Share

มาลาณี13

last update Last Updated: 2025-01-02 08:00:22

5 เร่าร้อน

มาลาณีตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัวเตรียมพร้อมลงไปรับประทานอาหารตามที่แม่บ้านบอกไว้เมื่อคืน เด็กสาวระบายลมหายใจออกมาบางเบา เมื่อคืนพ่อเลี้ยงเสือปล่อยให้เธอพักผ่อนเต็มที่โดยไม่เข้ามากวน แต่นับจากคืนนี้เป็นต้นไป เขาคงทวงสิทธิ์ของผู้ซื้ออย่างคุ้มค่าแน่ๆ

ร่างสูงใหญ่ที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารก่อนแล้วทำให้มาลาณีชะงัก เด็กสาวสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่เพื่อเรียกกำลังใจให้ตัวเอง ก่อนก้าวสองเท้าบางเดินไปนั่งลงตรงกันข้ามกับเขา

พ่อเลี้ยงเสือนั่งกอดอกรอมาลาณีได้สักครู่แล้ว เมื่อเด็กสาวนั่งลงตรงข้าม ชายหนุ่มจึงโบกมือเป็นสัญญาณให้แม่บ้านและคนรับใช้ออกไปจากห้องรับประทานอาหาร

“กินให้หมด” ชายหนุ่มสั่งคนตรงหน้าด้วยเสียงเข้ม

“เผด็จการ” มาลาณีก้มหน้าบ่นเบาๆ กระนั้นก็ลงมือกินตามเขาสั่ง แต่กินไปได้แค่นิดเดียวเธอก็อิ่ม มันตื้อไปหมดพานทำให้กินอะไรไม่ค่อยลง

“อิ่มแล้วเหรอ”

“ค่ะ”

“ถ้าอิ่มแล้ว ฉันจะได้กินเธอ”

มาลาณีเงยหน้าขึ้นมองสบตาคนพูดทันที เด็กสาวขมวดคิ้วเรียวอย่างไม่เข้าใจ

“มานั่งตรงนี้ยายเด็กแรด”

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • หอมดอกร่านรัก   มาลาณี14

    พ่อเลี้ยงเสือจับส่วนปลายจี้ลงบนติ่งเนื้อสีแดงสด กดขยี้ให้ปลายลำเนื้อห้ำหั่นกับติ่งเนื้อสาวที่สั่นระริก“อ๊ะ! พ่อเลี้ยงขาเสียวเหลือเกิน อ๊ะๆ” มาลาณีเด้งสะโพกส่ายร่อน มือบางบีบขยำก้อนเนื้อเด้งหยุ่นของตนรุนแรง“หอม...ซี้ด!!!” พ่อเลี้ยงเสือครางซี้ดเมื่อเด็กสาวไม่ยอมแพ้ เธอแอ่นผืนเนื้อชุ่มฉ่ำเข้าหา ติ่งสาวที่ยื่นออกมาถูครูดกับปลายมนทู่ น้ำสวาทเอ่อซึมออกมาไม่ขาดสาย มาลาณีพร้อมยิ่งกว่าพร้อมที่จะโดนเขาสอดเสียบพ่อเลี้ยงเสือลากปลายลำรักลงมาจดจ่อตรงร่องสาว ขยับสะโพกดุนดันส่งส่วนปลายเข้าไปแหวกทางคับแคบก่อน ชายหนุ่มเอื้อมมือไปจับเอวคอดไว้แน่น“หอมจ๋า เธอคนเดียวเท่านั้น รับฉันไว้นะคนเก่ง”“อ๊า!!!” มาลาณีครวญคร่ำดื่มด่ำกับความใหญ่ยาวที่เคลื่อนเข้ามาในร่างกายช้าๆ เจ็บนิดๆแต่ทุกมิลลิเมตรที่ลำเนื้อครูดผ่านสร้างความกระสันเสียวจนเธอต้องแอ่นสะโพกค้างกึก!!!พ่อเลี้ยงเสือกระทุ้งกายสุดแรงในจังหวะสุดท้าย จนโหนกเนื้อปะทะกันแนบสนิท เขาจมจ่อมอยู่ในร่องรักสาวที่ทั้งดูดทั้งตอดไปทั่วลำกาย ชายหนุ่มหยุดนิ่งให้เด็กสาวได้ปรับตัว“อื้อ! พ่อเลี้ยงขา ขย่มหอมแรงๆส

