บ้าน เอคาร์ ประเทศญี่ปุ่น
"อ้าว...อลิซมาได้ไงอ่ะ?"ผมเอ่ยถามอลิซที่เธอลากกระเป๋าเดินทางสวนกับผมเพื่อจะเข้าบ้าน แต่ผมกำลังจะออกจากบ้าน "คิดถึงเฮียอ่ะ ขออยู่ด้วยนะ"อลิซบอกผมแล้วทิ้งกระเป๋าวิ่งเข้ามาสวมกอดผม ผมก็กอดน้องสาวด้วยความรัก "อืม อยู่ได้ แต่เฮียไม่อยู่สักพักน่ะ"ผมบอกอลิซ อลิซปล่อยกอดจากผมแล้วมองหน้าผม "เฮียจะไปไหน?"อลิซเอ่ยถามผม ผมจึงยื่นมือไปลูบหัวน้องสาวด้วยความเอ็นดูก็ผมมีน้องสาวคนเดียวหนิไม่ให้รักเธอแล้วจะให้ไปรักใคร "ม๊าให้เฮียไปลงนรก"ผมบอกอลิซ อลิซมองหน้าผมด้วยสีหน้าตกใจ การมีเมียคือการตกนรกทั้งเป็นของผม! "เฮียมั่ว" "ม๊าหาเมียให้เฮียอีกแล้วไง น่าเบื่อชิบ!"ผมบอกอลิซพลางเอามือขึ้นไปขยี้ผมตัวเองด้วยท่าทางไม่พอใจอลิซก็หัวเราะชอบใจผมใหญ่ ผมก็ก้มดูนาฬิกาข้อมือด้วยความตกใจ สายแล้วอ่ะ "เฮียต้องไปแล้วอลิซ อยู่ได้นะป้านมเขาก็อยู่"ผมบอกอลิซอย่างรวดเร็ว อลิซพยักหน้าเข้าใจ "เฮียไปแล้วนะ"ผมบอกอลิซแล้วเข้าไปกอดเธออีกครั้ง ทำไมอลิซมองซึมๆไป "นายไปเร็ว เครื่องพร้อมแล้ว "เสียงไอ้ปอนเอ่ยเรียกผม ผมจึงหันไปโบกมือให้อลิซ แล้วเดินไปที่สนามหญ้าหน้าบ้าน ที่ตอนนี้มีเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวลำใหญ่ของผมจอดรออยู่ ผมเดินขึ้นไปนั่งแล้วมีกัปตันที่ผมจ้างมาโดยเฉพาะเป็นคนขับเครื่องบินให้ผม เป็นมาเฟียต้องรอบคอบ ไม่รู้จะตายวันไหน ศัตรูเยอะแยะเพราะแบบนี้มั้งที่ม๊าชอบหาเมียให้ผมแล้วบอกให้ผมมีหลานให้ท่านไวๆ ท่านคงจะกลัวผมตายแล้วจะไม่มีทายาทไว้สืบสกุลต่อ 22:00น. ประเทศไทย ผับ AK "แม่งชนเว้ยยยย"เสียงบรรดาเพื่อนๆผมเอ่ยชนแก้ว กัน ผมก็นั่งมองพวกมันแต่ไม่ได้ชูแก้วขึ้นไปชนกับพวกแม่งนี่หรอก ตอนนี้ผมอยู่ที่ผับของผม กินเหล้าย้อมใจก่อนจะตกนรกทั้งเป็นในวันพรุ่งนี้ "เอาสักคนไหมว่ะไอ้คาร์"ไอ้ฟ้อนหนึ่งในบรรดาเพื่อนผมเอ่ยขึ้นพลางชี้นิ้วไปที่ผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆมัน "ไม่ กูไม่ชอบ"ผมบอกมันแล้วยกแก้วเหล้าในมือกระดกต่อ เดี๋ยวพวกแม่งก็ตายห่ากันหมด เป็นโรคตาย มั่วชิบ ผมมองไปที่เพื่อนๆในโต๊ะผมพลางทำหน้าเอือมระอาใส่พวกมัน แล้วหันไปมองไปที่ชั้นล่างของผับที่ตอนนี้กำลังมีนักร้องดีดกีต้าร์ร้องเพลงสดอยู่ เป็นผู้ชายมันร้องเพลงแล้วก็มองไปที่โต๊ะตรงหน้าของมัน ผมจึงมองไปตามสายตาที่ไอ้หนุ่มตี๋นั่นมองก็เห็นผู้หญิงผมยาว ใส่เสื้อเกาะอกสีดำปิดแค่ช่วงหน้าอกโชว์เอวคอดของเธอ กางเกงยีนส์สีดำขายาวนั่งมองไปที่นักร้องที่อยู่บนเวทีทำไมเด็กเดี๋ยวนี้มันแรดจังว่ะ แล้วอยู่ดีๆผู้หญิงคนนั้นก็หันหน้าไปมองข้างหลังที่มีผู้ชายมาทักเธอ เธอพูดคุยถึงเนื้อถึงตัวกับผู้ชายคนนั้น คนหรือตุ๊กตาว่ะหน้าเหมือนตุ๊กตาเลยปากนิดจมูกหน่อยตาโตๆตัวเล็กๆผิวขาว สงสัยแฟนไอ้หนุ่มนักร้องนั้น แต่ทำไมมองสนิทกับชายอื่นจังว่ะ ผู้หญิงสมัยนี้แรดดีจริงๆ! "เฮียๆๆหวัดดีคร๊าบบบ"มีเสียงทักทายจากหน้าโต๊ะ ด้วยท่าทางสุภาพ ผมจึงหันไปก็เห็นเด็กผู้ชายตัวสูงๆขาวๆหน้าตาก็ดี แต่น้อยกว่าผมอ่ะ "เอ้า ไอ้มาร์คหวัดดีๆๆนั่งก่อนสิ"เสียงไอ้มาร์ตินเอ่ยบอก แล้วมันก็หันมาหาผม "เออ ไอ้คาร์นี้ไอ้มาร์คน้องชายกูเอง"ไอ้มาร์ตินเอ่ยแนะนำน้องมันให้ผมรู้จัก "เฮียคาร์เหรอครับ หวัดดีครับเฮีย"ไอ้มาร์คยกมือไหว้ผมผมก็ยกมือโบกๆๆให้มัน แล้วมันก็นั่งลงข้างๆไอ้มาร์ตินพี่ชายมัน สายตาที่มันมองผมเหมือนมันจะชื่นชอบผม "มึงมาทำไรมึง ไหนบอกช่วงนี้เรียนหนัก"ไอ้มาร์ตินเอ่ยถามไอ้มาร์ค "ผมมาตามจีบหญิงอ่ะเฮีย"ไอ้มาร์คตอบไอ้มาร์ตินพร้อมกับทำท่าเขินอาย เห้อเด็กสมัยนี้ไม่รู้อยากจะมีแฟนไปทำไมกัน นรกชัดๆๆเด็กน้อยเอย! "เห้ยย!จริงดิ สวยป่ะว่ะ"เสียงไอ้ฟ้อนร้องถามไอ้มาร์คด้วยท่าทางเหมือนหมาที่เห็นกระดูกแล้วตาลุกวาว "สวยดิเฮีย แถมน่ารักโคตรๆๆด้วย"ไอ้มาร์คเอ่ยขึ้นแววตาของมันเป็นประกาย ผมก็ยิ่งส่ายๆหัวให้มันไปอีก "ไหนเล่ามาสิว่ะเธอเป็นไง?""ไหนเล่ามาสิว่ะเธอเป็นไง?"ไอ้ฟาร์มเพื่อนอีกคนที่นั่งเงียบอยู่นานเอ่ยถามขึ้นด้วยท่าทางที่อยากเสือกเต็มทน"เธอเป็นเด็กวิศวะเฮีย..เป็นรุ่นพี่ผม..ผมชอบเธอตั้งแต่รับน้องแล้ว..