สรุป4สาวอยู่บ้านไม่ไปแล้วจิตใจยังไม่พร้อม ส่วนลูกหม่อนเอกภพมารับกลับบ้านไปแล้ว สาวๆนั่งจัดเตรียมเรื่องเรียนของพวกเธอทั้งบ่าย ส่วนแพรออกแบบชุดว่ายน้ำส่งแบบรนด์เรียบร้อยแล้ว รอประกาศผลอย่างเป็นทางการ"แพร แกจะไปไหมฉันไปเป็นเพื่อน"เพียงขวัญเอ่ยขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ ทุกคนมองหน้าแพรชมพูที่ตอนนี้อึดอัดมากนัก แต่ก็พยักหน้า"ฉันอยากไปหาถึงเขาจะไม่ดีจะเลวยังไงก็แม่ฉัน ได้ยินว่าแม่หายแล้วกำลังจะถูกส่งเข้าเรือนจำ อยากไปเจอสักหน่อย ขวัญฉันขอโทษในทุกๆเรื่องที่แม่ฉันทำ""ช่างเถอะ แกอย่ามารู้สึกผิดในสิ่งที่แกไม่ได้เป็นคนก่อ แกกับฉันคือผู้ถูกกระทำ ฉันไม่ได้ให้อภัยแม่แกนะแพร แต่แม่แกได้รับกรรมในสิ่งที่ทำตามสมควรแล้ว มีกี่คนที่เสียลูกหลานไปจากยานรกที่แม่แกขายให้ แกจะไปวันไหนดีฉันจะบอกอาคิมก่อน อาธามมีงานมากให้อากล้าขับไปก็ได้ อย่างไรอากล้ายังอยู่ในสัญญาว่าจ้างเป็นการ์ดอาคิมอยู่"“เขาให้เยี่ยมได้พรุ่งนี้น่ะ มะรืนทางเรือนจำจะมารับตัว"ทั้ง4คนต่างก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถมจึงผูกพันกันมาก เดิมทีแม่ของแพรไม่ใช่คนเลวแต่เพราะไปรู้จักกับไอ้เทิดพ่อเลี้ยงของแพร แม้ว่าแม่จะทำงานกลางคืนแต่แม่แพรก้แค่ร้องเพลง
เวลาผ่านไปไม่นานก็ถึงวันเปิดเรียนปรับพื้นฐาน เด็กทั้ง4คนมาเรียนวันแรกก็เจอเพื่อนใหม่ในคลาสเรียน ต่างจับกลุ่มคุยกันส่วนมากเด็กที่มาเรียนที่นี่บ้านต่างมีฐานะทั้งนั้น ค่าเทอมๆละเกือบสี่แสนไม่ใช่น้อยๆ มีทั้งเด็กที่รวยจนเวอร์กับเด็กที่ฐานะทางบ้านถือว่ารวยแต่ไม่ได้รวยมากก็มีแม้จะเป็นโรงเรียนสหแต่แยกตึกหยิงตึกชายชัดเจน นอกจากกิจกรรมเช่นกีฬาสี หรือกิจกรรมทางศาสนา วันสำคัญต่างๆจึงจะมารวมกันเพียงขวัญนั่งรออีกสามสาวที่ไปส่งงานอาจารย์อยู่ใต้ต้นพิกุล กลิ่นดอกพิกุลหอมมากลมพัดมาเย็นๆรู้สึกผ่อนคลาย แม้ว่าคิมหันต์จะเป็นเจ้าของโรงเรียนแต่นอกจาก ผู้อำนวยการแล้ว ไม่มีใครรู้เลยว่าเพียงขวัญเป็นใครเพียงขวัญกับเพื่อนแต่งตัวธรรมมดามาก ไม่อวดรวยไม่มีแบรนด์เนมใช้ ทั้งๆที่เด็กทั้งหลายสะพายกระเป๋าใบละหลายแสน จึงมีแค่พวกเธอ4คนที่อยู่ด้วยกัน ไม่มีเพื่อนใหม่แต่อยู่ๆก็มีคนมาขอนั่งด้วย“เธอ เราขอนั่งด้วยคนนะ”“อื่อ เธออยู่ห้องไหนเหรอ”“เราอยู่ห้องคิง ห้องท๊อปน่ะเราชื่อแสนรัก เรียกเราว่าแสนก็ได้ แล้วเธอชื่ออะไรเหรอ”“เราชื่อขวัญ ยินดีที่ได้รู้จักนะแสนรัก”“เราเห็นเธอมีเพื่อน แล้วพวกเขาไปไหนหมดล่ะ”“ไปส่งงานน่ะ ทำไมแ