    Last Updated : 2025-01-03
  • หอมดอกร่านรัก   มาลาณี15

    “มาหาหอมหรือคะ”“ใช่ค่ะ”“ใครกันคะ”“เธอบอกว่าเป็นคุณป้าของคุณหอมค่ะ”มาลาณีเผยยิ้มกว้างออกมาเมื่อได้ยินว่าใครมาหา แต่ทว่าเด็กสาวก็หุบรอยยิ้มลงแทบทันที เมื่อคิดได้ว่าป้าเป็นคนผลักไสเธอมาอยู่ในจุดที่ตกต่ำที่สุดในชีวิตมาลาณีเดินออกจากครัวอ้อมไปทางหลังบ้าน เพราะเด็กรับใช้บอกว่าคุณป้าของเธอรออยู่ที่ศาลาทรงแปดเหลี่ยมในสวนหลังบ้าน“ผมไม่รับเงินคืน หอมต้องอยู่กับผมจนครบกำหนดสองเดือน” เสียงเข้มติดดุเจือด้วยความไม่พอใจในน้ำเสียง ทำให้มาลาณีชะงักอยู่หลังพุ่มไม้ซึ่งไม่ไกลจากศาลาเท่าไรนัก เด็กสาวได้ยินเสียงสนนทนาของพ่อเลี้ยงเสือกับคุณป้าของเธอชัดเจน“อะไรกันคะพ่อเลี้ยงเสือ ดิฉันเอาเงินมาใช้หนี้คุณแล้ว คุณก็ต้องปล่อยหลานสาวฉันสิ ดิฉันไม่ได้ขายขาดหอมให้คุณนะ” คุณประภากล่าวอย่างไม่ยอมแพ้“แต่หอมยังอยู่ไม่ครบตามสัญญาที่เราตกลงกันไว้” พ่อเลี้ยงเสืออ้างสัญญาที่ตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้“พ่อเลี้ยงอย่าตุกติกสิ ในเมื่อดิฉันเอาเงินมาคืนให้คุณแล้ว นั่นหมายความว่าดิฉันไม่ได้เป็นหนี้คุณอีกต่อไป คุณต้องคืนหลานสาวดิฉันมา ฉันจะพาหอมกลับบ้าน”“ผ

    Last Updated : 2025-01-03
  • หอมดอกร่านรัก   มาลาณี16

    “เอาอย่างนั้นเหรอหอม”“ค่ะ ต่อไปนี้หอมจะดูแลรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในครอบครัวเอง คุณป้าจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก”“อืม...ก็ได้จ้ะ หอมว่ายังไงป้าก็ว่าอย่างนั้น กลับมาเหนื่อยๆ ดื่มอะไรให้ชื่นใจหน่อยนะจ๊ะ หอมชอบน้ำส้มนี่ เดี๋ยวป้าไปเอามาให้นะ”“ค่ะ ขอบคุณนะคะคุณป้า” มาลาณีถอนหายใจอย่างโล่งใจ เด็กสาวมองตามแผ่นหลังของผู้เป็นป้าแล้วยิ้ม เธอดีใจที่คุณป้าเข้าใจอะไรง่ายๆ บางทีการไม่ยึดติด และรู้จักปล่อยวางในครั้งนี้ อาจจะทำเธอและป้ามีความสุขมากขึ้น ไม่ต้องดิ้นรนเหมือนที่เป็นอยู่ในปัจจุบันมาลาณีรู้สึกมึนนิดหน่อยในตอนที่รู้สึกตัวขึ้นมาหลังจากที่นอนหลับไปนาน เด็กสาวขมวดคิ้วเรียวอย่างคนใช้ความคิด เธอนอนหลับอยู่บนโซฟาที่บ้านนี่นา แล้วที่นี่มันที่ไหน ทำไมถึงไม่คุ้นตาเอาเสียเลย“ตื่นแล้วเหรอจ๊ะหนูหอม” เสียงของชายสูงวัยที่เธอไม่เคยคุ้นทำให้มาลาณีขยับตัวเพื่อจะลุกขึ้นนั่ง และในตอนนี้เองเธอจึงได้รู้ว่า เธอกำลังนอนอยู่บนเตียงกว้างในห้องหับมิดชิด ร่างกายของเธอถูกพันธนาการไว้แน่นหนา“อะไรกันเนี่ย คุณเป็นใคร จับตัวหอมมาทำไม แก้มัดหอมเดี๋ยวนี้นะ” มาลาณีถ

    Last Updated : 2025-01-03
  • หอมดอกร่านรัก   มาลาณี17

    “ไม่! ได้โปรดปล่อยหอมไปเถอะ ฮึกๆ เสี่ยปล่อยหอมไปเถอะนะคะ หอมขอร้อง” มาลาณีสะอื้นไห้ ขอร้องเสี่ยประวิทย์อย่างน่าสงสาร เด็กสาวรับรู้ว่าเขาลุกจากเตียงไปแล้ว เขาคงเดินไปหยิบกรรไกรตรงไหนสักแห่งในห้อง เธอจึงรีบอ้อนวอนขอความเห็นใจ“หอมจะหาเงินมาใช้คืนเสี่ย ขอเวลาหอมหน่อยนะคะ หอมขอร้อง...เสี่ยอย่าทำอะไรหอมเลย ฮึกๆ ฮือๆ”น้ำหนักที่ทิ้งตัวลงบนเตียงใกล้ๆตัวทำให้เด็กสาวสะดุ้ง แล้วก็ต้องหวีดร้องเสียงหลง เมื่อเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ถูกตัดด้วยกรรไกร แล้วดึงให้ขาดออกจากร่างงามจนไม่เหลืออะไรติดตัวสักชิ้นแม้แต่ชุดชั้นใน“อย่านะ! ฮือออ อย่าทำอะไรหอมเลย หอมกลัวแล้ว กรี๊ด!!!”ร่างบางลวงตาถูกจับพลิกคว่ำ ใบหน้าสวยนองน้ำตาแนบไปกับที่นอน แขนยังถูกมัดไพล่หลังและข้อเท้าทั้งสองยังถูกมัดติดกันอยู่เหมือนเดิม ก้นงอนถูกยกลอยโด่ง ลอนสะโพกสวยขาวหนั่นแน่นทำให้คนมองน้ำลายสออยากกัดให้จมเขี้ยว กลีบเนื้ออวบอูมสีสวยยั่วยวนคนมองให้ก้มหน้าลงประชิดทันที“กรี๊ด!!!” มาลาณีร้องไห้ตัวสั่นงันงกด้วยความกลัว ขยะแขยงปากที่ประกบดูดติ่งเนื้อสาวของตนจนอยากจะกลั้นใจตาย เด็กสาวร้องไห้จนน้ำตาเปียกปอนผ้าปิด