แต่ผมไม่กล้าจีบเธอ ก็เธอมีหนุ่มๆเข้าหาเพียบเลยเธอคงจะไม่มองคนอย่างผม"เสียงไอ้มาร์คเล่าด้วยนำ้เสียงเศร้าๆผมก็ฟังๆไปงั้นแหละไม่ได้อยากเสือกอะไรหรอกแต่บังเอิญเสียงมันลอยมาเข้าหูผมเอง"ไอ้ป๊อดด จับไปข่มขืนแม่งเลยเชื่อกู ถ้าสวยอ่ะ"ไอ้มาร์ตินบอกไอ้มาร์ค ไอ้พี่เชี้ย สอนน้องให้ข่มขืนผู้หญิง!"ข่มขืนไม่ได้ดิเฮีย ผมสู้เธอไม่ได้หรอก เธอเรียนเทควันโดสายดำเลยน่ะเฮีย ผมก็ตายอ่ะดิ"ไอ้มาร์คบอกด้วยท่าทางหวาดกลัว ผู้หญิงเรียนเทควันโดเหรอว่ะ?"โห่ๆๆสุดยอดว่ะ มึงพูดซะกูอยากเห็นเลย"ไอ้ฟ้อนพูดขึ้นด้วยท่าทางหื่นกามของมันไอ้มาร์คมีสีหน้าเศร้าลงทันที"เธอเป็นคนบอกให้ผมมา..แต่เธอมากับรุ่นพี่เพื่อนของเธอ..ผมไม่กล้าเข้าไปหาเธอ"ไอ้มาร์คพูดด้วยเสียงเศร้าลงกว่าเดิม จนพวกไอ้มาร์ตินต้องปลอบใจมัน ผมก็มองสองพี่น้องด้วยท่าทางสมเพช"มาร์ค"อยู่ๆก็มีเสียงหวานๆเอ่ยเรียกชื่อไอ้มาร์ค ข้างหน้าโต๊ะ ไอ้มาร์ครีบเงยหน้าขึ้นไปมองเสียงคนที่เรียกมันอย่างรวดเร็ว "พี่
"พี่ซนคร๊าบ"เสียงมาร์คเอ่ยเรียกฉัน "มีอะไรหรอจ๊ะมาร์ค"ฉันขานรับมาร์ค ตอนนี้มาร์คกำลังจะขับรถพาฉันไปที่ไหนก็ไม่รู้ มันเปลี่ยวๆมากเลย ตอนแรกฉันชวนเขาออกมาจากโต๊ะเฮียๆเขาเพื่อจะให้เขามาเลี้ยงเหล้าเพื่อนฉัน อุส่าเปลืองตัวให้กอด แหม้ สรุปมาร์คลากฉันออกมาจากผับเลยจ้า"ตกลงพี่ซนจะคบกับผมไหมครับ"มาร์คถามฉันในขณะที่เขากำลังขับรถสปอร์ตสีดำของเขาอยู่ "คิดดูก่อนได้ไหมละคะมาร์ค"ฉันบอกมาร์ค มาร์คหันมามองหน้าฉัน แล้วเขาก็เลี้ยวรถจอดข้างทาง มันจะทำอะไรของมันว่ะ เปลืองตัวไม่พอ ทำให้เพื่อนอดกินเหล้าฟรีอีก นี้ครั้งแรกเลยน่ะเนี่ยที่หลอกผู้ชายไม่สำเร็จอ่ะ มองเฮียๆของมาร์คแต่ล่ะคนก็น่าตาหล่อแต่มองโหดๆยังไงไม่รู้"จอจอดรถทำไมค่ะมาร์ค"ฉันแกล้งเอ่ยถามมาร์คไปด้วยนำ้เสียงหวาดระแวง มาร์คยกยิ้มที่มุมปาก แล้วมองมาทางฉัน"เฮียผมบอกว่า ถ้าพี่ไม่ยอมผมให้ผมข่มขืนพี่นะ"มาร์คบอกฉัน พลางมองมาที่หน้าอกฉัน เห้อผู้ชายก็แบบนี้ไง ฉันถึงต้องหลอก หลอกให้หมดตัวไปเลย "แล้วมาร์คอยากข่มขืนพี่ไหมละจ๊ะ"ฉันเอ่ยถามมาร์คไปด้วยนำ้เสียงเย้ายวน แล้วเอามือลูบไปตามเค้าโครงใบหน้าหล่อๆของมาร์ค เสียดายความหล่อจริงๆเลย มาร์คมองมาที่ฉัน พลางรอ
