เข้าสู่ระบบแชร์
ทำตัวแปลกๆ
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-14 11:31:34บทที่เกี่ยวข้อง
หลงตะวัน ขัดขวางทุกอย่าง
ตอนที่17 หลังจากรับประทานอาหารเที่ยงเสร็จแล้ว ภูผาก็นั่งคุยกันกับทานตะวันที่ห้องรับแขกอยู่พักใหญ่ๆ โดยมีคนหน้าตาเคร่งขรึมอีกคนนั่งอ่านหนังสืออยู่อีกมุมหนึ่งซึ่งไม่ไกลเท่าไหร่นัก ทั้งภูผาและตะวันเองก็เลยรู้สึกไม่ค่อยจะเป็นส่วนตัว “น้องตะวันครับ พี่ว่าเราออกไปเดินเล่นข้างนอกดีไหมครับ อยู่ในนี้มันน่าเบื่อ!!” น้ำเสียงนิ่งๆที่แฝงไปด้วยคำพูดเหน็บแนมเอ่ยขึ้น ก่อนจะพลันสายตาหันไปมองทางธราธรอย่างไม่ค่อยจะพอใจนัก “แต่ข้างนอกแดดมันร้อนนะคะพี่ภู” “ไม่เดินไปไหนไกลหรอกครับ รอบๆบริเวณบ้านนี่แหละ” “งั้นก็ได้ค่ะพี่ภู” ทั้งสองคนหนุ่มสาวเดินออกสนทนากันต่อข้างนอก ปล่อยให้อีกคนทำหน้าหงุดหงิดด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวอยู่ในห้องรับแขก เขาไม่พอใจที่ทานตะวันทำตัวใกล้ชิดสนิทสนมกับภูผา และเขาก็ต้องมาทนนั่งฟังทั้งสองคนนั้นคุยกันอยู่นานสองนาน เพราะไม่อยากจะปล่อยให้ภูผากับทานตะวันได้อยู่ด้วยกันสองต่อสอง แต่แล้วภูผาเพื่อนของเขาก็หาเรื่องชวนตะวันออกไปเดินคุยกันข้างนอก และนั่นกลับทำให้เขาโมโหมากยิ่งขึ้นไปอีก “อาทิตย์หน้าตะวันจะจบม.ปลายแล้ว ตะวันคงจะไปเรียนต่อที่กรุงเทพ ตะวันจะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14หลงตะวัน เธอต้องรับผิดชอบ
ตอนที่18 ภายในรถยนต์คันหรูธาราธรลอบมองใบหน้าหวานของคนตัวเล็กที่นั่งมาด้วยข้างๆหลายต่อหลายครั้ง ส่วนอีกคนได้แต่หันมองออกไปทางนอกหน้าต่าง โดยพยายามจะไม่สนใจคนตัวโต แต่เขาก็เอาแต่จ้องมองเธออยู่บ่อยๆโดยไม่พูดไม่จาอะไรสักคำ จนอดไม่ได้ที่เธอจะเป็นฝ่ายถามคำถามขึ้นมา “คุณเขื่อน” “หื้ม??” “คุณเขื่อนจะพาตะวันไปไหนคะ” “ไปคลินิก” “คุณเขื่อน!!” ทานตะวันเรียกชื่อเขาขึ้นมาเสียงดังอีกครั้งอย่างไม่พอใจ เพราะเขากำลังจะทำในสิ่งที่เขาเคยพูดไว้กับเธอเมื่อตอนไปเที่ยวทะเลจริงๆสินะ ทำไมเขาถึงได้ใจร้ายกับเธอนัก “ทำไม เรียกชื่อฉันบ่อยๆแบบนี้ กลัวจะลืมชื่อผัวตัวเองรึไง?!” “นี่คุณเขื่อน! หยุดพูดจาอะไรแบบนี้สักทีได้ไหมคะ คุณเขื่อนกับตะวันเราสองคนไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกัน!” มือหนารีบหักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าจอดข้างทางทันทีด้วยห้วงอารมณ์ฉุนเฉียว “เธอแน่ใจเหรอว่าเธอกับฉันเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน...ตะวัน” น้ำเสียงเรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยรวามดุดันเอ่ยถามออกไป ดวงตาคมจ้องตาเธอไม่กะพริบเพื่อรอฟังคำตอบจากเธอ “ค่ะ!” “แล้วถ้าแบบนี้ล่ะ…พอจะเกี่ยวข้องกัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14หลงตะวัน กลืนน้ำลายตัวเองNC+
