MasukShare
ยาเร่งคลอด
Terakhir Diperbarui:
2024-12-12 07:26:30
Bab terkait
หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ เจ้าก้อนแป้งทั้งสอง
เฉินหยวนกับไป๋เยว่เทียนรีบออกมาด้านหน้า“เสี่ยวเอิง พระสนมเจ้าหมายถึงพระสนมกำลังปวดพระครรภ์อย่างนั้นหรือ”เสี่ยวเอิงวิ่งเข้าไปดึงแขน ไป๋เยว่เทียนทั้งลากทั้งดึง“ไป๋เยว่เทียน ข้าสั่งไม่ให้เจ้าไป ข้ามีคำสั่งไม่ให้เจ้าไป”“ฝ่าบาททททท”ไป๋เยว่เทียนเสี่ยวโอและเสี่ยวเอิงอุทานพร้อมกัน“ลูกชู้นั่นไม่สมควรได้รับการดูแลจากหมอที่ดีเช่นท่าน ไป๋เยว่เทียน”“ฝ่าบาทได้โปรด”“ในท้องของนางนั่นคือลูกชู้ แค่ให้อาศัยในวังหลวงในตำหนักสวรรค์ประทานก็นับว่าข้าใจดีมากแล้ว เช่นนั้นหากว่าท่านหมอท่านกล้าไป ข้าก็กล้าลงทัณฑ์ถือว่าขัดบัญชาข้า”ไป๋เยว่เทียนทรุดกายลงกับพื้นคุกเข่าตรงหน้า“ฝ่าบาท เยว่เทียนยอมให้ลงทัณฑ์หากใครสักคนที่ไม่โดดเดี่ยวหนิงอันก็ควรเป็นไป๋เยว่เทียน เราทั้งสามรวมทั้งเสี่ยวเอิงเติบโตมาด้วยกัน หนิงอันไม่เคยโกหกไป๋เยว่เทียนมาก่อน และไป๋เยว่เทียนยอมให้ฝ่าบาทลงทัณฑ์แต่ต้องหลังจากที่ข้าน้อยทำคลอดพระสนมจนปลอดภัยแล้ว”“กล้าขัดบัญชาข้าหรือ”“ข้าน้อยยอมตาย หากจะประหารก็เชิญไม่เช่นนั้นไป๋เยว่เทียนหากยังมีชีวิตก็ย่อมจะต้องไปช่วยพระสนมให้จนได้”เสี่ยวเอิงกับเสี่ยวโอทรุดกายลงกับพื้นคุกเข่าตรงหน้าเฉินหยวนฮ่องเต
Terakhir Diperbarui : 2024-12-12หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ เจ้าก้อนแป้งทั้ง2
ไป๋เยว่เทียนเช็ดเหงื่อที่ใบหน้าให้หนิงอัน ยกแขนเสื้อขึ้นป้ายเหงื่อที่ใบหน้าตัวเองเช่นกัน เป่าลมออกจากปากด้วยความโล่งอก พร้อมกับรอยยิ้ม“เห็นไหมเจ้าทำได้ แล้วเจ้าก็ทำได้ ยินดีด้วย….ยินดีด้วย ”หนิงอันยิ้มเสี่ยวเอิงส่งร่างกระจ้อยให้ไป๋เยว่เทียนรับไว้ เสี่ยวโอยกน้ำร้อนมาพอดี พร้อมกับยาที่เคี่ยวไว้“เสี่ยวเอิงพยุงพระสนมดื่มยาเสียก่อน”เสี่ยวเอิงรีบพยุงหนิงอันให้ดื่มยาเสี่ยวโอชะโงกมองร่างกระจ้อยในมือดวงตาแวววาวเปี่ยมสุข“องค์ชายน่าชังจริงๆ”ผ้าชุบนำอุ่นถูกยัดเข้าใส่มือเสี่ยวโอ“เช็ดตัวให้องค์ชายส่วนข้าจะตัดสายสะดือ”วางร่างกระจ้อยลงบนแท่นนอน เสี่ยวโอยิ้ม บรรจงเช็ดคราบไคลและคราบโลหิตให้กับองค์ชายน้อย“อุแว๊ๆๆๆๆๆๆ”เจ้าก้อนแป้งน้อยเมื่อโดนน้ำเช็ดตัวก็ร้องไห้จ้า“โอ๋ องค์ชายขอรับอาบน้ำก่อนขอรับ โอ๋ๆๆๆๆ”เสี่ยวโอปลอบด้วยท่าทีเก้เก้กังกังหนิงอันยิ้ม แต่เพียงครู่เดียวขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวดที่ท้องทวีความรุนแรงขึ้นอีกครั้ง“ท่านพี่หมอไป๋ทำไมข้าปวดท้องได้อีก”หมอไป๋นำไม้ไผ่บางล้างฆ่าเชื้อในน้ำอุ่นตัดสายสะดือก่อนจะหันมามองหนิงอันที่ใบหน้าซีดเซียว ห่อปากด้วยความรู้สึกเจ็บปวด“ปวดไม่มากใช่ไหมแสดงว่