แสนรักลงจากรถ พอดีกับที่รถของเมฆาเลี้ยวเข้ามาพอดี คนขับรถชะลอ เมฆามองอย่าไม่พอใจ รถยุโรปคันหรูเชียว เปิดเรียนวันเดียวร่านเลยนะก่อนจะเห็นร่างเล็กๆลูกสาวของเพื่อนรุ่นพี่ที่มาฝากไว้เกือบ5ปีแล้วตั้งแต่อายุ12ตอนนี้17แล้วแสนรักลงจากรถก่อนจะโบกมือให้4สาวแล้วยกมือไหว้กล้าหาญ เมฆาเปิดกระจกเพื่อดูให้ชัด รถนี่ทะเบียนนี้เป็นของคิมหันต์เพื่อนรุ่นน้องเขานี่ กล้าเองก็ลดกระจกลงมาก่อนจะทักทายเขา“สวัสดีครับคุณเมฆ พอดีหลานสาวผมเป็นเพื่อนกับหลานสาวคุนเลยมาส่งให้นะครับ”“อืม ขอบคุณมากพ่อเลี้ยง ผมขอตัวก่อนนะ ศักดิ์ออกรถ”กิริยาเฉื่อยชานั้นกล้าหายเห้นจนชิน หากเวลาอยู่กับคิมหันต์คงเหมือนอยู่ใกล้ภูเขาน้ำแข็งสองลูก ตั้งแต่คิมหันต์มีเมียก็อบอุ่นขึ้นมาก หรือว่า เมฆาควรมีเมียดี เป็นเกย์ไหมป่านนี้ยังไม่มีเมีย 39แล้วนะรถขับออกจากคฤหาสน์เวรุฬาชินจนออกมาถนนใหญ่เพียงขวัญจึงเอ่ย“น่าสงสารแสนจัง ดูท่านผู้ปกครองคงดุมาก อาคิมที่ว่าดุแล้วยังดีกว่าเลย”“แสนบอกว่า เขาไม่มีพ่อแม่จริงหรือขวัญ” แก้มเอ่ยถาม“อืม แสนถูกพ่อกับมาพามาฝากตั้งแต่อายุ12 ตอนนี้17แล้วพ่อกับแม่ไม่เคยมาเยี่ยมเลย เห็นว่าพ่อของแสนกับผู้ปกครองเป็นเพื่อนกั
หลังจากที่ไตรคุณพาแก้มไปตรวจที่โรงพยาบลเรียบร้อยก็ให้น้ำเกลือเพราะแก้มกินอะไรไม่ได้เลย ก่อนจะโทรหาคนที่ต้องรายงานด่วนRRRR. RRRR.เสียงมือถือดังขึ้นคุณนาย พรพรรณ ธนภาคย์ภิราญรมย์เห็นเป็นเบอร์บุตรชายก็กดรับทันที“ว่าไงเจ้าตัวดี ดึกแล้วทำไม่ไม่นอนโทรข้ามโลกมาทำเวลานี้แกควรพักผ่อน หรือมีผ่าตัดตอนตีสองย่ะ”(คุณนายธนภาคย์ครับ ผมไตรคุณ ธนภาคย์ภิราญรมย์มีเรื่องมาแจ้งให้ทราบครับ)“แจ้งพรุ่งนี้ไม่ได้หรือไงย่ะ มีอะไรรีบหน่อยไตรแม่จะเข้าประชุมผู้ถือหุ้นแล้ว ที่นี่เวลาทำงานนะไม่ใช่เวลาแถบเอเชีย”(แม่ครับภารกิจที่ได้รับมอบหมายเรียบร้อยแล้วครับ สงกรานต์มารับขวัญหลานได้เลย)“แกพูดจริงๆเหรอเจ้าไตรแม่จะมีหลาน เมียแกท้องแล้วเหรอ นี่ฉันไม่ได้ฝันหรือ คุณคะคุณลูกเรามีข่าวดีค่ะ”“มีอะไรคุณพร เสียงดีใจอะไรคนมองเต็มแล้วนะ คุณเป็นผู้บริหารนะ”“คุณติณ เจ้าไตรค่ะเมียเจ้าไตรท้องแล้ว นี่คุยกับลูกหน่อยสิ ลูกโทรมา”“ติณภพคว้ามือถือมาจากภรรยาทันทีรีบคุยสายกับบุตรชาย”“ไตร ที่แม่แกกพูดเป็นเรื่องจริงงั้นหรือ เมียเด็กแกท้องแล้วหรือ เหอะๆๆน้ำยาแกดีจริง ฮ่าๆๆๆ”(จริงครับพ่อ แต่แก้มแพ้ท้องหนักมาก ตอนนี้แอดมิดอยู่ครับ)“อื
