“โอเค..ทางโล่ง...เฮ่อ ทำไมรู้สึกเหมือนเป็นแมวขโมยยังไงก็ไม่รู้...ไม่เห็นต้องทำตัวมีพิรุธขนาดนี้เลย...ว่ากันตามจริง มันก็ยังไม่ถึงขั้นนั้นนี่นา...เวอร์จิ้นยังอยู่กับเราเหมือนเดิม ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง”พยาบาลสาวรีบกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองที่ห้องนอนของคุณหญิงบัวระวงค์ โดยพยายามทำตัวเป็นปกติทุกอย่าง เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น ทั้งที่ในใจกำลังเศร้าเธอรอจนกระทั่งคุณหญิงหลับในช่วงสองทุ่ม ซึ่งเป็นเวลานอนปกติของท่าน เธอก็ออกจากห้องนั้นมา ด้วยสีหน้าเหมือนคนมีความหนักอกหนักใจเสียเต็มประดา “อะ...” ในที่สุด เธอก็ได้พบกับคนที่ทำให้เธอเซ็งทั้งวันจนได้ เขาจอดรถเข็นรออยู่หน้าห้องนอนมารดา สีหน้าเข้มขรึมเย็นชา จ้องมองจ้องเธอด้วยสายตารู้สึกผิด“เธอกลับมาขอคืนดีกับผม”“อ้อ...” ทำไมเธอใจแป้ว แต่ก็ต้องฝืนยิ้มอย่างยินดีให้แก่เขา “ดีใจด้วยนะคะ สงสัยฉันคงไม่ต้อง...”“ขอโทษด้วย แต่คุณช่วยลืมทุกอย่างวันนี้ไปได้มั้ย”เธออึ้งไปเลย ไม่คิดว่าจะโดนเทรวดเร็วขนาดนี้“อะ...อืม...ค่ะ...คุณ...”เขาพูดแค่นั้น ก่อนจะหันหลังให้เธอ แล้วรถเข็นก็พาเขาห่างจากเธอไปจนสุดทาง เขากลับเข้าห้องนอนใหญ่ทางปีกซ้ายของคฤหาสน์ ส่
เธอโค้งอย่างนอบน้อมให้เจ้านายทั้งคู่ ก่อนจะหันหลัง เตรียมเปิดประตู แล้วเผ่น...“คนนี้เหรอครับพยาบาลคนใหม่ของคุณแม่”เขาเอ่ยถามมารดาเสียงนุ่มหู ขณะหยิบถ้วยกาแฟขึ้นดื่ม สีหน้าเข้มขรึมเรียบเฉยดูไว้ตัวของเขาทำให้เธอรู้สึกหมั่นไส้ชอบกล ลูกชายคนโตเหมือนแม่ก็ตรงที่เจ้าระเบียบ เนี๊ยบระดับพระกาฬ เขาเป็นประเภทเน้นตรรกะ แต่ไม่เน้นความรู้สึก นิยมเหตุผล มากกว่าอารมณ์หรือเซ้นต์ ชีวิตของเขาจึงเต็มไปด้วยเหตุผลจนน่าเบื่อ“ใช่ ยัยนี่แหละ ทำแม่ปวดหัวทุกวัน ดูอย่างวันนี้สิ ขนดอกไม้มาเต็มห้อง ทำอย่างกับห้องแม่เป็นร้านขายดอกไม้”ก็สวยดี...เขาแอบยิ้ม...สวยทั้งดอกไม้ และก็คนนั้นล่ะ สวยสะดุดตา สะดุดอารมณ์ องค์ประกอบบนใบหน้าจิ้มลิ้มพริ้มเพราแทบหาจุดติไม่ได้ หวานล้ำลึกซึ้งทรงเสน่ห์อย่างสาวไทยหรือนางในวรรณคดีก็ไม่ผิด โดยเฉพาะเมื่อเจ้าหล่อนถลึงตาโตเท่าไข่ห่าน แล้วหันกลับมามองคุณหญิงเจ้าขาของบ่าวด้วยสีหน้างอนง้ำเหมือนม้าหมากรุก“ท่าทางกะโหลกกะลายังกะลิง” คุณหญิงด่าทอยังไม่พอ แถมด้วยการเปรียบเปรยที่ทำให้เธอดูน่ารังเกียจเข้าไปอีก “แต่งหน้าทำผม ใส่ชุดเหมือนคนบ้า ไม่เห็นจะเหมือนพยาบาลเลยสักนิดเดียว อย่างกับแก้วหน้าม