บ้านซนซน"ขอบคุณนะคะตานี่เงินค่ะ ไม่ต้องทอนหนูนะ"ฉันยื่นแบงพันสองใบให้ตา เขามีท่าทางจะไม่เอา แต่ฉันไม่ยอม มองแกน่าสงสารเห็นตาแล้วคิดถึงป๊าเลย"ขอบคุณครับคุณหนู ไปเที่ยวกลางคืนบ่อยๆระวังตัวด้วยน่ะเป็นผู้หญิงมันอันตราย"ตาบอกฉัน ฉันจึงหันไปยกมือไหว้ตา"ขอบคุณค่ะตาที่เป็นห่วงหนู หนูไปก่อนนะคะ บ๊ายบายค่ะ"ฉันบอกตาแล้วเปิดประตูรถลงมาเดินเข้าบ้าน วันนี้อยู่รอดปลอดภัยเว้ยยอีซน เก่งมากกก คิดจะกินเสือเหยื่อต้องฉลาดจ้า555 ไปอาบนำ้นอนดีกว่าาาLINE LINE ฉันกำลังจะไปอาบนำ้ แต่ก็ต้องหยิบไอโฟนที่วางไว้บนเตียงนอนขึ้นมาดูKhin:ซน อยู่ไหน ไปไหนทำไมไม่บอกคินนี้เอง เออใช่สิฉันลืมบอกคิน ก็อยู่ดีๆมาร์คก็ลากฉันออกมาเลยSONSON:ซนอยู่บ้านแล้วคิน ซนง่วงโทดทีน้าา ฝากขอโทษเพื่อนๆๆด้วย ซนไปอาบนำ้ก่อนน่ะคิน บ๊ายค่ะฉันพิมไลน์บอกคิน คินก็ตอบกลับมาแหละ แต่ฉันขี้เกียจอ่านแล้วอ่ะ ไปอาบนำ้ดีกว่า ไม่อยากให้ถึงพรุ่งนี้เลยร้านอาหารสุดหรู 11:00น."ม๊า นานแล้วอ่ะหนูขอไปเข้าห้องนำ้แปปหนึ่งได้ไหมค่ะ"ฉันเอ่ยบอกม๊า ก็มันนานจริงๆหนิ คุณป้า เฟื้องฟ้าแม่ของว่าที่คู่หมั้นฉันก็มานั่งรอลูกชายเขาตั้งนานแล้วเหมือนกัน ฉันกับป๊ากับม๊า
มหาลัยAM หน้าตึกคณะวิศวะรวม"ชะนีๆๆๆ""อีชะนีโว้ยยยย""ห๊ะๆๆ"ฉันขานรับอติน มันจะตะโกนทำไมของมัน ตอนนี้ฉันกับอตินกำลังนั่งเล่นกันอยู่ที่โต๊ะม้านั่ง เพราะคราบนี้ว่างอ่ะ รอพวกคินไปซื้อของกินมาให้อยู่ "มึงจะตะโกนใส่หูกูทำเพื่อ"ฉันหันไปมองหน้าอติน มันก็ทำท่าเบะปากใส่ฉัน"กูเรียกมึงตั้งนานแหละ เสือกไม่ได้ยินเอง หวงเหมออะไรย่ะ"อตินจีบปากจีบคอพูดกับฉัน เห้อ"ไม คู่หมั้นเด็ดหรอมึง ไม่ได้นอนกันเลยใช่ป่ะมึง"อตินพูดบอกฉัน พลางเอามือมันมาจิ้มๆไหล่ฉัน ไม่ได้นอนอะไรล่ะ จะว่าไม่ได้นอนก็จริงเพราะฉันนอนไม่หลับไม่คุ้นที่นอนคนเดียวในห้องกว้างๆแล้วห้องเฮียแกน่ะโทนสีดำสลับขาวอีกจ้า เพราะเฮียแกไม่เคยเข้ามาเหยียบที่คอนโดของเฮียเลยตั้งแต่ฉันเข้าไปอยู่ที่นั้น หลังจากที่ฉันกับเฮียหมั้นกัน นี้ก็สองอาทิตย์แหละที่ฉันไปอยู่ที่คอนโดเฮีย แล้วเฮียก็ไม่เคยย่างกายเข้ามาเลยจ้าาาา"เห้อ เฮียไม่เคยกลับมาที่คอนโดเลย กูอยู่คนเดียวมาสองอาทิตย์แหละ"ฉันบอกอตินพลางเอนหัวไปซบไหล่มัน มันก็ยกมือมาลูบหัวฉัน "เออ โทดทีมึงกูก็นึก ว่าเฮียคาร์ของมึงจะแอ้มมึงไปแล้ว"แอ้มก็ดีน่ะสิ ก็เฮียทั้งหล่อ ทั้งน่ารัก แถมเถื่อนโคตรๆด้วยอีซนชอบบปั๊ป
