เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 221
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 222
งั้นเขาก็สามารถถอนพิษได้เช่นกันหลงซ่วยทําหน้าตั้งตารอ "ท่านราชาโอสถ งั้นท่านก็สามารถแถอนพิษนี้นี้ได้แน่นอนเถอะ"ราชาแโอสถยักหน้า: "รักษาได้ก็รักษาได้ แต่ต้องใช้สมุนไพรระดับหกจึงจะสามารถปรุงยาได้"ซู่ด!หลงซ้วยสูดลมหายใจสมุนไพรระดับที่ห้านั้นอยู่ในอันดับต้นๆ ใน ต้าเซี่ย แล้ว ราชายาใช้เวลาหลายสิบปีในการเก็บตัวอย่างสันโดษก่อนที่เขาจะสามารถปลูกพืชสมุนไพรระดับที่ห้าได้สำหรับสมุนไพรระดับหก ตนไม่กล้าแม้แต่จะคิดเท่าที่เขารู้ ยาสมุนไพรระดับ 6 ที่จดทะเบียนในต้าเซี่ยมีเพียงต้นเดียวและเก็บไว้ในคลังของพระราชวังต้องห้าม ไม่ต้องพูดถึงเขา แม้แต่ราชาผู้เฒ่าก็ไม่สามารถเอายาสมุนไพรระดับ 6 นี้ได้อย่างง่ายดายหลงซ้วยตกอยู่ในความสิ้นหวังอย่างสุดขีดอีกครั้งหากไม่มีสมุนไพรระดับหก ก็ไม่สามารถช่วยลูกชายของฉันได้?อย่างไรก็ตามจ้าวอู๋จี๋กลับพูดว่า: "สมุนไพรระดับหก ผมสามารถมันได้"จริงเหรอ?หลงซ้วยตื่นเต้นมาก: "ท่านพ่อตา หลานชายของท่านต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคภัยไข้เจ็บทั้งวัน อยู่ไม่สู้ตาย ถ้าช่วยเขาไม่ได้ ผมกับยาจือก็จะคงไร้ผู้สืบทอด"“ได้โปรดท่านพ่อตา โปรดช่วยหลานชายของท่านด้วย”แต่ราชาโอสถตั้งค
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 223
หนิงเป่ย: " คุณเติ้ง คุณดูไม่ค่อยมีความสุขนะ"คุณเติ้ง: "ไร้สาระ แกโทรหาฉันแต่ละครั้งก็ไม่มีเรื่องดีเลย ฉันจะมีความสุขได้ยังไง?"หนิงเป่ย: "งั้นผมจะพูดเรื่องยาวให้สั้นๆ เอง ผมอยากได้สมุนไพรระดับหกในคลัง"คุณเติ้ง: "ประโยคแรกที่แกพูดกับฉันคืออะไรนะ?"หนิงเป่ยพูดอย่างงงๆ : "ไม่เจอกันนาน ตอนนี้คุณยุ่งอยู่หรือเปล่า?"คุณเติ้ง: "ฉันยุ่งมาก ลาก่อน!"สายนั้นก็ถูกตัดไปตาหวง: "ฮ่าๆ!"หนิงเป่ยโทรหาคุณเติ้งอีกครั้ง: " คุณเติ้ง มีเรื่องจะคุยด้วย อย่าเพิ่งรีบวางสายสิ"คุณเติ้งกังวล: "ฉันบอกว่าแกไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม แกคิดว่าฉันสามารถเอาสมุนไพรระดับหกมาให้กับแกได้หรือเปล่า อย่าเสียความพยายามของแกเลย ฉันจะไม่ให้สมุนไพรระดับหกกับแกแม้ว่า ฉันต้องจบชีวิตตัวเองก็ตาม""แกต้องรู้ว่าเมื่อเจ้าครองนครของประเทศป่วยหนักในปีนั้น เขาก็ไม่ยอมที่จะใช้สมุนไพรระดับหกสามารถช่วยชีวิตเขาได้ เ ตอนนี้พอแกเปิดปาก ฉันก็จะมอบสมุนไพรระดับหกให้ เพ้อฝันไปแล้ว"“ขณะนี้ฉันกำลังอยู่ในการประชุมสภาต้าเซี่ยและ ราชาผู้เฒ่าก็กำลังมาถึงเร็วๆ นี้ หากราชาผู้เฒ่าเห็นฉันโทรศัพท์ในครั้งนี้ เขาจะลงโทษฉันและวางสายอย่างแน่นอน”คุณเติ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 224
