LOGINShare
บทที่ 60
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 61
สิ่งแรกที่เธอพูดเมื่อตื่นขึ้นมาคือ “พี่สะใภ้”หนิงเป่ยค่อนข้างจะอิจฉาหนิงเป่ยรีบเข้ามาหาและพูดอย่างตื่นเต้น: "น้องสาว นี่พี่ชายเอง ดีใจที่เธอตื่นแล้ว"หนิงซานซานพูดอย่างอ่อนแรง: "พี่ชาย ใคร... เป็นพี่สะใภ้... "หนิงเป่ย: "..."โจวไห่ถงรีบเข้ามาหา: " เสี่ยวซานซาน ฉันคือพี่สะใภ้ของเธอเอง"หนิงซานซานจับมือโจวไห่ถงอย่างยากลำบาก: "พี่สะใภ้...พี่สะใภ้...หลานชาย...หลานชายของฉันชื่อหนิงเจียรุ่ย..."โจวไห่ถง: "เจียรุ่ยอ่าเจียรุ่ย ความเป็นมงคลของตระกูล เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นตั้งชื่อว่าเจียรุ่ยกันเถอะ"หนิงชานชานรู้สึกหมดแรงและพูดว่า "พี่ชาย ฉันง่วงจังเลย..."หนิงเป่ย: " เสี่ยวซานซาน ไปนอนเถอะ ไม่ต้องห่วง พี่จะอยู่ที่นี่ข้างๆ ตลอด"“เมื่อเธอหายดีแล้ว พี่จะพาเธอกลับบ้าน”อืมหนิงซานซานผลอยหลับไปสมองของเธอได้รับการกระตุ้นมาก จนเธอต้องการนอนหลับพักผ่อนเยอะๆ เพื่อฟื้นตัวจ้าวเสว่เหม่ยยังคงลูบไล้หนิงซานซานอย่างละโมบ: "มันเหลือเชื่อมาก มันหายากมาก และลื่นเหมือนเยลลี่เลย"หนิงเป่ยรีบดึงจ้าวเสว่เหม่ยออกไป: "อย่ารบกวนการพักผ่อนของเธอ"จ้าวเสว่เหม่ย: "ขี้งกจริงๆ คุณนอนกับเพื่อนซี้ของฉัน แต่ไ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 62
โจวไห่ถงปลอบทุกคน: "ไม่ต้องกังวลไปค่ะ ฉันอยู่ที่นี่แล้ว ทุกอย่างจะเรียบร้อยดี"โจวไห่ถง ดินตรงไปหาลุงสอง โจวเฉิงกง“ลุงสอง คุณยืนกรานที่จะฆ่าพวกเขาทั้งหมดหรือ?”โจวเฉิงกงวางชาลงแล้วพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ “ไห่ถง ทำไมแกพูดกับผู้อาวุโสแบบนี้?”"นี่เป็นพวกคู่ค้าของแก ที่ต้องตัดความร่วมมือกับแก แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน"“ถ้าให้พูดตามจริง ลุงสองมาที่นี่เพื่อช่วยแกแก้ปัญหา”โจวไห่ถงเชื่อว่า เขาคือคนที่อยู่เบื้องหลัง: "ลุงจะแก้ปัญหานี้อย่างไร?"โจวเฉิงกงพูดว่า: "แกควรรู้ดีว่าแม้ว่าแกจะขายบริษัทตอนนี้ แกก็ไม่สามารถจ่ายเงินให้กับคู่ค้าจำนวนมากได้ และแกจะยังคงเป็นหนี้อีกมหาศาล"“ทำไมแกไม่มอบบริษัทให้กับครอบครัวเราล่ะ และครอบครัวจะช่วยแกใช้หนี้และพวกเขาจะให้เงินแกเพิ่มอีกห้าสิบล้าน ซึ่งเพียงพอสำหรับแกที่จะมีอาหารและเสื้อผ้าเพียงพอไปตลอดชีวิต”แก......ถ้าเขาไม่ใช่ญาติผู้ใหญ่ของเขา โจวไห่ถง คงอยากจะเรียกเขาว่า "ไอ้หน้าด้าน" จริงๆบริษัทที่มีมูลค่าเกือบห้าหมื่นล้าน เขาต้องการเมันในราคาห้าสิบล้าน เปิบมือเปล่าชัดๆ!จ้าวเสว่เหม่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป: "ถุ้ย! แม้ว่าพวกเราจะเผาบริษัททิ้ง เราก็จะไม่ยก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 63
