บทที่ 138

อันเคอซินพูดว่า: " อันกั๋วเหว่ย ขอโทษหนิงเป่ยเร็วๆเข้า"

มีรอยตบบนใบหน้าของอันกั๋วเหว่ย ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นอันเคอซินที่ตบ

เขาพูดว่า "ฉันขอโทษ" ซึ่งเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

หนิงเป่ยไม่สนใจที่จะคุยกับเขาด้วยซ้ำ

บรรยากาศในรถเริ่มอึดอัดมากกว่าเดิม

หนิงซานซาน ขจัดความอึดอัดและพูด "พี่ชาย เมื่อวานพี่ไปเมืองหลวงของจังหวัด พี่ไม่ได้รับบาดเจ็บใช่ไหม?"

ไม่เป็นไร

หนิงเป่ยยิ้ม: "พี่ชายของเธอโชคดีมาก ดังนั้นไม่ต้องกังวลไปหรอก"

เฮอะเฮอะ!

หลีชุนฮวาหัวเราะเยาะ: "นายมีโชคลาภและโชคชะตามากมาย ต้องขอบคุณคำพูดของนาย"

“หนิงเป่ย ฉันขอถามแกหน่อย มีข่าวลือว่าแกมีบุญคุณต่อเทพสงครามคุนหลุน จริงเหรอ?”

หนิงเป่ยพยักหน้า: "ใช่ เราเป็นทหารด้วยกันและฉันก็เลื่อนตำแหน่งของเขา"

หลีชุนฮวา: "มองพวกเขา แล้วมองดูแกสิ แกเป็นทหารด้วยกัน และเขากลายเป็นเทพสงครามคุนหลุน ตอนนี้แกยังไม่มีอะไรเลยด้วยซ้ำ"

"การถือทรัพยากรที่ดีเช่นนี้ไว้ในมือ คุณจะไม่สามารถใช้ประโยชน์จากมันได้ เอาล่ะ ไม่เป็นไร เทพเจ้าสงครามคุนหลุนถูกไล่ออกจากตำแหน่งและถูกคุมขังเพราะแก และทรัพยากรเดียวของแกก็หมดลง แกมีไพ่ดีๆอยู่ในมือและมันก็หมดค่าไปแล้ว”

“แก