ขณะที่นั่งฟังรายงานจากพ่อบ้านเห่อ หลินหลินก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย"เดี๋ยวเจ้าค่ะ พ่อบ้านเห่อ ไม่จำเป็นต้องรายงานข้าก็ได้เจ้าค่ะ ข้ามาอยู่แค่ไม่นาน รอจวนเสร็จก็จะย้ายออกเจ้าค่ะ""นายหญิง นี่คือคำสั่งท่านแม่ทัพขอรับ ว่าหลังจากนี้ให้รายงานแค่เพียงท่าน และนี่กุญแจห้องเก็บสมบัติของท่านแม่ทัพขอรับ"พ่อบ้านเหอย
ผู้คนรอบข้างเริ่มหันมามอง หลินหลินกลายเป็นเป้าสายตาของทุกคน ราวกับนางเป็นผู้ร้ายที่รังแกคุณหนูผู้น่าสงสารหลิวเคอขยับตัวเข้ามาบังหลินหลินไว้"พวกเจ้ามันพวกไร้มารยาท! กล้าดียังไงถึงมารังแกคุณหนูของพวกเรา!"บ่าวอีกคนตวาดใส่หลิวเคอหลิวเคอที่กำลังจะจัดการสองบ่าวสาวจอมลวงโลกนี้ แต่หลินหลินยกมือห้ามหลิวเ
ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ ชาวบ้านไม่มีใครกล้าแม้แต่จะกล้าหายใจแรงคุณหนูไป๋หลิงหน้าซีดเผือด บ้าไปแล้วชุดอะไรราคา1000เหรียญทองหลิวเคอก้าวออกมา"ชุดนี้เป็นชุดเวทระดับสูง ราคาอยู่ที่ 1,000 เหรียญทอง จวนแม่ทัพจะเรียกเก็บเงินไปที่จวนตระกูลไป๋ของท่านในวันพรุ่งนี้"ทุกคนในร้านต่างอ้าปากค้างด้วยความตกใจ"ช
หย่งเจี๋ยกำหมัดแน่น เขาไม่เคยคิดว่าน้องสาวของเขาจะกล้าทำเรื่องเลวร้ายเช่นนี้"เจ้ามัน..."เขาพูดไม่ออกความโกรธ ความผิดหวัง และความกลัวตระกูลจะล่มสลาย ทำให้เขาแทบคลั่งภายในห้องทำงานของตระกูลไป๋ บรรยากาศยังคงตึงเครียด นายท่านไป๋นั่งกุมขมับอยู่บนเก้าอี้ ขณะที่หย่งเจี๋ยยืนกอดอกอยู่ข้างๆ"เราต้องทำอะไร
"เจ้าช่างฉลาดนัก"หลินหลินหัวเราะคิกคักอย่างชอบใจ ทันใดนั้น เทียนชุนก็เริ่มปลดเสื้อคลุมของเขาออก"เดี๋ยวก่อนเจ้าค่ะ!"หลินหลินร้องเสียงหลง"กำไลข้ายังร้าวอยู่ ท่านห้ามเด็ดขาดนะ!"เทียนชุนหัวเราะเสียงทุ้ม "หลินเอ๋อร์ เจ้าคิดมากไปแล้ว พี่แค่จะลงไปอาบน้ำด้วยเท่านั้น"เขาพูดพลางเลิกคิ้วกวนๆหลินหลินหน้
เทียนชุนที่โอบกอดหลินหลินอยู่ เอ่ยถามสิ่งที่เขาคาใจ"เจ้าเคยบอกว่าเจ้าชื่อหลินลดา ทำไมบุรุษผู้นั้นถึงรู้ชื่อเจ้า""แล้วมันเป็นใคร?"เทียนชุนถามเสียงเข้มหลินหลินนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบเสียงแผ่ว "คนที่ทรยศข้าคนหนึ่งเท่านั้น " นางไม่คิดจะรื้อฟื้นเรื่องราวในอดีตเพราะนางไม่ได้รู้สึกอะไรกับคนพวก
นางหยิบถุงเงินส่งให้อาจารย์หยางหลิง"ท่านอาจารย์สามารถกลับได้เลย"อาจารย์หยางหลิงรับถุงเงินด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปโดยไม่กล่าวลาเมื่ออาจารย์หยางหลิงจากไปแล้ว อาจารย์เต๋อเหวินเอ่ยถาม "คุณหนูยังต้องการอาจารย์สอนศาสตร์ทั้งสี่อยู่หรือไม่ ข้ามีเพื่อนสนิทท่านหนึ่ง หากคุณหนูไม่รังเกียจที่พว
เด็กน้อยคนหนึ่งที่ยืนร้องไห้อยู่ตรงมุมมืดของร้านค้า เด็กน้อยดูหวาดกลัวและกอดตัวเองแน่น ไม่มีใครสนใจจะเข้าไปช่วยเหลือเขา ทำให้นางรู้สึกสงสารจับใจหลินหลินค่อยๆ ก้าวเข้าไปหาเด็กน้อยคนนั้น เขาเป็นเด็กผู้ชายตัวเล็ก ผอมบาง ใช้ชุดเก่าๆบางๆ ดูจากสภาพแล้วน่าจะอายุประมาณ 6 ขวบ"เจ้าหนู เจ้าร้องไห้ทำไม บอกพี
บทพิเศษเสี่ยวเฮย และ เสี่ยวหมี(หมีหิมะ)ภายในมิติ ทันทีที่หลินหลินจากไป เสี่ยวเฮยทรุดตัวลงกับพื้น น้ำตาไหลอาบแก้ม"ฮือๆ นายหญิง... ทำไม... ทำไมถึงทิ้งข้า"เสี่ยวเฮยคร่ำครวญด้วยความเสียใจเสี่ยวหมีเดินเข้ามาใกล้ "เสี่ยวเฮย เจ้าอย่าเสียใจไปเลย นายหญิงคงมีเหตุผลของนาง""เหตุผลอะไรกัน ข้าไม่เข้าใจ!"
