"ดี... ดีขอรับ"นายกองตวนเดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้ เขากระซิบข้างหูคนสนิท "หาให้เจอก่อนที่หลินหลินจะยิงเสร็จ ไม่งั้นพวกเราตายแน่""ดีที่สตรีนางนี้โง่เขลา มีแต่คนที่เห็นศัตรูอ่อนกำลังแล้วจะรีบเชือด แต่นางกลับให้ศัตรูนั่งพัก ช่างเป็นสตรีที่โง่งมมีไว้แค่เรื่องบนเตียงเสียจริง"หลินหลินยิ้มเย็น ก่อนจะก้
หลินหลินมองไปยังคนของนายกองตวนด้วยสายตาเย็นชา และแล้วเกมก็เริ่มขึ้น เชลยที่ถูกโซ่ตรวนไว้ที่แขนขา ไม่สามารถวิ่งหลบได้ พวกเขาทำใจไว้แล้ว แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจก็คือ สตรีตรงหน้าไม่ได้เล็งธนูมาที่พวกเขาเลยแม้แต่น้อยปัก! ดอกแรกปักเข้ากลางเป้า คนของนายกองตวนที่วิ่งหนีไปไกลแล้วปัก! ปัก! ปัก! 3 ดอกที่ย
เขาพยักหน้าให้นาง"งั้นข้าขอตัวพวกเขามาก่อนนะเจ้าคะ""เดี๋ยวพี่สั่งการไปให้ เจ้ารออยู่ที่นี่ ...อย่าซน" เทียนชุนโน้มตัวลง ประทับจูบแผ่วเบาที่หน้าผากมน ก่อนจะผละออก จ้องมองดวงตาคู่สวย "พี่จะรีบกลับมา"หลินหลินนั่งรอเด็กๆ อยู่ในกระโจม สายตาจับจ้องไปที่ทางเข้า ใจเต้นระรัวด้วยความกังวล ราวๆ สอ
หลินหลินนั่งมองพี่ชายที่อาบน้ำแต่งตัวให้น้องสาวอย่างทะนุถนอม เด็กคนนี้เข้มแข็งมาก แม้สูญเสียบิดามารดา แต่ก็อดทนเลี้ยงน้องมาอย่างดีที่สุด ปกป้องสุดกำลังที่เด็กคนหนึ่งจะทำได้ ไม่สิ ไม่ใช่เด็กคนหนึ่งหรอก แม้แต่ผู้ใหญ่บางคนยังทำไม่ได้เลย วันนี้นางคงต้องเลื่อนการสำรวจป่าไปก่อน ไว้ไปพรุ่งนี้แล้วกันสองพี
หลินหลินพูดจบก็หายไปกับสายลม นางไม่อยากให้ใครตามมา หลินหลินมองป่าที่อุดมสมบูรณ์ นางเริ่มใช้ดวงตาตรวจสอบ โอ๊ะ..พบของกินหลายอย่างเลย...."ไป๋หู เสี่ยวเฮย เจ้าล่วงหน้าไปก่อน แล้วพรุ่งนี้ข้าจะตามไป" หลินหลินไม่กลัวว่านางจะหาทั้งสองไม่พบ เพราะทั้งสองคือสัตว์อสูรในพันธสัญญาของนาง หากมีเรื่องอะไรนางย่อมต้อ
"ท่านไม่ทานหรือขอรับ?""ข้ารอบุรุษที่เจ้าเห็นก่อนหน้านี้ กลับมาทานพร้อมกัน พวกเจ้าทานก่อนได้เลย ไม่ต้องห่วงข้า"ตอนนี้ยามซวี (19.00 น.) แล้ว แต่ก็ยังไม่มีใครกลับมา นางเห็นเด็กๆ หลับไปแล้วจึงไม่อยากส่งเสียงดัง ตั้งใจจะออกไปเดินข้างหน้าเพื่อสูดอากาศ"คุณหนูขอรับ ท่านแม่ทัพได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้อยู่ในกร
หลินเอ๋อร์ เขากระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น "เจ้าบอกว่านางยินดีแต่งงานกับพี่ เจ้ามั่นใจใช่หรือไม่""ข้า...ข้ามั่นใจเจ้าค่ะ ข้าจะคืนของหมั้นให้ท่าน เรื่องระหว่างเรา...""เจ้ารับปาก!"เสียงร่างหนากล่าวอย่างลืมตัว เขาเก็บความดีใจเอาไว้ไม่อยู่(นางยังไม่ทันที่จะพูดจบ แต่เขากลับยินดีให้นางรับปาก เจ็บเกินไปแล้ว)
"ราคาแพงหรือไม่เจ้าคะ?""หยกสื่อสารหนึ่งคู่ จากราคาประมูลครั้งก่อน ประมาณ 5,000 เหรียญทอง เพราะเป็นหยกเวทระดับสูง""เช่นนี้ใช่ไหมเจ้าคะ?" หลินหลินแบมือออกให้เห็นหยกคู่ ซึ่งมีขนาดเพียงหัวแม่โป้งเท่านั้นเทียนชุนหยิบหยกขึ้นมาสำรวจ หยกเวทนี้เล็กกะทัดรัด ไม่ใหญ่และหนักอย่างที่เขาเคยประมูลได้"หลินเ
บทพิเศษเสี่ยวเฮย และ เสี่ยวหมี(หมีหิมะ)ภายในมิติ ทันทีที่หลินหลินจากไป เสี่ยวเฮยทรุดตัวลงกับพื้น น้ำตาไหลอาบแก้ม"ฮือๆ นายหญิง... ทำไม... ทำไมถึงทิ้งข้า"เสี่ยวเฮยคร่ำครวญด้วยความเสียใจเสี่ยวหมีเดินเข้ามาใกล้ "เสี่ยวเฮย เจ้าอย่าเสียใจไปเลย นายหญิงคงมีเหตุผลของนาง""เหตุผลอะไรกัน ข้าไม่เข้าใจ!"
