Share

บทที่ 928

Author: ธารดารา
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าพ่อของเธอคือคุณลุง เขาคงไม่มีทางยอมรับเธอกลับไปหรอก!

ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อสบกับสายตาของฟู่ซือฝาน อิเลียกลับกระวนกระวายใจอยู่หน่อย ๆ

เด็กคนหนึ่งทำไมถึงมีสายตาแบบบนี้ได้?

เธอเบือนสายตาหลบ แล้วเปลี่ยนเรื่องคุย “แม่ซื้อขนมมาให้หนู ไม่รู้ว่าหนูชอบกินอะไร? ก็เลยซื้อ ๆ มา หนูลองดูก่อนสิจ๊ะ”

ฟู่ซือฝานเปิดถุงพลาสติกดู ข้างในเป็นขนมคละ ๆ กัน มีมันฝรั่งทอด คุกกี้แซนด์วิชโอรีโอ ขนมปังหมูหยองเป็นต้น ของอร่อยมากมาย

เธอกัดนิ้วชี้พลางมองอิเลียอย่างรู้สึกผิดทีหนึ่ง “หนูชอบขนมพวกนี้ ขอบคุณค่ะคุณน้า”

บนใบหน้าของอิเลียเผยรอยยิ้มออกมา “งั้นก็ดีจ๊ะ ต่อไปแม่ค่อยซื้อมาให้หนูอีกนะ”

เธอก็ว่าแล้วเชียว เด็กน่ะซื้อตัวง่ายจะตายไป!

ขอแค่มีจุดอ่อนก็พอแล้ว

กลัวว่าฟู่ซือฝานไม่อยากได้ของของเธอ ไม่ยอมเข้าใกล้เธอ

ต้องมีสักวันที่ฟู่ซือฝานจะเปลี่ยนไปเรียกเธอว่าแม่

ฟู่ซือฝานพยักหน้า เมื่อได้ยินเสียงออดเข้าเรียนดังขึ้น เธอก็เอ่ยขึ้นว่า “ต้องไปเข้าเรียนแล้ว หนูกลับไปก่อนนะคะ ไว้เจอกันค่ะคุณน้า”

“เจอกันจ๊ะ”

ฟู่ซือฝานถือถุงขนมกลับไปยังห้องเรียน

ระหว่างรอเรียนคาบต่อไป เธอก็เอาขนมขึ้นมาวางบนโต๊ะ “เหมิง
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 929

    เมื่อสบกับสายตาของเด็กน้อย เธอก็อธิบายไปตามสัญชาตญาณว่า “ต่อไปแม่แค่อยากให้เราสามคนพ่อแม่ลูกไปกินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตา”“พ่อหนูชอบกินเนื้อแพะ!” นัยน์ตาดำขลับของเจ้าตัวน้อยกลอกไปมาทีหนึ่ง “เนื้อแพะน้ำแดง เนื้อแพะนึ่ง เนื้อแพะย่าง ซุปเนื้อแพะ เขาชอบทุกอย่างเลยค่ะ”“งั้นเหรอ?”“ค่ะ” เจ้าหนูน้อยแสดงสีหน้าดังเดิม“โอเค แม่จะจำเอาไว้ ไม่รู้ว่าตอนนี้พ่อของหนูกินข้าวเที่ยงหรือยัง? ฝานฝาน ไม่งั้นหนูโทรหาเขาถามไถ่เขาดูหน่อย?”เผยไต๋เร็วขนาดนี้เลยเหรอ!นี่มันไม่มีความอดทนเกินไปแล้วหรือเปล่า!ฟู่ซือฝานเบะปาก “ไม่ดีมั้งคะ ตอนนี้คุณลุงอาจจะคุยธุรกิจอยู่ก็ได้ หนูจะไปรบกวนเขาไม่ได้”“จะนับว่าเป็นการรบกวนได้ยังไงกัน? ถ้าพ่อหนูได้รับสายจากหนูต้องดีใจมากแน่ ๆ!”ฟู่ซือฝานทำปากจู๋พลางส่ายหน้า “ไม่เอาค่ะ”อิเลียจ้องฟู่ซือฝานด้วยใบหน้าเคร่งขรึม ทว่าเห็นฟู่ซือฝานไม่สะทกสะท้าน ที่ควรกินก็กิน ที่ควรดื่มก็ดื่ม ราวกับปล่อยหมัดไปบนผ้าฝ้าย ทำเธอเดือดเป็นฟืนเป็นไฟเด็กคนนี้ระแวดระวังตัวสูงจริง ๆหลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ อิเลียก็ไปส่งฟู่ซือฝานที่โรงเรียนอนุบาลยังไม่หมดเวลาพัก ฟู่ซือฝานไปนอนพักที่เตียงขอ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 930