6โมงเย็น ตึกวิศวะ(หมวยเล็ก วันนี้เฮียมีเรียน ภาคมืด กลับเองได้ใช่ไหม)เสียงเฮียซันบอกผ่านโทรศัพท์มา เฮียเรียนมืดอีกแล้ว หมอเรียนหนักมาก"อ่อค่ะ งั้นเดี๋ยวหนูกลับกับคินก็ได้ค่ะ เฮียไม่ต้องเป็นห่วงหนูนะ รักเฮียค่ะจุ๊ฟๆๆ"แล้วฉันก็กดวางสายเฮียไป เฮียซันยังคงไปรับฉันจากคอนโดเฮียคาร์แล้วไปส่งฉันที่คอนโดเฮียคาร์ทุกวัน แต่วันนี้ฉันลงเรียนวิชาเลือกคนเดียวทำให้พวกอตินกลับไปก่อนเพราะมันไม่ได้ลงเรียนไว้ ส่วนคินก็เงียบไม่คุยกับฉันตลอดเวลาที่นั่งเรียนเลย แล้วพอหมดเวลาคินก็ลุกขึ้นออกไปทันทีเลยแล้ววันนี้ฉันก็ไม่กลับกับคินด้วย แต่ฉันจำเป็นต้องโกหกเฮียซันว่ากลับกับคิน เพื่อเฮียซันจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงฉัน ฉันเลยต้องกลับเองคนเดียว เห้อ ฉันค่อยๆเดินออกมาจากตึกคณะ แล้วเดินออกมาหน้ามหาลัย เพื่อจะหาแท็กซี่ฉันยืนรอแท็กซี่สักพัก แท็กซี่ก็มาฉันโบกมือเรียกแท็กซี่ เมื่อแท็กซี่จอดฉันก็เปิดประตูแล้วบอกพี่คนขับรถไปส่งคอนโดเฮียคาร์"โอ้ พี่ค่ะ จอดตรงนี้ได้ไหม หนูจะซื้อของ"ฉันบอกพี่แท็กซี่ขณะที่รถกำลังจะผ่านตลาดตอนเย็นที่ตอนนี้มีร้านของขายเยอะมาก ฉันก็หิวๆแล้ว พี่เขาก็จอดรถให้ฉันลง ฉันจ่ายเงินพี่เขาแล้วรีบเดินไปซื้อข
"เอามันสิ เดี๋ยวฉันจะถ่ายวีดีโอ ฉันจะเอามันไปประจาน555"อีเชอร์หัวเราะอย่างคนส่ะใจมาก แล้วหันไปสั่งชายชุดดำทั้ง5ของมันให้เขามาหาฉัน ฉันมองไปที่ของกิน แล้วเดินเอาไปวางไว้ข้างทาง"อยู่ตรงนี้ก่อนน่ะลูก ห้ามไปไหนน่ะ แม่หิว เดี๋ยวจะได้กลับบ้านพร้อมกันน่ะ"ฉันยืนไว้อาลัยให้พวกขนมของกินที่ฉันเพิ่งจะไปซื้อมายังไม่ได้กินเลย "ตัวเล็กๆแบบนี้น่ารักว่ะกูชอบ""หน้าเหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่นเลย""น่ารักโคตรๆๆๆ""วันนี้ได้มีเมียสวยล่ะว่ะ""คนอะไรน่ารัก เหมือนตุ๊กตาเลย"เสียงชายชุดดำทั้ง5ยืนล้อมรอบตัวฉัน