ทุกคนมีท่าทางดูถูกและขี้เกียจเกินไปที่จะมองมันอีกครั้งแต่คุณเหยียนผู้รับผิดชอบด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีก็อุทานว่า "เดี๋ยวก่อน ฉันไม่ได้ตาฝาดไปใช่หรือเปล่า?"เขารีบวิ่งไปแย่งโทรศัพท์และใบหน้าเกือบจะแนบไปที่หน้าจอ สังเกตมันอย่างระมัดระวังทุกคนพูดไม่ออก: ดูท่าทางที่ไร้ประสบการณ์ของเขาสิหลังจากนั้นครู่หนึ่ง คุณเหยียนก็หัวเราะอย่างดุเดือด: "ฮ่าๆ เซี่ยของฉันรอดแล้ว ต้าเซี่ยรอดแล้ว""แลกเปลี่ยนเลย มาแลกเปลี่ยนมันกับสมุนไพรระดับหกเถอะ เราจะส่งมอบสมุนไพรระดับหกให้กับนายเป็นการส่วนตัวตอนนี้เลย"ทุกคนต่างกังวล: "คุณเหยียน คุณกำลังทำอะไรอยู่!"“อย่าตกลงเองแบบนี้สิ จำภาพลักษณ์ของคุณไว้ คุณไม่สามารถล้อเล่นได้”คุณเหยียนด่าแช่งเสียงดัง: "พวกคุณไม่รู้อะไรเลย นี่คือข้อมูลทางเทคนิคที่สำคัญของเครื่องพิมพ์โฟโตลิโธกราฟีขนาดสี่นาโนเมตร!"“ไม่ต้องพูดถึงการแลกเปลี่ยนกับสมุนไพรระดับหก แม้แต่ชีวิตของคนแก่อย่างพวกเราก็คุ้มค่าแล้ว"อะไรนะ!ข้อมูลทางเทคนิคที่สำคัญของเครื่องโฟโตลิโธกราฟีขนาดสี่นาโนเมตร!ทุกคนต่างบ้าคลั่งและยืนขึ้นอย่างตื่นเต้นดังที่ทุกคนทราบกันดีว่าเทคโนโลยีโฟโตลิโธกราฟีของต้าเซี
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 225
ตอนนี้จ้าวอู๋จี๋กลายเป็นปปรมาจารย์ขั้นสุดยอดแล้ว หากเขาเอาแม่มาข่มขู่ตัวเอง ตัวเขาอาจไม่สามารถรอดชีวิตแล้วมาช่วยแม่ได้นิกายจิ่วซวนได้รับการปกป้องอย่างแน่นหนา ห้าก้าวหนึ่งท่า สิบก้าวหนึ่งขานแต่ด้วยความแข็งแกร่งของหนิงเป่ย มันเหมือนกับการเข้าไปในดินแดนที่ร้างผู้คนแต่เขาค้นหาในนิกายจิ่วซวน และไม่พบเบาะแสใดๆ เกี่ยวกับแม่ของเขา ซึ่งทำให้เขาท้อแท้ขณะที่เขากำลังจะจากไป จู่ๆ เขาก็ได้กลิ่นยาหอมแปลกๆ“กลิ่นหอมสมุนไพรนี้คือ...เครามังกร? และมันคือเครามังกรศักดิ์สิทธิ์ระดับสูง”หนิงเป่ยตามกลิ่นยาไปทันที และไม่นานก็มาถึงยอดเขาเทียนหลงเมื่ออยู่ใกล้มาก กลิ่นหอมของเครามังกรนั้นก็แรงมาก หนิงเป่ย ตระหนักได้ทันทีว่าเครามังกรเป็นสมุนไพรที่ดีที่สุดในบรรดาสมุนไพรระดับห้า และกำลังจะได้รับการเลื่อนขั้นไปเป็นระดับสมุนไพรระดับหกสมุนไพรระดับหกอีกต้นหนึ่ง!หนิงเป่ยมีสีหน้าตื่นเต้น ตาหวงรอดแล้วในเวลานี้ บทสนทนาระหว่างคนสองคนดังมาจากในห้องราชาโอสถพูด: "เจ้านิกายเจ้า คุณแน่ใจหรือว่าจะเอาสมุนไพรระดับหกนี้ไปช่วยชีวิตหลานของคุณ"จ้าวอู๋จี๋พูดว่า: "แล้วความเห็นของท่านราชาโอสถล่ะ?"ราชาโอสถพูด: "พูดตา
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 226
หนิงเป่ยพูดอย่างจริงจัง: "ซานซาน ฟังพี่นะ อย่าร่วมมือกับพวกเขา"อะไรนะ?หนิงซานซานไม่เข้าใจอย่างมากหนิงเป่ย: "อย่าถามมาก แค่ทําตามที่พี่บอกก็พอ พี่จะไม่ทําร้ายเธอ"ได้!หนิงซานซานรับปากทันที: "ฉันจะฟังพี่ชายของฉัน"ในเวลานี้เฟิงเซียวหลู่ ลูกสาวของผู้ว่าฯ ก็โทรหาหนิงเป่ยเสียงของเฟิงเซียวหลู่ไพเราะ: "คุณหนิง ตอนนี้คุณยุ่งอยู่หรือเปล่า คุณมีเวลาไหม?"หนิงเป่ยพูดว่า “มีอะไรเหรอ?”เฟิงเซียวหลู่ กล่าวว่า: "ฮุ่ยหวง ฟาร์มาซูติคอลของเฉิงยีหมิงกำลังจะเข้าสู่การประมูลโดยศาลแล้ว คุณไม่สนใจร้านค้าในเครือทั่วประเทศของร้านยาเหรินคัง ภายใต้ฮุ่ยหวง ฟาร์มาซูติคอลเหรอ? ให้ฉันช่วยจับตาดูให้คุณนะ""ถ้าคุณมีเวลาก็ไปประมูลด้วยกัน"มีร้านค้าในเครือของร้านยาเหรินคัง มากกว่า 300 แห่งทั่วประเทศ ซึ่งเป็นทรัพย์สินที่พ่อของหนิงเป่ยมอบให้เฉิงยีหมิงหนิงเป่ยพยักหน้า “โอเค ผมจะไปหาคุณทันที”หลังจากวางสาย หนิงเป่ยก็พบว่าหนิงซานซานกำลังมองเขาด้วยสายตาที่ไม่พอใจหนิงเป่ย: "มีอะไรเหรอสาวน้อย? เธอมองอะไร?"หนิงซานซานพูดว่า: "พี่ชาย เรื่องที่พี่คบกับผู้หญิงคนอื่น พี่สะใภ้รู้เรื่องไหม?"ทันใดนั้นหนิงเป่ยกลื
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 227
“เซียวหลู่นี่เอง ช่างบังเอิญจริงๆ พ่อของฉันขอให้ฉันมาหาประสบการณ์น่ะ ฉันจะถูกย้ายกลับไปยังเมืองหลวงของจังหวัดในอีกไม่นานนี้”“ใช่แล้วเซียวหลู่ เธอมาทำอะไรที่นี่?”เฟิงเซียวหลู่: "โอ้ ฉันมาเข้าร่วมการประมูลกับเพื่อน เพื่อนของฉันเป็นคนที่ประมูลร้านขายยาเหรินคังไป"เพื่อนของเธอ?เย่เฉินมองหนิงเป่ย หัวจรดเท้าด้วยแววตาที่ไม่เป็นมิตร: “เพื่อนแบบไหน?”เขาไล่จีบเฟิงเซียวหลู่มาเป็นเวลานาน เฟิงเซียวหลู่คอยหนีห่างจากเขามาตลอดตอนนี้เธอเดินอยู่กับผู้ชายคนหนึ่ง เย่เฉินเต็มไปด้วยอิจฉาอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้เฟิงเซียวหลู่พูด "พวกเราเป็นแค่เพื่อนธรรมดาๆ"เย่เฉินไม่เชื่อและพูดว่า "แค่พวกเธอสองคนเหรอ?"เฟิงเซียวหลู่พยักหน้า: "อืม แค่เราสองคน"ตอนนี้เย่เฉินยิ่งมั่นใจมากขึ้นว่าความสัมพันธ์ระหว่างเฟิงเซียวหลู่และหนิงเป่ยนั้นไม่ใช่ธรรมดาๆแล้วเขาจัดหนิงเป่ยเป็นศัตรูในจินตนาการเขาพูดกับหนิงเป่ยอย่างเฉยเมย: "เอาบัตรประชาชนมา"หนิงเป่ยหยิบบัตรประชาชนของเขาออกมาเย่เฉินลงทะเบียนไปพลางพูดว่า "เซียวหลู่ เธอพอจะมีเวลาไหม ฉันอยากจะเลี้ยงข้าวเธอ"เฟิงเซียวหลู่ทําหน้าลําบากใจ "ขอโทษนะพี่เย่เฉิน เดี๋ย
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 228
คุณเติ้งพูดว่า: "เสี่ยวเป่ย เรามาถึงหมู่บ้านหวงฉีที่นายพูดถึงแล้ว ตอนนี้นายอยู่ที่ไหน?"“เราได้นำสมุนไพรระดับหกมาแล้ว และยังมีสมุนไพรระดับห้าอีกหลายต้น นายมารับมันไปเถอะ”หนิงเป่ยถามกลับ: " คุณเติ้ง ผมขอถามคุณว่า สินค้าประมูลที่ผมประมูลมาอย่างถูกกฎหมาย คนอื่นพูดแค่ประโยคเดียวก็จะให้สินค้าประมูลนี้หลุดประมูล นี่ผิดกฎหมายหรือเปล่า"คุณเติ้งถูกถามอย่างงงงวย "ผิดกฎหมายเหรอ เกิดอะไรขึ้น?"หนิงเป่ยพูดว่า "จะเป็นยังไงถ้าอีกฝ่ายเป็นลูกของคนใหญ่คนโตในจังหวัดล่ะ?"คุณเติ้งพูด: "แม้ว่าจะเป็นฮ่องเต้ มันก็ไม่ถูกกฎหมาย เสี่ยวเป่ย เกิดอะไรขึ้น?""ไม่งั้นเราส่งข้อมูลเครื่องพิมพ์โฟโตลิโธกราฟีกันก่อนเถอะ เรื่องอื่นผมจะจัดการให้นายเอง..."