LOGINShare
16.ความทรงจำแสนโหดร้าย (2)
Last Updated:
2025-03-09 17:05:28
Related chapters
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 17.ผูกสัมพันธ์ล้ำลึก (1)
ปมสายคาดเอวบางค่อยๆ คลายออกด้วยมือหนา สายตาคมจ้องสบกับดวงตาคู่งามนิ่ง ชุดคลุมด้านนอกถูกเผย เรือนร่างขาวผ่องงดงามปรากฏต่อสายตาอย่างช้าๆ ทำให้จิ่นลี่ใจเต้นรุนแรงกว่าครั้งไหน อีกฝ่ายพลิกตัวหลบเอียงอายเขาจึงปล่อยไปก่อน ให้ร่างสาวได้มีผ้าผืนบางปกปิดให้อุ่นใจ แล้วมาจัดการชุดของตนแทนร่างสูงใหญ่กำยำด้านบนเปลือยเปล่า แผงอกกำยำชวนใจละลายในยามได้เห็น ซีหรูเหลือบมองแล้วก็ต้องรีบเมินไปทางอื่น ทว่าอีกฝ่ายก็โน้มมาแนบข้าง กล้ามเนื้อกายชายต่างจากผิวตนทำให้ร่างอรชรสั่นเล็กน้อย มือหนาอุ่นวางบนแขนก่อนจะปากกระด้างจะตามมาแตะบนไหล่ไล่มาตามแนวบ่า เล็มเม้มผิวตรงลำคอทำให้ซีหรูต้องเอียงหลบหนีจิ่นลี่เห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มรับไม่ไหวก็เปลี่ยนไปจับมือบางมาจูบก่อน จับให้วางแนบเหนือตำแหน่งหัวใจของตน“ดูสิ หัวใจข้าก็กระหน่ำแรงไม่ต่างจากเจ้า เจ้าตื่นตระหนก ข้าก็ใจเต้นไม่ต่างกัน”เขาขยับไปชิดใบหูเล็กพร้อมกระซิบ“ครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกของข้าเช่นกัน”เมื่อบอกไปร่างบางก็หันกลับมา ดวงตาคู่งามกะพริบถี่ ท่าทางงุนงงของซีหรูทำให้จิ่นลี่ทำหน้าดุแล้วพูดเสียงต่ำ“นี่เจ้าลืมแล้วหรือว่าข้ามีเจ้าเป็นชายาเพียงคนเดียว”ใบหน้าของนางร้อนจั
Last Updated : 2025-03-10สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 17.ผูกสัมพันธ์ล้ำลึก (2)
“เจ้าบอบบางนักซีซี ข้ายากจะแตะต้องเจ้าได้โดยไม่ทำร้าย”จากนั้นก็จับแขนเรียวสองข้างให้กอดคอตน“หากเจ็บก็ระบายที่ข้าได้เต็มที่ จะจิกข่วนหรือกัดเช่นครั้งก่อนข้าก็ยินดีให้เจ้าลงมือไม่ต้องยั้ง”ซีหรูคิดว่าตนคงไม่อาจทำร้ายไท่จื่อได้ ขณะเดียวกันก็รู้สึกได้ถึงสิ่งกร้าวร้อนเบียดไล้เรียวขาที่ถูกจับให้ขยับห่าง ทำเอาความตื่นตระหนกแล่นพล่าน เพียงชั่วอึดใจก็ต้องร้องออกมาเบาๆ“อื้อ”แม้ถูกแตะต้องจุดเดียวทว่ากลับทำให้นางรวดร้าวไปทั้งร่าง ซีหรูกัดฟันแน่น สุดท้ายมือก็จิกลงบนไหล่กำยำอย่างลืมตัว แรงเคลื่อนเข้ามานั้นช่างสร้างความทุรนทุรายอย่างสุดแสนให้กับนาง และผ่านไปอย่างเชื่องช้า“คนดี เจ้าเกร็งเกินไปแล้ว”เสียงทุ้มดังใกล้หูหากซีหรูได้แต่ส่ายหน้าไปมาเล็กน้อย นางไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร เจ็บจุกจนพูดไม่ออก ไม่มีเรี่ยวแรงจะขยับตัวได้ด้วยซ้ำจิ่นลี่หอบหนักและจำต้องไปต่ออย่างยากลำบากด้วยปวดร้าวจนหมดความอดทน เขาประคองท้ายทอยเล็กแนบริมฝีปากจูบกับปากอิ่มพลางเดินหน้าเติมเต็มภายในกายแสนนุ่มอุ่นหากก็รัดรึงอย่าง อึดอัด รับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายครางเสียงดังพร้อมกับดิ้นเล็กน้อย หากเขาก็คลุกเคล้าปลายลิ้นพาให้เจ้าตัวเพริดตามอา