แล้วเอ่ยขึ้น ฉันกระตุกยิ้มให้พวกมัน แต่มีความรู้สึกเจ็บตรงท้องน้อย ปวดแบบนี้ความรู้สึกแบบนี้ อย่าบอกน่ะว่ามีเมนส์อ่ะ โอ้ยยยมีไรตอนนี้ว่ะ"มาม่ะ สาวน้อย มาเป็นของพี่ซ่ะดีๆ"เสียงชายขุดดำยังคงบอกฉันแล้วเดินเข้ามาหาฉันเรื่อยๆ ฉันกระโดดตัวขึ้นยกเท้าถีบยอดอกชายชุดดำคนแรก จนมันล้มลงไปนอนกับพื้น แล้วหันไปจับแขนชายชุดดำคนที่สองทุ้มลงกับพื้นมันลงไปนอนร้องโอดโอย "ยืนทำโง่อะไร เข้าไปจับมันสิ"เสียงอีเชอร์ที่ยืนถือโทรศัพท์ถ่ายวีดีโออยู่พูดขึ้น ก็ชายชุดดำทั้งสามยืนมองหน้าฉันสลับกับไอสองคนที่ลงไปนอนกับพื้น "เข้ามาสิคะสุดหล
เอคาร์ อัครวินท์22:30น. คอนโดเอคาร์"อยู่ฟรี เปิดไฟแม่งหมดทุกดวง!"ผมตะโกนขึ้นเมื่อรูดคีการ์คเข้ามาในห้องคอนโดของผม ยัยสำส่อนเล่นเปิดไฟหมดทุกดวง ผมไม่อยากมาเลย ไม่อยากอยู่กับยัยสำส่อนด้วย แต่ม๊าอ่ะดิ บังคับๆๆอยู่นั้นแหละ ถ้าผมไม่มานะ ม๊าจะตายให้ผมดู เออดีครับ จะมีเมียทั้งทีไม่หาดีๆๆให้ผมว่ะ ผมไม่ได้กลับมานอนที่นี้สองอาทิตย์ คิดถึงโมเดลลูกรักทั้งหมดเลย ผมไปนอนที่ผับ บ้านก็ไม่อยากกลับเดี๋ยวม๊าด่า ผมเดินมาลูบโมเดลที่ผมสะสมตั้งแต่เด็ก ผมหลงไหลอาวุธปืนมากที่สุด ผมนั่งอยู่ในห้องมองโมเดลเป็นชั่วโมงก็ยังไม่เห็นหัวยัยสำส่อนเลย ไม่ใช่แอบเอาผู้ชายมานอนห้องผมล่ะ ผมรีบลุกจากโซฟาเดินไปยังห้องนอนผมทันที แต่พอผมเปิดห้องเข้าไปก็ไม่พบใครเลย ยัยนั้นไปไหนว่ะ ผมจึงเดินไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียงเอาหน้าซุกหมอน แล้วเผลอสูดดมเต็มที่ กลิ่นหอมแป้งเด็ก ของยัยสำส่อนหรอ เธอนอนบนเตียงนี้หว่า ผมรีบสปิงตัวลุกจากเตียงอย่างอัตโนมัติ แล้วปัดเนื้อปัดตัวปัดเสื้อผ้า แต่กลิ่นก็ยังไม่ออก ผมจึงเดินออกจากห้องนอน จะเข้าห้องนำ้เพื่อไปล้างหน้า ผมเดินไปเปิดนำ้ที่อ่างล้างหน้า เอามือไปรอรับสายนำ้เย็นๆเอามาล้างหน้า มันทำให้รู้สึกสดชื่น "