ตอนที่19 ธาราธรขึ้นคร่อมร่างของทานตะวันและถอดเสื้อผ้าเธอออกด้วยความชำนาญอย่างรวดเร็ว “ไม่เอานะคะ คุณเขื่อน ยะ อย่าทำตะวัน” มือหนากดลงที่จุดอ่อนไหวกลางใจสาว เขากดคลึงบดบี้ติ่งเกสรของเธออย่างหนักหน่วง มือหนาบดคลึงและแหวกกลีบกุหลาบสีหวานขึ้นลงไปมาอยู่แบบนั้นจนเริ่มมีน้ำใสๆเอ่อล้นออกมาจนฉ่ำแฉะ ทานตะวันไม่สามารถต่อต้านไฟราคะที่มีอยู่ในตัวของเขาได้ เพราะเพียงแค่เขาเริ่มจุดไฟเมื่อไหร่ เธอก็หลอมละลายลงเมื่อนั้น ทานตะวันดีดดิ้นไปมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อคนตัวโตเอาแต่ระเลงบดบี้ติ่งเกสรของเธออยู่แบบนั้นราวกับจงใจจะให้เธอขาดใจตาย “พะ พอได้แล้ว ค่ะ อื้อออ” ร่่างเล็กพยายามดิ้นเพื่อเอาตัวรอดอีกครั้ง ก่อนคนตัวโตกว่าจะจับกดข้อมือของเธอลงกับที่นอนตรึงไว้เหนือศรีษะ ธาราธรโน้มใบหน้าลงและขบเม้มลงบนเนินอกอวบอิ่มของเธออย่างจงใจ เขาทั้งขบทั้งกัดจนทำให้คนตัวเล็กเจ็บปวดจากกระกระทำอันป่าเถื่อนของเขา “จะ เจ็บค่ะ เจ็บ! อย่ากัดตะวัน” “จำเอาไว้ว่าเธอเป็นของฉัน ฉันไม่ยกเธอให้ใครทั้งนั้น!!” น้ำเสียงห้าวดุพูดขึ้นมาเหมือนคนขาดสติ ตอนนี้เขาอยากจะทำให้ร่างกายของเธอมีรอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14หลงตะวัน คิดแผนการ
ตอนที่ 20 หลังจากกลับมาถึงบ้านแล้วทานตะวันก็รีบขึ้นไปบนห้องพร้อมกับปิดประตูลงกลอนเก็บตัวเอาแต่อยู่ภายในห้องแบบนั้น เธอทั้งเจ็บทั้งเสียใจกับสิ่งที่เขากระทำต่อเธอโดยไร้ซึ่งความปรานีใดๆ ทำไมเขาถึงได้จงเกลียดจงชังจนถึงขั้นต้องข่มเหงรังแกเธอได้ถึงเพียงนี้ “ทำไมกลับมาเอาจนป่านนี้ละลูก” คุณนายดารินทร์ถามขึ้นเมื่อเห็นหน้าลูกชาย “จู่ๆรถก็ดันเสียครับแม่ กว่าจะเรียกช่างมาดูและกว่าจะจัดการอะไรเสร็จก็เลยช้า” “อ่อ…แล้วนี่ตะวันไปไหนซะล่ะ” “เห็นบ่นๆว่าปวดหัวครับ ขึ้นไปพักบนห้องแล้ว” “พาน้องไปเดินตากแดดตากลมล่ะสิเลยไม่สบายเอา” คุณนายดารินทร์ได้แต่บ่นๆให้ลูกชาย ก่อนจะเข้าครัวเพื่อไปคุมแม่ครัวทำอาหารเย็น หลังจากวันนั้นธาราธรก็แทบจะไม่ได้เห็นหน้าทานตะวันอีกเลย เพราะเธอเอาแต่หลบหน้าหลบตา เวลาทานข้าวเธอก็จะแอบมาทานคนเดียวในครัว หรือไม่ก็ให้กระปุกยกเอาไปให้บนห้อง และไม่ยอมลงมาทานอาหารร่วมโต๊ะกับเขา จนกระทั่งวันนี้ซึ่งเป็นวันจบการศึกษา ทานตะวันได้ขออนุญาตคุณนายดารินทร์ไปเลี้ยงฉลองปาร์ตี้หมูกะทะกับเพื่อนๆ ซึ่งจัดขึ้นที่ไร่ของเจนจิรา จะมีก็แต่เพื่อนๆกลุ่มเดีย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14หลงตะวัน เธอหึงฉัน
