บทที่ 19 งอนและต้องง้อ หลังจากเพื่อนๆของเอลกลับกรุงเทพกันก็เหลือผมน้องเขยเจนิสและไอ่คราม “พี่จัสไปกินข้าวกันค่ะ ระฟ้าไปกินข้าว”เอลเดินมาตามผมกับระฟ้า “เหอะ😒” “เป็นอะไรไปค่ะ” “ไม่มีอะไร!!! ไปกันเถอะน้องเคยเราไปกินข้าวกัน”ผมพูดจบเดินกระแทกเท้าไปยังตะอาหารทันที “เป็นอะไรของเขาเนี่ยยย..” ระหว่างนั่งทานข้าวผมกับระฟ้าเราแทบไม่คุยกับ3คนนั้นเลย ก็คนมันน้อยใจสิครับน้องสาวแท้ๆดุแถมแฟนตัวเองยังไม่เข้าข้างอีก “น้องเขยลองชิมอันนี้ดูสิอร่อยมากเลยนะ” “ขอบคุณครับพี่ชาย” “เออ...พี่จัสลองชิมอันนี้ดูสิค่ะ” “.........”ผมไม่ตอบเอลแถมยังทำหน้าน้อยใจสุดๆ “อะนี่กินสิ”เจนิสตักแกงให้กับระฟ้า “อืมม...” “ไม่ไหวกับพวกนาย2คนแล้วนะ จะงอนอะไรหนักหนาเนี่ย!!!” “เออ...เจนิสใจเย็น เอาแบบนี้ไหมเดียวพี่กลับก่อนแล้วพวกเธอค่อยกลับพรุ่งนี้”ครามพูดพลางหยิบกระเป๋าขึ้นมา “ไม่ต้องค่ะพี่คราม นอนที่นี้เถอะค่ะอีกอย่างนี้ก็ดึกมากแล้ว”
บทที่ 20 แต่งงานกับพี่ไหม ผมจะเดินไปหยิบของในห้องแต่เกิดได้ยินทั้งเจนิสและเอลคุยกัน “ฉันยอมเพราะฉันรักพี่จัสและอีกอย่างที่พี่จัสทำแบบนั้นเพราะเขาแค่น้อยใจหนิ” “แสดงว่าต่อให้พี่จัสงอนแก แกก็จะยอมง้อใช่ไหม” “ใช่ ฉันยอม😊” คำพูดของเธอทำให้ผมดีใจมากๆ เธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากจริงๆ มันเลยทำให้ผมหายงอนเธอไงหล่ะครับวันเผา วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่จะเอลจะได้ส่งพ่อของเธอ วันนี้เธอดูไม่ค่อยสดใสสักเท่าไหร่แต่ผมก็เข้าใจได้ แต่จริงๆทั้ง 5วันที่ผ่านมาผมเห็นเธอแอบร้องไห้คนเดียวอยู่ทุกวัน ผมอยากจะเข้าไปปลอบ แต่ผมก็เข้าใจเธอเพราะว่าเธอคงไม่อยากให้ใครเห็นเธอในสภาพนี้ “ไม่ต้องห่วงฉันกับลูกนะ ฉันสัญญาจะไม่ร้องไห้ ฮื่อๆๆ....แต่วันนี้ขอวันเดียวนะ ฮื่อๆ...ถ้าชาติหน้ามีจริงขอให้คุณกับฉันกลับมาเจอกันอีกนะคะ”คุณแม่แทบจะยืนไม่ไหวจนพี่ชายของคุณแม่ต้องมาประคอง“พ่อคะ พ่อไม่ต้องห่วงแม่นะคะหนูจะดูแลแม่เอง 🥹”เธอพูดกับรูปถ่ายพ่อของเธอ “สวัสดีครับคุณพ่อ ผมจัสแฟนเอลนะครับ ผมสัญญาว่าผมจะดูแลเอลกับคุณแม่เองครับคุณพ่อไม่ต้องห่วงนะ
