คุณท่านซางและลูกสาวกังวลเกี่ยวกับคุณนายซาง และมีเพียงหลานจิงเท่านั้นที่เอาผลตรวจกลับมาหลานจิงมอบผลตรวจให้กับไห่ถง และได้หยิบผลตรวจดูหลังจากอ่านผลลัพธ์แล้ว เธอก็เงียบไปสักพักก่อนที่จะวางผลตรวจลงบนโต๊ะ“ไห่ถง เธอเป็นหลานสาวของฉัน เรียกฉันว่า 'ป้า' ก็ได้นะ”ชีวิตนี้ไม่มีโอกาสได้เจอน้องสาวอีกแล้ว แต่การได้เจอหลานสาวทั้งสองคนก็ทำให้คุณนายซางสบายใจได้เช่นกันเธอจับมือไห่ถงและขอให้เรียกเธอว่าป้า“ไห่หลิงอยู่ที่ไหน? และหยางหยางล่ะ?”คุณนายซางยังจำหลานสาวอีกคนได้“พี่ฉันจะไม่กลับมาตอนเที่ยง เธอจะไม่กลับมาหลังจากเลิกงานเวลา 5.30 น.”ไห่ถงอธิบายและมองไปที่เซินเสี่ยวจวิน เธออุ้มหยางหยางมาให้ไห่ถง“คุณป้า...”ขณะที่ไห่ถงพูด คุณนายซางก็พูดว่า "ถงถง เรียกฉันว่าป้านะ ป้าฝันที่จะตามหาพวกเธอมาโดยตลอด และในที่สุดก็พบแล้ว อย่าตำหนิป้าเบย"หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ไห่ถงก็เปลี่ยนน้ำเสียงและเรียกเธอว่าป้าผลตรวจ DNA ได้พิสูจน์ได้ว่าเธอมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับคุณนายซางซึ่งเป็นป้าของเธอมันน่าทึ่งเกินไปคุณนายซางได้ยินเธอเรียกว่าคุณป้า และดวงตาของเธอก็แดงก่ำ ซางเสี่ยวเฟยรีบพูดว่า "แม่ อย่าร
เธอเพิ่งตระหนักได้ในภายหลังว่าเธอพลาดเรื่องสนุกๆ ไปเธอบ่นเซินเสี่ยวจวินและ Hai Tongเซินเสี่ยวจวินบอกว่า ได้บอกไห่ถงแล้ว แต่เป็นเพราะไห่ถงคิดว่าเธอเป็นลูกคุณหนู เลยไม่อยากให้เธอเห็นภาพที่น่ากลัวซางเสี่ยวเฟย: เธอมาจากตระกูลเศรษฐีก็ไม่ผิด แต่เธอคือซางเสี่ยวเฟย ชื่อเสียงของเธอในสังคมชนชั้นสูงของกวนเฉิงนั้นไม่ดี และคนอื่น ๆ บอกว่าเธอหยาบคายและไร้เหตุผล ดังนั้นเธอกลัวภาพหยาบแบบไหน?เมื่อเธออารมณ์ไม่ดี ก็สร้างภาพที่หยาบคายได้ด้วยเหมือนกัน“พี่ฉันได้รับทุกสิ่งที่เธอสมควรได้รับแล้ว ซึ่งก็คือค่าตกแต่งบ้านที่พวกตระกูลโจวปฏิเสธที่จะคืนเงิน พี่ฉันจึงขอให้ฉันช่วยเธอหาคนมาทุบบ้านเอาค่าตกแต่งบ้านคืนค่ะ”คุณนายซางอุทานด้วยความชื่นชม "ถูกต้อง จะเสียเปรีบพวกตระกูลโจวไม่ได้"และยังอุทานด้วยความตกใจว่า "ถ้าป้ารู้มาก่อนนะ ป้าจะพาคนกลุ่มหนึ่งมาช่วยพี่เธอเอาค่าตกแต่งบ้านคืน นี่เป็นเรื่องที่ถูกต้อง"ทันใดนั้นไห่ถงก็รู้สึกว่านิสัยของซางเสี่ยวเฟยได้มาจากแม่ของเธอโดยสมบูรณ์“ถงถง อีกสักพักปิดร้านแล้วกลับบ้านกับพวกเรานะ พวกเราจะไปกินข้าวด้วยกัน แล้วสามีคุณว่างไหม โทรหาเขาด้วย”ไห่ถงพูดว่า “วันนี้สามีข