ตอนที่ 21 เมื่อเพื่อนๆมาส่งถึงบ้านแล้วทานตะวันก็กล่าวลาเพื่อนๆ ก่อนจะขึ้นมาบนห้องของตนเองทันทีด้วยความเพลีย เธออยากอาบน้ำสระผมจะได้รู้สึกสบายตัว แต่เพียงแค่เธอก้าวขาเดินขึ้นมายังชั้นบนธาราธรก็เปิดประตูห้องออกมาพอดี เขาใส่เพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่พันเอวสอบไว้ และเขากำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงนัวเนียกันอยู่หน้าห้องกับหญิงสาวสวยซึ่งมีนามว่าโซเฟีย ทานตะวันเมื่อเห็นเช่นนั้นเธอก็อึ้งไปทันที เพราะไม่คิดว่าทั้งสองคนจะกล้าทำอะไรประเจิดประเจ้อกันได้ขนาดนี้ พวกเขาช่างน่าขยะแขยงที่สุด เธอได้แต่คิดในใจพลางเดินก้มหน้าก้มตาผ่านหน้าห้องของเขาไปโดยไม่แม้แต่จะชายตามองให้เสียลูกตา “โซเฟียขอนอนต่อที่ห้องเขื่อนไม่ได้เหรอคะ” “ได้สิครับ…ผมมีเวลาให้คุณทั้งคืนเลย” น้ำเสียงทุ้มพูดออกไปแต่สายตาคมกลับเหลือบมองไปที่คนตัวเล็กซึ่งกำลังไขประตูเข้าห้อง เธอไม่แม้แต่จะชายตามามองเขาเลยสักนิด และนั่นกลับยิ่งทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดที่เธอทำเป็นไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย กลับกลายเป็นเขาเองซะอีกที่เป็นเดือดเป็นร้อนเมื่อเธอไม่ได้สนใจใยดี “กลับไปนอนที่ห้องของคุณซะ!” ธาราธรพูดขึ้นเมื่อบุคคลที่เขาสน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14หลงตะวัน ก้างขวางคอ
ตอนที่ 22 ทานตะวันเดินลงมาข้างล่างก็พบกับภูผาที่นั่งรอเธออยู่ก่อนแล้วตรงห้องรับแขก วันนี้ภูผาตั้งใจว่าจะมาคุยเรื่องที่ยังคุยค้างไว้วันนั้นเพราะโดนธาราธรมาขัดจังหวะเอาซะก่อน “สวัสดีค่ะพี่ภู” “สวัสดีครับน้องตะวัน เห็นแม่ดาบอกว่าอาทิตย์หน้าก็จะย้ายไปอยู่หอพักที่กรุงเทพแล้วใช่หรือเปล่าครับ?” “ใช่ค่ะพี่ภู…ว่าแต่วันนี้พี่ภูมาหาตะวันมีอะไรหรือเปล่าคะ?” “มีสิครับ…พี่จะมาขอคำตอบจากตะวันที่วันนั้นเราคุยกันแต่ยังคุยไม่จบ...พี่จะขอเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะครับ…น้องตะวันพอจะให้โอกาสพี่ได้ดูแลหัวใจของตะวันได้หรือไม่ครับ?” ภูผาพ่นคำถามที่เขายังคงค้างคาใจอยู่ตั้งแต่วันนั้นขึ้นทันที “พี่ภูคะ…ตะวันขอบคุณพี่ภูมากเลยนะคะที่ดีกับตะวันและคอยดูแลช่วยเหลือตะวันมาตลอด...แต่ตะวันคิดกับพี่ภูแค่พี่ชาย และพี่ภูเป็นพี่ชายที่ตะวันรักและเคารพมาก พี่ภูอย่าโกรธตะวันเลยนะคะ” ภูผาอึ้งไปสักพักกับคำตอบของผู้หญิงที่เขารักมาตลอดเป็นเวลาหลายปี ถ้าถามว่าเขาเจ็บไหมกับคำตอบของเธอที่เอ่ยออกมา เขาก็คงตอบได้ทันทีเลยว่าเจ็บฉิบหายเลยหัวใจ มันจุก มันเจ็บมากๆ แต่ก็ยังดีกว่าที่เธอจะโกหกหั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14หลงตะวัน ขอร้องฉันสิ…แล้วฉันจะช่วยNC+
