“ว่า อะไรเหรอ?”นายเฮลยังคงเอ่ยถามฉัน ฉันจึงยื่นมือไปปิดสมุดของเด็กๆและเดินไปนั่งบนตักเขา เขามีสีหน้าที่ตกใจแต่ก็ไม่ได้ผลักร่างฉันออก ฉันจึงยิ้มให้เขาและยื่นมือขึ้นไปคล้องคอเขา ฉันนั่งคร่อมร่างเขาโดยที่มีนายเฮลนั่งตัวตรงทำให้เราอยู่ในท่าที่แบบว่าทุเรศที่สุดอ่ะ แต่ทำไงได้คิดจะยั่วเสือก็ต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัวนิดๆหน่อยๆก็ไม่เป็นไร เพราะฉันไม่ถือสาเรื่องพวกนี้อยู่แล้วที่อเมริกาพวกฉันก็ทักทายเพื่อนผู้ชายด้วยการกอดอยู่แล้วบางทีก็เอาริมฝีปากแนบกันแต่ไม่ได้ดูดดื่มริมฝีปากของกันและกันแค่นั้น เปลืองเนื้อเปลืองตัวแค่นี้ไม่เป็นถ้าแรกกับการที่ได้หักอกเสืออย่างเขามันก็สนุกและสะใจดีไม่ใช่เหรอ“คือว่า ว่า”ฉันพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงเเหบพร่าพลางยื่นหร้าเขาไปให้ใกล้เขา จนหน้าอกของฉันเบียดเสียดกีบแผงอกของเขาที่เขาสวมเพียงเสื้อยืดสีดำส่วนฉันสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวข้างในฉันใส่เสื้อกล้ามสีขาวไว้พร้อมกับกางเกงยีนส์ขายาว เขาเองก็สวมกางเกงขายาวผ้าเนื้อดีเช่นกัน ฉันจงใจใส่เสื้อตัวนี้เพื่อมาอ่อยเขาน่ะสิ“อลิซร้อนนะคะ”ฉันกระซิบเสียงกระเส่าข้างๆหูเขา ทำให้ขนคอของเขาลุกซู่ขึ้นมา“น้องอลิซร้อนหรือครับ พี่ว่าอากาศเย็นสบายดีน
นำ้ตกบนดอยสูง17:30น.อลิซ อลิศา....“อื้ออออ เย็นสบายจังเลยนะคะพี่เฮล^_^”ฉันเอาเท้าจุ่มลงไปในนำ้ของลำธารที่ไหลตกลงมาจากนำ้ตกข้างบน ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนโขนหินใหญ่ข้างๆกายฉันมีผู้ชายหน้าตาดีถึงขั้นหล่อมากๆๆๆเลยทีเดียว ฉันนั่งซบไหล่เขา เขาก็เอามือมาโอบเอวฉันอีตานี้มันฉวยโอกาสตลอดเลยน่ะเนี่ยทำเนียนๆซะด้วยตึกตัก ตึกตัก“ครับ ที่นี้เย็นสบายมากเลย”เสียงของเขาพูดขึ้น ฉันที่กำลังนั่งฟังเสียงหัวใจของเขาและฉันเต้นเเข่งกันก็เงยหน้าขึ้นไปมองเขา“อลิซอยากลงไปแช่นำ้จัง”ฉันบอกเขาไปพลางทำสายตาอ้อนวอน เขาก็ยิ้มกว้างขึ้น“น้องอลิซน่ารักจังเลยนะครับ^_^”เขาเอามือมาโอบแก้มฉันข้างหนึ่งและพูดขึ้นด้วยสายตาเจ้าชู้ เหอะถ้าฉันไม่รู้ว่านี้คือเกมส์ของนาย ฉันอาจจะเคลิ้มตามคำพูดหวานๆของนายไปแล้วก็ได้น่ะเนี่ย“ปากหวาน!”ฉันบอกเขาไปพลางทำหน้างอนๆใส่เขา ทำให้เขาหัวเราะขึ้นมาเบาๆ“เคยชิมเหรอครับถึงรู้ว่าหวาน”เขาเอาหน้ามาเกยไว้บนไหล่ฉัน แล้วกระซิบถามฉัน ฉันจึงเอียงใบหน้าเล็กน้อยเพื่อกลับไปมองหน้าเขา ทำใฟ้สายตาของฉันไปปะทะเข้ากับริมฝีปากบางอิ่มสีชมพูระเรื่อของผู้ชายข้างกายฉัน ทำให้ฉันเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นในใจ เหมือนฉ
