เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 619
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 620
แต่ละคนก้าวร้าว เปิดตาด้วยความโมโห"ใครจะมา กล้ามาแสดงตัวดุร้ายในตระกูลต่ง"ผู้เชี่ยวชาญสามคนของตระกูลต่งก็กระโดดขึ้นไปบนเวทีโดยตรง จ้องมองอย่างดุเดือด"ฮึ่ม! ขยะพวกนี้ของพวกคุณ ยังไม่มีสิทธิ์รู้ชื่อผม ให้ต่งเทียนเป่าขึ้นเวทีเพื่อรับมือกับสงคราม!"ชายในชุดเขียวชี้ปืนของเขาอย่างเอียงและมองอย่างห่างเหิน"คนนี้ใคร คาดไม่ถึงว่าจะบ้าระห่ำแบบนี้?""ยั่วยุต่งเทียนเป่าในที่สาธารณะ ผู้ชายคนนี้กล้าหาญจริง ๆ""เพื่อที่จะโดดเด่น ชีวิตก็ไม่เอาแล้วจริง ๆ"เมื่อมองไปที่ชายในชุดเขียวที่หยิ่งผยอง ทุกคนด้านล่างเวทีอดไม่ได้ที่จะพูดคุยกัน"จะท้าทายอาจารย์เทียนเป่า ต้องผ่านด่านของเราก่อน"มือฉมังตระกูลต่งสามคนชักมีดเข้าหากันทันที"ฮึ่ม! ในเมื่อพวกคุณชอบตายขนาดนี้ งั้นผมก็จะสนองให้กับพวกคุณ!"ชายในชุดเขียวส่ายปืนและโจมตีโดยตรงปืนของเขาเหมือนสายรุ้ง มีความเร็วแสงและไม่สามารถป้องกันได้ในชั่วพริบตา ก็ฆ่าผู้เชี่ยวชาญในตระกูลต่งคนหนึ่งแล้วพอสีหน้าของมือปืนคนนั้นเปลี่ยนไป ก็ยกมีดขึ้นมาขวางทันที"เชียง!"ปลายปืนสัมผัสกับใบมีดและหักดาบเหล็กสีดำตรงจุดนั้น จากนั้น ด้วยพลังที่เหลืออยู่ทั้งหมด ก็แทง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 621
"ไอ้หนู มาให้ผมจัดการแกซะ!"ในเวลานี้ ชายร่างกำยำที่ถือดาบก็กระโดดขึ้นไปบนสังเวียนก่อนร่างกายของชายที่ถือดาบนั้นเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ถือดาบซึ่งมีน้ำหนักหนึ่งร้อยกิโลกรัมดูเหมือนเบา ราวกับไม่มีอะไรอยู่ในมือของเขา“คุณเป็นใคร กล้าดียังไงขึ้นไปบนเวที อยากตายหรือไง”ชายชุดน้ำเงินชักปืนยาวมาชี้หน้า พร้อมด้วยสายตาดูถูก"ผมคือปรมาจารย์ของนิกายดาบใหญ่ เนี่ยหยุน"ชายถือดาบจับด้ามดาบไว้แน่น รอบกายของเขามีรัศมีอาฆาตแผ่ซ่านออกมาอย่างไม่รู้จบ"ที่แท้คือเนี่ยเหมินเหรอเนี่ย ก็ว่าทำไมคุ้นหน้าคุ้นตา"“ สำนักดาบใหญ่นั้นค่อนข้างมีชื่อเสียง และดาบของปรมาจารย์เนี่ย ยิ่งเป็นที่น่าเกรงขาม ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว มันสามารถแยกหิน ตัดทองและหยกได้ มันทรงพลังอย่างไม่มีที่สิ้นสุด!”“เมื่อปรมาจารย์เนี่ยลงมือ เด็กคนนี้จะต้องตายในวันนี้!”"ปรมาจารย์เนี่ย! สั่งสอนเด็กคนนี้ให้หนัก ๆ เพื่อแก้ชื่อให้กับนักรบเจียงหนานอู่ของเรา!"การปรากฏตัวของเนี่ยหยุนทําให้ทุกคนด้านล่างเวทีปรบมือสนั่น"ฮึ่ม! สำนักดาบใหญ่อะไร ไม่เคยได้ยินมาก่อน"ชายในชุดน้ำเงินยังคงหยิ่งผยองและไม่ได้เห็นคู่ต่อสู้ในสายตาเลย"เจ้าเด็กโอหั
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 622
