขยุ้มผมตรงท้ายทอยเขาไว้ แหงนหน้าจนปลายคางเล็กเชิดขึ้น แอ่นอกกระดกสะโพกให้เนื้อตัวส่วนหน้าเสียดสีกับร่างแกร่งกำยำอย่างแรดร่าน“อ๊าย!” มาลาณีกรีดร้องเสียงหลง เมื่อปลายป้านของเต้าอวบถูกดูดกลืนเต็มคำ พ่อเลี้ยงเสืออ้าอมแล้วดูดกลืนทรวงอกอวบล้นทะลักเกินตัวของเด็กสาวเอาไว้ในปากเกือบครึ่งเต้า เขาตวัดลิ้นไล้เลียจนมันหดแข็งเป็นตุ่มไต แล้วเกร็งลิ้นจี้ลงตรงกลางเม็ดทับทิมแข็ง ใช้ปลายลิ้นแข็งทิ่มรัวๆบนจุดรวมความรู้สึกตรงปลายจุก สลับกับดูดสุดแรงอย่างมันเขี้ยว มาลาณีแอ่นแผ่นหลังโค้ง กรีดร้องดิ้นเ
Huling Na-update : 2024-12-29หอมดอกร่านรัก มาลาณี9
พ่อเลี้ยงเสือจึงตัดใจลุกขึ้นจากเตียง แล้วช้อนอุ้มเอาร่างบางทว่าทรวงอกโตอวบล้นมือและเนินโหนกใหญ่ล้นปากขึ้นแนบอก มาลาณีลืมตาปรือปรอยมองคนที่อุ้มตัวเองด้วยความสงสัย แต่เด็กสาวก็เหนื่อยล้าเกินกว่าจะเอ่ยถามว่าเขากำลังจะทำอะไร ต่อเมื่อพ่อเลี้ยงเสือวางเธอลงบนพื้นห้องน้ำ มาลาณีจึงเดาว่าเขาคงเพิ่งคิดได้ว่าเขาและเธอยังไม่ได้อาบน้ำกัน“กินของฉันบ้างสิหอม” มาลาณีถูกวางลงบนพื้นห้องน้ำสะอาด เด็กสาวเงยหน้ามองสบตากับพ่อเลี้ยงเสือ เธอใสซื่อไม่เข้าใจความหมายในสิ่งที่เขาบอก“ถ้าไม่อยากถูกแทงยับ เธอต้องกินมันเข้าไป” พ่อเลี้ยงเสือบอกเสียงเข้ม และจ้องตาเด็กสาวเป็นเชิงบังคับ“ไม่เอา หอมไม่กิน ปล่อยหอมไปเถอะค่ะพ่อเลี้ยง พอแล้ว หอมไม่อยากทำอะไรอีกแล้ว ฮึกๆ” มาลาณีคร่ำครวญสะอื้นไห้ เมื่อสติกลับมามาเธอก็เริ่มงอแง“ไม่ได้หรอกหอม เธอจะกินของฉัน หรือจะให้ฉันสอดใส่มันเข้าไปในตัวเธออีก เลือกเอา” พ่อเลี้ยงเสือขบกรามแน่น เขาบอกตัวเองว่าให้ใจเย็นๆ อยากเสียวต้องใจเย็นๆ ยิ่งกับเด็กที่ซุกซ่อนความแรดไว้เงียบๆอย่างมาลาณีด้วยแล้ว ยิ่งต้องใจเย็น แล้วเธอจะทำให้เขาเสียวสุดๆเลยล่ะ“ฮึกๆ พ่อเลี้ยงใจร้าย” มาลาณีเงยหน้าตัดพ้อต่อว่า
Huling Na-update : 2024-12-29หอมดอกร่านรัก มาลาณี10