    Last Updated : 2025-01-04
  • หอมดอกร่านรัก   มาลาณี18

    คนที่คร่อมร่างสาวโยกขย่มอย่างบ้าคลั่ง เขาสอดมือลงไปบีบขยำเต้าอวบจนเนื้ออวบปลิ้นออกมาตามง่ามนิ้วมือ นิ้วชี้และนิ้วโป้งบีบบี้คีบดึงจุกนมสาวอย่างมันมือ จังหวะกระแทกร่องสาวระรัวเร็ว ความคับแน่นแต่นุ่มลื่นทำให้เขาใกล้จะถึงจุดสุดยอดเต็มที ทว่าเด็กสาวไม่มีทีท่าว่าจะมีความสุขจากการถูกลำเนื้อของเขาตอกอัดเลยมาลาณีร้องไห้ราวกับจะขาดใจ เจ็บจุกไปทั่วท้องน้อย เสี่ยประวิทย์ขย่มเธอด้วยความรุนแรงจนน่ากลัว ราวกับว่าเขาไม่เคยเสพสมกับผู้หญิงมานาน แม้เขาจะป้ายเจลหล่อลื่นให้เธอแล้ว กระนั้นเด็กสาวก็ยังรู้สึกเจ็บแสบไปทั่วร่องรักปั้กๆๆๆเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้อง มันดังประสานกับเสียงร้องไห้โฮของเด็กสาว ร่างกายของเธอเขยื้อนเลื่อนไถลไปตามแรงตอกอัดของคนที่กำลังเสพสมร่างเธออยู่ แต่เขาก็ใช้เข่าเดินตามเพื่อตอกอัดกระทุ้งร่องรักเธออย่างไม่ปราณี มาลาณีร้องไห้ปิ่มว่าใจจะขาด เด็กสาวร้องไห้ราวกับคนเสียสติ ไม่มีความเสียว ไม่มีความสุข มีแต่ความเจ็บ เธอรู้สึกรังเกียจสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น และขยะแขยงตัวเองจนแทบอ้วก“หอม! อ๊าก!!!” เสียงครางกระหึ่มดังขึ้นในตอนที่ลำเนื้อแข็งร้อนกระทุ้งสุดแรงแทงลึก

    Last Updated : 2025-01-04
  • หอมดอกร่านรัก   มาลาณี19

    “ฉันไม่ได้ทำร้ายคุณประภา ถึงแม้ใจอยากจะบีบคอเขย่าให้หายโมโหก็ตามเถอะ” พ่อเลี้ยงเสือไถ่บ้านของมาลาณีคืนมาเสี่ยประวิทย์แล้ว เขาขู่คุณประภาไว้เยอะ ขู่จนป้าของเด็กสาวคงไม่กล้ามาวุ่นวายกับหลานตัวเองอีกแล้ว ส่วนเสี่ยประวิทย์นั้น ได้เงินคืนแถมดอกเบี้ยก้อนโต พ่วงด้วยสาวงามที่เขาเหม็นเขียวสองคนนั่น มันก็รีบตะครุบเอาอย่างไว เขาส่งข้อความหามัน และมาถึงที่นี่ก่อนที่มันจะทำอะไรผู้หญิงของเขา มันรีบตอบตกลงและเปิดประตูให้เขาเข้ามาหามาลาณี ส่วนมันก็ย้ายไปอีกห้องซึ่งมียายสาวเหม็นเขียวทั้งสองนั่นนอนเปลือยรออยู่ก่อนแล้ว“ตัวเองเป็นคนปล่อยเค้ามาเอง ยังมีหน้าจะไปทำร้ายคนอื่น” มาลาณีก้มหน้าต่อว่าคนที่กอดตัวเองอยู่“ฉันก็แค่อยากลองใจเธอ ว่าเธอจะขอร้องให้ฉันช่วยอะไรไหม”“หอมไม่กล้าขอร้องอะไรพ่อเลี้ยงหรอกค่ะ เพราะหอมรู้ดีว่าตัวเองอยู่ในฐานะอะไร หอมไม่มีสิทธิ์มีเสียงที่จะขอร้องอะไรกับใครเพื่อตัวเองหรอกค่ะ”“ปากดี” พ่อเลี้ยงเสือว่าไม่จริงจัง ชายหนุ่มก้มลงจุ๊บกระหม่อมสาวเบาๆ ก่อนจะเลื่อนไปกระซิบเสียงพร่าชิดใบหูเล็ก“เมื่อกี้เธอยังไม่เสร็จ”“หะ...หอมไม่รู้นี่คะว่าเป็นพ่อ