ตอนที่23 เมื่อถึงบริเวณหอพักแล้วทั้งเจตนิพัทธ์และทานตะวันก็ลงมาจากรถยนต์คันหรู โดยที่ไม่รู้ว่ามีสายตาแข็งกร้าวของใครบางคนที่กำลังจับจ้องมองการกระทำของพวกเขาทั้งสองอยู่ “ขอบคุณนะคะพี่เจตน์ที่พาตะวันไปเลี้ยงข้าวแล้วยังต้องขับรถมาส่งตะวันอีก” “ไม่เป็นไรครับ พี่เต็มใจ” “งั้นตะวันขอตัวก่อนนะคะ” “เดี๋ยวก่อนครับน้องตะวัน!!” เจตนิพัทธ์คว้าข้อมือเล็กๆของเธอให้หยุดเดิน เมื่อเธอกำลังตั้งท่าจะหันหลังเดินไป “มีอะไรเหรอคะพี่เจตน์” “พี่จะรอคำตอบจากน้องตะวันนะครับ..” ธาราธรหลับตานิ่งพยายามสูดลมหายใจเข้าลึกๆให้เต็มปอด เพื่อจะพยายามทำให้ตัวเองนั้นสงบ ก่อนจะเดินโทงๆเข้าไปหาทานตะวันด้วยอารมณ์ที่กำลังคุกรุ่น “ทานตะวัน!!!” น้ำเสียงเข้มดุเรียกชื่อเธอขึ้นมาเสียงดังจนสองหนุ่มสาวต้องหันไปมองทางเจ้าของต้นเสียง สีหน้าบึ้งตึงที่มีแต่ความขุ่นเคืองของเขาบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าเขากำลังไม่พอใจ และกำลังพยายามข่มอารมณ์โมโหของตัวเองเอาไว้ให้ถึงที่สุด “ขะ คุณเขื่อน!” พรึ่บบ!!! “โอ๊ยยย!!” มือหนาคว้าข้อมือเล็กๆของเธอพร้อมกับกระชากเข้าหาตัวอย่างแรงด้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14หลงตะวัน เรื่องของเธอคือเรื่องของฉัน
ตอนที่ 24 หลายวันผ่านไป…. ธารารธรยังคงบังคับทานตะวันให้อยู่ที่คอนโดของเขาโดยไม่ให้เธอออกไปไหน และยังบังคับข่มเหงทำเรื่องอย่างว่ากับเธอ เช้า กลางวัน เย็น เขาก็เอาแต่รังแกเธอทุกครั้งที่มีโอกาสโดยไม่รู้จักอิ่ม “ลุกออกไปค่ะ ตะวันจะกลับหอพัก” มือเรียวสวยผลักอกหนัดแน่นกำยำของเขาให้ขยับออกห่างจากการกอดรัดตัวเธอเอาไว้ “ฉันไม่ให้เธอไป!” “แต่วันนี้ตะวันมีเรียนนะคะ ถอยไปค่ะคุณเขื่อน ตะวันต้องไปเรียนค่ะ” “งั้นฉันจะไปส่งเธอที่มหาลัยเอง!” เขายังคงพูดขึ้นหน้าตาย ทุกวันนี้เขาแทบจะสิงร่างเธอด้วยซ้ำ ที่ไหนมีตะวันที่นั่นต้องมีธาราธร “คุณเขื่อน!” ทานตะวันเรียกชื่อคนตัวโตขึ้นมาเสียงดัง เขามักจะทำอะไรตามใจตัวเองโดยไม่สนใจความรู้สึกของเธอเลยสักนิด “เธอเรียกชื่อฉันบ่อยๆแบบนี้…คงอยากเดินขาถ่างไปเรียนสินะ!” “โรคจิต คุณมันบ้าไปแล้วจริงๆ ตะวันไปเรียนนะคะไม่ได้ไปเดินเล่น ถ้าคุณตามติดตะวันแบบนี้ตะวันอายเพื่อนนะคะ!” “นั่นมันปัญหาของเธอ ไม่ใช่ปัญหาของฉัน!” “คุณเขื่อน!!” ทานตะวันได้แต่หน้าง้ำหน้างอเพราะไม่ว่าเธอจะพูดยังไง คนเอาแต่ใจแบบเขาก็ไม่ได้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
บทล่าสุด
หลงตะวัน หลงตะวัน(จบบริบูรณ์)
ตอนที่ 47 (จบบริบูรณ์) ~ 4 ปีผ่านไป ~ “โสนน้อยเรือนงามของลุงภูผาอยู่ไหนน๊า… ไหนใครเอ่ยบอกว่าอยากได้ชุดเจ้าหญิงเอลซ่า วันนี้ลุงภูผาได้มาตั้งสามชุดแน่ะสวยๆทั้งนั้นเลย” “ลุงภูผามาแล้ว…!!” น้ำเสียงเจื้อยแจ้วเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้นดีใจ ศุภรดา ศิรชล หรือน้องโสน (สะ-โหน) วัยสามขวบครึ่งรีบวิ่งแจ้นออกมาหาลุงภูผา ก่อนเขาจะก้มลงไปอุ้มสาวน้อยชูขึ้นมาแนบอกด้วยความรักและเอ็นดู “ไหนชุดเจ้าหญิงเอลซ่าของโสนล่ะคะลุงภูผา” “หื้ม…ต้องหอมแก้มลุงก่อนนะคะถึงจะได้เห็นชุดสวย” ฟอด ฟอด!! “แก้มลุงภูผาหอมชื่นใจจังเลยค่ะ” “แหม๋…พอได้ยินเรื่องของฝากนี่รู้งานเลยนะลูก” ทานตะวันพูดขึ้นเมื่อเห็นลูกสาวตัวน้อยกำลังออดอ้อนคุณลุงภูผา โสนติดลุงภูผาของเขามากเพราะมักจะคอยได้ของเล่น ของกิน และชุดสวยๆจากลุงภูผาอยู่เป็นประจำ ไม่ว่าจะอยากได้อะไรเธอก็มักจะออดอ้อน และภูผาเองก็มักจะตามใจหลานสาวตัวน้อยๆคนนี้เสมอจนโสนเองได้ใจจนเคยตัว และภูผาจึงกลายเป็นแขกคนสำคัญประจำบ้านศิรชลไปแล้ว “วันนี้พี่ภูอยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันที่นี่นะคะ” “ครับ” ทานตะวันและภูผานั่งคุยกันภายในห้องรับแขก ส่วนคุณนายดารินทร์ ท่านธีระและขิมเดินท
หลงตะวัน วันแต่งงานNC+
ตอนที่ 46 …1 เดือนต่อมา… ~วันแต่งงาน~ ขบวนขันหมากตั้งขบวนร้องเพลงแห่เสียงดังขับขานมาตั้งแต่ด้านหน้าของไร่ธาราธร ทุกคนสนุกสนานครื้นเครงต่างร้องเพลงขับขานดังก้องไปทั่วท้องถนน วันนี้เป็นฤกษ์งามยามดีของคู่บ่าวสาวป้ายแดง ธาราธรเดินขบวนขันหมากตามประเพณีไทยเพื่อเข้าสู่พื้นที่ภายในไร่องุ่นอันกว้างขวางที่จัดเตรียมงานไว้อย่างอลังการ แขกเหรื่อในงานต่างเริ่มทยอยกันมาเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นแขกผู้ใหญ่ที่มีชื่อเสียงในจังหวัดและกลุ่มเพื่อนๆของทั้งฝ่ายชายและฝ่ายหญิงที่ทั้งสองเชิญมา เจนจิราและเจตนิพัทธ์ก็มาร่วมงานในครั้งนี้ด้วย แม้ตัวเจตนิพัทธ์เองจะอกหักและไม่ค่อยจะกินเส้นกับเจ้าบ่าวป้ายแดงสักเท่าไหร่ แต่เขาก็ยังคงมาแสดงความยินดีกับคนที่ตัวเองแอบรักอย่างจริงใจ นอกจากนี้ยังมีภูผาที่มาร่วมแสดงความยินดีในครั้งนี้ด้วยเช่นกัน ถึงแม้ก่อนหน้านี้จะตัดขาดความสัมพันธ์การเป็นเพื่อนระหว่างเขากับธาราธรไป อย่างน้อยตอนนี้เขาก็พอจะยอมรับความจริงได้บ้างแล้ว ในเมื่อทานตะวันและเพื่อนของเขารักกัน หากทั้งสองตัดสินใจที่จะแต่งงานและใช้ชีวิตคู่ด้วยกันเขาก็ควรจะยินดีกับทั้งสองคน วัน
หลงตะวัน อาการแปลกๆ NC+
ตอนที่ 45 ธาราธรเปิดประตูเข้าไปในห้องก็พบว่าคนตัวเล็กนอนอยู่บนเตียงนอน เขาเดินอ้อมมาหยุดอยู่ตรงหน้าทานตะวันที่กำลังนอนหลับตาพริ้ม “นอนอย่างกับคนไม่ได้นอนมาทั้งคืนเลยนะยัยตัวแสบ” ธาราธรบ่นเบาๆคนเดียวก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากมนเกลี้ยงเกลาของเธอเบาๆอย่างรักใคร่หวงแหนก่อนจะเลื่อนริมฝีปากหนาลงมาประกบริมฝีปากอวบอิ่มของเธอเบาๆ เขาอดไม่ได้ที่จะก้มลงจูบเธอ บางทีก็อดคิดไม่ได้ว่าเธอทำของใส่หรือเปล่าเขาถึงได้หลงหัวปักหัวปำขนาดนี้ ธาราธรยังคงจูบริมฝีปากเธอเบาๆอย่างอ้อยอิ่งอยู่แบบนั้นจนคนตัวเล็กเริ่มรู้สึกตัว “อื้อ” “ตื่นแล้วหรอ” “พี่เขื่อน...เข้ามาทำไมคะ” “พี่เอาไอ้นี่มาให้ตะวันตรวจน่ะ” ธาราธรยื่นที่ตรวจครรภ์ให้กับทานตะวันก่อนจะส่งรอยยิ้มหวานให้กับเธอ “นี่มัน...ที่ตรวจครรภ์นี่คะ!” “ใช่ครับพี่อยากให้ตะวันลองตรวจดู!!” “ตรวจทำไมเหรอคะ?” “คุณแม่บอกว่าอาการที่ตะวันเป็นอยู่ตอนนี้ เหมือนตอนที่คุณแม่...ท้อง” “ทะ ท้องเหรอคะ” “อื้ม” “แล้วถ้าตะวัน ทะ ท้องขึ้นมาจริงๆ ตะวันจะเลี้ยงลูกได้ไหมคะ ตะวันจะ
