"โอ๊ย เอาออกไปนะ""เอาออกได้ยังไงเพิ่งจะดันเข้าเอง""คุณทำอะไรไม่ดูสถานที่เลย""เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง ซี๊ดด ชอบท่านี้จัง""อื้อ คุณสิงขร มันอึดอัดจะบ้าหรือไงมาชอบอะไรในรถสถานที่ก็แคบ""ถ้างั้นออกไปชมวิวตรงกระโปรงรถไหม""คนบ้า! อือ""ซี๊ดด แน่นดีจังเลยไอริน" มือหนาจับขาเรียวแยกออกจากกันคนละทิศละทางก่อนที่จะดันความแข็งแกร่งให้เข้าไปลึกๆ"อ่ะอ่ะคุณอื้อ""ซี๊ดดชอบจังเลย""แต่ฉันอึดอัด""ถ้างั้นคุณก็มาขึ้นเอง" ชายหนุ่มไม่พูดเปล่าจับร่างของเธอพลิกขึ้นมาด้านบน แต่ก็ไม่ได้ทำง่ายๆ เพราะเธอไม่ให้ความร่วมมือแถมสถานที่ก็แคบด้วย"คุณ!" หลังจากที่จับเธอพลิกขึ้นมาแล้วไอรินก็จะถอดมันออก แต่สิงขรจับสะโพกเธอกดลง "โอ๊ยเจ็บ""ก็อย่าดิ้นสิ" จังหวะนั้นเขาเด้งสะโพกขึ้นมากระแทกโดยมีเธอนั่งทับอยู่ด้านบน "ซี๊ดดดไอริน"ไอรินเริ่มจะมีอารมณ์ร่วม จากที่พยายามจะถอดมันออกเธอก็นั่งขย่มมันซะเลย"อ่าาาชอบจังเลย..ซี๊ดดด ใจเย็นก่อนครับ" เธอเล่นขย่มซะเมามันจนเขาแทบจะทนไม่ไหว"มองอะไร รีบๆ เดินไปสิ!" ธามม์และมนตรีต้องออกมายืนระวังคนให้ แถวนี้ถึงแม้คนจะไม่พลุกพล่านแต่ก็ยังมีคนสัญจรไปมาอยู่บ้าง พอเห็นรถที่จอดอยู่เหมือนมีใครขย่
"คุณจะไปทำไม กลางคืนผมว่านอนพักผ่อนดีกว่าไหม"ไอรินที่กำลังจะเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะเธอเพิ่งเลือกชุดได้หันมองไปดูเขา"เหมือนคุณไม่อยากให้ฉันไปด้วย""ไปสิ แต่ผมกลัวคุณง่วงนอน" วันนี้เขามีนัดคุยงานล็อตใหม่กับสมิงดำเลยไม่อยากให้เธอไปด้วย"ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วง ถ้าฉันง่วงฉันก็จะนอนในห้องทำงานของคุณ""ห้ะ?" คิดว่าเธอจะยอมฟังแต่ที่ไหนได้ทีแรกเธอจะใส่ชุดปกติแล้วล่ะ แต่พอเขามีท่าทีไม่อยากให้ไปด้วยไอรินเลยไปเปลี่ยนชุดใหม่"ชุดเมื่อกี้ก็สวยแล้ว""แต่ชุดนี้สวยกว่า""มันโป๊""ทำไมคะหุ่นฉันไม่ดีเหรอ""ผมไม่อยากให้ใครมองคุณไง""ฉันชอบ..อยากให้คุณหึง""ไอริน?" อะไรที่ผู้หญิงไม่ควรพูดเธอกลับพูด จะเอายังไงกับผู้หญิงคนนี้ดีเนี่ยเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จไอรินก็รีบเดินตามเขาออกมากลัวว่าเขาจะไม่รอ แต่พอออกมาสิงขรก็นั่งรออยู่บนรถ ..ไม่รอเดี๋ยวก็หาว่าไม่อยากให้ไปด้วยไอรินชะงักเล็กน้อยคิดว่าเขาจะขับรถไปเอง แต่ดันให้ลูกน้องขับแถมธามม์ยังนั่งด้านหน้าอีกคน เพราะเธอยังอายเรื่องบนรถเมื่อคืนนี้ แต่จะถอยไม่ได้เพราะวันนี้เธอมีเรื่องต้องจัดการไอรินหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปนั่งข้างๆ เขาแต่พอเธอขึ้นมานั่ง คนที่อ