Terakhir Diperbarui : 2024-12-12หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ ความจริงก็คือความจริง
หนิงอันเห่กล่อมร่างเล็กในอ้อมแขนทั้งสองข้าง รู้สึกว่าเรื่องราวทุกข์ตรมทั้งหลายไม่สำคัญอีกต่อไปการที่ต้องดูแลปกป้องเจ้าก้อนแป้งทั้งสองต่างหากคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ตำหนักพระพันปี"ไม่เป็นไรอย่างนั้นหรือ ไม่เป็นไรได้อย่างไรในเมื่อนางกินยาเร่งคลอดเด็กที่คลอดออกมาจะต้อง ไม่แข็งแรงหรืออาจไม่กลับหัวด้วยซ้ำไป""เพคะแต่คนของเราบอกว่าพระสนมหลี่คลอดลูกแฝดที่แข็งแรงอีกทั้งยังเป็นแฝดหญิงชายที่ถือว่าเป็นมงคลมากทีเดียว"ไทเฮากัดฟัน"เฉินหยวนเล่ามีท่าทีเช่นไร"นางกำนัลข้างกายนามเสี่ยวหรานก้มหน้า"ข้าน้อยได้ยินมาว่าฝ่าบาททรงแย้มพระสรวล ขันทีเสี่ยวโอป่าวประกาศว่าฝ่าบาทแย้มพระสรวลนัยว่าอีกไม่นานคงหายโกรธ"ไทเฮาส่ายหน้าไปมา"มีวิธีไหนอีกที่จะทำให้นางไม่ต้องกลับมาเคียงข้างฝ่าบาท"“ตอนนี้ไม่อาจทำอะไรได้สุ่ยเอ่อให้ไปผูกสัมพันธ์กับฮ่องเต้อีกครั้งช่วยปลอบใจให้ฮ่องเต้ทรงวางพระทัยก็ไปทำให้เสียเรื่องมันน่านัก ตระกูลกู้ของเราไม่เคยมีใครไร้ประโยชน์เช่นนางมาก่อน”“ตอนนี้ไม่อาจจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้ พระสนมสุ่ยเอ่อไม่อาจระงับอารมณ์ได้เท่ากับไทเฮา นางจึงต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ฝ่าบาทรับสั่งให้มีการตรวจโลหิตหรือไม่ต้อ
Terakhir Diperbarui : 2024-12-14หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ ยินดีหย่า
“ข้ารอรับสั่งทั้งวันก็ไม่รับสั่งอะไรเพียงแต่ให้หัวหน้าห้องเครื่องเข้าเฝ้าและสั่งให้ซื้อของบำรุงร่างกายเข้ามาเก็บไว้ในห้องเครื่อง แต่เมื่อวานตอนที่เสี่ยวโอบอกว่าพระสนมคลอดองค์หญิงกับองค์ชายพร้อมกันฝ่าบาททรงแย้มพระสรวลด้วย”หนิงอันสูดลมหายใจไล่สิ่งที่ตีตื้นขึ้นมาไม่ให้กลั่นเป็นน้ำตา“หวังว่าจะไม่ต้องรอนาน พระสนมกับองค์ชายและองค์หญิงอยู่ที่นี่ลำบากไม่น้อยเมื่อไหร่จะมีรับสั่งให้ตรวจโลหิต”เสี่ยวเอิงพูดขึ้นเหมือนบ่น หนิงอันถอนหายใจยาว“ตรวจออกมาได้ ก็ใช่ว่าจะยอมรับเพราะฝ่าบาทมาเห็นบุรุษชั่วผู้นั้นกับตาตัวเองที่นี่”เสี่ยวโอพูดเบาๆ คล้ายไม่แน่ใจ“รอก่อนตอนนี้ข้ากับนายท่านเร่งหาความจริงเรื่องนี้”“พอแล้วท่านพี่ไป๋ ท่านทำเพื่อข้ามากไปแล้ว ช่วยเราสามแม่ลูกมากมายแล้วท่านจะเอาเวลาที่ไหนไปพักผ่อน ในเมื่อฝ่าบาทไม่พยายามจะค้นหาความจริงคืนความเป็นธรรมให้ข้า ข้าก็น้อมรับบาปเคราะห์ในครั้งนี้ หากตรวจโลหิตแล้วเป็นลูกของฝ่าบาทแล้วเช่นไรในเมื่อในใจก็ยังคิดว่าข้านอกใจ ไม่เชื่อในข้าไม่เชื่อว่าข้าไม่เคยคิดนอกใจ หากเป็นลูกของฝ่าบาทแล้วอย่างไร ก็เพียงแค่รับเอาลูกของข้าไปพวกท่านคิดว่าข้าจะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร
Terakhir Diperbarui : 2024-12-14หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ หย่าเถอะ