พรึบ “คราวนี้อะไรเหรอครับ?”นายเฮลเอ่ยถามฉัน เมื่อฉันโยนกางเกงยีนส์ลงไปข้างๆลำตัวของเขา “กางเกงของอลิซนะคะ”ฉันตอบนายเฮงไป นายเฮลนั่งตัวตรงทันทีเมื่อรู้ว่าสิ่งที่ฉันถอดไปคืออะไร และเขาก็เริ่มยื่นมือขึ้นไปทำท่าทำทางวาดเป็นรูปเรือนร่างของผู้หญิง “พี่เฮลทำอะไรคะ!”ฉันถามเขาไปเสียงดัง เขาก็รีบหยุดมือที่กำลังทำท่าทางวาดรูปอยู่บนอากาศทันที “อ๋อ ป่าวครับป่าว น้องอลิซลงไปแช่นำ้เถอะครับ”เขาตอบฉันมา พลางหันหลังตรงมองไปข้างหน้า ฉันจึงเลิกสนใจเขา และค่อยๆก้าวขาลงไปในนำ้ใสของลำธารที่มองเห็นตัวปลาตัวน้อยๆกำลังพากันแหวกว่ายกันอย่างสวยงาม ตอนนี้ร่างกายของฉันเหลือเพียงแค่บราปีกนกสีขาวกับแพนตี้ตัวจิ๋วสีขาวเช่นกัน ฉันมั่วแต่ชื่นชมความงามของนำ้ใสและวิวรอบข้างนี้จนเดินมาห่างไกลจากนายเฮงมากแล้ว และตอนนี้ระดับนำ้ที่ฉันกำลังยืนอยู่อยู่ที่ระดับเอวขอฉัน ฉันจึงเอามือไปควักนำ้ขึ้นมาลูบไล้ไปตามท่อนแขนของฉัน “สบายจังเลย^_^”ฉันพูดขึ้นและเริ่มแหวกว่ายไปตามลำธารที่ยาวมากๆเลยล่ะจนฉันว่ายไปถึงตรงที่สวยที่สุดของที่นี้ก็ว่าได้นำ้ตก “สวยจัง^_^”ฉันยันตัวยืนขึ้นและมองไปยังวิวเบื้องหน้าที่สะกดสายตาของฉันให้มองนิ่ง ช่างงดง
“ของสวยๆแบบนี้อย่าปิดเลยนะครับ พี่เสียดาย”เขาเงยหน้าขึ้นมาบอกฉันและก้มหน้าลงไปหายอดอกของฉันต่อ เขายื่นลิ้นสากของเขาออกมาเลียยอดอกของฉัน ทำให้ฉันสั่นสะท้านไปด้วยความเสียวซ่าน “แผล๊บ แผล๊บ แผล๊บ”เขาหลับตาดูดดื่มยอดอกของฉัน มืออีกข้างของเขาก็ค่อยๆขยับไปลูบไล้ความเป็นสาวของฉันต่อ “ไปตรงนู้นดีกว่าครับ พี่จะทำให้น้องเลิศขึ้นสวรรค์ชั้น7”เขาบอกฉันด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์พร้อมยิ้มหวานส่งมาให้ฉัน ฉันก็มองเขาเหอะ ปล่อยให้เขาได้ใจไปก่อน “อื้ออ พี่เฮลคะ”ฉันร้องขึ้นเมื่อนายเฮลอุ้มร่างฉันขึ้นมานอนราบไปกับโขนหินขนาดใหญ่และที่แปลกคือมีนทีเสื้อของเขาลองอยู่ใต้ร่างฉัน งั้นแสดงว่าอีตานี้มันเตรียมการมาอย่างนั้นเหรอ เหอะได้ ได้เลย “อื้อออ”ฉันร้องครวญครางขึ้นเมื่อนายเฮลเริ่มไล่ปลายลิ้นสากของเขาลงไปตามเรือนรางของฉันพลางขบเม้มไปด้วยจนเกิดเป็นรอยแดงตามร่างกายของฉัน เขาจับขาฉันยันขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม และเขาก็ไปยืนอยู่ข้างล่างโขดหิน ทำให้ใบหน้าของเขาอยู่ระหว่างกลางความเป็นสาวของฉัน ฉันจึงยื่นมือไปปิดความเป็นสาวของฉัน “อื้อ ไม่เอาสิครับน้องอลิซอย่าดื้อกับพี่สิครับ พี่ขอดูของสวยๆของหนูหน่อยนะ ว่าจะสวยและน่ากินขนาดไ
