บทที่ 15

อันเคอซินกับครอบครัวก็มาที่จัตุรัสหน้าจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนล ก่อนเวลาเพื่อรอพบกับหยางซื่อเจี๋ย

หลังจากการรอคอยอย่างกระตือรือร้น ในที่สุดหยางซื่อเจี๋ยก็มาถึง แต่เขากลับมาสาย

อันเคอซินแทบรอไม่ไหวที่จะพูดว่า: "คุณชายหยาง คุณได้ตั๋วแล้วหรือยังคะ"

หยางซื่อเจี๋ยพูดว่า "ไม่ต้องห่วง แน่นอนว่าผมได้มันมาแล้ว คุณพ่อของฉันกำลังส่งคนไปรับมัน น่าจะมาถึงเร็วๆ นี้ครับ"

เยี่ยมยอด

อันเคอซินและครอบครัว รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง

หยางซื่อเจี๋ยพูดต่อ: "เดาสิว่ามีข่าวดีอะไร?"

“เมื่อเช้านี้ คุณเผิงก็อาเจียนเป็นเลือดและชีวิตของเขาตกอยู่ในอันตราย ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสิ่งนี้เกิดจากหนิงเป่ย ผมได้ยินมาว่าคุณหนูเผิงกำลังนำคนทั้งเมืองตามล่าหาตัวหนิงเป่ย ”

“ในช่วงเวลาวิกฤติ คุณพ่อของฉันเองที่ส่งโสมป่าอายุ 500 ปีอันล้ำค่าของครอบครัวผมมา และสิ่งนี้ช่วยชีวิตคุณเผิงได้”

“คุณเผิงไม่เพียงแต่ให้ตั๋วแสดงความขอบคุณแก่เราเท่านั้น แต่ยังมอบโอกาสที่ดีให้กับครอบครัวของผมด้วย”

หร่วนเสี่ยวหลิงถามอย่างสงสัย: "โอ้ ฉันสงสัยว่านี่เป็นโอกาสที่ดีแบบไหนกัน?"

หยางซื่อเจี๋ย พูดต่อว่า "คุณน่าจะเคยได้ยินมาว่าฉางอาน ฟาร์มาซูติคอล ซึ่งเป็นบริษัทในเครือของราชาเจิ้นเป่ย ได้พัฒนาผลิตภัณฑ์ยอดนิยมคือยาดีท็อกซ์จินเฟิง"

“คลังแสงของเขตทหารประจำจังหวัดได้รับสิทธิ์จากตัวแทนสำหรับยาดีท็อกซ์จินเฟิงในภูมิภาคของต้าเซี่ย”

“คลังแสงที่เสฉวนเพียงอย่างเดียวไม่สามารถสั่งซื้อจำนวนมากได้ พวกเขากำลังดำเนินการจัดหาเงินทุนภายใน”

"เพื่อเป็นการขอบคุณพ่อที่ช่วยชีวิตเขา คุณเผิงจึงมอบทุนสนับสนุนทางการเงินแก่ครอบครัวของฉันจำนวน 1 หมื่รล้านบาท"

อะไรนะ!

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ครอบครัวของอันเคอซินก็ตกตะลึง

คลังแสงจะรวบรวมหาเงินทุนหมายความว่าอย่างไร?

ซึ่งหมายความว่าตราบใดที่พวกเขาเต็มใจที่จะลงทุน พวกเขาสามารถเข้าครอบครองส่วนของคลังแสงและกลายเป็นผู้ถือหุ้นของคลังแสงได้

แค่เป็นหุ้นส่วนกับคลังแสงก็พิเศษมากแล้ว ถ้าคุณเป็นผู้ถือหุ้นคลังแสง ในอนาคตการทำธุรกิจที่ต้าเซี่ยก็ไม่มีอุปสรรค!

ตระกูลหยางทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้ว!