บทที่ 21 แขกไม่ได้รับเชิญ “ครับ พี่ลิต้า” “กลับมาแล้วใช่ไหม” “ใช่ครับ” “พอดีพี่มีเอกสารให้จัสดูหน่อย” “อ่อ ได้สิครับแล้วให้ผมไปเอาที่ไหนครับ” “ตอนนี้พี่อยู่ข้างนอกเราอยู่แถวไหน” “ผมอยู่คอนโดครับ” “โอเค เดียวพี่เอาไปให้ที่คอนโดนะ” “โอเคครับ” ผมวางสายจากพี่ลิต้า ก็รีบลงไปที่ซุปเปอร์เพื่อที่จะซื้อของและลงไปรอพี่ลิต้าด้วย “วันนี้จะทำอะไรดีน้า” “โอเคอันนี้ดีกว่า”ผมหยิบเนื้อและกุ้งมากครับ ว่าจะทำข้าวผัดมันเนื้อกับต้มยำกุ้งสะหน่อย “อันนี้ด้วยดีกว่า”หยิบไข่กับไก่มาด้วยครับ ทอดไข่และปีกไก่สะหน่อยก็ดีนะ ว่าแต่ 2 คนมันไม่เยอะเกินไปใช่ไหม ผมเลือกของเสร็จก็รีบมาจ่ายเงินทันที และออกมารอพี่ลิต้าด้านนอกทันที ปิ้นๆ เสียงแตร่รถดังขึ้น รถยนต์คันนึงมาจอดตรงหน้าของผม “พี่ลิต้า สวัสดีครับ” “สวัสดีจ้ะ นี่จ้ะเอกสาร”พี่ลิต้ายื่นเอกสารมาให้กับผม “ขอบคุณครับ” “เออ...แล้วนี่จัสกำลังทำอะไรเหรอ”
บทที่ 22 ผู้หญิงด้วยกันเขาดูออก ผมถึงกับรีบกลืนน้ำลายทันที ก็เมื่อกี้เธอก็ยังเรียกผมว่าที่รักหนิ แถมผมกับเธอเป็นแฟนกันทำไมจะเรียกที่รักกันไม่ได้ “ก็เอลไงที่รักของพี่ พี่ก็ที่รักของเอล”ผมรีบไปนั่งข้างเธอแล้วเอานิ้วชี้จิ้มไปที่ไหล่ของเธอ “พี่จัสเอลเจ็บนะ😒” “โอ้ๆพี่ขอโทษ” “แล้วโกรธพี่เรื่องอะไรค่ะ”ผมทำหน้าอ้อนสุดๆ เพื่อเธอจะใจอ่อน “เอลไม่ได้โกรธเอลแค่โมโห!!!” “โมโหพี่เรื่องอะไรค่ะ บอกพี่ได้ไหม” “โมโหพี่ที่พี่ชวนพี่ลิต้ามาทานข้าว พี่ไม่รู้เหรอว่าเธอคิดยังไงกับพี่!!! แถมพี่เขาก็รู้หนิว่าหนูไม่ใช่น้องสาวของพี่ยังจะพูดอีกน้องสาวๆๆ!!!” อึก อึก ผมถึงกลับกลืนน้ำลายทันทีเพราะเธอดูโมโหมากจริงๆ“พี่ลิต้าเขาไม่ได้คิดอะไรกับพี่หรอกเราคิดมาก”“ผู้หญิงด้วยกันเขาดูออกค่ะ พี่อะเมื่อไหร่จะดูออกสักที😒”“ไม่มีอะไรหรอกน่า เอลอย่าคิดมากเลยนะ”“เอลไม่ได้คิดมากค่ะ เอลพูดความจริง”“พี่จะบอกนะ ว่าในสายตาพี่ตอนนี้มีแค่เอลคนเดียวเอลคนเดียวจริงๆ ต่อให้มีผู้หญิงมาแก้ผ้าตรงหน้าพี่ก็ไม่เอา”“จริงนะคะ”“จริงสิ