"ม๊า เปิดไฟทำไม หนูง่วง"ยัยนั่นเอ่ยบอกผม"ม๊าเปิด บ้านเธอสิ!"ผมตะโกนกลับไป ยัยนั่นขยี้ตาอยู่หลายครั้งมาก แล้วมองมาที่ผมที่ยืนหัวโด่อยู่ "หน้าฉันเหมือนม๊าเธอหรอ ยัยโง่!"ผมบอกยัยนั่น "เฮียคาร์!"ยัยนั่นแหกปากเรียกผม "ยัยสำส่อนไปใส่เสื้อผ้าซะ อุบาทลูกตาว่ะ!"ผมบอกยัยนั่น แต่ยัยนั่นก็ไม่ได้เอาผ้านวมไปปิดหน้าอกของตัวเองหรอกนะ แถมยืนขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องแต่งตัว "หน้าด้าน!"ผมตะโกนบอกยัยนั่น แล้วเดินไปหยิบหมอนเพื่อจะไปนอนที่ ห้องโมเดลปืน "เห้ยยย เลือด เลือดอะไรว่ะ ยัยแรด เธอเป็นโรคอะไรเนี่ย เลือดออกเลอะผ้าปูที่นอนฉันหมดเลย เอาไปซักเลยน่ะ"ผมตะโกนเรียกยัยนั่น ที่ตอนนี้บนที่นอนผมมีเลือด หยดเป็นดวงๆเยอะมาก ยัยนั่นเป็นโรคอะไรว่ะ แล้วโรคมันจะติดผมไหมว่ะ เมื่อคิดได้ผมก็เดินเข้าไปในห้องนำ้เพื่อจะอาบนำ้ ล้างเชื้อโรค"อี๋ๆๆๆๆๆ แหวะๆๆๆๆ"ผมถูตัวด้วยใยบวบ ใส่สบู่เหลวอาบนำ้ สบู่ฆ่าเชื้อโรค ถูไปตามมือตามแขน ถูแก้มที่ยัยนั่นหอมผม ผมถูอยู่นานมากก๊อก ก๊อก ก๊อก"เฮีย เฮียเสร็จรึยัง หนูจะซักผ้า"เสียงยัยสำส่อนเคาะประตูห้องนำ้ ในขณะที่ผมยืนส่องกระจกอยู่ หน้าผมแดงมาก ผมเอาใยบวบถูจนหน้ากับตัวแดงไปหมดแล้ว แล้
"นาย อัครวินท์ ภัททกิจโภคิน กับ นางสาวลภัสดา เมธีวัชรกุล ลูกทั้งสองมาที่นี่โดยไม่ถูกบังคับ แต่มาด้วยความสมัครใจอย่างแท้จริง เพื่อเข้าพิธีสมรสหรือ?"บาทหลวงเริ่มทำพิธี เฮียคาร์ก็หันมามองหน้าฉัน"ครับ!"เฮียคาร์ตอบด้วยนำ้เสียงหนักแน่น ฉันก็มองหน้าเฮียคาร์"ค่ะ!"ฉันก็ตอบไปด้วยนำ้เสียงหนักแน่นเช่นกัน "เมื่อเข้าสู่พิธีสมรสเช่นนี้แล้ว ลูกทั้งสองพร้อมที่จะรัก และยกย่องให้เกียรติแก่กันและกันจนตลอด ชีวิตหรือ?"บาทหลวงเอ่ยถามขึ้น"ครับ!"เฮียคาร์ก็มองฉันแล้วหันไปตอบบาทหลวง"ค่ะ!"ฉันก็เช่นกันมองเฮียคาร์แล้วหันกลับไปตอบบาทหลวง"โดยที่ลูกทั้งสอง มีเจตจำนง ที่จะสมรสกัน ขอให้ลูกจับมือขวาของกันและกัน และแสดงความสมัครใจ ต่อหน้าพระเป็นเจ้า และพระศาสนจักรของพระองค์" บาทหลวงเอ่ยขึ้นอีกฉันกับเฮียคาร์ จึงหันหน้าเข้าหากัน และจับมือขวาของกันและกัน"กระผม นายอัครวินท์ ภัททกิจโภคินขอรับ นางสาวลภัสดา เมธีวัชรกุลเป็นภรรยา และขอสัญญาว่าจะถือซื่อสัตย์ต่อคุณทั้งในยามสุขและยามทุกข์ ทั้งในเวลาป่วยและเวลาสบาย เพื่อรักและยกย่องให้เกียรติคุณ จนกว่าชีวิตจะหาไม่"เฮียคาร์เอ่ยขึ้นด้วยเสียงดังฟังชัด เฮียคาร์มองหน้าฉันด้วยสายต
