เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 328
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 329
หลีชุนฮวาคำราม: "เขาเป็นพ่อชั่วๆ ของเคอซิน ไม่หรอก เขาเลวร้ายยิ่งเท่าสัตว์เสียอีก!"สีหน้าหนิงเป่ยค่อยๆ กลายเป็นจริงจังแน่นอนว่าเขารู้จักพ่อของอันเคอซินพ่อของเธอเป็นคลั่งไคล้วรยุทธและจะทำทุกอย่างเพื่อยกระดับความแข็งแกร่งของเขาเมื่ออันเคอซินกับอันกั๋วเหว่ยยังเป็นเด็ก พ่อของเธอทิ้งภรรยาและลูกๆ และทิ้งบ้านเกิด ว่ากันว่าเขาถูกวิหารเทพนักรบชัดชวญ และเข้าร่วมกับวิหารเทพนักรบตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่โผล่หน้ากลับมา และไม่เคยทำหน้าที่พ่อเลยแม้แต่วันเดียวไม่คาดคิดในช่วงเวลาที่ละเอียดอ่อนเช่นนี้ เขาจะโผล่หน้ามาและพาอันเคอซินไปด้วยหนิงเป่ยสงสัยว่าการกระทำของเขาน่าจะได้รับคำสั่งจากวิหารเทพนักรบ และสำหรับจุดประสงค์ของการกระทำนี้ คือต้องมาเอาเฮยม่านซูจากตัวเขาหนิงเป่ยปลอบใจ: "ไม่ห้องห่วง ผมจะพาเคอซินกลับมาอย่างปลอดภัยและไม่ยอมให้เกิดเรื่องอันตรายอย่างแน่นอน"หลีชุนฮวากัดฟันพูดด้วยความโกรธ: " หนิงเป่ย ฉันไม่เคยขออะไรแกเลย แต่คราวนี้ฉันขอร้องแก"“ฉันรู้ว่าแกต่อสู้เก่ง หากแกพบไอ้สารเลวไร้หัวใจคนนั้น ช่วยฉันจัดการเขาที! ถ้าจะฆ่าก็ฆ่าไปเลย”“ถ้านายสามารถทำได้ ฉันพิจารณาให้นายแต่งงานกับเค
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 330
ยาฟื้นฟูรากฐาน!ยาฟื้นฟูรากฐานเพียงเม็ดเดียว ก็เพียงพอที่จะทำให้เกิดความวุ่นวายทั่วทั่งยุทธภพได้แต่อีกฝ่ายกลับคว้าออกมากำใหญ่ ใส่เอาไว้กระเป๋าเสื้อโดยไม่มีการป้องกันใดๆ แถมยังใช้พวกมันเป็นปุ๋ยด้วย...รวยแล้ว... ไม่สิ ได้รวยข้ามคืนแล้ว!ทำไมไม่เคยเจอว่ามีคนร่ำรวยแบบนี้ในต้าเซี่ยมาก่อนเมื่อเทียบกับหนิงเป่ยแล้ว พวกเขาเป็นเพียงคนยากจนที่น่าสงสาร!เสียงของหูฮั่นชานสั่นเครือเล็กน้อย: " หนิงเป่ย ในนามของวิหารเทพนักรบ ฉันสั่งให้แกส่งวิหารเทพนักรบมาให้ฉันเดี๋ยวนี้"หนิงเป่ย: “เพื่ออะไร?”หูฮั่นชานพูดว่า: "ฉันสามารถตัดสินใจแทนเทพสงครามและอนุญาตให้แกเข้าร่วมวิหารเทพนักรบได้""เมื่อแกเข้าร่วมวิหารเทพนักรบแล้ว แกจะสามารถอยู่ในอันดับที่สูงกว่าหมู่นักสู้ทั่วไป 99% และสามารถเรียกลมเรียกฝนได้อีก มีอำนาจทุกอย่าง..."หนิงเป่ย: "ขอโทษที ฉันไม่มีนิสัยชอบปฏิบัติต่อคนอื่นเหมือนสุนัข"“นอกจากนี้ เจ้าเหลืองของฉันก็ยังกินอิ่มเลย ฉันก็เลยไม่มียาฟื้นฟูรากฐานสำหรับพวกแก”“เจ้าเหลือง มานี่สิ”สุนัขพื้นเมืองในชนบทสีน้ำตาลวิ่งมา กระดิกหัวและหางหนิงเป่ยป้อนยาฟื้นฟูรากฐานทั้งหมดให้เจ้าเหลืองตู้ม!สม
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 331