    Last Updated : 2025-01-04
  • หอมดอกร่านรัก   มาลาณี20

    “ยายเด็กแรด อยากกินล่ะสิ” พ่อเลี้ยงเสือจงใจทำให้เด็กสาวคลั่ง ด้วยการโยกลำกายเข้าออกช้าๆ เขาอยากโอ้อวดความใหญ่โตที่ทำให้เธอดิ้นพล่านได้ทุกครั้ง อยากให้เธอเห็นชัดๆว่าเวลามันเข้าออกในตัวเธอนั้นน่าดูขนาดไหน“หะ...หอมอยากกิน อยากดูดน้ำของพ่อเลี้ยง”“หึ! ไม่ให้!” พ่อเลี้ยงเสือจ้องหน้าเด็กสาว เขายิ้มอย่างเป็นต่อ“ใจร้าย อย่าให้ถึงทีหอมบ้างก็แล้วกัน”มาลาณีทำปากยื่นงอนๆ“เป็นศิษย์อย่าคิดล้างครู ไก่อ่อนอย่างเธอยังต้องหัดอีกเยอะหอม...”พูดจบพ่อเลี้ยงเสือโยกขย่มเข้าหาสุดแรง ชายหนุ่มตอกตรึงร่องรักสาวด้วยลำเนื้อท่อนยาวใหญ่ เสียงกรีดร้องแว่วหวาน เสียงครวญครางพร่ากระเส่าดังขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วงแรก แต่หลังจากนั้นเสียงคำรามโหยหวนก็ดังขึ้น ตามมาเสียงอ้อนวอนขอความปราณีจากตาเฒ่าตัณหากลับ พ่อเลี้ยงเสืออยากจะกลับคำที่เรียกที่เมียสาวว่าไก่อ่อนนัก มาลาณีไม่ใช่ไก่อ่อนเลย เธอเป็นไก่สาวที่จิกตอดได้อย่างเหนือชั้น ปากเล็กจิ้มลิ้มของเธอทำให้เขาแทบแดดิ้น จากที่ประกาศว่าจะดูดน้ำเมียสาวให้หมดตัว กลายเป็นว่าเขาถูกเธอรีดน้ำออกจากตัวจนแทบไม่เหลือหลอ...ร้ายนักยายเด็กแรด

    Last Updated : 2025-01-05
  • หอมดอกร่านรัก   บุษบง1

    1 ใครเจ็บ“พี่กริชปล่อยบัวนะ พี่จะพาบัวไปไหน” บุษบงพยายามขืนตัวไม่เดินตามแรงฉุดกระชาก แต่เธอสู้แรงของชายหนุ่มไม่ไหว จึงจำต้องสาวเท้าเดินเร็วๆตามแรงของเขาไปเรื่อยๆ“พี่กริช อย่าทำแบบนี้ บัวแต่งงานแล้วนะ บัวไปกับพี่ไม่ได้” บุษบงพยายามบอกเขาดีๆ เธอรู้ว่าเขาโกรธมากที่เธอยอมแต่งงานกับภาคภูมิ“พี่กริช!” บุษบงใช้มืออีกข้างทุบตีมือใหญ่ที่บีบข้อมือของเธอไว้แน่น กริชถอนหายใจอย่างหงุดหงิด ชายหนุ่มยอมหยุดหันกลับมามองใบหน้านองน้ำตาด้วยดวงตาแดงก่ำเพราะความโกรธ“จะแหกปากร้องทำซากอะไร อยากให้คนอื่นรู้เหรอว่าหนีตามชู้ไปในคืนเข้าหอ”“บัวไม่ได้หนีตามใคร พี่กริชต่างหากที่กำลังทำผิด มาลักพาตัวบัวออกจากห้องทำไม”บุษบงต่อว่าเขาด้วยเสียงสั่นเครือ เธอเข้าพิธีแต่งงานกับภาคภูมิเมื่อเช้า และงานเลี้ยงฉลองสมรสตอนค่ำเพิ่งจบลง เธอขึ้นมาอาบน้ำและเปลี่ยนชุดนอนก่อนเจ้าบ่าว เพื่อเตรียมตัวเข้าหอกับเขาในห้องสวีตของโรงแรม ขณะที่ภาคภูมิขอตัวพูดคุยกับเพื่อนๆต่อสักพักก่อนจะขึ้นมาหาเธอ แต่จู่ๆกริชซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของภาคภูมิก็เข้ามาในห้อง เขาฉุดกระชากเธอออกมาทั้งที่เ