“อึ้ม! เหม็นอะไรเนี่ย?” เขาหน้าเครียดขม ไกวมือไล่ลมใต้จมูกอย่างขยะแขยง ก่อนเงยหน้ามองเธอ ด้วยสายตาสงสัย เธอกลืนน้ำลายเอื้อก “หรือว่าเธอ...”“เปล่านะคะ” เธอยิ้มไม่ค่อยเต็มปากนัก “ทิพย์ไม่ได้ตดซะหน่อย” เธอแค่ปล่อยลมไปตามธรรมชาติ แต่เขากลับมารับทางลมเองนี่นา“ฮึ่ม! ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร!”“นี่ขนาดไม่ว่านะคะ ยังขู่ฟ่อๆ” เขาตาเขียว ไม่พูดไม่จา ยื่นมือมาจะคว้าหนังสือในมือเธอเสียให้ได้ เธอตกใจรีบคว้ากลับไม่ให้เสียเชื่อลิงกัง“เฮ๊ย! คุณปิงจะทำอะไรคะ จะเอาไปทำไม”“ขอดูหน่อยหนังสืออะไร”“ดูอะไรคะ ก็แค่หนังสือ...”ขาดคำนั้น เสียงกระดาษขาดดังแคว่ก วินาทีหลังจากนั้น หนังสือครึ่งหนึ่งอยู่ที่มือเธอ และอีกครึ่งอยู่ที่มือของธารเทพเรียบร้อย“อ๊ะ...ขาดหมดเลย...ทิพย์เพิ่งซื้อมา!”เธอหน้าเหวอ ส่วนเขาหน้าเสีย แต่พยายามกลบเกลื่อนด้วยการทำหน้าเข้มสมเอกลักษณ์“ก็...เธออยากจะยื้อทำไมเล่า ฉันแค่ดูว่าเธอเอาหนังสืออะไรมาอ่านให้คุณแม่ฟัง”“ก็แค่หนังสือธรรมดานี้แหละค่ะ มันจะอะไรนักหนา คุณปิงคิดว่าทิพย์เอาหนังสือคุณไสยมนต์ดำมาอ่านให้ท่านฟังรึยังไง”“ก็ไม่แน่ เพราะคนแบบเธอ ไม่มีทางที่คุณแม่จะยอมให้เข้าใกล้ได้หรอก แต่นี
“โอเค ก็ได้ค่ะ” เธอรู้ตัวว่าพูดมากไป หรืออีกนัยหนึ่งคืออยากตัดปัญหา เพราะตอนนี้สุดจะกลั้นแล้วจริงๆ “ ถ้าคุณปิงจะเอาเรื่องทิพย์ให้ได้ ในความผิดที่โคตรไร้สาระและละเมิดสิทธิส่วนบุคคล ทิพย์ก็ต้องยอมจำนน แต่...”“ว่าไงนะ โคตรไร้สาระเหรอ? แต่นี่มันบ้านฉัน ถ้าเกิดคนในความปกครองทำผิดหรือคิดจะทำผิด ฉันมีสิทธิ์ลงโทษ ตอนนี้เธอรับเงินเดือนจากฉัน เข้าใจไว้ด้วย”“ฮึ่ม!” เธอชักจะหมดความอดทนแล้วนะ เธอจ้องหน้าธารเทพ ก่อนจะหันไปมองหน้าธารวราและธารรวินท์ที่กำลังเผลอจ้องเธอตาเป็นมันทั้งคู่ “ก็ได้ค่ะ ถ้าทำโทษเพราะทิพย์มีหนังสือโรมานซ์ไว้ในครอบครอง ตามกฏงี่เง่าของคุณชายใหญ่ แต่เพื่อความเป็นธรรม คุณชายใหญ่ก็ต้องค้นห้องของพวกคุณชายทุกคนในบ้านด้วยสิคะ ทั้งคุณวัง คุณยม และก็คุณน่าน!”ธารเทพถึงกับหน้าเสียเหลือสองนิ้ว ขณะน้องทั้งสามของเขาถึงกับยิ้มออกมา...“ที่สำคัญ ห้องของคุณชายใหญ่ด้วยค่ะ ทิพย์ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าในห้องมีแต่หนังสือหุ้นรึเปล่า ไม่ได้มีหนังสือวาบหวิวเลยสักเล่ม อ้อ อย่าลืมตรวจในคอมพิวเตอร์ด้วยนะคะ เผื่อจะเจอคลิปดีๆ ซ่อนอยู่”ธารเทพถึงกับอึ้ง เจ้าหล่อนพูดแทงใจดำจนเขาไปไม่เป็นเลยล่ะ...“ผมว่าเรา
