บทที่ 926

คุณนายซางอุ้มหยางหยางด้วยมือข้างหนึ่ง และอีกข้างก็จับมือของไห่ถงด้วยมืออีกข้าง เธอทั้งเศร้าโศกและทำอะไรไม่ถูก และพูด: "จ้านหยินพูดอย่างตรงไปตรงมาเกี่ยวกับตัวตนของเขา จนถึงตอนนี้ เธอยังไม่ยอมให้ป้ายืนหยัดเพื่อคุณหรือแม้แต่มาระบายกับคุณป้าเลย คุณป้ากังวลมากจนผมของฉันเปลี่ยนเป็นสีขาว พวกเธอพี่สาวน้องสาวเป็นคนดื้อรั้นมาก"

“ฉันจำได้ว่าแม่ของคุณมีนิสัยอ่อนโยนมาก ไม่ดื้อเลย ฉันไม่รู้ว่าคุณสองคนเอาความดื้อรั้นนี้มาจากไหน”

ไห่ถงยิ้มและพูดว่า "คุณคงไม่ได้บอกว่าพวกเราพี่น้องได้รับความดื้อรั้นจากคุณป้า"

คุณนายซางพูดไม่ออก เธอนึกถึงความชื่นชมที่ตัวเองมีต่อสองพี่น้องไห่ถง ไม่ใช่แค่ความสัมพันธ์ระหว่างป้ากับหลานเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะวิธีการของสองพี่น้องซึ่งทําให้นางซางชอบมาก

ใช่แล้ว ดื้อรั้นก็เหมือนกับเธอ

"วันนี้มาหาป้า อยากให้ป้าทําอะไรเหรอ?"

หลังจากที่จ้านหยินเปิดเผยตัวตนของเขา ซางเสี่ยวเฟยก็เพียงโกรธและไม่ได้หันมาต่อต้านไห่ถง เธอเพียงรู้สึกเสียใจกับความคับข้องใจของไห่ถง เธอเพียงรู้สึกแย่กับไห่ถง ยังบอกว่าเธอต้องการช่วยไห่ถงสั่งสอนบทเรียนกับจ้านหยิน

ในที่สุดตระกูลซางก็สามารถถอนหายใจด้วยความ