จากนั้นทั้งคู่ก็พากันนอนหลับไปจนถึงเช้า 6โมงสาวๆตื่อนแต่เช้าตามเคย ป้าแก้วไม่ได้ทำข้าวต้มเพราะว่าสาวๆจะไปใส่บาตรแล้วหาอะไรกินที่ตลาดเลย คิมหันต์ที่เพิ่งลงมาก็เอ่ยกับกล้าหาญ"พ่อเลี้ยงพักเถอะเดี๋ยวผมไปส่งเอง หรือจะไปด้วยกันครับ""อืม ผมไปด้วยแล้วกันจะได้ใส่บาตรกับผึ้งด้วย""ธามไปจัดการเรื่องคอนโดเปิดใหม่ที่หัวหินช่วงนี้คงรบกวนพ่อเลี้ยงเยอะหน่อยนะ"สามสาวพากันขึ้นรถ เพียงขวัญที่เห็นหน้าคิมหันต์ไม่ค่อยดีจึงเอ่ยปากทัก"อาคิมคะ หน้าตาไม่ค่อยสบายเลยนอนพักไหมคะ พวกเราไปกับอากล้าก็ได้ค่ะ""อืม ไม่เป็นไรค่ะคนสวย อาอยากไปใส่บาตรกับขวัญ แค่รู้สึกเวียนหัวนิดหน่อยนะ ไปกันเถอะค่ะเด็กๆเดี๋ยวสาย"คิมหันต์นั่งประจำคนขับแต่กล้าหาญเห็นแล้วว่าเขาดูไม่ดีจึงขอขับเอง สักพักก็มาถึงตลาดทั้งห้าคนกำลังรอพระใส่บาตรอยู่รถยุโรปคันหรูอีกคันที่ตอนนี้ขับผ่านมาเด็กสาวในรถเอ่ยปากกอย่างเกรงใจ"อาเมฆคะ นั่นเพื่อนที่ไปส่งที่บ้านเมื่อวาน ขอแสนไปกับเพื่อนได้ไหมคะอาเมฆจะได้ไม่ต้องเสียเวลารถติด""ทำไม ฉันไปส่งมันเสียหน้าเธอมากนักหรือไงแสนรัก""ป่าวค่ะ ไม่เป็นไรค่ะอาเมฆไปส่งก็ดีเหมือนกัน"แสนรักท้อใจ ผู้ปกครองคนนี้เคยรักและเอ
เด็กๆลงจากรถไปแล้ว เมฆานั่งคิดไปต่างๆนาๆ แสนรักเฝ้ารอแม่กับพ่อมา5ปีแล้ว เด็กคนนี้คิดว่าพ่อกับแม่ทิ้งไป 2ปีก่อนเขาได้รับข่าวร้ายว่าสมภพกับภรรยาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุแม้จะทำให้ดูเหมือนอุบัติเหตุ แต่เมฆารู้ดีมันคือการฆาตกรรมอำพราง สองผัวเมียไปยุ่งกับธุรกิจสีเทา เอาลูกมาฝากเขาไว้แล้วก็หนีหัวซุกหัวซุนมาตลอด จนกระทั่ง2ปีก่อนวันเกิดแสนรักในวัย15ปีเขาเดินเข้ามาเห็นเด็กสาวนั่งกอดรูปครอบครัว เขาจึงได้เข้าไปกอด แต่ความรู้สึกวันนั้นระหว่างเขากับเธอมันแปลกๆไป เขาจึงเลือกที่จะอยู่ห่างๆแล้วสั่งให้เธอลงมานอนเรือนเล็กข้างล่าง“เธอโตแล้ว ควรออกจากฉันได้แล้ว หัดอยู่ได้ด้วยตนเองสักที อาย15แล้วนะแสนรัก” นี่เป็นคำพูดของเขาในวันนั้นเขาจำได้ดี ตั้งแต่วันนั้นเขาก้ไม่ไปรับส่งเด็กคนนี้อีกเลย นอกจาเงินค่าเล่าเรียนและค่าขนมรายวัน นอกเหนือจากนั้นก็เป็นแม่บ้านของเขา ป้าดาหวันจัดการให้นับวันยิ่งห่างเหินซึ่งเขาคิดว่ามันก็ดีแล้ว“ท่านครับ จะไม่บอกเธอจริงๆหรือครับ ดูเหมือนจะเข้าใจอยู่อย่างนี้ตลอดเวลา”กายซึ่งเป็นคนสนิท คนขับรถกึ่งเลขาเอ่ยกับเมฆา เขาถอนหายใจก่อนจะเอ่ย“บอกว่าอย่างไร พ่อกับแม่เธอตายไปตั้งแต่2ปีแล้ว หาก