หลงตะวัน ตัวเหม็น
ตอนที่ 44 ~ 2เดือนผ่านไป~ หลังจากเหตุการณ์วันนั้นที่ห้องอาหารของโรงแรมดัง อาทิตย์ต่อมาโซเฟียก็เข้ามาหาธาราธรที่ไร่องุ่นแต่ครอบครัวของธาราธรไม่มีใครต้อนรับเธอ โดยเฉพาะคุณนายดารินทร์ที่ขัดขวางทุกอย่าง เพราะไม่อยากให้โซเฟียเข้ามามีบทบาทในชีวิตของลูกชายอีก จึงจำเป็นจะต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลม เพราะผู้หญิงอย่างโซเฟียอาจจะมาสร้างความวุ่นวายให้กับชีวิตคู่ของธาราธรและทานตะวันที่ซึ่งกำลังจะแต่งงานกันในเดือนหน้านี้ คุณนายดารินทร์เลยสั่งให้คนงานในไร่ห้ามโซเฟียเข้ามาภายในไร่ธาราธรเด็ดขาด ถ้าใครปล่อยให้เข้ามาได้โทษคือไล่ออกสถานเดียว ทางด้านโซเฟียเองเมื่อรู้ว่าธาราธรกำลังจะแต่งงานกับทานตะวัน และตัวเธอเองแทบจะมองไม่เห็นทางไหนเลยสักทางที่จะสามารถแย่งเอาชายหนุ่มกลับมาได้ เพราะตอนนี้หัวใจของธาราธรมีให้กับผู้หญิงที่ชื่อทานตะวันเพียงแค่คนเดียว โซเฟียเลยเลือกที่จะยอมถอยออกมาดีกว่าที่จะดันทุรัง ช่วงนี้ภายในไร่ธาราธรกำลังยุ่งๆเรื่องเตรียมงานแต่ง ทั้งตัวธาราธรและทานตะวันเองก็วุ่นวายกับการเลือกชุดเลือกการ์ดแต่งงานและถ่ายพรีเวดดิ้ง เพราะงานแต่งงานของเจ้าของไร่องุ่นที่กว้างขวางที่สุด
หลงตะวัน ร้ายมาร้ายกลับ
ตอนที่ 43 โซเฟียยอมลุกออกมานั่งที่โต๊ะของตัวเองแต่ก็ยังไม่วายคอยเฝ้ามองดูคนสองคนที่กระหนุงกระหนิงกันเป็นพิเศษจนเธอรู้สึกหมั่นไส้ จากที่ไม่ค่อยชอบทานตะวันเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตอนนี้เธอกลับรู้สึกเกลียดเด็กคนนี้มากกว่าเข้าไปอีก ธาราธรเองก็ดูเปลี่ยนไปเยอะมาก และที่เขาเปลี่ยนไปก็คงจะเป็นเพราะเด็กสาวคนนี้ ไหนจะท่าทางที่ดูเอาอกเอาใจเด็กสาวนั่นอีก คงจะหลงเด็กคนนี้ไม่เบาเลยสินะ โซเฟียได้แต่คิดในใจอย่างหมั่นไส้ “คงจะแอบแซ่บกันแล้วล่ะสิ!” โซเฟียพูดขึ้นเบาๆคนเดียวอย่างเหยียดๆ ธาราธรคอยตักอาหารจานโน้นทีจานนี้ทีให้กับคนตัวเล็กอย่างเอาใจ ตอนนี้หน้าตาที่ดูเรียบเฉยจนดูเย็นชาของเธอมองจากดาวอังคารเขาดูออกว่าเธอกำลังโกรธเขา จากที่จะพาเธอออกมาหาอะไรทานกันข้างนอกเหมือนกับคู่รักทั่วๆไป แต่กลับต้องมาเจอกับบุคคลที่ไม่อยากจะเจอเลยพลอยทำให้เสียบรรยากาศไปหมด “ตะวันอิ่มแล้วค่ะ” มือเรียวสวยรวบช้อนก่อนจะยกแก้วน้ำขึ้นดื่มโดยไม่ยอมมองหรือสบตากับคนตรงหน้า และเธอก็ไม่สนใจเขา “ทำไมอิ่มเร็วจังเพิ่งทานไปนิดเดียวเอง” “ตะวันทานไม่ลงค่ะ” “ตะวันโกรธอะไรพี่หรือเปล่า?
