LOGINShare
10.เจ้าเป็นของข้า (1)
Last Updated:
2025-02-28 20:22:46
Related chapters
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 10.เจ้าเป็นของข้า (2)
“เมื่อแต่งกันแล้ว ตัวเจ้าเป็นสิทธิ์ของข้าอย่างเด็ดขาด แม้เจ้าไม่พอใจ อย่างไรก็จะไม่มีวันเปลี่ยนได้ ภรรยามีหน้าที่ปรนนิบัติสามี และข้าปล่อยเจ้ามานานเกินไปจนเจ้าได้ใจ ไม่มีความยำเกรงต่อข้า ข้าจะไม่อ่อนข้อให้อีกแล้ว”พูดไปด้วยมือหนาก็ปลดเปลื้องชุดของซีหรูไปด้วย แม้นางจะพยายามยื้อยุดจิกข่วนมือเขากับแขนกำยำแต่ราวไม่ส่งผลใด ทั้งใบหน้าคมคายก็กลับมาประชิดอีกครั้ง หันหน้าหนีลำคอก็ถูกรุกรานซุกไซ้ ยิ่งดิ้นรนอีกฝ่ายกลับยิ่งฝังใบหน้าต่ำลง เสื้อคลุมของนางหลุดจนแทบจะเปิดเผยเนื้อตัวจนหมดอยู่แล้ว เหลือเพียงชิ้นเล็กที่ปกปิดตัวในสุด นั่นยิ่งทำให้ซีหรูเริ่มหนาวยะเยือกสัมผัสอุ่นจากปากกระด้างแนบเหนือเนินอกจูบพร้อมแตะลิ้นไล้แผ่วซีหรูยิ่งขยับอย่างไม่สบายตัว อึดอัดและแน่นในอก ทั้งช่องท้องวูบโหวง หัวใจไหวระทึก หากความกลัวและโมโหสุดขีดก็เอาชนะอาการวาบหวามในกายทั้งหมดได้ นางผลักใบหน้าที่เบียดชิดพรมจูบบนอกตนเต็มแรง จนอีกฝ่ายขยับขึ้นทว่าเขากลับจับข้อมือนางสองข้างกดลงข้างลำตัวให้ไม่สามารถขัดขืนได้“ยินยอมเสียเถิด ฝืนไปก็ไร้ความหาย”“ไม่ ทำแบบนี้ ท่านต้องการสิ่งใดจากข้า”“ครอบครองเจ้า ย้ำให้รู้ว่าเจ้าเป็นของข้า”คำว
Last Updated : 2025-02-28สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 11.เสียงพิณปริศนา (1)
เมื่อต้องมาใช้ชีวิตคู่หลังจากอยู่เพียงลำพังมานานแสนนาน จินลี่เองก็จำต้องเรียนรู้เช่นกัน ก่อนหน้านี้แทบจะเรียกได้ว่าใช้ชีวิตในกองทัพ อุทิศตนเพื่อสวรรค์ชั้นฟ้า ไม่ว่าจะฝึกฝนหรือทำสงครามก็ทุ่มเทพลังกายพลังใจโดยไม่ต้องห่วงกังวลหรือนึกถึงผู้ใด ทว่าการมีชายา มีใครคนหนึ่งรออยู่เบื้องหลังนั้นต่างออกไป แรกทีเดียวจิ่นลี่ไม่รู้สึกนัก แต่เพราะทำตามคำบอกของหวังหย่งจางหย่งที่ให้มาอยู่เป็นเพื่อนนางความรู้สึกในใจก็ค่อยๆ แปรเปลี่ยนซีหรูมีอิทธิพลต่อจิตใจจิ่นลี่อย่างที่เขาไม่ทันคาดคิด อยู่ไกลก็นึกห่วง อยู่ใกล้ก็อยากแนบชิด และแน่นอนว่าความหวงย่อมตามมาด้วย ความรู้สึกยากอธิบายนี้จิ่นลี่ยังไม่คิดว่าตนจะถึงขั้นรักใคร่หลงใหลชายาของตน ทว่าใจนั้นเริ่มผูกพันมากขึ้นทวีคูณ อีกไม่นานย่อมสามารถเรียกว่า ‘รัก’ ได้อย่างชัดเจนเต็มหัวใจสีหน้าของซีหรูยังเคร่งเครียด คิ้วเรียวงามขมวดมุ่นราวมีเรื่องกังวลใจ เขาจึงอยากเปิดอกพูดกับนาง ไม่อยากให้มีเรื่องค้างคาใจกันอีก“เจ้ายังขัดเคืองข้าในเรื่องใดอีกหรือไม่”“ท่านคุกคามข้า”อีกฝ่ายพูดออกมาเสียงเบาและไม่ยอมสบตาเขา จิ่นลี่เกรงว่าตนอาจสร้างบาดแผลในใจซีหรูไปอีกนาน แต่เขาก็ทำได้เพีย
Last Updated : 2025-03-02สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 11.เสียงพิณปริศนา (2)
