ร้ายไม่เบา1

 

สามสาวนอนหลับเพลินเพราะไม่ได้อยู่ด้วยกันนาน จนป้าแก้วมาเรียกอยู่หน้าเรือนเพียงขวัญจึงสะลึมสะลืองัวเงียตื่นขึ้นมา ก่อนจะเปิดประตูบ้าน เธอเพลียจริงๆ เมื่อคืนกว่าจะวาดงานให้ลูกค้าเสร็จเช้ายังต้องตื่นแต่เช้าไปใส่บาตรอีก

"ป้าแก้วขา ขวัญขอโทษที่มันแต่นอนหลับเพลินไม่ได้ไปช่วยงานป้าเลย"

"โอ๊ย งานไม่มีอะไรหรอกลูก ปกติมีแม่บ้านไปเช้าเย็นกลับอยู่แล้ว ป้าแค่ทำอาหารเย็นให้คุณท่านเท่านั้นแหละ เอ่อคุณท่านเห็นว่าเย็นแล้วเลยให้มาดูเพื่อนหนูขวัญที่ชื่อแก้มน่ะค่ะ ว่าจะกลับบ้านไหม อีกอย่างคุณท่านเรียกหาหนูขวัญด้วย"

"อ้อ ขอบคุณนะคะป้าแก้ว เดี๋ยวหนูตามไปค่ะขอไปปลุกเพื่อนก่อน"

ป้าแก้วไปแล้วเพียขวัญจึงเดินเข้าไปในบ้าน แพรชมพูกับกวินตาตื่นแล้ว แพรชมพูเข้าห้องน้ำอยู่ เพียงขวัญจึงบอกเพื่อนว่าเธอจะไปที่ตึกใหญ่ เสร็จแล้วให้ตามไป กวินตาพยักหน้า จากนั้นเพียงขวัญก็ไปพบผู้ปกครองตามคำสั่ง

RRRR. RRRR RRRR

เสียงเรียกเข้าดังจากมือถือของกวินตา พอหยิบมาดูก็เป็นเบอร์หม่าม๊าที่โทรหาหลายสาย น่าจะหลับเพลินเลยไม่ได้ยินจึงรีบกดรับสาย

"ฮัลโหลม๊า ขอโทษหนูอยู่บ้านอาขวัญน่ะ พอดีอาแพรอีมีเรื่องนิดหน่อย ม๊าคืนนี้หนูขอนอนบ้านอาขวัญได้ไหม"

"อาแพรอีมีเรื่องอาราย แม่อีมาที่นี่โวยวายว่าอาขวัญไม่เรียนหนังสือ ไปขายตัวเป็นเด็กเสี่ย ขายตัวคนดียวไม่พอมาหลอกอาแพรไปขายตัวด้วย ลูกค้าเต็มร้านอั๊วอยากจะด่าลื้อจริงๆอาแก้ม เสียหายหมด นี่ถ้าอาป๊าลื้อรู้เรื่องเดี๋ยวก็ซวยกันหมด กลับบ้านได้แล้วไม่ต้องค้างหรอกเดี๋ยวให้เฮียลื้อไปรับ"

"ไม่อ่ะ ม๊าเดี๋ยวหนูให้คุยกับผู้ปกครองอาขวัญนะ เขาไม่ใช่เสี่ยเดี๋ยวหนูวีดิโอคอลให้ม๊ารอแป๊บนึงนะ"

กวินตาวางหูไปแล้วก่อนจะตะโกนบอกแพรชมพูให้ตามมาเธอจะไปที่ตึกก่อน เพียงขวัญนั่งรออยู่กับไตรคุณและธนดล คิมหันต์กำลังคุยโทรศัพท์เรื่องงานอยู่ กวินตามาถึงยังไม่ทันนั่งแม่เธอก็โทรไลน์มาแล้ว

"ไอ้ขวัญ แม่กูโทรมาร้อยสายแล้ว กูขอนอนที่นี่เขาอยากคุยกับคุณอาสุดหล่อนั่น ไม่งั้นเขาจะให้กูกลับบ้าน กูบอกว่าจะค้างกับมึงสองคืน"

"คุณอาคุยงานอยู่ บอกม๊ารอก่อนได้ไหมมึง"

เพียงขวัญพูดจบไตรคุณก็คว้ามือถือจากมือของกวินตามาแล้วรับสายทันที ทางฝั่งแม่ของเธอเห็ฯผู้ชายที่เปิดกล้องก็เปลี่ยนคำทันที

"อ้าว คุณหมอไตรคุณหมอเป็นผู้ปกครองอาเพียงขวัญหรือคะ"

ป๊าของแก้มเป็นคนไข้ของเขา แม่ของเธอจึงรู้จักไตรคุณดี

"ผมเป็นเพื่อนครับคุณป้า พอดีผู้ปกครองหนูขวัญกำลังคุยงานอยู่ไม่ว่าง เอ่อ ให้ลูกสาวคุณป้านอนที่นี่ได้ครับ ไม่มีปัญหาเดี๋ยวผมบอกเพื่อนให้ว่าคุณป้าอนุญาตแล้ว"

"อ้อๆๆ ขอสายอาแก้มหน่อยได้ไหมคะหมอ" ไตรคุณส่งมือถือให้กวินตาเธอรับมาพร้อมสายตางงงวย

"ว่าไงม๊า หนูนอนได้ใช่ไหม"

"อืม อาขวัญอยู่ไหมเรียกมาคุยกับม๊าหน่อย" แก้มยื่นมือถือให้เพื่อน จากนั้นทั้งคู่ก็สนทนากัน