"เธอไปนั่งกับเสี่ยสมิงนะ" สาวเอนเตอร์เทนรุ่นพี่ที่เดินมาด้วยกันสั่งด้วยเสียงกระซิบ ให้ไอรินไปนั่งกับแขกส่วนตัวเองจะไปนั่งกับเสี่ยสิงขรในห้องนี้ไฟสลัวเลยเห็นอะไรไม่ค่อยชัด แต่เธอก็เห็นเขาแล้ว ส่วนเขาอาจจะยังไม่รู้ว่าหนึ่งในผู้หญิงที่เดินเข้ามามีเธออยู่ด้วยหลังจากที่ไอรินนั่งลงข้างๆ แขกถึงได้มองดูผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างกายเขา ผู้หญิงคนนั้นคือดาว แต่เขาก็ไม่ได้ทำรุ่มร่ามแค่นั่งอยู่ใกล้ชิดกัน"ชื่ออะไรครับ" สมิงดำถามสองสาวที่นั่งลงข้างๆ แต่ใบหน้าเขาหันมาทางผู้หญิงที่ดูจะหุ่นแซ่บใบหน้าสวยหวานมากกว่า"ชื่อไอรินค่ะ""อึก" สิงขรที่ยกเหล้าขึ้นดื่มได้ยินเสียงเด็กในร้านแนะนำชื่อเกือบทำให้สำลักเหล้าแก้วนั้น"ไอรินชื่อเพราะจังเลยนะครับ" ริมฝีปากของคนที่เอ่ยชมเชยชื่อขยับเข้ามาใกล้ แทบจะแนบกับแก้มนวลๆ ของอีกฝ่าย"โอ๊ย" จังหวะที่สมิงดำกำลังจะแนบจมูกลงเพื่อสูดดมความหอมจากสาวสวยที่นั่งอยู่ข้างๆ ร่างของสาวคนนั้นก็ถูกกระชากให้ลุกขึ้น"มาทำไมในห้องนี้!" เสียงเข้มตำหนิต่อหน้าคนที่อยู่ในห้องนั้น"ทำไมฉันจะเข้ามาไม่ได้คะ""สิงขรค่ะไม่เอาสิคะ" ดาวเดินมาคล้องแขนของสิงขรจะพาไปนั่งที่เดิมดวงตาไอรินมองต่ำลงไปด
จังหวะนั้นสิงขรปรายตามองไปเห็นสมิงดำที่มองร่างกายของไอรินแบบพิจารณา เขาก็เลยมองดูบ้าง พอเห็นว่าเธอใส่ชุดโป๊เลยรีบถอดเสื้อสูทที่เมื่อสักครู่ถูกน้ำสาดมาคุมร่างให้กับเธอก่อน"ทำไมต้องเปลี่ยนชุดนี้" มองก็รู้แล้วว่าชุดนี้เป็นชุดของเด็กเอนเตอร์เทนในร้าน"ชุดทำงานไงคะ""อย่าทำแบบนี้อีก" มือหนาทั้งสองข้างแนบลงกับแก้มของเธอก่อนจะบีบเข้าหากันด้วยความมันเขี้ยว"อ่ะแฮ่ม" ทั้งสองทำเหมือนว่าในห้องนี้ไม่มีใครอยู่เลย แต่นับดูแล้วเกือบสิบชีวิตได้ "มีอะไรก็เข้าไปเคลียร์กันในห้องดีกว่าไหม" สมิงดำรู้แล้ว ต้องเป็นผู้หญิงคนนี้แน่ที่โทรมาหาเรื่องผ้าอนามัยและเรื่องยาคุม คงไม่ใช่ผู้หญิงคนอื่นหรอกที่ทำให้สิงขรสติหลุดได้"คุณยี่หวาคะเกิดอะไรขึ้นคะ" ฟ้างามที่เพิ่งออกมาเช็คพนักงานมองไปเห็นว่าห้องนี้เหมือนเกิดเรื่อง เลยเข้ามาถามยี่หวาที่เดินมาทางนี้"มีเรื่องกันนิดหน่อยค่ะ" ยี่หวาไม่ได้บอกว่าเรื่องอะไรเธอก็เดินไปเลย ทิ้งให้ฟ้างามสงสัย และมันก็เป็นหน้าที่ของฟ้างามที่ต้องเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นเผื่อว่าพนักงานมีเรื่องกับแขก"?" ฟ้างามโผล่หน้าเข้ามาก็เห็นพนักงานคนใหม่ใส่เสื้อสูทของเสี่ยเจ้าของที่นี่อยู่ "เกิดอะไรขึ้นค
หลังจากที่ไอรินกลับมาถึงบ้าน ก็ไม่เห็นสิงขรตามมาแบบที่พูดเลย รออยู่เป็นชั่วโมงๆ ก็ยังไม่มาจนถึงเช้าวันต่อมาไอรินตื่นขึ้นมาก็ยังไม่เห็นเขากลับมาเลย หรือว่าเขาจะกลับมาแล้วแต่นอนห้องอื่นอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเธอเลยออกมาดูข้างนอก"เมื่อคืนเจ้านายคุณไม่ได้กลับเหรอ" หลังจากที่มองดูจนทั่วแล้วว่าเขาคงไม่ได้กลับมาเธอเลยถามคนของเขาดู"เจ้านายติดธุระครับ""คนขี้จุ๊ ไหนบอกจะตามเรากลับมาไง เป็นเจ้าของกิจการต้องนั่งดูขนาดนั้นเลยเหรอ""อะไรนะครับ" คนที่เฝ้าอยู่ด้านหน้าเห็นเธอพึมพำ"แล้ววันนี้เขาจะกลับมาไหม""ไม่แน่ใจครับ""อะไรของพวกคุณเนี่ย เจ้านายจะมาหรือไม่มาก็ไม่รู้อะไรเลยเหรอ" ไอรินรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาจนตะคอกลูกน้องของเขา แต่พอนึกได้ว่าตัวเองไม่สมควรทำแบบนี้เลยขอโทษก่อนจะกลับเข้าห้องเราเป็นบ้าอะไรเนี่ย ทำไมรู้สึกหงุดหงิดจังเลย ถ้าเขาอยู่ตรงนี้มีหวังเธอต้องใส่อารมณ์กับเขาแน่ทางด้านสิงขรตอนนี้กำลังหลอกล่อพวกนั้น ตามดีนักเขาเลยปั่นหัวเล่นจนไม่ได้กลับบ้านเพราะคนของพ่อเลี้ยงภูตะวันตามจับตามองอยู่จนถึงช่วงเย็นของวันนั้น สิงขรก็กลับมาดูงานที่คลับ"เสี่ยขาดาวขอโทษ ดาวไม่ได้ตั้งใจ ดาวผิดเองที่ไ
หลังจากที่พวกนั้นจากไปแล้วสิงขรก็ได้หันกลับมามองดาวด้วยสายตาที่ใครเห็นก็รู้สึกหวาดกลัว"ดะ..ดะ.. ดาวเปล่าให้ข้อมูลนะคะ พวกมันแค่อยากจะเอาคืนให้กับผู้หญิงของมัน"แต่สิงขรไม่ได้ฟังที่ดาวพูดหรอก สายตาเขาเหลือบมองไปที่ลูกน้องคนสนิท ก่อนที่ธามม์จะหันไปสั่งลูกน้องอีกที"ไม่นะคะเสี่ย" ดาวคิดว่าตัวเองคงไม่รอดแน่จึงมองหาคนช่วย แต่ใครจะยอมเสี่ยงชีวิตเข้ามาช่วยล่ะหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ ก็รู้อยู่ว่าพวกเขาเป็นมาเฟียที่มีอิทธิพลมาก"หยุดนะ" ยี่หวาที่อยู่ในเหตุการณ์กลัวว่าดาวจะมีอันตรายถึงชีวิต เพราะเธอคลุกคลีอยู่กับวงการนี้"มันไม่ใช่เรื่องของคุณถอยไป" ธามม์ที่ยืนอยู่ด้านหลังของลูกน้องสองคนที่หิ้วปีกของดาวอยู่สั่งให้ยี่หวาถอยออกไป"คุณยี่หวาคะช่วยดาวด้วย" ดาวพยายามเอามือมาพนมไหว้เพื่อขอร้องให้ยี่หวาช่วย "เรื่องที่ดาวเคยทำไม่ดีกับคุณยี่หวาดาวขอโทษ ถ้าครั้งนี้คุณยี่หวาช่วยดาวจะไม่ลืมพระคุณเลยค่ะ""พวกคุณเป็นผู้ชายทำไมต้องทำกับผู้หญิงรุนแรงด้วย" เรื่องที่มีปากเสียงกันนั่นมันก็เรื่องหนึ่ง ถ้าเธอปล่อยไป ทั้งๆ ที่รู้ว่า พวกเขาอาจจะพาดาวไปเก็บ เธอคงจะปล่อยให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นไม่ได้ "นี่คุณธามม์!" ดูเหมื
ไอรินเข้ามาจอดรถในบ้าน ระหว่างเดินเข้าไปเธอก็อดมองไปดูบ้านหลังนั้นอีกครั้งไม่ได้ หรือว่าจะใช้แบบโซล่าเซลล์ ค่ำมาไฟก็จะเปิดเอง..แต่เมื่อคืนนี้ไม่เห็นเปิดเลย"เป็นไงบ้างล่ะลูก พอมีลู่ทางหรือยัง" อิทธิไม่อยากให้ลูกสาวเผชิญหน้ากับแม่กลัวว่าจะมีเรื่องกัน เลยนั่งรอจนกว่าลูกสาวกลับมา"ยังเลยค่ะพ่อ""จะไปทำอะไรได้ ฉันบอกให้เรียนหมอแต่ทีแรกแล้ว คงไม่ต้องมา..""คุณ!" สามีหันไปตะคอกภรรยาเพื่อให้หยุดพูด"เห็นไหมตาหมองานไม่ขาดมือเลย""ขอตัวนะคะพ่อ" ถ้าเธอพูดอะไรออกไปมีหวังได้ทะเลาะกันกับแม่แน่"หึ.. ก็โอ๋กันแบบนี้ไงถึงได้เสียคน หนีตามผู้ชายไปไม่รู้มีลูกติดท้องมาหรือเปล่า"เพี๊ยะ!"