LOGINShare
บทที่ 245
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 246
คนขับและเจ้าหน้าที่รีบลงจากรถ มาทันทีเพื่อเจรจา"พวกเราขับรถมาอย่างปกติ เป็นคุณต่างหากที่โดดมาชนรถเรา คุณต่างหากที่ต้องรับผิดชอบทั้งหมด""ออกไปเดี๋ยวนี้ เราจะไปช่วยผู้บาดเจ็บ ไม่มีเวลามายืดเยื้อ"ป้าหวางพูดว่า: "แม่มึงสิ มันสมควรไหมที่จะขับมาชนใช่ไหม?"“ถ้าวันนี้แกไม่จ่ายค่าชดเชยก็อย่าคิดที่จะไปไหน”คนขับพบว่านี่เป็นการกระโดดมาให้รถชนแล้วเรียกไถ่เงินเขาพูดด้วยความโกรธ: "คุณป้า ยอมให้เราช่วยเหลือคนก่อนนะ ในส่วนค่าชดเชยนั่น แผนกกฎหมายของโรงพยาบาลเราจะติดต่อคุณไปเอง"ฝันไปเถอะ!ป้าหวางยิ่งคงโวยวายมากขึ้น: "แกพาฉันไปโรงพยาบาลก่อน แล้วค่อยมาช่วยคน ไม่งั้นฉันจะไม่ให้พวกแกไปที่ไหนทั้งนั้น"ในที่สุดคนขับก็ทนไม่ไหวอีกต่อไ ปและบอกกับเจ้าหน้าที่ฉุกเฉินว่า "เอาเธอออกไปให้พ้นทาง การช่วยเหลือผู้คนสำคัญกว่า"โอเคเจ้าหน้าที่ฉุกเฉินจัดการให้ป้าหวางออกไป และปล่อยให้รถพยาบาลไปช่วยชีวิตคนในที่สุด รถพยาบาลก็ช่วยเหลืออันเคอซินออกมาได้ป้าหวางยังคงไม่ยอมที่จะยอมแพ้: "เฒ่าจาง คิดหาทางเร็วๆ เข้า อย่าปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นมีชีวิตรอดเด็ดขาด"เฒ่าจางพูด"สิ่งเดียวที่เราทำได้ตอนนี้คือถ่วงการรักษา เธ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 247
ป้าหวางขวางประตูรถและป้องกันไม่ให้เจ้าหน้าที่ฉุกเฉิน พาอันเคอซินออกมาจากรถบัดซบ!คนขับหน้าแดงด้วยความโกรธ: "ไอ้ฉิบหาย พวกชนแล้วเรียกค่าเสียหายแบบไม่ดูสถาการณ์ พวกแกไม่รู้เหรอว่าเรากำลังช่วยเหลือคนเจ็บอยู่"“หากการรักษาผู้ป่วยเกิดความล่าช้า พวกแกต้องรับผิดชอบทุกอย่าง”ป้าหวางร้องไห้ดังยิ่งขึ้น: "พวกแกช่วยคนป่วยอะไรก่อน พวกแกมันเป็นกลุ่มหมอใจดำที่แสวงหาเงินและฆ่าคน"“เจ้าข้าเอ้ย ยังไม่มีใครมาจัดการอีก มันไม่มีเหตุผล…”ตอนนี้เป็นช่วงที่โรงพยาบาลวุ่นวาย เมื่อป้าหวางจัดฉากขึ้นมา คนก็เข้ามารายล้อมทันทีทุกคนชี้นิ้วและวิพากษ์วิจารณ์คนขับโกรธมาก: "พวกนายสองคน ไปดึงคนมิจฉาชีพนี่ออกไป สิ่งสำคัญที่สุด คือต้องช่วยเหลือผู้ป่วยก่อน"คนขับและเจ้าหน้าที่ฉุกเฉินสองคนก้าวไปข้างหน้า เพื่อลากป้าหวางออกไปตอนนั้นเอง เฒ่าจางผู้ชายของป้าหวาง ก็รีบเข้ามาต่อยไปสามครั้ง และเตะสองครั้งใส่คนขับและเจ้าหน้าที่รถพยาบาลลงกับพื้น“ไอ้เวร! ไอ้โรงพยาบาลใจดำ ชนคนหนีก็ช่างเถอะ ยังทุบตีคนที่ถูกชนอีก”“ที่นี่ไม่ใช่โรงพยาบาล แต่เป็นรังอันธพาลชัดๆ”“หลานชายคนโตของฉันมาจากกระทรวงสาธารณสุข วันนี้ฉันจะทำให้พวกเขาเ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 248
จางต้าหมินเข้าใจทันทีและตะโกน: "ผู้อำนวยการอยู่ที่ไหน ไปเรียกผู้อำนวยการออกมา"ไม่นานนัก ผู้อำนวยการอู่ของโรงพยาบาลก็เข้ามา หลังจากทราบข่าว“คุณจาง คุณอยู่ที่นี่เอง เชิญครับ เชิญครับ…”ให้กูเขาไปทำไมก่อน!จางต้าหมินตวาด: "โรงพยาบาลของแกทำงานกันยังไง ลุงสองและป้าสองของฉันถูกทุบตีในโรงพยาบาลของพวกแก พวกแกยังเมินเฉยไม่มีใครมารักษาให้ ยังมีความเป็นมืออาชีพกันอยู่ไหม!""ถ้าไม่อยากทํากันแล้ว ฉันจะเพิกถอนใบประกอบวิชาชีพของพวกแกทุกคนตอนนี้"จู่ๆ ผู้อำนวยการอู่ก็กังวล: "อ่า พวกเขาเป็นลุงสองและป้าสองคุณเหรอครับ""เร็วเข้า รีบส่งตัวไปที่แผนกกระดูกและข้อต่อ ขอให้แพทย์กระดูกและข้อต่อที่ดีที่สุดรักษาพวกเขาก่อน"จางต้าหมินคำราม: "คนเป็นแบบนี้แล้ว ยังส่งตัวไปแผนกกระดูกและข้อต่อห่วยๆ อีก ส่งไปที่ห้องฉุกเฉินเพื่อรักษาเดี้ยวนี้"ผู้อำนวยการอู่ปาดเหงื่อของเขาแล้วพูด "คุณจาง นี่มันก็แค่กระดูกหักธรรมดาๆ และแผนกศัลยกรรมกระดูกสามารถรักษามันให้หายขาดได้"“นอกจากนี้ ขณะนี้แพทย์ฉุกเฉินกำลังช่วยเหลือผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส…”จางต้าหมิน: "ฉันไม่สนใจ ถ้าวันนี้แกไม่ให้ความสำคัญกับการช่วยเหลือลุงสองแล
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 249
“เขาพยายามฆ่าคน พี่ต้องลงโทษสถานหนักนะ”ทําร้ายร่างกายผู้อื่นโดยเจตนาและพยายามฆ่า บทลงโทษแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว ชายหนุ่มคนนี้ถือว่าจบสิ้นแล้วให้ตายเถอะ!หลี่หงเหลียงจ้องมองหนิงเป่ยด้วยความโกรธ: "มานี่ มาให้ฉันใส่กุญแจมือซะ"หนิงเป่ยพูดอย่างเย็นชา: "ถ้านายไม่ถามเหตุผล แสดงว่านายก็จับคนมั่วซั่วตามอำเถอใจ นายมีสิทธิ์อะไร?"หลี่หงเหลียงตะโกน: "ฉันเป็นราชาแห่งเขตตงเฉิงนี้ แกบอกว่าใครให้อำนาจฉันใช่ไหม จับมันมาใส่กุญแจมือ"หนิงเป่ยไม่ขัดขืนและปล่อยให้พวกเขาใส่กุญแจมือเขา: "ใส่กุญแจมือฉันมันง่าย แค่คิดจะปลดมันออกน่ะไม่ง่ายขนาดนั้นนะ"“ฉันอยากให้นายคุกเข่าลงและปลดกุญแจมือให้ฉัน”เฮอะๆ!หลี่หงเหลียง: "เข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันของแกหน่อย แกเป็นเนื้อบนเขียงและฉันเป็นมีด ให้ฉันคุกเข่าลงให้แกเหรอ ฝันไปเถอะ""พาไป"และในช่วงเวลาวิกฤตนี้ รถบัสหลายคันก็เข้ามาอย่างรวดเร็วและขวางประตูโรงพยาบาลไว้เย่หงและกลุ่มคนใหญ่คนโตคนอื่น ๆ ลงจากรถแล้วรีบไปหา หนิงเป่ยทันทีที่มีคนปรากฏตัวขึ้น สถานการณ์นี้ก็ระเบิดทันที“ไอ้ห่าเอ้ย คนพวกนี้ผู้มีอำนาจในจังหวัดไม่ใช่เหรอ? พวกเขามาที่นี่ทำไม?”“ฉิบหายล่ะ เรา
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 250
หลายคนสิ้นหวังจนอยากตายหนิงเป่ยมองเย่หงอย่างเย็นชาแล้วกล่าว "เย่หง พวกคุณรับใช้ประชาชนแบบนี้เหรอ""ถ้าทําไม่ได้ก็พูดออกมา ผมก็ไม่รังเกียจที่จะหาคนอื่นมาแทนพวกคุณ"ประโยคนี้กระตุ้นให้ทุกคนจินตนาการอีกครั้งฟังเขาสิ เขาสามารถปลดเย่หงกับพวกได้ตามใจต้องการ?