“ตกลงปวดอะไรกันแน่คะ ปวดเยอะเหลือเกิน เลือกเอาสักโรคสิคะคุณยม”“อืม...ไม่รู้สิ...มันครั่นเนื้อครั่นตัวบอกไม่ถูก...เธอเป็นพยาบาลไม่ใช่เหรอ...เธอก็ลองตรวจร่างกายของฉันดูสิ”“ทิพย์เป็นแค่พยาบาล ไม่ใช่หมอซะหน่อย”“ถึงไม่ใช่หมอก็พอจะรู้ความไม่ใช่เหรอ” เขาถามพลางก้มหน้าเข้าใกล้ในระยะอันตราย จนเธอได้ยินเสียงลมหายใจของเขาชัดหู “ตรวจให้หน่อยสิ”“ไปโรงพยาบาลดีกว่ามั้ยคะ”เขาตั้งใจมาหาเธอ ด้วยนึกอยากหลอกฟัน ตามนิสัยสันดารเจ้าชู้ของเขานั่นล่ะ เธอมองปราดเดียวก็รู้ไปจนถึงไส้ถึงพุงของเขาเลย“โอย อาการเล็กๆน้อยๆจะต้องไปรบกวนคุณหมอดึกๆดื่นๆทำไม ในเมื่อที่บ้านก็มีพยาบาลเก่งๆทั้งคน”เขาตั้งใจป้อยอเธอ หว่านล้อมเธอ เพื่อให้เธอยอมจำนนสินะ หมอนี่ไวไฟสมชื่อ แถมยังคิดไว ทำไว ไม่มีอ้อมค้อมให้เสียเวลา“คุณยมต้องการอะไรคะ พูดมาตรงๆเลย”“โอว...จะให้พูดกันตรงๆเลยเหรอ”“ค่ะ มันเสียเวลา พูดมาเลย”ธารวรินท์ยิ้มมุมปาก ง่ายดีแฮะ “ก็...ฉันรู้สึกถูกใจเธอตั้งแต่แรกเห็น...เธอตรงสเป๊กฉันเลยนะ...ถ้าเธอยังไม่มีใคร มาเป็นแฟนกับฉันมั้ย...แต่ต้องเป็นกันแบบลับๆนะ จะให้ใครรู้ไม่ได้เด็ดขาด”เขาตั้งใจมาหลอกสาวบ้านนอกจริงๆ แสร้งทำเหม
“งั้นขอเข้าหน่อย” เขากระซิบเสียงแหบพร่า ส่งสัญญาณบอกว่าพร้อมเต็มที่แล้วสำหรับการตรวจตราทั้งภายนอกภายในตามแต่ใจปรารถนา หากเธอไม่ว่าอะไร เขาก็จะให้เธอตรวจเขาทั้งคืน ส่วนเขาเองก็จะสำรวจร่างกายเธอให้ทะลุทะลวงเช่นกัน“อืม...” หัวใจเธอเต้นรัวไปหมด ไม่ใช่เต้นเพราะความตื่นเต้นจากสัมผัสเร่าร้อนจากร่างกายหนุ่มแน่น แต่มันเต้นเพราะลุ้นว่าธารสุรีย์จะทำอย่างไร เขาคิดหวงเธอบ้างมั้ย ในฐานะที่เขาควรได้ครอบครองเวอร์จิ้นของเธอ เขาจะหวงจนเกินอาการหึง แล้วแสดงความรู้สึกนั้นออกมา ด้วยการเข้ามาหยุดการกระทำของพี่ชายอย่างแนบเนียน“หืม...คุณยม” เขาพยายามจะจูบเธอ เร่งร้อนจะซุกไซ้ซอกคอเธอเสียให้ได้ แต่เธอยับยั้งอย่างมีชั้นเชิง วางฝ่ามือนุ่มดันแผ่นอกหนาไว้ แสร้งทำจริตมารยาว่าเอียงอายขวยเขินเกินห้ามใจ หากแท้จริงแล้วกำลังชะม้ายชายตาแลไปที่ประตูห้องอย่างกัวลวุ่นหวั่นใจ“ไหน...ขอหอมให้ชื่นใจหน่อยซี” เขาสวมกอดกายสาว รุกเร้าเคล้าคลึงด้วยกายหนา ฝ่ามือร้ายป่ายขึ้นจับหมับก้นกลมกลึงแล้วบีบขยำอย่างมันส์มือ“อ่า...อือ..คุณยม”“หือ? ว่าไง ก้นแน่นจัง อย่างอื่นจะแน่นด้วยรึเปล่าน๊า” เขาไม่พูดเปล่า แต่พิสูจน์ด้วยการเลื่อนฝ่ามือมา
“อือ...” เขาจูบเธอจนหนำใจก่อนจะผละออก แล้วจ้องหน้าเธอเขม็ง หากต้องแปลกใจเพราะสีหน้าเฉยเมยของเธอฉายชัดมากกว่าอาการตกใจกลัวและโกรธเป็นไฟอย่างที่เขาอยากให้เป็น เธอไม่รู้สึกอะไรเลยหรือที่ถูกเขาจูบจนปากแทบฉีกขนาดนี้“คุณยมอยากได้ทิพย์มากหรือคะ” เธอถามเขา พลางปลดสายชุดนอนลงจากหัวไหล่ทั้งสองข้าง แล้วชุดผ้าพลิ้วสีขาวก็ล่วงหล่นลงไปกองกับพื้น เผยเรือนร่างอรชรขาวสวยผุดผ่องเป็นยองใยตั้งแต่หัวจรดเท้า ทรวงอกอิ่มเอิบขนาดเต็มไม้เต็มมือ โหนกอูมสวยที่มีไรขนปกคลุมเพียงนิด แก้มก้นกลมกลึงนวลเนียนไปทุกอณู“ทิพย์...” เขาเหวอไม่น้อยเหมือนกันที่เธอทำแบบนี้ ทั้งๆที่ยังด่าเขาไม่เสร็จ “คุณต้องการอะไรกันแน่...