หนิงเป่ยพูด: "โอ้ ผมมีปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการประมูลของสำนักงานประมูลตุลาการน่ะ รอผมแก้ปัญหาเสร็จค่อยว่ากันกับเรื่องของคุณ"เขาวางสายไปเลยคุณเติ้งโกรธมาก: "ไอ้สารเลวคนนี้กำลังทำอะไรอยู่!"อดีตนายกรัฐมนตรี ว่า: " คุณเติ้งอย่าเพิ่งใจร้อน ฟังความหมายของหนิงเป่ย เขากำลังเจอปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ"ด้วยประโยคเดียว ชายผู้ใหญ่โตทุกคนก็เครียดขึ้นมาทันทีในช่วงหัวเลี้ยวห
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 229
บ้าไปแล้ว ผู้ชายคนนี้มันเป็นบ้าไปแล้ว เขาเอาทุบตีเย่เฉินด้วยตัวเองจริงๆ!การทุบตีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านั้นก็เป็นปัญหามากพอแล้ว การทุบตีเย่เฉินด้วยตัวเอง ด้วยอารมณ์ของเย่เฉินจะทําให้เขามีชีวิตอยู่ได้อีกหรือ?ในใจทุกคนบีบเหงื่อเย็นแทนหนิงเป่ยร่างกายของเฟิงเซียวหลู่สั่นสะท้านไปทั้งตัวจบแล้ว มันจบสิ้นแล้วหนิงเป่ยทุบตีเย่เฉิน ไม่เพียงแต่เขาจะต้องทนทุกข์ทรมาน แต่เธอและพ่อของเธอก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยหนิงเป่ยบ้าบิ่นเกินไป เรียกว่าไม่มีสมองด้วยซ้ำภาพลักษณ์ของหนิงเป่ยในใจเธอลดลงอย่างมากเธอทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้จะทำยังไงเย่เฉินปิดหน้าของเขาด้วยสีหน้าดุร้ายตั้งแต่เด็กๆ เขาถูกตามใจมากตลอด แม้แต่พ่อแม่ของเขาก็ไม่กล้าตีเขาแต่ตอนนี้เขาถูกคนนอกคอกทุบตี ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่มีหน้าอยู่ในแวดวงนี้อีกต่อไปเขากัดฟันแล้วพูดว่า "ไอ้คนแซ่หนิง จำไว้ ถ้าฉันไม่ได้ฆ่าแก ฉันจะไม่มีวันเป็นมนุษย์!"พนักงานที่สำนักงานหลายคนที่อยู่ถัดจากเย่เฉินก็เข้าล้อม หนิงเป่ยทันที เพราะกลัวว่าเขาจะหนีไป“ให้ตายเถอะ ไอ้หนู แกกล้าที่จะตีลูกพี่เฉิน แกคงเบื่อที่จะชีวิตแล้วสินะ”“คุกเข่าลงขอโทษลูกพี่เฉินเดี
บทล่าสุด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
เขามองหนิงเป่ยขึ้นๆ ลงๆ และเห็นรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาของอีกฝ่าย เขาพูดอย่างเย็นชา "เท่าที่ฉันรู้ มีเพียงเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ในโลกนี้เท่านั้นที่สมควรได้รับยาชีเฉียวหลิงหลง แกจะเอาคุณสมบัติอะไรมาแลกสมบัตินี้?"“ในความคิดของฉัน เห็นได้ชัดว่าแกขโมยมันไปจากท่านเทพสงคราม ฉันต้องการคืนมันให้กับเจ้าของเดิมตอนนี้”เมื่อพูดแบบนั้นจบ เฟิงเฟยหยางก็เดินออกไปรนหาที่ตาย!หนิงเป่ยหลบและหยุดตรงหน้าเฟิงเฟยหยาง: "วันนี้เป็นงานหมั้นของเซียวลู่ ฉันไม่อยากเห็นเลือด แกควรทำตามที่ฉันบอกแต่โดยดี"ไอ้นรก!เฟิงเฟยหยางหยุดพูดกับหนิงเป่ย และต่อยเขาโดยตรง: "ฉันบอกไปแล้วว่าใครขวางฉันจะต้องตาย!"หนิงเป่ยยื่นมือออกไปอย่างใจเย็น จับหมัดของเฟิงเฟยหยางอย่างง่ายดาย จากนั้นบีบมันเบา ๆพึ้ด!