เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1150
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56
บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1151
"เอ่อ..."รองผู้จัดการหญิงรู้สึกแค่หายใจหยุด เท้าทั้งสองข้างแขวนอยู่บนท้องฟ้าทันที แล้วหน้าแดงไปหมมดความกลัวของความตายแผ่กระจายไปทั่วหัวใจเธอไม่ได้คาดคิดว่าผู้หญิงผมหงอกที่ไม่ได้พูดอะไรสักคำนี้ จะมีพลังมากที่จะยกเธอขึ้นด้วยมือเดียวเธอไม่สงสัยเลยว่าตราบใดที่อีกฝ่ายออกแรง คอของเธอก็จะหักโดยตรง"ไม่ถึงขนาดต้องฆ่าหรอก ตบสองสามครั้ง และสั่งสอนบ้างก็ช่างมันเถอะ" ลู่เฉินเอ่ยปาก"ได้"จ้าวหงยิงพยักหน้า แล้วก็ตบหน้าไป 2 ครั้ง ตบจนรองผู้จัดการหญิงเวียนหัว ฟันร่วง เลือดกำเดาไหลพอตบเสร็จก็ทิ้งไปนอกประตูเหมือนโยนทิ้งขยะ"แค่กๆ..."รองผู้จัดการหญิงไออย่างรุนแรง ใบหน้าบวมแดงมาก สักพักกว่าจะตอบสนองได้"พวก... พวกคุณรังแกคนมากเกินไปจริง ๆ ฉันจะไม่ปล่อยพวกคุณไปเด็ดขาด"รองผู้จัดการหญิงมีสีหน้าดุร้าย พูดพลางวิ่งลงชั้นล่างแต่ทันทีที่เธอมาถึงบันได เธอก็ชนกับคนกลุ่มหนึ่ง แล้วล้มลงบนพื้นทันที ส่งเสียงร้องไม่หยุด"ใครวะ? ใครแม่งตาบอดแล้ว กล้ามา..."รองผู้จัดการหญิงลุกขึ้นมาแล้วก็พร้อมจะตะโกนด่า สุดท้ายพอเห็นคนที่มาก็ตกตะลึงทันที แล้วยิ้มอย่างประจบสอพลอทันที "คุณหลี่ ป้าจาง พวกคุณมาแล้วเหรอ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1152
ลู่เฉินลุกขึ้นอย่างช้า ๆ แล้วเงยหน้าขึ้นด้วยแต่เมื่อเขาเห็นกลุ่มคนของจางชุ่ยฮัว เขาก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงเล็กน้อยโลกมันกลมจริงๆ ที่กินข้าวก็พบเจอได้"มาอีกคนเหรอ"เมื่อมองไปที่หลี่ชิงเหยาที่ประตู ฉาวซวนเฟยขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัวศัตรูตัวฉกาจอย่างจ้าวหงยิงยังไม่ได้จัดการ ตอนนี้หลี่ชิงเหยาก็วิ่งออกมาด้วยพระเจ้าตั้งใจจะทำร้ายเธอใช่มั้ย?"ลู่เฉิน เป็นคุณหรือ!"จางชุ่ยฮัวมองอย่างละเอียด สีหน้าก็มืดลงทันที "คุณมาที่นี่ได้อย่างไร ไม่ได้ตั้งใจติดตามเรามาใช่ไหม""คุณคิดมากไปแล้ว พวกเราแค่มากินข้าวกันเท่านั้น" ลู่เฉินพูดเบา ๆ"กินข้าวเหรอ ฮื่ม ใครจะไปรู้ว่าคุณพูดความจริงหรือเท็จ"จางชุ่ยฮัวพูดด้วยสีหน้าสงสัย "ในความคิดของฉัน คุณรู้ว่าเรากําลังโรจน์รุ่งพุ่งแรงแล้ว เลยตั้งใจแสร้งทําเป็นเจอกันโดยบังเอิญ แล้วหาโอกาสประจบพวกเรา คนอย่างคุณ ฉันเห็นมาเยอะแล้ว!""ใช่!"ถานหงเชิดหน้า และพูดอย่างหยิ่งผยองว่า “ไอ้คนที่แซ่ลู่ ฉันเตือนคุณให้อยู่ห่างจากเรา สถานะปัจจุบันของเรา ไม่ใช่คุณจะเอื้อมได้เลย""พวกคุณมีสถานะอะไร ไม่เกี่ยวกับผม ถ้าไม่มีอะไร โปรดออกไปเถอะ อย่ารบกวนการทานอาหารของพวกเรา" ลู่เฉ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1153