“ทั้งหวานทั้งหอมอร่อยแบบนี้พี่คงไม่รู้จักอิ่มแล้วล่ะครับน้องอลิซ”เขาเงยหน้าขึ้นมาบอกฉันพลางใช้ปลายนิ้วของเขาลูบไปตามริมฝีปากของเขา ฉันก็นอนมองเขาที่มองมาที่ฉันด้วยสายตาหวานเยิ้ม ทำไมกันน่ะ ทำไม ทำไมฉันจะต้องมานอนอ้าขาให้อีตาบ้านนี้มันลวนลามฉันด้วยเนี่ย อีลิซจะบ้าตาย แต่มันก็เสียวๆดีน่ะ“จะทำอะไรน่ะ!”ฉันที่ยันตัวลุกขึ้นนั่งก็ต้องเอ่ยถามเขาไปด้วยนำ้เสียงตกใจที่ตอนนี้นายเฮลอะไรนั้นกำลังแก้เชือกกางเกงขาสั้นของเขาอยู่“ก็จะกินน้องอลิซยังไงล่ะครับ”เขาเงยหน้าขึ้นมาบอกฉัน ทำให้ฉันตาโตขึ้น“เดี๋ยวๆๆๆสิคะพี่เฮล!”ฉันรีบยกมือห้ามเขา เขาก็มองหน้าฉันด้วยสีหน้าแปลกใจปนตกใจ“ทำไมเหรอครับ?”“อลิซยังไม่พร้อมนะคะ พี่เฮลอย่าเพิ่งทำอะไรอลิซได้ไหมคะ”ฉันรีบเปลี่ยนนำ้เสียงเป็นเสียงเล็กอ้อนเขาไปทันที เขาก็มีสีหน้าที่เสียดายและดึงกางเกงขาสั้นของเขาขึ้นไปและผูกเชือกกางเกงทันทีและเดินเข้ามาหาฉัน“ทำไมเหรอครับ?”เขาเข้ามายืนตรงหน้าฉันและมีฉันที่นั่งอยู่บนโขนหินที่สูงกว่าเขา ทำให้ใบหน้าของเขาอยู่ตรงหน้าอกที่เปลือยเปล่าของฉันฉันจึงต้องเอามือทั้งสองข้างของฉันขึ้นมาปิดหน้าอกของฉันทันที เขาทีมองท่าทีของฉันอยู่เขาก็ขำขึ
“ค่ะ”ฉันก็ตอบเขาไป เมื่อเขาได้คำตอบจากฉันเขาก็รีบวิ่งไต่ลงตามโขนหินลงไปข้างล่างทันที ฉันมองตามแผ่นหลังกว้างไปอย่างงงๆและก็หยิบเสื้อผ้าของฉันขึ้นมาใส่ เมื่อเสร็จแล้วฉันก็ค่อยๆเดินไต่หินลงไปยังข้างล่าง จนสายตาของฉันไปสบเขากับแผ่นหลังกว้างของนายเฮลที่กำลังยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงทั้งสองข้างยืนพิงหลังแนบชิดกับต้นไม้สายตามองไปยังลำธารเบื้องหน้าของเขา นานเท่าไรไม่รู้ที่แอบมองเขาอยู่ตรงนี้“ฉันพลาดแล้วล่ะ”ฉันพึมพำขึ้นกับตัวเองเป็นจังหวะที่นายเฮลหันหน้ามามองฉันที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาห่างเพียงแค่200เมตร“กลับกันเถอะครับน้องอลิซ^_^”เขาหันมาส่งยิ้มให้ฉันพลางรีบวิ่งเข้ามาจับมือฉันให้เดินตามเขาไป ฉันมองตามแผ่นหลังกว้างของเขาที่เดินนำหน้าฉันอยู่ตลอดทางเขาเองก็หันมามองหน้าฉันเป็นระยะๆเหมือนกัน แต่เราทั้งสองคนก็ไม่ได้มีใครพูดอะไรขึ้นตลอดทาง จนเราทั้งคู่เดินมาถึงบ้านของผู้ใหญ่บ้าน ก็เจอเข้ากับคุณน้าภรรยาของผู้ใหญ่เธอชื่อว่านากีซะ เธอกำลังหิ้วสัมภาระอะไรเต็มไม้เต็มมือ ฉันกับนายเฮลรีบวิ่งเข้าไปหาเธอ“ฉันต้องขอโทษพวกคุณทั้งสองคนจริงๆนะคะ คือว่าคุณแม่ของฉันท่านเกิดลื่นล้มนะคะ ฉันต้องรีบไป”คุณน้าพูดรัวเร็ว
บ้านผู้ใหญ่บ้าน18:30น.อลิซ อลิศา.....“พี่เฮลมาทานข้าวสิคะ อลิซทำไว้แล้ว^_^”ฉันที่กำลังยกกับข้าวมาวางไว้ที่โต๊ะทานอาหารข้างล่างใต้ถุนก็เอ่ยเรียกนายเฮลที่กำลังเดินลงบันไดบ้านมาพร้อมกับตะเกียงหนึ่งอัน“ครับ^_^”“หิวรึป่าวคะ?”ฉันที่กำลังตักข้าวใส่จานให้นายเฮลก็เอ่ยถามเขาที่ตอนนี้เขานั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับฉันแล้ว“มากเลยครับ”เขาตอบฉันพลางเอามือไปลูบหน้าท้องตัวเอง อ๊อดดดด“อุ๊ย!