    ตอนนั้นเด็ก ๆ มารวมตัวกันอยู่หน้าประตู บรรดาคุณครูต่างก็อยู่ที่หน้าประตูโรงเรียน รอผู้ปกครองมารับเด็กนักเรียนฟู่ซือฝานวิ่งกลับเข้าไปในโรงเรียนคนเดียว คุณครูคิดว่าคงไม่มีอันตรายใด ๆ จึงไม่ได้ตามไป ใครจะไปคิดว่าจะเกิดเรื่องพรรค์นี้ได้?“แน่ใจนะคะว่าเธอหายเข้าไปในโรงเรียน?”“เรื่องนี้ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ” ผอ.เองก็ไม่กล้ายืนยันเช่นกัน “พวกเราตรวจสอบกล้องวงจรปิดแล้ว”“ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”“ค่ะ”หลังวางสาย เวินเหลียงถอดเสื้อกันเปื้อนบนตัวออก เปลี่ยนรองเท้า แล้วหยิบกุญแจรถเดินออกไปด้านนอกขับรถไปได้ครึ่งทาง เวินเหลียงก็ได้รับสายจากผอ.อีกครั้ง บอกว่าหลังจากตรวจสอบกล้องวงจรปิดถึงพบว่า ฟู่ซือฝานหนีออกไปทางประตูหลังในทุกวันโรงอาหารของโรงเรียนอนุบาลต้องการวัตถุดิบสดใหม่ในปริมาณมาก ประตูหลังของโรงเรียนอยู่ติดกับโรงอาหาร ใช้นำสินค้าเข้ามา ปกติแล้วจะไม่เปิดก่อนที่เจ้าตัวน้อยจะหนีออกไป ยังไม่ลืมที่จะหลีกเลี่ยงคุณลุงที่อยู่ในห้องครัวกล้องวงจรปิดภายในโรงเรียนจับภาพได้แค่ตรงนี้ ส่วนที่ว่าหลังออกไปจากโรงเรียนอนุบาลเธอไปไหนนั้นก็ไม่รู้แล้ว“แจ้งความหรือยังคะ?” เวินเหลียงเอ่ยถาม“แจ้งแล

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 931

    หลังเปิดประตู เวินเหลียงก็เปลี่ยนรองเท้าและเดินไปนั่งลงบนโซฟาฟู่ซือฝานเดินตามอยู่เบื้องหลังเธอราวกับหาง ยืนก้มหน้าบีบมืออยู่ข้างโซฟา ทำท่ากระวนกระวายใจปนหวาดกลัว“ทำไมไม่กลับไปพร้อมคนขับรถ? ทำไมจู่ ๆ ถึงหนีมาที่นี่คนเดียว?” เวินเหลียงมองเธอด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ขอบตาของฟู่ซือฝานแดงก่ำไปหมด ตรงหน้าเปลี่ยนเป็นภาพเบลอ ทำท่าทางน่าสงสาร “ไม่อยากกลับไปค่ะ”“ทำไมล่ะ?”“เพราะว่า...เพราะว่าคุณน้าทำตัวประหลาดไปหาหนูที่โรงเรียน แล้วเพื่อนร่วมชั้นเห็น พวกเขาบอกว่าหนูเป็นลูกสาวนอกสมรส...”น้ำตาหยดใสเอ่อล้นออกมาจากขอบตา ไหลไปตามผิวขาวผ่องของเจ้าน้อย ราวกับเม็ดไข่มุกอย่างนั้นเจ้าตัวน้อยมองเวินเหลียงพลางสะอึกสะอื้น ขอบตาแดงก่ำ บนหน้ามีน้ำตาเกาะ สายตาพร่ามัว “คุณป้าคะ คุณป้าอย่าเกลียดหนูเลยโอเคไหมคะ? หนูจะเชื่อฟังคุณป้า ไม่ทำให้คุณป้าโกรธ ดูแลน้องชายน้องสาวให้ดี...”พูดจบ น้ำตาอีกสายหนึ่งก็เอ่อล้นออกมาจากขอบตาเมื่อเห็นท่าทางขลาดเขลาราวกับลูกหมาลูกแมว และสายตาที่อยากเข้าใกล้เธอทว่าก็กลัวเธอรังเกียจของเจ้าตัวน้อย ทันใดนั้นเวินเหลียงก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่คนแล้ว!เด็กที่ทั้งน่ารักและประสีประสาข