เฉินหยวนฮ่องเต้กลืนน้ำลายลงคอช้าๆ ปฏิเสธไม่ได้ว่าเมื่อคืนที่ผ่านมาเขาสุขสมเพียงใด นางปรนเปรอเขาครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ภาพที่เขาเห็นคือหนิงอัน“หยุดเอ่ยชื่อนาง”อิงจื่อ ลุกขึ้นกอดรัดร่างสูงของเฉินหยวนไว้รู้ดีว่าบัดนี้เฉินหยวนฮ่องเต้อ่อนลงมากแล้วลูบมือเรียวบนอกกว้างก่อนจะเขย่งเท้าจุมพิตที่ริมฝีปากของเฉินหยวนอย่างเอาใจ“อิงจื่อ จะไม่ร้องขอสิ่งใดเพียงแค่ เพียงแค่หากฝ่าบาทยังคิดถึงนางฝ่าบาทจะเห็นอิงจือเป็นตัวแทนของนางความคิดถึงความเสน่หาหรือความแค้นที่ฝ่าบาทมีต่อน้องหญิงหนิงอัน อิงจื่อจะรับไว้เองคิดเสียว่าอิงจื่อคือที่ระบายความขุ่นเคืองของฝ่าบาท”บรรจงจูบหวานฉ่ำไม่รอคำตอบจากเฉินหยวนฮ่องเต้ ปลดอาภรณ์ออกจนร่างเปลือยเปล่าดึงมือเฉินหยวนยังแท่นบรรทมอีกครั้งตำหนักสวรรค์ประทาน“น้องหญิงหนิงอัน”อิงจื่อก้าวเดินช้าๆ ราวกับการก้าวเดินนั้นยากลำบากเหลือเกินเสี่ยวเอิงเบ้ปากแล้วอุ้มเอาก้อนแป้งทั้งสองไปวางในเปล“พี่สาว ท่านมาที่นี่ทำไม”“อุ้ย”ทรุดกายลงนั่งอย่างยากลำบาก“ท่านไม่ค่อยสบายหรือไร”ยิ้มเศร้าๆเสี่ยวเอิงเดินเลี่ยงออกไปด้านนอก“เป็นเพราะเมื่อคืนนี้ เมื่อคืนนี้…อาจเป็นเพราะฝ่าบาทแค้นเคืองเจ้า..
Terakhir Diperbarui : 2024-12-14หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ สวรรค์เมตตา
“ข้ายินดี ฝ่าบาทจะยินดีหรือไม่นั่นคือเรื่องของฝ่าบาท ข้ายินดีอย่างยิ่ง”หนิงอันยิ้มหยันเฉินหยวนฮ่องเต้หันมาเผชิญหน้ามองเห็นแววตาเย้ยหยัน คว้าเอวบางกระแทกอกกว้าง หนิงอันทุบกำปั้นลงบนอกอย่างแรง ดิ้นรนให้หลุดจากอ้อมกอดที่รัดแน่นไม่ยอมปล่อย“เจ้าทำผิดข้าไม่เคยกล่าวโทษและไม่เคยขอหย่า แต่เจ้ากลับมาทำเช่นนี้หนิงอันคิดว่าเจ้าเป็นใคร”หนิงอันหลับตาเสียไม่แม้แต่อยากจะมองหน้าเฉินหยวนด้วยซ้ำไป“มองหน้าข้า มองหน้าข้าเดี๋ยวนี้ ข้าบอกให้มองหน้าข้า”เขย่าร่างเล็กในอ้อมแขน หนิงอันกัดฉับเข้าที่ไหล่กว้างฝังคมเคี้ยวสุดแรง อีกคนกัดฟันข่มความเจ็บปวด“เจ้าทำร้ายข้าพอหรือยัง เจ้าเกลียดข้าเพียงนี้เชียวหรือ เจ้ามีใจให้ผู้อื่นแล้วใช่ไหม เจ้าโกรธที่ข้าฆ่าเขาใช่ไหม”หนิงอันค่อยๆ ปล่อยคมเคี้ยว น้ำตาไหลริน“ข้าหนิงอัน….อึกๆๆ ไม่อยากเห็นพระพักตร์ของฝ่าบาท การหลับตาถือว่าเป็นทางออกอึกๆๆๆ …..อุ๊ป”พูดยังไม่ทันขาดคำริมฝีปากของอีกคนก็ฉกกัดราวกับอสรพิษ“ปล่อยข้านะในไม่เชื่อใจข้าก็อย่ามาทำแบบนี้กับข้าอึกๆๆๆๆ ฝ่าบาทใจร้ายใจร้ายที่สุด ข้าเป็นของคนอื่นแล้วข้าไม่ใช่สนมของฝ่าบาทเช่นนั้นเราก็ควรจะหย่ากันเสีย”พูดเพื่อให้ตัวเองช
Terakhir Diperbarui : 2024-12-14หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ สุ่ยเอ่อ
