LOGINShare
บทที่ 8 คุณไม่เหมาะกับน้ำตา
Last Updated:
2025-03-04 10:28:49
Related chapters
สามีไร้รัก บทที่ 9 เกือบได้กินหญ้า
“ใช่ค่ะตาเอง กวินเป็นอะไรรึเปล่าเหงื่อถึงได้ออกมาเยอะขนาดนี้”“เปล่าหรอกครับ สงสัยมื้อกลางวันกินเยอะเกินไป” กวินตอบปัดไปและจับหัวของปิ่นอนงค์ให้อยู่นิ่งเมื่อเธอยังคงขยับไม่ยอมปล่อย“แน่ใจนะคะว่าคุณโอเค”“ครับ สักพักเดี๋ยวมันก็หายแล้ว ตามีอะไรรึเปล่าครับ”“พอดีตาเห็นงบประมาณมันแปลก ๆ คุณลองตรวจสอบอีกรอบได้ไหม ตัวเลขมันคลาดเคลื่อนไป”“เรื่องแค่นี้เอง คุณให้เลขาของคุณมาบอกก็ได้ จะเดินมาให้เหนื่อยทำไม”“นี่มันเรื่องใหญ่นะกวิน อีกอย่างไม่ได้อยู่ไกลกันเลยลงมาแค่ชั้นเดียวก็ถึงแล้วนี่ค่ะ”“ตาครับผมอยากทำอะไรบางอย่าง” กวินพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าและบีบแก้มปิ่นอนงค์แน่นและใช้สายตาให้เธอหยุด ปิ่นอนงค์ถึงยอมหยุดเพราะรู้ว่าเขากำลังโกรธแล้ว“อยากทำอะไรคะ”“ผมนึกถึงช่วงเวลาที่เราเคยมีด้วยกันในห้องนี้ คุณจำได้ไหม” เสียงแหบพร่าเอ่ยกระเส่าและลุกเดินออกมา ลลิตาถึงได้เห็นว่าแก่นกายของเขามันผงาดชูให้เห็น“เออ กวินนี่คุณมีอารมณ์เหรอ” ลลิตาพูดอย่างเขินอาย ตอนแรกเธอคิดว่าจะไม่โอเคกับสัมผัสจากเขา แต่พอเธอได้มาเห็นจริง ๆ กลับไม่ได้รู้สึกรังเกียจเลยหรือเป็นเพราะว่าเธอรักเขากันนะ“ใช่ครับ พอผมได้ยินเสียงคุณก็มีอาร
Last Updated : 2025-03-05สามีไร้รัก บทที่ 10 คุ้นเคย
หลายวันผ่านมาแล้วที่ลลิตาได้กลับเข้ามาทำงาน อย่างแรกเลยที่เธอเห็น พนักงานที่นี่ส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าเธอคือใคร เพราะลูกน้องระดับล่างมักคิดว่ากวินเป็นเจ้าของบริษัทแห่งนี้ แต่เปล่าเลยเธอต่างหากที่เป็นเจ้าของตัวจริงที่ครอบครัวของเธอเป็นคนริเริ่มก่อตั้งบริษัทนี้มาด้วยน้ำมือของพวกท่านเองเธอโชคดีที่ได้เรียนรู้งานมาจากพ่อ ตอนนั้นเธอยังเด็กมากแต่ถึงเด็กยังไงเธอก็ยังสามารถทำงานออกมาได้ด้วยดีจนกระทั่งตอนเรียบจบ และเข้ามาทำงานที่บริษัทได้แค่ครึ่งปี พ่อกับแม่ได้ด่วนจากไปด้วยอุบัติเหตุครั้งใหญ่ครั้งนั้น ตอนนั้นเธอมืดแปดด้านไปหมดเพราะฟื้นขึ้นมาพวกท่านทั้งสองก็ไม่อยู่แล้ว แม้กระทั่งศพของพวกท่านเธอไม่ได้เห็นด้วยซ้ำไป เพราะหมดสติไปเป็นอาทิตย์ แต่เธอยังสามารถประคับประคองบริษัทที่พ่อเป็นคนสร้างด้วยมือของท่านเองได้ ถึงแม้จะมีผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ อยากจะเข้ามาชุบมือเปิบเป็นของตัวเองก็ตามแต่ทุกอย่างเริ่มคลี่คล้ายเมื่อได้กวินเข้ามาช่วยเหลือ เขาอาสาเข้ามาดูแลให้ เพราะที่บ้านของกวินเองก็เป็นนักธุรกิจ และเพราะเป็นแบบนั้นเธอกับเขาถึงได้แต่งงานรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน แต่บริษัทก็ยังเป็นของเธอ เพราะเธอยังถือหุ้นเหนือกว่าทุก