“พี่ขิง มาทำอะไรคะพี่ไม่สบายหรือ อ้อ น้าเขมสวัสดีค่ะ”ลูกพีชทักทายน้ำขิงหรือเข็มอัปสรกับแม่ของเธอ น้ำขิงยิ้มให้แบบสีหน้าไม่ค่อยดีนักสีหน้าดูเนือยๆจนลูกพีชรู้สึกได้“พี่ขิงเป็นอะไรไปหรือคะ ลูกพีชมากวนพี่หรือเปล่า”“เปล่าหรอกลูกพีช พอดีพี่เหนื่อยอ่ะ เดี๋ยวส่งแม่เสร็จจะกลับไปตลาดดูแผงปลาสักหน่อย ”น้ำขิงพูดจบก็เห็นธรรศภาคย์ที่แต่งเต็มยศมารับน้องสาว เธอกำลังจะเข็ญแม่ไปเรียกแท็กซี่แต่เขากับทักทายแม่เธอก่อน“สวัสดีครับน้าเขม ไม่สบายหรือครับ แล้วนี่หาหมอเสร็จหรือยังครับ”“หาเสร็จแล้วล่ะคุณภาคย์ น้ากำลัวจะกลับขอตัวก่อนนะ ไปเถอะขิงเดี๋ยวนต้องแวะแผงอีก เอ่อ คุณภาคย์ค่าเช่าแผงฝากบอกคุณแม่ด้วยน้าจะรีบหามาจ่ายนะ”“ไม่เป็นไรครับ น้าเขมอย่าคิดมากเลยเศรษฐกิจแบบนี้ผมเข้าใจ กลับพร้อมกันเอะครับ ยังไงก็ทางเดียวกันอยู่แล้ว”“แม่ขิงว่าเราอย่ากวนเขาเลย กลับเองดีกว่านะ”น้ำขิงกำลังจะดันรถเข็นของแม่ไป แต่มือหนามาแย่งที่จับพร้อมกับเข็ญรถไปยังที่จอดรถผู้บริการด้านหน้า เขาให้เขมนิจนั่งหลังเบาะสูงกว่าด้านหน้าลูกพีชไม่ชอบนั่งหน้าอยู่แล้ว น้ำขิงจึงต้องนั่งหน้าคู่กันกับเขาทั้งสองคนไม่เคยลงรอยกันสักครั้ง สองรอบแล้ว
สาวๆเริ่มดื่มนิดหน่อยเพราะคนของตัวเองอยู่ด้วยจึงไม่กังวล มีเพียงแก้มกับขวัญที่ตั้งครรภือยู่ไม่สามารถดื่มได้ แพรกับผึ้งดื่มจนเริ่มตาเยิ้ม เพราะอากล้าเป็นเจ้าของโรงบ่มไวน์พวกเธอได้ชิมประจำ“ไม่ไหวแล้วอยากกลับบ้าน แพร ผึ้ง ขวัญ แก้ม ลูกพีช พี่ขิงเอิ๊กกก แสนกลับก่อนนะ บ๊ายบายเด็ก เจ๊ไปแล้วนะคนสาวย”แสนรักที่ถูกเพียงขวัญขัดเกลาจนตอนนี้เริ่มแข็งแกร่งใจกล้ากว่าเมื่อก่อนเอ่ยน้ำเสียงอ้อแอ้ เพื่อนๆพากันประคอง แต่เธอบอกไม่ต้องรถที่บ้านมารับ แสนรักเดินโซเซไปหารถตัวเอง คนขับรถไม่อยู่รถก็ไม่มีจะกลับยังไงล่ะ“อืม เอ่ออ เอิ๊กก อ่า รถปายหนายวะ เฮ้ นี่รถอาเมฆจอมวุ่ยวายยย นี่แล้วรถฉันล่ะคนขับรถหนีไปกกอีหนูเหรอววะ ฮ่าๆๆ”เมฆาที่เดินตามมาก็อุ้มแสนรักขั้นก่อนจะสาวเท้ายาวๆพาไปขึ้นรถ จากนั้นก็สั่งคนขับรถออกรถทันที ดีที่ไม่มีใครรู้ว่าเด็กนี่เป็นคนในปกครองเขา ทำขายหน้าจริงๆรถมาถึงบ้านแล้วคนตัวเล็กหลับปุ๋ยเขาเขย่าเท่าไร่ก็ไม่ตื่นได้แต่ส่งเสียงงึมงำว่ารำคาญอย่ายุ่ง“นายครับให้เรียกบัวไหมครับ”“ไม่ต้อง กายนายไปพักเถอะเดี๋ยวฉันจัดการเอง เมาขนาดนี้น่าเกลียดจริงๆ”เมฆาอุ้มแสนรักมาที่เรือนหลังเล็กก่อนจะวางที่เตียง ผ
แสนรักที่ตอนนี้กำลังเจ็บท้อง แต่สามีประชุมด่วยอยู่ เมฆาใจไม่อยู่ที่ทำงานเสียแล้วเขาห่วงเมีย ลุงทองกับป้าดาหวันเรียกรถโรงพยาบาลของไตรคุณมารับ แสนรักนอนอยู่ปากก้เรียหาคนยรัก"อาเมฆ..