Share
บทที่ 208
Related chapter
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 209
เธอตื่นเต้นทันทีและดึงเสื้อผ้าของเฟิงหยวนเจิ้ง "คุณเฟิง คุณดูสิว่านั่นเป็นใคร ฉันไม่ได้มองผิดใช่ไหม"หลังจากที่ภรรยาของเขาเตือนขึ้นมา เฟิงหยวนเจิ้งก็สังเกตเห็นหนิงเป่ยอยู่ที่นั่นด้วยเขาดูตื่นเต้นเช่นกัน "ใช่ ใช่เขาจริงๆ"ครั้งล่าสุดที่หนิงเป่ยรักษาโรคให้เฟิงเซียวหลู่ ลูกสาวของพวกเขา เขามองเห็นทั่วร่างกายของเฟิงเซียวหลู่หมด ดังนั้นทั้งสองจึงเกิดความคิดที่จะให้ลูกสาวของพวกเขาแต่งงานกับหนิงเป่ยพอตอนนี้มาพบหนิงเป่ยที่นี่ แน่นอนว่าพวกเขาดีใจมากเฉิงยีหมิงเห็นว่าเฟิงหยวนเจิ้งกำลังมองหนิงเป่ยอยู่ เขาจึงอธิบายทันทีว่า "คุณเฟิง อย่าไปสนใจพวกเขาเลย พวกเขามาก่อกวนที่นี่"ก่อกวนเหรอ?เฟิงหยวนเจิ้งขมวดคิ้ว "เกิดอะไรขึ้น?"เฉิงยีหมิงกล่าวว่า "พวกเขาขโมยความลับของบริษัทของผมไป มีพยานและหลักฐานเป็นที่ประจักษ์ชัดเจน แต่พวกเขากลับปฏิเสธที่จะยอมรับ"จริงเหรอ?สองสามีภรรยาของเฟิงหยวนเจิ้งไม่เชื่อแม้ว่าพวกเขาจะติดต่อกับหนิงเป่ยไม่บ่อยนัก แต่พวกเขาก็มองออกว่า หนิงเป่ยไม่แยแสกับชื่อเสียงและเงินทอง และเป็นคนตรงไปตรงมาและสูงส่งไม่เช่นนั้น ครั้งก่อนที่หนิงเป่ยช่วยชีวิตเฟิงหยวนเจิ้งและเฟิงเซียวหล
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 210
เฉิงยีหมิงพูดด้วยน้ำเสียงขอร้อง "คุณเฟิง คุณหนิง โปรดอยู่ต่อนะครับ""คุณหนิง ผมไม่คาดคิดว่าคุณกับคุณเฟิงจะรู้จักกันมาก่อน ขอโทษด้วยนะครับ""ผมว่า ในเมื่อพวกคุณมาพบกันโดยบังเอิญที่ที่ของผม ก็แสดงว่าโชคชะตานำพวกเราพบกัน ไม่งั้นวันนี้ให้ทานอาหารกันที่นี่เถอะ ผมเตรียมการไว้แล้วครับ""ผมจะต้อนรับทุกคนด้วยมาตรฐานสูงสุดแน่นอนครับ"หนิงเป่ยพูดอย่างเย็นชา "คุณเฉิง สิ่งที่คุณต้องการเลี้ยงผมคงไม่ใช่อาหารในคุกมั้ง"เฉิงยีหมิงรู้สึกกระดากใจมากจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีซะจริง ๆ "ล้อเล่นนะ เมื่อกี้ผมแค่ล้อเล่นกับคุณหนิงเอง คุณหนิงอย่าจริงจังกับมันเลย""เดี๋ยวผมขอลงโทษตัวเองด้วยการดื่มเหล้าสักสองสามแก้ว เพื่อเป็นการขอโทษคุณหนิง"หนิงเป่ย "เอางี้ วันนี้ให้ผมเป็นเจ้าภาพเลี้ยงคุณเฉิงเลย"เฉิงยีหมิงรู้สึกตกใจ "อ่า จะใช้ได้ยังไง?"หนิงเป่ย "เลี้ยงอาหารในคุกให้คุณเฉิง"อ๊าาา!เฉิงยีหมิงพูดไม่เป็นเล็กน้อย "คุณหนิงชอบพูดเล่นสินะ""ผมเป็นนักธุรกิจที่ปฏิบัติตามกฎหมาย ผมเป็นคนซื่อสัตย์ จะมีสิทธิ์เข้าคุกได้อย่างไร…"หนิงเป่ย "ปฏิบัติตามกฎหมาย? เป็นคนซื่อสัตย์งั้นเหรอ? แต่ที่ผมได้ยินมาไม่ได้เป็นอย่างนี้นะ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 211