หากการเอาชนะคนๆ หนึ่งอาจกล่าวได้ว่าเป็นโชค การเอาชนะปรมาจารย์มากกว่าหนึ่งโหลติดต่อกันถือเป็นความแข็งแกร่งอย่างแท้จริง!ชายในชุดน้ำเงินทำให้ฝูงชนตกใจในความแข็งแกร่งของเขาเอาชนะคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุได้เกือบครึ่ง"ผู้ชายคนนี้เป็นใครกันแน่ คาดไม่ถึงว่าจะแข็งแกร่งขนาดนี้""ใส่ชุดน้ำเงินทั้งตัว เก่งในการยิงปืน ที่เพิ่งโด่งดังไปทั่วโลกและเชี่ยวชาญในการท้าทายปรมาจารย์""อะไรนะ ที่แท้ก็คือชิงอี้นั่นน่ะเหรอ ฉันได้ยินมาว่าแม้แต่ยอดมือปราบ 20 อันดับต้นๆ เฉินสง ยังพ่ายแพ้ต่อเขาเลย!""สามารถเอาชนะผู้แข็งแกร่งอย่างเฉินสงได้ ผู้ชายคนนี้เป็นสัตว์ประหลาดอะไรกันแน่"เมื่อทราบชื่อชายชุดน้ำเงิน ที่เกิดเหตุได้เกิดเหตุโกลาหลขึ้นอีกครั้งเมื่อเร็ว ๆ นี้ชิงอี้มีชื่อเสียงมากและเอาชนะผู้เชี่ยวชาญหลายคนได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเอาชนะเฉินสง เขาก็มีชื่อเสียงในคราวเดียว!เพียงแต่ใบหน้าของชิงอี้นั้นเป็นความลับ มีเพียงไม่กี่คนที่ได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขาฉันไม่ได้คาดหวังว่าอีกฝ่ายจะมาที่ตระกูลต่งในวันนี้และท้าทายเจียงหนานหวู่หลินในที่สาธารณะ“ต่งเทียนเป่า! ตอนนี้ถึงตาคุณขึ้นเวทีแล้ว!”หลังจากสร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 623
"อะไรนะ!"เมื่อเห็นฉากนี้ สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปในพริบตาเบิกตากว้าง ด้วยความตกใจพวกเขาทั้งหมดมองเห็นความแข็งแกร่งของชิงอี้ได้อย่างชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งกรแกะสุนที่ยิงไปเมื่อกี้นี้ทรงพลังและร้ายแรงอย่างไรก็ตาม การยิงที่น่ากลัวเช่นนี้ แต่ถูกต่งเทียนเป่าสกัดไว้ได้อย่างง่ายดายไม่ใช่ด้วยอาวุธหรือโล่ แต่ด้วยเนื้อหนังและอกของตัวเองนี่ม้าหรือคนกันแน่เนี่ย"เป็นไปได้อย่างไร"ชายชุดน้ำเงินถึงกับตกใจ จนถอยออกมาหลายก้าว ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อการยิงของเขาครั้งนี้เป็นทักษะที่ฝึกฝนมาอย่างหนักหากเพียงได้ใช้แล้ว ใครก็ไม่อาจต้านแม้แต่ เฉินสงซึ่งอยู่ในอันดับยี่สิบของอันดับสวรรค์ ก็พ่ายแพ้ในนัดนี้เขาคิดว่าจะสามารถตัดสินผลแพ้ชนะในนัดเดียวและเอาชนะต่งเทียนเป่าได้ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะใช้ร่างกายบัง และยังไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อยแม้ว่าคุณจะสวมชุดเกราะ แต่พลังการเจาะทะลุของการยิงนี้ยังคงทําให้คนได้รับบาดเจ็บสาหัสอีกฝ่ายกลับไม่เป็นอะไร น่ากลัวเกินไปแล้ว“นี่คือการโจมตีเต็มตัวของคุณเหรอ? มันน่าผิดหวังจริงๆ” ต่งเทียนเป่าส่ายหัว"อย่าหยิ่งผยองเกินไป ผมไม่เชื่อว่าคุณจะถูกยิงไม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 624