คณะนางรำมาฝึกรำที่อุทยานในตำหนักฟางหรู โดยซีหรูให้เกาถิงเล่นพิณในการแสดงเพื่อจะได้ให้นางรำฝึกได้สะดวก ไม่ต้องเริ่มต้นจากการให้นักดนตรีเรียนรู้การบรรเลงใหม่ หากนักดนตรีก็ยังมีหน้าที่บรรเลงดนตรีคลอในงานเช่นเดิม วันแรกนั้นเริ่มจดจำท่าและร่ายรำตามจังหวะ วันที่สองจึงจัดตำแหน่งของแต่ละคน บรรดานางรำต่างก็มีฝีมือและความจำดีจึงไม่ยุ่งยากนักในเวลาค่ำคืนซีหรูได้ยินเสียงพิณแสนเศร้าสร้อยลอยมาจากที่ใดที่หนึ่ง เมื่อคืนวานนางก็ได้ยินเช่นกัน แม้จะเบานักแต่ก็มั่นใจว่าไม่ห่างจากตำหนักของตน ไม่เช่นนั้นนางคงไม่ได้ยิน เสียงพิณที่ดังขึ้นสองคืนติดกันทำให้ซีหรูคิดว่าผู้บรรเลงอาจต้องการส่งสารบางอย่าง ร่างบางไม่สามารถนอนได้จนต้องลุกขึ้นแล้วเดินไปปลุกเกาถิงซึ่งมานอนในห้องกับนางเมื่อไท่จื่อไม่อยู่“อาถิง”อีกฝ่ายงัวเงียลุกขึ้นแล้วถามอย่างใส่ใจ“พระชายา ท่านต้องการสิ่งใดหรือเพคะ”“เจ้าฟังสิ ได้ยินเสียงหรือไม่”ซีหรูยกปลายนิ้วชี้แตะปากตนให้เกาถิงเงียบแล้วลองฟังดู อีกฝ่ายก็ทำตามก่อนจะตาโตขึ้น“เสียงพิณ”“ใช่ มาจากที่ใดกัน”สบตากับเกาถิงเงียบอยู่ครู่หนึ่งซีหรูก็เอ่ย“ไปดูกันไหม”“อย่าเลยเพคะ เสียงดนตรีในเวลาเช่นนี้น่
Last Updated : 2025-03-02สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 12.ชายาผู้ถูกทอดทิ้ง (1)
เมื่อเข้ามาด้านในแล้วซีหรูก็เดินตามเสียงพิณที่ยังบรรเลงอยู่จนไปหยุดหน้าประตูที่กำเนิดเสียง มือบางยกขึ้นเคาะเบาๆ ท่วงทำนองแสนเศร้าจึงเงียบลง หากก็ไม่มีเสียงหรือผู้ใดออกมา“ขอโทษที่มารบกวน ขอคุยด้วยได้หรือไม่”ซีหรูเอ่ยอย่างไม่กลัวเกรง ขณะที่เกาถิงเต็มไปด้วยความกังวล และเมื่อข้างในยังเงียบซีหรูจึงตัดสินใจพูดขึ้น“พวกท่านถูกทหารที่เฝ้าอยู่ด้วยนอกทำร้ายใช่หรือไม่ หากต้องการร้องเรียนสิ่งใดก็บอกกับข้าได้ ข้าจะช่วยเป็นพยานให้พวกท่าน”นานครู่หนึ่งกระทั่งซีหรูคิดว่าอีกฝ่ายอาจกลัวจนไม่กล้าออกมาพบผู้คนจึงถอนหายใจหนัก มองเกาถิงอย่างต้องการปรึกษาว่าจะทำอย่างไรดี ทว่าคนในนั้นก็เอ่ยขึ้น“ท่านรู้ได้อย่างไร”เสียงผู้พูดด้านในมีความหวาดระแวงชัดเจน“ข้าได้ยินทหารพวกนั้นพูด”“ท่านเป็นใคร เหตุใดจึงเข้ามาที่นี่ได้”“ข้าได้ยินเสียงพิณก็เลยมาดู”ซีหรูไม่ได้บอกว่าเป็นชายาไท่จื่อด้วยรู้สึกเหมือนตนวางอำนาจ“ต้องขออภัยที่เสียงพิณของข้ารบกวนท่าน”ผู้อยู่ด้านในยังเพียงส่งเสียงออกมาโดยไม่ได้เปิดประตู“เปล่าเลย เพียงแต่ข้าแปลกใจที่ไม่เคยได้ยิน แต่สองวันที่ผ่านมากลับมีเสียงพิณบรรเลง”“ข้าได้ยินเสียงพิณในตอนกลางวัน ทำใ
Last Updated : 2025-03-05สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 12.ชายาผู้ถูกทอดทิ้ง (2)