“โอ้ว! หอมจ๋า ยายเด็กแรด เธอยั่วฉันเองนะ มานี่!” เมื่อสงครามดูดดึงลำเนื้อดูท่าว่าจะยืดเยื้อ พ่อเลี้ยงเสือจึงดึงท่อนเนื้อเจ้าปัญหาออกมาจากปากสวย แล้วก้มลงช้อนร่างเด็กสาวขึ้นมาในท่าลิงอุ้มแตง“ฉันจะแทงเธอให้ยับจนถึงเช้าเลยคอยดูเถอะ” พ่อเลี้ยงเสือขยับดุนดันส่วนปลายแหวกปากทางรักนุ่มชุ่มชื้น เขาเกร็งสะโพกแล้วเสือไสลำกายแข็งทะลวงเข้าร่องรักสาวพรวดเดียว“กรี๊ด!!!” มาลาณีกรีดร้องให้กับความเจ็บและความเสียวที่พุ่งเข้ามาในกายปั้กๆๆๆ...พ่อเลี้ยงเสือไม่เว้นช่องว่างให้เด็กสาวได้หายใจหายคอ เมื่อกระทุ้งแก่นกายแข็งคึกร้อนระอุเข้าสู่ร่องสาวได้แล้วก็รัวสะโพกไม่ยั้ง“อ๊ะๆ พ่อเลี้ยง หอมเสียว อ๊า กรี๊ด!” เพียงครู่เดียวเด็กสาวก็ระเบิดพร่าง เกร็งไปทั้งร่าง พ่อเลี้ยงเสือครางลึกในลำคอเมื่อร่องสาวขมิบรัดตัวตนเขาไว้แน่นชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าปอดยาวๆ เรียกกำลังและเรียกสติให้ตนเอง ก่อนกลับหลังหันดันแผ่นหลังสาวเข้าหาผนังห้องน้ำ ใช้สองแขนช้อนขาพับของเธอไว้มั่น แล้วขยับขายืนมั่นคง ก่อนจะโหมกายขย่มโยกเข้าหาเด็กสาวแบบไม่ออมแรง มาลาณีจับบ่าแกร่งสองข้างไว้แน่น ใบหน้าสวยบิดเบ้เหยเกด้วยความเสียวที่พุ่งเข้าใส่ครั้งแล้วครั้
Huling Na-update : 2025-01-01หอมดอกร่านรัก มาลาณี11
“หอม” เสียงทุ้มดังอยู่ใกล้หู ทำให้คนที่นอนหลับสบายอยู่บนเตียงกว้างเบี่ยงหน้าหนีด้วยท่าทางที่บ่งบอกว่ารำคาญ“หอม...ตื่นมากินข้าวเถอะ จะได้กินยา”“หอมยังไม่หิวค่ะ” เสียงหวานแหบแห้งจนคนฟังสงสาร“ไม่หิวก็ต้องกิน ลุกขึ้นมาเถอะ” เมื่อเห็นว่าเด็กสาวไม่ยอมลุก แถมยังขยับกายหนี ซุกหน้าลงกับหมอน ทั้งไม่ยอมลืมตา พ่อเลี้ยงเสือจึงถือวิสาสะช้อนอุ้มร่างบางขึ้นมานั่งบนตักตัวเอง“พ่อเลี้ยง” มาลาณีกะพริบตาปริบๆมองเจ้าของตักที่ตัวเองนั่งอยู่ เด็กสาวทำหน้างงอยู่ครู่เดียว ก่อนจะเบิกตากว้าง เหลียวมองรอบกาย“หอมจะกลับบ้าน” เมื่อรู้แล้วว่าตัวเองยังอยู่ในห้องของชายหนุ่มเหมือนเดิม มาลาณีก็ดิ้นรนหวังจะลงจากตักแกร่ง เด็กสาวใช้สองมือดันตัวเองออกห่างคนใจร้าย“อย่าดื้อนะหอม ไม่งั้นจะโดนหนักกว่าเมื่อคืน”มาลาณีเงยหน้ามองคนที่กอดเธอไว้ทั้งตัว เด็กสาวสบประสานสายตาคมเข้มโดยไม่ยอมหลบ“พ่อเลี้ยงไม่มีสิทธิ์ หมดเวลาของพ่อเลี้ยงแล้ว”“ใครบอกเธอล่ะหอม หืม...” พ่อเลี้ยงเสือยิ้มเจ้าเล่ห์“พ่อเลี้ยงจ่ายค่าตัวหอมแค่คืนเดียว แล้วตอนนี้ก็หมดเวล
Huling Na-update : 2025-01-02
Pinakabagong kabanata