จะต้องเจอกับปีศาจแบบนี้เหรอพลังยังกับม้า จะต่อสู้ยังไงไหว"ท่านผู้นำ การต่อสู้ของเทียนเป่า จะเข้าตาธรรมของท่านได้หรือ"บนที่นั่งชมการต่อสู้ของเหลยเทียน ต่งฉางเหิงพูดด้วยรอยยิ้มลูกชายเปล่งประกายบนเวที เขาภูมิใจมาก"ไม่เลวเลย น่าทึ่งจริง ๆ"หวังฝูหลงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม "ตามที่สามีเห็น ภายในสิบปี ต่งเทียนเป่าคาดว่าจะโจมตีดินแดนของอาจารย์ศิลปะการต่อสู้"พอคําพูดนี้ออกมา หลายคนรอบตัวก็เปลี่ยนสีหน้าไปนักรบบูโด นั่นเป็นการดํารงอยู่ของเทพเจ้าและมังกรในท้องฟ้าเมื่อมองไปที่เจ็ดมณฑลเจียงหนานทั้งหมด มีประชากรหลายร้อยล้านคน จนถึงตอนนี้มีปรมาจารย์ผู้ทรงพลังเพียงห้าคนเท่านั้นและทุกคนต่างก็เป็นบุคคลสำคัญที่ทรงอิทธิพลและมีชื่อเสียงไปทั่วโลกการแสต่งของต่งเทียนเป่าในตอนนี้ทำให้ผู้นำพันธมิตรเก่าได้รับการประเมินที่สูงเช่นนี้พอที่จะเห็นว่าพรสวรรค์ของมันน่ากลัวแค่ไหน!“ฮ่าฮ่าฮ่า... ท่านผู้นำก็ชมมากเกินไป แม้ว่าเด็กคนนี้จะมีความสามารถและความแข็งแกร่งอยู่บ้าง แต่เขาก็ยังต้องได้รับการขัดเกลา”ต่งฉางเหิงแสร้งทําเป็นถ่อมตัว แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา แต่ไม่สามารถยับยั้งได้ภายในสิบปี ตราบใดที่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 625
"ไม่ใช่หรอกน่า กล้าขึ้นจริง ๆ เหรอ"เมื่อมองไปที่ลู่เฉินที่เดินขึ้นสังเวียน จู่ๆหลายคนก็หัวเราะไม่ออกแล้วต่างมองหน้ากันต่างตกใจตอนแรกพวกเขาคิดว่า ลู่เฉินแค่เสแสร้งเท่านั้น ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะกล้าขึ้นเวทีจริง ๆผู้ชายคนนี้ อยากตายหรือไง"คนนั้นใคร คุณจะยอมกินขี้ไม่ใช่เหรอ กินเถอะ"หงหนิวกล่าว“......”มุมตาของเจิ้งเจี้ยนกระตุกและใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความไม่พอใจเขาก็พูดอย่างนั้น ใครจะคิดว่าลู่เฉินจะกล้าขนาดนี้ เหมือนโดนตบหน้า"เดี๋ยวก่อน ลู่เฉินไม่ใช่หัวหน้าแก๊งเหยียนหลงจริง ๆ ใช่ไหม"ในเวลานี้ จูชิงก็ตอบสนองอย่างกะทันหันกล้าท้าทายต่งเทียนเป่า จะมีใครนอกจาก น้องใหม่เมืองนั้น หัวหน้าแก๊งเหยียนหลง“เป็นไปไม่ได้! เขาจะเป็นผู้นำของแก๊งเหยียนหลงได้อย่างไร?” หลัวถงปฏิเสธ"ฮึ่มๆ! จนถึงตอนนี้ยังกล้าปากแข็งอีกเหรอ ได้ วันนี้ผมจะทำให้คุณตาสว่าง!"หงหนิวหัวเราะเย็นชาคว้าเหรียญออกจากแขนเสื้อ โยนใส่หน้าหลัวถง"คุณ..."หลัวถงกำลังจะลงมือ แต่เมื่อจ้องมองดีดีแล้วนั้น ก็กลับต้องตะลึงเพราะสิ่งที่เพิ่งโยนออกมา มันเป็นเหรียญของแก๊งเหยียนหลง"แหกตาดู เห็นชัดหรือยัง ตอนนี้มีอะไรจะพ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 626