ให้ตายเถอะ ลูกพี่ใหญ่ เขาไม่สามารถยั่วยุได้เย่หงและคนอื่น ๆ ตกใจมากจนเหงื่อท่วมและตัวสั่นไปทั้งตัว: "คุณหนิง มันเป็นความประมาทเลินเล่อของเรา พวกเราจะแก้ไขให้ถูกต้องแน่นอน"“บ้าจริง ใครใส่กุญแจมือคุณหนิง รีบปลดออกให้คุณหนิงเร็ว”หลี่หงเหลียงวิ่งอย่างสุดแรง: "ขอโทษ ขอโทษ ผมจะปลดมันตอนนี้ ... "หนิงเป่ยพูดอย่างเฉยเมย: "ฉันเพิ่งพูดไป คิดจะปลดมันน่ะไม่ง่ายขนาดนั้น"อ๊าาา!หลี่หงเหลียงทําอะไรไม่ถูกอยู่พักหนึ่งเย่หงเตะหลี่หงเหลียงลงกับพื้นด้วยความโกรธ: "ทำไมแกไม่รีบทำตามที่คุณหนิงพูดอีกล่ะ?"ได้ๆ!หลี่หงเหลียงคุกเข่าลงให้หนิงเป่ย และปลดกุญแจมือออกเขาไม่ได้รู้สึกอับอาย กลับรู้สึกว่ามันสมเหตุสมผลแล้วหลังปลดกุญแจมือให้หนิงเป่ย เย่หงพูดอย่างระมัดระวังว่า "คุณหนิง ช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ"หนิงเป่ยมองจางต
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 251
"คุณหนิง ผมขอโทษจริงๆ ผมไม่รู้ จึงทำเรื่องเลวร้ายลงไป....ผมเองก็ถูกหลอกใช้"หนิงเป่ยหัวเราะเยาะ: "แต่เมื่อกี้ใส่กุญแจมือฉันโดยอะไรไม่ถามอะไรสักคำ"เย่หง: "ถอดเครื่องแบบของหลี่หงเหลียงออกมาให้ฉัน แกไม่คู่ควรกับชุดนี้"“คุณจาง คุณตั้งหน่วยปฏิบัติการพิเศษพื่อสอบสวนหลี่หงเหลียงอย่างละเอียด”คุณจาง: "วางใจได้ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเถอะ"อ๊าาา!หลี่หงเหลียงตกใจมากจนสลบไปทันทีเบื้องหลังของเขาไม่ขาวสะอาด แต่ทนต่อการตรวจสอบไม่ได้ครอบครัวของเฒ่าจางและป้าหวางต่างหวาดกลัวจนฉี่ราดทันทีพวกเขาไม่เคยคิดฝันเลยว่าเรื่องมาถึงขั้นนี้ไม่มีทางรอดแล้วเย่หงกําลังจะพาครอบครัวป้าหวังไป แต่หนิงเป่ยสั่งว่า "ฉันมีอะไรจะถามพวกเขา พาพวกเขาเข้าไปในโรงพยาบาลก่อน"ตอนนี้เทียนหลงไบโอเทคกำลังจับตาดูเลือดของอันเคอซินแต่ในช่วงเวลาที่อ่อนไหวนี้ ครอบครัวป้าหวางกลับต้องการหัวใจอันเคซินหนิงเป่ยสงสัยว่าครอบครัวป้าหวางอาจมีความสัมพันธ์กับเทียนหลงไบโอเทค และการกระทำของพวกเขาอาจได้รับคําสั่งจากเทียนหลงไปโอเทคก็ได้ป้าหวาง เฒ่าจาง และจ้างต้าหมิน ถูกนำตัวเข้าไปในห้องทำงานของผู้อำนวยการจางต้าหมินโกรธจนจะเป็
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 252
ตู้ม!ตัวเองถูกหลอก!เสิ่นกว่างหลินไม่พูดอะไรสักคำและหันหลังกลับแล้ววิ่งหนีไปแต่หนิงเป่ยไม่รู้ว่าเฝ้าประตูตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาปิดประตูอย่างแรง "เสิ่นกว่างหลิน แกเก่งมากจริง ๆ"เสิ่นกว่างหลินเคร่งเครียดขึ้นมาทันที "หนิงเป่ย แก... แกมาทําอะไรที่นี่?"หนิงเป่ย: "มีคนต้องการหัวใจของเคอซิน แกคิดว่าฉันมาทำอะไรที่นี่?"เสิ่นกว่างหลิน: "ฉันไม่เข้าใจว่าแกกำลังพูดเรื่องอะไร หลบไป"หลังจากพูดแล้ว เขาต้องการหนีออกมาแต่หนิงเป่ยเตะเข้าที่ท้องของเสิ่นกว่างหลิน เขากระเด็นออกไปและชนแผ่นป้ายที่แขวนอยู่บนผนังจนแตกหลังจากที่เสิ่นกว่างหลินตกลงมา เขาก็กระอักเลือดและพูดว่า "ไอ้สารเลว แกกล้าตีฉัน!"