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 932

    ตอนนี้เวินเหลียงรู้สึกเฉยชากับความสัมพันธ์แต่งงานกันถึงยังไงเธอก็ไม่คิดจะกลับไปแต่งงานกับฟู่เจิงใหม่อีกครั้งแล้ว อยู่ด้วยกันหรือเปล่าก็ไม่เป็นไรคลอดลูกออกมาแล้วก็ยังเลี้ยงดูร่วมกันได้ถ้าเธออยู่กับฟู่เจิง ก็ยากจะเลี่ยงการหาเรื่องของอิเลียและฟู่ชิงเยว่ ตอนนี้เธอกำลังตั้งท้องอยู่ อยากอยู่อย่างสงบ ๆ หน่อย จะได้ดูแลลูกในท้องดี ๆไม่สู้ให้พวกเขาคิดว่าเธอเลิกกับฟู่เจิงแล้วจริง ๆ แบบนี้พวกเขาก็มีแต่จะไปรุกรานฟู่เจิง แต่ไม่มารบกวนเธอฟู่ซือฝานพยักหน้าทำเหมือนเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ คิ้วน้อย ๆ ขมวดมุ่น “แต่ว่าคุณป้าคะ คุณป้าทำแบบนี้ไม่เท่ากับเข้าทางคุณย่าเหรอคะ? ถ้าคุณน้าทำตัวประหลาดฉวยโอกาสบุกเข้าไประหว่างนี้จะทำยังไงล่ะคะ?”เวินเหลียงฉีกยิ้มเล็กน้อย “ถ้าคุณลุงของเธอปล่อยให้เขาฉวยโอกาสเข้าไปได้ ก็แปลว่าเขาไม่คู่ควรให้ป้าชอบ เขี่ยทิ้งไปเลยก็พอแล้ว”เยี่ยมเลยคุณลุง หนูเองก็ช่วยคุณลุงไม่ได้แล้วฟู่ซือฝานไม่ได้พูดอะไรต่อ เธอมุดศีรษะเข้าไปคลอเคลียในอ้อมอกของเวินเหลียงเวินเหลียงฉีกยิ้มพลางตบไหล่ของเธอ “เอาละ ไปเล่นกับปุ๊กลุกเถอะ ป้าจะไปทำกับข้าว กินข้าวเสร็จแล้วค่อยให้พ่อเธอมารับเธอ”ฟู่ซื