Last Updated : 2025-03-08สามีไร้รัก บทที่ 11 รอยยิ้มที่คุ้นเคย
เช้ามาลลิตาเข้ามาทำงานปกติหลังจากเมื่อคืนไปส่งกวินที่สนามบิน“สวัสดีค่ะคุณลลิตา”ลลิตาเพ่งมองหญิงสาวตรงหน้าที่เป็นเลขาสามีของเธอ หล่อนมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาที่ราบเรียบไม่แสดงอารมณ์รู้สึกใด ๆ“คุณปิ่นอนงค์ ต้องการจะพูดอะไรคะ”“คุณเชื่อว่าสามีของคุณบินไปดูงานจริง ๆ เหรอคะ”“คุณเป็นเลขาของเขาก็น่าจะรู้ดีกว่าไหม” ลลิตาตอบเสียงราบเรียบโดยไม่ได้สนใจ และเตรียมจะเดินเข้าไปที่ห้องของตน“ถ้าฉันรู้แล้วจะมาถามคุณไหมล่ะ เพราะงานนั้นเป็นงานเก่าที่ฉันไม่ได้รับผิดชอบ”“รู้สึกคุณจะเป็นเดือดเป็นร้อนแทนฉันนะ ทั้งที่ฉันเป็นภรรยาของเขา” ลลิตายิ้มมุมปาก“ปิ่นแค่ถามด้วยความเป็นห่วงเท่านั้นเองค่ะ” เมื่อรู้ว่ากำลังล้ำเส้นปิ่นอนงค์จึงทำเสียงอ่อนลง“เหรอคะ เป็นห่วงในฐานะไหนเหรอคะ คุณปิ่นอนงค์” ลลิตายิ้มเหยียดและกระตุกยิ้มเมื่อเห็นแม่เลขาหน้าซีดลงปิ่นอนงค์นิ่งเพราะเพิ่งมารู้ว่าหญิงสาวตรงหน้าไม่น่าจะธรรมดา ตอนแรกเธอคิดว่าเป็นคนหัวอ่อนแต่ดูแล้วน่าจะไม่ใช่“ปิ่นก็ต้องเป็นห่วงในฐานะเลขาอยู่แล้วสิคะ”“เหรอคะ คิดว่าเป็นห่วงในฐานะอีตัวซะอีก”ปิ่นอนงค์หน้าชาไม่คิดว่าลลิตาจะด่าได้เจ็บแสบขนาดนี้ เพราะดูหล่อนเหมือนเป็
Last Updated : 2025-03-08สามีไร้รัก บทที่ 12 เขากลับมาแล้ว
สวบ สาบ!เสียงการเคลื่อนไหวดังให้ได้ยิน จึงทำให้ร่างบางที่นอนหลับอยู่นั้นรู้สึกตัวตื่น กำลังจะกรี๊ดด้วยความตกใจแต่เสียงทุ้มที่คุ้นเคยดังขึ้นมาเสียก่อน“ขอโทษครับที่ทำให้ตาตื่น ผมไม่อยากเปิดไฟเห็นคุณกำลังหลับสบาย”“กวิน!”“ครับ ผมเอง” เสียงทุ้มขานรับด้วยรอยยิ้มอบอุ่น มันเป็นรอยยิ้มเหมือนในรูปที่เธอนอนกอดร่างเล็กรีบพุ่งเข้าไปกอดเมื่อเห็นรอยยิ้มที่ไม่ได้เห็นมานาน มันทำให้หัวใจของเธอสั่นไหว ไหนเขาบอกไปญี่ปุ่นแล้วทำไมถึงได้กลับมา“ไหนคุณบอกไปทำงานไงคะ ทิ้งงานแล้วกลับมาเหรอ”“พอดีภาคินขึ้นไปแทนแล้วให้ผมกลับมานะครับ มันคงไม่อยากให้ผมพลาดงานฉลองครบรอบวันแต่งงานของเราล่ะมั้ง”“คูณโอเคจริง ๆ ใช่ไหมคะ ที่กลับมา” เธอรู้สึกเป็นกังวลแทน เพราะภาคินต้องมาเดือดร้อนไปทำงานแทน“ที่รักไม่ต้องเป็นห่วงเลย รักมันจัดการได้” รอยยิ้มอันอ่อนโยนยิ้มส่งมาให้ และลูบแก้มเนียนแผ่วเบา แววตาของเขาสั่นระริกเล็กน้อย“ที่ตาโทรหาคุณแล้วไม่รับสายเพราะกำลังบินกลับมาหาตานี่เอง”“ใช่ครับ ผมอยากกลับมาเซอร์ไพรส์ตา ดีใจไหมที่เห็นผม”“ดีใจสิคะ ดีใจมาก” เธอบอกด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้มและกอดรัดร่างหนาเอาไว้แน่น “คุณเปลี่ยนน้ำหอมเหรอ
Last Updated : 2025-03-09สามีไร้รัก บทที่ 13 ความสุข