บทที่ 23 พี่รหัส หลังจากทุกอย่างเรียบร้อยผมก็กลับมาฝึกงานเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือโดนดุไปเยอะ เพราะผมลาบ่อยเกินไป มันเลยทำให้ผมต้องเพิ่มชั่วโมงการฝึกงานเยอะขึ้นกว่าคนอื่น “หลังจากนี้ห้ามลาแล้วนะ” “ครับ” “แต่ถ้าให้ผมแนะนำคุณควรจะอยู่ทำโอที เพราะถ้าเกิดชั่วโมงในการฝึกงานของคุณไม่พอคุณอาจจะไม่ผ่านก็ได้นะ” “ครับหัวหน้า” และนี้คือเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผมเจอกับเอลน้อยลง แต่เอลก็เข้าใจผมดีครับว่าผมลาไปเยอะ เลยต้องทำงานชดใช้ “เอลวันนี้พี่คงไปรับเอลไม่ได้จริงๆนะ” “ไม่เป็นไรค่ะ เอลเข้าใจพี่จัสทานอะไรยังค่ะ” “ยังเลยอะ เอลหล่ะ” “เอลทานเรียบร้อยแล้วค่ะ เอลไม่กวนแล้วค่ะ พี่จัสตั้งใจฝึกงานนะคะ” “ครับ” เห้อออ...ผมไม่ได้เจอเอลมาเกือบ 4 วันแล้วต้องอยู่ทำโอทียาวๆอีกหลายวัน “จัสกินไรไหมเดียวพี่ไปซื้อมาฝาก” “ไม่เป็นไรครับพี่ลิต้า เดียวผมสั่งในแอปเอา” “โอเค นั้นพี่ออกไปหาไรกินก่อนนะ” “ครับ” ไม่นานพี่ลิต
บทที่ 24 ครั้งแรก เอล ฉันกับพี่จัสไม่ได้เจอกันหลายวัน แต่ฉันก็เข้าใจเพราะที่เป็นแบบนี้เพราะฉันไง พี่จัสต้องลางานเพื่อที่จะมาช่วยงานศพของพ่อ “เอล!!!” “อ้าวพี่เบสมากับใครค่ะ” “มากับพี่ฟางหนะ” “สวัสดีค่ะพี่ฟาง” “สวัสดีจ้ะ”ฉันกับพี่เราเป็นสายรหัสกัน แต่ถ้าเอาจริงๆก็ไม่ได้สนิทกันเท่าไหร่หรอกเพราะพี่เบสเขาติดแฟนหนักมาก (ฟางเป็นแฟนกับพี่เบสนะคะ)“เลิกกี่โมงกลับพร้อมพี่ไหม”พี่ฟางเอ่ยถามฉัน“อีก5นาทีค่ะ ไม่เป็นไรค่ะพี่ฟางมันอยู่คนละทางกัน😊”“ไม่เป็นไรพี่ไปส่งได้”“ไม่เป็นไรค่ะ เอลเกรงใจ”“เอางั้นเหรอ”“ค่ะ”“โอเค ที่รักเดียวเค้าไปเอารถมานะที่รักรอหน้าร้านนะ”“ครับ”แมนจริงๆ เลยพี่ฟางเนี่ย..มันเลยทำให้ฉันกับพี่เบสเดินออกมาพร้อมกัน และพี่เบสก็ใจดียังถามซ่ำอีกว่าจะให้เขาไปส่งไหม แต่ฉันเกรงใจจริงๆ“เอล!!!”สักพักฉันได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนั้นก็คือเสียงของพี่จัส กะมาเซอร์ไพรหล่ะสิ แต่ดูจากสีหน้าแล้วเหมือนกับไม่พอใจอะไรสักอย่าง“อืม แล้วเมื่อกี้ใครเหรอ😒”นี่แหละคือเหตุผลทำไมหน้าไม่รับแขก ถึงปากจะบอกว่าไม่หึงก็เถอะ แ