คนแก่จำนวนมากมีความคิดที่ว่ามรดกมีไว้สำหรับลูกหลานของตัวเอง หากลูกสาวได้แต่งงานออกไป เธอจะกลายเป็นคนของครอบครัวอื่น และไม่ได้รับอนุญาตให้รับมรดกทรัพย์สินของครอบครัวในครอบครัวที่ไม่มีลูกชาย พวกญาติในหมู่บ้านจะคอยดูทรัพย์สินของตระกูลตัวเองรอจนกว่าจะได้ครอบครองหลายคนไม่ต้องการให้ธุรกิจที่หามาอย่างยากลำบาก ส่งต่อให้กับจากบคนนอก ดังนั้นพวกเขาจึงอยากมีลูกชายอย่างยิ่ง“ลูกพี่ลูกน้องคนที่สองของเธอคือ ไห่จื้อเหวิน?”คุณนายซางประทับใจต่อไห่จื้อเหวิน สาเหตุหลักมาจากครั้งหนึ่งเขาเคยทำงานเป็นผู้บริหารระดับสูงในสาขาของตนเอง ซึ่งทำรายได้นับล้านต่อปีได้รับเงินเดือนสูงจากเธอ แต่ยังรังแกหลานสาวของเธออีก และตั้งใจที่จะยึดทรัพย์สินของน้องสาวของเธอ ความประทับใจของนางซางที่มีต่อไห่จื้อเหวินก็ลึกซึ้งยิ่งขึ้นจะต้องทำให้ลูกชายคนโปรดอย่างไห่จื้อเหวินตายอย่างเขียด ทำให้เขาแม้แต่จะเป็นขอทานบนถนนก็ยากด้วยซ้ำ“ใช่ค่ะ ปู่ย่าฉันรักเขามากที่สุด พวกเขาคิดว่าเขาประสบความสำเร็จมากที่สุดในบรรดาหลานๆ พวกเขาจึงให้เขาเข้ามาครอบครองห้องบ้าน เพื่อที่เขาจะได้สืบรับมรดกที่พ่อแม่ของฉันทิ้งไว้”“ตรุษจีนนี้ ฉันกับพี่ก
“ป้ารู้ว่าพวกเธอไม่ใช่คนอันธพาล ก็เลยอยากจะช่วยเรียกร้องความยุติธรรมให้กับน้องสาวของฉันเอง”ไห่ถงหยุดพูดป้าหลานชายคุยกันตลอดบ่ายเวลา 17.00 น. คุณนายซางยืนกรานที่จะตามไห่ถงไปรับไห่หลิงที่ลู่ซื่อกรุ๊ปไห่ถงทำได้เพียงปล่อยตามใจเธอดังนั้นไห่ถงจึงขับรถอุ้มหยางหยางเอาไว้ และพาคุณนายซางไปที่ลู่ซื่อกรุ๊ปเซินเสี่ยวจวินและป้าเหลียงไม่ได้มาด้วยเมื่อผ่านไปได้ครึ่งทางของรถ ไห่ถงก็นึกถึงคุณยายจ้านได้เหมือนไม่ได้เจอคุณยายตลอดทั้งบ่ายเลยไห่ถงรีบโทรหาคุณยายจ้านเมื่อคุณยายจ้านรับสาย ไห่ถงก็ถามว่า "บ่ายวันนี้คุณยายหายไปไหนมาคะ?"“ฉันแค่เดินเล่นเฉยๆ เธอจะกลับบ้านจากที่ทำงานหรือเปล่า ตอนนี้ฉันนั่งรถกลับบ้านแล้ว”จริงๆ แล้วคุณยายจ้านอยู่ร้านลุงเจิ้งมาแต่ตลอดแต่ไม่กล้าโผล่หน้าออกไปเพราะกลัวคุณนายซางจะเห็นเข้า“คุณยาย ผลตรวจ DNA ของคุณนายซางและฉันออกมาแล้ว เรามีความสัมพันธ์กันทางสายเลือดกันค่ะ ป้าฉันอยากให้ฉันและพี่ไปทานอาหารที่บ้านของเธอ ตอนนี้ฉันกำลังพาหยางหยางไปรับพี่ คุณยายกับป้าเหลียงจะกลับบ้านก่อนเลยนะคะ”“ถงถง ยินดีด้วยที่ได้พบคุณป้า”คุณยายจ้านแสดงความยินดีกับไห่ถงก่อน และพู