ผู้คนส่งเสียงออกมา และยืนทางซ้ายไม่มีใครอยู่ทางขวาโจวเฉิงกงเยาะเย้ยและพูดว่า "ไห่ถง สมองแกก็ไม่ได้มีปัญหาใช่ไหม ให้เรื่องนี้เป็นหน้าที่ของชายหนุ่มโง่เขลาจัดการแก้ไข มันจะทำให้บริษัทของแกล่มสลายเร็วขึ้นเท่านั้น"โจวไห่ถงจ้องมองโจวเฉิงกง: "ฉันยอมรับว่า บริษัทนี้ฝากไว้อยู่ในมือของเขาแล้ว "หูจงซินหัวเราะเยาะ: "ไอ้หนุ่ม อย่าเสียแรงเลย จุดยืนของพวกเราชัดเจนมาก"“กรุณาคืนเงินให้เราโดยเร็วที่สุด”หนิงเป่ย: "อย่ากังวลไป แน่นอนว่าเงินจะคืนให้ทุกบาททุกสตางค์""ฝ่ายบัญชี คำนวณจำนวนเงินที่คนพวกเป็นหนี้อยู่ และจะได้เคลียร์บัญชีซะ"หูจงซินยิ้มอย่างเย็นชา: "ถ่วงเวลาเหรอ? เอาล่ะ มาดูกันว่าแกจะถ่วงเวลาได้นานแค่ไหน"ฝ่ายบัญชียังตรวจสอบยอดเงินอย่างช้าๆ โดยร่วมมือกับหนิงเป่ย เพื่อ "ถ่วงเวลา"โจวไห่ถงดึงหนิงเป่ยออกมาข้างๆ : " หนิงเป่ย คุณพยายามทำอะไรอยู่คะ? ตอนนี้พวกเราจะเอาเงินมาจากไหนจ่ายพวกเขา"จ้าวเสว่เหม่ยตำหนิว่า: " หนิงเป่ย ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็อย่าฝืนตัวเอง จะวางแผนถ่วงเวลาไม่มีประโยชน์"หนิงเป่ยใจเย็น "อย่ากังวลไป จะมีคนโอนเงินมาให้พวกเรา"ใคร?หนิงเป่ย: "เทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง"หญิง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 64
ไม่จริงน่าโจวไห่ถงรู้สึกเหมือนกำลังฝันไปเมื่อเห็นว่าโจวไห่ถงไม่ตอบสนองเป็นเวลานานจักรพรรดิดำจึงถามว่า: "คุณโจวยินดีร่วมมือกับราชาเจิ้นเป่ยหรือไม่ครับ?"โจวไห่ถงกลับมามีสติอีกครั้ง และพูดอย่างตื่นเต้น: "เป็นเกียรติของฉันโจวคนนี้ ที่ได้ร่วมมือกับราชาเจิ้นเป่ยค่ะ""ท่านตัวแทนเชิญเข้ามาข้างในก่อนค่ะ เสี่ยวหลิว เอาชาดีๆ มาเสิร์ฟหน่อย”จักรพรรดิดำโบกมือ: "ดูเหมือนว่าประธานโจวจะยุ่งอยู่ ดังนั้นฉันจะไม่รบกวนผมอีกแล้วครับ"“นี่คือสัญญาความร่วมมือ ซึ่งจะมีผลบังคับหลังจากที่ประธานโจวลงนาม เงินล่วงหน้าอีก 5 หมื่นล้านจะโอนเข้าบัญชีของประธานโจวทันที”จักรพรรดิดำ รีบมาและรีบจากไปอย่างเร่งรีบหลังจากที่เขาจากไปเป็นเวลานาน สถานที่แห่งนี้ก็ยังคงเงียบงันจ้าวเสว่เหม่ยหยิกโจวไห่ถง: "ไห่ถง เจ็บไหม?"โจวไห่ถง: "ไร้สาระ แน่นอนเจ็บสิ"จ้าวเสว่เหม่ย: "มันไม่ใช่ความฝัน มันไม่ใช่ความฝันจริงๆ"หนิงเป่ยเดินขึ้นไป: "บอกคุณแล้วว่าเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งจะให้เงินแก่เรา แต่คุณยังไม่เชื่อ"เชื่อแล้ว!ฉันเชื่อแล้วจริงๆ!ราชาเจิ้นเป่ย คือเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง!หญิงสางวทั้งสองมองหนิงเป่ยแววตาเป็ประกาย:
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 65