บทที่ 25 เธอทำเพื่อผม ผมรู้สึกผิดมาที่ตวาดใส่เอล รู้ตัวอีกทีก็เห็นเจ้าตัวไม่หันมามองหน้าแถมยังน้ำตาคลอ“พี่จัสเอลไม่ได้อยากทะเลาะกับพี่ลิต้าเลย พี่เขาเริ่มก่อนพี่ก็เห็น แต่พี่กลับมาขึ้นเสียงแถมยังตวาดใส่เอลอีก🥹”คำพูดของเธอมันจริงที่สุดเลยครับผมนั่งอยู่ในรถผมดูออกว่าเอลไม่ได้เริ่มก่อนเลยด้วยซ่ำ พี่ลิต้าตั้งหากที่เริ่มก่อนแต่จะให้ผมว่าเขามันก็ยังไงอยู่ผมเลยหันไปดุเอลแทนระหว่างทางผมคิดถึงคำพูดของเอลว่าเอลก็เหนื่อยเหมือนกันเหนื่อยไม่น้อยกว่าผมเลยด้วยซ่ำเผลอๆอาจจะมากกว่าผมอีก เธอต้องตื่นมาทำแซนวิช ไปเรียนอีกแถมยังต้องมาเซิร์ฟอีกเป็นผม ผมทำไม่ได้แน่ๆเลยครับผมหันไปมองอีกทีก็เห็นเอลแอบหลับไป เธอเหนื่อยมากจริงๆแล้วยังมาเจอเรื่องแบบนี้อีก เห้อผมมันแย่จริงๆเลยครับ🥺 พูดแล้วน้ำตามันจะไหล่“พี่จัสสส กลับมาแล้วเหรอออ”“อืม”“เป็นไรเนี่ยยย ใครทำพี่ชายของหนูหน้ามุ้ยขนาดนี้”“จะขออะไรว่ามา”เจนิสต้องมาขอผมไปนอนกับระฟ้าอีกแน่ๆ“คือออ...หนูขอไปนอนกับระฟ้านะพี่ พอดีพี่ครามเขาไม่อยู่อะ”“อืม อย่าลืมหล่ะ”ผมจะบอกน้องมันทุกครั้งว่าอย่าลืม อย่าลืมของผมหมายถึงอย่าลืมป้องกันหล่ะ“เดียวหนะพี่เป็นอ
บทที่ 26 ถึงเส้นชัย 20+ “เอลหยุดมันไม่ได้แล้วค่ะ”เธอพูดจบผมก็ต่อเลยครับ ผมเองก็ห้ามตัวเองไม่ได้แล้วจริงๆ ผมอุ้มเธอลงบนเตียงก่อนที่จะปลดกระดุมเสื้อออกที่ละเม็ดละเม็ด มันเผยให้เห็น ชั้นในสีชมพูอ่อนขับกับสีผิวสุดๆ “รู้ไหมว่าพี่ต้องอดทนแค่ไหน”ผมพูดผมก่อนจะจูบลงบนเนินอกของเอล “อื้อ อื้อ...”ผมเริ่มปลดตะขอเสื้อในออกได้ด้วยมือเดียว มันทำให้ผมยิ่งหลงใหลเธอมากขึ้น เต้านมทั้งสองข้างมันเต็มไม้เต็มมือของผม แล้วยิ่งลูกเชอร์รี่ตรงกลางมันช่างน่ากินสะจริงๆ “ของดีอยู่กับตัวแล้วแท้ๆ” “พี่จัสพูดเหมือนไม่เคยเจอทั้งๆที่ตัวเองปลดตะขอได้ด้วยมือเดียว”5555ก็จริงของเธอแหะ “ก็...มันสวยกว่าทุกคนหนิ”ผมเริ่มที่จะใช้ปากก้มลงดูดเต้านมทั้งสองข้างและใช้อีกมือนึงลวงไปยังกางเกงของเธอ “อืออ..อ่าส์....”เธอเริ่มส่งเสียงร้องออกมา มันทำให้ผมฟินยิ่งขึ้น “อือออ~~~พะพี่จัสสอ่าส์~”ผมเองก็เริ่มจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน เลยจับอน้าคอนดาของตัวเองออกมาแล้วเขี่ยไปมาตรงกางเกงในของเอล “อ่าส์ อ่าส์~~”ผมถอดกางเกงในของเอลออกจา