เสียงมาด้วยครับ^_^”เขาบอกฉันพลางเงยหน้าขึ้นมายิ้มเขินๆให้ฉัน ฉันก็ยิ้มหัวเราะกับท่าทางเหมือนเด็กของเขา“พี่เฮลทานผักได้รึป่าวคะ?”ฉันยกจานข้าวไปวางไว้ตรงหน้าเขา เขาก็ยิ้มพลางก้มหน้าขอบคุณฉัน“ได้ครับ”เขาบอกฉัน ฉันก็นั่งลงและเริ่มทานข้าว “อันนี้อร่อยมากครับ น้องอลิซทำเองเหรอ?”เขาเอ่ยถามฉันเมื่อฉันตักผัดผักใส่ลงไปในจานข้าวเขา“ค่ะ อลิซไปเรียนอยู่อเมริกาหลายปีเลยทำกับจ้าวเป็นนะคะ”ฉันตอบเขาไปพลางตักข้าวเข้าปากไปด้วย เขาก็มองหน้าฉันและตักข้าวเข้าปากตัวเองไปด้วย“ไปอยู่กับแฟนเหรอครับ พี่รู้จักไอเคมาหลายปีไม่ยักรู้ว่ามันจะมีน้องสาว”“ป่าวหรอกคะ อลิซไปเรียนเป็นเพื่อนเพื่อนอลิซนะคะ ที่จริงแล้วอลิซกีบเฮียเคเป็นแค่ลูก
“แล้วถ้าฉันสมยอมนายก็จะทำอะไรฉันงั้นสิ”ฉันกอดอกพลางเอ่ยถามเขาไป ในห้องนี้ไม่มีความสว่างมากพอมีเพียงแค่แสงจากตะเกียงเท่านั้น“ไม่หรอกครับ พี่คิดได้แล้วล่ะ”เขาบอกฉันพลางก้มหน้าลง เขาคิดอะไรได้น่ะ ฉันกำลังสงสัยแต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่อฟ้าเริ่มคำครามขึ้นมาอีกแล้วเปรี้ยง เปรี้ยง“กรี๊ดดดดดดด”พรึบ“อุก จุกเลยครับน้องอลิซ”นายเฮลร้องบอกฉันด้วยนำ้เสียงขาดหาย ฉันที่หลับตาอยู่ก็ค่อยๆลืมตาขึ้นก็ต้องตกใจยิ่งกว่านั้นคือ ร่างของฉันนอนทับอยู่ตัวตัวนายเฮลและมีเขากำลังกอดร่างของฉันแน่น“ตัวเบามากเลยนะครับ กินเยอะๆสิครับ”นายเฮลบอกฉันและเขาก็ยิ่งกอดร่างฉันแน่นขึ้นกว่าเดิม ทำให้ฉันอึดอัดเพียงเล็กน้อย ฉันไม่ได้ขัดขืนเขาหรือดันตัวเองออกจากร่างของเขา แต่ฉันกลับอยากอยู่แบบนี้ตึกตัก ตึกตักเสียงหัวใจของเราเต้นแรงไปในจังหวะเดียวกันแข่งกับเสียงฝนและฟ้าร้อง ใจของฉันก็อยากจะลุกออกไปจากตัวของนายเฮลแต่อีกใจก็อยากจะอยู่ใกล้ๆเขาแบบนี้ ทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้น่ะ“น้องอลิซไม่เคยมีแฟนเลยสักคนเหรอครับ?”เสียงของนายเฮลเอ่ยขึ้นเหนือศีรษะฉัน“ค่ะ”“ทำไมเหรอครับ ชอบไอกรูฟมากขนาดรอแค่มันคนเดียวงั้นเหรอ?”เสียงของเขาเอ่ยถามฉันเบาๆแต่แ
“พี่เฮลนี้มันเกาะส่วนตัวเหรอคะ?”ฉันเมื่อมองไปรอบๆของหมู่เกาะนี้ก็ต้องร้องขึ้นอย่างตกใจเงยหน้าขึ้นมองหน้าพี่เฮลทันที เกาะนี้อยู่ห่างไกลจากเกาะอื่นๆและยังอยู่ตรงใจกลางของทะเลที่สวยงามที่นี้อีก บ้านหลังสวยงามนั้น ที่นี้ช่างน่าอยู่ซะเหลือเกิน มูลค่าของเกาะนี้น่าจะไม่ตำ่กว่าพันล้าน “ครับ เกาะส่วนตัวของพี่เองและพี่เพิ่งซื้อเมื่อเดือนที่เเล้ว ที่เราแต่งงานกัน พี่สั่งคนมาสร้างบ้านที่นี้เพื่อให้เป็นเรือนหอของเราสองคน^_^”พี่เฮลเอ่ยบอกฉันทันทีหลังจากที่เราทั้งคู่หยุดมองพื้นที่รอบๆบ้าน ฉันเอนตัวหันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาและยื่นมือขึ้นไปโอบรอบคอของพี่เฮล “เกาะนี้เป็นของน้องอลิซครับ ชื่ออลิซเบลีซ^-^”พี่เฮลเอ่ยบอกฉัน และเราทั้งคู่ก็ยิ้มให้กัน “ที่จริงพี่เฮลไม่ได้มาเจรจาธุรกิจใช่ไหมคะ?”