จูบหวานฉ่ำอ้อมกอดอบอุ่นในนามนั้นยามนี้ก็แค่เพียงความโกรธเกรี้ยวที่ถูกระบายออกมา มืออุ่นลูบไล้ไปทั่วร่างเปลือยเปล่าริมฝีปากพรมจูบไปทั่งผิวเนื้อไม่เว้นแม้แต่กระเบียดนิ้วเดียว"หนิงอันเจ้าเป็นของข้า"อีกคนเม้มริมฝีปากจนรู้สึกเจ็บ"ไม่ ข้าไม่ใช่ของฝ่าบาท อีกต่อไป" เฉินหยวนฮ่องเต้ลุกขึ้นจากแท่นนอนหยิบเสื้อคลุมมาห่มคลุมร่างเปลือยเปล่า หนิงอันนอนนิ่งไร้เสียงสะอื้นทว่าหยาดน้ำตาร่วงริน“ไม่ให้ไปไหน อย่าหวังว่าจะได้ไปไหน แล้วอย่าหวังว่าข้าจะหย่ากับเจ้า”น้ำเสียงอ่อนโยนในตอนแรกข่มขู่ในตอนท้ายหนิงอันกัดฟันลุกขึ้นถลาเข้าฟาดมือลงบนใบหน้าของเฉินหยวนสุดแรง ใบหน้าสะบัดตามแรงมือ“นี่เจ้า”ผลักร่างเปลือยลงไปกองกับพื้น หลับตาถอนหายใจ แล้วย่อกายลงประคองหนิงอัน ที่บัดนี้กลับสะอื้นอย่างหนัก“ขอโทษ แต่เจ้าไม่ควรทำร้ายข้า”พยายามจะเข้าใกล้หนิงอันที่ถอยห่าง แต่อีกคนขยับตามไม่ลดละ หนิงอันดึงปิ่นปักผม มากำไว้ ดวงตาที่จ้องมองเฉินหยวนมีแค่แววตาหวาดกลัวและความเหินห่าง“ข้าเกลียดท่าน เกลียดท่านได้ยินไหมไปให้พ้น ข้าเกลียดท่าน”เฉินหยวนฮ่องเต้กัดฟันแน่น พุ่งตัวเข้ากอดรัดร่างเปลือยไว้แน่แต่หนิงอันกับฟาดฝ่ามือใส่เฉินหย
Terakhir Diperbarui : 2024-12-14หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ สุ่ยเอ่อ2
“วันนั้นข้าเดินกลับจากดื่มสุราที่ห้องเครื่องกับเหล่านางในห้องเครื่องแล้วเผอิญ ...ได้ยิน...เสียงบุรุษในห้องของสนมหวัง”สุ่ยเอ่อถอนหายใจ“แล้วสำคัญตรงไหนใครๆ ก็เข้าออกตำหนักกุ้ยฮวาได้”“แต่พี่หญิง ข้ายังได้ยินว่าเขาพร่ำคำหวานใส่กันราวกับ คนรักกันกระนั้น”“เจ้าแน่ใจหรือ ว่าได้ยินจริงๆ แล้วบุรุษผู้นั้นเป็นใครกัน…”จิวยี่ยิ้มดวงตาพร่างพราวเช่นเดิม“บุรุษผู้นั้นคือ โจต้าเหมิง”“เหลวไหล เจ้าคงเมามากต่อไปอย่าได้นำเรื่องนี้ไปพูดกับใครอีกได้ยินไหม”“พี่หญิง…ทำไมท่านไม่เชื่อข้าข้าเห็นกับตา ว่าเป็นโจต้าเหมิงคนนั้นคนที่เป็นชู้กับสนมหลี่ เขามีใบหน้าหล่อเหลา นั่นยิ่งทำให้รู้ว่าไม่น่าแปลกใจหากสนมที่ถูกละเลยเช่นสนมหวังจะ มีอะไรลึกซึ้งกับโจต้าเหมิง ข้ายังเคยแอบชายตามองเหล่าองค์รักษ์หนุ่มน้อยที่เดินมาไปมา ให้ชื่นชูใจแต่ไม่กล้าคิดทำเรื่องต่ำช้าเพียงนั้น แต่คนเราไม่เหมือนกันพวกนางอาจคิดว่าไม่มีใครจับได้”“สนมหวังถูกละเลยแต่สนมหนิงอันนางไม่ได้ถูกละเลย ฉะนั้นเรื่องนี้เจ้าลืมมันไปเสีย ข้าเตือนเจ้าด้วยความหวังดี”สุ่ยเอ่อพูดน้ำด้วยเสียงเรียบๆ“ไม่มีทาง ที่ข้านำเรื่องนี้มาบอกท่านเพื่อให้ท่านจัดการกับนาง ท่านจะ
Terakhir Diperbarui : 2024-12-16
Bab terbaru
หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ ตอนพิเศษ