บทที่ 33 เด็กดีของพี่แค่คนเดียว โอ้ยยย...รู้สึกปวดหัวมากๆ ฉันตื่นมาก็เจอคุณหมอและพี่ๆพยาบาลเต็มไปหมด “คนไข้เป็นไงบ้างครับ” “ปวดหัวนิดหน่อยค่ะ” “คนไข้นอนพักผ่อนก่อนนะครับไม่ต้องคิดอะไรมาก” “ค่ะ” “หมอค่ะ”พยาบาลคนนึงหันไปเรียกหมอ “คนไข้ที่โดนตีหัว2วันก่อนกลับมาจำเหตุการณ์ได้แล้วนะคะ” “อ่อครับ เดียวผมตามไปนะครับ” “ค่ะคุณหมอ” “คนไข้นอนพักผ่อนก่อนนะครับ” “ค่ะ”ฉันพูดจบก็มีบุรุษพยาบาลมาเข็นฉันไปยังห้องพักทันที “อะ อืออ....”ฉันตื่นมาก็เห็นคนมากมายอยู่ในห้องของฉัน “เอล....เป็นไงบ้างง”พี่จัสเหมือนกับคนไม่ได้นอน น่าสงสารจัง “เออ..คุณเป็นใครค่ะ?”แต่ฉันอยากจะแกล้งลองใจพี่จัสสักหน่อย ถ้าเกิดฉันจำอะไรไม่ได้จริงๆพี่จัสยังจะอยู่ข้างฉันอีกไหม หลังจากที่พี่จัสขอแยกตัวไปหาคุณหมอฉันเลยต้องบอกความจริงกับทุกคน “คุณพ่อค่ะ” “ว่าไงลูก” “ก่อนอื่นหนูต้องขอโทษคุณพ่อก่อนนะคะ” “จะขอโทษพ่อทำไม
บทที่ 32 คนที่ไม่รู้จัก โรงพยาบาล ผมรีบพาเอลมาโรงพยาบาลทันที เพราะสิ่งที่พี่ลิต้าทำมันมากเกินไป “เป็นเพราะผมแท้ๆ” “จัสนายไม่ผิดคนที่ผิดคือลิต้า” สิ่งที่พี่ลิต้าทำกับเอลก็คือเขาหยิบแจกันที่อยู่ในห้องพร้อมกับฟาดบนหัวเธออย่างแรง “เอลพี่ขอโทษ” “เป็นไงบ้าง”ไอ่ครามวิ่งหน้าตาตื่นมาหาผม “หมอยังไม่ออกมาเลยว่ะ” “อืม เอลต้องปลอดภัย แล้วมึงจะเอายังไงต่อกับพี่ลิต้า” “กูจะเอาเรื่องเขาให้ถึงที่สุด กูยอมไม่ได้จริงๆ” “อืม” ผมไม่มีวันให้อภัยพี่ลิต้าและลาตาเด็ดขาดจะโกรธจะเกลียดผม ผมไม่ว่าแต่อย่ามาทำแบบนี้กับคนที่ผมรัก ไม่นานคุณหมอก็เดินออกมา “คุณหมอครับแฟนผมเป็นไงบ้าง” “แฟนคุณปลอดภัยแล้วครับ” “เห้อออ....”ทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นต่างพากันโล่งอก ผมโทรไปเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้กับคุณแม่ของเอลฟังท่านไม่โกรธผมแถมเข้าใจผม ยิ่งทำให้ผมรู้สึกเสียใจมากขึ้นจริงๆส่วนเจนิสพอรู้ข่าวก็รีบบินมาภูเก็ตทันที พ่อผมก็เช่นกัน
บทที่ 31 ขวาร้ายซ้ายดี เอล พี่จัสขึ้นไปตามยัยนั้นนานแล้วนะ ทำไมยังไม่ลงมา ตาฉันก็ยิ่งกระตุ้กอยู่ด้วยแล้วดันกระตุ้กแต่ข้างขวาด้วยซิ “เป็นอะไรไป”พี่เจหันมาถามฉัน “รู้สึกมันต้องมีเรื่องแน่ๆเลยค่ะพี่เจ” “เออ..เอลขอขึ้นไปตามพี่จัสหน่อยนะคะ” “ให้พี่ไปเป็นเพื่อนไหม” “ไม่เป็นไรค่ะ” พี่เจดูเป็นคนดีมากเขาใจดีกับฉันที่สุดในทริปนี้ อาจจะเป็นเพราะเขาเป็นเพื่อนกับพี่จัสก็ได้ “ชั้นไหนนะ”ฉันยืนมองตัวเลขสักพัก “เอล!!!” “พี่คราม” “อิ่มแล้วเหรอ แล้วไอ่จัสหล่ะ” “เออ...