LOGINShare
ตอนที่ 7 หนูรู้ว่าแม่รักเขา
Last Updated:
2025-02-25 23:16:53“อย่านะไมเคิล ช่วยด้วย ช่วยด้วย”
“ฉันว่าเธอเก็บเสียงของเธอไว้ครางดีกว่านะเดซี่”
หญิงสาวยังตะโกนไม่ยอมหยุดจนไมเคิลต้องถอดปลอกหมอนแล้วเอามายัดปากเพราะเสียงของเธอกำลังจะทำให้เขาหมดอารมณ์
เดนิสาดิ้นขลุกขลักและพยายามเบี่ยงหน้าหลบเมื่อไมเคิลโน้มตัวลงมา ริมฝีปากของเขาเลยจูบลงไปบนหมอนแทนที่จะเป็นแก้มเนียนสวยของลูกเลี้ยง
“อย่าทำเป็นเก่งหน่อยเลย ฉันรับรองได้เลยว่าถ้าได้เป็นเมียฉันแล้วเธอจะติดใจ”
ไมเคิลพูดแล้วยิ้มอย่างผู้ชนะ เขาก็ดึงเสื้อของเธอขึ้นไปกองบนเนินอก แววตาที่มองร่างของลูกเลี้ยงเต็มไปด้วยความต้องการ
เดนิสาเห็นแล้วตัวสั่นเทาเธอไม่รู้เลยว่าจากนี้จะสู้หน้ากับคนอื่นได้ยังไง เมื่อตนเองมีสามีคนเดียวกับแม่ผู้ให้กำเนิด
ใบหน้าของพ่อเลี้ยงขยับเข้ามาใกล้ใบหน้าของอีกครั้ง เขาใช้มือบีบปลายคางของหญิงสาวไว้แล้วประกบริมฝีปากลงมาบนริมฝีปากอวบอิ่มของเธออย่างจาบจ้วง เดนิสาพยายามสะบัดหน้าหนี น้ำตาเธอไหลพรากเมื่อคิดว่าตนเองจะต้องเป็นของผู้ชายคนนี้แล้วจริงๆ
“ปล่อยเดซี่เดี๋ยวนี้นะไมเคิล”
เสียงตะโกนห้ามทำไมเคิลปล่อยมือออกจากคางของลูกแล้วหันกลับไปมอง เขาตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเมื่อเห็นว่าตอนนี้ภรรยามองด้วยสายตาที่โมโหสุดขีด
“ฉันบอกให้ปล่อยลูกสาวฉันเดี๋ยวนี้” สุนิสาย้ำอีกครั้งและนั่นทำให้ไมเคิลมีดึงสติของตัวเองกลับมา เขาทรุดลงที่ปลายเตียงอย่างคนพ่ายแพ้
“เดซี่หนูเป็นยังไงบ้าง มันทำอะไรลูกบ้าง” สุนิสารีบวิ่งเข้ามาดูอาการของลูกสาวที่ร้องไห้และสั่นไปทั้งตัวด้วยความกลัวอย่างสุดขีด
เธอค่อยๆ แก้มัดที่ข้อมือออกและดึงปลอกหมอนออกจากปาก
“แม่ไมค์บ้าไปแล้ว ไมค์จะข่มขืนหนู เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ” เดนนิสาฟ้องมารดาขณะที่มารดาของเธอกอดไว้แน่นด้วยความห่วงใย
“หนูไม่เป็นอะไรใช่ไหม มันยังไม่ทำอะไรหนูใช่ไหม”
“ไม่ค่ะ แต่หนูกลัวไมค์เปลี่ยนไปไมค์ไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว” เดนิสาร้องไห้อย่างหนักสุนิสาเองก็ทั้งสงสารและเห็นใจลูกสาวที่ต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้
“หนูไม่เป็นไรจริงๆ ใช่ไหมไปหาหมอไหม ไปแจ้งความไหม”
“แม่ขาหนูกลัว”
“เราต้องไปแจ้งความนะเดซี่”
“ถ้าเราแจ้งความไมค์ก็จะต้องถูกจับใช่ไหมคะแม่”
“ใช้สิ เขาทำผิดเขาก็ต้องถูกจับ”
“สุ เดซี่ผมขอโทษ ผมผิดไปแล้ว” ไมเคิลพูดกับสองแม่ลูกเขากลัวความผิด กลัวว่าสุนิสาจะแจ้งความและมีอีกสิ่งหนึ่งที่เขากลัวมากที่สุดก็คือกลัวสุนิสาจะไม่รักเขาอย่างเดิม เขาคงอยู่ไม่ได้ถ้าชีวิตนี้ไม่มีสุนิสา
“แต่คุณทำผิดนะไมเคิล”
“ผมขอโทษ ผมกินเหล้ามากไปหน่อย ผมสัญญาจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก"
“แล้วถ้าวันไหนคุณกินเหล้าอีกคุณจะไม่ทำแบบนี้กับลูกฉันเหรอ”
“เดซี่ฉันขอโทษ ฉันจะไม่ทำแบบนี้กับเธออีก” ไมเคิลมองหน้าลูกเลี้ยงด้วยความสำนึกผิด
เดนิสารู้ว่าเขาดื่มไปมากจึงเป็นแบบนี้แต่เธอก็กลัวเกินกว่าจะอยู่ใกล้กับเขาตอนนี้เธอไม่กล้าจะมองหน้าของเขาเลยด้วยซ้ำ
“คุณออกไปก่อนนะไมค์ ฉันขอคุยกับลูกของฉันตามลำพัง”
“เดซี่ฉันขอโทษฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะ แต่เธอก็เห็นว่าวันนี้ฉันเมามาก”
“หนูไม่อยากคุยกับคุณแล้วไมค์คุณออกไปจากห้องหนูเดี๋ยวนี้” เดนิสาตะโกนลั่น
เมื่อไมเคิลออกไปจากห้องแล้วสุนิสาก็สำรวจร่างกายของลูกสาวอีกครั้ง
“หนูเจ็บตรงไหนบ้าง มันทำอะไรหนูหรือเปล่า” เธอถามอีกครั้งด้วยความห่วงใย
“ก็อย่างที่แม่เห็นเขามัดข้อมือหนูไว้เขาถอดเสื้อหนูออกแล้วแม่ก็กลับมาพอดี” หลังจากรับสายจากไมเคิลแล้วสุนิสาก็ขอตัวตัวกลับเพราะรู้สึกว่าไมเคิลกำลังเมาและเธอกลัวว่าเขาจะหกล้มเหมือนครั้งก่อนแต่ไม่คิดเลยว่าจะมาเจอเขากำลังจะทำร้ายลูกสาวของตนเองแบบนี้