หอมดอกร่านรัก บุษบัน19
ภาคภูมิจับลำเนื้อแข็งกร้าวยัดเข้าสู่โพรงสาวนุ่มแน่น เมื่อส่วนหัวแหวกกลีบสาวเข้าไปจนหมด ชายหนุ่มจึงโน้มตัวลงแนบชิด กอดรัดร่างภรรยาในท่าที่เธอนอนตะแคงงอเข่าอยู่ เขาขยับเท้ายืนมั่นคงบนพื้นเกร็งสะโพกกระทุ้งสุดแรงจนหน้าขาปะทะลอนสะโพกหนั่นแน่นดังตั้บ! ความคับแน่นที่ถูกเพิ่มแรงบีบรัดเพราะการนอนตะแคงหนีบไว้ ทำให้ชายหนุ่มเสียวจนขนหัวลุก“โอ้ววว หยกจ๋า ไปเร็วเลยนะทูนหัว พี่ไม่ไหวแล้ว”“อ๊าย! พี่ภูมิ!” บุษบันครางเสียงหลง เมื่อสามีสอดเสียบระรัว เข้าลึกสุดแรง ครูดออกสุดเสียว ร่างสาวในอ้อมกอดสั่นไหวไปตามแรงโจนจ้วงทะลวงลึกของเขา สองหนุ่มสาวครวญครางเสียงหลง ในตอนที่ต่างฝ่ายต่างพุ่งทะยานจนสุดกู่ ความเสียดเสียวทิ่มแทงจนหลุดลอยไปเยือนวิมานฉิมพลีพร้อมกัน“พี่ภูมิ!/หยกจ๋า!” หยาดน้ำคาวสวาททะลักทะลาย พุ่งฉีดเป็นสายจนเปียกเปรอะทั้งสองร่าง ความสุขสมแสนหวานห่อหุ้มสองร่างไว้แนบแน่น บุษบันเบี่ยงหน้าขึ้นมารับจูบดูดดื่มจากสามี ริมฝีปากนุ่มถูกบดจูบดูดดึงราวกับต้องการจะกลืนกินเธอไว้ทั้งตัว กระทั่งพายุแห่งความสุขสมสงบลง ภาคภูมิจึงยอมถอนจูบ ปล่อยให้ภรรยาได้หอบหายใจเอาอากาศเข้าปอด โดยที่เขาเองยัง
หอมดอกร่านรัก บุษบัน18
“ตาแก่มักมาก” บุษบันทำปากขมุบขมิบว่าสามี แล้วเลื่อนสองมือลงไปปลดเข็มขัดถอดกางเกงให้สามีอย่างรู้งาน ภาคภูมิยิ้มเอ็นดูคนช่างเอาใจ บุษบันอาจมีอิดออดเขินอายบ้างบางครั้ง แต่หญิงสาวไม่เคยขัดใจเขาเลยสักครั้ง มีเมียเด็กช่างเอาใจมันชุ่มชื่นหัวใจ ร่างกายก็กระชุ่มกระชวยแบบนี้นี่เอง ถ้าจะไม่ให้เขารักไม่ให้เขาหลงเมีย แล้วจะให้เขาไปรักไปหลงใครกันเล่า“เมียพี่น่ารักที่สุด” ภาคภูมิหอมขมับสาวหนึ่งที เขาวางมือคร่อมร่างภรรยาที่นั่งเอนกายเล็กน้อย โดยเธอค้ำยันมือไว้ด้านหลังเพื่อทรงตัวรอรับแรงกระแทกจากเขาบุษบันยกเท้าขึ้นเหยียบขอบโต๊ะ หญิงสาวก้มมองความใหญ่โตของสามีแล้วแลบลิ้นเลียริมฝีปากด้วยท่าทางแสนเซ็กซี่“คืนนี้ค่อยกินมันนะจ๊ะทูนหัว ตอนนี้พี่ขอก่อน” บุษบันเงยหน้าขึ้นมองค้อนคนรู้ใจ เขารู้ดีเกินไปแล้ว เธอคิดถึงรสชาติของมันจริงๆแหละ รสชาติที่เขาสอนให้เธอได้ลองลิ้ม แล้วเธอก็ติดใจเสียด้วย“จะกัดให้ขาดสองท่อนเลย” บุษบันกระซิบขู่ยิ้มๆ แล้วก็ต้องเบิกตากว้าง ห่อปากครางหวิวเพราะถูกสามีจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว“จะกัดจะขบพี่ก็ยอมหนูหมดแหละทูนหัว อูย...แน่นหนึบแบบนี้จะรัดพี่ให้หักค