ฉันเออ่ยถามเขาไป พี่เฮลก็ยิ้มแหะๆให้ฉันและพยักหน้าหล่อไปให้ฉัน “ฟอดดด ฟอด ขอบคุณนะคะที่ใส่ใจคำพูดของอลิซและยังจะจดจำทุกรายละเอียดที่อลิซชอบ^_^”ฉันเขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มพี่เฮลทั้งสองข้าง ดวงตาของพี่เฮลเบิกโตขึ้น ฉันกลับมายืนดังเดิมและเอ่ยบอกเขา ฉันทราบซึ้งใจจริงๆที่เขาใส่ใจคำพูดของฉันและนู้ว่าฉันชอบอะไร บ้านที
ประเทศ เบลีซ ทะเลแคริบเบียน “น้องอลิซครับ มองกล้องหน่อยครับ”พี่เฮลที่ยืนถือกล้องที่คล้องคอเขาอยู่เอ่ยขึ้น ฉันจึงหันไปมองเขา แชะ “เมียใครเนี่ย สวยที่สุดเลย^_^”เสียงร่าเริงของพี่เฮลเอ่ยขึ้นพร้อมกับร่างของเขาที่วิ่งเข้ามานั่งเเนบชิดกับร่างกายของฉัน ฉันจึงเบี่ยงตัวและหันไปหาเขา“ไหนพี่เฮลบอกว่ามีเจรจาธุรกิจ?”ฉันเอ่ยถามข้อข้องใจของตัวเองออกไปทันที เพราะตอนนี้เราทั้งคู่กำลังเดินทางโดยสารเรือสปีชโบ๊ทเพื่อไปยังหมู่เกาะที่อยู่รอบๆของทะเลแคริบเบียนน่ะสิ ฉันก็เลยงงอยู่เนี่ย พี่เฮลถอดเเว่นกันแดดสีชาออกพร้อมกับยิ้มที่พิฆาตใจสุดๆมาให้ฉัน นับวันพี่เฮลยิ่งน่ารักน่าหยิกขึ้นไปทุกที อ้อนยิ่งกว่าลูกแมวเหมียวอีกน่ะ“ก็มีครับ แต่ต้องไปที่หมู่เกาะทางด้านนู้นนนนน่ะ”พี่เฮละอ่ยบอกฉันพลางชี้นิ้วไปที่เกาะน้อยๆที่ห่างออกไป ฉันก็มองตามปลายนิ้วของเขาไป“เห้อ ไกลจัง อลิซเริ่มเหนื่อยแล้วนะคะ”ฉันหันมาบอกพี่เฮลและเริ่มเอื้อมมือไปกอดเอวเขาและซุกใบหน้าไปซบกับแผงอกของสามีผู้น่ารักทันที สามีของฉันเขาก็โอบกอดร่างฉันและเอามือลูบศีรษะฉันเบาๆ สัมผัสอ่อนโอนและอบอุ่นของเขาทำให้ฉันค่อยๆหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า เราออกเดินทางจาก
“งื้อออ เอาเมียทุกคืนยังหาว่าพี่ไม่สนใจอีกเหรอครับ แล้วถ้าแบบที่เขาเรียกว่าสนใจเนี่ยต้องเอาทุกเวลาเลยรึป่าวครับ^_^”นำ้เสียงเเละเเววตาเจ้าเล่ห์เริ่มส่องประกายวิบวับของเขา ทำให้ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวขึ้นมา ฉันจึงเบะปากใส่เขาและเลิกสนใจเขาหันมาหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูมาช้อปปิ้งเสื้อผ้าให้ลูกฉันดีกว่า ที่เขาพูดมามันก็จริงนั้นแหละ ไม่ว่าพี่เฮลจะกลับดึกแค่ไหน ต้องมาแหย่ฉันที่นอนหลับอยู่ให้ตื่นทุกทีและเราก็เริ่มบรรเลงเพลงรักมอบความสุขให้กันและกันทุกคืน ตลอดเวลาที่เราแต่งงานกันมา เขาไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมาทำให้ฉันเจ็บใจ เขามีเเค่ฉันเพราะฉันส่งสายสืบให้ไปตามติดชีวิตเขา