“อะไรนะ มันดูไม่ดีเหรอ”จ้าวหงหยิง ก้มศีรษะลงและมองดูดูไม่สบายใจเล็กน้อย“ไม่ใช่ว่าฉันดูไม่ดี ฉันแค่คิดว่ามันอึดอัดนิดหน่อย เสื้อผ้าก่อนหน้านี้ของคุณก็ดูน่ามอง” ลู่เฉินตอบอย่างตรงไปตรงมาจ้าวหงหยิง เป็นนายพลหญิงที่ควบม้าในสนามรบ และวิญญาณที่กล้าหาญในร่างกายของเธอเป็นสิ่งที่น่าดึงดูดที่สุดเมื่อสวมใส่เสื้อผ้าที่แข็งแกร่งสวยงามและน่าหลงใหลเต็มไปด้วยเสน่ห์สมัยนี้ใส่เสื้อผ้าผู้หญิงก็ดูไม่ธรรมดาไปบ้างสวยก็สวยแต่ไม่เหมาะ"เอ๋"เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาที่เฉียบคมของ จ้าวหงหยิง ก็เหลือบมองคงกู่ทันทีพร้อมกับตั้งคำถาม"ผมจะไปชงชา!"คงกู่ที่ตกใจได้อย่างรวดเร็วใช้โอกาสที่จะหลบหนี"พี่ฉางรอสักครู่ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้า"จ้าวหงหยิง ไม่ลังเล และรีบวิ่งกลับไปที่ห้อง.ไม่ชั่วขณะที่พวกเขาใส่ชุดสีแดงออกจากเสื้อผ้าที่สดใสทันที“ใช่ เสื้อผ้าเหล่านี้ดูดีขึ้นมาก” ลู่เฉินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจจ้าวหงหยิง ยิ้มอย่างอ่อนหวาน รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอเต็มไปด้วยน้ำผึ้งแน่นอนว่าพี่ฉางเกอยังคงชอบตัวตนที่แท้จริงของเขา“ สาวน้อย ฉันได้ยินมาว่าชายแดนทางเหนือไม่มั่นคง จะมีผลกระทบอะไรไหมถ้าคุณมาที่นี่ต
หลังจากออกจากคฤหาสน์มังกรลู่เฉินและ จ้าวหงหยิง ไปเยี่ยมชมจุดชมวิวที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองหลวงเป็นครั้งแรก ถ่ายรูป และซื้อของที่ระลึกจากนั้นก็ไปที่ถนนอาหารกลางเมืองลิ้มรสขนมขบเคี้ยวต่างๆในที่สุดก็ไปที่โรงภาพยนตร์ดูภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์ในประเทศเมื่อเร็วๆนี้เปรียบเทียบดาวเคราะห์หลงทางเมื่อออกจากโรงภาพยนตร์ท้องฟ้ามืด“พี่เฉิน เราจะไปที่ไหนกันต่อดี”ยืนอยู่ที่ประตูโรงหนัง จ้าวหงหยิง ยังคงมีความสุขวันนี้เป็นวันที่มีความสุขและผ่อนคลายที่สุดในรอบ 10 ปีของเธอ.“ท่านครับ พวกเราเล่นกันมาทั้งวันแล้ว เรากลับกันดีไหมคะ” ยู่หลานที่ตามมาอดไม่ได้ที่จะโน้มน้าวใจเธอและคงกู่คอยปกป้อง จ้าวหงหยิง อย่างใกล้ชิดตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้ คอยระวังอยู่เสมอ และไม่เคยหย่อนยาน เพราะกลัวว่า จ้าวหงหยิง จะถูกโจมตีในฐานะที่เป็นเทพธิดาแห่งสงครามแห่งเมืองมังกรสถานะสูงส่งแต่ยังได้รับการยกย่องจากหลายประเทศว่าเป็นตะปูในสายตาจํานวนการลอบสังหารในแต่ละปีนับไม่ถ้วนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานที่ที่มีการไหลของคนหนาแน่นเช่นนี้อันตรายมากขึ้นสิ่งที่ซุ่มยิงระเบิดตัวเองวิธีการต่างๆสามารถอธิบายได้ว่าเป็นการป้องกันไ