ร่างเล็กพลิกตัวไปมาในอ้อมกอดอันอบอุ่น เธอคลี่ยิ้มออกมาด้วยความสุขที่เช้าตื่นมาแล้วเขายังไม่ได้หายไป เขายังคงนอนกอดเธออยู่ด้วยวงแขนอันแข็งแกร่งของเขา เมื่อคืนเธอหลงคิดว่าเป็นความฝันแต่ตอนนี้เธอดีใจมากที่มันเป็นความจริงร่างหนาเริ่มรู้สึกตัวเมื่อคนตัวเล็กในอ้อมกอดขยับเข้ามาซุกที่อกกว้างของตน เวลาตื่นนอนหญิงสาวยังคงน่ารักไม่เปลี่ยน ทุกการกระทำของเธอในสายตาของเขามันน่ารักไปเสียหมด“อรุณสวัสดิ์ครับภรรยาคนสวยของผม”“อรุณสวัสดิ์ค่ะกวิน” รอยยิ้มน่ารักคลี่ยิ้มออกมาและเข้ามาจูบที่คางสากของเขาอย่างแผ่วเบา“หิวไหม”“ค่ะ หิวมากเลย”“คุณไปอาบน้ำก่อนนะ ผมจะไปเตรียมอาหารให้” เสียงทุ้มอ่อนโยนเอ่ยบอกพร้อมกับอุ้มหญิงสาวขึ้นเดินไปส่งในห้องน้ำ และไม่ลืมประทับจูบที่ริมฝีปากอวบอิ่มใบหน้าสวยเห่อแดงซ่านหัวใจเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ เธอมาใจเต้นแรงให้กับสามีอีกครั้งที่ไม่ได้เต้นแบบนี้มานานแล้ว มันใจเต้นแรกมากเหมือนกับคืนแรกที่ส่งตัวเข้าห้องหอเลย“ขอให้คุณเป็นแบบนี้ไปตลอดด้วยนะคะกวิน” มือเล็กขึ้นมาทาบตำแหน่งหัวใจของตัวเองและหลับตาพริ้มเพื่อให้คำอธิษฐานเป็นจริงกลิ่นอาหารลอยโชยเข้าจมูกเรียกน้ำย่อยได้เป็นอย่างดี เธ
Last Updated : 2025-03-10สามีไร้รัก บทที่ 14 เปลี่ยนไปอีกครั้ง
เสียงไวโอลินคลอเคล้าไปกับเสียงเปียโนบรรเลงไปอย่างโรแมนติก ขายาวก้าวเดินตามจังหวะท่วงทำนองเพลง มือถือช่อดอกกุหลาบสีชมพูช่อใหญ่เดินเข้ามาหาหญิงสาวที่นั่งส่งยิ้มมาให้กลับเขาด้วยนัยน์ตาที่คลอไปด้วยน้ำตาสีใสที่หล่อนพยายามสกัดกั้นไม่ให้ไหลออกมาด้วยความปีติ“สุขสันต์วันครบรอบของเราสองคนนะครับตา ผมรักคุณมากและจะรักตลอดไป” ร่างสูงเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและเป็นน้ำเสียงที่ดูก็รู้ว่าเขานั้นพูดจริง เพราะนัยน์ตาเขามีแค่ภาพหญิงสาวตรงหน้าในดวงตาเท่านั้น“ตาก็รักคุณแค่คนเดียวค่ะกวิน” ชายหนุ่มยิ้มบางและมีน้ำตาไหลออกด้วยความสุข“กวินคุณร้องไห้ทำไมคะ”“ผมรักคุณครับตา อยู่กับผมแบบนี้ด้วยกันทุกเทศกาลเลยได้ไหม”“แน่นอนสิคะ เราสองคนจะอยู่ด้วยกันทุกเทศกาลจนกว่ากวินจะเบื่อตาเลยค่ะ”ชายหนุ่มยิ้มและเชยใบหน้าสวยเข้ามาจูบที่ริมฝีปากอวบอิ่ม เขามอบจูบที่นุ่มนวลคละเคล้าผสมที่เต็มไปด้วยความรักเขาสื่อมันทุกความรู้สึกผ่านจูบนี้ หลับตาลงและโอบกอดเธอเอาไว้ในวงแขนด้วยความหวงแหนเช้ามาเธอตั้งใจจะโอบกอดเขาแบบทุกครั้ง แต่พื้นที่ด้านข้างพบแต่ความว่างเปล่า เขาคงลุกออกไปนานแล้วเพราะเตียงเย็นไม่มีไออุ่นของคนพึ่งลุกออกจากที่นอน
Last Updated : 2025-03-11สามีไร้รัก บทที่ 15 ผัวก็ชั่ว เพื่อนก็สารเลว