“เขายังไม่ได้ทำอะไรแน่นะลูก”
“แม่คะเราจะเอายังไงกันต่อ”
“เราจะต้องแจ้งความ”
“ถ้าแจ้งความเขาก็จะต้องถูกจับใช่ไหมคะ”
“เขาทำผิดเขาก็ควรได้รับความผิดแล้วแม่ล่ะคะ แม่จะทนเห็นเขาอยู่ในคุกได้เหรอ”
“แม่รักหนูมากกว่าใครทั้งหมด เขาทำผิดกับหนูมากแม่ยอมให้เขาลอยนวลไปไม่ได้หรอกนะ”
“แม่คะ หนูกลัว”
“ถ้าเขาเข้าคุกหนูก็ไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้ว”
“แต่แม่คิดว่าคนอย่างไมค์จะยอมอยู่ในคุกนานๆ เหรอคะหนูกลัวว่าถ้าเขาออกจากคุกแล้วเขาจะมาแก้แค้นที่หนูอีก”
“แล้วหนูจะปล่อยให้เขาไปแบบนี้เหรอ”
“หนูไม่รู้ค่ะแม่หนูสับสน หนูรู้ว่าแม่กับไมค์รักกันมาก”
“ใช่จ้ะ แม่รักเขามากแต่แม่ก็รักหนูมากที่สุดเหมือนกันนะเดซี่ เอาล่ะคืนนี้ดึกแล้วแม่ว่าหนูนอนดีกว่านะพรุ่งนี้เราค่อยคุยกัน”
“แม่นอนกับหนูได้ไหมคะ”
“ได้สิลูก แม่ขอตัวไปอาบน้ำแล้วแม่จะกลับมา”
ตลอดทั้งคืนเดนิสาก็นอนไม่หลับเธอตื่นขึ้นมากรีดร้องกลางดึกจนมารดาต้องกอดไว้แน่น พอรุ่งเช้าสุนิสาก็ถามลูกสาวอีกครั้งว่าจะแจ้งความจับไมเคิลขึ้นหรือเปล่า
เดนิสาที่นอนคิดมาทั้งคืน เธอรู้ว่าสิ่งที่ไมเคิลทำมันผิดแต่ก็รู้อีกว่ามารดาของตนรักไมเคิลมากเพราะตอนที่บิดาของเธอเสียชีวิตใหม่ๆ ก็ได้เขาคอยช่วยเหลือประคับประคองจนสามารถตั้งตัวได้
“แม่ขาหนูไม่อยากอยู่ที่นี่”
“ถ้าหนูไม่อยู่ที่นี่แม่ก็จะไม่อยู่เหมือนกันจ้ะ เราจะย้ายไปอยู่ที่อื่นกันนะ”
“หนูไม่ได้หมายความแบบนั้น”
“แล้วหนูหมายความว่ายังไง”
“หนูอยากกลับไปอยู่กับคุณยายค่ะ”
“แต่หนูยังต้องเรียนนะเดซี่”
“แม่ช่วยทำเรื่องให้หนูย้ายกลับไปเรียนที่เมืองไทยได้ไหม”
“ได้สิ เราจะกลับไปเมืองไทยด้วยกันนะเดซี่”
“หนูจะให้แม่อยู่กับไมค์ที่นี่”
“หมายความว่ายังไงเดซี่”
“แม่คะ หนูรู้นะคะว่าแม่รักไมค์ เขาดีกับเรามากแต่เรื่องนี้หนูทำใจไม่ได้ถ้าจะต้องอยู่ร่วมบ้านกับไมค์”
“หนูจะทิ้งแม่ไว้ที่นี่เหรอ”
“หนูไม่ได้ทิ้งแม่นะคะ แต่หนูอยากให้แม่ใช้ชีวิตกลับไมค์อย่างมีความสุข” เดซี่คิดมาแล้วทั้งคืนจึงพูดออกไปแบบนี้
“แล้วหนูล่ะลูกทำไมหนูต้องเสียสละแบบนี้”
“หนูไม่ได้เสียสละอะไร หนูแค่จะกลับไปอยู่กับยาย หนูอยากลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่นี่”
“หนูคิดดีแล้วใช่ไหม”
“หนูคิดดีแล้วค่ะ หนูรักแม่นะคะ”
“แม่ก็รักหนูและไม่อยากแยกกับหนู”
“หนูรู้ค่ะแม่ ถึงจะอยู่ห่างกันก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่รักกันนี่คะ หนูอยากให้แม่เข้าใจหนู”
“แม่เข้าใจแต่แม่คงคิดถึงหนูมาก เราไม่เคยห่างกันเลยนะ”
“หนูก็คงคิดถึงแม่เหมือนกันค่ะ”
เมื่อตัดสินใจได้แล้วสุนิสาก็คุยกับไมเคิลถึงเรื่องที่เกิดขึ้นซึ่งชายหนุ่มเองก็มีท่าทีรู้สึกผิดอยู่มาก
“เดซี่ผมขอโทษ ขอโทษจริงๆ นะ” ไมเคิลขอโทษเดนิสาอีกครั้ง
หญิงสาวได้แต่ยิ้มแห้งๆ และยังไม่กล้ามองหน้าของไมเคิลอย่างเคย เธอกลัวที่จะอยู่ใกล้ๆ เขา
ระหว่างรอทำเรื่องที่มหาวิทยาลัยเดนิสากับมารดาก็ย้ายออกไปอยู่ที่โรงแรมเพราะหญิงสาวยังหวาดระแวงเวลาอยู่ใกล้ๆ กับไมเคิล
เดนิสากลายเป็นคนเก็บตัวและหวาดผวาทุกครั้งเวลาที่ได้ยินเสียงผู้ชาย สุนิสาพาลูกสาวไปปรึกษากับจิตแพทย์ซึ่งเขาก็เห็นด้วยที่เดนิสาจะย้ายกลับมาอยู่ที่เมืองไทย ระหว่างนี้หญิงสาวต้องรับประทานยาคลาดเครียดเพื่อช่วยให้ผ่อนคลายและนอนหลับ
Related chapters
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 8 ถ้าไม่ไหวก็แค่ร้องไห้ออกมา