หนิงเป่ย: "ฉันยังกล้าฆ่าแกเชื่อหรือเปล่า?"กล้าดียังไง!หนิงเป่ยหัวเราะเยาะ "จะบอกความจริงให้นะ การฆ่าแกสําหรับฉันไม่ต่างจากการขยี้มดตัวหนึ่งให้ตาย""แต่เห็นแก่ที่พวกเราเป็นเพื่อนร่วมชั้น ฉันยังอยากให้โอกาสแกสักครั้ง""บอกฉันสิ แกจะทําอะไรกับหัวใจของเคอซิน"เสิ่นกว่างหลิน: "แกหมายความว่าอะไรที่ฉันต้องการหัวใจของ เคอซิน? เป็นลูกชายของป้าหวางที่ต้องการการปลูกถ่ายหัวใจเพื่อช่วยชีวิตของเขา... "หนิงเ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 253
"ไวรัสชนิดนี้มีเพียงชาวต้าเซี่ยเท่านั้นที่สามารถติดเชื้อได้ และชาวต่างชาติจะมีอัตราการติดเชื้อมีน้อยมาก"สีหน้าของหนิงเป่ยจริงจังขึ้นเรื่อยๆ: "ทำไมแกถึงศึกษาไวรัสชนิดนี้?"เสิ่นกว่างหลิน: "ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้จริง ๆ ฉันรับผิดชอบด้านการวิจัยและพัฒนาเท่านั้น เรื่องอื่น ๆ ไม่ได้อยู่ในความดูแลของฉัน"หนิงเป่ยกัดฟันแน่นขนาดใช้นิ้วเท้าคิดเขาก็รู้จุดประสงค์ของเทียนหลงไบโอเทคพวกเขาต้องการปล่อยไวรัสนี้และแพร่เชื้อให้กับพลเมืองต้าเซียอย่างแน่นอนจากนั้นพวกเขาก็ขายยาแก้พิษในราคาสูง เพื่อรีดเงินจากต้าเซียแม้ว่าคนต้าเซี่ยจะใช้เงิน 500 บาท เพื่อซื้อยาแก้พิษ แต่เทียนหลงไบโอเทคก็ยังสามารถทำกำไรได้มากมายหลงซ้วยร่วมมือกับชาวญี่ปุ่นเพื่อทำเรื่องนี้จริงๆ การบอกว่าเขาร่วมมือกับศัตรูและทรยศนั้นยังน้อยไปไอ้สัตว์นรก!หนิงเป่ยกัดฟันกรอดเขาปรับอารมณ์อย่างรวดเร็วและถามว่า: "แกรู้ได้ยังไงว่าเลือดของอันเคอซินเป็นเลือดกิเลนที่อ่อนแอ นอกจากเธอแล้ว ใครอีกในโลกนี้ที่มีเลือดกิเลน?"เสิ่นกว่างหลินเกือบช็อคจากความเจ็บปวดแต่เพื่อที่จะได้รับยาแก้พิษ เสิ่นกว่างหลินยังคงสะกดลมหายใจครั้งสุดท้าย "เรามีน้ํายา
Latest chapter
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
เขามองหนิงเป่ยขึ้นๆ ลงๆ และเห็นรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาของอีกฝ่าย เขาพูดอย่างเย็นชา "เท่าที่ฉันรู้ มีเพียงเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ในโลกนี้เท่านั้นที่สมควรได้รับยาชีเฉียวหลิงหลง แกจะเอาคุณสมบัติอะไรมาแลกสมบัตินี้?"“ในความคิดของฉัน เห็นได้ชัดว่าแกขโมยมันไปจากท่านเทพสงคราม ฉันต้องการคืนมันให้กับเจ้าของเดิมตอนนี้”เมื่อพูดแบบนั้นจบ เฟิงเฟยหยางก็เดินออกไปรนหาที่ตาย!หนิงเป่ยหลบและหยุดตรงหน้าเฟิงเฟยหยาง: "วันนี้เป็นงานหมั้นของเซียวลู่ ฉันไม่อยากเห็นเลือด แกควรทำตามที่ฉันบอกแต่โดยดี"ไอ้นรก!เฟิงเฟยหยางหยุดพูดกับหนิงเป่ย และต่อยเขาโดยตรง: "ฉันบอกไปแล้วว่าใครขวางฉันจะต้องตาย!"หนิงเป่ยยื่นมือออกไปอย่างใจเย็น จับหมัดของเฟิงเฟยหยางอย่างง่ายดาย จากนั้นบีบมันเบา ๆพึ้ด!เสียงระเบิดอันน่าเบื่อดังก้องไปทั่วห้องหมัดของเฟิงเฟยหยางถูกหนิงเป่ยบีบจนแหลก และเยาชีเฉียวหลิงหลงในฝ่ามือของเขาก็แตกเป็นผงเช่นกันอ๊าก!