แม้จะทำราวไม่สนใจนักหากซีหรูก็เอายาสมุนไพรบำรุงร่างกายไปยังตำหนักปิดในวันถัดมา เกาถิงทัดทานก็ไม่ฟัง ทว่าทหารไม่อาจให้เข้าไปได้ ทั้งยังไม่เอาเข้าไปแทน พวกเขาถูกสั่งห้ามเข้าตำหนักเด็ดขาก หากฝ่าฝืนมีโทษทางวินัยร้ายแรง นางจึงจำต้องกลับมาอย่างหหงุดหงิดใจ แต่เมื่อมาถึงอุทยานตำหนักตนก็พบว่าฮองเฮามานั่งรออยู่ก่อนแล้ว“ซีหรูถวายพระพรฮองเฮา”ซีหรูแปลกใจที่เห็นฮองเฮามาถึงที่นี่“ฮองเฮาประสงค์ให้ซีหรูทำสิ่งใดเพคะ”ใบหน้าของฮองเฮาค่อนข้างนิ่งก่อนจะถอนหายใจบางเบา“เดิมทีข้าจะมาคุยกับเจ้าเรื่องการแสดงว่าเป็นอย่างไรบ้าง และก็ดูการฝึกซ้อมต่อด้วย ไม่คิดว่า...”คำพูดของฮองเฮาทำให้ซีหรูเริ่มรู้สึกได้ถึงความไม่ชอบมาพากลกับน้ำเสียงและท่าทางของพระนาง“เมื่อคืนที่นี่จะมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น”“ซีหรูได้ยินเสียงพิณ ก็เลยเดินตามไปจนถึงตำหนักปิด แล้วก็ได้เห็นทหารยามไร้วินัยพร้อมกับรู้มาว่าคนในตำหนักนั้นถูกทำร้าย จึงแจ้งกับจางหย่งเพคะ”นางพูดทั้งหมดออกไปอย่างไม่ปิดบัง ในเมื่อฮองเฮาเอ่ยถึงนั่นย่อมหมายความว่ารู้เรื่องราวไม่มากก็น้อยฮองเฮาถอนหายใจยาวราวพยายามปลงกับสิ่งที่ได้รู้“นับว่าเจ้าช่วยสอดส่อง ถือเป็นเรื่องด
Last Updated : 2025-03-05สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 12.ชายาผู้ถูกทอดทิ้ง (3)
สองวันสองคืนที่เกาถิงถูกขังไว้ในตำหนักเย็น ซีหรูกินไม่ได้นอนไม่หลับเลยแม้แต่น้อย เวลาฝึกซ้อมนางรำก็เหม่อลอย เมื่ออยู่ในห้องนอนก็ได้แต่นั่งมองประตูรอคนสนิทกลับมาด้วยใบหน้าเศร้าหมองหากยังไร้วี่แวว บางครั้งน้ำตาก็ไหลโดยไม่รู้ตัว ไม่ได้เสียใจที่พยายามช่วยเหลือผู้ที่อยู่ในตำหนักนั้น ทว่าเจ็บปวดที่เกาถิงต้องมารับเคราะห์แทนตนเอง จนในที่สุดก็ไม่อาจทนนิ่งเฉยได้ ร่างบางลุกพรวดขึ้นเดินออกไปด้านนอก นางกำนัลที่รับใช้อยู่รีบก้าวตามทันที“พระชายาจะไปไหนเพคะ”ซีหรูไม่ได้ตอบ เพียงเดินออกจากตำหนักตนด้วยสีหน้าท่าทางมุ่งมั่น ครู่หนึ่งจึงถึงจุดหมายเป็นตำหนักของราชินีสวรรค์ เมื่อเข้ามาในตำหนักก็คุกเข่าลงด้านหน้าทันที“พระชายา ท่านทำอะไรเพคะ”นางกำนัลที่ตามมาไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่ลนลานพยุงนายของตน“ท่านลุกขึ้นก่อนเถิดเพคะพระชายา”ซีหรูคุกเข่านิ่งไม่ยอมขยับพร้อมกับเอ่ยขึ้นเสียงดัง“ซีหรูสำนึกผิดแล้วเพคะ ฮองเฮาโปรดประทานอภัยอาถิงเถิดเพคะ”แม้เสียงจะสั่นเครือและต้องพยายามกลั้นน้ำตาของตนเอาไว้ซีหรูก็ตั้งใจพูดให้ชัดเจน“ซีหรูไม่ดีเอง หากฮองเฮายังประสงลงทัณฑ์ต่อไป ได้โปรดลงทัณฑ์ซีหรูเถิดเพคะ”ทหารที่เฝ้าอยู่ด้าน
Last Updated : 2025-03-05สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 13.ชายาที่ไม่ควรรัก (1)