หนิงเป่ยรู้สึกเบื่อกับคำพูดพวกนี้: "คุณเพิ่งพูดออกมาจากปากตัวเอง ว่าฉันไม่คู่ควรกับคุณ"เฉิงเฉิงรีบตอบกลับ: "เป็นฉันเองไม่คู่ควรกับเธอ หนิงเป่ย ฉันรู้ว่ามันความผิดของฉัน แต่ในใจฉันยังคงรักเธอ..."เป็นเพราะหนิงเป่ยสนิทกับผู้ว่าฯ มาก หนิงเป่ยจึงจะต้องอยู่ห่างจากเธอ เธอนั้นไม่คู่ควรกับหนิงเป่ยจริงๆหนิงเป่ย: "เฮ้อๆ!""คุณแม่ น้องรัก ไปกันเถอะ"โอเค!ครอบครัวหนิงเป่ยถูกพาไปบ้านใหม่ด้วยรถยนต์พิเศษที่ผู้ว่าฯ จัดเตรียมเอาไว้ และได้รับการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่เฟิงเซียวหลู่ ลูกสาวของผู้ว่าฯ มีความสุข และดีใจมากเช่นกันเมื่อเห็นหนิงเป่ยทั้งคำพูดและท่าทางก็เผยให้เห็นถึงความรักที่มีต่อหนิงเป่ยอย่างไม่ปิดบังหลังจากดื่มไวน์และทานอาหารเรียบร้อยแล้ว ครอบครัวของ หนิงเป่ยก็จากไปสายตาของเฟิงเซียวหลู่เต็มไปด้วยความไม่พอใจทันทีที่เธอกลับถึงบ้าน หวงหยิงแทบจะรอไม่ไหวที่จะพูดว่า: "เสี่ยวเป่ย ช่วยไบอกแม่หน่อยได้ไหมว่าคุณรู้จักครอบครัวผู้ว่าฯได้อย่างไร"หนิงเป่ยพูดว่า “ไม่มีอะไร ฉันแค่ช่วยชีวิตพวกเขาไว้”หนิงเป่ยเล่าเรื่องทั้งหมดให้ทั้งสองคนฟังทั้งสองก็เข้าใจหนิงซานซานพูดว่า: "ฉันจำได้ว่า ปรา
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 212
แต่หวงหยิงและหนิงซานซานไม่ได้เคลื่อนไหว และเห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้สึกซาบซึ้งอย่างเห็นอกเห็นใจเฉิงเฉิงวิงวอนร้องหนักขึ้น“คุณป้าคะ ตอนเด็กๆคุณรักฉันมากที่สุด คุณปฏิบัติต่อฉันเหมือนลูกสาวของคุณเอง ฉันเองก็มักจะอยู่บ้านของคุณ”“ ซานซาน เมื่อก่อนพวกเราเคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อน ที่สามารถคุยกันทุกเรื่อง กินดูหนังด้วยกัน นอนด้วยกัน เธอลืมไปว่าครั้งนั้นเธอเมามากแล้ว ฉันก็แบกเธอไปโรงพยาบาลห่างห้ากิโล…..”“หนิงเป่ย ถ้านายต้องการ ฉันจะเป็นคนรักของนายก็ได้…”"ฉันกลับตัวแล้วจริงๆนะ ขอร้องพวกคุณให้โอกาสฉันหน่อยเถอะ ต่อไปฉันจะไม่เป็นแบบนี้อีกแล้ว ฮือฮือ..."“ถ้าพวกคุณไม่พาฉันเข้าไปข้างใน ฉันจะอดตายข้างถนนจริงๆ”หวงหยิงทนไม่ไหว พูดกับหนิงเป่ย "เสี่ยวเป่ย แม่คิดว่าเฉิงเฉิงคนนี้น่าสงสาร ทำไมไม่ให้เธออยู่บ้านเราชั่วคราวเถอะ"หนิงซานซานยังพูดอีกว่า: "พี่ชาย มันบังเอิญว่าฉันยังต้องการผู้ช่วยด้วย เรื่องธุรกิจเฉิงเฉิงค่อนข้างเก่งกาจ ให้เธอมาติดตามฉัน และมันก็สามารถช่วยฉันคลายความกดดันให้ฉันได้บ้าง"หนิงเป่ยอยากจะหัวเราะทั้งน้ำตาไม่รู้จริงๆ ว่าแม่กับน้องสาวใจดี หรือเห็นใจผู้หญิงด้วยกันเรื่องมาถึ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 213