หรือว่ารสจูบของผมทำให้คุณระทวยจนห้ามใจไม่ไหว”เธอกลอกตามองบน เริ่มเห็นด้วยแล้วล่ะว่าคนเจ้าชู้มักจะหลงตัวเองจนกู่ไม่กลับ“เชิญคุณยมออกไปได้แล้วค่ะ”“ว่าไงนะ!”“ออกไปสิคะ”“แล้ว...” เขาชี้เรือนร่างเปลือยเปล่าของเธออย่างไม่เข้าใจ เธอถอดเสื้อผ้าออกเพื่อหวังยั่วยวนเขา เพื่อหวังเสพรสสวาทอันเร่าร้อนจากกายเขาไม่ใช่เหรอ แล้วทำไม...“ทิพย์จะนอน ทิพย์ง่วง” เธอแสร้งหาวเพื่อความสมจริง “นี่เป็นชุดนอนของทิพย์...ทิพย์นอนแบบ
“ฉันหวังจะหลอกฟันเธอ อยากมีของเล่นไว้คลายเหงาที่บ้าน ฉันมันสารเลวแบบนี้เสมอแหละ แต่เรื่องที่ฉันบอกว่าเธอเป็นพยาบาลคนแรกของคุณแม่ที่ฉันเข้าหา มันเป็นเรื่องจริงนะ”เขาพูดจบก็ตั้งท่าจะลุก แต่กลับโดนสวมกอดจากด้านหลังเสียก่อน จากกายอุ่นแสนนุ่มของหญิงสาวแสนสวย เต้านมอวบอิ่มขาวผุดผ่องบดเบียดแผ่นหลังของเขาจนแนบแน่น“อะ...” เขารู้สึกได้ถึงความอุ่นนุ่มของสองเต้าโต สองเต้าโตที่มียอดถันสีชมพูระเรื่อยั่วเย้า จนเขานั้นแทบอยากดูดอยากเลียไม่ไหวแล้ว“ทิพย์...อย่าทำอย่างนี้ เดี๋ยวฉันอดใจไม่อยู่”“ทิพย์จะเป็นของเล่นให้คุณค่ะ”เธอตัดสินใจแล้วว่าโอกาสที่จะได้รับใช้คุณชายบ้านนี้ไม่ได้เป็นของผู้หญิงสวยทุกคนในโลก แต่เป็นผู้หญิงที่ถูกกำหนดมาแล้วเท่านั้น“แต่ขออย่างเดียว คุณห้ามสอดใส่ในของสงวนของทิพย์ คุณจะทำได้มั้ยคะคุณยม” “ทำไม...ทำไมถึงสอดใส่ในของสงวนเธอไม่ได้”เพราะเธออยากเก็บพรหมจรรย์เอาไว้ให้กับคนที่เธออยากมอบให้น่ะสิ หากเมื่อไหร่ก็ตาม เธอได้มอบมันให้กับคนผู้นั้นไปแล้ว เธอก็หมดห่วงและอาจได้ใช้ชีวิตตามแรงปรารถนาอันสุกงอม“อยากเก็บเวอร์จิ้นไว้ให้คนที่ใช่น่ะค่ะ”“หืม...เธอยังเวอร์จิ้นเหรอ!” ดวงตาหนุ่มถึงกั
เมื่อเช้านี่เอง ที่คุณธารเทพเข้าพิธีวิวาห์กับเจ้าสาวลูกผู้ดีจากตระกูลใหญ่ โดยได้เธอช่วยขัดเนื้อถูตัวและสวมชุดเจ้าบ่าวให้จนหล่อเหลาไร้ที่ติ“ยังไงคุณก็คือเมียสุดที่รักของผมนะ คนเดียวเท่านั้น”เขาให้คำสัญญาต่อเธอ...“ไม่ต้องห่วงทิพย์หรอกน่า ทิพย์ชอบอยู่ในที่ของทิพย์แบบนี้...สนุกดีจะตาย”“งั้นก่อนออกไปที่โบสถ์...จัดชุดใหญ่หน่อยดีมั้ย”“ก็ได้ค่ะ แต่คราวนี้ ทิพย์ขอเป็นนายหญิงนะคะ”“โอว...พักหลังนี่ เป็นนายหญิงบ่อยไปแล้วนะ”“ก็ทิพย์ชอบหวดคุณนี่ เวลาคุณร้องลั่น เร้าใจสุดๆ”ทุกวันนี้....เธอรู้สึกมีความสุขดี ในฐานะเมียเก็บของคุณชายใหญ่ และคุณชายเล็กของบ้าน !!!