"อาขวัญ ห้องลื้ออ่ะถูกคนงัด ก็เป็นแม่อาแพรกับผัวใหม่อีนั่นแหละที่พาคนไปงัด หาว่าลื้อเอาลูกสาวอีไปซ่อนหลอกอาแพรไปขายตัว ระวังตัวดีๆเล่า ไม่จำเป็นลื้อก็อย่ากลับมา ไม่งั้นก็หาคนมาด้วย อั๊วได้ยินว่ามันสองคนเอารูปลื้อกับอาแพรให้เสี่ยเจ้าของบ่อนดู มันกำลังตามหาพวกลื้อจะเอาไปเป็นเมียน้อย"

"ขอบคุณค่ะม๊า ขวัญกับแพรจะระวังตัวค่ะ สวัสดีค่ะม๊ารักษาสุขภาพนะคะ"

แม่ของแก้มวางสายไปแลล้ว แพรชมพูเดินมาถึงพอดี สามหนุ่มที่ได้ยินบทสนทนาก็มองหน้าเด็กทั้งสามคน พวกเขายอมรับเด็กสาวสามคนนี้หน้าตาดีจริงๆนั่นแหละ เพียงแต่เด็กไปหน่อย พูดถึงกวินตากับแพรชมพูยังมีส่วนให้เห็น แต่เพียงขวัญเด็กคนนี้ ดูตรงไหนก้แม่ชีชัดๆ

มีเสียงเรียกเข้าจากมือถือกวินตาอีกครั้ง คราวนี้เป็นเบอร์ที่ลังเลว่าจะรับดีไหมมากที่สุด

"ขวัญ เบอร์ครูภาสรับดีไหมวะ"

คิมหันต์หงุดหงิดทันทีที่ได้ยินชื่อนี้ เขาอยากไปหยิบมือถือแล้วปาทิ้งเสียเลย ไม่รู้เขาเป็นอะไรเหมือนกัน พอได้ยินว่าไอ้หมอนี่หมายปองเด็กในปกครองของเขาๆก็ไม่พอใจทันที

"รับเถอะ เปิดลำโพงแล้วกัน อย่าบอกว่าอยู่กับกูนะ" แก้มรับสายก่อนที่ภาสกรจะถามหาเพียงขวัญจริงๆ

"ฮัลโหล กวินตาเหรอนี่ครูเองนะ ตอนนี้เพียงขวัญกับแพรชมพูอยู่กับเธอหรือไม่ ขอสายหน่อยสิ"

เพียงขวัญส่ายหน้า เธอรู้ว่าภาสกรชอบเธอ แต่เธอไม่ได้คิดกับครูแบบชู้สาว จนในห้องสมุดเขาพยามที่จะขอกอดเธอ ตั้งแต่วันนั้นเพียงขวัญก็ไม่เข้าใกล้เขาอีกเลย

"ไม่อยู่ค่ะครู หนูมาเรียนพิเศษค่ะที่บ้านให้เรียนไม่ได้ติดต่อกันเลยตั้งแต่วันที่ขวัญมาจ่ายค่าเทอม"

"แม่ของแพรชมพูมาอาละวาดบอกว่าเพียงขวัญมาหลอกลูกสาวเขาไปขายตัว ตอนนี้ทางอาจารย์กำลังคุยเรื่องนี้กันอยู่"

"อ้อ มือถือขวัญพังด้วยไว้ถ้าเจอกันหนูจะบอกขวัญนะคะ ได้เวลากลับบ้านแล้วแค่นี้ก่อนนะคะครูภาส"

กวินตาวางสายจากครูหนุ่ม ก่อนจะหันมามองหน้าแพรชมพูที่ตอนนี้น้ำตาเริ่มคลอหน่วยอีกแล้ว เพียวขวัญที่เริ่มมีโมโหเหมือนกัน บุกไปถึงห้องเธอเลยหรือก่อนจะปลีกตัวจากเพื่อนยกหูหาป้าเจ้าของตึก

"ฮ้ลโหลค่ะ ป้าดาวนี่หนูเองเพียวขวัญค่ะ ป้าช่วยเอาเทปกล้องวงจรปิดในตึกกับทางเดินแล้วหน้าห้องขวัญให้ด้วยค่ะ ขวัญจ่ายค่าตอบแทนแน่ค่ะ ขวัญให้20,000 ป้าเอามาก็พอเดี๋ยวขวัญให้ไรเดอร์ไปรับ ค่ะป้าได้ค่ะ"

เพียวขวัญไม่ให้เพื่อนรักได้ยินบทสนทนา แพรชมพูมองหน้าเพื่อนอย่างเสียใจ แม่ทำไม่ทำแบบนี้กับเธอ แล้วจะไปเรียนอย่างไร ต่อให้ไม่ใช่เรื่องจริงแต่ทุกคนคงลือไปแล้ว

"ขวัญ กูขอโทษที่ทำให้มึงต้องมาซวยไปด้วย เสี่ยชัชเป็นคนมีอิทธิพล มันคุ้มหัวไอ้เทิดอยู่ ที่มันอยากได้คงไม่ใช่กูหรอกหลักๆมันอยากได้มึง"

"ไม่เป็นไรแพร มึงไม่ผิดถ้ามึงจะผิดก็ผิดที่มึงเกิดผิดรูไปหน่อย เดี๋ยวกูคุยกับคุณอาก่อน"

คิมหันต์กับเพื่อนอีกสองคนสะอึกกับคำว่าเกิดผิดรู ทำไมใครๆก็อยากได้เด็กคนนี้ ดูแล้วไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นสักนิด ก่อนจะเรียกเด็กสามคนมาคุย