    Last Updated : 2025-01-05

Latest chapter

  • หอมดอกร่านรัก   บุษบัน19

    ภาคภูมิจับลำเนื้อแข็งกร้าวยัดเข้าสู่โพรงสาวนุ่มแน่น เมื่อส่วนหัวแหวกกลีบสาวเข้าไปจนหมด ชายหนุ่มจึงโน้มตัวลงแนบชิด กอดรัดร่างภรรยาในท่าที่เธอนอนตะแคงงอเข่าอยู่ เขาขยับเท้ายืนมั่นคงบนพื้นเกร็งสะโพกกระทุ้งสุดแรงจนหน้าขาปะทะลอนสะโพกหนั่นแน่นดังตั้บ! ความคับแน่นที่ถูกเพิ่มแรงบีบรัดเพราะการนอนตะแคงหนีบไว้ ทำให้ชายหนุ่มเสียวจนขนหัวลุก“โอ้ววว หยกจ๋า ไปเร็วเลยนะทูนหัว พี่ไม่ไหวแล้ว”“อ๊าย! พี่ภูมิ!” บุษบันครางเสียงหลง เมื่อสามีสอดเสียบระรัว เข้าลึกสุดแรง ครูดออกสุดเสียว ร่างสาวในอ้อมกอดสั่นไหวไปตามแรงโจนจ้วงทะลวงลึกของเขา สองหนุ่มสาวครวญครางเสียงหลง ในตอนที่ต่างฝ่ายต่างพุ่งทะยานจนสุดกู่ ความเสียดเสียวทิ่มแทงจนหลุดลอยไปเยือนวิมานฉิมพลีพร้อมกัน“พี่ภูมิ!/หยกจ๋า!” หยาดน้ำคาวสวาททะลักทะลาย พุ่งฉีดเป็นสายจนเปียกเปรอะทั้งสองร่าง ความสุขสมแสนหวานห่อหุ้มสองร่างไว้แนบแน่น บุษบันเบี่ยงหน้าขึ้นมารับจูบดูดดื่มจากสามี ริมฝีปากนุ่มถูกบดจูบดูดดึงราวกับต้องการจะกลืนกินเธอไว้ทั้งตัว กระทั่งพายุแห่งความสุขสมสงบลง ภาคภูมิจึงยอมถอนจูบ ปล่อยให้ภรรยาได้หอบหายใจเอาอากาศเข้าปอด โดยที่เขาเองยัง

  • หอมดอกร่านรัก   บุษบัน18

    “ตาแก่มักมาก” บุษบันทำปากขมุบขมิบว่าสามี แล้วเลื่อนสองมือลงไปปลดเข็มขัดถอดกางเกงให้สามีอย่างรู้งาน ภาคภูมิยิ้มเอ็นดูคนช่างเอาใจ บุษบันอาจมีอิดออดเขินอายบ้างบางครั้ง แต่หญิงสาวไม่เคยขัดใจเขาเลยสักครั้ง มีเมียเด็กช่างเอาใจมันชุ่มชื่นหัวใจ ร่างกายก็กระชุ่มกระชวยแบบนี้นี่เอง ถ้าจะไม่ให้เขารักไม่ให้เขาหลงเมีย แล้วจะให้เขาไปรักไปหลงใครกันเล่า“เมียพี่น่ารักที่สุด” ภาคภูมิหอมขมับสาวหนึ่งที เขาวางมือคร่อมร่างภรรยาที่นั่งเอนกายเล็กน้อย โดยเธอค้ำยันมือไว้ด้านหลังเพื่อทรงตัวรอรับแรงกระแทกจากเขาบุษบันยกเท้าขึ้นเหยียบขอบโต๊ะ หญิงสาวก้มมองความใหญ่โตของสามีแล้วแลบลิ้นเลียริมฝีปากด้วยท่าทางแสนเซ็กซี่“คืนนี้ค่อยกินมันนะจ๊ะทูนหัว ตอนนี้พี่ขอก่อน” บุษบันเงยหน้าขึ้นมองค้อนคนรู้ใจ เขารู้ดีเกินไปแล้ว เธอคิดถึงรสชาติของมันจริงๆแหละ รสชาติที่เขาสอนให้เธอได้ลองลิ้ม แล้วเธอก็ติดใจเสียด้วย“จะกัดให้ขาดสองท่อนเลย” บุษบันกระซิบขู่ยิ้มๆ แล้วก็ต้องเบิกตากว้าง ห่อปากครางหวิวเพราะถูกสามีจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว“จะกัดจะขบพี่ก็ยอมหนูหมดแหละทูนหัว อูย...แน่นหนึบแบบนี้จะรัดพี่ให้หักค