“แน่นอน หากแกชูขึ้นยอมแพ้ตั้งแต่ตอนนี้ ฉันอาจให้โอกาสแกอีกสักครั้ง”หนิงเป่ย: "เอาล่ะ ไปบอกเเทพสงครามและขอให้เขามาหาฉัน ฉันมีเรื่องจะถามเขา"“ถ้าเขาไม่มา ฉันคงจะต้องไปตามหาเขาเป็นการส่วนตัว”หนิงเป่ยอยากถามเทพสงครามเกี่ยวกับพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของเขาโอหัง!หูฮั่นชานหึอย่างเย็นชา หันหลังกลับและจากไปหนิงเป่ยไม่ได้ไล่ตามหูฮั่นชานและปล่อยให้เขากลับไปแต่โดยดีใช้ให้เขาเป็นคนส่งข่าวเขาหันกลับไปและพบว่าตาหวงพยายามอย่างหนักที่จะเปิดปากของเจ้าเหลืองหนิงเป่ยรีบหยุดเขา: " ตาหวงกำลังทำอะไรอยู่?"ตาหวงพูดอย่างทุกข์ใจ: "นั่นคือยาฟื้นฟูรากฐาน แกจะเอาไปป้อนหมาได้ยังไง!"“ฉันจะลองดูว่าฉันจะทำให้มันคายออกมาได้ไหม”หนิงเป่ยพูดไม่ออก: "เอาล่ะ หยุดแย่งกับหมาได้แล้ว มาเริ่มงานของพวกเรากันดีกว่า"“ภายในเจ็ดวัน ซือโปเทียนจะนำผู้นำของ 28 นิกายมาฆ่าฉัน จากนั้นผมจะให้คุณเป็นผู้นำนิกายหวงฉีเพื่อยึดครอง 28 นิกายตกลงไหม”ตาหวงดูสับสนและพูดว่า "นี่... คงจะเป็นเรื่องยาก"นั่นคือ 28 นิกาย และใครๆ ก็รู้ว่าแค่พวกเขาพ่นน้ำลายก็ฆ่าคนได้หนิงเป่ย: "ถ้าเกิดแต่ละคนได้รับยาฟื้นฟูรากฐานคนละหนึ่งเม็ดต่อวัน และ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 332
ดูจากสีหน้าท่าทางของหูฮั่นชานแล้ว ดูเหมือนว่าจะไม่ได้โกหกและเขาก็ยังไม่มีความกล้าที่จะหลอกลวงเทพสงครามอย่างแน่นอนเป็นไปได้สูงว่าสิ่งที่เขาพูดออกมานั้นจะเป็นความจริงไม่ต้องพูดถึงสมุนไพรระดับสูงมากมาย แค่ยาฟื้นฟูรากฐาน "เต็มกำมือ" เพียงอย่างเดียว มันก็มากพอที่จะทำให้ผู้คนบ้าคลั่งได้หากยาฟื้นฟูรากฐานจำนวนได้ตกอยู่ในมือของผู้คนแล้วนั้น มันก็จะสร้างพายุแห่งการนองเลือดได้อย่างแน่นอนใบหน้าเทพสงครามเผยความโลภ: "ยาฟื้นฟูรากฐานจำนวนมากและตั้งใจเอามันป้อนไปสุนัข บางทีเจ้าหนิงเป่ยนั่นอาจเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ!"นักเล่นแร่แปรธาตุ!ผู้คนนั้นยิ่งตกใจมากขึ้นไปอีกแม้แต่ในโลกของผู้ฝึกตนโบราณ นักเล่นแร่แปรธาตุก็เป็นบุคคลที่ได้รับความเคารพอย่างยิ่งและพวกเขาเจอตัวยากยิ่งในโลกมนุษย์มีเพียงนักเล่นแร่แปรธาตุเพียงสองคนในวิหารเทพนักรบ แต่พวกเขาสามารถสกัดยาอายุวัฒนะระดับที่ต่ำกว่าระดับสี่ได้เท่านั้นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับ 6 พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะฝันเทพสงครามระงับความตื่นเต้นและพูดว่า: " หูฮั่นชาน ฉันสั่งให้แกไปเชื้อเชิญหนิงเป่ย และฉันจะอนุญาตให้เขาเข้าร่วมกับวิหารเทพนักรบ "“ถ้าทำผลงานได้ดี ฉ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 333