หอมดอกร่านรัก บุษบัน17
“รักสิคะ แต่ตรงนี้ไม่ได้ค่ะ”“พี่ล็อกประตูแล้ว” ภาคภูมิเงยหน้าขึ้นบอกเบาๆด้วยเสียงกระเส่าสั่นพร่า“อื๊อ! พี่ภูมิอย่าดื้อสิคะ” แรงอันน้อยนิดของเธอหรือจะฉุดรั้งมือซุกซนของสามีได้ บุษบันสะดุ้งเฮือกเมื่อกลีบกุหลาบสาวถูกปลายนิ้วสอดแซะเข้าไปบดบี้ปุ่มเนื้อนุ่ม“พะ...พี่ภูมิ อืม...” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ บุษบันทุบบ่าสามีอย่างอ่อนใจ“หยกจ๋า พี่ขอกินนะ นะๆ” คนถูกทุบอ้อนเสียงหวาน บุษบันสบสายตาเว้าวอนของสามี หญิงสาวระบายลมหายใจเบาบาง ก่อนจะยอมพยักหน้าน้อยๆ ภาคภูมิยิ้มกว้างอย่างน่าหยิก เขารีบตลบชายกระโปรงของภรรยาขึ้น ดันต้นขาสองข้างให้แยกกว้างแล้วยกขึ้นไปวางพาดบนพนักเท้าแขนของเก้าอี้ บุษบันขยับสะโพกเปิดอ้าให้เขาอย่างรู้ใจมือของภาคภูมิสั่นน้อยๆตอนแหวกเป้ากางเกงในลายลูกไม้สีดำไปไว้ด้านข้างกลีบสาวอวบอูม ความฉ่ำวาวและสีสดของเนินนางทำให้ภาคภูมิตาพร่าน้ำลายสอ จะกี่ครั้งที่ได้เชยชม ชายหนุ่มก็รู้สึกตื่นเต้นตื่นตาตื่นใจทุกครั้ง“พี่ภูมิเร็วๆสิ” เมื่อสามีเอาแต่จ้องอย่างกับมองภาพสามมิติเพื่อจะค้นหาความจริงว่ามันคือภาพอะไร บุษบันผู้รอคอยจึงเร่งเร้าเสียงดุ“เด
หอมดอกร่านรัก บุษบัน16
“หยกรักพี่ภูมิค่ะ” ภาคภูมิยิ้มละมุน เขาก้มลงมอบจูบแสนหวานนุ่มนวลให้แก่เธอ จูบของเขาถ่ายทอดคำรัก ส่งผ่านทุกความรู้สึกที่เต็มตื้นและเอ่อท่วมท้นในหัวใจมอบให้แก่เธอ ความรักที่รอคอยจนแน่ใจและชัดเจนขึ้นทุกวัน ทำให้เขาตัดสินใจผูกมัดเธอไว้ โดยไม่รอเวลาที่เหมาะสม ก็ช่างปะไร...ใครจะว่าอย่างไรเขาไม่สน รักของคนอื่นจะนิยามว่าอย่างไรก็ช่าง แต่รักของเขาคือการได้ครอบครอง รักของเขาคือการได้เธอมาอยู่เคียงกาย และรักของเขาคือการได้เห็นเธอมีความสุขภายใต้การดูแลของเขา5 นกน้อย หรือพญานกร่างอรชรสมส่วนในชุดเดรสน่ารักสมวัยหิ้วปิ่นโตเดินผ่านประตูกระจกเลื่อนอัตโนมัติของตึกด้วยความมั่นใจ รอยยิ้มสดใสมอบให้พนักงานทุกคนที่เดินผ่านเธอแล้วโค้งคำนับด้วยความนอบน้อม ผู้คนในตึกห้าชั้นสไตล์โมเดิร์นแห่งนี้รู้จักเธอดีในฐานะภรรยาเจ้าของบริษัท“พี่ภูมิยังไม่ออกมาจากห้องประชุมอีกเหรอคะ” เมื่อขึ้นลิฟท์มาจนถึงชั้นห้า ซึ่งทั้งชั้นมีเพียงห้องทำงานของสามี ห้องประชุม และห้องรับรองแขกวีไอพี บุษบันเอ่ยถามผู้ช่วยเลขาส่วนตัวของเขาซึ่งนั่งอยู่หน้าห้อง“ยังเลยครับคุณหยก”
หอมดอกร่านรัก บุษบัน15
“นี่ไม่เชื่อพี่เหรอ”“ไม่เชื่อ”“แล้วทำยังไงถึงจะเชื่อ ต้องให้พี่คุกเข่าสาบานต่อหน้าเตียงไหม”“บ้า! ใครเขาสาบานต่อหน้าเตียง” บุษบันก้มหน้าซุกกับอกอุ่น แล้วอุบอิบว่าเสียงเบา สายตาจริงจังของเขาทำให้เธอประหม่า ไม่กล้าสบตาด้วย“ก็พี่นี่แหละ จะสาบานต่อหน้าเตียง เมื่อกี้ก็เอากันบนเตียง มีเตียงเป็นพยาน ทีนี้ก็จะสาบานว่ารักจริงต่อหน้าเตียง ให้เตียงเป็นพยานความรักของพี่ที่มีต่อหยก”บุษบันถอนหายใจเบาๆ คนบ้าจะทำอะไรให้มันสวีตหวานแหววหน่อยไม่ได้หรือไร ทำไมเขาถึงชอบวกเข้าแต่เรื่องบนเตียงนักนะ“หยก” ภาคภูมิเชยคางคนที่เอาแต่หลบตาเขาให้เธอเงยหน้าขึ้นมาคุยกันดีๆ“สามปีที่พี่หายไปจากชีวิตหยก เพราะพี่อยากพิสูจน์ว่าความรู้สึกที่มีต่อหยกนั้นไม่ได้ฉาบฉวย พี่อยากรู้ว่าหากไม่มีหยกอยู่ข้างกายแล้วพี่จะอยู่ได้ไหม”“ก็เห็นอยู่ได้ มีความสุขดีนี่คะ มีผู้หญิงสวยๆล้อมหน้าล้อมหลังอย่างกับแมลงวันตอมอึ๊” บุษบันทำหน้างอนๆเหน็บเบาๆ“ผู้หญิงพวกนั้นเป็นเพียงส่วนประกอบในการลองใจเท่านั้น ไม่มีใครแทนที่หยกของพี่ได้ วันนี้พี่ตัดสินใจแล้วว่าพี่จะเอาหยกมาเป็นเมีย เ
หอมดอกร่านรัก บุษบัน14
“ซี้ด! หยกจ๋า เด็ดดวงจริงๆ อู้ววว...” ภาคภูมิจับตาดูกลีบเนื้อสาวแดงก่ำที่หุบเข้าในตอนที่เขาสอดใส่กระทุ้งลึก และรูดรั้งครูดดึงเขาไว้ในตอนถอดถอนลำเนื้อออก เนินเนื้อสาวฉ่ำวาวเต็มไปด้วยน้ำสวาทของเธอและเขาผสมปนเปกันไปหมด สีแดงจางๆที่ปะปนออกมาด้วยทำให้หัวใจหนุ่มพองโต ...เพราะมันตอกย้ำให้เขาได้รู้ว่าเธอเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว“หยกจ๋า โอย...