พวกเขาอิจฉาและริษยาอย่างบอกไม่ถูก

หยางซื่อเจี๋ยพูดต่อ: "น่าเสียดายที่ครอบครัวของฉันใช้เงินถึง 6.5 พันล้านบาทในการจัดหาเงินทุน และยังคงมีส่วนแบ่งการจัดหาเงินทุน 3.5 พันล้านบาท"

“ตอนนี้คนดังทางการเมืองและธุรกิจจำนวนมากกำลังติดต่อพ่อของฉันเพื่อขอส่วนแบ่งทางการเงิน 3.5 พันล้านบาท”

ประโยคนั้นทำให้ครอบครัวของอันเคอซินรู้สึกตื่นเต้น

หลีชุนฮวาพูดด้วยน้ำเสียงเกือบอ้อนวอน: "คุณชายหยาง คุณช่วยมอบส่วนแบ่งทางการเงิน 3.5 พันล้านบาทให้กับเคอซินได้ไหม"

"คุณวางใจได้ ความกรุณาของคุณนี้ฉันจะจดจําไว้ตลอดชีวิตแน่นอน"

อันเคอซินมองไปที่หยางซื่อเจี๋ยอย่างคาดหวัง

หยางซื่อเจี๋ยพูดว่า: "ช่างบังเอิญจริงๆ ผมก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันครับ"

“พวกเราไม่ใช่คนอื่นคนไกลกัน และผมก็ต้องการให้คุณสมบัติทางการเงินนี้แก่เคอซินด้วย เมื่อถึงเวลานั้นพวกเราจะผนึกกำลังและครองมณฑลเสฉวน”

“ข่าวดีอย่างนี้ ไม่ควรรั่วไหลไปสู่บุคคลภายนอก”

ครอบครัวของอันเคอซิน รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง

“คุณชายหยาง ขอบคุณ ขอบคุณ”

“คุณคือผู้มีพระคุณของตระกูลอันของฉัน”

“นี่มันยังไม่สายนะเคอซิน รีบโรอนเงินให้กับกลุ่มธุรกิจหยางอย่างรวดเร็วเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหายุ่งยาก”

อันเคอซินรำบากใจเล็กน้อย: "คุณชายหยางคะ บริษัทของฉันสามารถใช้จ่ายได้ถึง 2.5 พันล้านเท่านั้น ดูนี่สิ..."

หยางซื่อเจี๋ยพูดอย่างร่าเริง: "ไม่เป็นไร งั้นเงินที่เหลือ 1 พันล้านค่อยจ่ายที่หลัง คุณมาเขียนสัญญาก่อน"

อันเคอซินรู้สึกตื้นตันใจจนพูดไม่ออก เธอได้แต่พูดขอบคุณต่อไป

เธอหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาและกำลังจะโอนเงินให้กับหยางซื่อเจี๋ย

และบังเอิญถูกหนิงเป่ยที่ลาดตระเวนรักษาความปลอดภัยสามารถมองเห็นได้ได้ชัด

เขามองเห็นแผนการของหยางซื่อเจี๋ยได้ในทันที

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า หยางซื่อเจี๋ยต้องการโกงเงินของอันเคอซิน แล้วหนีไปพร้อมกับเงินนั้น

การถูกโกงเงิน 700 ล้านบาทก็เพียงพอที่จะบดขยี้บริษัทของ อันเคอซิน ได้

หนิงเป่ย ตะโกนอย่างรวดเร็ว: " เคอซิน ผมแนะนำว่าอย่าทำข้อตกลงนี้กับเขา"

หลังจากติดตามเสียงและพบว่าเป็น หนิงเป่ย ทุกคนมีปฏิกิริยาที่แตกต่างกัน

หยางซื่อเจี๋ยรู้สึกไม่สบายใจกังวลว่าหนิงเป่ย จะทำลายแผนการของพวกเขา

หลีชุนฮวา อันกั๋วเหว่ยและหร่วนเสี่ยวหลิง ดูไม่เป็นมิตร

อันเคอซินถามว่า: " หนิงเป่ย คุณหมายถึงอะไรคะ"