คำพูดของซือโปเทียน ทำให้ทั้งห้องระเบิดเสียงหัวเราะอันเคอซินหวังว่าจะเจอรอยแตกบนพื้นให้แทรกตัวหนีไปในตอนนี้เดิมทีเธอตั้งใจว่าจะไม่แต่งงานกับอู๋ฉีหลิง แต่พ่อของเธอ อันเสี่ยวเทียนข่มขู่เธอโดยบอกว่าหนิงเป่ยกำลังตกเป็นเป้าหมาย 28 นิกายฉีเหมินและคนพวกนั้นต้องการฆ่าเขาตอนนี้มีเพียงอู๋ฉีหลิงเท่านั้นที่สามารถช่วยหนิงเป่ยได้ถ้าเธอสัญญาจะแต่งงานกับอู๋ฉีหลิง และอู๋ฉีหลิงนั้นก็จะช่วยเหลือเธอเพื่อช่วยชีวิตของหนิงเป่ย อันเคอซินทำได้เพียงก้มหน้ายอมทำตามเท่านั้นยิ่งไปกว่านั้น เธอก็ยังป่วยเป็นมะเร็งปอดและมีเวลาเหลืออยู่ไม่มาก มันก็คุ้มค่าที่จะช่วยชีวิตหนิงเป่ยก่อนที่ตัวเองจะตายไปในเวลานี้คนรับใช้ชราเดินเข้ามา: "นายน้อยทั้งสี่ เหยื่อล่อสัตว์พร้อมแล้ว พวกท่านสามารถไปล่าสัตว์ได้แล้วครับ"ไปกันเถอะ!อู๋ฉีหลิงลุกขึ้นและเดินออกไปก่อน ตามด้วยคนอื่นๆ อีกหลายคนพื้นที่ล่าสัตว์กว้างใหญ่นั้นว่างเปล่า ยกเว้นกระท่อมที่อยู่ข้างหน้าหนึ่งร้อยเมตรหลายคนหยิบธนูและลูกธนูขึ้นมาตามลำดับ และอู๋ฉีหลิงก็ยื่นให้อันเคอซินด้วย: "นี่ ถ้าทำได้ดีก็จะได้รับรางวัลในคืนนี้"อันเคอซินรู้สึกเขินอายและไม่ได้เอื้อมมือ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 334
หญิงสาวทั้งสี่คนหน้าซีด และขอร้องความเมตตาอย่างขมขื่นแต่นายน้อยทั้งสี่แห่งเมืองหลวงจิงตู จะฟังพวกเธอได้อย่างไร?ในสายตาของพวกเขานั้น ชีวิตของหญิงสาวทั้งสี่คนนั้นยังเทียบไม่ได้กับสัตว์เลี้ยงของตนเองด้วยซ้ำสุดท้ายแล้ว จากแรงกดดันของนายน้อยสี่แห่งเมืองหลวงจิงตู ผู้หญิงทั้งสี่คนก็ยอมเดินเข้าไปในพื้นที่ล่าสัตว์เมื่อเห็นสีหน้าหวาดกลัวของพวกเธอ สี่นายน้อยแห่งเมืองหลวงจิงตูก็รู้สึกตื่นเต้นมากยิ่งขึ้นอู๋ฉีหลิงตะโกน: "เอาล่ะ วิ่งได้!"ผู้หญิงทั้งสี่คนวิ่งไปอย่างสิ้นหวังนายน้อยทั้งสี่แห่งเมืองหลวงจิงตูง้างคันธนูและยิงธนูออกไปทันทีหม่าเสี่ยวอวิ๋นยิงโดนหัวผู้หญิงคนหนึ่งด้วยลูกธนูอู๋ฉีหลิงด่า: "เจ้าโง่เอ้ย ทำไมต้องยิงที่หัวด้วย? ยิงที่ก้นสิ อย่าบอกนะว่านายชอบศพ"ฮ่าๆๆ!ผู้คนในบริเวณรอบๆ ต่างระเบิดเสียงหัวเราะลูกธนูยิงไปทางผู้หญิงอีกสามคนแต่ในช่วงเวลาวิกฤตินี้ จู่ๆ ก็มีสายฟ้าก็ระเบิดออกมาจากอากาศ ทำให้ลูกธนูทั้งหมดแตกเป็นเสี่ยงๆอะไรวะ!เกิดอะไรขึ้น!สายฟ้าที่ผ่าลงมาอย่างที่กะทันหันนี้ทำให้นายน้อยทั้งสี่แห่งเมืองหลวงจิงตูตกใจอากาศแจ่มใสแบบดี จะมีสายฟ้าได้ยัง!ก่อนที่พวกเขา
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 335
ความเร็วและความแข็งแกร่งของเขาน่าหวาดกลัวพวกเขาตระหนักว่าได้เผชิญหน้ากับปรมาจารย์เข้าแล้วหนิงเป่ยหยิบคันธนูยาวขึ้นมาจากพื้น แล้วใส่ลูกธนูยาวทั้งหมดไว้กับคันธนู“คราวนี้ถึงตาแกแล้ว ที่จะต้องกลายเป็นเหยื่อบ้าง”แกกล้าเหรอ!อู๋ฉีหลิงคำรามด้วยความโกรธ: "พ่อของฉันคือเทพสงครามแห่งต้าเซี่ย อย่ากล้าแม้แต่จะแตะต้องเส้นผมฉันสักเส้นเดียว!"หม่าเสี่ยวยวิน: "พ่อของฉันเป็นเศรษฐีในต้าเซี่ย... "หม่าช่วย: "ผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งเขตทหารเมืองหลวงจิงตู คือพ่อของฉัน..."หนิงเป่ยแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน: "ฉันให้เวลาพวกแกห้าวินาที ถ้าหนีไม่พ้น ก็ถือว่าตัวเองโชคไม่ดีแล้วกันนะ""ห้า...