ขณะร่างอรชรกำลังโอนเอนเกือบจะล้มลงไปบนพื้นก็มีแขนกำยำมารองรับแล้วรั้งเข้าไปในอ้อมอกแกร่งความอบอุ่นที่รับรู้ได้ทำให้ซีหรูที่ตาปรือปรอยแทบจะปิดเปิดขึ้นแล้วก็เห็นใบหน้าคมคายในระยะใกล้“ไท่จื่อ”“เจ้าดื้ออีกแล้วนะซีซี”จิ่นลี่ดุชายาตนทว่าเป็นเสียงทุ้มแฝงความเคร่งเครียดพร้อมช้อนอุ้มอีกฝ่าย ทว่าซีหรูรีบจับเสื้อเขาเอาไว้“ข้าต้องช่วยอาถิง”เสียงหวานนั้นแหบพร่า ร่างบางเย็นจัดจนเขารับรู้ได้ ดูก็รู้ว่าซีหรูคงถูกพิษไข้รังควานเข้าแล้ว แม้อยากดุทว่าจิ่นลี่ก็ไม่อาจทำได้ด้วยนึกสงสารคนไม่สบาย เขาจึงพาอีกฝ่ายเดินกลับตำหนัก และนางกำนัลที่หลับพิงเสาไม่ห่างนักก็รู้สึกตัวรีบลุกขึ้นก้าวตาม“ข้าไม่กลับ”ซีหรูยังแย้งจิ่นลี่จึงส่ายหน้าไม่ยินยอม แล้วก็เห็นชายาตนน้ำตาคลอขึ้นมาทำให้ต้องถอนหายใจยาว“น้ำตาเจ้าเอาชนะข้าได้ก็จริง แต่ครั้งนี้ข้าปล่อยให้เจ้าคุกเข่าต่อไปไม่ได้”ผู้เป็นไท่จื่อเอ่ยอย่างเด็ดขาด ซีหรูหาเรื่องให้ตัวเองเจ็บป่วยถึงเพียงนี้เขาตามใจนางไม่ได้ เมื่อกลับมาถึงแล้วจางหย่งก็รีบมารายงานว่าเกิดสิ่งใดขึ้นบ้างเขาก็ตรงมายังตำหนักของพระมารดาทันใด เพราะจางหย่งบอกว่าชายาตนนั้นมาคุกเข่าหน้าตำหนักตั้งแต่เมื่อ
Last Updated : 2025-03-06สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 13.ชายาที่ไม่ควรรัก (2)
“พระมารดา”เสียงทุ้มพึมพำแผ่วเบากับคำของมารดาที่ราวตีแสกหน้าตน“ท่านหมายความเช่นไร หากนางไม่เหมาะสม แล้วเหตุใดท่านกับพระบิดาถึงให้ลูกแต่งกับนาง”หากไม่ใช่เพราะพูดกับมารดาเสียงของจิ่นลี่คงดังกว่านี้ เพราะเขาเริ่มเก็บความขุ่นใจเอาไว้ไม่อยู่แล้ว“ที่ให้แต่งกับลูกก็เพราะนางมีดวงค้ำจุณลูก แล้วลูกก็รู้ว่านางเหมือนเป็นตัวประกันจากเผ่าปีศาจ”ยิ่งฟังจิ่นลี่ก็ยิ่งปวดใจ สวรรค์ต้องการผลประโยชน์จากซีหรู แต่กลับไม่ต้องการนาง“แม่กับท่านพ่อของลูกเห็นตรงกันว่าลูกควรมีชายารอง จะได้มีลูกกับนาง แล้วชายารองของลูกก็จะได้ขึ้นเป็นราชินีในภายหน้า แม่ให้เทพชะตาเสาะหาผู้ที่มีดวงเหมาะสมกับลูกรองจากซีหรูจากเผ่าวิหคกับเผ่าบุปผาอยู่ เพื่อบัลลังก์สวรรค์จะได้เป็นปึกแผ่นมั่นคง แต่หากมาจากเผ่าจิ้งจอกก็ไม่เลวนัก จะยิ่งช่วยเสริมอำนาจสวรรค์ได้มากเช่นกัน”มารดาบอกเล่าในสิ่งที่จิ่นลี่ไม่เคยคิดถึงมาก่อน“ฉะนั้นลูกควรตรึกตรองให้ดีในเรื่องซีหรู แม่เองก็ไม่ได้รังเกียจนาง แต่เห็นลูกใส่ใจนางจนมองข้ามกฎสวรรค์ทั้งที่ก่อนหน้านี้เป็นคนเข้มงวดในระเบียบวินัยเช่นนี้ก็อดเตือนไม่ได้ ลูกไม่ควรรักไม่ควรหลงนางจนเกินควร”จิ่นลี่เงียบไปโดยไม่
Last Updated : 2025-03-06
Latest chapter
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 30.เคียงข้างตราบนิรันดร์ (2)
ร่างอรชรเดินเข้ามายังส่วนอาบน้ำแล้วก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเห็นแผ่นหลังเปลือยอยู่ในน้ำ ใจกระตุกสั่นไหวจึงหันไปทางอื่น ทั้งยังลังเลไม่กล้าขยับเท้าต่อ“ซีซี”เสียงเข้มแม้จะทุ้มนุ่มหากก็ทำเอาคนได้ยินหน้าเจื่อน ไม่รู้จะทำอย่างไรแต่สุดท้ายก็ยอมเดินไปใกล้“ไท่จื่อให้หวังหย่งจางหย่งมาปรนนิบัติไม่ดีกว่าหรือเพคะ”ซีซวนถามเสียงเบาทั้งที่เข้ามาแล้ว เมื่อขึ้นมาอยู่บนสวรรค์ ไท่จื่อก็บอกว่านางต้องปรนนิบัติทั้งเวลาอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้า แน่นอนว่านางลำบากใจด้วยความขัดเขินแม้จะแนบชิดร่างกายกันมาหลายครั้งหลายครา“ไม่ปรนนิบัติก็ได้”พร้อมกับพูดร่างสูงใหญ่ก็ลุกขึ้นทำเอาผู้ที่ยืนชิดริมสระสะดุ้ง ทว่ายังไม่ทันถอยก็ถูกฉุดให้หล่นเข้าไปอยู่อ้อมอกแกร่งด้วยมัดกล้ามกำยำน่าอิงแอบ“อุ๊ย ไท่จื่อ”“มาอาบด้วยกันดีกว่า”ไม่เพียงพูดมือหนายังเคลื่อนไหวทั่วตัวต้องการถอดชุดของนางไปด้วย“เอ่อ อาถิงรออยู่ข้างนอกเพคะ นางคงได้ยินเสียงเป็นแน่”ซีซวนอุบอิบบอกพลางส่ายหน้า รู้ว่าอาบด้วยกันของไท่จื่อมีความหมายมากกว่านั้นนางขอกับบิดาให้เกาถิงมาอยู่ด้วยตั้งแต่วันที่พบท่านหลังพิธีอภิเษก ซึ่งบิดาก็ไม่ได้ขัดแต่อย่างใด เพราะเกาถิงเองก็คง
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 30.เคียงข้างตราบนิรันดร์ (1)
เรือนร่างไร้อาภรณ์สองร่างกอดก่ายแนบชิด ก่อนจิ่นลี่จะยกร่างเล็กกว่าขึ้นมานั่งคร่อมตักตน ซีซวนดูลำบากใจหากเขาก็กอดเอวบางแล้วลูบไล้ฝ่ามือตนบนผิวนุ่มของร่างสาวจนไม่หลงเหลือสัดส่วนใดที่ไม่ได้แตะต้อง อกอวบสวยยิ่งเคล้นคลึงก็ยิ่งชวนให้อยากลงน้ำหนักมือมากขึ้น ทั้งยังน่าซุกซบกว่าอกหนาของเขาเสียอีก จิ่นลี่มั่นใจว่าตนสามารถนอนซุกอกอวบได้ทั้งคืนไม่เพียงแค่คิดเขาก้มลงดูดดื่มยอดทรวงสีหวานให้เต็มที่เท่าที่ต้องการ ใบหน้าคมคายฝังปรนเปรอสองปทุมกลมกลึงเนิ่นนาน หากมือก็ไม่ลืมปลุกปั่นกายสาวสุดบอบบาง ดอกไม้แสนพิสุทธิ์พร้อมพรักเพื่อเขาแล้ว หากจิ่นลี่ยังใจเย็นไม่รีบหักหาญ ซีซวนต้องการมากเท่าไรนางจะยิ่งรู้สึกดีเมื่อเป็นของกันและกันซีซวนรู้สึกเหมือนตนหอบจนเหนื่อยอ่อน มือเกาะบ่าหนาราวหาที่ยึดด้วยไม่กล้านั่งลงเต็มสะโพก แต่ก็ฝืนเกร็งไม่ได้นานเพราะร่างกายปวกเปียกไร้กระดูกจากการรุมเร้าฉกาจฉกรรจ์“ไท่จื่อ ได้โปรด”นางเอ่ยขึ้นโดยไม่รู้ตัวว่าร้องขอสิ่งใด รู้เพียงร่างกายตนต้องการบางอย่างและแล้วจิ่นลี่ก็พาร่างงามลงไปนอนระทดระทวยใต้ร่างตน มอบจูบอันร้อนแรงครู่หนึ่งพร้อมกับค่อยๆ หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว แม้อีกฝ่ายจะเริ่มดิ้
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 29.พระชายาจากเผ่าบุปผา (2)
“เจ้าทำเช่นนี้ข้าชักกลัวแล้วว่าเจ้าอยากกลับสวรรค์กับข้าหรือไม่ กลัวเจ้าจะอยากกลับเผ่าปีศาจมากกว่า”“ข้ากลัวว่าจะไม่ได้กอดท่านพ่ออีกแล้ว”เมื่อชายาตนทำเสียงงอแงนิดๆ ผู้เป็นไท่จื่อก็ใจอ่อน“เอาเถิด ข้าจะพาเจ้าไปเผ่าปีศาจในทุกครั้งที่เจ้าต้องการ อย่างน้อยก็...”