พี่รักหนูเหลือเกิน อยู่กับพี่ เป็นของพี่ตลอดไปนะทูนหัว” ภาคภูมิพร่ำเพ้อขณะเสือกไสลำกายเข้าสู่โพรงรักอุ่นอ้าวอย่างรุนแรง การที่ต้องอดทนมานานไม่เป็นผลดีกับเขา เขาต้องการเธอ ต้องการมากเหลือเกิน“พี่ภูมิ หยกเจ็บ อ๊าย!” บุษบันเอ่ยบอกเขาด้วยน้ำเสียงแผ่วพร่า เธอทั้งเสียว ทั้งเจ็บจุกไปหมดแล้ว เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกไหนมันมากมายกว่ากัน แต่ที่แน่ๆเธอไม่อยากให้เขาหยุด“ไม่ไหวแล้วหยก เสียวไปทั้งลำเลย ซี้ด... ไปพร้อมพี่นะ” ภาคภูมิขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน กระชับเอวบางในมือไว้มั่น ก่อนจะสะบัดสะโพกโยกลำกายเข้าสู่โพรงรักฉ่ำน้ำจังหวะถี่กระชั้น เสียงครางหวีดหวิดของบุษบันเร่งเร้าอารมณ์ให้ลุกโชน ยิ่งเธอกระดกสะโพกโยกดันกลับมา ภาคภูมิก็ยิ่งฮึกเหิม ชายหนุ่ม
หอมดอกร่านรัก บุษบัน13
“ไม่ว่าจะโดนมากี่คน พี่จะลบรอยไอ้ชาติชั่วทุกคนที่มันบังอาจมาเอาของของพี่” ร่างสูงใหญ่ขยับตัวลงมานั่งตรงกลางระหว่างขาเรียว ภาคภูมิจับสองขาแบะอ้าออก เขารูดกางเกงลงพร้อมเกี่ยวกางเกงในของตนลงไปแค่พอให้แก่นกายได้โผล่พ้นออกมาบุษบันดิ้นสุดแรง หญิงสาวพลิกกายหลุดจากมือที่จับต้นขาของเธอไว้ เธอรีบคลานหนีเขา แต่ไม่ทันมือแข็งแรงที่จับข้อเท้าเธอไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะหนีได้พ้นภาคภูมิลากร่างสาวกลับมา แล้วโถมทับเธอไว้ในท่านอนคว่ำ เขาใช้หัวเข่าดันต้นขาขาวแยกกว้าง มือหนึ่งจับส่วนหัวของลำเนื้อจี้ลงตรงร่องรักสาว วงแขนแกร่งกอดรัดเอวคอดไว้แน่น“ปล่อยนะ! หยกไม่ยอม อย่าทำ! อ๊ะ!” บุษบันเบี่ยงหน้ากลับไปต่อว่าเสียงสั่น หญิงสาวเจ็บแปลบเมื่อรับรู้ถึงส่วนหัวของลำเนื้อร้อนผ่าวที่สอดเข้ามาในร่องรักของเธอเพียงนิด“หยกไม่ยอมแล้วไง พี่จำเป็นต้องเชื่อฟังเหรอ อื้ม!” ภาคภูมิกอดเอวบางไว้แน่น ก่อนกระดกสะโพกตอกอัดสุดแรงฝ่าเยื่อพรหมจรรย์จนฉีกขาด“กรี๊ด!!!” บุษบันผวาเฮือก ใบหน้าสวยเชิดสูง กรีดร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บแปลบ ร่างสาวเกร็ง และสั่นสะท้านด้วยความเจ็บปวดอย่างที่สุด สองมือขยุ้มผ้าปูท
หอมดอกร่านรัก บุษบัน12