สี่..."เห็นว่าเขาเอาจริงกับเรื่องนี้ ทั้งสามคนก็ตกใจ รีบหันหลังกลับแล้ววิ่งเอามือกุมหัวหนีไปก่อนหน้านี้พวกเขาหยิ่งผยองมาก ตอนนี้พวกเขาวิ่งเป็นหมาหางจุกตูดหนิงเป่ยพูดกับอันเคอซิน: " เคอซิน หลับตาลงนะ"อันเคอซินกำลังตื่นตระหนก: "หนิงเป่ย อย่านะ พวกเราไม่สามารถทำให้พวกเขาขุ่นเคืองใจได้..."แต่หนิงเป่ยได้ยิงลูกธนูออกไปแล้วหลายสิบดอกลูกธนูนับสิบเหล่านี้ดูเหมือนจะมีตา และพวกมันทั้งหมดพุ่งไปยังเป้าหนิงเป่ยใส่วิชาส
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 336
แม้ว่าจะรักษาชีวิตไว้ได้ แต่ทรัพย์สินของเขาก็ถูกยึดและถูกทั้งประเทศคว่ำบาตร ทำให้การใช้ชีวิตก็กลายเป็นปัญหาด้วยความสิ้นหวัง เขานึกถึงอันเคอซินเฮ้อ ดูเหมือนว่าชีวิตที่เหลือนี้ต้องให้อันเคอซินดูแลไปตลอดชีวิตเท่านั้นเขารีบไปตรงที่ฉงเฉิงโดยไม่หยุดพักบ้านอันเคอซินในที่สุดหลีชุนฮวากับอันกั๋วเหว่ยก็รู้สึกโล่งใจ เมื่อเห็นว่าอันเคอซินได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหลังจากถามเรื่องราวทั้งหมดแล้ว หลีชุนฮวาก็โกรธมากจนแทบหายใจไม่ออก: "ไอ้สัตว์เดรัจฉาน กล้าผลักลูกสาวของตัวเองเข้าไปในกองไฟ ถ้าฉันเจอมัน ฉันต้องควักหัวใจมันออกมา ดูว่าเป็นสีแดงหรือสีดำ!”อันกั๋วเหว่ยเองก็กำหมัดแน่น: "เขาไม่ได้ทําหน้าที่เลี้ยงดูพวกเราแม้แต่วันเดียว แต่วันนี้กลับวิ่งมาเร่ขายพี่ฉันอีก ถ้าฉันไม่ได้ทุบตีมัน ไม่ต้องเรียกฉันว่าคนแซ่อัน"หลีชุนฮวาพูดว่า: " เคอซิน ลูกรู้ไหมว่าไอ้คนใจร้ายคนนั้นอยู่ที่ไหน?"อันเคอซินส่ายหัว: "ฉันไม่รู้ แม่ ฉันเหนื่อยนิดหน่อยและอยากพักผ่อน"โอเคๆ แกไปพักผ่อนก่อนเถอะอันเคอซิน ลุกขึ้นและกลับไปที่ห้องนอน เพื่อพักผ่อนตอนนั้นเอง มีเสียงเคาะประตูหลีชุนฮวากำลังด่าอันเสี่ยวเทียน พร
บทล่าสุด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
เขามองหนิงเป่ยขึ้นๆ ลงๆ และเห็นรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาของอีกฝ่าย เขาพูดอย่างเย็นชา "เท่าที่ฉันรู้ มีเพียงเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ในโลกนี้เท่านั้นที่สมควรได้รับยาชีเฉียวหลิงหลง แกจะเอาคุณสมบัติอะไรมาแลกสมบัตินี้?"“ในความคิดของฉัน เห็นได้ชัดว่าแกขโมยมันไปจากท่านเทพสงคราม ฉันต้องการคืนมันให้กับเจ้าของเดิมตอนนี้”เมื่อพูดแบบนั้นจบ เฟิงเฟยหยางก็เดินออกไปรนหาที่ตาย!หนิงเป่ยหลบและหยุดตรงหน้าเฟิงเฟยหยาง: "วันนี้เป็นงานหมั้นของเซียวลู่ ฉันไม่อยากเห็นเลือด แกควรทำตามที่ฉันบอกแต่โดยดี"ไอ้นรก!เฟิงเฟยหยางหยุดพูดกับหนิงเป่ย และต่อยเขาโดยตรง: "ฉันบอกไปแล้วว่าใครขวางฉันจะต้องตาย!"หนิงเป่ยยื่นมือออกไปอย่างใจเย็น จับหมัดของเฟิงเฟยหยางอย่างง่ายดาย จากนั้นบีบมันเบา ๆพึ้ด!เสียงระเบิดอันน่าเบื่อดังก้องไปทั่วห้องหมัดของเฟิงเฟยหยางถูกหนิงเป่ยบีบจนแหลก และเยาชีเฉียวหลิงหลงในฝ่ามือของเขาก็แตกเป็นผงเช่นกันอ๊าก!