Last Updated : 2025-03-10สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 18.พิษร้ายพร่าผลาญ (1)
เพ่ยซ่านบาดเจ็บหนักหากก็ได้เสี่ยวโปเสียสละถ่ายทอดพลังปราณมาให้ แม้หุบเขาพิษมีอันตรายรอบด้าน แต่ก็ช่วยให้ทหารสวรรค์ไม่สะดวกในการติดตามหา“ไม่คิดเลยว่าท่านพ่อจะถูกประหารแล้ว ผู้ครองเผ่าบาดาลไม่เกี่ยวข้องอันใดกับข้าแล้ว ข้าอยู่อย่างโง่งมไม่รู้ความเป็นไปภายนอกมาหลายพันปี หนีออกมาในเวลานี้ก็ไร้ที่พึ่งพา ไม่มีเผ่าใดต้อนรับ”นางเอ่ยอย่างเศร้าสร้อยขณะที่เสี่ยวโปลูบมืออย่างปลอบใจ“ข้ามีเพียงเจ้าจริงๆ เสี่ยวโป หากเจ้าพูดได้ก็คงดี อย่างน้อย ได้ยินคำพูดปลอบใจจากเจ้า อาจทำให้ข้าเบาใจ ไม่ใช่เหมือนพูดคนเดียวตลอดเวลาเช่นนี้”พูดแล้วก็น้ำตานองหน้า เสี่ยวโปเองก็สะอื้นตามเช่นกัน“ไท่จื่อใจเหี้ยมโหดร้ายนัก ข้าหลงมัวเมาคนเช่นนั้นได้อย่างไร”เพ่ยซานนึกเจ็บปวดแค้นใจกับชะตากรรมอันเลวร้ายของตนเหลือเกิน ชายที่นางรักไม่เคยเหลียวแล นางเหมือนพาครอบครัวของตนเข้าสู่หายนะ ทั้งพี่ชายที่ถูกหนิงเฟิ่งฆ่า ทั้งบิดาที่ต้องมาจบชีวิตลงตามไปอีกคนนางได้รับรู้จากนางกำนัลที่ตนจับเป็นตัวประกัน หลังจากอ้างว่าเป็นคนจากเผ่าบาดาลที่พลัดหลงจากขบวนผู้ติดตามเจ้าบาดาล อีกฝ่ายก็อาสานำทาง เพ่ยซานคิดว่าตนน่าจะหลบอยู่ในฝูงชนและหาทางเข้าใกล้
Last Updated : 2025-03-11สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 18.พิษร้ายพร่าผลาญ (2)
หุบเขาพิษอันตรายแทบทุกพื้นที่ ทั้งต้นไม้ดอกไม้ล้วนมีพิษ จิ่นลี่จึงให้ทหารรอด้านนอกแล้วเข้ามากับหวังหย่งเท่านั้น เพราะยิ่งคนเยอะยิ่งดูแลยาก และแม้ถูกต้นไม้กินคนจู่โจมจิ่นลี่ก็สามารถจัดการได้ ไม่เกรงกลัวสิ่งใดภายในนี้ ทว่าการติดตามหาเพ่ยซานโดยไร้จุดหมายในสถานที่เช่นนี้ก็เหมือนงมเข็มในมหาสมุทรท่ามกลางพายุที่พร้อมกลืนกินชีวิตลงใต้ท้องทะเลได้ทุกเมื่อ“ข้าจะใช้วิชาแยกจิตตามหาเพ่ยซาน”จิ่นลี่เอ่ยกับหวังหย่ง หลังไกลจากต้นไม้กินคนมาพักหนึ่ง“แต่ทำเช่นนั้นจะสูญเสียพลังปราณมากนะพ่ะย่ะค่ะ”“เราเสียเวลาหาทั้งวันก็คงไม่พบ เมื่อเพ่ยซานต้องการหลบซ่อนและต้นไม้หนาทึบแถมยังเต็มไปด้วยพิษเช่นนี้ อีกอย่างนางเองก็ย่อมรู้ว่าดีว่าภายในหุบเขานี้อันตรายมาก คงซ่อนตัวที่ใดที่หนึ่งเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ พร้อมกับหลบหลีกทหารสวรรค์เท่านั้น ไม่นานนางก็คงหาทางออกไปจากที่นี่เช่นกัน”เขาไม่ต้องการยืดเยื้อ แม้วันเวลาในโลกมนุษย์จะสั้นกว่าสวรรค์ หากตนก็มีงานอื่นและไม่อยากห่างจากชายานานนักเมื่อตัดสินใจแล้วจิ่นลี่ก็นั่งลงกำหนดจิตใช้วิชาเพื่อแบ่งแยกดวงจิตเป็นเจ็ดส่วนตามหาเพ่ยซาน วิชานี้ค่อนข้างเสี่ยง นอกจากจะสูญเสียพลังปราณไป
Last Updated : 2025-03-11สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 19.แลกชีวิต (1)