หลงตะวัน กลัวเมีย
ตอนที่ 42 ธาราธรถอนตัวตนอันใหญ่โตของเขาออกจากร่องสวาทของเธอ ก่อนจะมองดูน้ำรักขาวขุ่นผลงานของตัวเองที่ไหลย้อนออกมาจากร่องรักของเธออย่างไม่วางตา เขาพอใจกับผลงานชิ้นเอกของตัวเองก่อนจะยกยิ้มมุมปาก สายตาคมกริบเหลือบมองไปเห็นใบหน้าหวานของเธอที่แดงซ่านด้วยความอายอย่างน่ารัก ก่อนคนตัวเล็กระรีบเบือนหน้าหนีไปด้วยความอับอาย “ไม่ต้องอายพี่หรอกเพราะร่างกายทุกส่วนของตะวัน…พี่เห็นมาหมดแล้ว” ‘บ้าจริง ทำไมหัวใจของเธอต้องเต้นแรง ร่างกายของเธอร้อนรุ่มทุกครั้งที่เขาสัมผัส อีกทั้งเธอยังไม่เคยที่จะปฏิเสธเขาได้เลย’ ทานตะวันได้แต่คิดในใจอย่างนึกอาย.. “ที่ผ่านมาตะวันเจ็บมากใช่ไหม?” “……” ทานตะวันไม่ตอบเธอทำได้แค่มองสบตาคนตัวโตที่ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ที่ผ่านมาตั้งแต่ตอนเธอยังเด็ก ตอนนั้นเธออายุ8ขวบ เขาเองอายุ18ปี อายุของเขากับเธอห่างกัน10ปี เขาคิดแค่ว่าเขาเกลียดเธอ เกลียดเด็กที่พ่อแม่รับมาอุปการะ เกลียดเพราะคิดว่าเธอจะมาเป็นภาระให้กับครอบครัว เกลียดเพราะกลัวเธอจะมาแย่งทุกสิ่งทุกอย่างจากเขาและน้องสาวของเขา ทั้งที่เธอเองเป็นเด็กดี และน่ารัก
หลงตะวัน เราไม่ได้ทำกันนานแล้วนะNC+
ตอนที่ 41 หลังจากรับประทานอาหารกันเสร็จสรรพแล้ว ทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อนตามอัธยาศัย ตะวันเองก็ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนเสียงเคาะประตูห้องจะดังขึ้น ก๊อก ก๊อก ก๊อก!! “ตะวันจ้ะ ตะวัน” ขิมเรียกตะวันอยู่หน้าห้อง สักพักเพียงไม่นานทานตะวันก็เดินออกมาเปิดประตู “พี่ขิมมีอะไรหรือเปล่าคะ” “ตะวันมาดูหนังเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิจ้ะ คืนนี้ก็นอนเป็นเพื่อนพี่ด้วยเลย…พอดีพี่อยากดูหนังผีน่ะ แต่ไม่กล้าดูคนเดียว แหะแหะ” ขิมเอ่ยชวนขึ้นพร้อมกับส่งรอยยิ้มแหยๆให้ตะวัน “ได้เลยค่ะ งั้นพี่ขิมรอตะวันแป้บนึงนะคะ เดี๋ยวตะวันเข้าไปเอาเสื้อคลุมก่อนค่ะ” “จ้า” หลังจากทานตะวันออกไปดูหนังผีเป็นเพื่อนขิมที่ห้องไม่นานนักธาราธรก็แอบเข้ามาในห้องของเธอ เขาตั้งใจไว้ว่ายังไงคืนนี้เขาจะจับเธอกินให้ได้ ไม่อย่างงั้นเขาคงนอนไม่หลับทั้งคืนแน่ๆ แต่สิ่งที่ตั้งใจไว้กลับไม่เป็นอย่างที่เขาคิด เพียงแค่ร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาในห้องแต่กลับไม่พบคนตัวเล็ก ก่อนเขาจะหันไปเปิดไฟและเดินสำรวจดูทุกซอกทุกมุมแต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงาของเธอ อารมณ์หงุดหงิดไม่พอใจเริ่มประเดประดังเข้ามาท