ไห่หลิงไม่จำเป็นต้องมอง ก็อีกฝ่ายก็รู้ว่าเป็นใครเสียงนั้นเธอคุ้นเคยเกินไปนั่นคือโจวหงอิงอดีตพี่สะใภ้สุดแสบของเธอแม่และลูกสาวโจวมาถึงลู่ซื่อกรุ๊ป แต่ไห่หลิงไม่ได้กลับบ้านตอนกลางเพื่อทานอาหาร เพราะอาหารกลางวันมีจัดอยู่ในโรงอาหารของบริษัท และเธอก็นอนบนโต๊ะทำงานในออฟฟิศช่วงพัก และตอนบ่ายเธอทำงานต่อ ซึ่งไม่ออกจากบริษัทเลยแม่และลูกสาวทำได้แค่หลบอยู่ที่ประตูบริษัท โดยนั่งยองๆ ตลอดช่วงบ่ายนั่งยองๆ ด้วยความโกรธมาเป็นเวลานานหลังจากที่เห็นไห่หลิงออกมาในที่สุด ความโกรธของโจวหงอิงก็พุ่งไปสู่จุดสูงสุด โดยไม่สนใจผู้คนที่เข้าออกเป็นจำนวนมาก และตะโกนอย่างเสียงดัง ทำให้ดึงดูดสายตาด้านรอบข้างของผู้คนนับไม่ถ้วนเรื่องแบบนี้มักดึงดูดสายตาอย่างตื่นเต้นแม้ว่าไห่หลิงจะเป็นเพียงเสมียนเล็กๆ ในแผนกการเงิน แต่ก็ถูกคัดเลือกโดยประธานลู่ และมีชื่อเสียงในบริษัทผู้อำนวยการฝ่ายการเงินกังวลเกี่ยวกับสถานะที่ไม่มั่นคงได้ยินมาว่าไห่หลิงเคยทำงานเป็นรองกรรมมาการมาก่อนด้วยเจ้านายของเธอต้องคอยระวังเธอนอกจากนี้ ไห่หลิงยังได้รับคัดเลือกจากประธานลู่เป็นการส่วนตัว และเจ้านายของเธอก็ระวังเธอมากยิ่งขึ้น อาจกล่
มีคนอดไม่ได้ที่จะตอบกลับโจวหงอิง“พอแค่นั้นแหละ ตัวเองก็ยังเป็นผู้หญิง แล้วยังจะพูดแบบนั้นกับไห่หลิงอีก ไห่หลิงทำได้ดีมาก ไห่หลิง พวกเราอยู่ข้างเธอ!”“พี่สะใภ้นิสัยแย่แบบนี้ ไม่ต้องพูดถึงผู้ชายที่นอกใจ แม้ว่าเขาจะไม่นอกใจ แต่ก็ยังต้องอยู่ห่างจากพวกคนนิสัยแย่แบบนี้”ทุกคนชี้หน้ากล่าวโทษโจวหงอิงทีละคน ทำให้ใบหน้าของเธอแดงด้วยความโกรธคิดว่าจะเป็นไห่หลิงที่ลำบากใจทันใดนั้นเธอก็ผลักมอเตอร์ไซค์ไห่หลิงอย่างแรงยางรถแบน และไห่หลิงพบว่ามันยากที่จะเข็นรถไป ทันใดนั้นโจวหงอิงก็ผลักออก ทำให้ไห่หลิงไม่สามารถยึดรถให้มั่นคงได้ ทำให้ทั้งคนขับและรถล้มลงกับพื้น“เอาเงินคืนมา ปู่ของแกเอาเงินจากแม่ฉันไปและไม่ยอมรับ หลานสาวแบบแกต้องใช้หนี้แทนปู่ เอาคืนเงินให้แม่ของฉันด้วย”โจวหงอิงผลักไห่หลิงและรถลงไปที่พื้น แต่ก็ยังไม่สามารถระบายความโกรธได้ ยังเหวี่ยงกระเป๋าที่เธอถืออยู่และตบไห่หลิง เตะเขาอย่างดุเดือดโดยไม่หยุดไห่หลิงทิ้งรถ ลุกขึ้นมากระชากกระเป๋าของโจวหงอิง แล้วตบโจวหงอิงเธอเก็บกดความไม่พอใจต่อโจวหงอิงมากเกินไป แต่เดิมหย่าไปแล้ว และไม่มีความสัมพันธ์กับตระกูลโจวอีก เธอต้องการลืมครอบครัว โจวที่