แน่นอนว่าทหารสวรรค์ไม่ได้ห้ามเมื่อผู้เป็นพระชายาบอกว่าอยากไปเดินดูหมู่บ้าน หากก็ตามติดไม่ห่าง ซีหรูไม่กังวลใจ เพราะนางไม่ได้หนีไปไหน แม้จะไปถึงชายป่าอย่างไรทหารก็ตามมาด้วย“พระชายา หากมาถึงบริเวณนี้อาจไม่ปลอดภัย”เหมือนทหารทั้งสองจะเข้าใจถึงจุดประสงค์ของนางแล้วจึงเข้ามาทัดทาน“ใกล้เข้าเขตหุบเขาพิษแล้วใช่หรือไม่”ซีหรูถามอย่างรู้ทันทหารมีสีหน้าลำบากใจชัดเจน หันสบตากันชั่วอึดใจก่อนหนึ่งในนั้นจะเอ่ย“พระชายาได้โปรดกลับไปยังโรงเตี๊ยมเถิดพ่ะย่ะค่ะ”“พวกเจ้าไม่ห่วงไท่จื่อหรือ”ซีหรูไม่ยอมฟังทั้งยังคิดเกลี้ยกล่อมพวกเขา“ไท่จื่อปรีชาสามารถเป็นที่ประจักษ์ทั่วทั้งหกพิภพ ยากที่ใครจะต่อกรได้พ่ะย่ะค่ะ”ใช่ว่าซีหรูจะไม่รู้ในข้อนี้ หากนางกลับมีความกังวลใจร้อนรนในอกกว่าครั้งไหน แต่การจะเข้าไปในหุบเขาพิษโดยพลการนอกจากไม่อาจพบเจอไท่จื่อได้โดยง่ายแล้ว ยังเหมือนพาตนเองกับคนของตนกระโจนเข้าไปในอันตรายอีกด้วยระหว่างนั้นมีแสงวูบวาบกับพลังรุนแรงของการต่อสู้ที่รับรู้ได้ออกมาจากป่า“ทางนั้น...”ซีหรูหันมองและขยับตัวแต่เกาถิงฉุดแขนนายตนเอาไว้พลางส่ายหน้า แล้วทหารสองนายก็ขยับมายืนด้านหน้าอย่างระวังภยันตรายให้พร
Last Updated : 2025-03-12สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 19.แลกชีวิต (2)
ซีหรูกับทุกคนเร่งร้อนรีบเดินทางอย่างไม่หยุดพัก โดยหวังหย่งและทหารช่วยประคองร่างสูงใหญ่ของไท่จื่อ กระทั่งมาถึงเผ่าปีศาจทหารยามก็ต้อนรับอย่างแปลกใจที่ธิดาเจ้าปีศาจกลับมา“ท่านพ่อข้าอยู่หรือไม่”“ท่านเจ้าปีศาจบำเพ็ญตนฝึกพลังปราณขอรับ เท่าที่ทราบเหลืออีกหนึ่งคืนจะครบกำหนดขอรับ”ซีหรูร้อนใจเพราะรอไม่ได้ จึงหันไปหาเกาถิง“ถามท่านพ่อไม่ได้ อาถิง...เจ้าไปตามท่านป้าเกา แล้วพวกเจ้าทั้งสองตามท่านผู้คุมกฎ จะเป็นท่านลุงหูพานหรือท่านอาจางฉวนก็ได้มาพบข้าที่ห้องโดยด่วน”สั่งกับเกาถิงและทหารยามแล้ว ซีหรูก็เอ่ยกับหวังหย่ง“ตามข้ามา”เจ้าของร่างบางเคลื่อนไหวอย่างเร่งร้อนด้วยความร้อนใจ นำทางผู้ประคองไท่จื่อเข้าไปในวังปีศาจ กระทั่งถึงส่วนที่พักของตนแล้วตรงไปยังห้องนอน เมื่อไท่จื่อนอนลงบนเตียงเรียบร้อย ซีหรูก็รีบไปดูยังประตูว่ามีผู้ใดมาหรือยัง ขณะที่หวังหย่งนำทหารออกไปรอด้านนอกด้วยรู้ว่าภายในนี้เป็นห้องส่วนตัวของพระชายา“หากมีคนมาแล้วรีบให้เข้ามาเลยนะ”นางสั่งกับหวังหย่งเอาไว้แล้วกลับไปนั่งลงบนพื้นยกสูงชิดขอบเตียง จับมือไท่จื่อแล้วก็หนาวเยือกไปทั้งใจ เมื่อมือหนาเย็นจัด จนอดไม่ได้ที่จะลองแตะชีพจรทั้งที่ข้อม
Last Updated : 2025-03-12สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 20.ชาตินี้วาสนาแสนสั้น (1)