เฟิงเฟยหยางอุทาน: "ยาชีเฉียวหลิงหลง ยาชีเฉียวหลิงหลงของฉัน!"ปฏิกิริยาตอบกลับแรกของเขาคือยาชีเฉียวหลิงหลงแทนที่จะเป็นมือที่ถูกขยี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ายาชีเฉียวหลิงหลงนั้นน่าดึงดูดใจเพียงใด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเขาก็ยังมีความเข้าใจเรื่องยาอยู่บ้างในโลกของศิลปะการต่อสู้โบราณ เม็ดยาระดับ 4 ถือเป็นจุดสุดยอดแล้ว และระดับ 5 และระดับ 6 ยังหายากอีกด้วยแต่ตอนนี้มียาเจ็ดระดับปรากฏขึ้นแล้ว...มันเป็นไปไม่ได้เหรอ? อาจารย์เฟิงยอมรับความผิดพลาดหรือไม่?หลี่เสี่ยวเว่ยรีบพูดว่า: "อาจารย์เฟิง ท่านคงจำผิดแล้ว พวกมันคือก้อนถั่วน้ำตาล ขยะที่คนชนบทส่งมาให้..."เพ้อเจ้อแม่แกสิ!เฟิงเฟยหยางสาปแช่งด้วยความโกรธ “ฉันจะพลาดได้ยังไง! พวกแกต่างหากที่บ้า ที่คิดว่ายาระเด็บเจ็ดเป็นขยะและโยนมันลงในถังขยะ!”ก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึง เฟิงเฟยหยางก็พูดอย่างรวดเร็ว: "หลี่ฉางหยวน นายยินดีจะมอบยยาชีเฉียวหลิงหลงนี่ให้ฉันหรือเปล่า?""ฉันยินดีแลกเปลี่ยนกับทรัพย์สินทั้งหมดของฉัน!"เปี้ยง!บริเวณนั้นระเบิดออกพวกเขารู้ว่ายาะดับที่เจ็ดนั้นมีค่า แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่ามันจะล้ำค่าขนาดนี้เฟิงเฟยหยางควบคุมโรงงานแปรรูปสมุนไพรที่ใหญ่ที่สุดในต้าเซี่ย โดยมีอุตสาหกรรมต่างๆ ทั่วโลกและมีมูลค่าตลาดหลายนับพันล้านเขายินดีมอบทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อแลกกับยาชีเฉียวหลิงหลงนี้ยาชีเฉียวหลิงหลงแค่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
หลี่ชางหยวนปลอบใจเขา: "แขกรับเชิญคนสุดท้ายที่ฉันเชิญยังมาไม่ถึง เมื่อแขกคนสุดท้ายมาถึงเย่หงและคนอื่น ๆ จะต้องหลีกทางแน่นอน"โอ้?หลี่เซียวเว่ยพูดด้วยความสนใจอย่างยิ่ง: "พ่อครับ พ่อเชิญใครมาอีก?"หลี่ชางหยวนพูดว่า: "ปรมาจารย์เฟิง เฟิงเฟยหยาง"อะไรนะ!หลี่เซียวเว่ยตกตะลึงเกินกว่าจะวัดได้: "พ่อกำลังพูดถึงปรมาจารย์เฟิงเฟยหยาง ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของนิกายฉีเหมินใช่ไหม แพทย์จักรพรรดิชั้นยอดที่เคยรับใช้ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม?"หลี่ฉางหยวนพยักหน้า: "ถูกต้อง"หลี่เซียวเว่ยยิ้มออกมาทันที: "ปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางเคยรับใช้ ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม แม้ว่าเขาจะเกษียณไปแล้วพร้อมกับความสำเร็จอันล้นหลาม แต่อิทธิพลของเขายังคงมีอยู่"“เมื่อเทียบกับปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางแล้ว เย่หงและคนอื่น ๆ ก็เหมือนกับตัวตลก!”“ฮึ่ม เฟิงเซียวหลู่ เฟิงหยวนเจิ้ง พวกแกสมควรที่จะถูกเหยียบย่ำใต้ฝ่าเท้าของเราเท่านั้น!”เมื่อพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มาในที่สุดเฟิงเฟยหยางก็มาถึงหลี่ฉางหยวนกับหลี่เซี่ยวเว่ยรีบต้อนรับเขาทันที"การมาเยือนของปรมาจารย์เฟิงทำให้สถานที่แห่งนี้เปล่งประกายเหลือเกิน!"“ท่านปรมาจารย์เฟิง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
