บทที่ 241

หวังเค่อเหว่ยว่า "ถ้าจะบอกว่าไม่มีคุณสมบัติ ก็คือฉันที่ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นลูกศิษย์ของปรมาจารย์คูเฉิน"

ทุกคนในที่เกิดเหตุหน้าแดงมากกว่าคนอื่นๆ

ตอนนี้พวกเขาสามารถแน่ใจได้ว่าหนิงเป่ยเป็นปรมาจารย์คูเซินที่มีชื่อเสียงจริงๆ

เมื่อกี้พวกเขายังหัวเราะเยาะว่าหนิงเป่ยเป็นผู้ชายบอบบาง

ตอนนี้ดูเหมือนว่าตัวตลกจะเป็นตัวพวกเขาเอง

ภาพวาดหนึ่งภาพสามารถเทียบเท่ากับเงินเดือนหรือผลกำไรบริษัทพวกเขาได้หลายปีแล้ว

ไม่น่าแปลกใจที่ของขวัญราคาหลายนร้อยล้านมูบมอบทันทีที่เขาบอกว่ามีให้ เขามีเงินทุนที่จะทำเช่นนั้นจริงๆ

มันก็แค่การวาดรูปเพิ่มไม่กี่รูปเท่านั้น

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลีชุนเหยียน สายตาที่มองหนิงเป่ยเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งฤดูใบไม้ผลิ

จะต้องแต่งงานกับหนิงเป่ย และปล่อยให้เขาวาดภาพให้เธอทุกวัน ความฝันของเธอที่จะเป็นมหาเศรษฐียังห่างไกลอีกไหม?

อย่างไรก็ตามหนิงเป่ยวาดภาพหนึ่ง ใช้เวลาเพียงสิบนาทีเท่านั้น

ฝูงชนล้อมรอบหนิงเป่ยราวกับดาวล้อมเดือน เมินเสิ่นกว่างหลินไปอย่างสมบูรณ์

เสิ่นกว่างหลินพ่ายแพ้อย่างหมดท่า

เขามองไปที่หนิงเป่ยด้วยจิตสังหาร: หนิงเป่ย แกต้องตาย!

สำหรับคนจากเทียนหลง การฆ่าคนนั้นง่าย