เฟิงเฟยหยางอุทาน: "ยาชีเฉียวหลิงหลง ยาชีเฉียวหลิงหลงของฉัน!"ปฏิกิริยาตอบกลับแรกของเขาคือยาชีเฉียวหลิงหลงแทนที่จะเป็นมือที่ถูกขยี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ายาชีเฉียวหลิงหลงนั้นน่าดึงดูดใจเพียงใด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเขาก็ยังมีความเข้าใจเรื่องยาอยู่บ้างในโลกของศิลปะการต่อสู้โบราณ เม็ดยาระดับ 4 ถือเป็นจุดสุดยอดแล้ว และระดับ 5 และระดับ 6 ยังหายากอีกด้วยแต่ตอนนี้มียาเจ็ดระดับปรากฏขึ้นแล้ว...มันเป็นไปไม่ได้เหรอ? อาจารย์เฟิงยอมรับความผิดพลาดหรือไม่?หลี่เสี่ยวเว่ยรีบพูดว่า: "อาจารย์เฟิง ท่านคงจำผิดแล้ว พวกมันคือก้อนถั่วน้ำตาล ขยะที่คนชนบทส่งมาให้..."เพ้อเจ้อแม่แกสิ!เฟิงเฟยหยางสาปแช่งด้วยความโกรธ “ฉันจะพลาดได้ยังไง! พวกแกต่างหากที่บ้า ที่คิดว่ายาระเด็บเจ็ดเป็นขยะและโยนมันลงในถังขยะ!”ก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึง เฟิงเฟยหยางก็พูดอย่างรวดเร็ว: "หลี่ฉางหยวน นายยินดีจะมอบยยาชีเฉียวหลิงหลงนี่ให้ฉันหรือเปล่า?""ฉันยินดีแลกเปลี่ยนกับทรัพย์สินทั้งหมดของฉัน!"เปี้ยง!บริเวณนั้นระเบิดออกพวกเขารู้ว่ายาะดับที่เจ็ดนั้นมีค่า แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่ามันจะล้ำค่าขนาดนี้เฟิงเฟยหยางควบคุมโรงงานแปรรูปสมุนไพรที่ใหญ่ที่สุดในต้าเซี่ย โดยมีอุตสาหกรรมต่างๆ ทั่วโลกและมีมูลค่าตลาดหลายนับพันล้านเขายินดีมอบทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อแลกกับยาชีเฉียวหลิงหลงนี้ยาชีเฉียวหลิงหลงแค่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
หลี่ชางหยวนปลอบใจเขา: "แขกรับเชิญคนสุดท้ายที่ฉันเชิญยังมาไม่ถึง เมื่อแขกคนสุดท้ายมาถึงเย่หงและคนอื่น ๆ จะต้องหลีกทางแน่นอน"โอ้?หลี่เซียวเว่ยพูดด้วยความสนใจอย่างยิ่ง: "พ่อครับ พ่อเชิญใครมาอีก?"หลี่ชางหยวนพูดว่า: "ปรมาจารย์เฟิง เฟิงเฟยหยาง"อะไรนะ!หลี่เซียวเว่ยตกตะลึงเกินกว่าจะวัดได้: "พ่อกำลังพูดถึงปรมาจารย์เฟิงเฟยหยาง ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของนิกายฉีเหมินใช่ไหม แพทย์จักรพรรดิชั้นยอดที่เคยรับใช้ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม?"หลี่ฉางหยวนพยักหน้า: "ถูกต้อง"หลี่เซียวเว่ยยิ้มออกมาทันที: "ปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางเคยรับใช้ ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม แม้ว่าเขาจะเกษียณไปแล้วพร้อมกับความสำเร็จอันล้นหลาม แต่อิทธิพลของเขายังคงมีอยู่"“เมื่อเทียบกับปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางแล้ว เย่หงและคนอื่น ๆ ก็เหมือนกับตัวตลก!”“ฮึ่ม เฟิงเซียวหลู่ เฟิงหยวนเจิ้ง พวกแกสมควรที่จะถูกเหยียบย่ำใต้ฝ่าเท้าของเราเท่านั้น!”เมื่อพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มาในที่สุดเฟิงเฟยหยางก็มาถึงหลี่ฉางหยวนกับหลี่เซี่ยวเว่ยรีบต้อนรับเขาทันที"การมาเยือนของปรมาจารย์เฟิงทำให้สถานที่แห่งนี้เปล่งประกายเหลือเกิน!"“ท่านปรมาจารย์เฟิง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