  • หอมดอกร่านรัก   บุษบัน17

    “รักสิคะ แต่ตรงนี้ไม่ได้ค่ะ”“พี่ล็อกประตูแล้ว” ภาคภูมิเงยหน้าขึ้นบอกเบาๆด้วยเสียงกระเส่าสั่นพร่า“อื๊อ! พี่ภูมิอย่าดื้อสิคะ” แรงอันน้อยนิดของเธอหรือจะฉุดรั้งมือซุกซนของสามีได้ บุษบันสะดุ้งเฮือกเมื่อกลีบกุหลาบสาวถูกปลายนิ้วสอดแซะเข้าไปบดบี้ปุ่มเนื้อนุ่ม“พะ...พี่ภูมิ อืม...” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ บุษบันทุบบ่าสามีอย่างอ่อนใจ“หยกจ๋า พี่ขอกินนะ นะๆ” คนถูกทุบอ้อนเสียงหวาน บุษบันสบสายตาเว้าวอนของสามี หญิงสาวระบายลมหายใจเบาบาง ก่อนจะยอมพยักหน้าน้อยๆ ภาคภูมิยิ้มกว้างอย่างน่าหยิก เขารีบตลบชายกระโปรงของภรรยาขึ้น ดันต้นขาสองข้างให้แยกกว้างแล้วยกขึ้นไปวางพาดบนพนักเท้าแขนของเก้าอี้ บุษบันขยับสะโพกเปิดอ้าให้เขาอย่างรู้ใจมือของภาคภูมิสั่นน้อยๆตอนแหวกเป้ากางเกงในลายลูกไม้สีดำไปไว้ด้านข้างกลีบสาวอวบอูม ความฉ่ำวาวและสีสดของเนินนางทำให้ภาคภูมิตาพร่าน้ำลายสอ จะกี่ครั้งที่ได้เชยชม ชายหนุ่มก็รู้สึกตื่นเต้นตื่นตาตื่นใจทุกครั้ง“พี่ภูมิเร็วๆสิ” เมื่อสามีเอาแต่จ้องอย่างกับมองภาพสามมิติเพื่อจะค้นหาความจริงว่ามันคือภาพอะไร บุษบันผู้รอคอยจึงเร่งเร้าเสียงดุ“เด

  • หอมดอกร่านรัก   บุษบัน16

    “หยกรักพี่ภูมิค่ะ” ภาคภูมิยิ้มละมุน เขาก้มลงมอบจูบแสนหวานนุ่มนวลให้แก่เธอ จูบของเขาถ่ายทอดคำรัก ส่งผ่านทุกความรู้สึกที่เต็มตื้นและเอ่อท่วมท้นในหัวใจมอบให้แก่เธอ ความรักที่รอคอยจนแน่ใจและชัดเจนขึ้นทุกวัน ทำให้เขาตัดสินใจผูกมัดเธอไว้ โดยไม่รอเวลาที่เหมาะสม ก็ช่างปะไร...ใครจะว่าอย่างไรเขาไม่สน รักของคนอื่นจะนิยามว่าอย่างไรก็ช่าง แต่รักของเขาคือการได้ครอบครอง รักของเขาคือการได้เธอมาอยู่เคียงกาย และรักของเขาคือการได้เห็นเธอมีความสุขภายใต้การดูแลของเขา5 นกน้อย หรือพญานกร่างอรชรสมส่วนในชุดเดรสน่ารักสมวัยหิ้วปิ่นโตเดินผ่านประตูกระจกเลื่อนอัตโนมัติของตึกด้วยความมั่นใจ รอยยิ้มสดใสมอบให้พนักงานทุกคนที่เดินผ่านเธอแล้วโค้งคำนับด้วยความนอบน้อม ผู้คนในตึกห้าชั้นสไตล์โมเดิร์นแห่งนี้รู้จักเธอดีในฐานะภรรยาเจ้าของบริษัท“พี่ภูมิยังไม่ออกมาจากห้องประชุมอีกเหรอคะ” เมื่อขึ้นลิฟท์มาจนถึงชั้นห้า ซึ่งทั้งชั้นมีเพียงห้องทำงานของสามี ห้องประชุม และห้องรับรองแขกวีไอพี บุษบันเอ่ยถามผู้ช่วยเลขาส่วนตัวของเขาซึ่งนั่งอยู่หน้าห้อง“ยังเลยครับคุณหยก”