เขาหยุดไปชั่วอึดใจก่อนจะบอกต่อ“เอาดอกไป่เหอไปให้เจ้าในทุกปี”หัวใจของซีซวนกระตุกวูบหนึ่งกับคำพูดนี้ ราวตอบรับความรู้สึกที่ไท่จื่อมีต่อซีหรู“ข้ายังอยากทำเหมือนเดิม ร่างของเจ้าอยู่ที่นั่น แม้แต่งกับเจ้าที่เป็นเซียนแล้ว ข้าก็ไม่อาจลืมเจ้าที่เป็นปีศาจครึ่งมนุษย์ได้”ซีซวนไม่ได้ขุ่นเคืองใจ นางรู้สึกดีใจด้วยซ้ำที่ไท่จื่อยังผูกพันกับตนในชาติก่อนอยู่ และยิ้มกว้างให้กับสวามีของตนด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสุข“ข้าขอถามเจ้าปีศาจเรื่องนึงได้หรือไม่”ไท่จื่อมีโอกาสเอ่ยถึงสิ่งที่ตนสงสัย“ท่านรู้ว่าซีหรูมาเกิดใหม่ยังเผ่าบุปผา แล้วเหตุใดจึงไม่เคยบอกข้า”“ในตอนแรกข้าเพียงหวังจึงให้จางฉวนนำแหวนมาที่นี่ ไม่ได้มั่นใจแต่อย่างใด และเมื่อได้รู้ว่าในแหวนมังกรมีดวงจิตวิญญาณอยู่ อดีตเทพธิดาสามารถสร้างชีวิตใหม่ให้ซีหรูได้ ข้าก็ดีใจนัก ไม่ได้คิดว่านางจะเหม
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 29.พระชายาจากเผ่าบุปผา (1)
หลังไท่จื่อเอ่ยปากขอซีซวนแต่งงานแล้วแจ้งความนี้กับอดีตเทพธิดาบุปผาเพียงวันเดียว ขบวนสู่ขอจากสวรรค์กับของกำนัลก็มาถึงยังเผ่าบุปผา“ข้าให้หวังหย่งกับจางหย่งจัดเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมสรรพแล้ว รอเพียงซีซวนตอบรับ”ไท่จื่อเอ่ยเมื่อหลิงเซียวมองของกำนัลมากมายที่นำเข้ามาในตำหนักด้วยความประหลาดใจ“ส่วนฤกษ์ยามนั้น พระมารดารอคำตอบจากเทพชะตา และพระบิดากับพระมารดายินดีให้จัดงานที่เผ่าบุปผา ทั้งสองพระองค์จะมารับชายาข้ากลับสวรรค์พร้อมกับข้า”จิ่นลี่ไม่ได้กลับสวรรค์ก็จริง ทว่าส่งสารขอราชโองการกับบิดาตนนับแต่บอกกับอดีตเทพธิดาไปว่าจะทำให้ถูกต้องทุกประการ บิดากับมารดาตนยินดีรับซีซวนเป็นสะใภ้สวรรค์โดยไม่ติดใจในข้อใด ด้วยสถานะของนางเป็นธิดาของอดีตเทพธิดาเซียนขั้นสูงสุดในเผ่าบุปผาซีซวนจะได้รับตำแหน่งพระชายาเอกไม่ต่างจากซีหรู“องค์จักรพรรดิกับฮองเฮาเมตตาซีซวนยิ่งนัก”หลิงเซียวทำได้เพียงตอบรับ รู้สึกใจหายไม่น้อยเมื่อบุตรสาวกำลังจะห่างไปจากอกตน นางไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน“ซีซวนไม่เคยต้องอยู่ห่างจากข้า ได้แต่หวังว่าเมื่อไปอยู่สวรรค์ชั้นฟ้าไท่จื่อจะเอ็นดูนาง”“ท่านก็ทราบดีว่าข้ารักซีซีมากเพียงใด นางคือชายาเพ
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 28.สัมผัสแสนคิดถึง (2)
“เจ้าพร้อมปลอบข้าแล้วใช่หรือไม่”ไม่เพียงถามร่างกายเต็มไปด้วยมัดกล้ามยังบดเบียดให้รับรู้ได้ถึงความกร้าวร้อนที่น่าเกรงกราม ซีซวนหลบสายตาคม หน้าท้องร้อนวูบทว่าจิตใจกลับเฝ้ารอให้ไท่จื่อแตะต้อง คาดหวังพร้อมกับหัวใจที่เต้นแรงกระทบหน้าอกข้างซ้าย“ร่างกายที่ยังไม่หายดีของเจ้าอาจยังรับไม่ไหว ข้าจะเบามืออย่างที่สุด”ในชั่วอึดใจร่างของทั้งสองก็เปลือยเปล่าด้วยฝีมือจิ่นลี่ ร่างอรชรสั่นเบาๆ อยู่ตลอดเวลาทำให้เขาอยากปลอบ แม้ซีซวนจะจำเมื่อครั้งเป็นซีหรูได้แล้วแต่ความจริงข้อหนึ่งก็คือนางยังผุดผ่องด้วยวัยแรกแย้ม อย่างไรก็ไม่อาจรับเขาได้โดยง่าย ทั้งหัวใจที่บาดเจ็บหนักยังไม่แข็งแรงดีทำให้จิ่นลี่เลือกไม่เอาแต่ใจหลังจูบอย่างดูดดื่มแล้วร่างสูงใหญ่ก็เคลื่อนลงพร้อมนาบปากตนฝากรอยร้อนรุ่มผ่านลำคอ กลางอกอวบ ระเรื่อยลงมายังหน้าท้องแบนราบจูบเม้มผิวอ่อนบางทุกจุดที่ผ่านซีซวนขยับกายอย่างไม่เป็นสุข ทรวงอกสะท้อนสูงตามลมหายใจที่รุนแรงด้วยอารมณ์หวาม ไฟปรารถนาลุกพรึ่บในร่างจากที่ค่อยๆ ถูกจุดให้ระอุก่อนหน้านี้ ยิ่งมือหนาลูบไล้ต้นขากับสะโพกซีซวนก็ยิ่งร้อนรน ทั้งลมหายใจร้อนกับปากอุ่นจัดยังเลื่อนต่ำลงอีก บดจูบแผดเผาร่างสาวด