ใช่แล้วล่ะ เธอเป็นเมียของทั้งคู่ ทั้งคุณปิงและคุณน่านนั่นล่ะ ส่วนคุณวังกับคุณยมนั้นเลิกเด็ดขาดไปตั้งแต่ก่อนเข้าห้องคุณปิง แม้ทั้งคู่จะเทียวไล้เทียวขื่ออยู่บ่อย แต่เธอก็ไม่ยอมใจอ่อน เพราะเกรงใจผัวทั้งสองคน‘หญิงสองผัว แต่ไม่มั่วนะคะ!’แรกทีเดียวคุณชายใหญ่ไม่ยินยอมให้เธอดูแลคุณชายเล็กด้วย เพราะอารมณ์หึงหวงห่วงก้าง แต่พอเธอยื่นคำขาดว่าจะไปจากบ้านหลังนี้ เขาก็ยินดีแบ่งเธอให้น้องชายอย่างมีระบบระเบียบ กลางวันเป็นของคุณน่าน ส่วนกลางคืนเป็นของเข
“อ่า...นายทาสขา...อูววว” เนื้อกายอ่อนนุ่มร้อนผ่าวไปหมดยามโดนลูบไล้ด้วยบางสิ่งที่แสนอ่อนนุ่ม เธอไม่แน่ใจนักว่าเป็นอะไรกันแน่ อาจเป็นขนนกหรือแส้หางม้า สุดแต่จะคาดเดาได้“อูย...อือ...นายทาส...ซี๊ดส์” หน้าอกทั้งสองข้างของเธอถูกปรนเปรอจนเธอเสียวสยิวตั้งแต่หัวจรดเท้า รู้สึกขนลุกขนชันจนกายสั่นสะท้านหวิว “โอ๊วววว....”เธอทั้งตื่นเต้นทั้งลุ้นจนแทบอยู่ไม่ติด ด้วยไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าเขาจะทำอะไรต่อ“เรียกฉันอีกซี”“นายทาส...อะ...อู๊วส์...ซี๊ดส์” เขายัดบางอย่างที่สั่นได้เข้ามาในรูสาวของเธอ แล้วปล่อยให้มันเล่นงานเธอไปตามใจชอบของมัน ซึ่งมันทำให้เธอเสียวรูสาวจนแทบคลั่ง “โอ๊ย...นายทาสขา...ข้า...ข้าเสียว”“ดีมาก ร้องให้สุดเสียงนะ”“โอ๊ย!” เธอร้องลั่นด้วยความเจ็บ กรีดร้องสุดเสียงอย่างที่เขาต้องการ พลางแอ่นอกดิ้นส่ายท่อนล่างระริก ยามโดนน้ำตาเทียนสาดลงมาตามเนื้อตัวไม่ขาดสาย “โอ๊ย! โอ๊ย! โอ๊ย! โอ๊ย! นายทาสขา...”“ร้องดัง ๆ ซี ร้องดัง ๆ” ใบหน้าคร้ามแสนหล่อจ้องมองทาสสาวของเขาด้วยสายตากระหายอยาก เรือนกายงดงามที่กำลังดิ้นส่ายตรงหน้าทำให้ความต้องการของเขาแทบทะลักทะลาย สัณชาติญาณดิบพลุ่งพล่านเดือดดาลไปในทุ
“ไม่ โดนครั้งเดียวก็เผ่นแนบกันทั้งนั้น เลขาฉันต้องเอาเงินตามอุดปากพวกนั้น ไม่งั้นฉันคงกลายเป็นไอ้โรคจิตลงหน้าหนึ่ง เสียชื่อวงศ์ตระกูลแย่ ช่วงหลังมานี้ ฉันก็เลยเพลาๆลง กระทั่งเจอเธอนี่ไง” เขาพูดจบก็จูบไซ้ซอกคอเธออย่างกระหาย มือไม้ป่ายปีนขึ้นจับทรวงอกแล้วบีบขยำอย่างรุนแรงเร่าร้อน ลมหายใจสะท้านดังลั่นไปทั้งห้อง“แล้วมีใครรู้เรื่องนี้อีกบ้างคะ นอกจากเลขาของคุณ”“ไม่มีแล้ว ก็มีแต่เธอนี่แหละ”“อืม...”“เรามาลองกันมั้ย”“แต่มันจะเจ็บมั้ยคะ”“ครั้งแรกฉันจะอ่อนหวานกับเธอแล้วกัน พอเธอเก่งขึ้นแล้ว เราก็ค่อยเพิ่มระดับความแรงขึ้น ดีมั้ย” ชายหนุ่มมองเธอออกตั้งแต่แรกเลยหรือ...มันคงเหมือนการมองเห็นตัวเองสินะ เพราะตัวเขาเองก็นิยมความรุนแรงเหมือนกันเธอยังไม่รู้จักตัวเองมากถึงขั้นบอกว่าได้เธอชอบมันในระดับไหน เพราะยังไม่เคยลองเลยสักครั้ง เธอก็เพียงทำกับตัวเองด้วยเทียนไขเท่านั้นความร้อนจากน้ำตาเทียนทำให้เธอรู้สึกมีความสุข ทุกครั้งที่มันหยดลงบนเนื้อกายของเธอ ทุกครั้งที่มันไหลตกกระทบบนเนินอกหรือโหนกอูม ความเจ็บปวดเป็นของหวานสำหรับเธอเสมอมา“คุณปิง...”เขาพลิกร่างเธอให้กลับมาเผชิญหน้ากับเขา ช้อนปลายคางละ