‘แต่งงานกับผมนะครับตา’‘ค่ะ ตารักคุณและต้องการแต่งกับคุณเท่านั้น....’โครม!!“กรี๊ด!!”ลลิตาสะดุ้งตื่นขึ้นมาตกใจเมื่อในความฝันเธอตกลงแต่งงานกับกวิน แต่ทุกอย่างที่กำลังผ่านพ้นไปได้ด้วยดีกับมีเหตุการณ์สะเทือนขวัญคือมีรถพุ่งเข้ามาขับชนเธอ ในเหตุการณ์นั้นเธอนอนเลือดไหลอาบเป็นทางยาว เธอไม่รู้ว่าเป็นยังไงต่อเพราะตื่นขึ้นมาเสียก่อนมือบางเล็กยกขึ้นมาทาบอกด้านซ้ายที่ใจเต้นโครมครามไม่หยุด มันเต้นเร็วมากมันเหมือนเป็นความจริงเลย“ตาครับ ตา!!” เสียงทุ้มเรียกและสะกิดที่ไหล่มนเมื่อเรียกตั้งหลายครั้งแต่หญิงสาวกับไม่ได้ยิน เหมือนเธออยู่ในภวังค์ของตัวเอง“ค่ะ คะ อะไรคะกวิน อ่าคุณภาคิน?” เธออ้ำอึ้งเล็กน้อยเพราะตั้งแต่ภาคินไปย้อมผมมาให้เป็นสีดำเหมือนกับกวินเธอแทบแยกไม่ออก เพราะหน้าตาของเขามันเหมือนกันมาก ขนาดขี้แมลงวันบนหน้ายังเหมือนกันเลย“ใช่ครับผมภาคินเองครับ ตาเป็นอะไรรึเปล่า ใต้ตาคล้ำ เมื่อคืนนอนไม่เต็มอิ่มเหรอ” เสียงห่วงใยถามพร้อมกับใบหน้าที่เป็นกังวล“เมื่อคืนตาฝันร้ายนะคะ เลยนอนไม่หลับเลย”“ฝันว่าอะไรครับ ตาบอกผมได้นะ เผื่อจะช่วยให้คุณเบาใจขึ้นบ้าง”“คือ...มันไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ แต่ในความฝันกวิน
Last Updated : 2025-03-11สามีไร้รัก บทที่ 16 ความจริง
“ตา!!”“ภาคิน ฮึก”ตอนแรกเธอตั้งใจจะร้องไห้ไม่ให้คนอื่นเห็น แต่พอมาถึงบ้านกลับมีภาคินยืนรอเธออยู่ตรงหน้าประตู“มาหาผมสิ” เสียงทุ้มอ่อนโยนที่หล่อนมักได้ยินตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นตอนที่เศร้า สุข เขามักจะยืนอยู่ข้าง ๆ“ฮึก ฮื่อ เขาใจร้ายมากเลย กวินเขาใจร้ายมาก เพื่อนก็สารเลว พวกเขาทำแบบนั้นกันได้ยังไง”ร่างเล็กวิ่งเข้ามากอดและซุกหน้าเข้าที่อกแกร่งร้องไห้ออกมาอย่างเสียใจที่สุด ภาคินรับรู้ได้ว่าเธอเสียใจมากขนาดไหนจึงกอดหล่อนแน่นขึ้นและอุ้มพาเข้าบ้านเขานั่งเฝ้าเธอจนหล่อนผล็อยหลับไป มือหนาเอื้อมมาปัดไรผมออกและจูบที่หน้าผากมนอย่างแผ่วเบา“ออกไปให้ไกลจากเมียกู” เสียงกราดเกรี้ยวคำรามออกมาเมื่อกวินรีบออกมาจากโรงแรมโดยเร็วที่สุดแล้ว แต่ก็ช้าไปหนึ่งก้าว เพราะมีแมวจ้องมาขโมยอยู่ตรงหน้า“ช่างกล้าพูดว่าเป็นเมียมึง มึงไม่อายปากบ้างเหรอว่ะ ไอ้พี่ส้นตีน” ภาคินพูดเสียงลอดไรฟันเต็มไปด้วยความโกรธ“เหอะ! มึงก็เหี้ยไม่ต่างกันหวังจ้องจะเคลมเมียพี่” กวินเหยียดยิ้มมองไปที่น้องชายที่เกลียดแสนเกลียด“ถุย! พึ่งรู้เหรอว่ามีเมีย กูเห็นมึงวิ่งร่านเสียบคนนู้นทีคนนั้นที ไอ้เศษสวะเอ๊ย”“ถุย! กูเศษสวะมึงก็เศษสวะเหมือนกันไอ
Last Updated : 2025-03-12
Latest chapter
สามีไร้รัก Special episode
“แฮ่ก แฮ่ก ชะ ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยด้วยค่ะ”เสียงผู้หญิงร้องเรียกให้ช่วยดังแว่วมาให้ได้ยินแต่ไกล ร่างสูงที่นั่งทอดสายตามองท้องฟ้าที่ตอนนี้เริ่มมีดาวขึ้นให้เห็นประปราย เพราะอยู่ในเมืองกรุงแสงไฟสว่างทำให้เห็นดาวบนท้องฟ้าค่อนข้างยาก มีแค่ที่นี่แห่งเดียวที่ทำให้เขาเห็น แต่ตอนนี้กับมีเรื่องเข้ามาขัดอารมณ์อยากจะนั่งเงียบๆ ให้สมองผ่อนคลาย แต่กลับมามีเรื่องเสียอารมณ์ซะได้ร่างสูง 