  • หอมดอกร่านรัก   บุษบัน15

    “นี่ไม่เชื่อพี่เหรอ”“ไม่เชื่อ”“แล้วทำยังไงถึงจะเชื่อ ต้องให้พี่คุกเข่าสาบานต่อหน้าเตียงไหม”“บ้า! ใครเขาสาบานต่อหน้าเตียง” บุษบันก้มหน้าซุกกับอกอุ่น แล้วอุบอิบว่าเสียงเบา สายตาจริงจังของเขาทำให้เธอประหม่า ไม่กล้าสบตาด้วย“ก็พี่นี่แหละ จะสาบานต่อหน้าเตียง เมื่อกี้ก็เอากันบนเตียง มีเตียงเป็นพยาน ทีนี้ก็จะสาบานว่ารักจริงต่อหน้าเตียง ให้เตียงเป็นพยานความรักของพี่ที่มีต่อหยก”บุษบันถอนหายใจเบาๆ คนบ้าจะทำอะไรให้มันสวีตหวานแหววหน่อยไม่ได้หรือไร ทำไมเขาถึงชอบวกเข้าแต่เรื่องบนเตียงนักนะ“หยก” ภาคภูมิเชยคางคนที่เอาแต่หลบตาเขาให้เธอเงยหน้าขึ้นมาคุยกันดีๆ“สามปีที่พี่หายไปจากชีวิตหยก เพราะพี่อยากพิสูจน์ว่าความรู้สึกที่มีต่อหยกนั้นไม่ได้ฉาบฉวย พี่อยากรู้ว่าหากไม่มีหยกอยู่ข้างกายแล้วพี่จะอยู่ได้ไหม”“ก็เห็นอยู่ได้ มีความสุขดีนี่คะ มีผู้หญิงสวยๆล้อมหน้าล้อมหลังอย่างกับแมลงวันตอมอึ๊” บุษบันทำหน้างอนๆเหน็บเบาๆ“ผู้หญิงพวกนั้นเป็นเพียงส่วนประกอบในการลองใจเท่านั้น ไม่มีใครแทนที่หยกของพี่ได้ วันนี้พี่ตัดสินใจแล้วว่าพี่จะเอาหยกมาเป็นเมีย เ

  • หอมดอกร่านรัก   บุษบัน14

    “ซี้ด! หยกจ๋า เด็ดดวงจริงๆ อู้ววว...” ภาคภูมิจับตาดูกลีบเนื้อสาวแดงก่ำที่หุบเข้าในตอนที่เขาสอดใส่กระทุ้งลึก และรูดรั้งครูดดึงเขาไว้ในตอนถอดถอนลำเนื้อออก เนินเนื้อสาวฉ่ำวาวเต็มไปด้วยน้ำสวาทของเธอและเขาผสมปนเปกันไปหมด สีแดงจางๆที่ปะปนออกมาด้วยทำให้หัวใจหนุ่มพองโต ...เพราะมันตอกย้ำให้เขาได้รู้ว่าเธอเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว“หยกจ๋า โอย...พี่รักหนูเหลือเกิน อยู่กับพี่ เป็นของพี่ตลอดไปนะทูนหัว” ภาคภูมิพร่ำเพ้อขณะเสือกไสลำกายเข้าสู่โพรงรักอุ่นอ้าวอย่างรุนแรง การที่ต้องอดทนมานานไม่เป็นผลดีกับเขา เขาต้องการเธอ ต้องการมากเหลือเกิน“พี่ภูมิ หยกเจ็บ อ๊าย!” บุษบันเอ่ยบอกเขาด้วยน้ำเสียงแผ่วพร่า เธอทั้งเสียว ทั้งเจ็บจุกไปหมดแล้ว เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกไหนมันมากมายกว่ากัน แต่ที่แน่ๆเธอไม่อยากให้เขาหยุด“ไม่ไหวแล้วหยก เสียวไปทั้งลำเลย ซี้ด... ไปพร้อมพี่นะ” ภาคภูมิขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน กระชับเอวบางในมือไว้มั่น ก่อนจะสะบัดสะโพกโยกลำกายเข้าสู่โพรงรักฉ่ำน้ำจังหวะถี่กระชั้น เสียงครางหวีดหวิดของบุษบันเร่งเร้าอารมณ์ให้ลุกโชน ยิ่งเธอกระดกสะโพกโยกดันกลับมา ภาคภูมิก็ยิ่งฮึกเหิม ชายหนุ่ม

  • หอมดอกร่านรัก   บุษบัน13

    “ไม่ว่าจะโดนมากี่คน พี่จะลบรอยไอ้ชาติชั่วทุกคนที่มันบังอาจมาเอาของของพี่” ร่างสูงใหญ่ขยับตัวลงมานั่งตรงกลางระหว่างขาเรียว ภาคภูมิจับสองขาแบะอ้าออก เขารูดกางเกงลงพร้อมเกี่ยวกางเกงในของตนลงไปแค่พอให้แก่นกายได้โผล่พ้นออกมาบุษบันดิ้นสุดแรง หญิงสาวพลิกกายหลุดจากมือที่จับต้นขาของเธอไว้ เธอรีบคลานหนีเขา แต่ไม่ทันมือแข็งแรงที่จับข้อเท้าเธอไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะหนีได้พ้นภาคภูมิลากร่างสาวกลับมา แล้วโถมทับเธอไว้ในท่านอนคว่ำ เขาใช้หัวเข่าดันต้นขาขาวแยกกว้าง มือหนึ่งจับส่วนหัวของลำเนื้อจี้ลงตรงร่องรักสาว วงแขนแกร่งกอดรัดเอวคอดไว้แน่น“ปล่อยนะ! หยกไม่ยอม อย่าทำ! อ๊ะ!” บุษบันเบี่ยงหน้ากลับไปต่อว่าเสียงสั่น หญิงสาวเจ็บแปลบเมื่อรับรู้ถึงส่วนหัวของลำเนื้อร้อนผ่าวที่สอดเข้ามาในร่องรักของเธอเพียงนิด“หยกไม่ยอมแล้วไง พี่จำเป็นต้องเชื่อฟังเหรอ อื้ม!” ภาคภูมิกอดเอวบางไว้แน่น ก่อนกระดกสะโพกตอกอัดสุดแรงฝ่าเยื่อพรหมจรรย์จนฉีกขาด“กรี๊ด!!!” บุษบันผวาเฮือก ใบหน้าสวยเชิดสูง กรีดร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บแปลบ ร่างสาวเกร็ง และสั่นสะท้านด้วยความเจ็บปวดอย่างที่สุด สองมือขยุ้มผ้าปูท