ต่งเทียนเป่าส่ายหัวและยิ้ม "คุณคงไม่คิดว่าตัวเองจะสามารถใช้ชื่อเสียงของผมมาสร้างชื่อเสียงที่นี่ได้ใช่ไหม"ตัวตลกน่ะ เขาเห็นมาเยอะแล้วผู้ท้าชิงในอดีตพยายามที่จะได้รับความนิยมและใช้เขาเป็นจุดเริ่มต้นในการมีชื่อเสียงเช่นชิงอี้ชายชุดน้ำเงินอย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้ล้วนกลายเป็นผู้พ่ายแพ้ให้แก่เขา“ก่อนอื่น ผมไม่สนใจที่จะมีชื่อเสียงอย่างที่คุณพูดถึง อย่างที่สอง ผมขอท้าคุณเพราะฉันพบว่ามันลำบากและวางแผนที่จะยุติเรื่องกับตระกูลต่งของคุณ” ลู่เฉินพูดอย่างใจเย็น"ตัดสินใจแล้วเหรอ คุณจะตัดยังไงล่ะ" ต่งเทียนเป่ากล่าวและยิ้มเยาะ“ง่ายมาก หากผมเอาชนะคุณในวันนี้ ตระกูลต่งของคุณจะต้องหลีกเลี่ยงฉันนับจากนี้ไป” ลู่เฉินตรงไปตรงมา"แพ้เหรอ ฮ่าฮ่า..."ต่งเทียนเป่าตกใจในตอนแรก จากนั้นหัวเราะออกมาดังๆ ราวกับว่าเขาได้ยินเรื่องตลกทุกคนด้านล่างเวทียิ่งหัวเราะเยาะและมองคนโง่ต่อหน้าผู้แข็งแกร่งอย่างต่งเทียนเป่า สามารถรักษาชีวิตไว้ได้ก็บุญแล้วยังบุ่มบ่ามว่าจะเอาชนะอีกฝ่าย มันเจียมเนื้อเจียมตัวจริง ๆ"เด็กคนนี้น่าสนใจไม่น้อย มีความมั่นใจมากเลยทีเดียว"ในอัฒจันทร์ผู้ชม ต่งฉางเหิงยิ้มติดตลก"ฮึ่ม! ไม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 627
บนเวที ต่งเทียนเป่ากําลังหัวเราะอยู่ด้านล่างเวที ผู้ชมก็หัวเราะประโยคง่าย ๆ ของลู่เฉินกลายเป็นเรื่องตลกของคนทั้งสนามในสายตาของทุกคน ลู่เฉินสามารถปิดกั้นต่งเทียนเป่าทั้งสามเคล็ดลับได้หรือไม่ก็เป็นปัญหา ยังกล้าพูดอย่างบ้าคลั่งเพื่อเอาชนะ เป็นสิ่งที่เหลวไหลที่สุดในโลก"หัวเราะอะไร ตลกขนาดนั้นเลยเหรอ"ลู่เฉินถามด้วยน้ำเสียงสงบการแสต่งออกที่เฉยเมยนั้นดูเหมือนจะไม่สนใจการวิพากษ์วิจารณ์ของทุกคนที่อยู่ด้านล่างเวทีเลย"คุณคิดว่าอย่างไร"ต่งเทียนเป่ายิ้มไม่เปลี่ยน "ดูท่าทางจริงจังแบบนี้สิ คุณคิดว่าตัวเองจะชนะจริง ๆ เหรอ"“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ หรือว่าคุณมีสามหัวหกแขน ถ้าไม่มี ทำไมคุณถึงคิดว่าจะไม่แพ้” ลู่เฉินพูดอย่างใจเย็น"ฮ่าฮ่า... ผมไม่รู้ว่าคุณเอาความมั่นใจมาจากไหนมาพูดแบบนี้ แต่ไม่เป็นไร ในไม่ช้าผมจะให้คุณเข้าใจว่าช่องว่างระหว่างคุณกับฉันมันไกลแค่ไหนต่งเทียนเป่าเหยียดมือข้างหนึ่งออกแล้วเกี่ยวนิ้วของเขาที่ลู่เฉิน และพูดด้วยรอยยิ้มขี้เล่น: "มาเลย ฉันจะให้คุณสามกระบวนท่าก่อนเพื่อดูว่าคุณหนักแค่ไหน"“ผมแนะนำให้คุณอย่าทำเช่นนี้ คราวที่แล้วเฉินสงที่ขอให้ผมทำสามกระบวนท่า ยังคงนอนอยู่บนเ
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