193 เซนติเมตรลุกขึ้นยืนและฟังเสียงขอให้ช่วยว่าดังมาทางไหน เมื่อรู้ว่าดังมาแถวที่เปลี่ยวจึงไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปดูอย่างรีบร้อน“ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย ลุงจะเอาอะไรก็เอาไปเลย แต่ปล่อยฉันไปได้โปรด”“ปล่อยให้โง่ดิว่ะ ไม่รู้รึไงว่ากูอดทนรอดูมึงมาตั้งนาน วันนี้แหละมึงต้องเป็นของกู อยู่นิ่ง ๆ ไม่เจ็บไม่ปวดหรอกกูจะส่งมึงไปสบาย” เสียงพูดแหบแห้งที่ดูวิกลจริตเอ่ยออกมาด้วยดวงตาที่เบิกโพลงเพราะกำลังเมาฤทธิ์ยาเสพติดที่เสพเข้าไปก่อนหน้า“ไม่! ปล่อยฉัน” ลลิตากระเสือกกระสนคลานหนีแต่ก็หกล้มจนหัวเข่าเจ็บไปหมด เจ็บจนลุกขึ้นวิ่งต่อไม่ได้ หล่อนไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าแค่ออกมานั่งสวนสาธารณะแค่นี้จะเป็นที่ต้องตาพวกวิกลจริตได้ และไม่เค
สามีไร้รัก บทที่ 22 ฟ้าหลังฝน
หลังจากงานฌาปนกิจจบไปได้อาทิตย์หนึ่ง ลลิตากลับเข้าบริษัทอีกครั้งและจัดการไล่ทุกคนออกที่เป็นคนของกวิน และเรียกพนักงานชุดเก่ากลับมา ผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ ที่ไม่พอใจพอได้ยินเธอยื่นคำขาดถ้าไม่พอใจก็เชิญออกไปเธอจะซื้อหุ้นที่เหลือเอง ทุกคนถึงได้เงียบและทำหน้าที่ของตนต่อไปโดยไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก“คุณคิดดีแล้วใช่ไหมครับตา” มือหนาจับมือเรียวของลลิตาขึ้นมาแนบแก้ม ที่หญิงสาวเรียกตนเข้ามาคุย“ค่ะตาคิดดีแล้ว ไหน ๆ บริษัทก็อยู่รอดเพราะคุณ ตาจะให้คุณดูแล และยกหุ้นบริษัทให้”“ผมไม่เอาหรอก ผมจะดูแลบริษัทแทนตาให้ ผมจะอยู่รอจนกว่าคุณจะกลับมา ผมไม่สนใจเปอร์เซ็นต์หุ้นอะไรทั้งนั้น ขอแค่ตากลับมาก็พอ กลับมาเป็นครอบครัวเดียวกันอีกครั้ง”“ตาไม่ได้มาขอให้คุณหย่าซะหน่อยนะคะภาคิน” ลลิตาหัวเราะเมื่อเห็นชายหนุ่มทำหน้าเศร้าเหมือนคนจะร้องไห้“ภาคินเข้าใจ แต่ผมทำใจไม่ได้จริง ๆ ที่จะไม่ได้เจอตาอีกครั้ง แต่ผมก็เข้าใจความรู้สึกของคุณ ที่อยากกลับไปทบทวนและให้เวลากับตัวเอง”“ขอบคุณนะคะที่เข้าใจตา”“ตามั่นใจใช่ไหมว่าคุณจะกลับมาหาผมอีกครั้ง”ภาคินพูดเสียงสั่น เขาใช้เวลาตั้งหลายปีที่จะได้กลับมาอยู่ข้าง ๆ เธอแบบนี้อีกครั้ง แต่ตอนนี
สามีไร้รัก บทที่ 21 เวรกรรม
“พลอยเธอทำแบบนี้ทำไม” ลลิตาเป็นฝ่ายถาม เพราะตอนนี้ภาคินกำลังเข้าไปดูกวินแทน“เธอไม่โกรธไม่เจ็บใจบ้างเหรอตา หรือโง่จนไม่รู้สึกอะไรแล้ว” พริ้งพลอยพูดพลางหัวเราะเหมือนคนไร้สติ“โกรธสิ เกลียดสิ แต่ต่อให้โกรธให้เกลียดยังไงฉันก็ไม่มีทางเลือดเย็นเหมือนเธอได้หรอกพลอย เพราะเธอเองก็หักหลังฉันได้อย่างเลือดเย็นเหมือนกัน”“ยังคิดว่าฉันเป็นเพื่อนเธออยู่อีกเหรอ แต่ฉันไม่เคยคิดว่าเธอเป็นเพื่อนเลยนะ รู้ไหมว่าที่ผ่านมาฉันต้องเล่นบทตีสองหน้ามันทรมานแค่ไหน แกจะรู้บ้างไหม อีเวรเอ๊ย กูเกลียดมึงจริง ๆ มีดีอะไรตรงไหนใคร ๆ ถึงได้รัก ไม่เห็นมีดีอะไรเลยสักอย่าง”“มีดีที่ฉันมีความเป็นคนมากกว่าเธอไงพลอย”“ฮ่า ฮ่า ความเป็นคนเหรอ ฉันจำได้นะว่าเธอพาฉันบุกไปตบพวกผู้หญิงที่เข้ามายุ่งกับผัวเธออยู่เลยไม่ใช่เหรอ ช่างกล้าพูดว่าความเป็นคน มันยังมีอยู่อีกเหรอว่ะตา”“พูดใหม่ได้นะว่าใครพาใครไปตบ ฉันจำได้ว่าเธอเป็นคนลงมือเองทุกอย่าง เธอบอกให้ฉันไม่ต้องทำอะไรเธอจะทำเองไม่ใช่เหรอ พอมาถึงตอนนี้ฉันก็รู้แล้วว่าทำไมเธอถึงได้โกรธแทนฉันได้ขนาดนั้น เพราะกวินเป็นผัวเธอนี่เอง”ลลิตานึกถึงเหตุการณ์เมื่อนานมาแล้วที่พอมีเรื่องอะไรเกี่ยวกับก
สามีไร้รัก บทที่ 20 สารเลว
“กวินคุณทำอะไรกับพลอย”“เธอเพิ่งกินยาขับเลือดเข้าไป” ชายหนุ่มพูดบอกด้วยใบหน้าราบเรียบไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น“คุณทำแบบนี้ได้ยังไง เด็กคนนี้เป็นลูกของคุณนะคะ” เสียงสั่นเอ่ยบอก และน้ำเสียงเริ่มขาดห้วงเมื่อเธอรู้สึกว่ามีของเหลวเริ่มไหลลงที่ตามเรียวขา“ลูกของฉันต้องเกิดมาจากลลิตาเท่านั้น”“ตลกไปหน่อยไหมคะ คุณจะบอกว่ารักมันยังงั้นเหรอ”“ใช่ฉันรักลลิตา แม่ของลูกฉันต้องเป็นลลิตาเท่านั้น”“แล้วพลอยล่ะ เป็นอะไรสำหรับคุณ” เธอถามทั้งน้ำตา และเริ่มดิ้นไปมาเมื่อรู้สึกปวดท้องเหลือเกิน ปวดมาก ปวดจนเริ่มทนไม่ไหวแล้ว“เธอก็แค่ที่ระบายความเงี่ยนเท่านั้นแหละ”“กวินคุณใจร้ายมากเลย” พริ้งพลอยอึ้งเธอไม่คิดว่าเขาจะใจร้ายได้ขนาดนี้ ฆ่าได้แม้แต่กระทั่งลูกของตัวเอง“ถ้าไม่อยากตกเลือดตายก็คลานไปหาหมอซะล่ะ”“กวินคุณมันไอ้สารเลว โอ๊ย ฮึก ช่วยด้วย ช่วยฉันที”เธอนอนบิดตัวไปมาและโกรธแค้นอยากจะฆ่าชายหนุ่มนักที่เขาเดินออกไปโดยไม่ได้สนใจเธอเลยแม้แต่สักนิดเดียว เธอจึงทำได้เพียงตะโกนเรียกแม่บ้านให้ขึ้นมาช่วยเหลือแทน เพราะตอนนี้เธอเริ่มไม่ไหวแล้ว เนื้อตัวหนาวสั่นเทาและปวดท้องเหลือเกิน ปวดเข้าไปจนถึงกระดูก เหมือนจะตายให้รู้แล
สามีไร้รัก บทที่ 19 เธอกลับมา
“ภาคิน คุณปล่อยให้เมียคุณมีสองผัวแบบนี้ได้ยังไง”“ผมขอโทษ ผมจะไม่แก้ตัวอะไรใด ๆ ทั้งสิ้นครับตา”“คุณเป็นคนโง่ไม่เคยเปลี่ยนเลย โง่เพราะคุณดีเกินไป ถึงได้โดนคนอื่นตลบหลังแบบนี้”ภาคินนิ่งเงียบพร้อมน้อมรับผิดทุกอย่าง และพร้อมจะทำตามความต้องการของหญิงสาวถ้าเธออยากจะให้เขาทำอะไร เขายินดีทำให้หมดทุกอย่าง“มานี่มา” แขนเรียวอ้าออกกว้างเรียกให้สามีเข้ามาในอ้อมกอด สามีคนที่เธอรักสุดหัวใจ“ตา”น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาเต็มอาบหน้า นาทีนี้เขาไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ร่างสูงพุ่งตัวเข้าไปกอดภรรยาสุดที่รักที่เขานั้นคิดถึงจนสุดหัวใจ กอดแน่นกระชับอยู่ในอ้อมกอดและปล่อยเสียงสะอื้นออกมา“เลิกขี้แยได้แล้ว ตารู้ค่ะว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง และรู้ว่าคุณทำอะไรเพื่อตาบ้าง