ฉู่ลี่เหรินพูดว่า "ได้ยินมาว่าคุณหนูเฉิงสนิทกับตระกูลหนิงเหรอ?"หลังจากนั้น ฉู่ลี่เหรินก็พูดแผนการของเขาให้เฉิงเฉิงฟังเฉิงเฉิงตอบตกลงโดยไม่ต้องได้คิดหากเธอสามารถเสียสละตระกูลหนิง เพื่อแลกกับอนาคตที่สดใสสำหรับตัวเธอเอง นี่ก็ถือว่าคุ้มค่าที่สุดสําหรับเธอฉู่ลี่เหรินยิ้ม: "พวกเราจะรอข่าวดีจากคุณเฉิง"ในวันนี้ หนิงเป่ยตื่นขึ้นมาและอาบน้ำตามปกติ แต่เขากลับรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเขามองไปทางหมู่บ้านหวงฉีที่อยู่ตรงข้ามเดิมทีเวลานี้ คนของแก๊งชิงหลงควรจะเริ่มฝึกฝนแล้วแต่วันนี้ หมู่บ้านหวงฉีนั้นกลับว่างเปล่า ไม่เห็นใครเลยสักคนเดียวหากมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น หนิงเป่ยจึงไปที่หมู่บ้านหวงฉีเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ทันทีทันทีที่เข้าไปในอาคารที่พักอาศัย เขาเห็นตาหวงกำลังต้มซุปและยา ควันหนาทึบปกคลุมไปทั่วทั้งอาคารหนิงเป่ยถามอย่างเร่งรีบ: " ตาหวง คุณกำลังทำอะไรอยู่? คนจากแก๊งชิงหลงอยู่ที่ไหนกัน? ทำไมพวกคุณไม่ฝึกวรยุทธในวันนี้?"ตาหวงพูด: "ผู้คนจากแก๊งชิงหลงถูกวางยาพิษหมู่อย่างกะทันหัน ฉันกำลังทำยาถอนพิษให้พวกเขาอยู่"วางยาพิษหมู่?หนิงเป่ยถามอย่างสงสัย: “ทำไมจู่ๆ พวกเขาถึงถูกวางยาพิษ?
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 214
หื้ม?หนิงเป่ยขมวดคิ้วเขารู้ว่าคนที่ฆ่าภรรยาและลูก ๆ ของตาหวงในปีนั้นคือนิกายจิ่วซวน ก็คือฉู่ลี่เหรินศัตรูบุกถ้ำด้วยตัวเองเหรอ?ก็ดีนะ วันนี้มาช่วยตาหวงแก้แค้นนี้กันฉู่ลี่เหรินหัวเราะเยาะ: " ตาหวง ไม่ได้เจอกันนานนะ ฉันไม่คิดว่าแกจะแก่ขนาดนี้และไม่ได้เลอะเทอะเลอะเลือน และแกก็ยังจำฉันได้ในทันที"ตาหวงพูดด้วยความโกรธ: "แม้ว่าแกจะกลายเป็นขี้เถ้า แต่ฉันก็ยังจำแกได้!"“ตอนนั้นแกฆ่าเมียและลูกๆ ของฉัน วันนี้ฉันจะล้างแค้นให้ครอบครัวของฉันเอง!”หนิงเป่ยไม่เคยเห็นตาหวงมีอารมณ์บ้าระห่ำขนาดนี้มาก่อนนี่แสดงให้เห็นว่าเขาเกลียดฉู่ลี่เหรินมากแค่ไหนฉู่ลี่เหริน: "ฮ่าฮ่า แค่แกน่ะเหรอ?"“รากฐานวรยุทธของแกได้รับความเสียหายจากผู้นำนิกายจิ่วซวนในตอนนั้น แม้ว่าตอนนี้แกจะไม่กลายเป็นคนพิการ คาดว่าแม้แต่ความแข็งแกร่งของระดับปรมาจารย์ก็คงไม่มีแล้วมั้ง”“และตอนนี้ฉันเหลืออีกเพียงแค่ก้าวเดียวในการเป็นผู้นำ แล้วแกจะเอาอะไรมาสู้กับฉัน!”ตาหวง: "แม้ว่าฉันจะต้องตาย วันนี้ฉันก็จะฆ่าแกให้ได้"ตาหวงต้องการรีบรุดไปข้างหน้า และพร้อมจะตายไปพร้อมกับฉู่ลี่เหรินหนิงเป่ยหยุดตาหวงไว้ได้ทันเวลาฉู่ลี่เหรินพูดถ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 215