เมื่อไม่อาจรั้งรอได้นานกว่านี้ ซีหรูก็ตัดสินใจไปพบบิดาตนยังถ้ำฝึกวิชา โดยมีผู้คุมกฎหูพานและจางฉวนตามไปด้วย โดยฝากให้เกาจื่ออี้ผู้ชำนาญเรื่องพิษดูแลไท่จื่ออย่างใกล้ชิด“ธิดาน้อยโปรดไตร่ตรองอีกครั้งเรื่องผลึกหัวใจปีศาจ”จางฉวนเอ่ยทัดทาน เขามาสมทบเพื่อช่วยดูแลธิดาน้อยอีกแรง เพราะหนทางในถ้ำฝึกวิชาของเจ้าปีศาจเต็มไปด้วยกลไกยากจะเข้าถึงโดยง่าย“ท่านตามมาถึงในนี้แล้ว ยังจะห้ามข้าอีกหรือท่านอา”ซีหรูไม่เปลี่ยนใจ รู้แก่ใจว่าด่านที่ยากที่สุดคือบิดาของตน หากนางก็มุ่งมั่นจะช่วยไท่จื่อให้จงได้หูพานกับจางฉวนทำได้เพียงสบตากัน แล้วก็จำต้องช่วยกันคุ้มครองธิดาน้อยผ่านด่านต่างๆ ไปจนถึงด้านในสุดของส่วนฝึกวิชาซีหรูหยุดมองบิดาตนนั่งสมาธิพร้อมมือสองข้างยกขึ้นด้านหน้าหันเข้าหากันในรูปสามเหลี่ยม มีพลังเปล่งประกายสีแดงปรากฏอยู่ระหว่างมือ และนางไม่อาจเข้าไปขัดจังหวะช่วงนี้ได้ ไม่เช่นนั้นอาจทำให้พลังปราณที่กำลังเดินอยู่ทั่วร่างบิดาของนางหยุดชะงักได้รับบาดเจ็บทั้งหมดยืนรออยู่มุมหนึ่งกระทั่งราชาปีศาจโจวซุ่นจบการฝึกทบทวนวิชานี้ ยังไม่ทันจะเริ่มวิชาใหม่เจ้าปีศาจก็เห็นบุตรสาวของตนเสียก่อน“ชีเอ๋อร์ เจ้ามาได้อย่างไ
Last Updated : 2025-03-13สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 20.ชาตินี้วาสนาแสนสั้น (2)
“พ่อไม่อยากทำเช่นนี้เลยจริงๆ ซีเอ๋อร์”โจวซุ่นโอบกอดบุตรสาวเป็นครั้งสุดท้าย ขณะทั้งสองยืนอยู่ข้างเตียงที่มีร่างสูงใหญ่ของไท่จื่อนอนอยู่ หลังจากราชาปีศาจตัดสินใจให้ผลึกหัวใจปีศาจเพื่อช่วยชีวิตไท่จื่อ“ลูกขอบคุณท่านพ่อ และขอให้ได้เกิดเป็นลูกท่านในทุกชาติภพ”ผู้เป็นพ่อสะท้อนใจยิ่งนัก ชีวิตตนคงอีกยาวนาน หากไม่ชราจนคิดละสังขารเช่นบิดาตน“ลูกรัก จากกันครั้งนี้พ่อเหมือนตายทั้งเป็น และไม่มีวันทำใจได้ไปชั่วชีวิต”ผู้ที่สามารถใช้วิชาชำระล้างพิษด้วยผลึกหัวใจปีศาจนั้นมีเพียงราชาปีศาจกับเจ้าสำนักพิษ วิชานี้ถ่ายทอดจากบุคคลต่อบุคคลเท่านั้น และแม้จะสามารถให้เกาจื่ออี้จัดการได้ ทว่าโจวซุ่นไม่อาจปล่อยให้บุตรสาวจากไปโดยไม่มีตนอยู่ด้วยได้ แม้จะเหมือนควักหัวใจตนเองออกมาก็ตามซีหรูค่อยๆ ผละออกห่างแล้วปล่อยมือบิดาตนอย่างช้าๆ น้ำตาไหลทั้งที่ไม่อยากร้องไห้ให้ท่านเห็นในวาระสุดท้ายของตน จึงพยายามเช็ดอย่างรวดเร็วจากนั้นทั้งสองก็ประคองไท่จื่อให้นั่ง ก่อนซีหรูจะนั่งเผชิญหน้ากับไท่จื่อ ส่วนราชาปีศาจนั่งด้านหลังร่างสูงใหญ่ แบมือขึ้นตรงหน้าก็ปรากฏกล่องทองคำสลักลายสวยใหญ่กว่าฝ่ามือเล็กน้อยขึ้นมา แล้วผลึกที่อยู่ในนั้น
Last Updated : 2025-03-13
Latest chapter
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 30.เคียงข้างตราบนิรันดร์ (2)
ร่างอรชรเดินเข้ามายังส่วนอาบน้ำแล้วก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเห็นแผ่นหลังเปลือยอยู่ในน้ำ ใจกระตุกสั่นไหวจึงหันไปทางอื่น ทั้งยังลังเลไม่กล้าขยับเท้าต่อ“ซีซี”เสียงเข้มแม้จะทุ้มนุ่มหากก็ทำเอาคนได้ยินหน้าเจื่อน ไม่รู้จะทำอย่างไรแต่สุดท้ายก็ยอมเดินไปใกล้“ไท่จื่อให้หวังหย่งจางหย่งมาปรนนิบัติไม่ดีกว่าหรือเพคะ”ซีซวนถามเสียงเบาทั้งที่เข้ามาแล้ว