เรื่องราวก่อนหน้าที่หนิงอันจะเข้าวังหนิงอันนั่งชิงช้าจากเถ้าวัลย์ ใบหน้างามสวมอาภรณ์สีชมพูขาว ใบหน้าสะอาดสดใส บนชิงช้าแกว่งไกล ร่างสูงของเฉินหยวนยืนตะลึงจังงังในมือกำธนูไว้แน่นเขาเข้าป่าล่าสัตว์และตามกระต่ายป่ามาจนกระทั่งพบเข้ากับใบหน้างดงามและรอยยิ้มสดใสนั้น“เทพีสวรรค์หรือไร”เสี่ยวโออมยิ้ม“ฝ่าบาท คุณหนูหนิงอันบุตรีบ้านหลี่ หลี่หนิงอัน”“บุตรีใต้เท้าหลี่อย่างนั้นหรือบิดานางเป็นขุนนางตงฉิน ดีเลยเสี่ยวโอพรุ่งนี้ให้ใต้เท้าหลี่เข้าพบข้าที่ตำหนักทรงงาน ข้ากำลังต้องการขุนนางกรมคลังคนใหม่ปลดคนของตระกูลกู้เสีย”เสี่ยวโอประสานมือ“ข้าอยากรับนางในตำแหน่งสนม”เฉินหยวนยิ้มกว้างในรอบหลายปีที่ผ่านมา“ฮะๆๆๆๆๆ เสี่ยวเอิงแกว่งสูงขึ้นไปอีกได้ยินไหมเสี่ยวเอิง”“คุณหนูเจ้าขา สูงแล้วเจ้าค่ะอันตรายเจ้าค่ะนายหญิงจะดุเสี่ยวเอิงที่ยอมตามใจคุณหนูหากเกิดพลาดพลั้งบาดเจ็บ เสี่ยวเอิงต้องโดนทำโทษแน่เลย”“ไม่ต้องห่วงน่าเห็นไหมท่านพี่ไป๋คอยรับข้าอยู่ด้านหลัง”ไป๋เยว่เทียนเอามือไพล่หลังยืนอมยิ้มอยู่ไม่ไกลนักคอยระวังและจับจตามองหนิงอันอยู่“สนุกจังฮ่าๆๆๆๆๆ ข้าอยากจะยกชิงช้าอันนี้กลับไปไว้ที่บ้านหลี่”ไป๋เยว่เทียนส่า
หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ จบ1
หนิงอันวิ่งไปหยุดตรงหน้าเฉินหยวนฮ่องเต้ แต่กลับสะดุดชายกระโปรงตัวเองเฉินหยวนรวงบร่างบางไว้ในอ้อมแขนอมยิ้มกับความซุกซน“โอ๊ะๆๆๆ ฝ่าบาทเก่งจังรับหนิงอันไว้ได้ทัน”ยิ้มกว้างสดใสเมื่อร่างบางถูกรวบว้ในอ้อมแขนของเฉินหยวนดวงตากลมโตจ้องใบหน้าหล่อเหลาของเฉินหยวนนิ่ง เฉินหยวนยกมือขึ้นลูบที่แก้มเนียนเบาๆ รอยยิ้มที่เขา เห็นนางในครั้งแรกรอยยิ้มที่อยากจะยิ้มตามยกมือขึ้นอังหน้าผาก หนิงอันเบี่ยงตัวหลบ เฉินหยวนฮ่องเต้ยิ้มน้อยๆ หนิงอันคนเดิม กลับมาแล้วหนิงอันเลือกที่จะจดจำเรื่องราวดีๆ ลบทิ้งเรื่องราวเลวร้ายเสียกำมือเรียวของเฉินหยวนฮ่องเต้มาแนบแก้มเนียน“หนิงอันไม่ชอบให้ใครเอามืออังหน้าผากมันเหมือนว่าหนิงอันกำลังป่วยและต้องกินยา”ไป๋เยว่เทียนยิ้มพยักหน้าให้เสี่ยวเอิงกับเสี่ยวโอออกไปข้างนอก“ในที่สุดก็มีวันนี้”กดจมูกโด่งลงบนแก้มเนียนสองสามที“อะวันไหนกัน ฝ่าบาทขี้โกงฝ่าบาทเอาเปรียบหนิงอัน”“หืม ข้าขอโทษเอาแบบนี้ไถ่โทษโดยการมอบตำแหน่งฮองเฮาให้กับสนมหลี่ดีไหม”พูดไปยิ้มไปหนิงอันทำตาโต“ฝ่าบาทแล้วสนมคนอื่นเล่าฝ่าบาทเอาพวกนางไปไว้ไหนยอมยกตำแหน่งฮองเฮาให้หนิงอันง่ายดายเพียงนี้เชียวหรือ”เฉินหยวนจูงมืออีกค
หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ จบ1
เฉินหยวนฮ่องเต้เฝ้ามองด้วยความเจ็บปวดในใจ หมอหลวงหนุ่มไป๋เยว่เทียนถอนหายใจยาวสุดจะสะกดกลั้นความรู้สึกหดหู่นั้นได้เช่นกัน“ฝ่าบาท พระสนมไม่รับรู้สิ่งใดแล้ว นอกจากโลกที่นางสร้างขึ้นมา โลกที่มีเพียงนางกับโอรส ธิดาทั้งสอง”“พอกันที เจ้าเลิกทำแบบนี้ได้แล้ว หนิงอัน”น้ำเสียงแหบแห้งในลำคอเฉินหยวนฮ่องเต้คว้ามัดฟางโยนทิ้งไปคนละทิศละทาง รวบร่างบางไว้แนบกาย“ลูกแม่ลูกแม่ อย่าๆๆๆ อย่าพาพวกเขาไป เอาลูกข้าคืนมา ได้โปรดคืนพวกเขามาฮือๆๆๆๆๆ ได้โปรดคืนพวกเขาให้ข้า….”