"ถ้าทําให้คําสั่งซื้อของราชาเจิ้นเป่ยล่าช้า หัวของพวกแกคงไม่พอตัดแน่"โจวเฉิงกงยังพูดอีกว่า: " หนิงเป่ย อะไรดีที่ก็เก็บขึ้นมา การฉีกหน้ามันไม่ดีต่อใคร ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย"หนิงเป่ย: เอาล่ะ ฉันจะให้โอกาสคุณกลับใจอีกครั้ง"“ใครก็ตามที่คุกเข่าขอโทษ ก็จะได้รับความร่วมมือต่อไป ไม่เช่นนั้นจะถูกขึ้นบัญชีดำ”แก!หนิงเป่ยกระตุ้นความโกรธของผู้คนทันทีหูจงซินพูดด้วยความโกรธว่า "หญ้า ถ้าฉันให้แสงแดดตะเติบโตได้ไหม"“พี่น้องทั้งหลาย ฉันได้ยินมาว่าคุณหญิงหวังหนิงซวงก็กำลังหารือเกี่ยวกับความร่วมมือกับราชาเจิ้นเป่ย ฉันเชื่อว่าด้วยความแข็งแกร่งของตระกูลหวังในเมืองหลวงของจังหวัด พวกเขาจะสามารถชนะความร่วมมือนี้ได้อย่างแน่นอน”“ใครจะยังสนใจจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลเล็กๆบ้าง”ทุกคนตอบสนองต่อหูจงซินทีละคนหนิงเป่ยยิ้มอย่างเย็นชา: "ถ้าตระกูลหวังสามารถได้ร่วมมือได้ งั้นแซ่ของฉันจะเขียนกลับหัว"หูจงซิน: "รอดูไปก่อน พี่น้องไปกันเถอะ!"ผู้ชนต่างจากไปแล้วโจวเฉิงกงกลอกตาไปที่โจวไห่ถง: "หึ! บริษัทยอมให้คนนอกเข้ามาดูแลมากกว่าเชื่อใจครอบครัวของตัวเอง แกจะไม่มีวันได้กลับไปหาตระกูลโจวอีกในชีวิตนี้"เขาก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 66
อันเคอซิน!คำตอบนี้ทำให้หนิงเป่ยทุกข์และผิดหวังผู้หญิงที่เขาไว้วางใจและรักมากที่สุด กลับถูกทรยศบอกความลับที่สำคัญของเขาไม่สามารถให้อภัยเธอได้ความจริงแล้วอันกั๋วเหว่ยเป็นคนบอกความลับนี้กับหยางซื่อเจี๋ย ซึ่งอันกั๋วเหว่ยได้ยินมัน ขณะกำลังตรวจสอบกล้องวงจรปิดที่บ้านอย่าไรก็ตาท หยางซื่อเจี๋ยกลับอวดฉลาดและคิดว่า ถ้าบอกว่าอันเคอซินเป็นคนบอกมา ก็จะไม่ถือว่าเป็นการขโมยความลับบางทีหนิงเป่ยอาจเห็นแกหน้าอันเคอซิน และใจกว้างกับเขาในเวลาเดียวกันอันฮว่า ฟาร์มาซูติคอลของอันเคอซิน กำลังประสบกับปัญหาแบบเดียวกับจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลหยางต้าเหนียน ประธานของหยางจือกรุ๊ปและเป็นพ่อของหยางซื่อเจี๋ยได้นําคู่ค้าจํานวนมากมาที่อันฮว่า ฟาร์มาซูติคอล เพื่อทวงหนี้ตอนนี้หยางต้าเนียน ไม่รู้ว่าลูกชายของเขาถูกลักพาตัวอันฮว่า ฟาร์มาซูติคอลมีเงินแค่ ห้าหมื่นกว่าบาทในบัญชีแล้ว จะสามารถจ่ายหนี้ให้พวกเขาได้อย่างไร?เป็นผลให้ฝ่ายคู่ค้าไม่พอใจจนทะเลาะกัน ทำลายบริษัททั้งภายในและภายนอกหลีชุนฮวาและอันกั๋วเหว่ยพยายามหยุดพวกเขา แต่พวกเขาก็ถูกทุบตีเช่นกันเมื่อพวกเขากำลังหมดหวัง ข่าวใหญ่ก็ทำให้พวกเขามีความ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 67
หยางต้าเนียนหยิบสัญญาที่เขาเตรียมไว้ตั้งแต่แรกออกมา: "เซ็นชื่อซะ"อันเคอซินเซ็นชื่อในสัญญาด้วยมือที่สั่นเทาหลังจากเซ็นชื่อแล้ว น้ำตาเธอไหลลงเต็มหน้าสิบปีสำหรับการทำงานหนัก กลับต้องส่งมอบให้คนอื่นเธอที่สิ้นหวังกําลังจะจากไป แต่หยางต้าเหนียนกลับเรียกเธอไว้ก่อน "ประธานอัน หยุดก่อน"อันเคอซิน: "มีอะไรอีกเหรอคะ?"หยางต้าเนียนก้มมองดูนาฬิกาข้อมือ แล้วพูดว่า "รออีกสักครู่ จะมีคนมาหาคุณ"หมายความว่าอะไร?อันเคอซินไม่เข้าใจวินาทีต่อมา รถยนต์ของทางการหลายคัน หยุดอยู่ที่หน้าบริษัทข้าราชการในเครื่องแบบหลายสิบคนบุกเข้ามาหัวหน้าพุงโตตะโกน: "ใครเป็นคนที่รับผิดชอบอันฮว่า ฟาร์มาซูติคอล "อันเคอซินรู้สึกไม่ดี: "ฉันเอง พวกคุณเป็นใครคะ?"