พี่ครามค่ะช่วยขึ้นไปเป็นเพื่อนเอลหน่อยได้ไหม” “ได้สิ ว่าแต่มีอะไรป่าว” “คือพอดีพี่จัสขึ้นไปตามผู้หญิงคนนึงนานแล้วค่ะ” “ลาตาเหรอ” “ใช่ค่ะ พี่ครามรู้ได้ไงค่ะ” “ก็ไอ่จัสมันชวนพี่ไปด้วยแต่พี่ติดงานอยู่” “อ่อค่ะ” ฉันกับพี่ครามเราตรงไปห้องลาตาทันที ห้องที่ฉันอยู่กับห้องของยัยลาตาอยู่คนละชั้นกันด้วยซ่ำ
บทที่ 31 สระสำหรับคนรักกัน 20+ ผมเปิดประตูห้องเข้ามาห้องสวยมากกกก แถมมีสระว่ายน้ำให้อีก นี้มันโรงแรม10 ดาวชัดๆ “โห...สวยมากกก” “ใช่สวยมาก” “พี่จัสเอลอยากเล่นน้ำค่ะ” “อืมเอาสิ” เอลดูดีอกดีใจเธอรีบไปเปลี่ยนชุดแล้วกระโดดลงสระทันที “พี่จัสมาเล่นด้วยกันสิค่ะ” “อืมๆเดียวพี่ตามไป”ผมรีบเปลี่ยนชุดและกระโดดลงน้ำตามเธอไป ตู้ม!!!! “😳”“เป็นอะไรค่ะพี่จัส”“ทำไมเราแต่งตัวแบบนี้”“แบบไหนค่ะ”เธอใส่ทูพีชสีดำสนิทซึ่งมันทำให้เธอเซ็กซี่มากกกกกกก“มันเซ็กซี่มากกก มานี้!!!”ฟึ่บบบ....ผมเลยลากเธอเข้าหาผม“จะยั่วพี่เหรอหื้มมม”“ใช่ค่ะ เอลใส่มายั่วพี่นั้นแหละ”“หึ แล้วรู้ไหมถ้าใส่มายั่วแล้วจะโดนอะไร”“โดนอะไรเหรอค่ะ”“ก็โดนแบบนี้ไง!!!”ฟึ่บบบ...ผมดึงเชือกด้านหลังเธอออก มันเลยทำให้ทูพีชของเธอหลุดและทำให้เห็นเต้านมทั้ง2ข้างอย่างชัดเจน“พี่จัส...เดียวคนมาเห็นนะคะ”“เห็นอะไร มันห้องส่วนตัว มาให้พี่กินส่ะดีๆ”ผมรีบลากเธอเข้าหาตัวเองและเริ่มที่เล้าโลมเอลทันที ผมค่อยๆใช่ปากจูบไปบนเนินอกของเอล “อะอื
บทที่ 30 บังเอิญ สนามบิน ผมเอลและพี่ๆที่บริษัทต่างเตรียมตัวที่จะออกทริปกัน ทางบริษัทตัดสินใจว่าจะไปเที่ยวทะเลใต้กัน ผมเลยแนะนำที่พักโรงแรมของไอ่ครามมันทุกคนก็ตกลง แต่ตอนนี้ใกล้จะถึงเวลาขึ้นเครื่องแล้วแต่พี่ลิต้ายังไม่มาเลย “จัสแฟนสวยนะเนี่ยย” “พี่เจก็สวยเหมือนกันค่ะ😊” “วรั้ยยยย ลูกสาวมองแม่ออกเหรอ” “พี่จัสชอบเล่าให้เอลฟังค่ะ ว่ามีเพื่อนที่ฝึกงานด้วยสวยมาก”อยู่เป็นสุดๆ “5555จัสก็พูดเกินไป แต่เอาจริงๆป่ะเรากลิ่นตัวหอมมากทำยังไงถึงหอมขนาดนี้” “ใช่ไหม พี่บอกแล้วว่าเราหนะตัวหอมมาก” “55555มีเคล็ดลับค่ะ” “อะไรเหรอ บอกแม่ได้ไหมลูกสาว” “สวดมนต์ก่อนนอนค่ะ” “จริงเหรอ” “เอลล้อเล่นค่ะพี่เจ เอลก็ใช้น้ำหอมปกติทั่วไปนี้แหละค่ะ” “อ่อ” “สวัสดีค่ะทุกคนนนนน” “มาสักทีนะลิต้า” “ลาตา😳” “พอดีรอน้องสาวตัวดีแต่งตัวอยู่หนะ” “สวัสดีค่ะพี่ๆ สวัสดีค่ะพี่จัสส!!!ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ”
