บทที่ 222

งั้นเขาก็สามารถถอนพิษได้เช่นกัน

หลงซ่วยทําหน้าตั้งตารอ "ท่านราชาโอสถ งั้นท่านก็สามารถแถอนพิษนี้นี้ได้แน่นอนเถอะ"

ราชาแโอสถยักหน้า: "รักษาได้ก็รักษาได้ แต่ต้องใช้สมุนไพรระดับหกจึงจะสามารถปรุงยาได้"

ซู่ด!

หลงซ้วยสูดลมหายใจ

สมุนไพรระดับที่ห้านั้นอยู่ในอันดับต้นๆ ใน ต้าเซี่ย แล้ว ราชายาใช้เวลาหลายสิบปีในการเก็บตัวอย่างสันโดษก่อนที่เขาจะสามารถปลูกพืชสมุนไพรระดับที่ห้าได้

สำหรับสมุนไพรระดับหก ตนไม่กล้าแม้แต่จะคิด

เท่าที่เขารู้ ยาสมุนไพรระดับ 6 ที่จดทะเบียนในต้าเซี่ยมีเพียงต้นเดียวและเก็บไว้ในคลังของพระราชวังต้องห้าม ไม่ต้องพูดถึงเขา แม้แต่ราชาผู้เฒ่าก็ไม่สามารถเอายาสมุนไพรระดับ 6 นี้ได้อย่างง่ายดาย

หลงซ้วยตกอยู่ในความสิ้นหวังอย่างสุดขีดอีกครั้ง

หากไม่มีสมุนไพรระดับหก ก็ไม่สามารถช่วยลูกชายของฉันได้?

อย่างไรก็ตามจ้าวอู๋จี๋กลับพูดว่า: "สมุนไพรระดับหก ผมสามารถมันได้"

จริงเหรอ?

หลงซ้วยตื่นเต้นมาก: "ท่านพ่อตา หลานชายของท่านต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคภัยไข้เจ็บทั้งวัน อยู่ไม่สู้ตาย ถ้าช่วยเขาไม่ได้ ผมกับยาจือก็จะคงไร้ผู้สืบทอด"

“ได้โปรดท่านพ่อตา โปรดช่วยหลานชายของท่านด้วย”

แต่ราชาโอสถตั้งค