เมื่อขึ้นมาอยู่บนสวรรค์ ไท่จื่อก็บอกว่านางต้องปรนนิบัติทั้งเวลาอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้า แน่นอนว่านางลำบากใจด้วยความขัดเขินแม้จะแนบชิดร่างกายกันมาหลายครั้งหลายครา“ไม่ปรนนิบัติก็ได้”พร้อมกับพูดร่างสูงใหญ่ก็ลุกขึ้นทำเอาผู้ที่ยืนชิดริมสระสะดุ้ง ทว่ายังไม่ทันถอยก็ถูกฉุดให้หล่นเข้าไปอยู่อ้อมอกแกร่งด้วยมัดกล้ามกำยำน่าอิงแอบ“อุ๊ย ไท่จื่อ”“มาอาบด้วยกันดีกว่า”ไม่เพียงพูดมือหนายังเคลื่อนไหวทั่วตัวต้องการถอดชุดของนางไปด้วย“เอ่อ อาถิงรออยู่ข้างนอกเพคะ นางคงได้ยินเสียงเป็นแน่”ซีซวนอุบอิบบอกพลางส่ายหน้า รู้ว่าอาบด้วยกันของไท่จื่อมีความหมายมากกว่านั้นนางขอกับบิดาให้เกาถิงมาอยู่ด้วยตั้งแต่วันที่พบท่านหลังพิธีอภิเษก ซึ่งบิดาก็ไม่ได้ขัดแต่อย่างใด เพราะเกาถิงเองก็คง
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 30.เคียงข้างตราบนิรันดร์ (1)
เรือนร่างไร้อาภรณ์สองร่างกอดก่ายแนบชิด ก่อนจิ่นลี่จะยกร่างเล็กกว่าขึ้นมานั่งคร่อมตักตน ซีซวนดูลำบากใจหากเขาก็กอดเอวบางแล้วลูบไล้ฝ่ามือตนบนผิวนุ่มของร่างสาวจนไม่หลงเหลือสัดส่วนใดที่ไม่ได้แตะต้อง อกอวบสวยยิ่งเคล้นคลึงก็ยิ่งชวนให้อยากลงน้ำหนักมือมากขึ้น ทั้งยังน่าซุกซบกว่าอกหนาของเขาเสียอีก จิ่นลี่มั่นใจว่าตนสามารถนอนซุกอกอวบได้ทั้งคืนไม่เพียงแค่คิดเขาก้มลงดูดดื่มยอดทรวงสีหวานให้เต็มที่เท่าที่ต้องการ ใบหน้าคมคายฝังปรนเปรอสองปทุมกลมกลึงเนิ่นนาน หากมือก็ไม่ลืมปลุกปั่นกายสาวสุดบอบบาง ดอกไม้แสนพิสุทธิ์พร้อมพรักเพื่อเขาแล้ว หากจิ่นลี่ยังใจเย็นไม่รีบหักหาญ ซีซวนต้องการมากเท่าไรนางจะยิ่งรู้สึกดีเมื่อเป็นของกันและกันซีซวนรู้สึกเหมือนตนหอบจนเหนื่อยอ่อน มือเกาะบ่าหนาราวหาที่ยึดด้วยไม่กล้านั่งลงเต็มสะโพก แต่ก็ฝืนเกร็งไม่ได้นานเพราะร่างกายปวกเปียกไร้กระดูกจากการรุมเร้าฉกาจฉกรรจ์“ไท่จื่อ ได้โปรด”นางเอ่ยขึ้นโดยไม่รู้ตัวว่าร้องขอสิ่งใด รู้เพียงร่างกายตนต้องการบางอย่างและแล้วจิ่นลี่ก็พาร่างงามลงไปนอนระทดระทวยใต้ร่างตน มอบจูบอันร้อนแรงครู่หนึ่งพร้อมกับค่อยๆ หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว แม้อีกฝ่ายจะเริ่มดิ้
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 29.พระชายาจากเผ่าบุปผา (2)
“เจ้าทำเช่นนี้ข้าชักกลัวแล้วว่าเจ้าอยากกลับสวรรค์กับข้าหรือไม่ กลัวเจ้าจะอยากกลับเผ่าปีศาจมากกว่า”“ข้ากลัวว่าจะไม่ได้กอดท่านพ่ออีกแล้ว”เมื่อชายาตนทำเสียงงอแงนิดๆ ผู้เป็นไท่จื่อก็ใจอ่อน“เอาเถิด ข้าจะพาเจ้าไปเผ่าปีศาจในทุกครั้งที่เจ้าต้องการ อย่างน้อยก็...”