หนิงอันสะอื้นอย่างหนักมือไขว่คว้าหามัดฟางสายตาเหม่อลอยแสดงอาการตื่นตกใจและหวาดกลัว มองหามัดฟางที่เฉินหยวนฮ่องเต้โยนทิ้งไป แม้เฉินหยวนฮ่องเต้จะกอดไว้แน่น ไม่ยอมให้นางไปเก็บเอามัดฟางเหล่านั้น“ฝ่าบาท อย่าทำร้ายพระสนมอีกเลย”ท่านหมอไป๋เยว่เทียน ส่งเสียงเตือนเบาๆ รีบเก็บมัดฟางส่งให้สนมหนิงอัน นางรับมาไว้ในอ้อมแขนเห่กล่อม ด้วยบทเพลงโศกสลด ริมฝีปากเผยรอยยิ้ม รอยยิ้มที่ยังสดใสเหมือนเมื่อครั้งแรกที่เฉินหยวนฮ่องเต้ได้พบนาง เขายังจำมันได้ดี“ไม่เป็นไรแล้วลูกแม่ พวกเขาทำอะไรพวกเจ้าไม่ได้หรอก…..เสด็จพ่อจะต้องปกป้องเรา”เฉินหยวนฮ่องเต้ กลืนก้อนแข็งๆ ล
หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ จบ1
“ฝ่าบาท เสวยเสียหน่อยวันนี้มีการแต่งตั้งขุนนางชุดใหม่ดำรงค์ตำแหน่งต่างๆ แทนคนเก่าของตระกูลกู้ เช่นนั้นควรจะกินให้มากหน่อย”เสี่ยวโอยกถาดเครื่องเสวยเข้ามา“ไป๋เยว่เทียนเล่า”“เอ่อท่านหมอ ได้ยินว่าวันนี้แวะไปเยี่ยมสุสานของเสี่ยวเอิง อีกสักประเดี๋ยวก็คงจะมา”เฉินหยวนฮ่องเต้วางฎีกาลงตรงหน้า ดึงเอาถ้วยตุ๋นรากบัวมาตรงหน้า“ใต้เท้าหลี่ถวายฎีกาทุกวันตลอดสามเดือนเพื่อให้ข้าปล่อยตัวหนิงอันจากคุกใต้ดิน ความรักของบิดามารดายิ่งใหญ่เสียจนข้าไม่อาจละเลย”“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาทสมควรจะปล่อยตัวพระสนมโดยเร็วเพราะทุกอย่างเข้ารูปเข้ารอยหมดแล้วคนชั่วรับกรรม ตระกูลกู้ล้วนยอมจำนน”เสี่ยวโอพูดขึ้นยิ้มๆ“คนตระกูกู้ชุดสุดท้ายกำลังจะออกจากวังหลวงก่อนหน้านั้นพวกเขากดดันข้าให้ประหารเจ็ดชั่วโคตรตระกูลหลี่ และให้นำตัวหนิงอันออกมาประหาร มาบัดนี้พวกเขาจึงรู้ว่าข้าไม่ยอมให้ตระกูลกู้มีอำนาจเหนือข้าที่เป็นฮ่องเต้ต้าถังอีกต่อไป”“เช่นนั้นก็ควรพาพระสนมออกมาจากคุกใต้ดินได้แล้วขืนอยู่ต่อไปนานๆ การรักษาล้าช้าจะหมดหนทางเยียวยา อีกอย่างโอรสธิดาทั้งสองของพระสนมที่ท่านหมอส่งคนช่วยไว้จากนางกำนัลเสี่ยวหรานในวันนั้นตอนนี้แข็งแรงดีมีท่านย
หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ จบ2
“ไป๋เยว่เทียนรอด้านนอก”ก้าวเดินออกจากห้องปล่อยให้เแฺนหยวนกับหนิงอันอยู่ในห้องเฉินหยวนฮ่องเต้ เดินเข้ามาทรุดกายตรงหน้าหนิงอันกอดรวบร่างบางไว้ในอ้อมแขน ไม่เพียงแต่ไม่ปัดป้องหนิงอันยังนิ่งเฉยไม่ได้รู้สึกยินดียินร้ายอะไรเฉินหยวนก้มลงกดจมูกโด่งที่แก้มเนียน“เจ้ายังโกรธข้าอยู่หรือ”“ฝ่าบาท หนิงอันอยากจะกลับไปที่ตระกูลหลี่ ฝ่าบาทหนิงอันอยากจะหย่ากับฝ่าบาทเสียเพื่อว่าต่อไปจะได้ไม่ต้องกลับมาที่วังหลวงอีก”เฉินหยวนนิ่งงัน“เจ้า ไม่อยากอยู่กับข้าแล้วหรือไร เจ้า….