แสนเจ็บอาเมฆอยู่ที่ไหนคะ อื้อ ป้าขาช่วยแสนด้วย อ๊า""คุณแสนขา ป้าโทรหาาคุณเมฆแล้ว ไม่นานเดี๋ยวคุณเมฆก็มา คนดีหายใจลึกๆนะคะ""อื้อ เจ็บจังเลย อาเมฆขา ช่วยแสนด้วย"แสนรักเจ็บท้องร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร ไม่นานรถพยาบาลก็มาถึง แสนรักถูกเข็นเข้าห้องเตรียมคลอด เมฆากำลังจะมาแต่กรธวัฒน์ไม่ยอมให้เขาขับรถเอง เมฆาใจอยู่ที่เมียแบบนี้อันตรายมาก "พี่เมฆผมขับเอง พี่ร้อนใจแบบนี้จะขับได้ไง"เมฆาพยักหน้าให้ กรธวัฒน์นั่งประจำที่คนขับ เมฆาขึ้นรถส่วนเรื่องงานคิมหันต์กับธนดลเป็นคนจัดการต่อ เพราะเป็นโครงการที่สามคนร่วมหุ้นกัน กรธวัฒน์ขับไม่นานก็มาถึงโรงพยาบาล แสนรักที่อยู่ห้องรอคลอดตอนนี้ถูกเข็นเข้าห้องเตรียมคลอดเรียบร้อยแล้วเนื่องจากปากมดลูกเปิดเกือบสิบเซ็นแล้ว เมฆาขึ้นลิฟต์มาไม่ทันใจเขาวิ่งขึ้นบันไดจนมาถึงชั้น5ของโรงพยาบาลก่อนจะไปที่หน้าห้องคลอด พยาบาลเดินออกมาก็เห็นเขาจึงเอ่ยทักทาย"คุณเมฆา
หลังจากที่เพียงขวัญกับเมฆาเปิดอกพูดคุยกันทำให้เมฆาทึ่งในเด็กคนนี้อย่างมาก มิน่าเจ้าคิมถึงรักถึงหลงเมียเด็กของมัน แม้จะไม่พูดมากแต่ทุกคำมีแต่เหตุและผล เขาที่เป็นผู้ใหญ่ยังต้องยิม เด็กคนนี้นิสัยนักเลงที่แท้จริง ได้ยินจากพ่อเลี้ยงว่าปู่เป็นครูมวยเก่า เธอเองก็เป็นนักมวยเก่า นิสัยตรงไปตรงมาดีเมฆาออกจากโรงพยาบาลแล้ว เหลือเพียงทัศน์ดนัยที่ยังต้องอยู่ ป้าดาหวันต้องไปคอยช่วยเหลือลูกสาวดูแลลูกเขย ยาหยีเองก็ต้องดูแลคุณยายแทน เพราะน้าชายยังไม่สามารถออกจากโรงพยาบาลได้ เขาจึงต้องทำงานเอง แต่ยังดีที่ธนดลมาช่วยงาน คิมหันต์ให้ธามมาช่วยเขาพลางๆ แสนรักเริ่มบริหารงานแทนเขาบางครั้งเพราะเขายังคงแพ้ท้องแทนเธออยู่"อาเมฆคะ โครงการที่หัวหินตกแต่งสไตล์ลอฟดีไหมคะ""อืม แสนว่าแบบไหนสวยคะ""ต้องดูบริบทค่ะ โครงการที่อาเมฆตั้งส่วนมากเป็นโซนคนไทยกับต่างชาติพักพอๆกัน บรรยากาศแบบบชิวๆดิบๆคงตอบโจทย์""แสนวาดแบบมาเลย เดี๋ยวให้ทางสถาปนิกเขาดูอีกที""แสนไปประชุมพร้อมอาธามพรุ่งนี้ค่ะ อาเมฆวิดีโอคอลตอนประชุมก็ได้""อยู่บ้านกับอานะคะ เมียท้องอยู่อาเป็นห่วง""อาเมฆขา อาธามขับรถให้ อีกอย่างแสนเพิ่ง
เมฆาที่ตอนนี้นอนแอดมิดอยู่ที่โรงพยาบาลของไตรคุณเรียบร้อยแล้ว แสนรักนั่งเฝ้าสามีไม่ห่าง เธอรักเขาแต่ไม่คิดว่าจะรักเขามากขนาดนี้ เมฆาที่เพลียเพราะอาเจียนหนักมากก็พยายามลูบศีรษะของแสนรัก พลางยิ้มให้คนตัวเล็กที่นั่งกุมมือของเขาเอาไว้"แสนคะ เหนื่อยไหม อาขอโทษที่ทำให้แสนลำบาก""แสนไม่เป็นไร อาเมฆสิคะ ต้องมาแพ้ท้องแทนแสน เหนื่อยมากไหมคะคนดีของเมีย""ไม่เหนื่อยครับ อายอมแพ้ท้องทุกครั้งที่แสนตั้งครรภ์เลยครับ"แสนรักลูกจ่กเก้าอี้ สะโพกงามทิ้งลงบนเตียงคนไข้ บางอย่างในท้องเริ่มแล้วเพราะเธอตั้งครรภ์ได้18สัปห์ดาแล้ว