พุงโตพูดว่า: "ผมคืออี้จื้อผิง หัวหน้าทีมตํารวจอาชญากรรม วันนี้พวกเราร่วมกับกองบังคับใช้กฎหมายกับศูนย์ต่อต้านการฉ้อโกงและทีมตรวจสอบเศรษฐกิจ"“มีคนรายงานว่าคุณหลบเลี่ยงภาษี ฉ้อโกงทางโทรศัพท์และฟอกเงินในต่างประเทศ โปรดให้ความร่วมมือในการสืบสวนด้วยครับ”หัวของอันเคอซินกำลังมึนงงเธอไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะโหดร้ายและร้ายกาจขนาดนี้ ไม่เพียงแต่ทำลายครอบครัวของ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 68
รนหาที่ตาย!จักรพรรดิดำสาปแช่งเขารู้ว่าข้อมูลนี้มีความสำคัญต่อราชาเจิ้นเป่ยมาก ดังนั้นเขารีบแจ้งสถานการณ์ให้หนิงเป่ยทราบทันทีอะไรนะ!หัวใจของหนิงเป่ยสั่นไหวหลังจากรู้เรื่องนี้“ฉันเข้าใจเคอซินผิดไป”“เรื่องทั้งหมดนี้เป็นความผิดของฉัน เป็นเพราะฉันไม่ระวังมากพอ จนทำให้อันกั๋วเหว่ยแอบฟังได้”“ไม่นะ เคอซินกำลังตกอยู่ในอันตราย!”เขารีบไปที่อันฮว่า ฟาร์มาซูติคอลทันทีแต่มันสายเกินไปแล้วอันฮว่า ฟาร์มาซูติคอลอยู่ในสภาพที่ยุ่งเหยิง ร่องรอยการทุบนั้นชัดเจนมากพนักงานของ อันฮว่า ฟาร์มาซูติคอลถูกไล่ออก และหยางต้าเนียนก็นำพนักงานของหยางจือกรุ๊ปเข้ามาแทน และยึดครองอันฮว่า ฟาร์มาซูติคอล"เคอซิน ฉันขอโทษ!" หัวใจของหนิงเป่ยเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด: "ผมทำให้เธอเป็นแบบนี้ และผมยังใช้คำพูดที่ไร้ความปรานีกับเธออีก ตอนนี้เธอคงเกลียดฉันจนแทบตาย"โทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้นทันทีเป็นหวังหนิงซวงจากตระกูลหวังในเมืองหลวงของจังหวัดหนิงเป่ยรับสายทันทีหวังหนิงซวงกัดฟันแล้วพูดว่า "ไอ้คนแซ่หนิง แกเห็นไหมแล้วใช่ไหม? ตอนนี้อันฮว่า ฟาร์มาซูติคอลเป็นของฉันแล้ว"“จิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลยังโชคดีพอที่จ
Latest chapter
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
เขามองหนิงเป่ยขึ้นๆ ลงๆ และเห็นรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาของอีกฝ่าย เขาพูดอย่างเย็นชา "เท่าที่ฉันรู้ มีเพียงเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ในโลกนี้เท่านั้นที่สมควรได้รับยาชีเฉียวหลิงหลง แกจะเอาคุณสมบัติอะไรมาแลกสมบัตินี้?"“ในความคิดของฉัน เห็นได้ชัดว่าแกขโมยมันไปจากท่านเทพสงคราม ฉันต้องการคืนมันให้กับเจ้าของเดิมตอนนี้”เมื่อพูดแบบนั้นจบ เฟิงเฟยหยางก็เดินออกไปรนหาที่ตาย!หนิงเป่ยหลบและหยุดตรงหน้าเฟิงเฟยหยาง: "วันนี้เป็นงานหมั้นของเซียวลู่ ฉันไม่อยากเห็นเลือด แกควรทำตามที่ฉันบอกแต่โดยดี"ไอ้นรก!เฟิงเฟยหยางหยุดพูดกับหนิงเป่ย และต่อยเขาโดยตรง: "ฉันบอกไปแล้วว่าใครขวางฉันจะต้องตาย!"หนิงเป่ยยื่นมือออกไปอย่างใจเย็น จับหมัดของเฟิงเฟยหยางอย่างง่ายดาย จากนั้นบีบมันเบา ๆพึ้ด!