โอ๊ย?""พ่อ" ไอรินที่กำลังจะก้าวขึ้นชั้นบนได้ยินเสียงพอหันกลับมาก็เห็นว่าพ่อตบหน้าแม่ "แม่" เธอไม่อยากให้พวกท่านทะเลาะกันเพราะเธอเลย"พอใจแกหรือยัง" คนเป็นแม่เหลือกตามองมาดูลูกสาว"พ่ออย่าทำแบบนี้อีกนะคะ" ไม่ว่าแม่จะพูดอะไรให้แต่เธอก็ไม่อยากให้พ่อทำร้ายร่างกายแม่"หึ! ไม่ต้องมาทำเป็นห่วงเป็นใยฉัน แกคงสะใจมากล่ะสิที่เห็นพ่อของแกตบหน้าฉันแบบนี้""แม่.." หญิงสาวมองตามแม่ที่วิ่งขึ้นบ้านไป กลัวว่าท่านจะสะดุดตกลงมา เธอจึงรีบเด
"คุณเป็นอะไรไปหาหมอไหม" สิงขรตามเข้ามาเปิดไฟให้ เพราะตอนที่ไอรินวิ่งเข้ามาอาเจียนเธอไม่มีเวลาแม้จะเปิดไฟห้องน้ำเลย แต่เธอก็รู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน เพราะโตมากับบ้านหลังนี้"ก็คุณตัวเหม็น""ผมแค่โกหกว่ายังไม่อาบน้ำ คุณก็ดมดูสิ""อึก.." ยังไม่ทันได้ดมเลยแค่หันมาเธอก็จะอาเจียนอีกแล้ว"คุณไม่สบายแน่เลย เดี๋ยวผมจะพาไปหาหมอ""ฉันไม่เป็นอะไรหรอกแค่ช่วงนี้เครียดไปหน่อย""เครียดงั้นเหรอ" คงเป็นแบบที่เธอว่า ใครเจอแบบเธอก็คงเครียดกันทั้งนั้น เขาต้องรีบจบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด ปล่อยไว้เดี๋ยวสุขภาพจิตของเธอก็จะไม่ดีตามไปด้วยสิงขรแค่ขยับตัวนั่งลงบนเตียงข้างๆ ไอรินก็มีอาการคล้ายแบบเดิม เขาจำเป็นต้องนอนลงพื้นข้างเตียง โดยมีแค่หมอนใบเดียวไว้หนุน"พื้นมันหนาว คุณเอาผ้าห่มลงไปด้วยสิ""ไม่หรอกห่มเถอะ" อะไรเนี่ยคิดว่าจะแอบมานอนกอดเมียให้ชื่นใจหน่อย แต่ต้องมานอนข้างเตียงเนี่ยนะ ถ้าลูกน้องรู้เสียหน้าแย่เลยมึงไอ้สิงขรเช้าวันต่อมา..สิงขรตื่นขึ้นมาก็พบว่าผ้าห่มคลุมร่างตัวเองอยู่ เขาเลยรีบดันตัวลุกขึ้น "ไอริน?" แต่ยังไม่ทันได้มองไปบนเตียงก็เจอเธอที่นอนอยู่ข้างๆ ก่อน"คุณตื่นแล้วเหรอ""ทำไมมานอนตรงนี้""ฉันกลัวคุ
พิมพ์ไม่รู้ว่าจะหันไปทางไหนได้แล้ว ร้านก๋วยเตี๋ยวก็เป็นร้านที่เช่ามา เธอต้องรับผิดชอบสองต่อทั้งร้านก๋วยเตี๋ยวและก็บ้านหลังนั้น"เราค่อยๆ แก้ปัญหากันไปทีละจุด คุณพิมพ์อย่าเครียดมากนะคะ" ถ้ายี่หวายังใช้เงินฟุ่มเฟือยได้อยู่เหมือนเดิมเธอคงเอาเงินส่วนนั้นมาช่วยพิมพ์แล้ว แต่ตอนนี้ชีวิตเธอยังจะเอาไม่รอดพิมพ์มองดูซากของร้าน เธอแทบไม่มีแรงจะยืน คิดอะไรก็ไม่ออก"คุณพิมพ์ไปค้างที่เพนท์เฮ้าส์กับยี่หวานะคะ""ไม่หรอกค่ะ"ยี่หวาหันมองไปดูธามม์ขอความช่วยเหลือให้เขาพูดอะไรบ้าง ที่ธามม์เอาแต่เงียบถ้าเขาออกความคิดเห็นกลัวว่ายี่หวาจะคิดเล็กคิดน้อย เหมือนตอนที่คิดว่าพิมพ์เป็นผู้หญิงที่เขาเคยสนใจ"ไปพักที่เพนท์เฮ้าส์กับคุณยี่หวาก่อนนะ""พิมพ์ไม่อยากไปรบกวนคุณทั้งสองค่ะ""ไม่ได้รบกวนเลยค่ะ ถ้ามีลู่ทางแล้วคุณพิมพ์ค่อยแยกตัวออกมาก็ได้""คืนนี้พิมพ์จะกลับไปที่โรงพยาบาลค่ะ""ลืมเลยว่าแฟนคุณพิมพ์ยังอยู่โรงพยาบาล""อย่าลืมนะว่าเธอต้องรับผิดชอบเรื่องบ้านของฉัน" ป้าคนนั้นยังหันมาพูดตะคอกใส่พิมพ์ "ประเภทที่สร้างความเสียหายให้คนอื่นแล้วบอกให้ตำรวจจับตัวเองติดคุกเพื่อทดแทนค่าเสียหายกูไม่เอานะ" คนส่วนมากถ้าไม่มีเงิน
เพจของทางจังหวัดที่ธามม์กดติดตามไว้ตอนนี้ออกข่าวเรื่องไฟไหม้ร้านก๋วยเตี๋ยว ที่มีชื่อร้านว่าก๋วยเตี๋ยวอยุธยา และตอนที่เกิดเหตุเจ้าของร้านก็ไม่อยู่ร้านและก็ไม่มีใครติดต่อได้ ทางเพจเลยแจ้งข่าวกับคนที่รู้จักเจ้าของร้านนี้ให้ติดต่อกลับมาที่ร้านด่วนธามม์รีบบึ่งรถมาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวอยุธยา ก็เป็นแบบที่คิดไว้จริง ร้านนี้มีทั้งห้องพักของพิมพ์อยู่ในร้านด้วย เพราะตอนต่อเติมเธอทำเป็นห้องพักของตัวเองด้วยเลยจะได้สะดวกในการค้าขาย"ทำไงดีคะเรารีบแจ้งคุณพิมพ์ดีไหมคะ""เดี๋ยวผมขอลงไปคุยกับเจ้าหน้าที่ก่อนคุณรออยู่บนรถนะ""ฉันไปด้วยค่ะ""ไม่ต้องมันอันตราย" ถึงแม้ตอนนี้ไฟจะถูกดับหมดแล้ว แต่เจ้าหน้าที่ก็ยังคงอยู่ในพื้นที่เพราะเหตุเพิ่งเกิดเมื่อไม่นานมานี้เอง"สวัสดีครับ ผมเป็นญาติเจ้าของร้านครับ""คุณพอติดต่อเจ้าของร้านได้ไหมครับ""ติดต่อได้ครับ แต่ผมอยากรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง""เราคาดว่าไฟฟ้าลัดวงจรครับ""ไฟฟ้าลัดวงจรเหรอครับ?""ตอนนี้บ้านหลังข้างๆ ก็ได้รับความเสียหายร่วมด้วย ทางเจ้าของบ้านอยากจะคุยกับต้นเพลิงครับ""คุยกับผมมาได้เลยครับ" ธามม์อดคิดไม่ได้ว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะตัวเอง ถ้าไม่เพรา
"คุณหมอบอกว่าเป็นยังไงบ้าง" นรสิงห์เข้ามาก็ถามอาการของน้องสาว"คุณหมอบอกว่าห้ามฉันขยับตัว""ห้ามขยับตัวเลยเหรอ?""ก็ขยับได้บ้างค่ะ แต่ห้ามกระทบกระเทือน""ตอนนี้เจ้านายมึงอยู่ไหน" นรสิงห์หายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ถามหาผู้เป็นเจ้านายของธามม์"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนายครับ""กูถามว่าเจ้านายมึงอยู่ไหน" เขาเน้นหนักประโยคเดิม"พี่จะถามหาพี่สิงขรทำไมคะ""มันรู้เรื่องนี้ไหม""รู้หรือไม่รู้มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขา พี่อย่าก่อเรื่องได้ไหม""เราหาว่าพี่เป็นคนก่อเรื่องงั้นเหรอ""โอ๊ย" ตอนที่นรสิงห์ขึ้นเสียงใส่ยี่หวาก็ขยับมือมากุมท้องเหมือนว่าเจ็บปวดมากจนคนเป็นพี่หายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง "พี่จะพาเราไปรักษาตัวที่กรุงเทพฯ""พี่ไม่ได้ยินหรือไงฉันบอกว่าคุณหมอห้ามฉันขยับตัว""พี่จะให้คุณหมอมาย้ายตัวเราเอง""ฉันไม่ไป""ดูสภาพเราสิ รู้ว่าตัวเองท้องยังไปทำงานอยู่อีก""มันไม่ได้เกี่ยวกับที่ฉันทำงานเลย มันเกี่ยวกับพี่นั่นแหละ""พี่ปล่อยให้เราอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอกนะ ถ้าจะให้มันไปด้วยพี่ก็ไม่ว่า" คนที่นรสิงห์เอ่ยถึงก็คือธามม์ แต่สายตาผู้เป็นพี่ไม่ได้มองไปดูทางนั้นเลย"ฉันไม่อยากกลับไป ฉันอยากใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ฉันสัญญาว