เสียงระเบิดอันน่าเบื่อดังก้องไปทั่วห้องหมัดของเฟิงเฟยหยางถูกหนิงเป่ยบีบจนแหลก และเยาชีเฉียวหลิงหลงในฝ่ามือของเขาก็แตกเป็นผงเช่นกันอ๊าก!เฟิงเฟยหยางอุทาน: "ยาชีเฉียวหลิงหลง ยาชีเฉียวหลิงหลงของฉัน!"ปฏิกิริยาตอบกลับแรกของเขาคือยาชีเฉียวหลิงหลงแทนที่จะเป็นมือที่ถูกขยี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ายาชีเฉียวหลิงหลงนั้นน่าดึงดูดใจเพียงใด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเขาก็ยังมีความเข้าใจเรื่องยาอยู่บ้างในโลกของศิลปะการต่อสู้โบราณ เม็ดยาระดับ 4 ถือเป็นจุดสุดยอดแล้ว และระดับ 5 และระดับ 6 ยังหายากอีกด้วยแต่ตอนนี้มียาเจ็ดระดับปรากฏขึ้นแล้ว...มันเป็นไปไม่ได้เหรอ? อาจารย์เฟิงยอมรับความผิดพลาดหรือไม่?หลี่เสี่ยวเว่ยรีบพูดว่า: "อาจารย์เฟิง ท่านคงจำผิดแล้ว พวกมันคือก้อนถั่วน้ำตาล ขยะที่คนชนบทส่งมาให้..."เพ้อเจ้อแม่แกสิ!เฟิงเฟยหยางสาปแช่งด้วยความโกรธ “ฉันจะพลาดได้ยังไง! พวกแกต่างหากที่บ้า ที่คิดว่ายาระเด็บเจ็ดเป็นขยะและโยนมันลงในถังขยะ!”ก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึง เฟิงเฟยหยางก็พูดอย่างรวดเร็ว: "หลี่ฉางหยวน นายยินดีจะมอบยยาชีเฉียวหลิงหลงนี่ให้ฉันหรือเปล่า?""ฉันยินดีแลกเปลี่ยนกับทรัพย์สินทั้งหมดของฉัน!"เปี้ยง!บริเวณนั้นระเบิดออกพวกเขารู้ว่ายาะดับที่เจ็ดนั้นมีค่า แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่ามันจะล้ำค่าขนาดนี้เฟิงเฟยหยางควบคุมโรงงานแปรรูปสมุนไพรที่ใหญ่ที่สุดในต้าเซี่ย โดยมีอุตสาหกรรมต่างๆ ทั่วโลกและมีมูลค่าตลาดหลายนับพันล้านเขายินดีมอบทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อแลกกับยาชีเฉียวหลิงหลงนี้ยาชีเฉียวหลิงหลงแค่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
หลี่ชางหยวนปลอบใจเขา: "แขกรับเชิญคนสุดท้ายที่ฉันเชิญยังมาไม่ถึง เมื่อแขกคนสุดท้ายมาถึงเย่หงและคนอื่น ๆ จะต้องหลีกทางแน่นอน"โอ้?หลี่เซียวเว่ยพูดด้วยความสนใจอย่างยิ่ง: "พ่อครับ พ่อเชิญใครมาอีก?"หลี่ชางหยวนพูดว่า: "ปรมาจารย์เฟิง เฟิงเฟยหยาง"อะไรนะ!หลี่เซียวเว่ยตกตะลึงเกินกว่าจะวัดได้: "พ่อกำลังพูดถึงปรมาจารย์เฟิงเฟยหยาง ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของนิกายฉีเหมินใช่ไหม แพทย์จักรพรรดิชั้นยอดที่เคยรับใช้ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม?"หลี่ฉางหยวนพยักหน้า: "ถูกต้อง"หลี่เซียวเว่ยยิ้มออกมาทันที: "ปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางเคยรับใช้ ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม แม้ว่าเขาจะเกษียณไปแล้วพร้อมกับความสำเร็จอันล้นหลาม แต่อิทธิพลของเขายังคงมีอยู่"“เมื่อเทียบกับปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางแล้ว เย่หงและคนอื่น ๆ ก็เหมือนกับตัวตลก!”“ฮึ่ม เฟิงเซียวหลู่ เฟิงหยวนเจิ้ง พวกแกสมควรที่จะถูกเหยียบย่ำใต้ฝ่าเท้าของเราเท่านั้น!”เมื่อพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มาในที่สุดเฟิงเฟยหยางก็มาถึงหลี่ฉางหยวนกับหลี่เซี่ยวเว่ยรีบต้อนรับเขาทันที"การมาเยือนของปรมาจารย์เฟิงทำให้สถานที่แห่งนี้เปล่งประกายเหลือเกิน!"“ท่านปรมาจารย์เฟิง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