เสียงระเบิดอันน่าเบื่อดังก้องไปทั่วห้องหมัดของเฟิงเฟยหยางถูกหนิงเป่ยบีบจนแหลก และเยาชีเฉียวหลิงหลงในฝ่ามือของเขาก็แตกเป็นผงเช่นกันอ๊าก!เฟิงเฟยหยางอุทาน: "ยาชีเฉียวหลิงหลง ยาชีเฉียวหลิงหลงของฉัน!"ปฏิกิริยาตอบกลับแรกของเขาคือยาชีเฉียวหลิงหลงแทนที่จะเป็นมือที่ถูกขยี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ายาชีเฉียวหลิงหลงนั้นน่าดึงดูดใจเพียงใด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเขาก็ยังมีความเข้าใจเรื่องยาอยู่บ้างในโลกของศิลปะการต่อสู้โบราณ เม็ดยาระดับ 4 ถือเป็นจุดสุดยอดแล้ว และระดับ 5 และระดับ 6 ยังหายากอีกด้วยแต่ตอนนี้มียาเจ็ดระดับปรากฏขึ้นแล้ว...มันเป็นไปไม่ได้เหรอ? อาจารย์เฟิงยอมรับความผิดพลาดหรือไม่?หลี่เสี่ยวเว่ยรีบพูดว่า: "อาจารย์เฟิง ท่านคงจำผิดแล้ว พวกมันคือก้อนถั่วน้ำตาล ขยะที่คนชนบทส่งมาให้..."เพ้อเจ้อแม่แกสิ!เฟิงเฟยหยางสาปแช่งด้วยความโกรธ “ฉันจะพลาดได้ยังไง! พวกแกต่างหากที่บ้า ที่คิดว่ายาระเด็บเจ็ดเป็นขยะและโยนมันลงในถังขยะ!”ก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึง เฟิงเฟยหยางก็พูดอย่างรวดเร็ว: "หลี่ฉางหยวน นายยินดีจะมอบยยาชีเฉียวหลิงหลงนี่ให้ฉันหรือเปล่า?""ฉันยินดีแลกเปลี่ยนกับทรัพย์สินทั้งหมดของฉัน!"เปี้ยง!บริเวณนั้นระเบิดออกพวกเขารู้ว่ายาะดับที่เจ็ดนั้นมีค่า แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่ามันจะล้ำค่าขนาดนี้เฟิงเฟยหยางควบคุมโรงงานแปรรูปสมุนไพรที่ใหญ่ที่สุดในต้าเซี่ย โดยมีอุตสาหกรรมต่างๆ ทั่วโลกและมีมูลค่าตลาดหลายนับพันล้านเขายินดีมอบทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อแลกกับยาชีเฉียวหลิงหลงนี้ยาชีเฉียวหลิงหลงแค่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
หลี่ชางหยวนปลอบใจเขา: "แขกรับเชิญคนสุดท้ายที่ฉันเชิญยังมาไม่ถึง เมื่อแขกคนสุดท้ายมาถึงเย่หงและคนอื่น ๆ จะต้องหลีกทางแน่นอน"โอ้?หลี่เซียวเว่ยพูดด้วยความสนใจอย่างยิ่ง: "พ่อครับ พ่อเชิญใครมาอีก?"หลี่ชางหยวนพูดว่า: "ปรมาจารย์เฟิง เฟิงเฟยหยาง"อะไรนะ!หลี่เซียวเว่ยตกตะลึงเกินกว่าจะวัดได้: "พ่อกำลังพูดถึงปรมาจารย์เฟิงเฟยหยาง ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของนิกายฉีเหมินใช่ไหม แพทย์จักรพรรดิชั้นยอดที่เคยรับใช้ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม?"หลี่ฉางหยวนพยักหน้า: "ถูกต้อง"หลี่เซียวเว่ยยิ้มออกมาทันที: "ปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางเคยรับใช้ ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม แม้ว่าเขาจะเกษียณไปแล้วพร้อมกับความสำเร็จอันล้นหลาม แต่อิทธิพลของเขายังคงมีอยู่"“เมื่อเทียบกับปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางแล้ว เย่หงและคนอื่น ๆ ก็เหมือนกับตัวตลก!”“ฮึ่ม เฟิงเซียวหลู่ เฟิงหยวนเจิ้ง พวกแกสมควรที่จะถูกเหยียบย่ำใต้ฝ่าเท้าของเราเท่านั้น!”เมื่อพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มาในที่สุดเฟิงเฟยหยางก็มาถึงหลี่ฉางหยวนกับหลี่เซี่ยวเว่ยรีบต้อนรับเขาทันที"การมาเยือนของปรมาจารย์เฟิงทำให้สถานที่แห่งนี้เปล่งประกายเหลือเกิน!"“ท่านปรมาจารย์เฟิง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