หลู่ตงหมิงหน้าดำและถามว่า "เกิดอะไรขึ้น?"โจวหงอิงลุกขึ้นจากพื้นและต้องการที่จะพุ่งใส่ไห่หลิง แต่ถูกลู่ตงหมิงผลักออกไปด้วยมือเดียวเธอเซไปข้างหลังสองสามก้าว ก่อนที่จะยืนหยัดอย่างมั่นคงแล้วเงยหน้ามอง เห็นชายร่างสูงหน้าดำกำลังปกป้องไห่หลิงอยู่ตรงหน้ารอยแผลเป็นบนใบหน้าของชายคนนั้นน่ากลัวเป็นพิเศษ และเขาสามารถกลายเป็นฝันร้ายหากได้มองหน้าเขาตรงๆโจวหงอิงตกใจและไม่กล้าพุ่งไปหาไห่หลิงแม่โจวรีบกลับไปอยู่เคียงข้างลูกสาวอย่างรวดเร็ว และทั้งคู่ยับเยินมาก ซึ่งแน่นอนว่าไห่หลิงก็ไม่ได้ดีไปมากกว่ากันนักเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและพนักงานหญิงช่วยก็รู้สึกอายพวกเขาไม่คิดว่าผู้หญิงสามคนจะต่อสู้กันอย่างคลุ้งคลั่ง และจับแยกไม่ได้"คุณเป็นใคร?"หลังจากพักหายใจสักพัก ลู่ตงหมิงก็ถามหลู่ตงหมิง“ฉันเป็นเจ้าของบริษัทนี้ แล้วพวกคุณเป็นใคร? มาที่บริษัทของฉันเพื่อรังแกพนักงานฉัน”หลู่ตงหมิงหันศีรษะไปมองไห่หลิงที่สภาพดูไม่ได้ผมของไห่หลิงยุ่งเหยิ่งและปกคลุมไปด้วยดินและฝุ่น ซึ่งเกิดจากการต่อสู้กับโจวหงอิงบนพื้น มีรอยขีดข่วนบนมือ คอ และใบหน้าของเธอ ผิวหนังบางส่วนถึงกับมีเลือดไหลออกมา"แจ้งตำรวจ"
สองแม่ลูกอยากวิ่งหนีตำรวจมาถึงแล้ว"หยุดพวกเขาไว้!"ลู่ตงหมิงเห็นว่าแม่และลูกสาวต้องการวิ่งหนี จึงตะโกนสั่ง จากนั้นทุกคนรีบรุดไปข้างหน้าพร้อมกัน เพื่อหยุดสองแม่ลูกโจว“ประธานลู่ เป็นพวกคุณที่แจ้งตำรวจเหรอ? เกิดอะไรขึ้น? ดูคลื้นเคล้งมาก”ตำรวจทุกคนรู้จักลู่ตงหมิงสาเหตุหลักมาจากนายน้องสี่ตระกูลลู่ เคยอยู่ในวงการการต่อสู้มาก่อนหลังจากแก้ไขแนวคิดของเขาและเริ่มทำธุรกิจอย่างซื่อสัตย์ ในเวลาเพียงไม่กี่ปี ลู่ซื่อกรุ๊ปก็กลายเป็นหนึ่งในธุรกิจหลักในกวนเฉิง โดยมีมูลค่าสุทธินับพันล้านในบริเวณนี้ไม่มีใครไม่รู้จักลู่ตงหมิงควรจะบอกว่าในโลกธุรกิจของกวนเฉิง ไม่มีใครที่ไม่รู้เกี่ยวกับลู่ตงหมิง“พวกเขามาหาฉันและทุบตีพนักงานบริษัทของฉัน และก็ให้พนักงานฉันทุบตีพวกเขากลับเลยเป็นแบบนี้”ลู่ตงหมิงดึงไห่หลิงออกมาข้างหน้า เพื่อให้ตำรวจเห็นถึงสภาพของเธอตำรวจ: "..."ผู้หญิงทะเลาะกัน!พวกเขามองไปที่สภาพของไห่หลิง จากนั้นจึงมองไปที่แม่และลูกสาวโจว แม่โจวสภาพดีขึ้นนิดหน่อย เพราะเธออายุมากขึ้น และไห่หลิงก็ไม่ได้ทำอะไรเธอมากนักนอกจากผลักเธอออกไป และค่อยจับโจวหงอิงอยู่ตลอด ดังนั้นโจวหงอิงจึงมีสภาพแย่