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 933

    ฟู่เจิงเงยหน้าขึ้น สายตาแฝงไปด้วยการถากถาง “คุณคิดว่าอ้างว่าทำเพื่อฝานฝานแล้วจะปิดจุดประสงค์ที่แท้จริงในใจของคุณได้เหรอครับ? ในเมื่อคุณรู้เรื่องชาติกำเนิดของเขาตั้งนานแล้ว ทำไมเพิ่งจะมาเปิดเผยเอาตอนนี้ล่ะ?!”“ฉันเห็นแก่ตัวจริง ๆ แต่ยิ่งไปกว่านั้นก็เพื่อเธอ ชาติตระกูลรูปร่างหน้าตาของอิเลียไม่คู่ควรกับเธอตรงไหน? แถมเขายังเป็นแม่แท้ ๆ ของฝานฝานอีก นี่เป็นวาสนาที่สวรรค์มอบให้พวกเธอ ทำไมเธอถึงดื้อดึงแบบนี้?”“คุณมักจะคิดเองเออเองแบบนี้ตลอด ทั้งชีวิตจมดิ่งอยู่ในโลกของตัวเอง คุณไม่ได้ทำเพื่อผม คุณทำเพื่อตัวคุณเองต่างหาก!”ด้านหนึ่งฟู่ชิงเยว่บอกว่าทำเพื่อฝานฝาน ด้านหนึ่งบอกว่าทำเพื่อเขา ทว่าเขากับฝานฝานไม่เคยมีความสุขเลยถ้าเธอทำเพื่อเขากับฝานฝานจริง ๆ เธอก็คงจะไม่เปิดเผยชาติกำเนิดของฝานฝานและจับคู่เขากับอิเลียภายใต้สถานการณ์ที่รู้อยู่เต็มอกว่าเขาชอบเวินเหลียง และเป็นในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้หรอก!ทำให้เขาไม่สามารถสู้หน้าเวินเหลียงได้ ทำให้เวินเหลียงเกิดความแสลงใจกับเขาทำให้ฝานฝานรู้ว่าตัวเองเป็นลูกสาวนอกสมรส ทำให้เธอไม่รู้จะเอาหน้าที่ไหนไปสู้หน้าคุณป้าที่เธอรักเธอจะฝังความลับนี้ไปตลอดชีว

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 934

    ฟู่ซือฝานพยักหน้า “ก่อนตรวจดีเอ็นเอ เธอก็เคยมาครั้งหนึ่ง บอกว่าเห็นหนูน่ารักก็เลยอยากให้ของขวัญหนู ทำตัวแปลก ๆ”“ฉันรู้แล้ว ฉันจะบอกเขาเอง ไม่ให้เขาไปรบกวนเธอที่โรงเรียนอนุบาลอีก”“อืม”“ไปเล่นเถอะ”ตอนเข้ามา ฟู่เจิงก็ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวอยู่ในครัว เขาวางฟู่ซือฝานลงและสาวเท้าก้าวยาวเดินไปในห้องครัว“อาเหลียง”“มาแล้วเหรอ” เวินเหลียงชำเลืองมองเขาทีหนึ่ง จากนั้นก็หันหน้ากลับไป “กินข้าวหรือยัง”“ยัง”“งั้นก็มากินด้วยกันสิ”เมื่อเห็นเวินเหลียงเชิญให้ตนกินมื้อเย็นด้วย ในใจของฟู่เจิงก็ดีใจเป็นอย่างมาก เขาเอ่ยขึ้นอย่างลังเลว่า “วันนี้ลำบากเธอแล้วนะ เธอไม่อยากเห็นฝานฝาน ฉันจะพาเขาออกไปเดี๋ยวนี้ ต่อไป...”“ฉันบอกตอนไหนว่าฉันไม่อยากเห็นเขา?” เวินเหลียงมองฟู่เจิงด้วยสายตาประหลาดทีหนึ่ง“เอ่อ ฉันคิดว่า...”เวินเหลียงหันไปค้อน “ฉันเป็นคนเลือดเย็นขนาดนั้นเลยเหรอ? สองสามวันก่อนหน้านี้ยังนอนกอดฝานฝานอยู่เลย แค่เพราะชาติกำเนิดของเขา ก็ไม่อยากเห็นเขาอีกแล้ว?”“ไม่ใช่ ๆ” ฟู่เจิงฉีกยิ้มพร้อมรีบเปลี่ยนคำพูด “อาเหลียงใจดีที่สุดแล้ว เพราะงั้น...”“วันนี้หลังกลับไปไม่ต้องพาฝานฝานไปส่งที่บ้า