สำหรับเสือผู้หญิงบางคน มีแรงดึงดูดมาก"คนอย่างคุณ ไม่สมควรเป็นเพื่อนของเจ้านายผม ไสหัวไป!" โยวหลานตะคอกเบา ๆ"เฮ้ย ดูถูกผมใช่ไหม?"เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชายตัวผอมก็ไม่พอใจทันที "คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร? คุณรู้ไหมว่าพ่อผมเป็นใคร? บอกความจริงกับคุณเถอะ ผมคือลูกชายของผู้นำนิกายยินหยาง ฟ่านเจี้ยน!"พอคําพูดนี้พูดออกมา แขกหลายคนอยู่รอบๆต่างก็เปลี่ยนสีหน้าไป"นิกายยินหยางเหรอ นั่นไม่ใช่หนึ่งในแปดสำนักใหญ่ของเมืองเจียงเป่ยเหรอ?""ได้ยินมาว่าภายใต้นิกายยินหยางมีลูกศิษย์หลายพันคน มีอิทธิพลมาก ในสังคมเรียกได้ว่าพอเรียกร้อง ก็มีคนที่ตอบสนองนับไม่ถ้วน ไม่มีใครกล้ายั่วยุเลย!""แปลกจัง คนของนิกายยินหยาง จะมาที่เจียงหนานได้อย่างไร?""น่าจะมาเข้าร่วมประกวดศิลปะการต่อสู้มั้ง? สถานที่จัดงานครั้งนี้อยู่ที่ทะเลสาบชิงหยางในเมืองเจียงหนาน ไม่ไกลจากนครเอกของมณฑล ช่วงนี้มีนักศิลปะการต่อสู้จํานวนมากมาตามชื่อเสียงแล้ว"ระหว่างที่ทุกคนกระซิบกระซาบกัน ต่างก็ถอยออกไปเล็กน้อย กลัวว่าจะส่งผลกระทบต่อตัวเอง"นิกายยินหยางอะไร ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย ถือโอกาสที่ฉันยังไม่ได้โกรธ รีบไปให้พ้นนะ!" โยวหลานไม่เกรงใจ"เชี
"อ๊ะ...!"ฟ่านเจี้ยนกรีดร้องอีกครั้งขาทั้ง 2 ข้างถูกทำลาย เขาเจ็บจนใบหน้าเหยไปตอนแรกเขาแค่อยากจะลวนลามผู้หญิง ใครจะไปคิดว่าไม่ได้สัมผัสผู้หญิงเลย แต่กลับเจอกลุ่มคนบ้าแบบนี้พอพูดไม่ถูกใจก็หักมือและเท้า ไม่เห็นนิกายยินหยางในสายตาเลย"เชี่ย! คนเหล่านี้เป็นใครล่ะ? กล้าทําร้ายคนของนิกายยินหยางหรือ? กล้าเกินไปแล้วใช่ไหม?""ก็ใช่สิ หน้าตาสวยขนาดนี้ ไม่คิดว่าจะลงมืออย่างโหดเหี้ยมขนาดนี้"เมื่อมองดูฟ่านเจี้ยนที่ร้องด้วยความเจ็บปวด ฝูงชนที่กินเผือกอยู่รอบ ๆ ก็ประหลาดใจมาก"เอาล่ะ ลากเขาออกไป อย่าส่งผลกระทบต่อการกินข้าวของฉันกับพี่เฉินเลย"จ้าวหงยิงโบกมือและส่งสัญญาณให้ทั้งสองลากฟ่านเจี้ยนออกไปตั้งแต่ต้นจนจบ เธอไม่แม้แต่จะมองย้อนกลับนักเลงแบบนี้ ไม่มีสิทธิ์ที่จะให้เธอมองมากกว่าแวบหนึ่งเลย"คืนนี้เจ้านายของผมอารมณ์ดี ไว้ชีวิตคุณ พอกลับไปแล้วต้องทำบุญดีๆ"คงผม่เตะเข้าที่ท้องของฟ่านเจี้ยน เตะจนมันบินออกไปไกลหลายเมตรโดยตรง และตกอย่างหนักที่ประตู"ใครจะกล้าทําร้ายศิษย์น้องของผม?"ในเวลานี้ กลุ่มศิษย์นิกายยินหยางเดินเข้ามาอย่างก้าวร้าวอย่างกะทันหันผู้นำเป็นชายที่สวมชุดขาว รูปร่างส