แสนรักจับมือหนาของเขามาวางที่หน้าท้อง มีบางอย่างขยับจนเมฆารู้สึกได้ เขาดีใจจนลุกขึ้น แต่ก็เวียนหัวจนต้องนอนลงไป พะอืดพะอมจะอาเจียนแสนรักตกใจก่อนจะหยิบถังขยะลูบหลังให้เขา"โอ๊ก อ๊วก อืม แสนคะขอน้ำอุ่นๆหน่อยได้ไหมคะ อาอยากล้างปาก""คะ เดี๋ยวแสนเอาให้ อาเมฆนอนก่อนนะคะ"แสนรักกำลังจะเดินไปหยิบน้ำ พอดีกับที่เพียงขวัญเปิดประตูเข้ามา เธอเองก็เริ่มอุ้ยอายแล้ว ก่อนจะถามเพื่อนว่าทำอะไร" แสนทำอะไร อย่าลุกเร็วสิ""ขวัญมาแล้วหรือ พอดีอาเมฆอยากได้น้ำร้อนน่ะ"เพียงขว
วันรุ่งขึ้น พยาบาลเดินมาแจ้งว่าทัศน์ดนัยอาการดีขึ้น พร้อมที่จะย้ายมาห้องพิเศษได้ ทางด้านคิมหันต์กับทุกคนได้ข่าวก็รีบมาทันที ทัศน์ดนัยที่ตอนนี้นอนหลับอยู่บนเตียง มีสายระโยงระยางเต็มไปหมด บัวบูชานั่งจับมือเขาข้างเตียง เธอร้องไห้จนตาบวม เพียงขวัญเป็นห่วงมองหน้ากับแสนรักก่อนจะเดินไปหา"พี่บัวคะ พวกเรารู้พี่เป็นห่วงน้าแท่ง แต่พี่อย่าลืมนึกถึงเจ้าตัวน้อยในท้องด้วยนะคะ""ใช่ค่ะแสนพูดถูก น้าแท่งพ้นขีดอันตรายแล้ว ที่เหลือก็แค่รอน้าแท่งฟื้นขึ้นมาเท่านั้น""ฮึกๆๆ ขอบคุณนะคะคุณขวัญ คุณหนู พี่จะไม่ร้องแล้ว"บัวบูชาพยักหน้า ทั้งหมดรอให้ทัศน์ดนัยตื่นขึ้นมา เมฆาที่ตอนนี้เริ่มไม่ไหวเสียแล้ว เขารู้สึกเหม็นทุกอย่างรอบตัว พะอืดพะอม "แสนคะ อาอยากอาเจียนจังเลย มันเหม็นทนไม่ไหว""อาเมฆเหม็นอะไรคะ แสนไม่เห็นได้กลิ่นเลย""ไม่รู้สิ อุ๊บ แสนอา อา"เมฆาวิ่งเข้าห้องน้ำทันที เสียงโอ๊กอากดังออกมา แสนรักเข้าไปหาลูบหลังให้เขา เมฆาโก่งคออาเจียนก่อนจะทรุดลงกอดโถชักโครกเอาไว้ คิมหันต์มองหน้ากับเมียรักก่อนจะหัวเราะออกมาดังๆ จนเพียงขวัญต้องเอ็ดเขา"อาคิมคะ ที่นี่โรงพยาบาลนะคะ เ
เมฆาที่ตอนนี้รถติดไปไหนไม่ได้เพราะมีอุบัติเหตุข้างหน้า เขาหันมามองหน้าแสนรักที่กำลังหลับอยู่ ไม่นานคนตัวเล็กก็ตื่น"รถติดอะไรคะอาเมฆ""เห็นว่ามีรถพลิกคว่ำ ยังเอาคนเจ็บออกมาไม่ได้""ชนแรงหรือคะ""มีคนบอกวิ่งมาดีๆ อยู่ๆก็หักเข้าข้างทางเหมือนตั้งใจขับชน""อ้อ อ๊ะ ขยับแล้วอาเมฆไปเถอะค่ะ"เมฆาที่กำลังค่อยๆเคลื่อนรถออกไป กำลังระวังทางแต่แสนรักเห็นเขาเอาคนเจ็บออกมาแล้ว นั่นมัน!!!"อาเมฆคะ นั่นน้าแท่ง รถที่คว่ำคือรถน้าแท่ง""อะไรนะแสนดูผิดหรือเปล่า""ไม่ผิด อาเมฆน้าแท่งเป็นน้าแท่งจริงๆค่ะ ทำไงดีคะอาเมฆ""แสนใจเย็นๆก่อน เดี๋ยวอาจอดข้างทางก่อนนะ แสนอยู่ในรถดีๆนะ""ค่ะ"เมฆาลงไปดู ก็เห็นเป็นรุ่นน้องจริงๆ คนที่เห็นเหตุการณ์บอกว่าตั้งใจหักมาชน ไอ้บ้านี่คิดอะไรอยู่วะจะฆ่าตัวตายหรือไง แสนรักที่เห็นเลือดท่วมตัวของทัศน์ดนัยก็มือสั่น เธอไม่กล้าลงจากรถทำได้แค่โทรหาเพื่อนRrrrr.Rrrrr.Rrrrr.ทุกคนมาถึงแล้วเหลือแค่เมฆากับแสนรัก กำลังปลอบใจบัวบูชา และพูดคุยกันสนุกสนานเพื่อให้เธอได้ยิ้ม เพียงขวัญได้ยินเสียงมือถือก็ลุกไปรับ"ว่าไงแสน ยังมาไม่ถึงอีกหรือ"(ขวัญ ขวัญ ขวัญ น้าแท่ง น้
เมฆายอมเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำโดยไม่อิดออดอีก ไม่นานเขาก็เดินออกมา แสนรักกลืนน้ำลายตัวเอง ภาพอาเมฆที่มีเพียงผ้าขนหนูสีขาวพันรอบเอว หยดน้ำเกาะตามตัว ผมที่เขาเพิ่งจะสระมาเปียกหมาดๆ เอวสอบรับกับแผงอกที่มีแต่กล้ามมัด จนกระทั่งเขาเดินมาใกล้กระซิบข้างใบหูเล็ก"ไปบ่ายไหม อีกสักรอบสองรอบ เมียอาคอแห้งแล้วมั้งกลืนน้ำลายหลายรอบเลยนี่""อาเมฆอ่ะ คนบ้าแสนไม่คุยด้วยแล้ว รีบแต่งตัวเถอะค่ะ"แสนรักค้อนเขาก่อนจะหยิบกระเป๋าสะพายเดินลงไปข้างล่าง ป้าดาหวันเห็นคุณหนูที่ตอนนี้กลายเป็นนายผู้หญิงของบ้านไปแล้วก็ยิ้มให้ แสนรักถามหาคนเมาเมื่อวาน"น้าแท่งล่ะคะ กลับบ้านหรือค้างที่นี่"นอนที่นี่ค่ะ ลุงทองเป็นคนลากไปนอน""วันนี้จะไปเกาอาคิม ป้าจะฝากอะไรไหมคะ""อยู่ที่เกาะเวลาเจ็บป่วยจะสะดวกไหมคะคุณหนู""ขวัญบอกว่า พี่บัวท้องใหญ่แล้ว เลยให้มาอยู่บ้านพักที่บนฝั่งแล้วค่ะ จ้างพยาบาลมาอยู่เป็นเพื่อน ส่วนเรื่องน้าแท่งคงต้องเคารพการตัดสินใจของพี่บัว""เฮ้อ ที่จริงป้าเองก็ไม่อยากให้หลานขาดพ่อหรอกค่ะคุณหนู แต่คุณแท่งก็ใจร้ายกับบัวเกินไป""เอาเป็นว่าแสนจะคุยกับพี่บัวให้นะคะ ที่จริงน้าแท่งไม่ใช่คนไม่ดี เพ
ใบหน้าคมเลื่อนต่ำลงมาจนถึงกลางกายสาว แสนรักตั้งเขามนให้เป็นรูปตัวเอ็มเพื่อที่สามีจะได้คลุกเคล้าดอกไม้งามถนัดถนี่ ลิ้นสีสดแตะที่รอยแยกก่อนจะกดลิ้นหนักๆลากขึ้นไปจนเจอเม็ดไข่มุกที่เคลือบด้วยน้ำหวานวาววับ "อ๊า อาเมฆขา อื้อ ผัวขาเมียเสียว ลิ้นอาเมฆละ ลึกจัง"อืม อืม ปลายลิ้นห่อจนแข็งแทรกเข้าไปยังร่องสีหวานของคนตัวเล็ก แสนรักเด้งสะโพกป้อนเนินอวบอิ่มใส่ปากคนตัวโตอย่างไม่อาย เธอเสียวซ่านไปหมด มือบางขยุ้มเรือนผมสีเข้มแอ่นสะโพกขึ้นหา จมูกโด่งถูไถไปกับไข่มุกงามยามที่ปากหยักประกบกับรอยแยกของกลีบดอก ลมหายใจของเขาร้อนระอุเป่าอยู่ที่เนินเนื้อ ปลายเท้าแสนรักจิกลงที่นอน หน้าท้องหดเกร็งในที่สุดน้ำหวานก็หลั่งออกมาจนชุ่ม เมฆาดูดกลืนทีละนิด เขาเพิ่งจะสังเกตว่าเมียเด็กเอวหนากว่าเก่า ช่วงนี้แสนรักกินเก่งมาก เขากับเธอตั้งแต่ครั้งแรกก็ไม่เคยหยุดเลย เดี๋ยวนะ"แสนคะ...ประจำเดือนมาเมื่อไหร่คะล่าสุด""อืม..ยังไม่มาเลยค่ะอาเมฆ 4เดือนแล้ว ทำไมคะ หรือว่าอาเมฆคิดว่าแสนท้องเหรอ""พักนี้หนูนอนเก่ง กินเก่ง เอวหนาขึ้น นมก็ใหญ่ขึ้น อาว่าเราไปตรวจกันดีกว่า แต่ตอนนี้ขอลงโทษเมียที่ขัดคำสั่
