ตอนที่15

ตอนที่ 14

นานากึ่งเดินกึ่งวิ่งกลับมาร้านตัวเอง ยืนพักเหนื่อยอยู่ทางเข้าร้าน พยามยามให้ลมหายใจกลับเป็นมาเป็นปกติ วันนี้เธอนัดคุณคมสันต์เอาไว้ นั่งดื่มกันได้ไม่นาน ผู้จัดการร้านก็มาบอกที่จอดรถไม่พอ ไอ้เธอกฌหลงดีใจนึกว่าคนเยอะจนไม่มีที่จอด กลับกลายเป็นร้านข้างๆ เอารถลูกค้าตัวเองมาจอดในที่ของเธอ นานาจึงขอปลีกตัวจากคมสันต์ไปสะสางปัญหา ไม่นึกว่าจะไปเจอนายนั้นกำลังอะปะจะเฮ้ยสาวอยู่ นี้ล่ะสาเหตุที่ร้านเธอไม่มีโซนห้องVIP

"คุณคมสันต์ค่ะ ขอโทษด้งยนะคะ มาครั้งแรกก็โดนให้นั่งคนเดียวเลย" นานากลับมาถึงโต๊ะที่คอมสันต์นั่งรีบขอโทษขอโพย

"ไม่เป็นไรครับ สำหรับคุณนานาผมรอได้เสมอ รอมาตั้งนานแล้ว รออีกนิดแล้วได้คุณมานั่งคุยด้วย ผมยินดีรอ"

โอ้ยพ่อคำหวานมาอีกแล้ว บอกเลยนะคะ นานาคนนี้ไม่ซื้อจ้า ฟังมาเยอะแล้ว เป็นเพื่อนกินเพื่อนเที่ยวไปก่อนน้า

"งั้นฉันไถ่โทษ มื้อนี้ฉันเป็นเจ้ามือเองนะคะ"

คมสันต์ไม่ตอบแค่ยกแก้วขึ้นชนกับแก้วของนานา ไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่ชอบคำหวานอ้อดอ้อนจากผู้ชายหรอก ถึงนานาจะดูเป็นสาวเปรี้ยวหัวสมัยใหม่ ร้อยทั้งร้อยก็แพ้ลูกอ้อนผู้ชาย เขาเล็งเธอมานานแต่ไม่มีโอกาสซักที จนคุณหญิงวรรฯากับแม่ของเขาเสนอให้มาดูตัวเขารีบตอนรับทันที เหยื่อมาถึงปากขนาดนี้ไม่มีทางพลาด

"เสียดายร้านคุณนานาไม่มีห้องVIP ผมจะได้เปิดเมมเบอร์ทั้งปี"

"ไม่เอาหรอกค่ะ แค่มีโซนดนตรี โซนบาร์ ก็พอแล้ว ห้องหับมันสุ่มเสี่ยงเกินไป นานาควบคุมมันไม่ได้ค่ะ สาวๆ มาร้านนานาต้องไม่โดนทำมิดีมิร้าย" ใช่สาวๆ ต้องไม่โดนพวกผู้ชายลากเข้าห้องแบบคนร้านฝั่งนู้น ป่านนี้ขึ้นสวรรค์ไปกี่ชั้นแล้วก็ไม่รู้ ขอให้ติดโรค

"สาวๆ ที่มาเที่ยว ส่วนใหญ่พวกเธอมาคลายเคลียดจากงาน จากอะไรหลายๆ อย่าง อยากมาสนุก ฟังเพลง ปลดปล่อยอารมณ์ ถ้าพวกเธอเต็มใจไปสนุกกับผู้ชายที่เข้าหา อันนี้ฉันเข้าใจค่ะ แต่ถ้าพวกเธอไม่เต็มใจ ผู้ชายก็ไม่ควรหักหาญตามตื้อเอาให้ได้"

"ครับผมเห็นด้วย"

นานายิ้มหวาน พวกผู้ชายไม่ค่อยเข้าใจในจุดนี้หรอก แต่ผู้ชายตรงหน้าเข้าใจเหรอ หายากนะเนี่ย

นานาดื่มอยู่กับคมสันต์จนดึก หัวร่อต่อกระซิกกัน บางครั้งก็ยื่นหน้าเข้าไปคุยใกล้ๆ เนื่องจากยิ่งดึกเสียงเพลงยิ่งดัง

ไฟกัลป์นั่งที่มุมบาร์ เขาดูนานากับผู้ชายคนนั้นมาซักพักเห็นจะได้ อุตสาห์เป็นห่วงความรู้สึกนานาเลยรีบตามมา ที่ไหนได้ นั่งนัวเนียกลับผู้ชาย ที่กับเขานั่งห่างเป็นวา มือหนากำเข้าหากันจนเส้นเลือดปูด ไฟกัลป์สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วพ่นออกมาแรงๆ เขาไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย มันหงุดหงิดแปลกๆ คงจะเป็นอื่นไปไม่ได้ สาเหตุต้องเป็นเพราะโดนนานาขัดจังหวะเข้าด้ายเข้าเข็มของเขาแน่นอน เขาถึงได้หงุดหงิดขนาดนี้ เมื่อคิดได้แบบนั้น ร่างกายสูงใหญ่ก็ลุกจากบาร์ของ Venueแล้วเดินกลับไปนั่งดื่มต่อที่บาร์ของSSR

เวลาล่วงเลยเข้าวันใหม่มาหลายนาทีแล้ว คมสันต์ขอตัวกลับ เธอจึงมาเครียร์งานเอกสารของร้าน และกะว่าจะไปนั่งพักให้สร่างเมา จะได้ขับรถกบับคอนโดต่อ

ระหว่างนั่งรอสร่างเมา ไลน์ข้อความจากคมสันต์ก็ดังขึ้น

'ผมถึงคอนโดแล้วนะครับ หวังว่าจะมีโอกาสได้ทานข้าวกับคุณนานาอีก ฝันดีครับ'

นานาอ่านข้อความไปอมยิ้มไป คุณคมสันต์ก็ไม่ได้แย่น่ะ เป็นสุภาพบุรุษดี ไม่ถึงเนื้อถึงตัวเธอจนเกินไป แต่ไม่ตรงสเป็คเธอชอบผู้ชาย รูปร่างสูงใหญ่ หุ่นแบบคนออกกำลังกายสม่ำเสมอ ตี๋ๆ แบบคุณไฟกัลป์ เห้ยไม่ใช่ แค่ชอบตี๋ ไม่เกี่ยวกับหมอนั้น

ด้านคมสันต์ หลังจากกลับมาถึงคอนโด เขาตัดสินใจส่งข้อความหานานา เขาสังเกตว่านานาไม่ค่อยปลื้มกับคำหวานๆ เท่าไร และจากที่เหล่าเรื่องที่มาที่ไปในการเปิดร้านให้ฟัง เขามั่นใจว่านานาไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้ ซึ่งจะให้เขาแสดงเป็นสุภาพบุรุษเขาก็แสดงได้ไม่เห็นจะยากอะไร ค่อยๆ ขยับเข้าใกล้เป้าหมายไปเรื่อยๆ งานของเขาก็จะสำเร็จส่วนถ้าได้ชิมนานาด้วยเขาถือว่าเป็นโบนัส หุ่นแบบนั้น เอวเป็นเอว อกเป็นอกถ้าไม่ใส่อะไรเลยจะสวยขนาดไหน แค่คิดก็ตื่นเต้น