หนิงเป่ยหัวเราะเยาะ: "ถ้าฉันไม่บอกโลกภายนอกแบบนี้ ถ้าพวกแกไม่ได้มาหาฉันจะทำไง? ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่สามารถทำลายนิกายจิ่วซวนได้น่ะสิ?""ใช่แล้ว นิกายจิ่วซวนปฏิบัติต่อครอบครัวของผู้ทรยศยังไงนะ? ฆ่าล้างโคตรไหม?”“แกได้ฆ่าครอบครัวของผู้เฒ่าห้าหรือเปล่า?”ทันใดนั้น ผู้เฒ่ห้าก็ตึงเครียดทันทีและจ้องมองฉู่ลี่เหรินด้วยดวงตาที่ลุกเป็นไฟฉู่ลี่เหรินตื่นตระหนกทันทีหลังรู้ว่าผู้เฒ่าห้าคิดกบฏ พวกเขาลงมือฆ่าล้างตระกูลของผู่เฒ่าห้าทันทีเห็นได้ชัดว่าฉู่ลี่เหรินไม่สามารถพูดตรงๆ ออกมาได้เขาจึงเปลี่ยนเรื่องแล้วพูดว่า "คนแซ่หนิง นี่เป็นเรื่องภายในของนิกายจิ่วซวนของฉัน ไม่ใช่เรื่องของแกที่ต้องมาจุ้นจ้าน"ทันใดนั้นผู้เฒ่าห้าก็พูดว่า: "คุณฉู่ ตอบคำถามของหนิงเป่ยมาก่อน พวกคุณทำอะไรกับครอบครัวของฉันหรือเปล่า... "ฉู่ลี่เหรินหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดว่า "ผู้เฒ่าห้า อย่าหลงกลแผนการของหนิงเป่ย เขาจงใจยุยงให้แตกแยก... "ผู้เฒ่าห้าตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติจึงคำราม: "ฉันต้องการให้แกตอบคำถามมา แกฆ่าครอบครัวของฉันหรือเปล่า?"ฉู่ลี่เหรินถอนหายใจและพูดว่า "ผู้เฒ่าห้า คุณรู้ไหมว่านิกายจิ่วซวนของเราไม่เคยปล่อยผู
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 216
ตาหวง: "มันไม่จำเป็นต้องเป็นเช่นนั้น!"หลังจากพูดจบ ทันใดนั้นเขาก็เร่งความเร็วขึ้น วิ่งไปหาฉู่ลี่เหรินและต่อยเขาอย่างเต็มกำลังในขณะนี้ ตาหวงยังคงบ่มเพาะแก่นแท้ในการเพิ่มพลังการต่อสู้ของเขา แต่ก็ระเบิดเฉพาะความแข็งแกร่งของปรมาจารย์เท่านั้นเทคนิคอ่อนหัด!ฉู่ลี่เหรินเยาะเย้ยและออกหมัดต่อสู้กับอีกฝ่ายอย่างอิสระพลั๊กๆ!ทันทีที่ทั้งสองฝ่ายปะทะกัน แขนของตาหวงก็หักทันที และเขาก็ก้าวถอยหลังไปแต่มืออีกข้างของเขาโยนเชือกเส้นหนึ่งออกมาทันเวลาและมัดตัวเองไว้กับฉู่ลี่เหริน เขาถอยหลังไปเพียงสองก้าวแล้วหยุดตาหวงใช้โอกาสนี้รีบรุดไปข้างหน้าอีกครั้งรนหาที่ตาย!ฉู่ลี่เหรินต่อยออกไปอีกครั้ง หน้าอกของตาหวงถูกต่อยเป็นรูเลือดทันที เลือดก็พุ่งออกมาหัวใจของหนิงเป่ยสั่นอย่างรุนแรง และเขาต้องการก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยแต่ในช่วงเวลาวิกฤตินี้ ตาหวงก็กอดร่างของฉุ่ลี่เหรินและตะโกนว่า "ไปลงนรกซะ"!วินาทีต่อมา ร่างของตาหวงก็ระเบิดเสียงดังสั่นเหมือนกับฟ้าร้องฟ้าร้องนี้สะเทือนฟ้าสะเทือนดิน ทำให้เกิดสายฟ้าฟาด และพื้นถูกระเบิดเป็นหลุมขนาดใหญ่ที่ลึกกว่าหนึ่งเมตรพลังระเบิดที่รุนแรงแพร่กระจายอย่างรวดเร
Latest chapter
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