หนิงเป่ย: "ฉันคิดว่าพวกคุณเข้าใจผิดแล้ว วันนี้เป็นงานหมั้นของเซี่ยวหลู่ พวกคุณจะมาให้ของขวัญกับฉันทำไม?"เย่หงและคนอื่น ๆ เข้าใจทันทีและเดินไปหาเฟิงเซียวหลู่ทุกคนในงานเลี้ยงเป็นบ้าคลั่งไปกันหมดคุณพระ พวกเรากำลังเห็นอะไร!ผู้นำจังหวัดกลุ่มนี้โค้งคำนับให้สามัญชน แถมเรียกเขาว่า "คุณ" อีกให้ตายเถอะ นี่คือคนธรรมดาจริงๆ เหรอ?นี่คงไม่ใช่คนใหญ่คนโตในกลุ่มลับหรอกนะเย่หงและคนอื่นๆ ล้อมรอบเป็นวงกลมรอบตัวเฟิงเซียวหลู่“เซียวหลู่ วันนี้เป็นวันหมั้นของเธอ พวกลุงไม่มีอะไรจะให้เธอ ดังนั้นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จึงไม่ใช่การแสดงความเคารพ”“ไม่เป็นไรหรอกถ้าพวกลุงงๆ ดื่มอีกสองแก้วทีหลัง ฮ่าๆ”ด้วยเหตุนี้ เย่หงและคนอื่นๆ จึงมอบของขวัญที่พวกเขาเตรียมไว้ให้เย่หงและคนอื่น ๆ ร่ำรวยมากและมอบของขวัญฟุ่มเฟือยให้พวกเขาทั้งหมดมีภาพเขียนพู่กันและภาพวาดของคนดัง เครื่องสำอางหรูหรา เครื่องประดับ และอื่นๆ อีกมากมายของขวัญที่ถูกที่สุดก็เริ่มต้นที่หลักล้านโดยเฉพาะสร้อยคอเพชรสิบห้ากะรัตที่เย่หงมอบให้นั้นมีมูลค่าเกือบ 50 ล้านแหวนเพชรห้ากะรัตของหลี่เซียวเว่ยดูเหมือนตัวตลกเมื่ออยู่ตรงหน้าสร้อยคอเพชรเส้นนี
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
ใบหน้าของหลี่เสี่ยวเว่ยและหลี่ชางหยวนเหมือนโดนตบกลางสี่แยกในโอกาสที่ทุกคนรอคอยนี้ สามัญชนคนนี้กลับก้าวออกมาข้างหน้าเพื่อมอบของขวัญ ซึ่งมันทำให้พวกเขารู้สึกอับอายจริงๆยิ่งไปกว่านั้น หลี่เซียวเว่ยยังเห็นว่าเฟิงเซียวหลู่ดูเหมือนจะมีความรู้สึกคลุมเครือกับคสามัญชนคนนี้อีกเขาตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนให้กับหนิงเป่ยเขาเดินขึ้นไปหยิบยาชีเฉียวหลิงหลง ศึกษาอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดขึ้นมา "ขอบคุณครับสำหรับของขวัญราคาแพงเช่นนี้ พวกเราชอบมันมาก"มีแขกในงานถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น: "เซียวเหว่ยบอกว่าของขวัญชิ้นนี้มีราคาแพง ดังนั้นยาลูกกลอนชิ้นนี้จึงต้องมีค่ามาก"หลีเซียวเว่ยพูด: "ฉันเห็นมันตอนที่ฉันเรียนอยู่ต่างประเทศ ยาลูกกลอนนี้ขายในต่างประเทศในราคา 5000 บาทต่อหนึ่งกิโลกรัม"พึ้ด!ทุกคนก็หัวเราะเสียงดังลั่นกิโลกรัมละ 5,000 บาท แค่เจ็ดเม็ดนี้ก็ไม่มีมูลค่าถึง 2500 บาทด้วยซ้ำเขากล้าที่จะมอบของขวัญเน่าๆ แบบนี้ได้ยังไง นี่ไม่ใช่การดูถูกเฟิงเซียวหลู่กับเฟิงหยวนเจิ้งหรอกหรือ?ในฐานะผู้ว่าฯ ที่มีเกียรติ เฟิงหยวนเจิ้งจะเชิญสามัญชนคนนี้มาร่วมงานหมั้นได้อย่างไรนี่ไม่ใช่การลดระดับของพวก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