  • หอมดอกร่านรัก   บุษบัน12

    “อะไร” คนขี้หวงถามยียวน“นั่นมันโทรศัพท์ของหยกนะ”“เดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่”“พี่ภูมิ!” คนไม่อยากได้ของใหม่ตวาดแหว“อยู่ใกล้กันแค่นี้ เรียกเบาๆก็ได้”“คนบ้า! ทำไมถึงเอาแต่ใจแบบนี้ หยกไม่อยากได้อะไรจากพี่ภูมิทั้งนั้น เกลียดๆๆ เกลียดที่สุด” บุษบันรัวกำปั้นน้อยทุบตีคนเอาแต่ใจอย่างเหลืออด ภาคภูมิถอนหายใจแรง ชายหนุ่มจับข้อมือสองข้างของหญิงสาวไว้แน่น ภาคภูมิจ้องใบหน้าเด็กสาวในวันวานด้วยสายตาดุ“เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้นแหละ”“กรี๊ด!!!” บุษบันกรีดร้องเสียงหลง เมื่อถูกคนที่อุ้มเธอลงจากรถโยนเธอลงบนเตียงในห้องนอนที่เธอเคยนอนร่วมเตียงกับเขาเมื่อสามปีก่อน“ถอดเสื้อผ้าออก” คนหึงแรงตะคอกสั่งเสียงดัง“ไม่!” บุษบันกำคอเสื้อของตนไว้แน่น แล้วกระถดกายหนีไปจนเกือบชิดหัวเตียง“ดื้อเหรอ มานี่” ภาคภูมิกระโจนขึ้นเตียง ปล้ำถอดชุดนักศึกษาออกจากร่างสาว“อย่านะ พี่ภูมิ! ไอ้คนบ้า กรี๊ด!” บุษบันถูกคนที่มีแรงเยอะกว่ากระชากสาบเสื้อจนกระดุมหลุดทั้งแถว เปิดเผยนวลเนื้อขาวผ่อง และเนินอกอวบอิ่มเบียดชิดภายใต้บราเซียร์สีหวาน สายตาคู

  • หอมดอกร่านรัก   บุษบัน11

    “ชู่ว์! อยู่นิ่งๆสิ ขยับแบบนี้มันเสียวนะ” ภาคภูมิบอกเสียงกระเส่า เขากอดร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นไว้แน่น สะโพกเต่งตึงนั่งทับอยู่บนตักแกร่ง อะไรๆของเขาที่มันเกิดปฏิกิริยาคึกคักตั้งแต่เห็นหน้าเธอแล้ว ยิ่งตื่นตัวหนักเข้าไปอีกเมื่อเธอดีดดิ้นทับมันอยู่“ก็ปล่อยสิ หยกจะกลับบ้าน”“ก็กำลังจะพากลับบ้านไงล่ะ บ้านของเรา” บุษบันเอี้ยวตัวกลับมามองหน้าเจ้าของตักที่เธอนั่งทับอยู่ หญิงสาวมองหน้าเขาด้วยสายตาไม่พอใจ“หยกไม่ใช่ผีต้นมะขามที่พี่ภูมิอยากได้ตอนไหนก็มาดักฉุดเอาข้างทางแบบนี้นะ” เสียงหวานสูงปรี๊ดทำให้ภาคภูมิยิ้มเอ็นดู ชายหนุ่มยกมือขึ้นหมายจะแตะแก้มเนียน แต่ถูกหญิงสาวปัดออกสุดแรง“ไม่เจอกันหลายปี เดี๋ยวนี้กล้าหวงตัวกับพี่เหรอ”“หยกก็ไม่เคยยอมไม่ใช่เหรอ พี่ภูมิบังคับขู่เข็ญทุกอย่าง ทำอะไรเอาแต่ใจตัวเอง บอกคนของพี่ให้จอดรถเดี๋ยวนี้ หยกจะลง”“หมดเวลาแล้วเด็กน้อย สามปีที่ผ่านมามันนานเกินไปแล้ว” ภาคภูมิจับคางที่เชิดสูงส่ายไปมาเบาๆ“พี่ภูมิหมายความว่ายังไง” บุษบันปัดมือเขาออกอีกครั้ง แล้วจิกสายตาดุเอาเรื่องมองเขา“ก็หมายความว่าถึงเวลาที่หยกจะต้องมาเ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status