เขาหยุดไปชั่วอึดใจก่อนจะบอกต่อ“เอาดอกไป่เหอไปให้เจ้าในทุกปี”หัวใจของซีซวนกระตุกวูบหนึ่งกับคำพูดนี้ ราวตอบรับความรู้สึกที่ไท่จื่อมีต่อซีหรู“ข้ายังอยากทำเหมือนเดิม ร่างของเจ้าอยู่ที่นั่น แม้แต่งกับเจ้าที่เป็นเซียนแล้ว ข้าก็ไม่อาจลืมเจ้าที่เป็นปีศาจครึ่งมนุษย์ได้”ซีซวนไม่ได้ขุ่นเคืองใจ นางรู้สึกดีใจด้วยซ้ำที่ไท่จื่อยังผูกพันกับตนในชาติก่อนอยู่ และยิ้มกว้างให้กับสวามีของตนด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสุข“ข้าขอถามเจ้าปีศาจเรื่องนึงได้หรือไม่”ไท่จื่อมีโอกาสเอ่ยถึงสิ่งที่ตนสงสัย“ท่านรู้ว่าซีหรูมาเกิดใหม่ยังเผ่าบุปผา แล้วเหตุใดจึงไม่เคยบอกข้า”“ในตอนแรกข้าเพียงหวังจึงให้จางฉวนนำแหวนมาที่นี่ ไม่ได้มั่นใจแต่อย่างใด และเมื่อได้รู้ว่าในแหวนมังกรมีดวงจิตวิญญาณอยู่ อดีตเทพธิดาสามารถสร้างชีวิตใหม่ให้ซีหรูได้ ข้าก็ดีใจนัก ไม่ได้คิดว่านางจะเหม
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 29.พระชายาจากเผ่าบุปผา (1)
หลังไท่จื่อเอ่ยปากขอซีซวนแต่งงานแล้วแจ้งความนี้กับอดีตเทพธิดาบุปผาเพียงวันเดียว ขบวนสู่ขอจากสวรรค์กับของกำนัลก็มาถึงยังเผ่าบุปผา“ข้าให้หวังหย่งกับจางหย่งจัดเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมสรรพแล้ว รอเพียงซีซวนตอบรับ”ไท่จื่อเอ่ยเมื่อหลิงเซียวมองของกำนัลมากมายที่นำเข้ามาในตำหนักด้วยความประหลาดใจ“ส่วนฤกษ์ยามนั้น พระมารดารอคำตอบจากเทพชะตา และพระบิดากับพระมารดายินดีให้จัดงานที่เผ่าบุปผา ทั้งสองพระองค์จะมารับชายาข้ากลับสวรรค์พร้อมกับข้า”จิ่นลี่ไม่ได้กลับสวรรค์ก็จริง ทว่าส่งสารขอราชโองการกับบิดาตนนับแต่บอกกับอดีตเทพธิดาไปว่าจะทำให้ถูกต้องทุกประการ บิดากับมารดาตนยินดีรับซีซวนเป็นสะใภ้สวรรค์โดยไม่ติดใจในข้อใด ด้วยสถานะของนางเป็นธิดาของอดีตเทพธิดาเซียนขั้นสูงสุดในเผ่าบุปผาซีซวนจะได้รับตำแหน่งพระชายาเอกไม่ต่างจากซีหรู“องค์จักรพรรดิกับฮองเฮาเมตตาซีซวนยิ่งนัก”หลิงเซียวทำได้เพียงตอบรับ รู้สึกใจหายไม่น้อยเมื่อบุตรสาวกำลังจะห่างไปจากอกตน นางไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน“ซีซวนไม่เคยต้องอยู่ห่างจากข้า ได้แต่หวังว่าเมื่อไปอยู่สวรรค์ชั้นฟ้าไท่จื่อจะเอ็นดูนาง”“ท่านก็ทราบดีว่าข้ารักซีซีมากเพียงใด นางคือชายาเพ
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 28.สัมผัสแสนคิดถึง (2)
“เจ้าพร้อมปลอบข้าแล้วใช่หรือไม่”ไม่เพียงถามร่างกายเต็มไปด้วยมัดกล้ามยังบดเบียดให้รับรู้ได้ถึงความกร้าวร้อนที่น่าเกรงกราม ซีซวนหลบสายตาคม หน้าท้องร้อนวูบทว่าจิตใจกลับเฝ้ารอให้ไท่จื่อแตะต้อง คาดหวังพร้อมกับหัวใจที่เต้นแรงกระทบหน้าอกข้างซ้าย“ร่างกายที่ยังไม่หายดีของเจ้าอาจยังรับไม่ไหว ข้าจะเบามืออย่างที่สุด”ในชั่วอึดใจร่างของทั้งสองก็เปลือยเปล่าด้วยฝีมือจิ่นลี่ ร่างอรชรสั่นเบาๆ อยู่ตลอดเวลาทำให้เขาอยากปลอบ แม้ซีซวนจะจำเมื่อครั้งเป็นซีหรูได้แล้วแต่ความจริงข้อหนึ่งก็คือนางยังผุดผ่องด้วยวัยแรกแย้ม อย่างไรก็ไม่อาจรับเขาได้โดยง่าย ทั้งหัวใจที่บาดเจ็บหนักยังไม่แข็งแรงดีทำให้จิ่นลี่เลือกไม่เอาแต่ใจหลังจูบอย่างดูดดื่มแล้วร่างสูงใหญ่ก็เคลื่อนลงพร้อมนาบปากตนฝากรอยร้อนรุ่มผ่านลำคอ กลางอกอวบ ระเรื่อยลงมายังหน้าท้องแบนราบจูบเม้มผิวอ่อนบางทุกจุดที่ผ่านซีซวนขยับกายอย่างไม่เป็นสุข ทรวงอกสะท้อนสูงตามลมหายใจที่รุนแรงด้วยอารมณ์หวาม ไฟปรารถนาลุกพรึ่บในร่างจากที่ค่อยๆ ถูกจุดให้ระอุก่อนหน้านี้ ยิ่งมือหนาลูบไล้ต้นขากับสะโพกซีซวนก็ยิ่งร้อนรน ทั้งลมหายใจร้อนกับปากอุ่นจัดยังเลื่อนต่ำลงอีก บดจูบแผดเผาร่างสาวด