ขอบคุณที่กลับมาหาตาและไม่ทิ้งตาไปไหน ขอบคุณที่ทนอยู่ข้าง ๆ ตา ถึงแม้ตาจะจำคุณไม่ได้ คุณคงเจ็บปวดใจมากเลยสินะ ใช่ไหมภาคิน” ลลิตาพูดเสียงอ่อนโยนและลูบผมชายหนุ่มแผ่วเบาเมื่อเขาซุกอยู่ที่อกของเธอ“ไม่เป็นไรเลย ตอนนั้นแค่ผมได้อยู่ใกล้ตา จะอยู่ที่ไหนสถานะไหนผมก็ไม่เกี่ยงแค่ขอให้ได้อยู่ใกล้ ๆ คุณก็พอแล้ว”“ใบทะเบียนสมรสใบจริงอยู่ไหนคะ”“อยู่ที่ผมครับ ผมซ่อนมันเอาไ
สามีไร้รัก บทที่ 18 ออกไปจากชีวิตฉัน
เสียงเอะอะโวยวายดังเข้ามาให้ได้ยินเล็กน้อย เมื่อลลิตาลืมตาตื่นขึ้นมา ถึงได้รู้ว่าเธอนั้นรู้สึกเจ็บหัวมาก เจ็บจนแทบอยากจะอาเจียนออกมาเผื่ออาการปวดมันจะทุเลาลงบ้าง“ใครอยู่ตรงนั้น ช่วยตาที ตาปวดหัวเหลือเกิน” ยิ่งปวดมากเท่าไรความทรงจำต่าง ๆ ยิ่งผลุดเข้ามาราวกับดอกเห็ด“ผมเรียกหมอให้แล้วครับตา ทนหน่อยนะ”ลลิตาเงยหน้ามองจึงเห็นเป็นกวินกับภาคินที่ยืนเฝ้าเธอไม่ห่าง ทั้งสองส่งสายตาห่วงใยออกมาให้เห็น“กวินเหรอคะ”“ใช่ครับ กวินเอง สามีของคุณเอง” กวินยิ้มกว้างเมื่อเห็นหญิงสาวยังจำเขาได้ จึงหันมายิ้มเยาะให้กับภาคินที่ทำหน้าสลดลง และผลักให้ภาคินหลบออกไปและคว้ามือเรียวเข้ามากุมไว้แทน“ตาปวดหัว”“หมอกำลังมาแล้วครับ อดทนหน่อยนะคนดี” กวินพูดเสียงทุ้มและดึงร่างบางเข้ามากอด“ญาติคนไข้ช่วยออกไปรอข้างนอกหน่อยครับ หมอขอตรวจอาการคนไข้สักครู่”“หึ มึงเห็นแล้วใช่ไหม ว่าเมียกูยังจำได้ว่ากูคือสามี มึงมันก็แค่คนนอก หัดสำเหนียกและออกจากชีวิตกูกับตาไปได้แล้ว”“ออกไปให้มึงทำร้ายตาอีกนะเหรอว่ะ มึงยังมีสำนึกอยู่ไหม ตอนได้เขาไปครอบครองแทนที่จะทำดีด้วย เสือกปล่อยปละละเลย แล้วไปกกกับอีตัวทั้งหลายแลของมึงนะเหรอกวิน”“กูไ
สามีไร้รัก บทที่ 17 เพื่อนชั่ว
หลายวันมานี้ลลิตาทำได้เพียงขังตัวเองอยู่ในห้อง เพราะเธอไม่พร้อมเจอใครจริง ๆ มันเป็นเพราะความทรงจำบ้า ๆ ที่หายไป ถึงได้ทำเหมือนเธอเป็นคนโง่ที่เชื่อใจคนได้ง่ายขนาดนี้ เพราะแบบนี้ถึงได้โดนคนอื่นชักจูงเหมือนวัวตัวหนึ่ง แถมเธอยังกินหญ้ามานานเสียด้วยซ้ำ กินมานานจนโง่ได้ถึงขนาดนี้ กว่าจะรู้ตัวก็โดนสวมเขาโดนหลอกมาไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไร“หึ ยิ่งคิดก็ยิ่งน่าเวทนาตัวฉันเองซะจริง ๆ”หล่อนหัวเราะขำตัวเองเหมือนคนสิ้นไร้สติ หัวเราะอยู่แบบนั้นสักพัก พอได้สติถึงเดินไปหยิบอัลบั้มรูปขึ้นมาดูอีกครั้ง เธอมาพิจารณาดูรูปผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของเธอ อีกคนเป็นกวิน อีกคนเป็นภาคิน เธอนั่งจ้องหาสิ่งผิดปกติแต่เขาสองคนกลับเหมือนกันอย่างกับแกะ ยกเว้นแค่นิสัยที่ไม่เหมือนกันเลยสักนิด“แล้วทำไมฉันถึงจำอะไรไม่ได้สักอย่าง เฮงซวยจริง ๆ เลย” เธอโมโหตัวเองเหลือเกิน เธอเชื่อถ้าความทรงจำกลับมาเธอต้องแยกออกแน่ว่าใครเป็นใคร และใครกันแน่ที่โกหกครืด ครืด!!หยุดคิดอะไรที่น่าปวดหัวไปสักพักเมื่อมีข้อความส่งเข้ามา ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นเพื่อนสารเลวของเธอเอง ตลอดเวลาที่ผ่านมาแสร้งว่ารักเธอ แสร้งว่าห่วงใย แต่ที่ไหนได้เป็นคนที่พร้อ