ฉาวซวนเฟยกับ หลี่ชิงเหยาสบตากัน เผชิญหน้ากัน ต่อสู้อย่างดุเดือดด้วยสายตาผู้หญิงสองคนที่มีรูปร่างหน้าตาแตกต่างกันไป แต่สวยสุดยอดเหมือนกัน ในขณะนี้ได้แสดงให้เห็นถึงความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะชนะ"คุณฉาว ฉันไม่อยากโต้เถียงกับคุณ ถูกหรือผิดผู้คนจะรู้ในใจ พวกคุณยึดห้องเราไว้ ถ้าไม่ยอมจากไป งั้นก็อย่าโทษฉันที่แจ้งตํารวจมาจัดการ" หลี่ชิงเหยาพูดอีกครั้งน้ำเสียงสงบ แต่ก็แข็งแกร่งมาก"จะแจ้งตํารวจใช่ไหม เชิญตามสบายเลย"ฉาวซวนเฟยยิ้มเล็กน้อย ไม่กลัวแม้แต่น้อย"ลูก คนเหล่านี้ไร้ยางอายจริง ๆ ฉันว่าไม่ต้องเกรงใจกับพวกเขา เรียกคนมาไล่พวกเขาออกไปโดยตรงเลย" จางชุ่ยฮัวโกรธเล็กน้อย"ใช่ เห็นได้ชัดว่าเป็นห้องที่เราจองไว้ ทําไมพวกเขาถึงยึดครอง รังแกคนมากเกินไปจริง ๆ" ถานหงก็ตะโกนตามเวลานี้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของร้านได้ค่อย ๆ รวมตัวกันมาเมื่อเห็นฉากนี้ จางชุ่ยฮัวก็ตะโกนทันทีว่า "พวกคุณยังตกตะลึงทําอะไรอยู่ เร็วเข้า ไล่พวกเขาทั้งหมดออกไป!""ได้ยินไหม รีบไล่ไปให้หมด!" หลิวฟางตะโกนอย่างต่อเนื่อง"จะสู้เหรอ ผมจะสู้เป็นเพื่อน!"ลู่เฉินก้าวไปข้างหน้า2 ก้าวมาขวางหน้าฉาวซวนเฟยจ้าวหงยิงไม่ได
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1154
"ฉัน......" หลิวฟาง พูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง แม้ว่าเธออยากจะเล่นลิ้นต่อไป แต่เธอก็ไม่กล้าเพราะเธอรู้สึกชัดเจนว่าหลี่ชิงเหยาโกรธ "ขยะ!" ในเวลานี้ จาง ชุ่ยฮัว ไม่สามารถช่วยได้อีกต่อไป และตบหน้า หลิวฟาง และดุว่า: "ฉันจองห้องพักให้คุณไม่ได้ แล้วคุณมีประโยชน์อะไร? มันน่าอายจริงๆ สำหรับฉัน!" “ป้าจาง ฉันขอโทษ ฉันขอโทษจริงๆ” หลิวฟางปิดหน้าไหม้ของเธอ ไม่เพียงแต่เธอไม่กล้าที่จะโจมตี แต่เธอยังต้องขอโทษ พร้อมพยักหน้าและโค้งคำนับ ดูอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นพิเศษ “จะบอกฉันว่าคุณขอโทษทำไม? จะแก้ไขปัญหาในห้องนี้ได้อย่างไร คุณรู้ไหมว่าเราจะต้อนรับแขกผู้มีเกียรติเร็วๆ นี้!” จาง ชุ่ยฮัวพูดอย่างเคร่งขรึม ความสูญเปล่านี้ไม่เพียงแต่ล้มเหลวในการทำสิ่งใดให้สำเร็จ แต่ยังทำให้เธอต้องเสียหน้าต่อหน้าลู่เฉินด้วย มันเป็นอาชญากรรมที่ชั่วร้าย “ป้าจาง เราไปห้องหมายเลข 1 กันเถอะ สภาพแวดล้อมที่นั่นก็ดีมากเช่นกัน” หลิวฟางถามอย่างไม่แน่นอน "ตะลึง!"จาง ชุ่ยฮัวตบเธออีกครั้งและสาปแช่ง: "คุณสติไม่ดีเหรอ? ด้วยสถานะของเราถ้าคุณต้องการนั่งอยู่ในอพาร์ทเมนต์ระดับไฮเอนด์มันจะคู่ควรกับเราได้อย่างไร" “ใช่แล้ว! หนึ่งฟ้าแล