"ถ้าพี่ไม่ปล่อยให้ฉันลง ฉันจะฆ่าตัวตาย" พูดจบยี่หวาก็มองไปรอบๆ ข้างว่ามีอาวุธหรือสิ่งของไหนที่ทำให้เธอปลิดชีวิตตัวเองได้ไหม"ยี่หวา!""ฉันบอกพี่ก็ได้ ฉันไม่ได้รักพี่สิงขร คนที่ฉันรักก็คือคุณธามม์""พี่ไม่เชื่อ""พี่จะเชื่อหรือไม่เชื่อมันก็เรื่องของพี่ ตอนนี้ฉันกำลังท้องกับเขา""อะไรนะ?""ถ้าพี่รักใครสักคนเป็น พี่จะรู้ว่าความรักมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฐานะ มันขึ้นอยู่กับหัวใจของคนสองคน" เธอคิดว่าพี่ชายคงไม่รู้จักกับความรักหรอก ถ้างั้นก็คงไม่ยอมให้ผู้ใหญ่หาคู่ครองให้"พูดบ้าอะไรของเธอ""พี่สิงห์ปล่อยฉันไปเถอะนะ พี่กำลังจะทำให้หลานไม่มีพ่อ"เอี๊ยดดด จังหวะนั้นคนขับรถก็เหยียบเบรกจนยี่หวากระเด็นเกือบจะชนกับเบาะข้างหน้า แต่นรสิงห์ที่กระเด็นไปตามแรงเหมือนกันรีบยื่นมือมาดึงตัวน้องสาวไว้ไม่ให้ชนกับเบาะเพราะได้ยินว่าเธอกำลังท้อง"เจ้านายเป็นอะไรไหมครับ" คนขับรถหันมาถามคนด้านหลังดู"มึงเบรกทำไมวะ""มีรถมาขวางหน้าครับ"ได้ยินแบบนั้นยี่หวาก็มองไปด้านหน้าและจังหวะเดียวกันประตูรถตู้ก็มีคนมาพยายามจะเปิดมันออก"คุณธามม์ฉันอยู่ในนี้ค่ะ" ยี่หวาขยับไปจะไปปลดล็อกประตูรถแต่ถูกพี่ชายดึงตัวเข้ามาก่อน "ปล่อยนะพี่
"มองอะไรวะกินสิ" ธามม์เห็นว่ากายเอาแต่มองก๋วยเตี๋ยวต้มยำ"คุณกลัวฉันทำไม่อร่อยเหรอคะ""ทานสิคะคุณกาย อร่อยมากเลยนะ" ทั้งสามจ้องมาที่กายอยู่คนเดียวจนกายต้องเอื้อมมือไปหยิบช้อนแล้วก็ตักน้ำซุปขึ้นมาซด"อร่อยไหมคะ" ยี่หวารอฟังอยู่ว่าอีกฝ่ายจะว่ายังไงเพราะเธอชิมแล้วมันก็อร่อยดี"อร่อยครับ" ถ้าไม่กินอาหารทะเลคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง กายเลยคีบเส้นขึ้นมาใส่ปากแล้วเคี้ยวเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้อาหารทะเลเข้าปาก คนอื่นเห็นว่าเขาทานได้ก็เลยเริ่มทานกันธามม์กำลังจะคีบกุ้งปลาหมึกและก็หมูให้กับยี่หวา แต่เธอบอกว่าไม่เอา เท่าที่คุณพิมพ์ให้มาไม่รู้จะกินหมดหรือเปล่า เพราะวันนี้พิมพ์ให้เยอะมาก เห็นว่าธามม์ตักให้กับแฟนวันก่อน วันนี้เลยจัดเต็มมาให้เลยจนทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี..มั้ง.. และตอนนี้ธามม์ก็พายี่หวาขับรถกลับไปแล้ว"คุณยังไม่ไปเหรอคะ" พิมพ์เห็นว่าเพื่อนของธามม์ยังยืนอยู่ข้างๆ รถ เลยออกมาถามดู"อึกอึกอึก""คุณเป็นอะไรคะ" จังหวะนั้นพิมพ์ตกใจทำอะไรไม่ถูกเพราะอีกฝ่ายเหมือนจะอาเจียน "มาทางนี้ดีกว่าค่ะ" พิมพ์รีบเดินนำหน้ากายมาทางห้องน้ำ"อ้วกกก"[เพนท์เฮ้าส์] หลังจากที่ออกจากร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วธามม์ก็พายี่หวา