และสายสืบเพิ่งจะรายงานผลงานว่าพี่เฮลวันๆหนึ่งนั่งอยู่แต่โต๊ะทำงานกับกองเอกสารกองโต มือกุมขมับเพราะเครียดที่ไม่มีเวลาให้ฉัน กิจการของพี่เฮลเริ่มเติบโตขึ้นทุกวัน ตอนนี้บริษัทและโรงแรมของสามีฉัน โด่งดังไปทั่วโลกยอดเข้าพักในแต่ละเดือนก็ทะลุหนึ่งพันล้านบาททุกเดือนในทุกๆสาขา ลูกฉันจะต้องเกิดมาบนกองเงินกองทองแน่ๆมีแด๊ดดี้ขยันขนาดนี้“อาทิตย์หน้าพี่ต้องไปเจรจาธุรกิจที่เบลีซ น้องอลิซไปกับพี่ได้ไหมครับ?”พี่เฮลพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงอ้อนๆฉันที่กำล
“ร้านนี้เพิ่งเปิดใหม่เหรอ”ฉันที่เหลือบสายตาเห็นร้านนมสดเปิดใหม่และร้านถูกตกแต่งไว้อย่างสวยงาม ฉันจึงเปิดไฟเลี้ยวและเลี้ยวหัวรถเข้าจอดที่ร้านแห่งนี้ทันทีแต่ในจังหวะนั้น สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นร่างสูงของผู้ชายในชุดสูทสีดำที่คุ้นตาฉัน“พี่เฮล มาทำอะไรที่นี่?”ฉันพูดขึ้นเมื่อมองไปที่ป้ายของร้านดอกไม้ เขามาซื้อดอกไม้ไปให้ใคร “สันดานเดิมๆกลับมาเหรอ?”ฉันพูดขึ้นในจังหวะที่ฉันเห็นพี่เฮลยืนพูดคุยยิ้มหวานกับผู้หญิงที่อยู่ในชุดเดรสสีขาวนั้นเธอเองก็ยิ้มให้พี่เฮลอย่างมีความสุข ฉันกำหมัดแน่นมองทั้งคู่ที่พูดคุยกันกระหนุงกระหนิงพรึบ“หึ มาทำอะไรกันเหรอคะ!!!”ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของคนสองคนนี้ได้ยังไง พี่เฮลมองมาที่ฉันด้วยสีหน้าตกใจผู้หญิงคนนั้นก็มองมาที่ฉันและยิ้มแหย่ๆมาให้ฉัน“น้องอลิซ มาได้ไงครับ ออกมาทำไมเดี๋ยวไม่สบายน่ะ!”พี่เฮลรีบเดินเข้ามาหาฉันและเขากำลังจะเอื้อมมือมาจับตัวฉัน แต่ฉันเหวี่ยงตัวหลบทำให้เขาจับตัวฉันไม่โดน“คุณอลิซเหรอคะ?”ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยถามขึ้นพี่เฮลก็มองหน้าฉันสลับกับหน้าผู้หญิงคนนั้น“ใช่ครับ นี้คุณอลิศาภรรยาของผมเอง”พี่เฮลเดินมายืนข้างฉันและผายมือมาที่ฉันเพื่
1เดือนต่อมาบ้าน รัตนบูรภาพิทักษ์14:30น.อลิซ อลิศา...“เป็นไงมึง เมื่อคืนหนักป่ะ?”เสียงหวานของฮันนี่เอ่ยถามฉันดังมาแต่ไกล ฉันจึงหันกลับไปมองหน้ามันพร้อมกับเบะปากมองบนใส่มัน สภาพมันเหมือนคนอดหลับอดนอนเหนื่อยล้าเหมือนฉันนี้แหละ มันเพิ่งจะเดินกลับมาจากบ้านพี่รามน่ะ บ้านพี่รามอยู่ข้างๆบ้านของฮันนี่นี้แหละ ฉันกับพี่เฮลแต่งงานกันแล้ว งานเเต่งของเราสองคนถูกจัดอย่างยิ่งใหญ่สมกับฐานะทางบ้านของเราทั้งคู่ งานเช้าเราจัดกันที่บ้านฉันและงานหมั้นและงานแต่งสวมแหวนเราจัดกันตอนเช้าพร้อมกันเลยและตอนมืดเราไปกินเลี้ยงกันที่โรงแรมหรูในเครือรัตนบูรภาพิทักษ์กัน มี๊กับแด๊ดของพี่เฮลท่านใจดีมากรักและเอ็นดูฉัน มี๊ของพี่เฮลมองจะเห่อๆๆหลานลูกในท้องฉันมากเลย ทำเฟื้องฟ้าของฉันก็แอบกระซิบวันที่มี๊กับแด๊ดของพี่เฮลและพี่เฮลพากันไปสู่ขอฉันที่บ้านของฉัน ม๊าฉันบอกว่าผู้ชายคนนี้แหละที่มารอที่บ้านฉันทุกเช้าเมื่อตอนที่ฉันเข้าไปดูงานในบริษัทคนที่หล่อๆๆที่ม๊าฉันชมก็คือพี่เฮลนี้แหละ แหละที่สำคัญน่ะพี่เฮลน่ะประจบประแจงม๊าฉันจนม๊าฉันหลงพี่เฮลไปอีกคนแล้วอ่ะ“หนักคงจะสู้ของมึงไม่ได้ มองท่าเดินเหมือนขาอ่อนหมดแรง”ฉันพูดด้วยนำ้เสียง