“อะไร” คนขี้หวงถามยียวน“นั่นมันโทรศัพท์ของหยกนะ”“เดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่”“พี่ภูมิ!” คนไม่อยากได้ของใหม่ตวาดแหว“อยู่ใกล้กันแค่นี้ เรียกเบาๆก็ได้”“คนบ้า! ทำไมถึงเอาแต่ใจแบบนี้ หยกไม่อยากได้อะไรจากพี่ภูมิทั้งนั้น เกลียดๆๆ เกลียดที่สุด” บุษบันรัวกำปั้นน้อยทุบตีคนเอาแต่ใจอย่างเหลืออด ภาคภูมิถอนหายใจแรง ชายหนุ่มจับข้อมือสองข้างของหญิงสาวไว้แน่น ภาคภูมิจ้องใบหน้าเด็กสาวในวันวานด้วยสายตาดุ“เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้นแหละ”“กรี๊ด!!!” บุษบันกรีดร้องเสียงหลง เมื่อถูกคนที่อุ้มเธอลงจากรถโยนเธอลงบนเตียงในห้องนอนที่เธอเคยนอนร่วมเตียงกับเขาเมื่อสามปีก่อน“ถอดเสื้อผ้าออก” คนหึงแรงตะคอกสั่งเสียงดัง“ไม่!” บุษบันกำคอเสื้อของตนไว้แน่น แล้วกระถดกายหนีไปจนเกือบชิดหัวเตียง“ดื้อเหรอ มานี่” ภาคภูมิกระโจนขึ้นเตียง ปล้ำถอดชุดนักศึกษาออกจากร่างสาว“อย่านะ พี่ภูมิ! ไอ้คนบ้า กรี๊ด!” บุษบันถูกคนที่มีแรงเยอะกว่ากระชากสาบเสื้อจนกระดุมหลุดทั้งแถว เปิดเผยนวลเนื้อขาวผ่อง และเนินอกอวบอิ่มเบียดชิดภายใต้บราเซียร์สีหวาน สายตาคู
หอมดอกร่านรัก บุษบัน11
“ชู่ว์! อยู่นิ่งๆสิ ขยับแบบนี้มันเสียวนะ” ภาคภูมิบอกเสียงกระเส่า เขากอดร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นไว้แน่น สะโพกเต่งตึงนั่งทับอยู่บนตักแกร่ง อะไรๆของเขาที่มันเกิดปฏิกิริยาคึกคักตั้งแต่เห็นหน้าเธอแล้ว ยิ่งตื่นตัวหนักเข้าไปอีกเมื่อเธอดีดดิ้นทับมันอยู่“ก็ปล่อยสิ หยกจะกลับบ้าน”“ก็กำลังจะพากลับบ้านไงล่ะ บ้านของเรา” บุษบันเอี้ยวตัวกลับมามองหน้าเจ้าของตักที่เธอนั่งทับอยู่ หญิงสาวมองหน้าเขาด้วยสายตาไม่พอใจ“หยกไม่ใช่ผีต้นมะขามที่พี่ภูมิอยากได้ตอนไหนก็มาดักฉุดเอาข้างทางแบบนี้นะ” เสียงหวานสูงปรี๊ดทำให้ภาคภูมิยิ้มเอ็นดู ชายหนุ่มยกมือขึ้นหมายจะแตะแก้มเนียน แต่ถูกหญิงสาวปัดออกสุดแรง“ไม่เจอกันหลายปี เดี๋ยวนี้กล้าหวงตัวกับพี่เหรอ”“หยกก็ไม่เคยยอมไม่ใช่เหรอ พี่ภูมิบังคับขู่เข็ญทุกอย่าง ทำอะไรเอาแต่ใจตัวเอง บอกคนของพี่ให้จอดรถเดี๋ยวนี้ หยกจะลง”“หมดเวลาแล้วเด็กน้อย สามปีที่ผ่านมามันนานเกินไปแล้ว” ภาคภูมิจับคางที่เชิดสูงส่ายไปมาเบาๆ“พี่ภูมิหมายความว่ายังไง” บุษบันปัดมือเขาออกอีกครั้ง แล้วจิกสายตาดุเอาเรื่องมองเขา“ก็หมายความว่าถึงเวลาที่หยกจะต้องมาเ