เสี่ยวหลงยืนยันเสียงแข็งหลินหลินมองภาพสองพ่อลูกโต้เถียงกันด้วยความเอ็นดู นางลูบหัวลูกชายเบาๆ"คืนนี้เสี่ยวหลงนอนกับแม่ก็ได้"เทียนชุนทำหน้ามุ่ย"แล้วข้าล่ะ""ท่านพี่ไปนอนกับไป๋หลิงที่เตียงโน้นก็ได้เจ้าค่ะ" หลินหลินตอบ เทียนชุนถอนหายใจ "ก็ได้"เขาพูดอย่างจำยอมเสี่ยวหลงยิ้มกว้างอย่างมีชัย เขาขยับเ
ภายในจวนท่านแม่ทัพ บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียดและความคาดหวัง เสียงร้องโอดโอยของหลินหลินดังเล็ดลอดออกมาจากห้องคลอดเป็นระยะๆ ทำให้เทียนชุนที่ยืนรออยู่ด้านนอกร้อนใจเป็นอย่างยิ่ง เขากำมือแน่น พยายามสะกดกลั้นความกังวลเอาไว้ แต่ก็ไม่อาจหยุดความคิดที่วนเวียนอยู่ในหัวได้"หลินเอ๋อร์ เจ้าต้องปลอดภัยนะ"เ
หลินหลินถามเสียงแผ่ว"ไม่หนัก ตัวเจ้าเบาอย่างกับนุ่น""อุ้ม 3 คนไม่หนักหรือเจ้าคะ"เท้าที่กำลังก้าวเดินของเทียนชุนหยุดชะงัก ดวงตาทั้งสองสบกันอย่างมีความหมาย"หลินเอ๋อร์ เจ้าหมายความว่าเช่นไร?" เทียนชุนถามเสียงสั่น หัวใจของเขาเต้นระรัวด้วยความตื่นเต้นและความหวังหลินหลินยิ้มกว้างเต็มใบหน้า ความสุขเอ
ไป๋หูมีเรื่องจะคุยกับข้าหรือ?"นายหญิง เหตุใดจึงยกเลิกพันธะสัญญา"ไป๋หูถามเสียงเครียด เพียงแค่เริ่มนางก็น้ำตาคลอแล้ว นางคิดว่านางเข้มแข็งแล้วซะอีก"ข้าไม่ต้องการให้ใครมาเสียสละเพื่อข้า"หลินหลินตอบเสียงสั่น"พวกเรามีอายุที่ยาวนานกว่ามนุษย์เช่นท่านมากนัก การที่เราตัดสินใจทำพันธะสัญญานั่นแปลว่าเราเลือ
หลินหลินค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดที่คุ้นเคยของเทียนชุน ทันทีที่สติกลับคืนมา ภาพเหตุการณ์สุดท้ายก่อนหมดสติก็ฉายชัดขึ้นในห้วงความคิด เสียงระเบิดดังสนั่น ภาพดวงตาที่ทั้งสองมองมาที่นาง…น้ำตาไหลอาบแก้มหลินหลินอีกครั้ง ความเจ็บปวดของความสูญเสียกัดกินหัวใจของนางอย่างรุนแรง นางพยายามสะก
"ไม่อย่างนั้นเราทั้งสองจะแพ้"เทียนชุนพยักหน้ารับ แม้จะอยากออกไปต่อสู้เคียงข้างภรรยา แต่เขาก็รู้ดีว่าตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่าการรอ รอให้แผลสมานตัว เขาเฝ้ามองหลินหลินเดินออกจากปราการไปด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง แต่ก็เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นในตัวของนางหลินหลินสูดหายใจเข้าลึก เตรียมพร้อมเผชิญหน้า
พี่จะล่อมันไว้เอง..เจ้าจงหาโอกาสสร้างสายฟ้าให้ได้อสูรหิมะปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้า ร่างกายมหึมาของมันบดบังแสงอาทิตย์จนมืดมิด กรงเล็บใหญ่โตฟาดลงมาหมายจะบดขยี้ทั้งสองเทียนชุนดึงหลินหลินหลบอย่างรวดเร็ว ร่างทั้งสองกลิ้งไปบนพื้นหิมะเย็นเฉียบ ก่อนที่เทียนชุนจะร่ายเวทสายฟ้าฟาดลงกลางอกอสูร เสียงฟ้าผ่าดังสนั่
หลินหลินรีบร้อนเข้าสู่มิติเพื่อเตรียมตัวรับมือกับภัยคุกคามครั้งใหญ่ แม้จะมีเวลาจำกัดเพียงสองชั่วยาม (สี่ชั่วโมง) แต่นางก็ไม่รอช้า มุ่งตรงไปยังหอตำราเวททันทีภายในหอตำรา บรรยากาศเงียบสงบและเคร่งขรึม อักษรโบราณสีทองเรียงรายอยู่บนผนังถ้ำสูงตระหง่าน หลินหลิน ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับอสูรหิมะ สัตว์ในตำนานที่ก