หนิงเป่ย: "ฉันคิดว่าพวกคุณเข้าใจผิดแล้ว วันนี้เป็นงานหมั้นของเซี่ยวหลู่ พวกคุณจะมาให้ของขวัญกับฉันทำไม?"เย่หงและคนอื่น ๆ เข้าใจทันทีและเดินไปหาเฟิงเซียวหลู่ทุกคนในงานเลี้ยงเป็นบ้าคลั่งไปกันหมดคุณพระ พวกเรากำลังเห็นอะไร!ผู้นำจังหวัดกลุ่มนี้โค้งคำนับให้สามัญชน แถมเรียกเขาว่า "คุณ" อีกให้ตายเถอะ นี่คือคนธรรมดาจริงๆ เหรอ?นี่คงไม่ใช่คนใหญ่คนโตในกลุ่มลับหรอกนะเย่หงและคนอื่นๆ ล้อมรอบเป็นวงกลมรอบตัวเฟิงเซียวหลู่“เซียวหลู่ วันนี้เป็นวันหมั้นของเธอ พวกลุงไม่มีอะไรจะให้เธอ ดังนั้นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จึงไม่ใช่การแสดงความเคารพ”“ไม่เป็นไรหรอกถ้าพวกลุงงๆ ดื่มอีกสองแก้วทีหลัง ฮ่าๆ”ด้วยเหตุนี้ เย่หงและคนอื่นๆ จึงมอบของขวัญที่พวกเขาเตรียมไว้ให้เย่หงและคนอื่น ๆ ร่ำรวยมากและมอบของขวัญฟุ่มเฟือยให้พวกเขาทั้งหมดมีภาพเขียนพู่กันและภาพวาดของคนดัง เครื่องสำอางหรูหรา เครื่องประดับ และอื่นๆ อีกมากมายของขวัญที่ถูกที่สุดก็เริ่มต้นที่หลักล้านโดยเฉพาะสร้อยคอเพชรสิบห้ากะรัตที่เย่หงมอบให้นั้นมีมูลค่าเกือบ 50 ล้านแหวนเพชรห้ากะรัตของหลี่เซียวเว่ยดูเหมือนตัวตลกเมื่ออยู่ตรงหน้าสร้อยคอเพชรเส้นนี
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
ใบหน้าของหลี่เสี่ยวเว่ยและหลี่ชางหยวนเหมือนโดนตบกลางสี่แยกในโอกาสที่ทุกคนรอคอยนี้ สามัญชนคนนี้กลับก้าวออกมาข้างหน้าเพื่อมอบของขวัญ ซึ่งมันทำให้พวกเขารู้สึกอับอายจริงๆยิ่งไปกว่านั้น หลี่เซียวเว่ยยังเห็นว่าเฟิงเซียวหลู่ดูเหมือนจะมีความรู้สึกคลุมเครือกับคสามัญชนคนนี้อีกเขาตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนให้กับหนิงเป่ยเขาเดินขึ้นไปหยิบยาชีเฉียวหลิงหลง ศึกษาอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดขึ้นมา "ขอบคุณครับสำหรับของขวัญราคาแพงเช่นนี้ พวกเราชอบมันมาก"มีแขกในงานถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น: "เซียวเหว่ยบอกว่าของขวัญชิ้นนี้มีราคาแพง ดังนั้นยาลูกกลอนชิ้นนี้จึงต้องมีค่ามาก"หลีเซียวเว่ยพูด: "ฉันเห็นมันตอนที่ฉันเรียนอยู่ต่างประเทศ ยาลูกกลอนนี้ขายในต่างประเทศในราคา 5000 บาทต่อหนึ่งกิโลกรัม"พึ้ด!ทุกคนก็หัวเราะเสียงดังลั่นกิโลกรัมละ 5,000 บาท แค่เจ็ดเม็ดนี้ก็ไม่มีมูลค่าถึง 2500 บาทด้วยซ้ำเขากล้าที่จะมอบของขวัญเน่าๆ แบบนี้ได้ยังไง นี่ไม่ใช่การดูถูกเฟิงเซียวหลู่กับเฟิงหยวนเจิ้งหรอกหรือ?ในฐานะผู้ว่าฯ ที่มีเกียรติ เฟิงหยวนเจิ้งจะเชิญสามัญชนคนนี้มาร่วมงานหมั้นได้อย่างไรนี่ไม่ใช่การลดระดับของพวก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