หลี่เซียวเว่ยดุเฟิงเซียวหลู่ด้วยเสียงต่ำ: "เซียวหลู่ มีแขกผู้มีเกียรติมากมายอยู่ที่นี่ ทำไมเธอถึงทักทายสามัญชนแบบเขาด้วยล่ะ"“หลังจากนี้อย่าลืมเว้นระยะห่างจากเขา ทางที่ดีอย่าคุยกับเขาเลย จะได้ไม่เสียหน้า”เฟิงเซียวหลู่: "เข้าใจแล้ว"แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลกัน แต่หนิงเป่ยที่กินยาชีเฉียวหลิงหลงไป ประสาทการฟังของเขาก็ดีกว่าคนทั่วไปมาก ดังนั้นเขาจึงยังคงได้ยินการสนทนาของพวกเขาอย่างชัดเจนหนิงเป่ยยิ้มอย่างขมขื่นแล้วโทรหาเย่หง ผู้นำจังหวัดและขอให้เขาพาคนสองสามคนมาสนับสนุนเฟิงเซียวหลู่หากหลี่เซียวเว่ยไม่ถูกจัดการในวันนี้ ชีวิตของเฟิงเซียวหลู่จะยุ่งยากขึ้นในอนาคตเย่หงที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ก็รับสายของหนิงเป่ย และรู้สึกยินดีทันทีคนใหญ่คนโตอย่างหนิงเป่ย เชิญพวกเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงหมั้นเป็นการส่วนตัว นี่ถือเป็นเกียรติของพวกเขาอย่างยิ่งเย่หงวางงานทั้งหมดทันทีและเรียกสมาชิกทุกคนในทีมจังหวัดมางานเลี้ยงแน่นอนว่าของขวัญชิ้นใหญ่ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่นานแขกเกือบทั้งหมดก็มาถึงและเริ่มงานเลี้ยงหมั้นอย่างเป็นทางการพิธีกรกล่าวสุนทรพจน์บนเวที จากนั้นคู่บ่าวสาวก็แลกแหวนเพชรกันบนเวทีสิ่งท
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
“หากพวกเขาต้องการเห็นพวกสามัญชนจำนวนมากแบบนี้มาโผล่ที่นี่ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคิดยังไงกับฉัน”เฟิงหยวนเจิ้งรู้สึกอับอายเล็กน้อย: "ผู้เฒ่าหลี่ คุณหนิงช่วยชีวิตฉันไว้... "ได้ๆหลี่ฉางหยวนโบกมืออย่างไม่อดทน: "คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก ถ้าพวกสามัญชนมาอีก ก็จัดให้พวกเขานั่งที่ห้องโถงด้านข้าง"“อย่าให้แขกผู้มีเกียรติที่ฉันเชิญมาเห็นพวกเขาก็พอ”เฟิงเซียวหลู่อับอายขายหน้ามากเธอสังเกตท่าทีของหนิงเป่ยอย่างระมัดระวัง: " หนิงเป่ย คุณจะไม่โกรธใช่ไหม?"หนิงเป่ยส่ายหัว: “ไม่”เขาเบื่อหน่ายที่จะรู้จักคนประเภทนี้งั้นก็ดีแล้วเมื่อเห็นว่าหนิงเป่ยไม่โกรธ เฟิงเซียวหลู่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "พวกเขาก็เป็นแบบนั้น เป็นกลุ่มคนหัวสูง แต่อย่าใจแคบกับพวกเขาเลย"หนิงเป่ยถาม “เซียวหลู่ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าคุณมีแฟน”เห้อ!เฟิงเซียวหลู่ถอนหายใจลากยาว พร้อมความเศร้าสร้อยในสีหน้าข: "เรื่องมันยาวน่ะ"“หนิงเป่ย คุณยังจำครั้งก่อนที่คุณตีเย่เฉิน ลูกชายของผู้นำจังหวัดในงานประมูลได้หรือเปล่าคะ?”หนิงเป่ยพยักหน้า: “แน่นอน ผมจำได้”ครั้งล่าสุดที่หนิงเป่ยและเฟิงเซียวหลู่ไปร่วมงานประมูล เพื่อประมูลทรัพย