"ซี๊ดด" ชายหนุ่มที่เพิ่งจะเสร็จ..ความเสียวยังคงค้างคาอยู่ แต่เขาก็ต้องกัดฟันสู้เพราะอีกฝ่ายกำลังเริ่มรุก ทีแรกคิดว่าเธอจะร้อนแรงแค่ตอนเมา แต่ตอนที่เธออารมณ์ค้างก็ร้อนแรงเหมือนกัน "อาาาเบาก่อนครับ" เธอคงไม่รู้ว่าเวลาผู้ชายเสร็จใหม่ๆ ความเสียวยังคงมีอยู่เยอะ ถ้าถูกกระแทกลงมากลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหวอีก"อือ.." ยี่หวาที่กำลังโยกหยุดเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายบอกให้เธอเบาก่อน แต่มันเหมือนจะใกล้มากแล้วจะให้เธอหยุดยังไงล่ะ สะโพกงามโยกอีกครั้ง"โอ๊ววซี๊ดดด" ธามม์กัดฟันแน่นตอนที่อีกฝ่ายเร่งการกระแทกส่วนเสียงครางของเธอไม่ต้องพูดถึงเพราะคงเสียวมาก ยิ่งเธอครางพร้อมกระแทกแบบนี้มันยิ่งทำให้ความเสียวของเขามันใกล้ถึงจุดมากขึ้น"อ่ะอ่ะอ่ะ" ยี่หวาขยับมือหนาที่จับสะโพกเธออยู่ขึ้นมาแนบกับหน้าอกไว้ ชายหนุ่มรู้ได้ในทันทีเลยว่าเธอต้องการอะไร มือที่วางแนบอยู่กับหน้าอกเริ่มทำงานโดยการขย้ำ ก่อนจะสะกิดยอดเม็ดสีชมพูที่ตอนนี้มันแข็งมาก จนรับรู้ได้เลยว่าเธอคงใกล้จะถึงฝั่งแล้ว"อาาา ให้ผมช่วยไหม" แรงของเธอเหมือนจะไม่ถึง เขาเลยอยากช่วย แต่เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงบางคนต้องทำเองถึงจะสำเร็จความใคร่ ไม่ว่าผู้ชายจะกระแทกหนักแค่ไหน"อ
"แล้วนี่คุณยี่หวาเรียกคุณเข้ามาทำไมคะ เธอมีงานจะใช้เหรอ" เจนนี่พูดพร้อมกับชะโงกเข้าไปมองในห้องว่าตอนนี้ยี่หวาอยู่ตรงไหน เพราะนี่มันเป็นห้องผู้จัดการ"ผมไม่ว่างหรอก" ธามม์เอาตัวมาบังไม่ให้เจนนี่มองเข้าไปข้างในแล้วก็ปิดประตูห้องไว้ แต่พอหันกลับไปมองเห็นสายตาที่จ้องมองมาก็รู้สึกเสียวสันหลังวูบ"มีสาวมาชวนไปดื่มไม่ใช่เหรอคะ ทำไมไม่ไปล่ะ""จะไปดื่มได้ยังไง""ออกไป""ยี่หวาครับมันไม่มีอะไรเลยนะ""ไม่มีงั้นเหรอคะ แต่ฉันเคยเห็นว่าพวกคุณสนิทสนมกันมากจนโอบไหล่กันได้ไม่ใช่เหรอคะ""ตอนนั้นผมเมา""เมา? แสดงว่าคุณยังจำได้ว่าฉันพูดถึงตอนไหน""หึงผมเหรอ""หึงสิคะ!""อุ๊ย" คิดว่าเธอจะไม่ตอบออกมาเร็วขนาดนี้ แถมน้ำเสียงที่ตอบก็ทำให้ขนลุกเลย "เมียใครน่ารักจัง""ไม่ต้องมาพูดเฉไฉ""ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วครับ ผมจะพยายามระวังเนื้อระวังตัว""พยายามอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ ต้องทำให้ได้ด้วย""ครับผมจะทำให้ได้" ว่าแล้วเขาก็เดินเข้าไปจะกอดแต่เธอดันตัวเขาออก "คุณจะไปไหน""ออกไปข้างนอก" พูดจบยี่หวาก็เปิดประตูออกมาธามม์รีบเดินตามกลัวว่าจะมีเรื่องกัน"คุณธามม์คะ"ธามม์ที่กำลังเดินตามหลังยี่หวาอยู่ได้ยินเสียงเรียกก็หันกลับไป