บทที่ 29 ประจำเดือนไม่มีผล 20+ คอนโด “ไหนหล่ะของขวัญ” “พี่จัสใจเย็นสิค่ะ ให้เอลได้อาบน้ำก่อน” “นั้นอาบน้ำพร้อมกัน” “พี่จัส!!!” “ก็ได้ๆ” 1 ชั่วโมงผ่านไป~ผมและเอลเราอาบน้ำกันเสร็จเรียบร้อย “อยากรู้จังจะได้ของขวัญอะไรน้า🙄” “อยากรู้จริงๆเหรอค่ะ”เธอเดินเข้ามาใกล้ๆกับผมก่อนที่จะผลักผมลงบนเตียง “😏”ผมกระตุ้กยิ้มขึ้น เอลเริ่มที่จะใช้มือลูบไล้ไปยังเป้ากางเกงของผม มันทำให้ผมเสียงมากจริงๆ “อื้มม~~”เธอเริ่มที่จะถอดกางเกงผมออกจนหมด จนเห็นอนาคอนด้าสุดที่รักของผม “😊”เธอส่งยิ้มหวานให้ผม ก่อนที่จะใช้ลิ้นลงเลียท่อนเอ็นของผม“อ่าส์~”ซี๊ดด อ่าส์~”ผมส่งเสียงร้องออกมานั้นทำให้ เอลส่งยิ้มให้ผม เธอเริ่มใช้ปากอมท่อนเอ็นของผมลึกจนถึงคอของเธอ เสียงดูดมันดังออกมา“ซี้ดดด...อ่าส์ อ่าส์ อะ อ่าส์”มันเสียวจริงๆ เธอเริ่มที่จะเล่นถุงทองของผมทั้ง2ถุง เธอดูดมันไปมา และสลับกับอมทอนเอ็นจนถึงคอหอยของเธอ“พี่จะไม่ไหวแล้วนะ อ่าส์~~ อ่าส์”สิ้นสุดเสียงของผมเธอเริ่มทำมันเร็วขึ้นเ
บทที่ 28 เซอร์ไพร ฉันกะว่าวันนี้จะไปเซอร์ไพรพี่จัส โดยการที่ทำกับข้าวไปกินกับเขาที่ทำงาน “พี่รู้จักพี่จัสไหมค่ะ”ฉันเอ่ยถามพี่รปภ.ท่านนึง “อ่อน้องจัสป่าวครับ น้องฝึกงาน” “ใช่ค่ะ พอดีหนูเป็นแฟนเขาอะคะ” “นั้นเดียวผมขึ้นไปตามน้องจัสให้นะครับ” “เออ....ไม่เป็นไรค่ะ เดียวหนูขอขึ้นไปหาพี่เขาแทนได้ไหมค่ะ” “ได้ครับๆ น้องจัสทำงานอยู่ชั้น 3 นะครับ ห้องที่1นะครับ” “ค่ะ ขอบคุณนะคะ” ฉันเดินรีบเดินขึ้นไปเพราะพี่จัสคงหิวแล้ว ที่สำคัญฉันคิงถึงพี่มากจัสมากด้วย “ห้องที่ 1 ”ฉันเดินท่องมาตลอดทาง “นี่ไง” “พี่จัสส...ทะ...”ไม่ทันได้พูดอะไรก็ต้องตกใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้า นั้นก็คือพี่ลิต้ากำลังผลักพี่จัสเพื่อให้ตัวเองล้มลงนอนอยู่บนตัวของพี่จัส“พี่จัสสส😳นี่มันอะไรกัน!!!”“อุ้ย น้องเอล”“เอลไม่ใช่อย่างนั้นนะ”“😏”“คือพี่...”“ไม่ต้องพูดแล้วค่ะ!!!”“น้องเอลพี่ขอโทษ😏”“พี่ขอโทษเอลทำไมค่ะพี่ลิต้า คนที่พี่ต้องขอโทษคือพี่จัส”“ห๊ะ?”“ก็พี่ผลักพี่จัสหนิเอลเห็น พี่จัสเจ็บไหมค่ะ