เมื่อเห็นเช่นนี้ คงผม่และโยวหลานก็โกรธทันทีตอนที่พวกเธอจะลงมืออีกครั้ง แต่กลับถูกจ้าวหงยิงยกมือขึ้นมาห้ามไว้"พวกคุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ให้ฉันมาลงมือเถอะ"เธอยืนขึ้นอย่างช้า ๆ สายตาที่เย็นชากวาดผ่านฝูงชนกลุ่มคนที่เพิ่งหัวเราะกัน ตัวสั่นอย่างอธิบายไม่ได้ แล้วเสียงก็เบาลงทันทีไม่รู้ว่าทำไม พวกเขามีภาพลวงตาที่ถูกมัจจุราชจ้องมองอยู่"อ้อ? ไม่คิดว่าอยู่ที่นี่ จะได้เห็นคนสุดยอดขนาดนี้ วันนี้โชคดีจริง ๆ"หลังจากเห็นใบหน้าของจ้าวหงยิงแล้ว ตาของชายในชุดขาวก็อดไม่ได้ที่จะเปล่งประกาย แล้วยิ้มอย่างชั่วร้าย"ดูเหมือนว่าพวกคุณดูถูกผู้หญิงมากเหรอ?"จ้าวหงยิงมีสีหน้าเฉยเมย ในดวงตาของเธอไม่มีอารมณ์แม้แต่น้อย "ตอนนี้ฉันให้โอกาสพวกคุณสักครั้ง ถ้าพวกคุณสามารถขวางกระบวนท่าสามท่าของฉันได้ ฉันจะไว้ชีวิตพวกคุณ""ไว้ชีวิตเรา?"เมื่อได้ยินแบบนี้ ทุกคนตกตะลึงก่อน แล้วก็หัวเราะเสียงดัง"คนสวย คุณยังไม่เข้าใจสถานการณ์ใช่ไหม? ตอนนี้ พวกคุณต่างหากที่เป็นลูกไก่ในกำมือ!""หน้าตาสวยอย่างนี้ แต่น่าเสียดายที่สมองมีปัญหานิดหน่อย""คนสวย ถ้าผมขวางกระบวนท่าสามท่าของคุณได้ คุณก็แต่งงานกับผมดีไหม?"ชายในชุ
"ปล่อยเขาไป ไม่งั้น--ก็ตาย!"เมื่อเห็นลู่เฉินถูกจับเป็นตัวประกัน จ้าวหงยิงก็อดไม่ได้ที่จะทำหน้าเย้นชา พายุที่ชั่วร้ายโหมกระหน่ําออกมาทันทีทันใดนั้น ลมหนาวก็พุ่งขึ้นมาอุณหภูมิรอบ ๆ ลดลงอย่างรวดเร็ว แม้แต่ไฟก็เริ่มกระพริบศิษย์นิกายยินหยางที่ล้มลงบนพื้น ยิ่งเหมือนถูกฟ้าผ่า และตัวสั่นไม่หยุดหากในก่อนหน้านี้ จ้าวหงยิงแค่ตั้งใจจะสั่งสอนคนเหล่านี้ งั้นตอนนี้ เธอก็ตั้งใจจะฆ่าแล้วเพราะลู่เฉิน เป็นเกล็ดที่ละเมิดไม่ได้ของเธอถ้าใครกล้าแตะต้องเกล็ดของเธอ แม้จะหนีไปถึงที่สุดปลายโลก เธอจะต้องไล่ตามฆ่าให้ถึงที่สุด"ผมเตือนคุณว่าอย่าขยับ ไม่งั้นผมจะฆ่าเขาไป!"ชายในชุดขาวข่มขู่อย่างดุร้ายเขาไม่คิดว่าจ้าวหงยิงจะเก่งขนาดนี้ ตัวเองไม่ใช่คู่แข่งของเธอเลยแผนการตอนนี้ มีแต่ใช้ตัวประกันที่อยู่ตรงหน้าคนนี้มาเปลี่ยนสถานการณ์แล้ว"คุณปล่อยคนตอนนี้ ฉันจะไว้ชีวิตคุณ แต่ถ้าคุณกล้าทําร้ายฉันของพี่เฉินแม้แต่เส้นหนึ่ง ฉันจะทําลายทั้งครอบครัวของคุณ!" จ้าวหงยิงพูดด้วยเสียงเย็นชา"อย่าพูดเรื่องไร้สาระ! ตอนนี้ผมเป็นคนตัดสินใจ!"ชายในชุดขาวเบิกตากว้าง "ผมสั่งให้คุณถอยออกไปเดี๋ยวนี้!"จ้าวหงยิงหายใจเข้