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 28.สัมผัสแสนคิดถึง (1)
“เจ้าทิ้งข้าไปนานนัก แต่ไม่ว่านานแค่ไหนข้าก็ไม่เคยลืมเจ้าไปจากใจ”ซีซวนร้องไห้หนักขึ้นจนตัวสั่นเทา นางเองไม่ได้รับรู้สิ่งใด มีความสุขกับชีวิตใหม่ของตน ทว่าผู้ที่อยู่กับการจากลาอันแสนเศร้านั้นต้องจมอยู่กับความทุกข์ทนนานนัก รู้ซึ้งถึงหัวอกไท่จื่อที่พยายามไขว่คว้าพระชายาที่สูญเสียไปกลับคืนมา หากเป็นนางเอง แม้มีเวลาอยู่ด้วยกันเพิ่มอีกเพียงวันเดียวนางก็จะทำทุกอย่างให้กลับไปอยู่เคียงข้างไท่จื่อเช่นเดิม ในเมื่อซีหรูจากมาโดยไร้คำร่ำลาจิ่นลี่จับมือบางสองข้างที่ประคองแก้มตนไปจูบด้วยความดีใจและแสนคิดถึง ก่อนจะเคลื่อนใบหน้าประชิด แตะปากได้รูปประทับจูบซับน้ำตาบนแก้มนวลให้ซีซวนหลับตาลงให้สัมผัสอ่อนโยนและอบอุ่นจากริมฝีปากไท่จื่อปลอบประโลม ก่อนจะรู้สึกได้ถึงแรงแนบชิดเหนือกลีบปากตน นางจึงขยับตอบรับจุมพิตด้วยความเต็มใจเมื่อหัวใจสองดวงที่ต่างผูกพันรักใคร่กลับมาใกล้ชิดความโหยหาจึงก่อเกิด จูบผะผ่าวแผ่วเบาจึงค่อยเพิ่มความดูดดื่มขึ้น ปลายลิ้นอุ่นรุกไล่ซีซวนก็ยินดีเปิดรับเกี่ยวกระหวัดลิ้นตนกับอีกฝ่ายตามสัญชาตญาณและความรู้สึกส่วนลึกในหัวใจ ใจดวงน้อยเต้นเร่า เนื้อตัวร้อนวูบวาบทว่าใจกลับต้องการแนบกายบดเบียด
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 27.เจ้าไม่ไป ข้าไม่กลับ (2)
“ไม่ลำบากเลย ข้ายินดีดูแลเจ้า”จิ่นลี่บอกพร้อมยิ้มบางเป็นอีกครั้งที่ใจดวงน้อยของซีซวนกระตุก ไม่กี่วันมานี้ที่ปัดถ้วยยาทิ้งนั้นนางไม่ได้รู้สึกอะไร ทว่าเมื่อไท่จื่อบอกว่าเป็นผู้ต้มด้วยตัวเองนางก็ลำบากใจที่จะปัดทิ้ง ไม่ได้สงสารแต่กังวลว่าจะกลายเป็นเผ่าบุปผาทำให้ไท่จื่อสวรรค์ต้องลำบาก“เกรงใจไท่จื่อ ครั้งนี้ข้าจะดื่มยาท่าน แต่อย่าได้ทำเช่นนี้อีกเลย”ซีซวนบอกแล้วรับไปดื่มอย่างไม่เกี่ยงงอนอีก“ข้าบอกแล้วว่ายินดี...”“ขอไท่จื่อเมตตา...”ร่างอรชรทรุดลงคุกเข่าในทันใด ทำเอาจิ่นลี่นิ่งไปชั่วอึดใจ ภาพซีหรูคุกเข่าแวบเข้ามาในหัว เขารีบรั้งนางขึ้นแต่ซีซวนส่ายหน้าไปมาไม่ยอมลุก“ได้โปรดปล่อยข้ากับท่านแม่ และเผ่าบุปผาไปเถิด”“ลุกขึ้นเถิด”อีกฝ่ายก้มหน้าไม่ยอมขยับเช่นที่เขาต้องการ หลังจากยืนคิดครู่หนึ่งจิ่นลี่ก็คุกเข่าลงตรงหน้าซีซวนเช่นกัน ใบหน้างดงามเงยขึ้นมามองเข้าด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความตกใจ“ไท่จื่อ”จิ่นลี่มองสบตากับซีซวนนิ่ง ดวงตาคู่งามสดใสดูสั่นไหว สีหน้าแสดงถึงความไม่มั่นใจและงุนงง“ผู้ที่ควรคุกเข่าควรเป็นข้า ข้าเสียใจกับเรื่องในวันนั้นนัก เพราะข้าเอาแต่ใจทำให้เจ้าต้องทำเช่นนั้น ทุกอย่างล้วนเ