ทุกคำที่ออกมาจากปากของเดนิสาทำให้ติณณภพจับได้ถึงความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ในนั้น เธอทำเป็นเข้มแข็งแต่แววตาและน้ำเสียงนั้นตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง“หนูไม่คิดเลยว่ากลับมาที่นี่แล้วจะเจอแบบเดิมอีก หนูคิดว่าพี่ณัติคือพี่คือคนในครอบครัว แต่เขาก็ไม่เคยห้ามเพื่อนเลยแล้วแบบนี้หนูจะไว้ใจใครได้” เดนิสารู้สึกผิดหวังมากเพราะเธอคิดว่าบ้านคุณยายเป็นที่ปลอดภัยแต่มันกลับไม่เป็นแบบนั้น“อย่างน้อยหนูก็ไว้ใจอาได้นะเดซี่” ติณณภพพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและตบบ่าเธอเบาๆ อย่างให้กำลังใจ“อาหมอจะไม่เป็นเหมือนพวกเขาใช่ไหมคะ”“อาจะไม่เป็นแบบนั้น” เขาให้คำสัญญาอย่างหนักแน่น“ขอบคุณนะคะอาหมอที่เป็นหลุมหลบภัยให้กับหนู”เดนิสารู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยมากถึงแม้ติณณภพจะเป็นผู้ชายและเคยเจอกับเธอเพียงไม่กี่ครั้งแต่หญิงสาวก็ไว้ใจเข้ามา ท่าทางที่เขาแสดงออกนั้นมันอ่อนโยนและดูน่าเชื่อถือจนหญิงสาวเห็นเขาเป็นที่พึ่ง“ถ้าหนูรู้ว่าที่นี่ปลอดภัยหนูก็มาได้ตลอดนะเดซี่”“ขอบคุณค่ะอาหมอ” หญิงสาวกล่าวขอบคุณอีกครั้งและเมื่อเห็นรอยยิ้มที่เขาส่งให้เธอก็รู้สึกได้ว่าเขาจริงใจและไม่มีทางทำให้เธอผิดหวังอย่างแน่นอน“ถ้าหนูอยากจะร้องไห้ก็ร้องออกมานะ ถ
Last Updated : 2025-02-25หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 9 คนในสายตา
ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้วที่ทุกๆ วันหยุดเดนิสาจะมาอ่านหนังสือและมานอนเล่นอยู่ในห้องทำงานของติณณภพ ในทุกวันที่มาหญิงสาวจะเล่าถึงเรื่องที่ตนเองไปเจอมาตลอดทั้งสัปดาห์ให้กับชายหนุ่มฟัง ซึ่งเขาก็ไม่เคยเบื่อเลยที่จะฟังรอยยิ้มของเดนิสาดูสดใสขึ้นมาก นัยน์ตาสีฟ้าเป็นประกายวิบวับและร่องรอยของความเจ็บปวดเริ่มจางหายไปติณณภพไม่เคยถามว่าเธอลืมเรื่องในอดีตได้หรือยังเพราะกลัวว่าจะเป็นการกวนน้ำให้ขุ่น แต่เท่าที่สังเกตดูเขาคิดว่าตอนนี้หญิงสาวน่าจะรู้สึกดีขึ้นและอีกไม่นานเธอคงไม่หวาดระแวงเวลาได้ยินเสียงผู้ชายพูดเสียงดังหรือเวลาที่เห็นใครดื่มเหล้า“อาหมออยู่แต่บ้านไม่เบื่อเหรอคะ” เดนิสาชวนชายหนุ่มเจ้าของบ้านคุยในบ่ายวันเสาร์ซึ่งเธอเพิ่งจะหอบหนังสือมาจากบ้าน“ไม่นะ” เขาตอบไปตามความจริง“แต่ก่อนตอนวัยรุ่นอาหมอก็อยู่แต่บ้านแบบนี้เหรอคะ”“ไม่หรอก แต่ก่อนอาก็ออกไปเที่ยว ไปดื่มกับเพื่อนบ้าง”“แล้วตอนนี้ทำไมไม่ออกไหนเลยล่ะคะ หรือเพราะกลัวว่าหนูจะแอบขโมยของในบ้านเลยต้องอยู่เฝ้าบ้านตลอด”“บ้านอามีอะไรให้ขโมยกันล่ะ”“ก็หนังสือในตู้ไงคะ หนูว่าถ้าเอาไปขายคงได้หลายบาทอยู่” เดนิสาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี“เดซี่เบื่อเหรอ” เขา
Last Updated : 2025-02-25หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 10 หนูไม่รู้จะเชื่อใคร
ติณณภพพาเดนิสามายังศูนย์การค้าขนาดใหญ่ที่ผู้คนค่อนข้างจะพลุกพล่านเนื่องจากบ่ายวันเสาร์เป็นวันที่หลายๆ คนได้หยุดพักผ่อน ต่างก็พากันออกมาเดินเที่ยวและช้อปปิ้งกันอย่างสนุกสนานเดนิสาเดินเที่ยวดูของไปเรื่อยแต่ยังไม่ได้ซื้ออะไรเพราะจริงๆ แล้วหญิงสาวไม่ได้ตั้งใจจะมาซื้อของ เพียงแต่เธออยากจะออกมานอกบ้านก็เท่านั้น“อาหมอมีอะไรอยากซื้อไหมคะ”“อาไม่มีอะไรอยากซื้อแล้วเดซี่ล่ะ ไหนว่าจะออกมาซื้อของใช้”“เดี๋ยวค่อยซื้อก่อนกลับก็ได้ค่ะ ตอนนี้หนูอยากเดินดูให้ทั่วก่อนว่ามีอะไรน่าสนใจบ้าง ปกติอาหมอมาเดินซื้อของแบบนี้บ่อยไหมคะ”“นานๆ ครั้งถึงจะออกมาซื้อ”“อาหมอหนูอยากกินไอติม เราไปกินไอติมกันไหม”“เอาสิ อาก็ไม่ได้กินนานแล้วเหมือนกัน”ระหว่างนั่งทานไอศกรีมเดนิสาก็มองไปรอบๆ ร้านซึ่งคนที่มานั่งทานก็มีทั้งมากันเป็นครอบครัวและคู่รัก“อาหมอมีแฟนหรือยังคะ” เดนิสาตัดสินใจถามในสิ่งที่ตนเองอยากรู้เพราะหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเขาไม่เคยได้ยินหรือเห็นเขาพูดถึงคนรักเลยสักนิด“อาเคยมีแฟนมาแล้ว หลายคนด้วยนะ”“ไม่อยากจะเชื่อผู้ชายเย็นชาอย่างอาหมอเนี่ยนะที่จะมีแฟนมาแล้ว”“อาดูเย็นชามากเลยเหรอ”“ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ แต่อาหมอดูจริง