หลี่เซียวเว่ยดุเฟิงเซียวหลู่ด้วยเสียงต่ำ: "เซียวหลู่ มีแขกผู้มีเกียรติมากมายอยู่ที่นี่ ทำไมเธอถึงทักทายสามัญชนแบบเขาด้วยล่ะ"“หลังจากนี้อย่าลืมเว้นระยะห่างจากเขา ทางที่ดีอย่าคุยกับเขาเลย จะได้ไม่เสียหน้า”เฟิงเซียวหลู่: "เข้าใจแล้ว"แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลกัน แต่หนิงเป่ยที่กินยาชีเฉียวหลิงหลงไป ประสาทการฟังของเขาก็ดีกว่าคนทั่วไปมาก ดังนั้นเขาจึงยังคงได้ยินการสนทนาของพวกเขาอย่างชัดเจนหนิงเป่ยยิ้มอย่างขมขื่นแล้วโทรหาเย่หง ผู้นำจังหวัดและขอให้เขาพาคนสองสามคนมาสนับสนุนเฟิงเซียวหลู่หากหลี่เซียวเว่ยไม่ถูกจัดการในวันนี้ ชีวิตของเฟิงเซียวหลู่จะยุ่งยากขึ้นในอนาคตเย่หงที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ก็รับสายของหนิงเป่ย และรู้สึกยินดีทันทีคนใหญ่คนโตอย่างหนิงเป่ย เชิญพวกเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงหมั้นเป็นการส่วนตัว นี่ถือเป็นเกียรติของพวกเขาอย่างยิ่งเย่หงวางงานทั้งหมดทันทีและเรียกสมาชิกทุกคนในทีมจังหวัดมางานเลี้ยงแน่นอนว่าของขวัญชิ้นใหญ่ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่นานแขกเกือบทั้งหมดก็มาถึงและเริ่มงานเลี้ยงหมั้นอย่างเป็นทางการพิธีกรกล่าวสุนทรพจน์บนเวที จากนั้นคู่บ่าวสาวก็แลกแหวนเพชรกันบนเวทีสิ่งท
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
“หากพวกเขาต้องการเห็นพวกสามัญชนจำนวนมากแบบนี้มาโผล่ที่นี่ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคิดยังไงกับฉัน”เฟิงหยวนเจิ้งรู้สึกอับอายเล็กน้อย: "ผู้เฒ่าหลี่ คุณหนิงช่วยชีวิตฉันไว้... "ได้ๆหลี่ฉางหยวนโบกมืออย่างไม่อดทน: "คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก ถ้าพวกสามัญชนมาอีก ก็จัดให้พวกเขานั่งที่ห้องโถงด้านข้าง"“อย่าให้แขกผู้มีเกียรติที่ฉันเชิญมาเห็นพวกเขาก็พอ”เฟิงเซียวหลู่อับอายขายหน้ามากเธอสังเกตท่าทีของหนิงเป่ยอย่างระมัดระวัง: " หนิงเป่ย คุณจะไม่โกรธใช่ไหม?"หนิงเป่ยส่ายหัว: “ไม่”เขาเบื่อหน่ายที่จะรู้จักคนประเภทนี้งั้นก็ดีแล้วเมื่อเห็นว่าหนิงเป่ยไม่โกรธ เฟิงเซียวหลู่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "พวกเขาก็เป็นแบบนั้น เป็นกลุ่มคนหัวสูง แต่อย่าใจแคบกับพวกเขาเลย"หนิงเป่ยถาม “เซียวหลู่ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าคุณมีแฟน”เห้อ!เฟิงเซียวหลู่ถอนหายใจลากยาว พร้อมความเศร้าสร้อยในสีหน้าข: "เรื่องมันยาวน่ะ"“หนิงเป่ย คุณยังจำครั้งก่อนที่คุณตีเย่เฉิน ลูกชายของผู้นำจังหวัดในงานประมูลได้หรือเปล่าคะ?”หนิงเป่ยพยักหน้า: “แน่นอน ผมจำได้”ครั้งล่าสุดที่หนิงเป่ยและเฟิงเซียวหลู่ไปร่วมงานประมูล เพื่อประมูลทรัพย
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