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 27.เจ้าไม่ไป ข้าไม่กลับ (1)
หวังหย่งกับจางหย่งหอบฎีกาเดินทางไปกลับสวรรค์กับเผ่าบุปผาบ่อยครั้งในช่วงหลายวันที่ไท่จื่ออยู่ที่นี่ ทั้งยังไปจัดการราชกิจกับไท่จื่อในบางวันเวลานี้กระท่อมเชิงเขาในสวนดอกไม้เป็นที่พำนักไท่จื่อ ด้วยอาการซีซวนยังไม่ดีจิ่นลี่จึงยังไม่กลับสวรรค์ แม้จะไม่ได้พบหน้าอีกฝ่ายหากเขาก็ถามไถ่อาการกับอดีตเทพธิดาในทุกวันเช้าเย็น แต่อยู่ใกล้เพียงแค่นี้ทว่าไม่อาจพบได้ทำให้จิ่นลี่ยิ่งคิดถึง สุดท้ายเขาก็อดใจไม่อยู่ ขอให้เห็นว่านางดีขึ้นแม้ในยามหลับก็ยังดีร่างสูงใหญ่ปรากฏกายขึ้นในห้องของซีซวนกลางดึก ยืนมองใบหน้างดงามในยามหลับหากก็พอมีสีสันขึ้นมากว่าก่อนหน้านี้ มุมปากได้รูปขยับยิ้มเล็กน้อย อยากยื่นมือไปแตะแก้มนุ่มแต่พยายามยับยั้งใจตนเองเอาไว้ขณะนั้นซีซวนก็ขยับพลิกตัวเอียงไปทางฝั่งซ้ายแล้วนางก็สะดุ้งมือกุมอกตนเอง ทั้งยังไอออกมาเบาๆ ทำให้เขาอดกังวลไม่ได้“แค่กๆ”คิ้วเรียวขมวดก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้น ภายในห้องค่อนข้างมืด ซีซวนพยายามลุกจากเตียงช้าๆ จับทิศทางค่อยๆ เดินไปยังโต๊ะวางกาน้ำชาเพื่อรินชา แม้มีเสี่ยวชิงนอนอยู่ที่เตียงเล็กมุมหนึ่งในห้องนางด้วย แต่ซีซวนไม่อยากเรียกรบกวนอีกฝ่ายจึงพยายามด้วยตัวเองจิ่นลี่ใ
สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ 26.หากไม่เต็มใจอย่าคิดว่าจะได้ตัว (2)
“เจ้าต้องอยู่กับข้าตลอดไปซีซี”หลิงเซียวที่นั่งอยู่บนเตียงข้างบุตรสาวลูบหน้าผากเล็กอย่างปวดใจ ไม่คิดว่าซีซวนจะเลือกวิธีนี้ ไม่ใช่เพียงแค่ปลิดชีพตัวเอง ยังฆ่าคนอีกสองคนให้ตายตามไปด้วย นางเหลือบมองไท่จื่อที่จับมือบุตรสาวตนไม่ปล่อยแล้วก็ถอนหายใจอย่างลำบากใจ หากก็คิดว่าตนควรพูดในสิ่งที่จำเป็นที่สุด ไม่เช่นนั้นไม่มีทางที่เรื่องนี้จะจบลงด้วยดี“ไท่จื่อ ข้าอยากพูดบางอย่างกับท่าน”จิ่นลี่เหลือบขึ้นมองผู้ที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของร่างซีซวน“ข้าไม่ได้คิดขวางท่านเลย หากท่านรักผูกพันกับซีซวนด้วยใจจริง”“ข้า...”“ท่านเอ่ยได้เต็มคำจริงหรือ”หลิงเซียวถามขึ้นมาก่อนที่ไท่จื่อจะตอบจบเสียอีก“ท่านรักพระชายาท่านแน่นอน แต่ท่านเพิ่งพบเจอซีซวน นางมีชีวิตของนางในพันแปดร้อยปีที่ผ่านมา นางลืมเลือนความเป็นซีหรูพระชายาของท่านไปแล้ว และท่านก็ไม่เคยรู้จักกับนางที่เป็นซีซวนมาก่อน”ไท่จื่อยังมีสีหน้าไม่เห็นด้วยนัก หากหลิงเซียวก็ยังเอ่ยต่อถึงสิ่งที่อยากขอ“ข้าอยากให้ซีซวนมีความสุข ข้าขอร้องท่าน หากต้องการให้ซีซวนไปอยู่บนสวรรค์กับท่าน ขอให้นางไปอย่างเต็มใจได้หรือไม่”จิ่นลี่นิ่งคิดครู่หนึ่ง มองใบหน้าซีดเผือดไร้สีเลือ