Last Updated : 2025-02-25หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 11 อายุต่างกันอาจมีปัญหา
สามเดือนแล้วที่เดนิสาเข้าออกบ้านของติณณภพราวกับเป็นบ้านของตนเองถึงแม้ว่าตอนนี้อาณัติจะไม่พาเพื่อนมากินเหล้าที่บ้านแล้วแต่หญิงสาวก็ยังคงไปนั่งอ่านหนังสือในห้องทำงานของเขาอย่างเคยความรู้สึกของเดนิสาที่มีต่อติณณภพในตอนนี้เธอคิดว่ามันคือความรัก และเธอมั่นใจว่าความรักที่มีกับชายหนุ่มนั้นมันไม่ใช่ความรักแบบอากับหลาน ในตอนแรกเดนิสาคิดว่าเหตุผลที่ตัวเองรักเขาเพราะเขาเป็นผู้ใหญ่ใจดี เมื่ออยู่ด้วยแล้วรู้สึกปลอดภัยแต่พอเวลาผ่านไปความรู้สึกที่มีให้ติณณภพมันก็เปลี่ยนเป็นความรักในแบบชายหญิงและอยากจะให้เขารักตอบถึงแม้จะรู้ว่าในอดีตติณณภพจะเป็นผู้ชายที่เจ้าชู้และเป็นเพลย์บอยมาก่อนแต่ในเมื่อเขาเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วเธอก็ไม่กลัวว่าเขาจะทำให้ตนเองเสียใจแต่เดนิสาก็ยังไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับเขาเพราะกลัวว่าถ้าบอกออกไปแล้วเขาจะไม่ให้เธอมาหาที่บ้านหลังนี้อีกเดนิสารู้ว่าตอนนี้ติณณภพไม่ได้คบใครอยู่ แต่เธอก็ไม่รู้จะทำยังไงให้เขาสนใจเธอและมองเธอแบบคนรัก เพราะดูเหมือนเขาค่อนข้างจะเย็นชา และไม่สนใจผู้หญิงคนไหนเลย ที่รู้ว่าเขาไม่สนใจผู้หญิงเพราะมีอยู่ครั้งหนึ่งเธอออกไปเดินซื้อของกับติณณภพและที่โรงพยาบาลโทรศัพท์มา
Last Updated : 2025-03-06หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 12 คนนี้ไว้ใจได้แน่ๆ
ระหว่างที่คุยกันอยู่ก็มีรุ่นพี่ปีสามคนหนึ่งมาขอนั่งคุยด้วยซึ่งรุ่นพี่คนนี้พยายามจะเข้ามาจีบเดนิสาแต่หญิงสาวก็ให้สถานะแค่รุ่นพี่ร่วมสถาบันเท่านั้น“พี่ได้ข่าวว่ารถเดซี่เสียเหรอครับ”“ค่ะ”“แล้วเย็นนี้จะกลับบ้านยังไง ให้พี่ไปส่งดีไหม”“เดี๋ยวเดซี่ให้อามารับค่ะ”“แล้วพรุ่งนี้จะไปมายังไงให้พี่ไปรับที่บ้านได้นะ พี่ยินดีรับส่งเดซี่ตลอดเลย”“ไม่เป็นไรค่ะเดซี่เกรงใจ”“ไม่ต้องเกรงใจหรอกน่าพี่เต็มใจนะ”“พี่ชินคะ เดซี่เขาก็บอกอยู่ว่าเกรงใจพี่ก็ยังเซ้าซี้อยู่ได้ แบบนี้มันน่ารำคาญนะคะ แบบนี้ไม่มีทางจีบติดหรอก” อรอินทร์ที่นั่งฟังอยู่นานก็อดพูดขึ้นไม่ได้เตชินหรือชิน เป็นรุ่นพี่คณะวิศวกรรมศาสตร์ที่พยายามเข้ามาจีบเดนิสาตั้งแต่เธอเข้ามาเรียนวันแรกจนตอนนี้ผ่านมา 3 เดือนแล้วแต่เขาก็ยังคงมาหาหญิงสาวที่คณะอยู่เสมอ“แล้วอิ๊นซ์เกี่ยวอะไรด้วยล่ะ”“ก็เดซี่เป็นเพื่อนอิ๊นซ์”“ไม่เคยได้ยินเหรอว่าตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก”“ตื๊อให้ตายก็ไม่ได้ผลหรอก” อรอินทร์กระซิบกับเดนิสาเพราะดูแล้วเพื่อนของเธอไม่เคยสนใจผู้ชายคนนี้เลยสักนิดระหว่างที่นั่งรอให้ติณณภพมารับอรอินทร์และเมลดาก็ถูกร้านทำเล็บที่จองคิวไว้โทรศัพท์มาตาม ทั้งส
Last Updated : 2025-03-06หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 13 ขอเป็นคนแรก
พอเดนิสาพูดจบทั้งรถก็อยู่ในบรรยากาศที่เงียบ หญิงสาวไม่กล้าหันไปมองหน้าเขาขณะที่ติณณภพก็ตั้งหน้าตั้งตาขับรถโดยไม่พูดจาอะไรจนกระทั่งเวลาผ่านไปได้สักพักเดนิสาก็เริ่มจนไม่ไหว“อาหมอโกรธหนูเหรอคะ”“เปล่า”“แต่อาหมอเงียบ”“อากำลังคิดว่าที่เดซี่พูดออกมาอาจจะเป็นเพราะว่าตอนนี้เดซี่เห็นอาเป็นที่พึ่งและสนิทกับอามากที่สุด”“หนูไม่ได้คิดแบบนั้นเลย หนูชอบอาหมอจริงๆ นะคะ”“แต่เดซี่ก็รู้นี่ว่าตอนนี้อายังไม่อยากมีแฟน”“หนูรู้ค่ะ แต่หนูขออะไรอาหมออย่างหนึ่งได้ไหม”“ลองขอมาสิ”“ถ้าหาอาหมอคิดจะมีแฟนขอให้อาหมอมองหนูเป็นคนแรกได้ไหม”“แล้วถ้าอาไม่คิดจะมีแฟนตลอดไปล่ะ”“ถ้าอาหมอไม่คิดจะมีแฟนหนูก็ไม่คิดจะมีแฟนเหมือนกันค่ะ”“เดซี่หนูยังเด็กยังต้องเจอคนอีกมากนะ”“หนูรู้ว่าหนูยังเด็กและยังต้องเจอคนอีกมากแต่เด็กก็มีหัวใจนะคะ อาหมอเองก็มีหัวใจเหมือนกัน แล้วไม่ต้องมาพูดถึงอายุที่ต่างกันเลยนะคะเพราะเมื่อกี้อาหมอพูดเองว่าอายุไม่สำคัญ”“อาว่าเราเลิกพูดเรื่องนี้ก่อนดีไหม อาหิวแล้ว” ติณณภพไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกสับสนของตัวเองยังไงเขาจึงเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่น“ก็ได้ค่ะ” เพราะรู้สึกว่าวันนี้รุกเขาหนักมากเกินไปเดนิสาเล