เสี่ยวหลงยืนยันเสียงแข็งหลินหลินมองภาพสองพ่อลูกโต้เถียงกันด้วยความเอ็นดู นางลูบหัวลูกชายเบาๆ"คืนนี้เสี่ยวหลงนอนกับแม่ก็ได้"เทียนชุนทำหน้ามุ่ย"แล้วข้าล่ะ""ท่านพี่ไปนอนกับไป๋หลิงที่เตียงโน้นก็ได้เจ้าค่ะ" หลินหลินตอบ เทียนชุนถอนหายใจ "ก็ได้"เขาพูดอย่างจำยอมเสี่ยวหลงยิ้มกว้างอย่างมีชัย เขาขยับเ
ภายในจวนท่านแม่ทัพ บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียดและความคาดหวัง เสียงร้องโอดโอยของหลินหลินดังเล็ดลอดออกมาจากห้องคลอดเป็นระยะๆ ทำให้เทียนชุนที่ยืนรออยู่ด้านนอกร้อนใจเป็นอย่างยิ่ง เขากำมือแน่น พยายามสะกดกลั้นความกังวลเอาไว้ แต่ก็ไม่อาจหยุดความคิดที่วนเวียนอยู่ในหัวได้"หลินเอ๋อร์ เจ้าต้องปลอดภัยนะ"เ
หลินหลินถามเสียงแผ่ว"ไม่หนัก ตัวเจ้าเบาอย่างกับนุ่น""อุ้ม 3 คนไม่หนักหรือเจ้าคะ"เท้าที่กำลังก้าวเดินของเทียนชุนหยุดชะงัก ดวงตาทั้งสองสบกันอย่างมีความหมาย"หลินเอ๋อร์ เจ้าหมายความว่าเช่นไร?" เทียนชุนถามเสียงสั่น หัวใจของเขาเต้นระรัวด้วยความตื่นเต้นและความหวังหลินหลินยิ้มกว้างเต็มใบหน้า ความสุขเอ
ไป๋หูมีเรื่องจะคุยกับข้าหรือ?"นายหญิง เหตุใดจึงยกเลิกพันธะสัญญา"ไป๋หูถามเสียงเครียด เพียงแค่เริ่มนางก็น้ำตาคลอแล้ว นางคิดว่านางเข้มแข็งแล้วซะอีก"ข้าไม่ต้องการให้ใครมาเสียสละเพื่อข้า"หลินหลินตอบเสียงสั่น"พวกเรามีอายุที่ยาวนานกว่ามนุษย์เช่นท่านมากนัก การที่เราตัดสินใจทำพันธะสัญญานั่นแปลว่าเราเลือ
หลินหลินค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดที่คุ้นเคยของเทียนชุน ทันทีที่สติกลับคืนมา ภาพเหตุการณ์สุดท้ายก่อนหมดสติก็ฉายชัดขึ้นในห้วงความคิด เสียงระเบิดดังสนั่น ภาพดวงตาที่ทั้งสองมองมาที่นาง…น้ำตาไหลอาบแก้มหลินหลินอีกครั้ง ความเจ็บปวดของความสูญเสียกัดกินหัวใจของนางอย่างรุนแรง นางพยายามสะก
"ไม่อย่างนั้นเราทั้งสองจะแพ้"เทียนชุนพยักหน้ารับ แม้จะอยากออกไปต่อสู้เคียงข้างภรรยา แต่เขาก็รู้ดีว่าตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่าการรอ รอให้แผลสมานตัว เขาเฝ้ามองหลินหลินเดินออกจากปราการไปด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง แต่ก็เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นในตัวของนางหลินหลินสูดหายใจเข้าลึก เตรียมพร้อมเผชิญหน้า
พี่จะล่อมันไว้เอง..เจ้าจงหาโอกาสสร้างสายฟ้าให้ได้อสูรหิมะปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้า ร่างกายมหึมาของมันบดบังแสงอาทิตย์จนมืดมิด กรงเล็บใหญ่โตฟาดลงมาหมายจะบดขยี้ทั้งสองเทียนชุนดึงหลินหลินหลบอย่างรวดเร็ว ร่างทั้งสองกลิ้งไปบนพื้นหิมะเย็นเฉียบ ก่อนที่เทียนชุนจะร่ายเวทสายฟ้าฟาดลงกลางอกอสูร เสียงฟ้าผ่าดังสนั่
หลินหลินรีบร้อนเข้าสู่มิติเพื่อเตรียมตัวรับมือกับภัยคุกคามครั้งใหญ่ แม้จะมีเวลาจำกัดเพียงสองชั่วยาม (สี่ชั่วโมง) แต่นางก็ไม่รอช้า มุ่งตรงไปยังหอตำราเวททันทีภายในหอตำรา บรรยากาศเงียบสงบและเคร่งขรึม อักษรโบราณสีทองเรียงรายอยู่บนผนังถ้ำสูงตระหง่าน หลินหลิน ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับอสูรหิมะ สัตว์ในตำนานที่ก