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
หนิงเป่ยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไรอยู่สักครู่หนึ่งคำถามแปลกๆ ที่ถามว่า ฉันจะรู้จักกับตัวเองได้ยังไง?ในที่สุดเขาก็หาคำตอบเจอ: "ฉันเคยเลี้ยงข้าวเขามาก่อน"เติ้งชิงชิวก็ตระหนักได้ว่า: "ไม่น่าแปลกใจเลย ขอฉันพูดดักไว้ก่อนเลยนะ นายไม่มีคุณสมบัติที่จะติดต่อกับคนคนนั้นได้"“ยังไงก็ตามหนิงเป่ย นายช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม?”หนิงเป่ย: “อะไร?”เติ้งชิงชิวพูด: "ฉันสงสัยว่านายเคยได้ยินหรือเปล่าว่าซือโปเทียน อดีตผู้นำของนิากยฉีเหมินกำลังจะเป็นผู้นำนิกายฉีเหมิน 28 นิกาย เข้ามาเพื่อปิดล้อมและจัดการกับเจ้าของวิลล่าจือจินหมายเลข 1 นี้"“ซือโปเทียนเพิ่งบรรลุไปอีกระดับ และความแข็งแกร่ก็ถึงระดับจักรพรรดิแห่งปรมาจารย์แล้ว”“จักรพรรดิแห่งปรมาจารย์คือระดับที่เทียบได้กับเทพสงคราม ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีผู้นำนิกายหลักอีก 28 คนที่คอยสนับสนุน เจ้าของวิลล่าจื่อจินหมายเลข 1 คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน”“นายช่วยฉันโน้มน้าวเขาและขอให้เขาหลีกเลี่ยงอันตรายนี้ ฉันช่วยเขาจัดช่องทางหลบหนีและการเดินทางเอง”จากนั้นหนิงเป่ยก็จำได้ว่า วันนี้เป็นวันที่ซือโปเทียนประกาศท้าทายตัวเองไว้ไม่มีปัญหาหรอก มันยังไม่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
หลานเฟิงหวง: "เธอควรขอบคุณเจ้านายของฉันนะ"ใช่ๆ!เติ้งชิงชิวรีบหันกลับมาและขอบคุณหนิงเป่ยกับความมีน้ำใจหนิงเป่ยยังคงต้องไปศึกษาสิ่งของที่แม่ทิ้งไว้ต่อจากความพยายามของเขา ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการค้นพบ "ความทรงจำ" ที่ไม่ใช่ของตัวเขา และยังวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพแม้ว่าจะมีความแตกต่างเพียงคำเดียวระหว่างวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพและหมัดสายฟ้า พลังที่ปล่อยออกมานั้นแตกต่างกันอย่างมากผู้ฝึกตนโบราณแบ่งออกเป็นสี่ระดับ: นภา ธรณี มืดและสว่าง โดยที่ระดับหนึ่งแทนคือระดับนภาหมัดสายฟ้าเป็นวิชาระดับสว่างซึ่งต่ำที่สุด ในขณะที่เทคนิคสายฟ้ามหานภาเป็นวิชาระดับมืดหนิงเป่ยใช้เวลาถึงสี่วันสี่คืนในการฝึกฝนวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ“สายฟ้าฟาด จงมา!”ตู้ม!สายฟ้าฟาดลงบนท้องฟ้าที่สดใส และลำแสงของสายฟ้าก็ฟาดตกลงมาจากกลางอากาศ ทำลายวิลล่าที่อยู่ใกล้เคียงกลายเป็นซากปรักหักพังพลังนี้มีมากกว่าหมัดสายฟ้าถึงห้าเท่า!ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีสายฟ้าเล็กๆ ปะทุออกมาจากร่างมนุษย์ซึ่งกลืนกินแก่นแท้อย่างมากวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ เรีกยฟ้าร้องมาจากกลางท้องฟ้า ซึ่งใช้พลังงานเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหนิงเป่ยไม่