Last Updated : 2025-03-06หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 14 วางแผน
วันนี้เป็นวันที่เดนิสาต้องไปเรียนเองโดยอาศัยรถสาธารณะหญิงสาวถามเพื่อนมาบ้างแล้วว่าต้องขึ้นรถตรงไหนและลงตรงไหน และเธอก็มาถึงมหาวิทยาลัยก่อนเวลาเข้าเรียนถึง 20 นาที“ไม่ยากใช่ไหมล่ะเดซี่” อรอินทร์ถามเมื่อเห็นว่าเพื่อนมาถึงก่อนเวลาเรียน“ไม่ยากเลยอิ๊นซ์ เราว่ามาแบบนี้ก็สะดวกดีนะไม่ต้องหาที่จอดรถด้วย” เดนิสารู้สึกสบายมากกับการเดินทางเพราะเมื่อเช้าเธอเดินออกมาจากบ้านแล้วนั่งวินมอเตอร์ไซค์ไปสถานีรถไฟฟ้าพอขึ้นไปบนรถก็มีที่นั่งโดยไม่ต้องเบียดกับผู้คนมากอย่างที่คิด เธอคิดว่าถ้ามาเรียนแบบนี้ก็จะประหยัดได้มากกว่าการเอารถยนต์มาเอง“เพราะวันนี้เรามีเรียนสายรถไฟฟ้าก็เลยไม่แน่น แต่ถ้าวันไหนมีเรียนเช้าเดซี่ก็ต้องเบียดเสียดกับคน ถ้าเป็นช่วงเย็นคนก็จะเยอะหน่อยนะ เดซี่ไหวไหม”“ถ้าไม่ไหวเย็นนี้ให้เราไปส่งก็ได้” เมลดาไม่อยากเห็นเพื่อนลำบากจึงอาสาจะไปส่งอีกครั้ง“ไม่เป็นไรหรอกโมเดลเราว่าเรากลับได้”“ทำไมเดซี่ไม่ให้อาหมอมารับเหมือนเมื่อวานล่ะ”พอเพื่อนถามแบบนี้เดนิสาก็มีท่าทางอึดอัดทำให้เมลดาและอรอินทร์มองหน้ากันด้วยความสงสัย“เราไม่กล้าเจอหน้าอาหมอ” เดนิสาตอบเสียงอ่อย“ทำไมล่ะ เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมถึงทำหน้
Last Updated : 2025-03-06หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 15 เต็มใจแน่เหรอ
เมื่อถึงเวลาเลิกเรียนเดนิสาก็มานั่งรอติณณภพอยู่ที่เดิม ซึ่งพอเตชินเห็นก็เข้ามานั่งคุยด้วยเหมือนเมื่อวานหญิงสาวไม่ค่อยอยากจะคุยกับเตชินเท่าไหร่แต่อรอินทร์และเมลดาก็บอกให้เธอนั่งคุยกับเขาไปก่อนและทำเหมือนสนิทสนมกันมากเพื่อจะรอดูเพื่อจะรอดูปฏิกิริยาของติณณภพว่าเขามีอาการหึงหวงไหม“พี่ชินนั่งคุยเป็นเพื่อนเดซี่ไปก่อนนะคะ เราสองคนขอตัวกลับก่อน”“ได้สิ ไม่มีปัญหาเลย” เตชินดีใจที่วันนี้เพื่อนทั้งสองคนของเดนิสาไม่นั่งคอยกันท่าเหมือนทุกครั้ง“เดซี่คุยกับพี่ชินไปก่อนนะ เดี๋ยวคืนนี้เราจะโทรหา อย่าลืมที่เราบอกนะเดซี่ใจแข็งเข้าไว้” เมลดาย้ำกับเพื่อนอีกครั้ง“เราจะพยายามนะ” เดนิสาบอกเพื่อนเธอนั่งคุยกับเตชินได้ไม่นานเท่าไหร่ติณณภพก็มารับก่อนเวลาที่นัดไว้ แต่หญิงสาวไม่ได้รีบเดินไปขึ้นรถเหมือนกับเมื่อวานเธอยังคงนั่งคุยกับเตชินต่อโดยทำเป็นไม่เห็นว่าตอนนี้เขามาจอดรถที่หน้าตึกแล้ว“นั่นใช่รถที่มารับไหม”“ใช่ค่ะ”“แล้วเดซี่ไม่รีบกลับเหรอ”“เดี๋ยวค่อยไปก็ได้ค่ะ”เดนิสาทำเป็นยิ้มแย้มหัวเราะกับเตชินจนกระทั่งมีสายเรียกเข้าจากติณณภพหญิงสาวก็ทำเป็นไม่ได้ยินเพราะอยากรู้ว่าเขาจะลงมาตามเธอไหมแล้วก็เป็นอย่างที่เธ
Last Updated : 2025-03-06
Latest chapter
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 37 ไม่ต้องกลัว (ตอนจบ)