สามีไร้รัก บทที่ 16 ความจริง
“ตา!!”“ภาคิน ฮึก”ตอนแรกเธอตั้งใจจะร้องไห้ไม่ให้คนอื่นเห็น แต่พอมาถึงบ้านกลับมีภาคินยืนรอเธออยู่ตรงหน้าประตู“มาหาผมสิ” เสียงทุ้มอ่อนโยนที่หล่อนมักได้ยินตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นตอนที่เศร้า สุข เขามักจะยืนอยู่ข้าง ๆ“ฮึก ฮื่อ เขาใจร้ายมากเลย กวินเขาใจร้ายมาก เพื่อนก็สารเลว พวกเขาทำแบบนั้นกันได้ยังไง”ร่างเล็กวิ่งเข้ามากอดและซุกหน้าเข้าที่อกแกร่งร้องไห้ออกมาอย่างเสียใจที่สุด ภาคินรับรู้ได้ว่าเธอเสียใจมากขนาดไหนจึงกอดหล่อนแน่นขึ้นและอุ้มพาเข้าบ้านเขานั่งเฝ้าเธอจนหล่อนผล็อยหลับไป มือหนาเอื้อมมาปัดไรผมออกและจูบที่หน้าผากมนอย่างแผ่วเบา“ออกไปให้ไกลจากเมียกู” เสียงกราดเกรี้ยวคำรามออกมาเมื่อกวินรีบออกมาจากโรงแรมโดยเร็วที่สุดแล้ว แต่ก็ช้าไปหนึ่งก้าว เพราะมีแมวจ้องมาขโมยอยู่ตรงหน้า“ช่างกล้าพูดว่าเป็นเมียมึง มึงไม่อายปากบ้างเหรอว่ะ ไอ้พี่ส้นตีน” ภาคินพูดเสียงลอดไรฟันเต็มไปด้วยความโกรธ“เหอะ! มึงก็เหี้ยไม่ต่างกันหวังจ้องจะเคลมเมียพี่” กวินเหยียดยิ้มมองไปที่น้องชายที่เกลียดแสนเกลียด“ถุย! พึ่งรู้เหรอว่ามีเมีย กูเห็นมึงวิ่งร่านเสียบคนนู้นทีคนนั้นที ไอ้เศษสวะเอ๊ย”“ถุย! กูเศษสวะมึงก็เศษสวะเหมือนกันไอ
สามีไร้รัก บทที่ 15 ผัวก็ชั่ว เพื่อนก็สารเลว
‘แต่งงานกับผมนะครับตา’‘ค่ะ ตารักคุณและต้องการแต่งกับคุณเท่านั้น....’โครม!!“กรี๊ด!!”ลลิตาสะดุ้งตื่นขึ้นมาตกใจเมื่อในความฝันเธอตกลงแต่งงานกับกวิน แต่ทุกอย่างที่กำลังผ่านพ้นไปได้ด้วยดีกับมีเหตุการณ์สะเทือนขวัญคือมีรถพุ่งเข้ามาขับชนเธอ ในเหตุการณ์นั้นเธอนอนเลือดไหลอาบเป็นทางยาว เธอไม่รู้ว่าเป็นยังไงต่อเพราะตื่นขึ้นมาเสียก่อนมือบางเล็กยกขึ้นมาทาบอกด้านซ้ายที่ใจเต้นโครมครามไม่หยุด มันเต้นเร็วมากมันเหมือนเป็นความจริงเลย“ตาครับ ตา!!” เสียงทุ้มเรียกและสะกิดที่ไหล่มนเมื่อเรียกตั้งหลายครั้งแต่หญิงสาวกับไม่ได้ยิน เหมือนเธออยู่ในภวังค์ของตัวเอง“ค่ะ คะ อะไรคะกวิน อ่าคุณภาคิน?” เธออ้ำอึ้งเล็กน้อยเพราะตั้งแต่ภาคินไปย้อมผมมาให้เป็นสีดำเหมือนกับกวินเธอแทบแยกไม่ออก เพราะหน้าตาของเขามันเหมือนกันมาก ขนาดขี้แมลงวันบนหน้ายังเหมือนกันเลย“ใช่ครับผมภาคินเองครับ ตาเป็นอะไรรึเปล่า ใต้ตาคล้ำ เมื่อคืนนอนไม่เต็มอิ่มเหรอ” เสียงห่วงใยถามพร้อมกับใบหน้าที่เป็นกังวล“เมื่อคืนตาฝันร้ายนะคะ เลยนอนไม่หลับเลย”“ฝันว่าอะไรครับ ตาบอกผมได้นะ เผื่อจะช่วยให้คุณเบาใจขึ้นบ้าง”“คือ...มันไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ แต่ในความฝันกวิน