หนิงเป่ย: "ฉันคิดว่าพวกคุณเข้าใจผิดแล้ว วันนี้เป็นงานหมั้นของเซี่ยวหลู่ พวกคุณจะมาให้ของขวัญกับฉันทำไม?"เย่หงและคนอื่น ๆ เข้าใจทันทีและเดินไปหาเฟิงเซียวหลู่ทุกคนในงานเลี้ยงเป็นบ้าคลั่งไปกันหมดคุณพระ พวกเรากำลังเห็นอะไร!ผู้นำจังหวัดกลุ่มนี้โค้งคำนับให้สามัญชน แถมเรียกเขาว่า "คุณ" อีกให้ตายเถอะ นี่คือคนธรรมดาจริงๆ เหรอ?นี่คงไม่ใช่คนใหญ่คนโตในกลุ่มลับหรอกนะเย่หงและคนอื่นๆ ล้อมรอบเป็นวงกลมรอบตัวเฟิงเซียวหลู่“เซียวหลู่ วันนี้เป็นวันหมั้นของเธอ พวกลุงไม่มีอะไรจะให้เธอ ดังนั้นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จึงไม่ใช่การแสดงความเคารพ”“ไม่เป็นไรหรอกถ้าพวกลุงงๆ ดื่มอีกสองแก้วทีหลัง ฮ่าๆ”ด้วยเหตุนี้ เย่หงและคนอื่นๆ จึงมอบของขวัญที่พวกเขาเตรียมไว้ให้เย่หงและคนอื่น ๆ ร่ำรวยมากและมอบของขวัญฟุ่มเฟือยให้พวกเขาทั้งหมดมีภาพเขียนพู่กันและภาพวาดของคนดัง เครื่องสำอางหรูหรา เครื่องประดับ และอื่นๆ อีกมากมายของขวัญที่ถูกที่สุดก็เริ่มต้นที่หลักล้านโดยเฉพาะสร้อยคอเพชรสิบห้ากะรัตที่เย่หงมอบให้นั้นมีมูลค่าเกือบ 50 ล้านแหวนเพชรห้ากะรัตของหลี่เซียวเว่ยดูเหมือนตัวตลกเมื่ออยู่ตรงหน้าสร้อยคอเพชรเส้นนี
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
ใบหน้าของหลี่เสี่ยวเว่ยและหลี่ชางหยวนเหมือนโดนตบกลางสี่แยกในโอกาสที่ทุกคนรอคอยนี้ สามัญชนคนนี้กลับก้าวออกมาข้างหน้าเพื่อมอบของขวัญ ซึ่งมันทำให้พวกเขารู้สึกอับอายจริงๆยิ่งไปกว่านั้น หลี่เซียวเว่ยยังเห็นว่าเฟิงเซียวหลู่ดูเหมือนจะมีความรู้สึกคลุมเครือกับคสามัญชนคนนี้อีกเขาตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนให้กับหนิงเป่ยเขาเดินขึ้นไปหยิบยาชีเฉียวหลิงหลง ศึกษาอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดขึ้นมา "ขอบคุณครับสำหรับของขวัญราคาแพงเช่นนี้ พวกเราชอบมันมาก"มีแขกในงานถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น: "เซียวเหว่ยบอกว่าของขวัญชิ้นนี้มีราคาแพง ดังนั้นยาลูกกลอนชิ้นนี้จึงต้องมีค่ามาก"หลีเซียวเว่ยพูด: "ฉันเห็นมันตอนที่ฉันเรียนอยู่ต่างประเทศ ยาลูกกลอนนี้ขายในต่างประเทศในราคา 5000 บาทต่อหนึ่งกิโลกรัม"พึ้ด!ทุกคนก็หัวเราะเสียงดังลั่นกิโลกรัมละ 5,000 บาท แค่เจ็ดเม็ดนี้ก็ไม่มีมูลค่าถึง 2500 บาทด้วยซ้ำเขากล้าที่จะมอบของขวัญเน่าๆ แบบนี้ได้ยังไง นี่ไม่ใช่การดูถูกเฟิงเซียวหลู่กับเฟิงหยวนเจิ้งหรอกหรือ?ในฐานะผู้ว่าฯ ที่มีเกียรติ เฟิงหยวนเจิ้งจะเชิญสามัญชนคนนี้มาร่วมงานหมั้นได้อย่างไรนี่ไม่ใช่การลดระดับของพวก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