หลงตะวัน คืนนี้…พี่ขอนะ
ตอนที่ 40 ภูผาเดินออกมาจากไร่องุ่นและขับรถกระชากออกไปอย่างรวดเร็วตามอารมณ์โมโหของตัวเองที่ถึงขีดสุด เขาโกรธที่ธาราธรเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวหักหลัง ตลอดเวลาคอยกันท่าเขากับตะวันมาตลอด ปากบอกว่าเกลียด ปากบอกว่าไม่ชอบ แต่สุดท้ายกลับกลืนน้ำลายตัวเอง ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่ธาราธรตัวเขาเองคงจะไม่เจ็บถึงขนาดนี้ “คุณเขื่อน ตะวันเดินเองได้ค่ะ” ทานตะวันพูดขึ้นเมื่อมือหนาของอีกคนบีบข้อมือของเธอกึ่งเดินกึ่งลากเข้ามาภายในบ้าน “ตาเขื่อนนั่นทำอะไรลูก แขนน้องแดงหมดแล้วนะ!” คุณนายดารินทร์พูดขึ้นเมื่อเห็นธาราธรดึงกระชากแขนทานตะวันเข้ามาในบ้าน “คุณแม่ก็ถามลูกสาวตัวดีของคุณแม่ดูสิ ว่าทำไมไปยืนกอดกันกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่ผัวตัวเองแบบนั้น” “นี่มันเรื่องอะไรกันลูกตะวัน” “ไม่ใช่แบบนั้นนะคะแม่ดา ตะวันไม่ได้คิดอะไรกับพี่ภูนะคะ ตะวันคิดกับพี่ภูแค่พี่ชายเท่านั้น พี่ภูเขาแค่ขอกอดตะวันในฐานะน้องสาวเป็นครั้งสุดท้าย ตะวันก็เลย...” “ให้มันกอด เหอะ!” ธาราธรพูดแทรกขึ้นมาโดยที่พยายามข่มอารมณ์ขุ่นมัวของตัวเองเอาไว้ เขาโกรธ เขาหึง เขาหวงทำไมเ
หลงตะวัน มึงกับกูขาดกัน
ตอนที่ 39 เมื่อทุกคนรับประทานอาหารเช้ากันเสร็จแล้ว คุณนายดารินทร์และท่านธีระก็เรียกให้ธาราธรและทานตะวันไปพบที่ห้องรับแขก เพื่อจะได้ปรึกษาหารือกันเรื่องงานแต่งงานที่ยังไม่ได้ข้อสรุปที่แน่ชัด “ตกลงตะวันยอมแต่งงานกับพี่เขื่อนเขาแล้วใช่ไหมลูก” ท่านธีระถามขึ้นเมื่อทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว “เอ่อ…ค่ะคุณพ่อ” “พ่อขอบคุณนะลูกที่หนูให้โอกาสลูกชายของพ่อได้ดูแลหนู” น้ำเสียงทุ้มที่แฝงไปด้วยความห่วงใยเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “เรื่องวันเวลาล่ะ ยังจะถือเอาฤกษ์สะดวกอยู่ไหมเขื่อน” ผู้เป็นพ่อหันไปถามลูกชายเพียงคนเดียวที่เอาแต่ยกยิ้มชอบใจขึ้นมาบ้าง “ผมตกลงกับน้องว่าภายในสามเดือนนี้ครับคุณพ่อ” “อืม ก็ยังดีกว่าภายในสองอาทิตย์เพราะนั่นมันก็เร็วเกินไป” “หลังจากนี้เขื่อนต้องดูแลน้องให้ดีๆนะลูก และที่สำคัญเขื่อนกับตะวันจะต้องแยกห้องนอนกันจนกว่าจะถึงวันแต่งงาน ในระหว่างนี้เขื่อนต้องห้ามยุ่งเกี่ยวกับน้องเด็ดขาด!” คุณนายดารินทร์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจังหนักแน่น “อะไรนะครับคุณแม่!! ผมไม่ทำแบบนั้นแน่ๆครับ!” “แค่สามเด