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1155
เมื่อมองดูจาง ชุ่ยฮัว ที่หยิ่งยโส ลู่เฉินก็รู้สึกตลกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เมื่อพิจารณาจากคำพูด การกระทำ และการแต่งกายของเธอ จาง ชุ่ยฮัว ต้องได้พบกับบุคคลผู้สูงศักดิ์ ซึ่งทำให้ครอบครัวของเธอร่ำรวยในทันที ไม่ใช่แค่มีเงินแต่ยังมีอำนาจและสถานะด้วย ในอดีต เมื่อเขาไม่มีรากฐาน เขาก็เย่อหยิ่งและครอบงำทุกรูปแบบ ตอนนี้เขาแข็งแกร่งขึ้นแล้ว เขาก็ยิ่งควบคุมไม่ได้ ด้วยการแสดงดังกล่าว ลู่เฉินจึงไม่แปลกใจเลย “เฮ้ ได้ยินที่ฉันคุยกับเธอหรือเปล่า รีบตีราคาหน่อยสิ ฉันยุ่งมาก เลยไม่มีเวลาอยู่กับเธอ!” จาง ชุ่ยฮัวชูบัตรทองไว้ระหว่างสองนิ้วของเธอ ค่อนข้างเหมือนกับผู้หญิงที่ร่ำรวย “ฉันเกรงว่าคุณไม่สามารถจ่ายราคาที่ฉันเสนอได้” ลู่เฉินส่ายหัว“ไม่สามารถจ่ายได้เหรอ?” เมื่อได้ยินสิ่งนี้ จาง ชุ่ยฮัวก็ยิ้มทันทีโดยดูเหมือนคนงี่เง่า: "ลู่! คุณตาบอดจริงๆ! คุณรู้ไหมว่าตอนนี้สถานะของเราเป็นอย่างไร คุณรู้ไหมว่าตอนนี้เรามีเงินเท่าไหร่? ดูสิ่งนี้ คุณไม่มีบัตรทอง เงินในนั้นสามารถฆ่าคุณได้!” “ถูกต้อง! วันนี้แตกต่างจากอดีต สถานะปัจจุบันของพวกเราเป็นระดับที่ท่านจะไม่มีวันไปถึงได้ตลอดชีวิต ท่านจะคอยมองดูพวกเ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1156
"คุณ... คุณไร้ยางอาย!"จางชุ่ยฮัวโกรธจนหน้าแดงและกัดฟันเดิมทีคิดจะโอ้อวด แต่ไอ้เด็กตรงหน้าคนนี้กลับโค่นล้มเธอในที่สาธารณะ ชั่วร้ายจริง ๆ"ผมเสนอราคาไปแล้ว ตอนนี้พวกคุณมีแค่สองทางเลือก ถ้าไม่ให้เงิน ก็ไปให้พ้น!" ลู่เฉินไม่เกรงใจ"รังแกคนมากเกินไป รังแกคนมากไปจริง ๆ"จางชุ่ยฮัวโกรธจัดตั้งแต่ยกระดับฐานะมา เธอไม่เคยน้อยใจแบบนี้เลย"เกิดอะไรขึ้น?"ในเวลานี้ชายที่สวมสูท และรูปร่างผอมสูงคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างเชิดหน้าชูตาทุกที่ที่เดินผ่านไป เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของร้านเหล้าก็แยกย้ายกันไป และหลีกทางให้โดยสมัครใจชายคนนี้ชื่อหลูยี่ ซึ่งก็คือเจ้าของตึกเทียนเซียง "พี่ยี่! ในที่สุดคุณก็มาถึงแล้วหรือ"เมื่อเห็นคนที่มา หลิวฟางก็ดีใจมาก รีบต้อนรับอย่างประจบตรงหน้าคนนี้ ไม่เพียงแต่เป็นแฟนของเธอเท่านั้น แต่ยังเป็นผู้สนับสนุนที่ยิ่งใหญ่ของเธอด้วยมีอำนาจมีเส้นสายทางด้านรัฐบาลและมาเฟีย ไม่ว่าเป็นเรื่องอะไรก็แก้ได้ง่ายๆ"เกิดอะไรขึ้นกับหน้าคุณ ใครเป็นคนตบ?"เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่บวมแดงของหลิวฟาง หลูยี่ก็อดขมวดคิ้วไม่ได้"พี่ยี่ ฉันเตรียมห้องส่วนตัวให้คุณหลี่ตามคําสั่งของคุณ แต่ท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1157