เดนิสาตื่นเต้นที่ได้กลับมายังประเทศอังกฤษถึงแม้ว่าจะเคยอยู่ที่นี่มานานกว่า 15 ปี แต่การกลับมาครั้งนี้ก็อาจจะต่างจากทุกครั้งหญิงสาวมีติณณภพเดินจะเข้ามาในบ้านหลังเล็กที่ครั้งหนึ่งเดนิสาเคยกลัวและไม่คิดจะกลับมาเหยียบที่นี่อีกเลย “มือเย็นเชียวกลัวเหรอเดซี่”“นิดหน่อยค่ะ” เดนิสาตอบพลางพยักหน้าเพราะตั้งแต่เกิดเรื่องเธอกับไมเคิลก็ยังไม่เคยเจอกันเลย ผ่านมาเกือบจะครึ่งปีแล้วแต่ความทรงจำก็ยังชัดเจน“อาหมอคะ หนูคิดว่าลืมทุกอย่างได้แล้วแต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลย พอกลับมาสถานที่เดิมหนูก็ยังคิดถึงเรื่องเดิมอีก” เดนิสาพูดเสียงสั่น“เดซี่หนูไม่ต้องกลัวนะ อาอยู่กับหนูตลอดเราจะผ่านมันไปด้วยกันนะ อาจะคุยกับแม่ของเดซี่จากนั้นเราจะรับกลับ”“หนูไม่รู้ว่าวันนี้เขาจะอยู่บ้านหรือเปล่า”พอทั้งสองเดินผ่านประตูบ้านเข้าไปมารดาของหญิงสาวเห็นก็รีบเข้ามากอดลูกสาวด้วยความดีใจ“เดซี่”“แม่ชา หนูคิดถึงแม่ค่ะ” เดนิสาร้องไห้และกอดมารดาแน่นกว่าทั้งสองจะผละออกจากกันก็นานพอสมควร“หนูสบายดีไหม”“สบายดีค่ะ แม่ล่ะคะผอมไปหรือเปล่า”“ช่วงนี้แม่ออกกำลังกายทุกวันจ้ะลูก”“แม่คะหนูลืมแนะนำเลยค่ะคนนี้อาหมอติณณ์ค่ะ”“สวัสดีครับคุณน้า”“ส
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 36 มากไปตามอายุ nc
เดนิสาอยู่ร่วมงานปาร์ตี้ริมสระว่ายน้ำจนถึงเที่ยงคืนก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองเมามาก เธอคิดว่าคงวดื่มต่ออีกไม่ไหวหญิงสาวจึงไลน์บอกให้ติณณภพมารับหน้าบ้านพัก“ดื่มไปเยอะเหรอเดซี่หน้าแดงหมดแล้ว”“ค่ะ แต่หนูยังไม่เมานะคะหนูยังเดินตรงและก็ยังจำได้ว่าอาหมอเป็นแฟนของหนู เดนิสาเดินเซจนชายหนุ่มต้องช่วยประคองกลับมาจนถึงบ้านพักของเขา“นั่งรอตรงนี้นะคนเก่งเดี๋ยวอาไปหาผ้าเย็นๆ มาเช็ดตัวให้”“ค่าอาหมอ” เดนิสารับคำขณะที่มองแผ่นหลังของชายหนุ่มด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรักติณณภพกับมาพร้อมด้วยผ้าขนหนูและกะละมังใบเล็กก่อนจะเช็ดไปตามซอกคอและลำตัวของเธออย่างแผ่วเบาหลังจากเช็ดตัวจนเสร็จเขาก็เอากะละมังไปเก็บในห้องครัวโดยมีเดนิสาเดินตามหลังมาด้วย เขาเปิดตู้เย็นแล้วหยิบน้ำดื่มส่งให้เธอ“ขอบคุณนะคะอาหมอ”“ดีขึ้นไหม ปวดหัวไหม”“ค่ะอาหมอ หนูไม่มามากขนาดนั้นหรอกค่ะก็แค่มึนๆ เองค่ะ”“งั้นไปนอนนะพรุ่งนี้จะได้มีแรงเที่ยว” “หนูยังไม่ง่วงเลย อาหมอง่วงหรือยังคะ”“อานอนมาทั้งวันแล้ว ไม่ง่วงเลยสักนิด” ติณณภพเดินเข้ามาจนชิดและกอดเธอไว้อย่างหลวมๆ สายตาที่เขาจ้องลงมานั้นทำให้เดนิสาขนลุกไปทั้งตัว เพราะในแววตาของคุณหมอ
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 35 ขอแค่อ้อมกอดอุ่นๆ
เมื่อวางสายจากคนรักแล้วเดนิสาก็ไปกระซิบบอกอรอินทร์ว่าติณณภพตามมาหาและเธอจะออกไปค้างกับเขาที่บ้านพักและจะรีบกลับมาในตอนเช้า“แล้วเดซี่ไม่ไปเที่ยวกับอาหมอเหรอ”“แต่เราอยากเที่ยวกับเพื่อนด้วยอาหมอก็ไม่ว่าอะไร คืนนี้อิ๊นซ์นอนคนเดียวได้แน่นะ”“คนเดียวที่ไหนล่ะยังมียายปลาอีกคนที่พักห้องเดียวกับเรา ถ้ายัยปลาถามเดซี่จะให้เราบอกไปตามตรงไหม แต่เราว่าไม่ต้องห่วงหรอกเพราะดูแล้วยายปลาน่าจะเมาจนไม่รู้เรื่องแล้ว”“ไหนว่าคืนนี้จะไม่กินเหล้ากัน”“ตอนแรกก็ตกลงกันแบบนั้นแหละ แต่ก็ไม่มีใครทนได้พวกนั้นล่ะกินเหล้าเก่งจะตาย”“แล้วอิ๊นซ์ล่ะ”“ไม่ต้องห่วงเลยเราโตมากับพี่ชายนะเรื่องกินเหล้าแค่นี้เราสบายมาก เดซี่รีบไปเถอะเดี๋ยวอาหมอจะรอนาน”“พรุ่งนี้เข้าเจอกันนะ”“อือ”เดนิสาเดินผ่านกลุ่มเพื่อนมายังหน้าบ้านซึ่งไม่มีใครสนใจใครเพราะทุกคนกำละสนุกกับกิจกรรมตรงหน้าเมื่อเดินออกมากก็เห็นติณณภพมายืนรออยู่แล้ว“คิดถึงอาหมอจังเลยค่ะ” เดนิสาเข้าไปกอดโดยไม่สนใจว่าจะมีใครเห็นเพราะตรงนั้นมืดมาก“อาก็คิดถึงเดซี่” ติณณภพดึงคนรักมากอดแล้วหอมไปยังไรผมด้วยความคิดถึง“ขับรถมาเหนื่อยไหมคะ”“ก็มีบ้าง”“อาหมอถึงกี่โมงคะ” หญิงสาวชวนค
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 34 ไม่อยากให้อยู่ห่าง