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 28.สัมผัสแสนคิดถึง (1)
“เจ้าทิ้งข้าไปนานนัก แต่ไม่ว่านานแค่ไหนข้าก็ไม่เคยลืมเจ้าไปจากใจ”ซีซวนร้องไห้หนักขึ้นจนตัวสั่นเทา นางเองไม่ได้รับรู้สิ่งใด มีความสุขกับชีวิตใหม่ของตน ทว่าผู้ที่อยู่กับการจากลาอันแสนเศร้านั้นต้องจมอยู่กับความทุกข์ทนนานนัก รู้ซึ้งถึงหัวอกไท่จื่อที่พยายามไขว่คว้าพระชายาที่สูญเสียไปกลับคืนมา หากเป็นนางเอง แม้มีเวลาอยู่ด้วยกันเพิ่มอีกเพียงวันเดียวนางก็จะทำทุกอย่างให้กลับไปอยู่เคียงข้างไท่จื่อเช่นเดิม ในเมื่อซีหรูจากมาโดยไร้คำร่ำลาจิ่นลี่จับมือบางสองข้างที่ประคองแก้มตนไปจูบด้วยความดีใจและแสนคิดถึง ก่อนจะเคลื่อนใบหน้าประชิด แตะปากได้รูปประทับจูบซับน้ำตาบนแก้มนวลให้ซีซวนหลับตาลงให้สัมผัสอ่อนโยนและอบอุ่นจากริมฝีปากไท่จื่อปลอบประโลม ก่อนจะรู้สึกได้ถึงแรงแนบชิดเหนือกลีบปากตน นางจึงขยับตอบรับจุมพิตด้วยความเต็มใจเมื่อหัวใจสองดวงที่ต่างผูกพันรักใคร่กลับมาใกล้ชิดความโหยหาจึงก่อเกิด จูบผะผ่าวแผ่วเบาจึงค่อยเพิ่มความดูดดื่มขึ้น ปลายลิ้นอุ่นรุกไล่ซีซวนก็ยินดีเปิดรับเกี่ยวกระหวัดลิ้นตนกับอีกฝ่ายตามสัญชาตญาณและความรู้สึกส่วนลึกในหัวใจ ใจดวงน้อยเต้นเร่า เนื้อตัวร้อนวูบวาบทว่าใจกลับต้องการแนบกายบดเบียด
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 27.เจ้าไม่ไป ข้าไม่กลับ (2)
“ไม่ลำบากเลย ข้ายินดีดูแลเจ้า”จิ่นลี่บอกพร้อมยิ้มบางเป็นอีกครั้งที่ใจดวงน้อยของซีซวนกระตุก ไม่กี่วันมานี้ที่ปัดถ้วยยาทิ้งนั้นนางไม่ได้รู้สึกอะไร ทว่าเมื่อไท่จื่อบอกว่าเป็นผู้ต้มด้วยตัวเองนางก็ลำบากใจที่จะปัดทิ้ง ไม่ได้สงสารแต่กังวลว่าจะกลายเป็นเผ่าบุปผาทำให้ไท่จื่อสวรรค์ต้องลำบาก“เกรงใจไท่จื่อ ครั้งนี้ข้าจะดื่มยาท่าน แต่อย่าได้ทำเช่นนี้อีกเลย”ซีซวนบอกแล้วรับไปดื่มอย่างไม่เกี่ยงงอนอีก“ข้าบอกแล้วว่ายินดี...”“ขอไท่จื่อเมตตา...”ร่างอรชรทรุดลงคุกเข่าในทันใด ทำเอาจิ่นลี่นิ่งไปชั่วอึดใจ ภาพซีหรูคุกเข่าแวบเข้ามาในหัว เขารีบรั้งนางขึ้นแต่ซีซวนส่ายหน้าไปมาไม่ยอมลุก“ได้โปรดปล่อยข้ากับท่านแม่ และเผ่าบุปผาไปเถิด”“ลุกขึ้นเถิด”อีกฝ่ายก้มหน้าไม่ยอมขยับเช่นที่เขาต้องการ หลังจากยืนคิดครู่หนึ่งจิ่นลี่ก็คุกเข่าลงตรงหน้าซีซวนเช่นกัน ใบหน้างดงามเงยขึ้นมามองเข้าด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความตกใจ“ไท่จื่อ”จิ่นลี่มองสบตากับซีซวนนิ่ง ดวงตาคู่งามสดใสดูสั่นไหว สีหน้าแสดงถึงความไม่มั่นใจและงุนงง“ผู้ที่ควรคุกเข่าควรเป็นข้า ข้าเสียใจกับเรื่องในวันนั้นนัก เพราะข้าเอาแต่ใจทำให้เจ้าต้องทำเช่นนั้น ทุกอย่างล้วนเ