“คุณวังน่ะเหรอคะ” เธอแสร้งทำเป็นคิด “เธอใช้นิ้วเก่งค่ะ เธอทำให้ทิพย์เสร็จตั้งหลายรอบ”ธารเทพขยับกายออกห่างเธอไปสามสี่ก้าว สายตาของเขาบ่งบอกว่าขยะแขยงเธอชะมัด“หมายความว่าฉันต้องรับเศษเดนจากไอ้พวกนั้นใช่มั้ย”ใช่...นี่คือสิ่งที่เธออยากจะบอกเขา หลังจากนอนคิด นั่งคิด ยืนคิดและตัดสินใจอยู่นาน เธอก็ได้คำตอบสำหรับชีวิตที่สวยงามในแบบของเธอ ก่อนจะเดินขึ้นมาที่ชั้นสามแล้วเคาะประตูห้องของเขาตามคำสั่งของผู้เป็นนาย“ทิพย์ก็แค่อยากบอกให้คุณรู้ว่า...ทิพย์ไม่ได้มีค่าพอสำหรับในฐานะเมียของคุณ ไม่ว่าจะเมียเก็บ หรือเมียบ่าว อย่างดีทิพย์ก็คงเป็นได้แค่นางบำเรอ”หญิงสาวเปลี่ยนจากท่าทางยั่วยวนเป็นท่าทางปกติธรรมดา ซึ่งอย่างไรเสียก็ยังไม่ปกติอยู่ดี เพราะชุดที่ล่อแหลมไร้กำลังความสามารถจะปกป้องของสงวนเธอได้ มันนำสายตาเขาไปทุกวินาทีเลยล่ะ “อีกอย่าง คุณเป็นถึงผู้ปกครองบ้านนี้ ทิพย์ไม่อยากให้คุณโดนใครหยามหยันหรือหัวเราะเยาะเพราะเรื่องนี้ อย่างน้อยก็น้องๆของคุณ”เขานิ่งฟัง อย่างใช้ความคิด “แล้วไงต่อ”“ทิพย์จะขอให้คุณชายใหญ่ปฏิเสธรับทิพย์เป็นเมีย ด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่เถอะค่ะ ถ้าคุณชายใหญ่ปฏิเสธเสียเอง คุณหญิงจะไ
ทิพย์อัปสรยืนอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว ด้วยชุดนอนฉลุลายลูกไม้แบบซีทรู ที่ปิดคลุมกายสวยตั้งแต่หน้าอกจนถึงตาตุ่ม หากแต่มองเห็นสรีระภายในและของสงวนทั้งช่วงบนและช่วงล่างได้ชัดเต็มสองตา“คุณหญิงให้ทิพย์มาดูแลคุณชายใหญ่ค่ะ”เขานิ่งอึ้งกับความงามตรงหน้าไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักรับความ พร้อมหลีกทางให้สาวเจ้าเข้ามาด้านใน สาวเนื้อหอมละมุนใจเดินผ่านหน้าเขาไปอย่างเนิบช้า ย่ำเหยียบบนพื้นกระเบื้องราคาแพงเย็นเฉียบอย่างสำรวจ “เธอนี่เชื่องเหลือเกินนะทิพย์อัปสร คุณแม่ให้ทำอะไรก็ทำหมดเลยเหรอ”เขาแสร้งว่ากล่าวดูถูก เพื่อให้เธอเจ็บใจเล่น หรือเพื่อเรียกร้องความสนใจก็ไม่รู้ อย่าคิดว่าเธอมองไม่ออกนะ ว่าเขาคิดอะไรอยู่ บางสิ่งในกายเขามันฟ้อง กำลังขู่ฝ่าเป็นงูจงอางเลยล่ะเธอไม่จำเป็นต้องก้มมองต่ำให้เสียเวลา เพราะดูเหมือนเขาจะแข็งโป๊กเป็นท่อนไม้ก่อนเธอจะมาถึงเสียอีก! “คุณชายใหญ่ก็เหมือนกัน คุณท่านให้ทำอะไร คุณชายใหญ่ก็ไม่เคยขัดเลยสักครั้ง”เธอตั้งใจพูดจี้ใจดำเขา“งั้นเราก็เหมือนกันสิ”“ไม่เหมือนหรอกค่ะ ไม่เหมือนสักนิดเดียว”“ไม่เหมือนตรงไหน”เขาเดินตามหลังเธอมาจนถึงปลายเตียงนอนขนาดคิงไซส์กลางห้อง เธอหยุดเดิน เขาจึงหยุ