ก่อนสอบปลายภาคเดนิสาและติณณภพไม่ได้เจอกันเลย หญิงสาวขออ่านหนังสืออยู่ที่บ้านของตนเองขณะที่ติณณภพก็รับขึ้นเวรมาขึ้น เขารับทั้งเวรออกตรวจและเวรที่ปรึกษาซึ่งบางครั้งก็มีเคสคลอดด่วนที่เขาต้องไปทำคลอดในเวลากลางคืน ที่เขาทำแบบนี้เพื่อตนเองจะได้ไปเที่ยวกับเดนิสาอย่างสบายใจเพราะเพื่อนหมอก็จะมาออกตรวจแทนตนเองในช่วงนั้นด้วย แต่ก็มีอีกเหตุผลหนึ่งคือเขาไม่อยากอยู่ว่างเนื่องจากปกติแล้ววันเสาร์และวันอาทิตย์เดนิสาจะมาขลุกอยู่ที่บ้านของเขาตลอด แต่พอเธอไม่อยู่ติณณภพก็รู้สึกเหงาวันนี้เป็นการสอบวันสุดท้ายของเดนิสาหญิงสาวโทรศัพท์มาบอกติณณภพว่าตนเองสอบเสร็จแล้วและกำลังจะเดินทางไปเที่ยวหัวหินกับเพื่อนๆ“เดินทางปลอดภัยนะเดซี่”“ขอบคุณค่ะ เราเจอกันกันอีกทีเย็นวันอาทิตย์นะคะ”“อีกตั้งหลายวันเลยนะ”“สามวันเองค่ะ”“เฮ้อ ไม่อยากให้ไปเลย”“หนูชวนอาหมอแล้วอาหมอไม่มาเอง”“อาอยากให้หนูใช้ชีวิตกับเพื่อนให้เต็มที่สนุกให้เต็มที่ เพราะเราย้อนเวลากลับมาได้”“ค่ะ หนูจะใช้ชีวิตวัยรุ่นให้สนุกเต็มที่เลยค่ะ หนูจะขึ้นรถแล้วนะคะ อาหมอตั้งใจทำงานนะคะถ้าถึงแล้วหนูจะไลน์บอก”“ได้จ้ะ ดูแลตัวเองด้วยนะเดซี่ แล้วก็อย่าลืมทาครีมกันแดด
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 33 ผู้หญิงที่โชคดี
ระหว่างรอให้ถึงเวลาที่หนังจะฉายเดนิสากับติณณภพก็ไปทานอาหารกลางวันและดินเล่นเพื่อฆ่าเวลาขณะที่เดินผ่านร้านขายยาเดนิสาก็หยุดเดินและดึงแขนติณณภพไว้“มีอะไรหรือเปล่าเดซี่”“หนูจะซื้อยาแต้มสิวค่ะ”“หนูไม่มีสิวนี่เดซี่จะซื้อไปทำไม” เขามองหน้าเนียนใสของคนรักที่ไม่มีสิวเลยสักเม็ด“โมเดลฝากซื้อค่ะ”“อาหมอรออยู่ตรงนี้ก่อนนะคะ”“เข้าไปด้วยกันก็ได้” ติณณภพเดินตามหญิงสาวเข้ามาในร้านขายยาที่อยู่ในห้างสรรพค้าเดนิสาได้ยาแต้มสิวแล้วแต่ก็ยังไม่ยอมออกจากร้าน หญิงสาวเดินวนไปมาจนติณณภพสงสัย“เดซี่จะซื้อย่างอื่นเพิ่มใช่ไหม”“ใช่ค่ะ อาหมอออกไปก่อนได้ไหมคะ”“ของที่หนูจะซื้อเป็นความลับเหรอ”“เป็นความลับของเพื่อน”“อาไปรอข้างนอกก็ได้” ติณณภพคิดว่าเธอคงจะอึดอัดถ้าเขายืนอยู่ด้วย“อาหมอคะ” เดนิสารั้งแขนเขาไว้ขณะที่เขากำลังจะเดินออกไปนอกร้าน“มีอะไรครับเดซี่ หน้าดูไม่ดีเลยหรือว่ามไม่สบายหรือปวดท้องเมนยังไม่หาย” เขาถามคนรักด้วยความเป็นห่วง“เปล่าค่ะ หนูหายเป็นเมนตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่หนูมีของอยากซื้อแต่หนูไม่กล้าซื้อ”“จะซื้ออะไรเดี๋ยวอาซื้อให้”“อาหมอสัญญาก่อนว่าจะไม่บอกใคร” “อาสัญญา” “เพื่อ
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 32 เวลาของเรา
หลังจะขออนุญาตคุณยายราตรีแล้วติณณภพก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก ช่วงนี้เขาพยายามรีบเคลียร์งานและออกตรวจแทนเพื่อนๆ หมอให้มากที่สุดเพื่อจะได้เพิ่มวันหยุดของตัวเองให้มากขึ้น เขาวางแผนจะพาเดนิสาไปเจอกับมารดาของเธอที่อังกฤษ และอาจจะเที่ยวที่นั่นต่ออีกหลายวัน ก่อนจะกลับมาทำงานระหว่างนี้เดนิสาก็ขับรถไปเรียนเอง ทำให้ติณณภพไม่ค่อยเป็นห่วงมากเท่าไหร่ในทุกเย็นเขาเลิกงานที่โรงพยาบาลแล้วก็จะโทรหาหญิงสาวจากนั้นก็ไปออกตรวจที่คลินิกของเพื่อน จะกลับมาถึงบ้านอีกทีก็สองทุ่มครึ่ง จึงไม่ค่อยได้เจอเดนิสาเท่าไหร่แต่ทั้งสองก็ยังโทรศัพท์หากันทุกวันจนกระทั่งถึงวันเสาร์ซึ่งปกติแล้วเดนิสาจะต้องมาที่บ้านของชายหนุ่มหลังจากทานอาหารกลางวันแต่วันนี้หญิงสาวรีบมาตั้งแต่เช้าเพราะเธออยากจะเจอกับเขามาก“สวัสดีค่ะ อาหมอทำอะไรอยู่คะ”“อารดน้ำต้นไม้ใกล้จะเสร็จแล้วเข้ามาก่อนสิ” ติณณภพรีบไปเปิดประตูให้คนรัก“หนูไม่กวนอาหมอใช่ไหม”“ไม่เลย เดซี่มีอะไรหรือเปล่าวันนี้ถึงมาแต่เช้า”“หนูมีเรื่องจะคุยกับอาหมอนิดหน่อย”“เรื่องอะไรล่ะ ไปคุยกันในบ้านนะ” ติณรภพจับมือคนรักแล้วพากันเดินเข้ามายังห้องรับแขก“หนูลืมบอกอาหมอว่าหลังสอบเสร็จหนูจะไปเที
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 31 จริงจัง