พี่เฮลเดินเข้ามาหาฉัน ฉันก็ลุกขึ้นยืน“น้องอลิซพูดจริงเหรอครับ?”พี่เฮงเดินทาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันและเอ่ยถามฉัน นำ้เสียงของเขาช่างตื่นเต้นและดีใจใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มของเขาตอนนี้มันกลับทำให้ฉันลืมความผิดของเขาที่เคยทำให้ฉันร้องไห้เสียใจกับเรื่องเดิมๆไม่รู้กี่หนหดหายไปหมดเลย“ค่ะ ทำไมพี่เฮลถึงไม่บอกอลิซล่ะคะ ว่าพี่เฮลคือพี่ชายคนนั้น”ฉันเอ่ยถามเขาไปในจังหวะที่พี่เฮลยื่นมือของเชามาจับมือฉันไปกุมไว้ข้างหนึ่ง“พี่ไม่รู้ว่าหนูยังรอพี่”เขาพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงเศร้าๆพลางก้มหน้าลง ฉันจึงยิ้มขึ้นและเอื้อมมือไปกุมโครงแก้มของพี่เฮลพลางยกใบหน้าของเขาให้กลับมามองสบตากับฉัน“ทำไมจะไม่รอล่ะคะ ก็เราสัญญากันไว้แล้วหนิ^_^”ฉันพูดขึ้นพี่เฮลเบิกตาโตมองหน้าฉันด้วยสีหน้าแปลกใจ สงสัยเขาจะจำไม่ได้ ฉันเองก็จำไม่ได้เพียงแต่ว่าฉันเอารูปถ่ายทั้งสองใบมาเรียงต่อกันและพลิกด้านหลังดูก็พบข้อความตัวหนังสือที่ถูกเขียนด้วยดินสอสีดำตัวสะอดาเรียบร้อยแต่ไม่ค่อยสวยเหมือนรายมือของผู้ชาย“สักวันเราจะเป็นแฟนกันสัญญาน่ะ”ฉันพูดขึ้นและหยิบรูปถ่ายทั้งสองใบที่ฉันถือมาด้วยให้พี่เฮลดู พี่เฮลก็มองรูปถ่ายทั้งสองใบสลับกับหน้าฉัน“ลองต่อกันและพ
12:00น.นำ้ตกอลิซ อลิศา...ซึบ จุ๋ม “เขามาทำอะไรน่ะ?”ฉันที่เดินหาพี่เฮลจนขึ้นมาที่นำ้ตกก็ต้องตกใจปนแปลกใจกับแผ่นหลังของผู้ชายที่คุ้นเคยตรงสะพานนั้น เขากำลังขยี้อะไรอยู่สักอย่างเสื้อผ้าที่เขาใส่คือชุดหม้อฮ้อมสีนำ้เงินและกางเกงขาก๊วยสีนำ้เงินเช่นเดียวกัน“ซักผ้าเหรอ?”ฉันมองไปที่กะละมังสองลูกที่วางอยู่บนสะพานไม้ที่ชาวบ้านมาทำกันไว้เพื่อเวลามาซักผ้าที่นี้จะได้สะดวกปกติคุณน้าเป็นคนซักผ้าให้ฉันน่ะ“พี่เฮลคะ!”ฉันตะโกนเรียกพี่เฮล ที่ตอนนี้เขากำลังนั่งเอามือปาดเหงื่อตัวเองอยู่เหงื่อเม็ดใหญ่ผุดขึ้นตามใบหน้าหล่อของเขาใบหน้าซีดและริมฝีปากซีดๆหันหน้ามามองฉันทันทีที่ได้ยินเสียงฉันที่ตะโกนเรียกเขา“น้องอลิซอย่าเดินมาตรงนี้น่ะครับ พื้นมันลื่นหนูกลับไปรอพี่ที่บ้านก่อนนะครับ แดงร้อนเดี๋ยวจะไม่สบายเอาน่ะ”พี่เฮงเอ่ยพูดบอกฉันทั้งแววตาและน้ำเสียงของเขาสื่อถึงความเป็นห่วงได้อย่างชัดเจน ไม่รู้ทำไมฉันถึงรู้สึกว่านำ้ตาของฉันมันกำลังจะไหลออกมา“พี่เฮลมาซักผ้าให้อลิซทำไมคะ?”ฉันเอ่ยถามเขากลับไปและเริ่มส่องสายตามองหาที่ร่มๆเพื่อจะเดินเข้าไปเพราะตอนนี้ฉันเริ่มร้อนขึ้นมาแล้วสิ“พี่อยากจะทำอะไรให้น้องอลิซมั่งน่ะครั