“อะ...ทิพย์” พอเขาเห็นเธอเดินมาถึง เขาก็ส่งสัญญานบอกให้เธอเดินตามเขาไปที่ระเบียงด้านหลังของตึก ซึ่งค่อนข้างลับตาคน“ฟังผมนะทิพย์ ฟังให้ดี ผมจะไม่บอกคุณหรอกนะทิพย์ ว่าคุณควรทำหรือไม่ควรทำอะไร แต่ผมอยากให้คุณเลือกในสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเอง”เธอยิ้มให้เขาอย่างเคารพรัก คว้ามืออบอุ่นมาจับแน่น ส่งความรู้สึกขอบคุณถึงเขาคนนี้ “คุณวังน่ารักเหลือเกินค่ะ หากเป็นไปได้ ทิพย์อยากอยู่กับคุณวังที่สุด อยากดูแลคุณวังในฐานะอะไรก็ได้ แต่คุณวังคงไม่อยากทรยศคนที่คุณวังรัก”“ไม่หรอก เพราะถึงยังไงผมก็ต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่คุณแม่เลือกไว้อยู่ดี” เขาว่าพลางมองเธอตาหวานซึ้ง “แต่ผมก็อยากให้คุณได้แต่งงานกับผู้ชายสักคนที่พร้อมจะรักและดูแลคุณนะ ไม่ใช่ต้องมาเป็นเมียเก็บเขาแบบนี้ คุณน่ารักมากพอจะมีใครสักคนดูแลในฐานะเมียแต่ง ทิพย์! คิดให้ดีคิดให้หนัก อย่าไปทำตามใจคุณแม่มากนัก คุณแม่แค่อยากให้ทิพย์อยู่กับท่านที่นี่ ไม่มีวันจากไปไหนอีกแล้ว ท่านก็เลยรั้งทิพย์ไว้ด้วยวิธีนี้”“คุณวังขา...ไม่ใช่ว่าทิพย์ไม่รู้นะคะ ทิพย์รู้ดีว่าคุณหญิงท่านคิดอะไรอยู่ แต่ที่ทิพย์ไม่ขัด ก็เพราะว่าทิพย์เองก็อยากอยู่บ้านหลังนี้ ทิพย์อยากอยู
แต่ดูเหมือนธารสุรีย์จะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องสมุดไปแล้ว แถมยังแสดงท่าทีรังเกียจเธอจนออกนอกหน้า ดังนั้น ไม่มีเหตุผลใดที่เธอต้องห่วงหาอาทรเขาอีก เธอควรจะตัดใจจากเขาเสียที แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ในฐานะเมียบ่าวของคุณชายใหญ่แห่งบ้านพิริยะวัฒน์“ใช่แล้วค่ะ ในที่สุด ความฝันของทิพย์ก็เป็นจริง ทิพย์สัญญาค่ะว่าจะทำหน้าที่เมียบ่าวของคุณธารเทพไม่ให้ขาดตกบกพร่อง จะทำให้คุณธารเทพอยู่ติดบ้านจนแทบไม่อยากออกไปไหนเลย!”“เธอทำได้อยู่แล้ว อย่าว่าแต่พี่ชายใหญ่เลย พี่วัง พี่ยม! สองคนนั้นจะเป็นบ้าเพราะเธออยู่แล้ว!!”“เหลือแค่คุณคนเดียวที่ไม่...”ธารสุรีย์ถอนหายใจอย่างหนักหน่วง “ใช่!”เธอรู้สึกเสียใจ แต่ไม่เสียดายอีกแล้ว...“โอเคค่ะ งั้นลานะคะ” เธอหันหลัง...“เดี๋ยว!”ในที่สุด เขาก็รั้งเธอไว้“ไอ้พี่ยมใช่มั้ย ที่ได้เวอร์จิ้นเธอไป”เธอไม่อยากจะเชื่อ เขายังห่วงเรื่องนี้อยู่เหรอ“เปล่าค่ะ”“งั้นพี่วัง”“เปล่า ยังไม่มีใครได้ไปทั้งนั้นล่ะค่ะ”“ว่าไงนะ เป็นไปไม่ได้”“ทำไมจะเป็นไปไม่ได้คะ ในเมื่อกับคุณก็ยังไม่ได้เลย ฉันเคยคิดจะเก็บไว้ให้คุณนะ แต่ดูเหมือนคุณจะไม่สนใจเลย เพราะงั้น ฉันจะยกมันให้กับคนที่คู่ควร ฉันจ