ในเมื่อพี่ชายไร้เหตุผลลูกพีชก็ไม่สนใจเขาก่อนจะเอ่ย"พี่ไม่เชื่อก็เรื่องของพี่ ลูกพีชกับพี่เข้มจะแต่งงานกันจริงๆค่ะ บางทีเราสองคนอาจมีโซ่ทองแล้วก็ได้ เพราะพี่เข้มเขาดุมาก"ลูกพีชยื่นหน้าไปหาพี่ชายก่อนจะยู่ปากให้ เขมนิจมองหน้าทั้งสี่คนก่อนจะไอออกมาเบาๆ ทำให้ทุกคนได้สติ น้ำขิงกับขัตติยะรีบเข้ามาดูอาการแม่ตัวเองทันที"แม่เป็นอะไรครับ ขิงเรียกพยาบาลสิ พี่จ้างตั้งสามคนหายไปไหนหมด""อย่าเลยเข้ม แม่ไอธรรมดา สรุปลูกกับคุณหนูลูกพีชนี่เรื่องจริงหรือ""จริงครับแม่ ผมกับพีชเราเป็นสามีภรรยากันแล้ว ผมอยากให้เกียรติน้องเราจะแต่งงานกันทันทีที่แม่กลับบ้านได้""แต่งเถอะ แม่นั่งรถเข็นไปงานแต่งพวกลูกก็ได้""แม่นอนพักเถอะค่ะ คืนนี้ขิงจะอยู่กับแม่เอง""ไม่ต้องๆ กำลังท้องกำลังไส้ พักผ่อนเถอะ แม่ดีใจจริงๆที่ลูกๆเป็นฝั่งเป็นฝากันหมดแล้ว""ครับต่อไปน้าเขม เอ้ยคุณแม่ก็จะได้วิ่งไล่จับเจ้าตัวน้อยๆแล้วนะครับ"เขมนิจพยักหน้าก่อนจะหลับไปเพราะฤทธิ์ยา สองคู่มองหน้ากันไปมา สุดท้ายธรรศภาคย์ก็ต้องยอมรับว่าน้องสาวถูกขัตติยะเจาะไข่แดงไปแล้ว ทางด้านขัตติยะเองก็ทำใจ น้องสาวไม่ช่แค่เสร็จโจร แต่ยังท้องลูก
คนตัวสูงขยับเอวรัวถี่ๆใส่ร่องของเมียสาว น้ำขิงถึงสวรรค์ครั้งแล้วครั้งเล่า กระทั่งชายหนุ่มเริ่มคำรามก่อนจะปลดปล่อยน้ำคาวขุ่นข้นเข้าไปในโพรงรักของเมียสาว เมื่ออารมณ์คงที่ธรรศภาคย์ก็อุ้มเธอไปอาบน้ำก่อนจะพากลับมานอน เขาหอมหน้าผากของเธอแล้วนอนกอดบอกรักแล้วหลับไป"น้ำขิงครับ พี่ภาคย์รักขิงนะครับ ถึงแม้ที่ผ่านมาพี่จะร้ายไปบ้างก็เพราะพี่หึง""นอนเถอะค่ะ ขิงก็รักพี่ต้องตื่นมาคิดอีกว่าเจอหน้าพี่เข้มแล้วจะทำอย่างไร""พี่จะยืดอกรับเองขิงอย่ากลัวนะ นอนเถอะเมียจ๋า""พี่ภาคย์ขา...หากเรื่องของเราเป็นไปไม่ได้""พี่ไม่ยอมให้ใครมาพรากลูกพรากเมียพี่หรอก เรื่องนี้ขิงอย่ากังวลเลยค่ะ นอนนะคะคนดี"น้ำขิงหลับไปแล้ว ธรรศภาคย์ยังไม่หลับเขาหยิบมือถือขึ้นมาก่อนจะตัดสินใจกดหาปลายทางทันทีเมื่อโทรหาคุณแม่เรียบร้อยเขาก็มานอนข้างไปคนตัวเล็กและกอดเธอจนหลับไปด้วยกัน สองหนุ่มพยายามตั้งแง่ใส่กัน ขัตติยะเองก็หวงหญิงสาวที่กำลังกอดอยู่ เขาไม่มีทางให้พี่ชายจอมไร้เหตุผลของเธอมาพรากเธอไปจากเขาแน่นอน วันรุ่งขึ้นขัตติยะขับรถกลับก่อนเขาไปหาแม่ของลูกพีชที่บ้านเพื่อขอขมาในสิ่งที่ตัวเองก่อขึ้น เขาสารภาพอย่างลู