“ก็ได้ค่ะ!!”ฉันพูดบอกเขาพลางจับมือของเขาให้ปล่อยแขนฉันและฉันก็เดินขึ้นไปนอนบนที่นอนพี่เฮลก็ยืนยิ้มให้ฉัน “รีบไปทำสิคะ อลิซหิวจนจะกินหัวพี่เฮลได้อยู่แล้วเนี่ย!”ฉันตะโกนใส่เขาพลางทำตาดุๆใส่ “ครับๆๆไปเดี๋ยวนี้ครับ”พี่เฮลรีบรนรานเดินผิดเดินถูกและรีบเปิดประตูวิ่งลงบันไดบ้านไป ฉันก็ส่ายศีรษะไปมาหัวเราะๆเบากับท่าทางของเขา และฉันก็ยื่นมือไปลูบหน้าที่แลนราบท้องของตัวเอง “ป่ะป๊าเขาจะรักแม่จริงๆรึป่าวคะลูก?”ฉันเหลือบตามองไปยังหน้าท้องของฉันพลางเอ่ยพูดคุยปรับทุกข์และถามเขา บางทีตอนนี้ฉันกำลังจะเป็นแม่คนแล้ว ฉันควรจะคิด คิดเยอะๆเพราะฉันไม่ได้ตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้ว 07:00น. “ฟอดดดด ฟอดดดด”สัมผัสหนักๆกดลงมาบนแก้มทั้งสองข้างของฉัน “อื้อออ อย่ายุ่งคนกำลังนอนอยู่!!”ฉันบ่นไปอย่างหงุดหงิดพลางผลิกตัวหันมานอนตะแคงแทน พรึบ “อื้อออ”ฉันครวญครางขึ้นอย่างขัดใจเมื่อมีมือหนาโอบกอดเอวของฉันแผ่นหลังของฉันไปกระทบเข้ากับแผงอกสุดเเกร่งของใครสักคนแต่ตอนนี้ความง่วงของฉันมันไม่สามารถทำให้ฉันลืมตามามองหน้าเขาได้ เห็นไหมล่ะฉันบอกแล้วว่าตอนนี้น่ะฉันขี้เซาเป็นอันดับสองอ่ะ เพราะอันดับหนึ่งคือเรื่องกิน “พี่คิดถึงหนูแ
บ้านพักของอลิซบนดอยสูงที่ห่างไกลความเจริญ05:00น.อลิซ อลิศา...“อื้อออ”ฉันครางขึ้นเล็กน้อยและบิดขี้เกียจไปมา และค่อยๆยันตัวลุกขึ้นนั่งออดดดด“หิวอะไรเวลานี้ล่ะคะลูกขา หนูรู้ไหมว่าม๊าน่ะกลัวผี”ฉันพูดกับลูกของฉันพลางเอามือลูบหน้าของตัวเองไปด้วย ฉันหยิบนาฬิกาขึ้นมาดูก็ต้องเบะปากทำหน้าเศร้า เพิ่งจะตีห้าหิวข้าวซ่ะงั้น จะเดินไปหาคุณน้าก็เกรงใจเธอ จะลงไปข้างล่างก็กลัวจะเจอเข้ากับสิ่งลี้ลับ “เอ่อจริงสิ ฉันซื้อขนมมานี้หน่า”ฉันพูดขึ้นอย่างดีใจและนำไม้ขีดไฟจุดเข้าไปที่ตะเกียงเพื่อทำให้ห้องนี้สว่างขึ้นมา ฉันอยู่ที่นี้คนเดียวมาเป็นอาทิตย์ได้ยังไงเนี่ยแกะๆๆๆๆ“อื้ออ ของอร่อย^_^”ฉันพูดขึ้นอย่างดีใจที่ตอนนี้ฉันใช้จมูกสูดดมกลิ่นขนมปังข้างในยัดใส่สตอเบอร์รี่ของโปรดของฉันที่เพิ่งจะไปซื้อกับคุณน้ามาเมื่อวานที่ไปหาหมอ“กินแล้วนะคะ กินน่ะลูก นี้น่ะของชอบของม๊าเลยน่ะ ถ้าหนูเป็นผู้หญิงม๊าจะให้หนูชื่ออลิน จะได้เข้ากับชื่อของม๊า^_^”ฉันกัดขนมปังไปพลางพูดถึงชื่อลูกไปและทำหน้าฟินกับความอร่อยของขนมปังก้อนใหญ่ที่อยู่ในมือฉัน“ฮึ”เสียงหัวเราะของใครสักคนดังขึ้นเบาๆทำให้ฉันหยุดการกระทำในการกินขนมปังและหันไปทางต้น