"อยู่ทางโน้นไงคะ" เดินหาจนทั่วแต่พออ้อมมาด้านข้างก็เห็นว่าธามม์กำลังถูกผู้ชายคนนั้นกระชากคอเสื้อเข้ามาชกต่อย โดยที่เขาไม่ได้ต่อสู้เพียงแค่ยืนให้อีกฝ่ายระบายอารมณ์ใส่ตัวเอง"หยุดนะพ่อ!" ใช่แล้วองอาจก็คือพ่อของยี่หวา พอท่านรู้ข่าวว่าสิงขรแต่งงานแต่เจ้าสาวไม่ใช่ลูกสาวของตัวเอง ท่านก็ให้คนสืบว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง จนรู้แน่แล้วว่าคนที่ยี่หวามาอยู่ด้วยไม่ใช่สิงขรแต่เป็นลูกน้องคนสนิทของสิงขร"พ่อเหรอ?" ฟ้างามไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นพ่อของยี่หวา แต่ท่านก็ดูภูมิฐานมาก"คุณเจ็บไหม" ยี่หวาเอื้อมมือขึ้นไปเช็ดคราบเลือดที่ปากให้กับเขา"คุณมาทำไมกลับไปก่อน""พ่อจะทำแบบนี้กับเขาไม่ได้นะ""ทำไมฉันจะทำไม่ได้ ลูกไม่รักดี ไหนบอกว่าจะมาหาไอ้สิงขรไง""ฉันจะมาหาใครมันก็เรื่องของฉัน ในเมื่อพ่อไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาแล้วนี่""แกเป็นลูกสาวของฉันทำไมจะไม่เห็นแกอยู่ในสายตา แกเองไม่ใช่เหรอที่วิ่งแจ้นไปหาคนนั้นทีคนนี้ที"ฟ้างามที่ยืนฟังอยู่ถึงกับตกตะลึง เพราะเพิ่งรู้ว่าทั้งสองคบกัน อย่าบอกนะว่าลูกในท้องของยี่หวาก็คือลูกของ... นี่มันอะไรกันอยู่กับพวกเขาทุกวันยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอเนี่ย"กลับบ้านกับพ่อ" มือของ
"จะไปไหนต่อไหม" หลังจากเสร็จธุระแล้วเขาก็กลับขึ้นมาบนรถ"ไม่" เธอตอบเหมือนไม่อยากตอบและก็ไม่ได้มองหน้าคนที่ถามด้วย"พิมพ์เคยเป็นพนักงานในคลับตอนนั้นมีเรื่องกับเพื่อนร่วมงานพิมพ์เลยออกมาทำธุรกิจของตัวเอง" เขายังพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจ"เหรอคะ""คุณเป็นอะไรมากไหม""ทำไมคะ คุณจะหาว่าฉันงี่เง่าใช่ไหม""ยี่หวา..""ฉันจะกลับไปพักผ่อน"ธามม์คิดว่าต้องหาโอกาสคุยกับเธอก่อน รวมถึงตอนนี้สถานที่ไม่เอื้ออำนวยด้วย เขาเลยขับรถพาเธอกลับมาที่เพนท์เฮ้าส์"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" หญิงสาวกล่าวขอบคุณก่อนจะลงจากรถ แต่คนที่เธอพูดด้วยเมื่อสักครู่ก็เปิดประตูลงรถตามมาด้วยตอนที่เธอเดินไปใกล้จะถึงลิฟต์ ธามม์ก็รีบก้าวให้ไวหน่อยเพื่อไปกดลิฟต์เปิดรอยี่หวาเข้าไปด้านในก็ยังคงไม่พูดกับเขาจนประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นบนเข้ามาในห้องยี่หวาก็เดินตรงเข้าไปที่ห้องนอนของตัวเอง.. แต่จังหวะที่เธอกำลังจะปิดประตูมือหนาก็เอื้อมไปดันประตูไว้ก่อน"ขอคุยด้วยหน่อย""ถ้าจะคุยเรื่องคุณพิมพ์อะไรนั่นฉันไม่อยากฟัง""ตอนอยู่ข้างรถคุณพิมพ์มาบอกว่า""ก็บอกว่าไม่อยากฟังไง" ยี่หวาที่หันหลังให้ก็ได้หันขวับกลับมาตะคอกใส่ ก็บอกไม่อยากจะได้ยินชื่อผู้