หนิงเป่ย: "ฉันคิดว่าพวกคุณเข้าใจผิดแล้ว วันนี้เป็นงานหมั้นของเซี่ยวหลู่ พวกคุณจะมาให้ของขวัญกับฉันทำไม?"เย่หงและคนอื่น ๆ เข้าใจทันทีและเดินไปหาเฟิงเซียวหลู่ทุกคนในงานเลี้ยงเป็นบ้าคลั่งไปกันหมดคุณพระ พวกเรากำลังเห็นอะไร!ผู้นำจังหวัดกลุ่มนี้โค้งคำนับให้สามัญชน แถมเรียกเขาว่า "คุณ" อีกให้ตายเถอะ นี่คือคนธรรมดาจริงๆ เหรอ?นี่คงไม่ใช่คนใหญ่คนโตในกลุ่มลับหรอกนะเย่หงและคนอื่นๆ ล้อมรอบเป็นวงกลมรอบตัวเฟิงเซียวหลู่“เซียวหลู่ วันนี้เป็นวันหมั้นของเธอ พวกลุงไม่มีอะไรจะให้เธอ ดังนั้นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จึงไม่ใช่การแสดงความเคารพ”“ไม่เป็นไรหรอกถ้าพวกลุงงๆ ดื่มอีกสองแก้วทีหลัง ฮ่าๆ”ด้วยเหตุนี้ เย่หงและคนอื่นๆ จึงมอบของขวัญที่พวกเขาเตรียมไว้ให้เย่หงและคนอื่น ๆ ร่ำรวยมากและมอบของขวัญฟุ่มเฟือยให้พวกเขาทั้งหมดมีภาพเขียนพู่กันและภาพวาดของคนดัง เครื่องสำอางหรูหรา เครื่องประดับ และอื่นๆ อีกมากมายของขวัญที่ถูกที่สุดก็เริ่มต้นที่หลักล้านโดยเฉพาะสร้อยคอเพชรสิบห้ากะรัตที่เย่หงมอบให้นั้นมีมูลค่าเกือบ 50 ล้านแหวนเพชรห้ากะรัตของหลี่เซียวเว่ยดูเหมือนตัวตลกเมื่ออยู่ตรงหน้าสร้อยคอเพชรเส้นนี
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
ใบหน้าของหลี่เสี่ยวเว่ยและหลี่ชางหยวนเหมือนโดนตบกลางสี่แยกในโอกาสที่ทุกคนรอคอยนี้ สามัญชนคนนี้กลับก้าวออกมาข้างหน้าเพื่อมอบของขวัญ ซึ่งมันทำให้พวกเขารู้สึกอับอายจริงๆยิ่งไปกว่านั้น หลี่เซียวเว่ยยังเห็นว่าเฟิงเซียวหลู่ดูเหมือนจะมีความรู้สึกคลุมเครือกับคสามัญชนคนนี้อีกเขาตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนให้กับหนิงเป่ยเขาเดินขึ้นไปหยิบยาชีเฉียวหลิงหลง ศึกษาอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดขึ้นมา "ขอบคุณครับสำหรับของขวัญราคาแพงเช่นนี้ พวกเราชอบมันมาก"มีแขกในงานถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น: "เซียวเหว่ยบอกว่าของขวัญชิ้นนี้มีราคาแพง ดังนั้นยาลูกกลอนชิ้นนี้จึงต้องมีค่ามาก"หลีเซียวเว่ยพูด: "ฉันเห็นมันตอนที่ฉันเรียนอยู่ต่างประเทศ ยาลูกกลอนนี้ขายในต่างประเทศในราคา 5000 บาทต่อหนึ่งกิโลกรัม"พึ้ด!ทุกคนก็หัวเราะเสียงดังลั่นกิโลกรัมละ 5,000 บาท แค่เจ็ดเม็ดนี้ก็ไม่มีมูลค่าถึง 2500 บาทด้วยซ้ำเขากล้าที่จะมอบของขวัญเน่าๆ แบบนี้ได้ยังไง นี่ไม่ใช่การดูถูกเฟิงเซียวหลู่กับเฟิงหยวนเจิ้งหรอกหรือ?ในฐานะผู้ว่าฯ ที่มีเกียรติ เฟิงหยวนเจิ้งจะเชิญสามัญชนคนนี้มาร่วมงานหมั้นได้อย่างไรนี่ไม่ใช่การลดระดับของพวก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
