หลินเอ๋อร์ เขากระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น "เจ้าบอกว่านางยินดีแต่งงานกับพี่ เจ้ามั่นใจใช่หรือไม่""ข้า...ข้ามั่นใจเจ้าค่ะ ข้าจะคืนของหมั้นให้ท่าน เรื่องระหว่างเรา...""เจ้ารับปาก!"เสียงร่างหนากล่าวอย่างลืมตัว เขาเก็บความดีใจเอาไว้ไม่อยู่(นางยังไม่ทันที่จะพูดจบ แต่เขากลับยินดีให้นางรับปาก เจ็บเกินไปแล้ว)
"ราคาแพงหรือไม่เจ้าคะ?""หยกสื่อสารหนึ่งคู่ จากราคาประมูลครั้งก่อน ประมาณ 5,000 เหรียญทอง เพราะเป็นหยกเวทระดับสูง""เช่นนี้ใช่ไหมเจ้าคะ?" หลินหลินแบมือออกให้เห็นหยกคู่ ซึ่งมีขนาดเพียงหัวแม่โป้งเท่านั้นเทียนชุนหยิบหยกขึ้นมาสำรวจ หยกเวทนี้เล็กกะทัดรัด ไม่ใหญ่และหนักอย่างที่เขาเคยประมูลได้"หลินเ
ยามเหม่า (05.00 น.) หลินหลินค่อยๆ ลืมตาขึ้น มองคนที่นอนกอดนางไว้ไม่ปล่อยตลอดทั้งคืน นางชอบใบหน้าคมคายนี้ ชอบเวลาที่เขาเป็นห่วง ชอบเวลาที่เขาหึงหวง สายตาที่มองมาด้วยความรัก นางชอบมันทุกอย่าง หากเป็นเช่นนี้ไปตลอดก็คงดี...หลินหลินขยับตัวลุกขึ้น จูบลงบนหน้าผากของเขาแผ่วเบา"ท่านทำให้ข้าหลงรักท่านได้มาก
หวาหวาก็กินได้ทุกอย่างเจ้าค่ะ ไม่มีกินก็ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ถ้าพี่สาวต้องลำบาก หวาหวากินน้ำเปล่าได้เจ้าค่ะ เด็กน้อยกล่าวออกมาด้วยดวงตาที่สดใสเป็นประกาย นางคิดแบบนั้นจริงๆ หากพี่สาวของนางต้องถูกทุบตีเหมือนพี่ชายของนาง นางไม่กินก็ได้ นางไม่อยากให้พี่สาวของนางต้องเจ็บตัวหลินหลินอุ้มเสี่ยวหวาหวาไปนั่งที่โ
ทำไมนางรู้สึกว่ามันมีความหวานล้ำในน้ำเสียงนี้กันนะ คริคริ หลินหลินเดินตรงเข้าไปนั่งและเริ่มนำอาหารออกมา วันนี้เป็นอาหารง่ายๆ มีต้มจืดเต้าหู้หมูสับ ปลานึ่งซีอิ๊ว ผัดเม็ดมะม่วง ไก่ต้มน้ำปลา ข้าว 2 โถ พวกเขาทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย จนหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือ แม้แต่ข้าวเม็ดเดียวก็ไม่ติดโถ!เมื่อกินข้
เมื่อหลินหลินใกล้ถึงตำแหน่งของทั้งสอง หัวใจก็กระตุกวาบ ดวงตาตรวจสอบแจ้งกลุ่มคนมากมายห้อมล้อมตำแหน่งของไป๋หูและเสี่ยวเฮย นางไม่อาจช้าได้อีกต่อไป หลิวเคอข้าจะนำหน้าไปก่อน พวกเจ้าจงตามผงสีแดงที่ข้าโรยไว้ตามทาง เมื่อพูดจบหลินหลินจึงใช้ความไวของสายลมระดับ8 นางหายวับไปกับตาหลิวเคอและกลุ่มผู้ค
"สังหารนางซะ!" เสียงของสตรีหนึ่งเดียวในกลุ่มดังขึ้น นางจ้องมองหลินหลินด้วยสายตาเหยียดหยามและเกลียดชังสวี่เจียฉี่ คู่หมั้นองค์ชาย 5 แคว้นหาน ชั่วร้าย นักเวทระดับ 4 ดวงตาตรวจสอบแสดงข้อมูลของสตรีผู้นั้นหลินหลินแค่นเสียงเย็นชา ไม่จำเป็นต้องบอก ข้าก็รู้ว่าเจ้าชั่วช้าแค่ไหน แค่สิ่งที่เจ้าทำกับเ
"นั่นมัน!! เวทระดับ 8"เฟรี้ยว! เฟรี้ยว! เฟรี้ยว! เฟรี้ยว! เฟรี้ยว!"อ๊าาาาาาาา อ๊าาาาาาาา ขาข้า ขาข้า" เสียงร้องระงมของศัตรู ดังก้องป่า ยิ่งทำให้หลินหลินแสยะยิ้ม ลูกธนูพุ่งตัดขาขวาของทุกคน อย่างแม่นยำ พวกมัน ดิ้นทุรนทุราย เลือดสีแดงสดไหลนอง เจิ่งนองไปทั่วพื้น "กรี๊ดดดดด.....แก..แก.