หมดรักข้าแล้วหรือไร”หนิงอันถอนหายใจยาว“หนิงอันไม่อาจปรนนิบัติฝ่าบาทได้อีกแล้วในตอนนี้ในหัวใจหนิงอันว่างเปล่า ความรักใคร่ทั้งหมดไม่มีเหลือแล้ว ไม่ได้หมายความว่าเป็นเพราะฝ่าบาทยอมให้อิงจื่ออุ่นเตียงหากแต่ สำหรับเราทั้งสองมันจบลงแล้ว มันจบลงแล้วจริงๆ หนิงอันไม่อาจกลับไป ที่เดิมได้อีกแล้ว ไม่อาจกลับไปอยู่ข้างกายฝ่าบาทได้อีกแล้ว ”“แต่ข้ารักเจ้าหนิงอันเจ้าจะจากข้าไปแล้วหรือไร”“หนิงอัน ไม่อาจบอกว่าไม่เหลือเยื่อใยให้กับฝ่าบาทแล้ว แต่หากฝ่าบาทยังรัก หนิงอันฝ่าบาทก็ควรจะปล่อยหนิงอันไปเสีย”เฉินหยวนนิ่งงัน“เข้าใจแล้ว ข้ายินดีจะปล่อยเจ้าไป”หน
หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ จบ2
ไป๋เยว่เทียนล้วงหยิบยาในอกเสื้อยื่นตรงหน้าหนิงอัน“หนิงอัน พี่ใหญ่ไป๋เยว่เทียนทำน้ำตาลก้อนมาให้เจ้า”ใบหน้าเหม่อลอยหันมองเม็ดยาในมือของไป๋เยว่เทียน“ท่านพี่หมอไป๋หรอกหรือจริงด้วยท่านพี่หมอไป๋”“ท่านพี่หมอไป๋ท่านพาใครมา แล้วเสี่ยวเอิงไปไหนวันนี้ลูกข้าไม่สบายอีกแล้วเสี่ยวเอิงบอกว่าวันนี้ฝ่าบาทอยู่กับสนมอิงจื่อทั้งวันทั้งคืน ข้าแค่หวังว่าฝ่าบาทจะค้นหาความจริงแล้วปกป้องเราสามคนแม่ลูก ฝ่าบาทจะปกป้องข้ากับลูกใช่ไหม”เฉินหยวนหลับตาไล่หยาดน้ำตาเสีย“นางจำข้าไม่ได้”ไป๋เยว่เทียนยิ้มเศร้าๆ ยื่นยาเม็ดจ่อที่ริมฝีปากหนิงอัน“กินน้ำตาลก้อนเสียก่อน แล้วข้าจะพาเจ้าไปพบฝ่าบาท”“ไม่ไม่ข้าไม่พบเขา เขาใจร้ายพวกเขาทั้งหมดใจร้ายท่านพี่หมอไป๋ข้ารู้ว่าที่ให้ข้ากินมันคือยาข้าไม่สบายอีกแล้วใช่ไหม ข้ายอมกินยาท่านพาข้าหนีกลับไปที่ตระกูลหลี่จะได้ไหม ข้าคิดถึงท่านแม่”“ได้สิเจ้ากินรีบกินยาเสีย”อ้าปากให้ไป๋เยว่เทียนยัดยาเข้าไปในปาก“เอาเจ้าแฝดไปด้วย พวกเขาเป็นลูกข้า ไม่พา พวกเขาไป ไทเฮาจะกำจัดพวกเขา”พูดไปพร้อมกับดวงตาที่หรี่ปรือ และในที่สุดก็เอนกายหลับใหล เฉินหยวนรวบร่างบางไว้ในอ้อมแขน“นางฟื้นขึ้นมาจะอาละวาดไหม
หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ จบ2
“ฝ่าบาท เสวยเสียหน่อยวันนี้มีการแต่งตั้งขุนนางชุดใหม่ดำรงค์ตำแหน่งต่างๆ แทนคนเก่าของตระกูลกู้ เช่นนั้นควรจะกินให้มากหน่อย”เสี่ยวโอยกถาดเครื่องเสวยเข้ามา“ไป๋เยว่เทียนเล่า”“เอ่อท่านหมอ ได้ยินว่าวันนี้แวะไปเยี่ยมสุสานของเสี่ยวเอิง อีกสักประเดี๋ยวก็คงจะมา”เฉินหยวนฮ่องเต้วางฎีกาลงตรงหน้า ดึงเอาถ้วยตุ๋นรากบัวมาตรงหน้า“ใต้เท้าหลี่ถวายฎีกาทุกวันตลอดสามเดือนเพื่อให้ข้าปล่อยตัวหนิงอันจากคุกใต้ดิน ความรักของบิดามารดายิ่งใหญ่เสียจนข้าไม่อาจละเลย”“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาทสมควรจะปล่อยตัวพระสนมโดยเร็วเพราะทุกอย่างเข้ารูปเข้ารอยหมดแล้วคนชั่วรับกรรม ตระกูลกู้ล้วนยอมจำนน”เสี่ยวโอพูดขึ้นยิ้มๆ“คนตระกูกู้ชุดสุดท้ายกำลังจะออกจากวังหลวงก่อนหน้านั้นพวกเขากดดันข้าให้ประหารเจ็ดชั่วโคตรตระกูลหลี่ และให้นำตัวหนิงอันออกมาประหาร มาบัดนี้พวกเขาจึงรู้ว่าข้าไม่ยอมให้ตระกูลกู้มีอำนาจเหนือข้าที่เป็นฮ่องเต้ต้าถังอีกต่อไป”“เช่นนั้นก็ควรพาพระสนมออกมาจากคุกใต้ดินได้แล้วขืนอยู่ต่อไปนานๆ การรักษาล้าช้าจะหมดหนทางเยียวยา อีกอย่างโอรสธิดาทั้งสองของพระสนมที่ท่านหมอส่งคนช่วยไว้จากนางกำนัลเสี่ยวหรานในวันนั้นตอนนี้แข็งแรงดีมีท่านย
หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ จบ1
เฉินหยวนฮ่องเต้ กลืนก้อนแข็งๆ ลงคอ“ทำอย่างไรดี ท่านหมอ”ไป๋เยว่เทียนล้วงหยิบยาในอกเสื้อยื่นตรงหน้าหนิงอัน“หนิงอัน พี่ใหญ่ไป๋เยว่เทียนทำน้ำตาลก้อนมาให้เจ้า”ใบหน้าเหม่อลอยหันมองเม็ดยาในมือของไป๋เยว่เทียน“ท่านพี่หมอไป๋หรอกหรือจริงด้วยท่านพี่หมอไป๋”“ท่านพี่หมอไป๋ท่านพาใครมา แล้วเสี่ยวเอิงไปไหนวันนี้ลูกข้าไม่สบายอีกแล้วเสี่ยวเอิงบอกว่าวันนี้ฝ่าบาทอยู่กับสนมอิงจื่อทั้งวันทั้งคืน ข้าแค่หวังว่าฝ่าบาทจะค้นหาความจริงแล้วปกป้องเราสามคนแม่ลูก ฝ่าบาทจะปกป้องข้ากับลูกใช่ไหม”เฉินหยวนหลับตาไล่หยาดน้ำตาเสีย“นางจำข้าไม่ได้”ไป๋เยว่เทียนยิ้มเศร้าๆ ยื่นยาเม็ดจ่อที่ริมฝีปากหนิงอัน“กินน้ำตาลก้อนเสียก่อน แล้วข้าจะพาเจ้าไปพบฝ่าบาท”“ไม่ไม่ข้าไม่พบเขา เขาใจร้ายพวกเขาทั้งหมดใจร้ายท่านพี่หมอไป๋ข้ารู้ว่าที่ให้ข้ากินมันคือยาข้าไม่สบายอีกแล้วใช่ไหม ข้ายอมกินยาท่านพาข้าหนีกลับไปที่ตระกูลหลี่จะได้ไหม ข้าคิดถึงท่านแม่”“ได้สิเจ้ากินรีบกินยาเสีย”อ้าปากให้ไป๋เยว่เทียนยัดยาเข้าไปในปาก“เอาเจ้าแฝดไปด้วย พวกเขาเป็นลูกข้า ไม่พา พวกเขาไป ไทเฮาจะกำจัดพวกเขา“ไม่ พี่หมอไป๋อย่าให้เขามาใกล้ข้าและลูกของข้า เขาเป็นคนเอา
หมื่นความแค้นไม่แม้นจดจำ จบ1
เฉินหยวนพยักหน้าขึ้นลง“ข้าเองก็คิดถึงเจ้าก้อนแป้งทั้งสองแล้วเช่นกันพรุ่งนี้ให้พาพวกเขาเข้าวังพบกับหนิงอันเสียพร้อมกันนางจะดีใจแค่ไหนกันนะ ที่พบหน้าพวกเขา เจ้าก่อนแป้งที่อ้วนจ่ำม่ำ ข้าแทบจะอดใจไม่ไหวที่จะได้เห็นว่าหนิงอันจะมีท่าทีเช่นไรเมื่อพบกับเจ้าก่อนแป้ง”ยิ้มด้วยดวงตาเปี่ยมสุขทุกอย่างสงบเรียบร้อยแล้วสามเดือนมานี้เขาจัดการคนในตระกูลกู้ที่ละคน สับเปลี่ยนเอาคนของเขาเข้าทำหน้าที่แทนคนไหนแข็งข้อก็หาหลักฐานเอาผิดตระกูลกู้ที่ครองอำนาจมายาวนานทุจริตตั้งแต่ล่างขึ้นไปข้างบน ไม่เว้นแม่แต่ไทเฮาที่รับเอาส่วยจากคนในตระกูลที่ดูแลส่วนสำคัญในวังหลวง“ไปรอรับท่านหมอที่ด้านหน้ากันดีกว่า”เฉินหยวนลุกจากแท่นนั่ง วางถ้วยตุ๋นรากบัวที่กินจนหมด ตื่นเต้นที่จะได้พบหนิงอันเช่นกัน“รับบัญชาฝ่าบาท”เสี่ยวโอพูดด้วยน้ำเสียงแสดงความดีใจที่หนิงอันจะได้ออกมาจากคุกใต้ดินเสียที“ไป๋เยว่เทียนถวายพระพรฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปีหมื่นๆ ปี“ไปกันเถอะ”ไป๋เยว่เทียนประสานมือยิ้มกว้าง“นัอมบัญชาฝ่าบาท”เฉินหยวนฮ่องเต้และไป๋เยว่เทียนสาวเท้ายาวๆ ยังคุกใต้ดิน ที่ด้านนอกเป็นกำแพงสูงถึงสองชั้น ลอดผ่านกำแพงชั้นแรกเข้าไป ได้ยินเสีย