หลี่เซียวเว่ยดุเฟิงเซียวหลู่ด้วยเสียงต่ำ: "เซียวหลู่ มีแขกผู้มีเกียรติมากมายอยู่ที่นี่ ทำไมเธอถึงทักทายสามัญชนแบบเขาด้วยล่ะ"“หลังจากนี้อย่าลืมเว้นระยะห่างจากเขา ทางที่ดีอย่าคุยกับเขาเลย จะได้ไม่เสียหน้า”เฟิงเซียวหลู่: "เข้าใจแล้ว"แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลกัน แต่หนิงเป่ยที่กินยาชีเฉียวหลิงหลงไป ประสาทการฟังของเขาก็ดีกว่าคนทั่วไปมาก ดังนั้นเขาจึงยังคงได้ยินการสนทนาของพวกเขาอย่างชัดเจนหนิงเป่ยยิ้มอย่างขมขื่นแล้วโทรหาเย่หง ผู้นำจังหวัดและขอให้เขาพาคนสองสามคนมาสนับสนุนเฟิงเซียวหลู่หากหลี่เซียวเว่ยไม่ถูกจัดการในวันนี้ ชีวิตของเฟิงเซียวหลู่จะยุ่งยากขึ้นในอนาคตเย่หงที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ก็รับสายของหนิงเป่ย และรู้สึกยินดีทันทีคนใหญ่คนโตอย่างหนิงเป่ย เชิญพวกเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงหมั้นเป็นการส่วนตัว นี่ถือเป็นเกียรติของพวกเขาอย่างยิ่งเย่หงวางงานทั้งหมดทันทีและเรียกสมาชิกทุกคนในทีมจังหวัดมางานเลี้ยงแน่นอนว่าของขวัญชิ้นใหญ่ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่นานแขกเกือบทั้งหมดก็มาถึงและเริ่มงานเลี้ยงหมั้นอย่างเป็นทางการพิธีกรกล่าวสุนทรพจน์บนเวที จากนั้นคู่บ่าวสาวก็แลกแหวนเพชรกันบนเวทีสิ่งท
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
“หากพวกเขาต้องการเห็นพวกสามัญชนจำนวนมากแบบนี้มาโผล่ที่นี่ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคิดยังไงกับฉัน”เฟิงหยวนเจิ้งรู้สึกอับอายเล็กน้อย: "ผู้เฒ่าหลี่ คุณหนิงช่วยชีวิตฉันไว้... "ได้ๆหลี่ฉางหยวนโบกมืออย่างไม่อดทน: "คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก ถ้าพวกสามัญชนมาอีก ก็จัดให้พวกเขานั่งที่ห้องโถงด้านข้าง"“อย่าให้แขกผู้มีเกียรติที่ฉันเชิญมาเห็นพวกเขาก็พอ”เฟิงเซียวหลู่อับอายขายหน้ามากเธอสังเกตท่าทีของหนิงเป่ยอย่างระมัดระวัง: " หนิงเป่ย คุณจะไม่โกรธใช่ไหม?"หนิงเป่ยส่ายหัว: “ไม่”เขาเบื่อหน่ายที่จะรู้จักคนประเภทนี้งั้นก็ดีแล้วเมื่อเห็นว่าหนิงเป่ยไม่โกรธ เฟิงเซียวหลู่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "พวกเขาก็เป็นแบบนั้น เป็นกลุ่มคนหัวสูง แต่อย่าใจแคบกับพวกเขาเลย"หนิงเป่ยถาม “เซียวหลู่ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าคุณมีแฟน”เห้อ!เฟิงเซียวหลู่ถอนหายใจลากยาว พร้อมความเศร้าสร้อยในสีหน้าข: "เรื่องมันยาวน่ะ"“หนิงเป่ย คุณยังจำครั้งก่อนที่คุณตีเย่เฉิน ลูกชายของผู้นำจังหวัดในงานประมูลได้หรือเปล่าคะ?”หนิงเป่ยพยักหน้า: “แน่นอน ผมจำได้”ครั้งล่าสุดที่หนิงเป่ยและเฟิงเซียวหลู่ไปร่วมงานประมูล เพื่อประมูลทรัพย
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
