บทที่ 946

อาชีส่งอาหารบรรจุกล่องให้ไห่ถงและพูดเบาๆ : "นายน้อยทำงานอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยเมื่อเร็วๆ นี้และกินอาหารไม่เป็นเวลา แม้ว่าผมจะส่งอาหารให้เขา แต่เขามักจะลืมกิน"

ไห่ถงรับอาหารแล้วตอบ: "ฉันเข้าใจ ฉันจะเตือนเขา"

อาชีรู้สึกขอบคุณอย่างมาก

หลังจากปิดประตู ไห่ถงก็หายใจเข้าลึกๆ หลายครั้ง เพื่อระงับความเจ็บปวดและความโกรธที่เธอรู้สึกขณะเดินเข้าไปในห้องครัว ที่นั่น เธอเห็นจ้านหยินพิงมือข้างหนึ่งบนเตา ขณะที่อีกมือกดท้องของเขา ดูราวกับว่าเขากำลังเจ็บปวด

“คุณปวดท้องใช่ไหม?”

เสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธดังขึ้น

ไม่จำเป็นต้องหันหน้าไปมองเพื่อดูว่าเป็นภรรยาของเขา

จ้านหยินยืนตัวตรงในทันที แต่ความเจ็บปวดในท้องของเขาเป็นระยะๆ ทำให้ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไป

ไห่ถงรู้สึกเสียใจอย่างยิ่งเมื่อเห็นเขา ดังนั้นเธอจึงก้าวไปข้างหน้าและช่วยเหลือเขาออกไป เธอนั่งบนโซฟาแล้วถามเขาว่า "ปวดท้องหรือเปล่า"

“ถงถง ฉัน... ฉันไม่เป็นไร ฉันแค่หิวแค่นั้นเอง ฉันแค่ลืมกินข้าว”

เมื่อเผชิญหน้ากับความโกรธเคืองของภรรยาของเขา จ้านหยินก็รู้สึกผิดอย่างยิ่ง

เขาไม่ได้ตั้งใจอดอาหาร เขาทำงานหนักและลืมดูแลตัวเองอยู่เสมอ

ไม่เพียงแต่ในช่วงไม่กี่