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 935

    ในวินาทีนั้น ฟู่เจิงกระทั่งสงสัยว่าเจ้าตัวน้อยไม่รู้ว่าอะไรคือตั้งท้องฟู่ซือฝานกะพริบตาปริบ ๆ พร้อมทำสีหน้าจริงจัง “คุณป้าสะใภ้ตั้งท้องแล้วค่ะ!”“เธอรู้ได้ยังไง?” ฟู่เจิงโน้มตัวลงไปจ้องมองฟู่ซือฝานตรง ๆ หัวใจตรงหน้าอกเต้นตึกตัก ๆ ขึ้นมา ส่วยลึกภายในใจผุดความหวังที่ไม่กล้าเจาะให้แตกขึ้นมา“คุณป้าสะใภ้บอกหนูตอนไปรับที่โรงเรียนอนุบาลวันที่คุณอาฟู่เซิงแต่งงานค่ะ ตอนค่ำคุณลุงไม่ได้กลับบ้าน วันต่อมาคุณป้าสะใภ้ก็ย้ายออกไป เลยไม่ได้บอกคุณลุง”ในใจของฟู่เจิงเกิดความคลั่งขึ้นมาระลอกหนึ่งอาเหลียงตั้งท้องแล้ว!พวกเขามีลูกกันแล้ว!เป็นลูกของพวกเขาสองคน!จู่ ๆ ข่าวดีที่ไม่เคยคาดหวังก็เกิดขึ้นมา ทำเอาเขาไม่ทันได้ตั้งตัว ในใจตื่นเต้นเป็นอย่างมากฟู่เจิงลุกขึ้นยืนกำลังจะหมุนตัวกลับไปเคาะประตูใหม่อีกครั้ง ทว่าฟู่ซือฝานคว้าเขาเอาไว้ “คุณลุงคะ คุณลุงใจเย็นก่อนนะคะ คุณป้าสะใภ้ไม่มีทางกลับไปกับคุณลุงหรอกค่ะ”ฟู่เจิงชะงักฝีเท้า แล้วหมุนตัวไปมองเธอ “ทำไมล่ะ?”“คุณย่าของหนูกับคุณน้าทำตัวประหลาดไม่มีทางยอมให้คุณลุงกับคุณป้าสะใภ้คบกันหรอกค่ะ คุณลุงรับคุณป้าสะใภ้กลับไปตอนนี้ พวกเธอจะรังแกคุณป้าสะใภ้

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 936

    แสงสว่างจนเห็นได้ชัด คนข้าง ๆ เป็นชายหนุ่ม สวมสูทเรียบร้อย รูปร่างสูงตระหง่านเพียงไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นยังไงเธอหันหน้าไปมองคนข้าง ๆ อย่างไม่ตั้งใจทีหนึ่ง จากนั้นก็เป็นอันต้องกลอกตาขาว และชักสายตากลับซวยชะมัดรู้อย่างนี้ก็ไม่มองแล้ว“ทำไมเธอทำสีหน้าแบบนั้นน่ะ?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้ว“ดูถูก ไม่ควรค่าให้สนใจ น่าเอือมระอา” ปากถังซือซือพ่นวลีออกมาชุดหนึ่งผู้ช่วยที่นั่งอยู่อีกฝั่งได้ยินเสียงก็หันหน้าไปมองทีหนึ่ง เธอเห็นเหตุการณ์พรรค์นี้จนชินไปแล้วทุกครั้งที่ทำงานด้านนอก เธอก็จะเห็นคุณเยี่ยนคนนี้มาหาคุณถังเขาเองก็ไม่ได้ทำอะไร มีแต่ต่อปากต่อคำกับคุณถัง ทำร้ายซึ่งกันและกันหลายครั้งหลายหน จนผู้ช่วยเองก็จำได้แล้ว คุณถังเหมือนเป็นกบต้มไปแล้ว“พ่อเธอให้ฉันมา”ถังซือซือ “...”เธอฉีกยิ้มอย่างเย็นชา “นายเชื่อฟังเขาขนาดนั้น ทำไมไม่เรียกเขาพ่อเลยล่ะ?”เยี่ยนหวยพูดตอบอย่างจริงจัง “เรียกพ่อไม่ได้ ต้องเรียกพ่อตาถึงจะถูก”“สารเลว”ถังซือซือหมวดคิ้วเป็นปม “อย่ามาเอาเปรียบฉันนะ ถ้าว่างขนาดนี้ ทำไมไม่ไปหาแฟนของนายล่ะ”เมื่อพูดถึงแฟนของเยี่ยนหวย จู่ ๆ ถังซือซือก็นึกถึงเรื่องที่อิเลียมีลูกกับฟู

Latest chapter

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 945

    อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 944

    แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 943

    อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 942

    เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 941

    “เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 940

    เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 939

    “มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 938

    “เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 937

    เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status