หนิงเป่ยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไรอยู่สักครู่หนึ่งคำถามแปลกๆ ที่ถามว่า ฉันจะรู้จักกับตัวเองได้ยังไง?ในที่สุดเขาก็หาคำตอบเจอ: "ฉันเคยเลี้ยงข้าวเขามาก่อน"เติ้งชิงชิวก็ตระหนักได้ว่า: "ไม่น่าแปลกใจเลย ขอฉันพูดดักไว้ก่อนเลยนะ นายไม่มีคุณสมบัติที่จะติดต่อกับคนคนนั้นได้"“ยังไงก็ตามหนิงเป่ย นายช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม?”หนิงเป่ย: “อะไร?”เติ้งชิงชิวพูด: "ฉันสงสัยว่านายเคยได้ยินหรือเปล่าว่าซือโปเทียน อดีตผู้นำของนิากยฉีเหมินกำลังจะเป็นผู้นำนิกายฉีเหมิน 28 นิกาย เข้ามาเพื่อปิดล้อมและจัดการกับเจ้าของวิลล่าจือจินหมายเลข 1 นี้"“ซือโปเทียนเพิ่งบรรลุไปอีกระดับ และความแข็งแกร่ก็ถึงระดับจักรพรรดิแห่งปรมาจารย์แล้ว”“จักรพรรดิแห่งปรมาจารย์คือระดับที่เทียบได้กับเทพสงคราม ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีผู้นำนิกายหลักอีก 28 คนที่คอยสนับสนุน เจ้าของวิลล่าจื่อจินหมายเลข 1 คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน”“นายช่วยฉันโน้มน้าวเขาและขอให้เขาหลีกเลี่ยงอันตรายนี้ ฉันช่วยเขาจัดช่องทางหลบหนีและการเดินทางเอง”จากนั้นหนิงเป่ยก็จำได้ว่า วันนี้เป็นวันที่ซือโปเทียนประกาศท้าทายตัวเองไว้ไม่มีปัญหาหรอก มันยังไม่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
หลานเฟิงหวง: "เธอควรขอบคุณเจ้านายของฉันนะ"ใช่ๆ!เติ้งชิงชิวรีบหันกลับมาและขอบคุณหนิงเป่ยกับความมีน้ำใจหนิงเป่ยยังคงต้องไปศึกษาสิ่งของที่แม่ทิ้งไว้ต่อจากความพยายามของเขา ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการค้นพบ "ความทรงจำ" ที่ไม่ใช่ของตัวเขา และยังวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพแม้ว่าจะมีความแตกต่างเพียงคำเดียวระหว่างวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพและหมัดสายฟ้า พลังที่ปล่อยออกมานั้นแตกต่างกันอย่างมากผู้ฝึกตนโบราณแบ่งออกเป็นสี่ระดับ: นภา ธรณี มืดและสว่าง โดยที่ระดับหนึ่งแทนคือระดับนภาหมัดสายฟ้าเป็นวิชาระดับสว่างซึ่งต่ำที่สุด ในขณะที่เทคนิคสายฟ้ามหานภาเป็นวิชาระดับมืดหนิงเป่ยใช้เวลาถึงสี่วันสี่คืนในการฝึกฝนวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ“สายฟ้าฟาด จงมา!”ตู้ม!สายฟ้าฟาดลงบนท้องฟ้าที่สดใส และลำแสงของสายฟ้าก็ฟาดตกลงมาจากกลางอากาศ ทำลายวิลล่าที่อยู่ใกล้เคียงกลายเป็นซากปรักหักพังพลังนี้มีมากกว่าหมัดสายฟ้าถึงห้าเท่า!ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีสายฟ้าเล็กๆ ปะทุออกมาจากร่างมนุษย์ซึ่งกลืนกินแก่นแท้อย่างมากวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ เรีกยฟ้าร้องมาจากกลางท้องฟ้า ซึ่งใช้พลังงานเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหนิงเป่ยไม่