"คุณ คุณ คุณ... คุณกล้าทําให้ผมขายหน้าได้อย่างไร?"ชายในชุดขาวโกรธจัดทันที "ผมสู้เธอไม่ได้ ยังสู้คุณไม่ได้อีกหรือ? วันนี้ ผมจะให้คุณเข้าใจว่า ผู้แข็งคุณร่งในรายชื่อฟ้านั้นน่ากลัวขนาดนั้น ไปตายซะ!"พอพูดจบ เขาก็ยกมือขึ้นอย่างรุนแรงและตบบนหลังลู่เฉิน"อย่า!"สีหน้าของผู้หญิงสามคนเปลี่ยนไปมากพวกเธออยากจะห้าม แต่ไม่ทันเลยได้แต่มองฝ่ามือเหล็กของชายในชุดขาว ตบบนหลังลู่เฉิน"บูม!"มีเสียงระเบิดดังขึ้น 1 ครั้งลู่เฉินที่โดนตี นั่งนิ่งๆ มั่นคงเหมือนภูเขากลับกลายเป็นชายในชุดขาวที่ตีคน ดีดตัวออกไปเหมือนกระสุนปืนใหญ่ ถูกกระแทกจนบินไปไกลกว่าสิบเมตรทันทีสุดท้ายทุบบนหน้าต่างและตกลงไปจากชั้นสอง ตกลงข้างเท้าของฟ่านเจี้ยนและคนอื่น ๆ พอดี"ศิษย์พี่ใหญ่?"เมื่อมองไปที่ชายในชุดขาวที่ตกลงมาจากอากาศบาง ๆ ทุกคนก็ตกใจและรีบพยุงเขาขึ้นมาไม่ใช่ว่าจะรับมือเองหรือ? ทำไมจะบินมาข้างหน้าพวกเขาแล้ว?"ศิษย์พี่ใหญ่ ท่านเป็นอย่างไรบ้าง? มีอะไรไหมครับ?" ฟ่านเจี้ยนถามอย่างลองใจ"พรวดดด!"ชายในชุดขาวพ่นเลือดออกมาคำหนึ่ง พ่นตรงมาที่ใบหน้าของฟ่านเจี้ยนเหมือนกําลังถามว่า คุณบอกว่าจะมีอะไรไหม?หลังจากอา
อีกด้านหนึ่ง ภายในตึกหม่านเยว่เมื่อเห็นชายในชุดขาวถูกกระแทกจนบินไป ทุกคนก็ตกใจจนตกตะลึงนั่นคือศิษย์พี่ใหญ่ของนิกายยินหยาง ผู้แข็งคุณร่งในรายชื่อฟ้านะคนแบบนี้ ตบอย่างลวกๆก็ทำให้ก้อนหินแตกได้โดยทั่วไปแล้ว ถ้าลู่เฉินต้านทานการโจมตีอย่างตรงๆ ไม่ตายก็พิการแล้วทําไมตอนนี้จะตรงกันข้ามแล้วคนที่ถูกตีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนที่ตีคนได้รับบาดเจ็บสาหัสจนอาเจียนเป็นเลือดนี่มันเกิดอะไรขึ้น?"พี่เฉิน เป็นอะไรรึเปล่า?"หลังจากความประหลาดใจสั้น ๆ จ้าวหงยิงก็รีบวิ่งไปข้างหน้าและตรวจสอบอย่างละเอียด"ผมบอกแล้ว คนอ่อนแอแบบนี้ทำร้ายผมไม่ได้ ไม่ต้องกังวล" ลู่เฉินยิ้มเล็กน้อย"ฉันเพิ่งตกใจมาก ฉันนึกว่า..."จ้าวหงยิงอยากจะพูดแต่ก็หยุด กลัวว่าจะทําข้อห้ามอะไร"คุณ ทําไมคุณถึงเก่งขนาดนี้?"คงผม่เบิกตากว้าง เธอไม่อยากเชื่อเล็กน้อยความแข็งคุณร่งของชายในชุดขาว เธอชัดเจนมากเมื่อกี้สองคนสู้กับเขาคนเดียวก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ถ้าไม่ใช่เจ้านายออกหน้า จะไม่สามารถควบคุมผู้เก่งแบบนี้ได้เลยดังนั้นเมื่อเห็นว่าลู่เฉินถูกโจมตี เธอยังคิดว่าเขาจะตายแน่แต่สถานการณ์กลับเปลี่ยนไปมาก"ไร้สาระ พี่เฉิน