หลี่เซียวเว่ยดุเฟิงเซียวหลู่ด้วยเสียงต่ำ: "เซียวหลู่ มีแขกผู้มีเกียรติมากมายอยู่ที่นี่ ทำไมเธอถึงทักทายสามัญชนแบบเขาด้วยล่ะ"“หลังจากนี้อย่าลืมเว้นระยะห่างจากเขา ทางที่ดีอย่าคุยกับเขาเลย จะได้ไม่เสียหน้า”เฟิงเซียวหลู่: "เข้าใจแล้ว"แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลกัน แต่หนิงเป่ยที่กินยาชีเฉียวหลิงหลงไป ประสาทการฟังของเขาก็ดีกว่าคนทั่วไปมาก ดังนั้นเขาจึงยังคงได้ยินการสนทนาของพวกเขาอย่างชัดเจนหนิงเป่ยยิ้มอย่างขมขื่นแล้วโทรหาเย่หง ผู้นำจังหวัดและขอให้เขาพาคนสองสามคนมาสนับสนุนเฟิงเซียวหลู่หากหลี่เซียวเว่ยไม่ถูกจัดการในวันนี้ ชีวิตของเฟิงเซียวหลู่จะยุ่งยากขึ้นในอนาคตเย่หงที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ก็รับสายของหนิงเป่ย และรู้สึกยินดีทันทีคนใหญ่คนโตอย่างหนิงเป่ย เชิญพวกเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงหมั้นเป็นการส่วนตัว นี่ถือเป็นเกียรติของพวกเขาอย่างยิ่งเย่หงวางงานทั้งหมดทันทีและเรียกสมาชิกทุกคนในทีมจังหวัดมางานเลี้ยงแน่นอนว่าของขวัญชิ้นใหญ่ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่นานแขกเกือบทั้งหมดก็มาถึงและเริ่มงานเลี้ยงหมั้นอย่างเป็นทางการพิธีกรกล่าวสุนทรพจน์บนเวที จากนั้นคู่บ่าวสาวก็แลกแหวนเพชรกันบนเวทีสิ่งท
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
“หากพวกเขาต้องการเห็นพวกสามัญชนจำนวนมากแบบนี้มาโผล่ที่นี่ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคิดยังไงกับฉัน”เฟิงหยวนเจิ้งรู้สึกอับอายเล็กน้อย: "ผู้เฒ่าหลี่ คุณหนิงช่วยชีวิตฉันไว้... "ได้ๆหลี่ฉางหยวนโบกมืออย่างไม่อดทน: "คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก ถ้าพวกสามัญชนมาอีก ก็จัดให้พวกเขานั่งที่ห้องโถงด้านข้าง"“อย่าให้แขกผู้มีเกียรติที่ฉันเชิญมาเห็นพวกเขาก็พอ”เฟิงเซียวหลู่อับอายขายหน้ามากเธอสังเกตท่าทีของหนิงเป่ยอย่างระมัดระวัง: " หนิงเป่ย คุณจะไม่โกรธใช่ไหม?"หนิงเป่ยส่ายหัว: “ไม่”เขาเบื่อหน่ายที่จะรู้จักคนประเภทนี้งั้นก็ดีแล้วเมื่อเห็นว่าหนิงเป่ยไม่โกรธ เฟิงเซียวหลู่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "พวกเขาก็เป็นแบบนั้น เป็นกลุ่มคนหัวสูง แต่อย่าใจแคบกับพวกเขาเลย"หนิงเป่ยถาม “เซียวหลู่ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าคุณมีแฟน”เห้อ!เฟิงเซียวหลู่ถอนหายใจลากยาว พร้อมความเศร้าสร้อยในสีหน้าข: "เรื่องมันยาวน่ะ"“หนิงเป่ย คุณยังจำครั้งก่อนที่คุณตีเย่เฉิน ลูกชายของผู้นำจังหวัดในงานประมูลได้หรือเปล่าคะ?”หนิงเป่ยพยักหน้า: “แน่นอน ผมจำได้”ครั้งล่าสุดที่หนิงเป่ยและเฟิงเซียวหลู่ไปร่วมงานประมูล เพื่อประมูลทรัพย