เย็นวันอาทิตย์ขณะที่เดนิสากำลังคุยกับคุณยายราตรีเรื่องการไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เสียงออดที่หน้าประตูก็ดังขึ้น เดนิสาคิดว่าคนที่มากดน่าจะเป็นมารดาของติณณภพแน่ๆ หญิงสาวรีบเดินออกไปเปิดประตูและก็เป็นจริงอย่างที่เธอคิดเพราะบิดามารดาของเขามาพร้อมกับกระเช้าผลไม้ใบใหญ่“สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ คุณยายอยู่ข้างในค่ะ”“หนูเกริ่นกับคุณยายหรือยังจ้ะ”“ยังค่ะหนูไม่กล้า”“ไม่เป็นไรเดี๋ยวแม่จัดการเอง”เดนิสาเดินนำผู้ใหญ่ทั้งสองเข้ามาในบ้านซึ่งพอคุณยายของเธอเห็นก็ยิ้มด้วยความดีใจเพราะไม่ได้เจอกันมานาน“สวัสดีค่ะคุณยาย / สวัสดีครับคุณยาย”“สวัสดีจ้ะ เข้ามานั่งก่อนเป็นยังไงกันบ้างล่ะไม่เจอกันนานเลยสบายดีไหม”“พวกเราสบายดีครับ คุณยายก็ยังแข็งแรงเหมือนเดิมนะครับ”“ยายก็ยังพอมีแรงอยู่”“วิไลต้องขอโทษคุณยายด้วยนะคะไม่ค่อยได้แวะมาหาเลย”“ไม่เป็นไรหรอก คนเราก็มีงานกันทั้งนั้นแล้ววันนี้แวะมาหาหมอติณณ์เหรอ”“ค่ะ เราสองคนแวะมาหาหมอติณณ์แล้วก็ว่าจะชวนคุณยายกับทุกคนไปทานข้าวที่บ้านด้วยกัน”“น่าจะไปไม่ได้ทุกคนหรอกนะ”“อ้าวทำไมล่ะคะ”“ยัยษากับสามี ออกไปกินเลี้ยงกับเพื่อนเขาน่ะ เหลือแต่ยายกับหนูเดซี่สองคนนี้แหละ”“สองคนก็ไ
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 30 หมอติณณ์เปลี่ยนไป
เช้าวันจันทร์เดนิสามีเรียน 9 โมงติณณภพไม่ยอมให้เธอนั่งรถไปเรียนเองเพราะเขาเป็นห่วง ชายหนุ่มจึงให้หญิงสาวเอารถเขาไปใช้ส่วนตัวเขาก็นั่งแท็กซี่ไปทำงานและให้เธอไปรับที่โรงพยาบาลในตอนเย็นหลังจากเลิกเรียนในเวลาบ่ายสามโมงครึ่งเพื่อนๆ ในห้องก็คุยกันเรื่องการไปเที่ยวทะเลหลังจากสอบเสร็จ“ปกติเพื่อนๆ จะไปเที่ยวทุกปิดเทอมเหรออิ๊นซ์” เดนิสาถามอรอินทร์ที่กำลังช่วยเป็นเพื่อนเลือกว่าจะพักที่ไหน“ใช่พวกเราจะไปเที่ยวกันหลังสอบเสร็จ”“แล้วไปทะเลทุกปีหรือเปล่า”“ก็ทุกปีนะเพราะว่ามันใกล้ แต่ก็สลับกันไปบางปีก็หัวหินบางปีก็ไปเสม็ด” อรอินทร์อธิบายให้เดนิสาฟัง “แล้วปีนี้ไปกันที่ไหนล่ะ”“ปีนี้ไปหัวหินจ้ะเดซี่ต้องไปกับพวกเรานะ ไปกันหลายคนสนุกดี”“เราสามคนไม่เคยไปเที่ยวด้วยกันเลยนะเดซี่” เมลดาที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็อยากให้เพื่อนได้ไปเที่ยวด้วยกัน“เราต้องขออนุญาตคุณยายก่อน”“ขออนุญาตคุณยายหรือขออนุญาตอาหมอกันแน่จ๊ะเดซี่” เมลดาอดแซวไม่ได้เพราะช่วงนี้เดนิสานั้นหายเข้าออกมีแต่หมอติณณภพ“ก็ขอทั้งสองคนนั่นแหละ”“ถ้าอาหมอห้ามล่ะเดซี่จะทำยังไง” อรอินทร์ถามความคิดเห็นของเพื่อน“เราว่าอาหมอไม่ห้ามหรอก อาหมอใจดีมาก”“ใจดีมา
หมอสูติฯเย็นชา ตอนที่ 29 ยิ่งรักยิ่งลึก nc
“พอก่อนเดซี่”ติณณภพรีบบอกคนรักก่อนจะดึงหญิงสาวขึ้นมายืน เขามองเดนิสาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเสน่หา“ทำไมคะ” หญิงสาวหน้าเสียเพราะคิดว่าตนเองทำไม่ถูกใจเขา“อาอยากแตกในมากกว่า” แววตาที่เขามองคนรักเต็มไปด้วยความปรารถนาที่ล้นปรี่ ติณณภพไม่เคยมีเซ็กซ์กับใครแล้วไม่ป้องกันมาก่อนแต่เพราะเมื่อคืนเดนิสาบอกเขาว่าตนเองกำลังจะเป็นรอบเดือนและเขาก็มั่นใจขึ้นไปอีกเมื่อเห็นใบเสร็จรับเงินในที่เขาไปซื้อผ้าอนามัยให้เธอ“หนูกลัวท้อง” เดนิสาเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าทุกครั้งที่เขามีเซ็กซ์กับเธอเขาไม่เคยป้องกันเลย“อารับรองว่าหนูไม่ท้องหรอกเดซี่”เขากระซิบก่อนจะจูบเธออย่างเร่าร้อนจนเดนิสาแทบหายใจไม่ทัน เมื่อจูบจนหญิงสาวแทบจะขาดอากาศก็ยอมผละออกพลิกให้เธอหันหน้าผนังห้องน้ำ เขาดึงสะโพกกลมกลึงขึ้นเล็กน้อย แล้วกดแก่นกายแข็งลากไปบนกลีบกุหลาบเรียกเสียงหวานครางกระเส่าอีกครั้ง“อ๊ะ!....อื้อ...”เดนิสาสะดุ้งร่างกายสั่นสะท้าน เมื่อติณณภพกดท่อนเข้ามาลึกเธอก็ตอดรัดจนเขาต้องขบกรามแน่น ปากร้อนจูบไปบนแผ่นหลังมือใหญ่หยอกล้อกับอกอิ่มเลือดในกายของเธอสูบฉีดมากกว่าทุกครั้งเพราะท่วงท่าและสถานที่ทำให้เธอตื่นเต้นและเสียวซ่านมากขึ้นเป็น