คําพูดของหลูยี่พูดอย่างหยิ่งผยอง แสบแก้วหูมาก ไม่ไว้หน้าใด ๆ เลยลู่เฉินที่แต่เดิมยังตั้งใจจะเล่าด้วยเหตุผล สีหน้าก็เย็นลงทันทีไม่น่าแปลกใจที่พนักงานจะเย่อหยิ่งอย่างนี้ ที่แท้เจ้านายก็เป็นพวกเดียวกัน"เฮ้ย ได้ยินไหม ให้พวกคุณไสหัวไปเลยนะ!"หลิวฟางอาศัยอิทธิพลคนอื่นอยู่ข้างหลัง"ตึกเทียนเซียงนี่น่าเกรงขามมากจริง ๆ กล้าไล่แขกออกจากร้านไป ดูเหมือนว่าพวกคุณไม่อยากทำกิจการแล้ว" ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชา"ไม่ใช่ไม่ทำกิจการ แต่ไม่ทำกิจการของพวกคุณ"หลูยี่พูดอย่างมีเหตุผล "ตึกเทียนเซียงเป็นอาณาเขตของผม ผมเป็นคนตัดสินใจทุกอย่าง ตอนนี้ผมไม่พอใจพวกคุณมาก จํากัดพวกคุณให้ออกไปภายในหนึ่งนาที มิฉะนั้นก็อย่าโทษผมว่าไม่เกรงใจ!"พอคําพูดนี้พูดออกมา ทุกคนก็ส่งเสียงโห่ร้องและให้พวกลู่เฉินออกไป"ไอ้คนที่แซ่ลู่ เป็นไงบ้าง เจ้านายเอ่ยปากแล้ว พวกคุณยังอยู่ที่นี่ทำไม ไม่อายเหรอ"จางชุ่ยฮัวกอดอกและยิ้มอย่างเย็นชาที่ทะเลาะจะชนะไม่ได้ ที่พูดกันด้วยเหตุผลก็ชนะไม่ได้ งั้นก็ไม่พูดดีกว่า อาศัยอำนาจมากลั่นแกล้งโดยตรง"ฮึ่ม! บางคนไร้ยางอายจริง ๆ ที่ไล่ก็ไม่ไป เหมือนหมาตัวหนึ่งเลย" ถานหงเริ่มพูดอย่างเหน็บแนมขึ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1158
คนที่เคยอยู่ในด้านมาเฟียจะรู้ดีว่า ตอนนี้โลกใต้ดินของนครเอกของมณฑลถูกควบคุมโดยแก๊งฉีหลิงแล้วไม่มีอำนาจมาเฟียใดๆ จะมาท้าทายแก๊งฉีหลิงได้รปภ.เลยกลัวทันทีหลังเห็นลูกศิษย์แก๊งฉีหลิงเข้ามา"เอ๊ะ ไม่คิดว่าลู่เฉินคนนี้จะมีอิทธิพลจริงๆ" จางหงเหมยค่อนข้างประหลาดใจ"ฮึ่ม! ก็แค่พวกอันธพาลบางคนเท่านั้น ต่ำต้อยมากเลย" ถานหงทำหน้าดูถูก"ใช่ ล้วนเป็นตัวละครเล็ก ๆ ที่ไม่เป็นที่นิยม ก่อเรื่องใหญ่ขึ้นไม่ได้ ไม่จําเป็นต้องให้พวกเราลงมือด้วยซ้ำเลย คุณหลูก็สามารถจัดการได้อย่างง่ายดาย" จางชุ่ยฮัวหยิ่งผยองถ้าเป็นเมื่อก่อน เธอยังคงกลัวอยู่ แต่ตอนนี้ ไม่อยู่ในสายตาเลยอิทธิพลของทำเนียบท่านอ๋องมู่ นักเลงเล็ก ๆ เหล่านี้จะเปรียบเทียบได้หรือทั้งสองฝ่ายไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย"ท่านลู่ เกิดอะไรขึ้น"ในเวลานี้ เหล่าจางวิ่งขึ้นไปบนชั้นสองพร้อมคนกลุ่มหนึ่ง"ตึกเทียนเซียงรังแกลูกค้า ผมไม่พอใจมาก ปิดที่นี่ไว้ จากนี้ไป ปิดกิจการโดยไม่มีเวลากําหนด" ลู่เฉินพูดเบา ๆ"ไม่มีปัญหา!"เหล่าจางยกมือขึ้น เขาตะโกนว่า "พี่น้องทั้งหลาย ทุบที่นี่ไปให้ผม เชิญแขกทุกคนออกไป ถ้าใครจะกล้าขัดขวาง ก็ซ้อมให้แรงๆ""ครับ!"
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