หนิงเป่ยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไรอยู่สักครู่หนึ่งคำถามแปลกๆ ที่ถามว่า ฉันจะรู้จักกับตัวเองได้ยังไง?ในที่สุดเขาก็หาคำตอบเจอ: "ฉันเคยเลี้ยงข้าวเขามาก่อน"เติ้งชิงชิวก็ตระหนักได้ว่า: "ไม่น่าแปลกใจเลย ขอฉันพูดดักไว้ก่อนเลยนะ นายไม่มีคุณสมบัติที่จะติดต่อกับคนคนนั้นได้"“ยังไงก็ตามหนิงเป่ย นายช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม?”หนิงเป่ย: “อะไร?”เติ้งชิงชิวพูด: "ฉันสงสัยว่านายเคยได้ยินหรือเปล่าว่าซือโปเทียน อดีตผู้นำของนิากยฉีเหมินกำลังจะเป็นผู้นำนิกายฉีเหมิน 28 นิกาย เข้ามาเพื่อปิดล้อมและจัดการกับเจ้าของวิลล่าจือจินหมายเลข 1 นี้"“ซือโปเทียนเพิ่งบรรลุไปอีกระดับ และความแข็งแกร่ก็ถึงระดับจักรพรรดิแห่งปรมาจารย์แล้ว”“จักรพรรดิแห่งปรมาจารย์คือระดับที่เทียบได้กับเทพสงคราม ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีผู้นำนิกายหลักอีก 28 คนที่คอยสนับสนุน เจ้าของวิลล่าจื่อจินหมายเลข 1 คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน”“นายช่วยฉันโน้มน้าวเขาและขอให้เขาหลีกเลี่ยงอันตรายนี้ ฉันช่วยเขาจัดช่องทางหลบหนีและการเดินทางเอง”จากนั้นหนิงเป่ยก็จำได้ว่า วันนี้เป็นวันที่ซือโปเทียนประกาศท้าทายตัวเองไว้ไม่มีปัญหาหรอก มันยังไม่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
หลานเฟิงหวง: "เธอควรขอบคุณเจ้านายของฉันนะ"ใช่ๆ!เติ้งชิงชิวรีบหันกลับมาและขอบคุณหนิงเป่ยกับความมีน้ำใจหนิงเป่ยยังคงต้องไปศึกษาสิ่งของที่แม่ทิ้งไว้ต่อจากความพยายามของเขา ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการค้นพบ "ความทรงจำ" ที่ไม่ใช่ของตัวเขา และยังวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพแม้ว่าจะมีความแตกต่างเพียงคำเดียวระหว่างวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพและหมัดสายฟ้า พลังที่ปล่อยออกมานั้นแตกต่างกันอย่างมากผู้ฝึกตนโบราณแบ่งออกเป็นสี่ระดับ: นภา ธรณี มืดและสว่าง โดยที่ระดับหนึ่งแทนคือระดับนภาหมัดสายฟ้าเป็นวิชาระดับสว่างซึ่งต่ำที่สุด ในขณะที่เทคนิคสายฟ้ามหานภาเป็นวิชาระดับมืดหนิงเป่ยใช้เวลาถึงสี่วันสี่คืนในการฝึกฝนวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ“สายฟ้าฟาด จงมา!”ตู้ม!สายฟ้าฟาดลงบนท้องฟ้าที่สดใส และลำแสงของสายฟ้าก็ฟาดตกลงมาจากกลางอากาศ ทำลายวิลล่าที่อยู่ใกล้เคียงกลายเป็นซากปรักหักพังพลังนี้มีมากกว่าหมัดสายฟ้าถึงห้าเท่า!ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีสายฟ้าเล็กๆ ปะทุออกมาจากร่างมนุษย์ซึ่งกลืนกินแก่นแท้อย่างมากวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ เรีกยฟ้าร้องมาจากกลางท้องฟ้า ซึ่งใช้พลังงานเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหนิงเป่ยไม่