บทที่ 27 ต้องการอะไร ผมนั่งมองสักพัก ก็รู้สึกว่าทั้ง2หน้าตาคล้ายกันมาก หรือว่าทั้ง 2 เป็นพี่น้องกัน “พี่จัสดูอะไรอยู่เหรอค่ะ” “ไม่มีอะไรหนะ”ผมไม่อยากบอกเอลเพราะผมกับเอลพึ่งจะทะเลาะเรื่องของพี่ลิต้ากัน “ค่ะ😊 เออ...พี่จัสวันนี้พี่ทำโอทีไหมค่ะ” “ทำครับ ทำไมเหรอ” “ป่าวค่ะ😊”ยิ้มแปลกๆนะ คิดอะไรอยู่เหรอเปล่า... ลิต้า&ลาตา “จริงเหรอค่ะ ลาตาอยากเห็นจริงๆ” “ใช่นะสิ จัสหนะทั้งดุทั้งตวาดใส่นางจนนางร้องไห้และที่สำคัญยังขอลงจากรถอีก” “ฉันอยากเห็นสีหน้าพวกมันจริงๆ” “เออแล้วผลตรวจเป็นไงบ้าง” “ไม่พบเชื้อฉันโคตรโล่งอกเลยอะพี่” “อืมก็ดี แล้วตอนที่แกนอนกับเขาเขาใส่ถุงป่ะ” “ใส่นะพี่ พี่ถามทำไม” “หรือเราจะเล่นแบบแกท้องดีเอาป่ะ ปั่นประสาทมันให้สุด”ฉันรู้สึกไม่ชอบยัยเด็กเอลนั้น ยิ่งรู้จักเด็กนั้นมากเท่าไหร่ฉันก็รู้สึกไม่ชอบมากเท่านั้น “คงไม่ได้อะพี่” “ทำไมหล่ะ” “ก็ถ้าเกิดแฟนฉันรู้คงตายแน่”
บทที่ 26 ถึงเส้นชัย 20+ “เอลหยุดมันไม่ได้แล้วค่ะ”เธอพูดจบผมก็ต่อเลยครับ ผมเองก็ห้ามตัวเองไม่ได้แล้วจริงๆ ผมอุ้มเธอลงบนเตียงก่อนที่จะปลดกระดุมเสื้อออกที่ละเม็ดละเม็ด มันเผยให้เห็น ชั้นในสีชมพูอ่อนขับกับสีผิวสุดๆ “รู้ไหมว่าพี่ต้องอดทนแค่ไหน”ผมพูดผมก่อนจะจูบลงบนเนินอกของเอล “อื้อ อื้อ...”ผมเริ่มปลดตะขอเสื้อในออกได้ด้วยมือเดียว มันทำให้ผมยิ่งหลงใหลเธอมากขึ้น เต้านมทั้งสองข้างมันเต็มไม้เต็มมือของผม แล้วยิ่งลูกเชอร์รี่ตรงกลางมันช่างน่ากินสะจริงๆ “ของดีอยู่กับตัวแล้วแท้ๆ” “พี่จัสพูดเหมือนไม่เคยเจอทั้งๆที่ตัวเองปลดตะขอได้ด้วยมือเดียว”5555ก็จริงของเธอแหะ “ก็...มันสวยกว่าทุกคนหนิ”ผมเริ่มที่จะใช้ปากก้มลงดูดเต้านมทั้งสองข้างและใช้อีกมือนึงลวงไปยังกางเกงของเธอ “อืออ..อ่าส์....”เธอเริ่มส่งเสียงร้องออกมา มันทำให้ผมฟินยิ่งขึ้น “อือออ~~~พะพี่จัสสอ่าส์~”ผมเองก็เริ่มจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน เลยจับอน้าคอนดาของตัวเองออกมาแล้วเขี่ยไปมาตรงกางเกงในของเอล “อ่าส์ อ่าส์~~”ผมถอดกางเกงในของเอลออกจา