บทพิเศษเสี่ยวเฮย และ เสี่ยวหมี(หมีหิมะ)ภายในมิติ ทันทีที่หลินหลินจากไป เสี่ยวเฮยทรุดตัวลงกับพื้น น้ำตาไหลอาบแก้ม"ฮือๆ นายหญิง... ทำไม... ทำไมถึงทิ้งข้า"เสี่ยวเฮยคร่ำครวญด้วยความเสียใจเสี่ยวหมีเดินเข้ามาใกล้ "เสี่ยวเฮย เจ้าอย่าเสียใจไปเลย นายหญิงคงมีเหตุผลของนาง""เหตุผลอะไรกัน ข้าไม่เข้าใจ!"
เสี่ยวหลงยืนยันเสียงแข็งหลินหลินมองภาพสองพ่อลูกโต้เถียงกันด้วยความเอ็นดู นางลูบหัวลูกชายเบาๆ"คืนนี้เสี่ยวหลงนอนกับแม่ก็ได้"เทียนชุนทำหน้ามุ่ย"แล้วข้าล่ะ""ท่านพี่ไปนอนกับไป๋หลิงที่เตียงโน้นก็ได้เจ้าค่ะ" หลินหลินตอบ เทียนชุนถอนหายใจ "ก็ได้"เขาพูดอย่างจำยอมเสี่ยวหลงยิ้มกว้างอย่างมีชัย เขาขยับเ
ภายในจวนท่านแม่ทัพ บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียดและความคาดหวัง เสียงร้องโอดโอยของหลินหลินดังเล็ดลอดออกมาจากห้องคลอดเป็นระยะๆ ทำให้เทียนชุนที่ยืนรออยู่ด้านนอกร้อนใจเป็นอย่างยิ่ง เขากำมือแน่น พยายามสะกดกลั้นความกังวลเอาไว้ แต่ก็ไม่อาจหยุดความคิดที่วนเวียนอยู่ในหัวได้"หลินเอ๋อร์ เจ้าต้องปลอดภัยนะ"เ
หลินหลินถามเสียงแผ่ว"ไม่หนัก ตัวเจ้าเบาอย่างกับนุ่น""อุ้ม 3 คนไม่หนักหรือเจ้าคะ"เท้าที่กำลังก้าวเดินของเทียนชุนหยุดชะงัก ดวงตาทั้งสองสบกันอย่างมีความหมาย"หลินเอ๋อร์ เจ้าหมายความว่าเช่นไร?" เทียนชุนถามเสียงสั่น หัวใจของเขาเต้นระรัวด้วยความตื่นเต้นและความหวังหลินหลินยิ้มกว้างเต็มใบหน้า ความสุขเอ
ไป๋หูมีเรื่องจะคุยกับข้าหรือ?"นายหญิง เหตุใดจึงยกเลิกพันธะสัญญา"ไป๋หูถามเสียงเครียด เพียงแค่เริ่มนางก็น้ำตาคลอแล้ว นางคิดว่านางเข้มแข็งแล้วซะอีก"ข้าไม่ต้องการให้ใครมาเสียสละเพื่อข้า"หลินหลินตอบเสียงสั่น"พวกเรามีอายุที่ยาวนานกว่ามนุษย์เช่นท่านมากนัก การที่เราตัดสินใจทำพันธะสัญญานั่นแปลว่าเราเลือ
หลินหลินค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดที่คุ้นเคยของเทียนชุน ทันทีที่สติกลับคืนมา ภาพเหตุการณ์สุดท้ายก่อนหมดสติก็ฉายชัดขึ้นในห้วงความคิด เสียงระเบิดดังสนั่น ภาพดวงตาที่ทั้งสองมองมาที่นาง…น้ำตาไหลอาบแก้มหลินหลินอีกครั้ง ความเจ็บปวดของความสูญเสียกัดกินหัวใจของนางอย่างรุนแรง นางพยายามสะก
"ไม่อย่างนั้นเราทั้งสองจะแพ้"เทียนชุนพยักหน้ารับ แม้จะอยากออกไปต่อสู้เคียงข้างภรรยา แต่เขาก็รู้ดีว่าตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่าการรอ รอให้แผลสมานตัว เขาเฝ้ามองหลินหลินเดินออกจากปราการไปด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง แต่ก็เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นในตัวของนางหลินหลินสูดหายใจเข้าลึก เตรียมพร้อมเผชิญหน้า
พี่จะล่อมันไว้เอง..เจ้าจงหาโอกาสสร้างสายฟ้าให้ได้อสูรหิมะปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้า ร่างกายมหึมาของมันบดบังแสงอาทิตย์จนมืดมิด กรงเล็บใหญ่โตฟาดลงมาหมายจะบดขยี้ทั้งสองเทียนชุนดึงหลินหลินหลบอย่างรวดเร็ว ร่างทั้งสองกลิ้งไปบนพื้นหิมะเย็นเฉียบ ก่อนที่เทียนชุนจะร่ายเวทสายฟ้าฟาดลงกลางอกอสูร เสียงฟ้าผ่าดังสนั่
หลินหลินรีบร้อนเข้าสู่มิติเพื่อเตรียมตัวรับมือกับภัยคุกคามครั้งใหญ่ แม้จะมีเวลาจำกัดเพียงสองชั่วยาม (สี่ชั่วโมง) แต่นางก็ไม่รอช้า มุ่งตรงไปยังหอตำราเวททันทีภายในหอตำรา บรรยากาศเงียบสงบและเคร่งขรึม อักษรโบราณสีทองเรียงรายอยู่บนผนังถ้ำสูงตระหง่าน หลินหลิน ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับอสูรหิมะ สัตว์ในตำนานที่ก