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 27.เจ้าไม่ไป ข้าไม่กลับ (1)
หวังหย่งกับจางหย่งหอบฎีกาเดินทางไปกลับสวรรค์กับเผ่าบุปผาบ่อยครั้งในช่วงหลายวันที่ไท่จื่ออยู่ที่นี่ ทั้งยังไปจัดการราชกิจกับไท่จื่อในบางวันเวลานี้กระท่อมเชิงเขาในสวนดอกไม้เป็นที่พำนักไท่จื่อ ด้วยอาการซีซวนยังไม่ดีจิ่นลี่จึงยังไม่กลับสวรรค์ แม้จะไม่ได้พบหน้าอีกฝ่ายหากเขาก็ถามไถ่อาการกับอดีตเทพธิดาในทุกวันเช้าเย็น แต่อยู่ใกล้เพียงแค่นี้ทว่าไม่อาจพบได้ทำให้จิ่นลี่ยิ่งคิดถึง สุดท้ายเขาก็อดใจไม่อยู่ ขอให้เห็นว่านางดีขึ้นแม้ในยามหลับก็ยังดีร่างสูงใหญ่ปรากฏกายขึ้นในห้องของซีซวนกลางดึก ยืนมองใบหน้างดงามในยามหลับหากก็พอมีสีสันขึ้นมากว่าก่อนหน้านี้ มุมปากได้รูปขยับยิ้มเล็กน้อย อยากยื่นมือไปแตะแก้มนุ่มแต่พยายามยับยั้งใจตนเองเอาไว้ขณะนั้นซีซวนก็ขยับพลิกตัวเอียงไปทางฝั่งซ้ายแล้วนางก็สะดุ้งมือกุมอกตนเอง ทั้งยังไอออกมาเบาๆ ทำให้เขาอดกังวลไม่ได้“แค่กๆ”คิ้วเรียวขมวดก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้น ภายในห้องค่อนข้างมืด ซีซวนพยายามลุกจากเตียงช้าๆ จับทิศทางค่อยๆ เดินไปยังโต๊ะวางกาน้ำชาเพื่อรินชา แม้มีเสี่ยวชิงนอนอยู่ที่เตียงเล็กมุมหนึ่งในห้องนางด้วย แต่ซีซวนไม่อยากเรียกรบกวนอีกฝ่ายจึงพยายามด้วยตัวเองจิ่นลี่ใ
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 26.หากไม่เต็มใจอย่าคิดว่าจะได้ตัว (2)
“เจ้าต้องอยู่กับข้าตลอดไปซีซี”หลิงเซียวที่นั่งอยู่บนเตียงข้างบุตรสาวลูบหน้าผากเล็กอย่างปวดใจ ไม่คิดว่าซีซวนจะเลือกวิธีนี้ ไม่ใช่เพียงแค่ปลิดชีพตัวเอง ยังฆ่าคนอีกสองคนให้ตายตามไปด้วย นางเหลือบมองไท่จื่อที่จับมือบุตรสาวตนไม่ปล่อยแล้วก็ถอนหายใจอย่างลำบากใจ หากก็คิดว่าตนควรพูดในสิ่งที่จำเป็นที่สุด ไม่เช่นนั้นไม่มีทางที่เรื่องนี้จะจบลงด้วยดี“ไท่จื่อ ข้าอยากพูดบางอย่างกับท่าน”จิ่นลี่เหลือบขึ้นมองผู้ที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของร่างซีซวน“ข้าไม่ได้คิดขวางท่านเลย หากท่านรักผูกพันกับซีซวนด้วยใจจริง”“ข้า...”“ท่านเอ่ยได้เต็มคำจริงหรือ”หลิงเซียวถามขึ้นมาก่อนที่ไท่จื่อจะตอบจบเสียอีก“ท่านรักพระชายาท่านแน่นอน แต่ท่านเพิ่งพบเจอซีซวน นางมีชีวิตของนางในพันแปดร้อยปีที่ผ่านมา นางลืมเลือนความเป็นซีหรูพระชายาของท่านไปแล้ว และท่านก็ไม่เคยรู้จักกับนางที่เป็นซีซวนมาก่อน”ไท่จื่อยังมีสีหน้าไม่เห็นด้วยนัก หากหลิงเซียวก็ยังเอ่ยต่อถึงสิ่งที่อยากขอ“ข้าอยากให้ซีซวนมีความสุข ข้าขอร้องท่าน หากต้องการให้ซีซวนไปอยู่บนสวรรค์กับท่าน ขอให้นางไปอย่างเต็มใจได้หรือไม่”จิ่นลี่นิ่งคิดครู่หนึ่ง มองใบหน้าซีดเผือดไร้สีเลือ