คุณหญิงบัวระวงค์ไม่ใช่คนโง่เขลา ทำไมจึงดูไม่ออกว่าเหล่าลูกชายคิดอย่างไรกับพยาบาลส่วนตัวของเธอ แต่การที่เธอหมายยกหญิงสาวให้ลูกชายคนโต นั่นเป็นเพราะเขาเป็นผู้ปกครองบ้านนี้คนต่อไป“เอ่อ...คุณธารเทพเธอรู้เรื่องที่คุณหญิงคิดอุตริรึยังคะ”“นี่หล่อน! ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นหล่อนนะ”“ขอโทษค่ะ”“ฉันเกริ่นไปแล้วเมื่อเย็นวาน”“หา? แล้วคุณธารเทพเธอว่าไงคะ”“ยังไม่พูดอะไร แต่ฉันมองออกว่าน่าจะตกลง เธอเตรียมตัวไว้แล้วกัน เมื่อไหร่ที่ลูกชายฉันเรียกตัวไป เธอจะได้พร้อมรับใช้เขา”นี่เธอฝันไปรึเปล่าเนี่ย...เธอต้องฝันไปแน่ๆเลย...ตื่นได้แล้วทิพย์อัปปสร...ตื่นเดี๋ยวนี้ !!!ที่ห้องรับประทานอาหารสุดหรูหราบนชั้นสองของคฤหาสน์...วันนี้ สี่พี่น้องนั่งรับประทานอาหารเย็นร่วมกันเป็นครั้งแรกในรอบเดือน ด้วยบรรยากาศอึมครึมเล็กๆ อย่างรู้สึกได้ทุกคนกินอาหาร คุยเรื่องงาน เล่าเรื่องสัพเพเหระทั่วไป แต่เลี่ยงที่จะพูดเรื่องผู้หญิง โดยเฉพาะเรื่องพยาบาลส่วนตัวของมารดา‘ทิพย์อัปสร’ หญิงสาวที่มารดาไว้วางใจให้เป็นคนดูแลพี่ชายใหญ่ของบ้านในฐานะเมียบ่าว ซึ่งนำความไม่พอใจมายังชายหนุ่มอีกสามอย่างทั่วถึงกัน แต่ทั้งสามเก็บงำซ่อนความไม่พอ
“ต่อไปถ้าแต่งงานกันไปหมด ก็คงลืมฉันกันหมดสิ้น คงไม่มาให้เห็นหน้าหรอก คงเหลือแต่เจ้าน่านกระมัง เพราะตัวมันก็คงจะไปไหนได้ไม่ไกลนัก แต่ได้ข่าวจากพ่อปิงว่าผู้หญิงกลับมาง้อขอคืนดี หากผู้หญิงคนนั้นมาจากสกุลดีสักหน่อย ฉันก็อยากให้ตบแต่งกันไปซะ เจ้าน่านจะได้มีคนดูแล”ความคิดของคุณหญิงทำให้เธอชะงัก...“แล้วถ้าเธอไม่ได้มาจากสกุลดีล่ะคะ”“หากไม่ใช่สกุลดี แต่เป็นพวกพ่อค้านักธุรกิจ มีความมั่นคงทางการเงิน ฉันก็อาจจะอนุโลมให้ เพราะอย่างไรเสีย เจ้าน่านก็ไม่ได้ครบองค์สมประกอบเหมือนพี่ ๆ สามคน”ได้ยินความคิดอ่านของคุณหญิงแล้วก็ทำให้เธอยิ่งเห็นความเป็นไปได้ยากระหว่างเธอกับเหล่าลูกชายของท่าน ไม่ว่าจะเป็นคนไหน เธอก็ไม่มีสิทธิ์ทั้งนั้น แม้แต่คุณน่านที่พิการไร้ขาข้างซ้าย“คุณหญิงเจ้าขาคงมีสะใภ้ไว้ในใจแล้วสินะคะ สำหรับคุณๆทั้งสาม”“ใช่...พ่อปิงนั้นมีคู่หมายที่สมราคาแล้ว อีกไม่นาน ฉันจะจัดการเรื่องตบแต่งให้เสร็จสิ้นเรียบร้อย ส่วนเจ้าวังกับเจ้ายม ฉันเล็งลูกสาวของเพื่อนผู้ดีของฉันไว้ สองสาวเป็นพี่น้องคลานตามกันมา สวยงามและสมกุลสตรีทั้งคู่ การศึกษาก็ดีเยี่ยม จบจากเมืองนอกเมืองนา”แต่คุณธารวรามีคนรักอยู่แล้วนี่นา