หนิงเป่ยตอบ: "อันที่จริงทั้งหมดนี้เป็นกับดักที่หยางซื่อเจี๋ย ทำไว้เพื่อหลอกคุณ"

“ตระกูลหยางใช้สินค้าคุณภาพต่ำและถูกปรับเป็นเงินจำนวนมากโดยคลังแสง ตอนนี้ทุนของตระกูลหยางพังทลายลง ไม่สามารถทำธุรกิจได้ตามปกติ และใกล้จะล้มละลาย เขาต้องการโกงเงินของคุณ แล้วหนีไปพร้อมกับเงินนั่น"

“การจัดหาเงินทุนหุ้นที่เขากล่าวถึงเกี่ยวกับคลังแสงนั้นเป็นเรื่องโกหกทั้งหมด”

หยางซื่อเจี๋ยโกรธมาก: "ไอ้หนิง แกใส่ร้ายฉัน การกระทำนี้การถือว่าแกต้องรับผิดชอบทางอาญา"

“เคอซิน คุณต้องไม่เชื่อเขา”

หลังจากได้ยินสิ่งที่หนิงเป่ยพูด อันเคอซินก็รู้สึกสงบ

เรื่องนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง และเราไม่สามารถรับความเสี่ยงแม้แต่หนึ่งในล้านได้

เมื่อเห็นว่า อันเคอซินเริ่มสงสัย หยางซื่อเจี๋ยก็ถอนหายใจและพูดว่า "เฮ้ เคอซิน งั้นเราไม่ลืมข้อตกลงนี้กันเถอะ"

"ผมระดมสมองเพื่อหาทางให้กับคุณ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ถ้าฉันขอยืมความช่วยเหลือจากความสัมพันธ์ของผมทุกที่ ไม่ว่าผมจะจ่ายเงินให้คุณเท่าไร ผมก็จะไม่เสียใจเลย"

หลีชุนฮวาพูดอย่างรวดเร็ว: " ซื่อเจี๋ย โปรดอย่าพูดอย่างนั้น ครอบครัวของฉัน จะเชื่อไอ้หนิงได้อย่างไร"

" เคอซิน รีบโอนเงินให้ซื่อเจี๋ยโดยเร็ว ไอ้หนิงมันนี่ไม่มีเจตนาดีเลย "

อันกั๋วเหว่ยยังขู่หนิงเป่ยว่า "ไอ้หนิง ถ้าแกกล้าใส่ร้ายซื่อเจี๋ยอีก ฉันคงต้องหยาบคายกับแกแล้วนะ"

“พี่สาว รีบโอนเงินเร็วๆ อย่าทำลายหัวใจของพี่ซื่อเจี๋ยเลยค่ะ”

อันเคอซินยังไม่ตัดสินใจอย่างรีบร้อน: " หนิงเป่ย คุณมีหลักฐานอะไรบ้างไหม?"

หนิงเป่ยหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดอย่างเคร่งขรึม: "เอาล่ะ เมื่อถึงเวลาแล้ว ผมจะไม่ซ่อนมันไว้จากคุณ"

" เคอซิน จริงๆ แล้วผมคือราชาเจิ้นเป่ย และผมก็ค้นคว้ายาดีท็อกซ์จินเฟิงยังอยู่ในขั้นตอนการทดลองทางคลินิกและยังไม่ได้รับการเผยแพร่อย่างเป็นทางการเลย คลังแสงจะได้รับสิทธิ์ประมูลของหน่วยงานระดับภูมิภาคได้อย่างไร?"

“เหตุผลที่ฉันปกปิดตัวตนก่อนหน้านี้ก็เพราะว่าศัตรูของฉันกำลังจับตามองอย่างลับๆ และผมยังไม่พร้อม อย่าได้ตำหนิผมเลย”

ทุกคนเงียบไปครู่หนึ่ง

ดวงตาจำนวนนับไม่ถ้วนจ้องมองไปที่หนิงเป่ย