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
หนิงเป่ยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไรอยู่สักครู่หนึ่งคำถามแปลกๆ ที่ถามว่า ฉันจะรู้จักกับตัวเองได้ยังไง?ในที่สุดเขาก็หาคำตอบเจอ: "ฉันเคยเลี้ยงข้าวเขามาก่อน"เติ้งชิงชิวก็ตระหนักได้ว่า: "ไม่น่าแปลกใจเลย ขอฉันพูดดักไว้ก่อนเลยนะ นายไม่มีคุณสมบัติที่จะติดต่อกับคนคนนั้นได้"“ยังไงก็ตามหนิงเป่ย นายช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม?”หนิงเป่ย: “อะไร?”เติ้งชิงชิวพูด: "ฉันสงสัยว่านายเคยได้ยินหรือเปล่าว่าซือโปเทียน อดีตผู้นำของนิากยฉีเหมินกำลังจะเป็นผู้นำนิกายฉีเหมิน 28 นิกาย เข้ามาเพื่อปิดล้อมและจัดการกับเจ้าของวิลล่าจือจินหมายเลข 1 นี้"“ซือโปเทียนเพิ่งบรรลุไปอีกระดับ และความแข็งแกร่ก็ถึงระดับจักรพรรดิแห่งปรมาจารย์แล้ว”“จักรพรรดิแห่งปรมาจารย์คือระดับที่เทียบได้กับเทพสงคราม ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีผู้นำนิกายหลักอีก 28 คนที่คอยสนับสนุน เจ้าของวิลล่าจื่อจินหมายเลข 1 คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน”“นายช่วยฉันโน้มน้าวเขาและขอให้เขาหลีกเลี่ยงอันตรายนี้ ฉันช่วยเขาจัดช่องทางหลบหนีและการเดินทางเอง”จากนั้นหนิงเป่ยก็จำได้ว่า วันนี้เป็นวันที่ซือโปเทียนประกาศท้าทายตัวเองไว้ไม่มีปัญหาหรอก มันยังไม่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
หลานเฟิงหวง: "เธอควรขอบคุณเจ้านายของฉันนะ"ใช่ๆ!เติ้งชิงชิวรีบหันกลับมาและขอบคุณหนิงเป่ยกับความมีน้ำใจหนิงเป่ยยังคงต้องไปศึกษาสิ่งของที่แม่ทิ้งไว้ต่อจากความพยายามของเขา ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการค้นพบ "ความทรงจำ" ที่ไม่ใช่ของตัวเขา และยังวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพแม้ว่าจะมีความแตกต่างเพียงคำเดียวระหว่างวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพและหมัดสายฟ้า พลังที่ปล่อยออกมานั้นแตกต่างกันอย่างมากผู้ฝึกตนโบราณแบ่งออกเป็นสี่ระดับ: นภา ธรณี มืดและสว่าง โดยที่ระดับหนึ่งแทนคือระดับนภาหมัดสายฟ้าเป็นวิชาระดับสว่างซึ่งต่ำที่สุด ในขณะที่เทคนิคสายฟ้ามหานภาเป็นวิชาระดับมืดหนิงเป่ยใช้เวลาถึงสี่วันสี่คืนในการฝึกฝนวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ“สายฟ้าฟาด จงมา!”ตู้ม!สายฟ้าฟาดลงบนท้องฟ้าที่สดใส และลำแสงของสายฟ้าก็ฟาดตกลงมาจากกลางอากาศ ทำลายวิลล่าที่อยู่ใกล้เคียงกลายเป็นซากปรักหักพังพลังนี้มีมากกว่าหมัดสายฟ้าถึงห้าเท่า!ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีสายฟ้าเล็กๆ ปะทุออกมาจากร่างมนุษย์ซึ่งกลืนกินแก่นแท้อย่างมากวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ เรีกยฟ้าร้องมาจากกลางท้องฟ้า ซึ่งใช้พลังงานเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหนิงเป่ยไม่
