บทที่ 275

ในช่วงเวลานี้เช่นกัน ผมตัดสินใจว่าจะกลับมาที่เมือง ชารอนประท้วงและถึงกับอ้อนวอนให้ผมอยู่ต่อเพราะเธอไม่สามารถทิ้งธุรกิจได้ แต่ผมทำไม่ได้ ผมต้องการพื้นที่และเวลาที่จะคิดทบทวนจริง ๆ

แต่ไม่ว่าผมจะใช้เวลาเตรียมตัวมากแค่ไหนหรือการตัดสินใจใด ๆ ที่ต้องทำ การแต่งงานก็ยังคงดำเนินต่อไป เนื่องจากลักษณะของการแต่งงานและการลงนามในเอกสารที่ผมได้ลงนามไปแล้ว ไม่ว่ายังไงการแต่งงานก็ต้องจัดขึ้น

ผมคิดว่ามันไม่น่าจะเป็นปัญหา แต่เมื่อผมเจออนาสตาเซียอีกครั้ง มันก็ทำให้หัวของผมสับสนมากยิ่งขึ้น และทำให้ผมรู้ว่าผมจะไม่มีวันพร้อมสำหรับการแต่งงาน หรือกลับไปสู่ความสัมพันธ์ที่กำลังสร้างกับชารอน ดังนั้นผมทำในสิ่งที่พอจะทำได้ คือหลีกเลี่ยงชารอนและการแต่งงานที่ใกล้เข้ามาในทุกวิถีทางที่ผมมีกำลัง

ตอนนี้ เธอนั่งตรงข้ามโต๊ะ ดวงตาของเธอจับจ้องมาที่ผมจากขอบแก้วอเมริกาโน่เย็น ผมครุ่นคิดเป็นครั้งที่นับไม่ถ้วนว่าฉันจะหลุดพ้นจากเธอหรือการแต่งงานได้อย่างไร

“ฟังฉันอยู่หรือเปล่า?” เธอหัวเราะเบา ๆ ขณะที่วางแก้วลงบนโต๊ะ

ผมฝืนยกมุมปากขึ้น “ผมฟังอยู่”

“งั้น” เธอยิ้มสดใส “เราจะเริ่มต้นจากตรงไหนดี? มันนานมากแล้วนะ”

“ใช่ รู้สึกเหมื