1เดือนต่อมา..ซนซนวันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุด และสวยที่สุด"สวยมากค่ะชะนี^_^"อตินมันกำลังจัดชุดราตรียาวสีขาวให้ฉันอยู่"กูตื่นเต้นว่ะ"ฉันบอกอติน แล้วกุมมือตัวเองแน่น เหงื่อออกตามมือไปหมด ตอนนี้ฉันกำลังแต่งตัวเตรียมเข้าพิธีแต่งงานในโบสถ์กับเฮียคาร์"กูก็ตื่นเต้น วันนี้เป็นวันที่มึงสวยที่สุดเลยเพื่อนรัก"อตินจับมือฉันไปกุมไว้ ฉันก็มองหน้ามันด้วยสายตาลึกซึ้ง"อย่ามองด้วยสายตาแบบนั้น เดี๋ยวกูร้องไห้ฮืฮๆๆ"อตินมันบอกฉัน แล้วมันก็ร้องไห้ เอ้าอีบ้าก๊อก ก๊อก"เจ้าสาวพร้อมรึยังจ๊ะ ใกล้ได้เวลาแล้วนะลูก"ม๊าของฉันเคาะประตูห้องแต่งตัว ฉันก็เอามือขึ้นไปปาดเช็ดนำ้ตาให้อติน"กูกำลังจะแต่งงานน่ะ อย่าร้องไห้สิ เดี๋ยวกูร้องตาม ต้องแต่งหน้าใหม่น่ะมึง"ฉันพูดเชิงเล่นๆกับอติน อตินมันก็ยิ้มให้ฉัน แล้วก็เปลี่ยนมาจับมือฉัน วันนี้อตินแต่งหญิงเต็มที่ค่ะ เพราะมันมาในนา เพื่อนเจ้าสาวคนเดียวของฉัน มันแต่งชุดราตรีสีขาวคล้ายๆกับของฉัน "ป่ะ เดี๋ยวกูจะพามึงไปหาผัวมึง"อตินมันพูดบอกฉันพลางบีบมือฉัน ฉันก็ส่งยิ้มไปให้มันแอ๊ดดดด"ว้าวววว/ว้าวววว""ซ้อสวยมากอ่ะ"พี่ฮันนี่เอ่ยชมฉัน แล้วเธอก็เดินมาจับชุดราตรียาวให้ฉัน
"แด๊ดดด"เสียงออกัสเรียกพี่เฮล แล้ววิ่งเข้าไปกระโดดกอดขาพี่เฮล พี่เฮลก็อุ้มออกัสขึ้นมาอุ้ม"ม่ะม๊า อ่านนี้สิ"เออาร์วิ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน ลูกไม่ได้วิ่งจะเข้ามากอดฉัน แต่ลูกน้อยของฉันยื่นกระดาษรูปหัวใจสีแดงส่งมาให้ฉัน ฉันก็มองไปที่พี่อลิซพี่ฮันนี่อตินอย่างงงๆแต่ทั้งสามคนก็ยิ้มๆพร้อมกับส่ายหน้าว่าพวกเขาไม่รู้เรื่อง"อ่านสิ ม่ะม๊า นะนะๆ"เออาร์ยังคงยื่นกระดาษให้ฉันอยู่ ฉันจึงยอมหยิบกระดาษจากลูกมาอ่าน ซึ่งแผ่นแรกมันก็เป็นข้อความเดิมคือ❤️WILL ❤️ฉันก็ดึงแผ่นแรกออกไปเพื่อจะอ่านแผ่นที่สอง และข้อความแผ่นที่สองก็เป็นข้อความเดิม❤️YOU❤️ฉันจึงดึงกระดาษแผ่นที่สองไปสอดข้างล่างเพื่อจะอ่านข้อความแผ่นสุดท้าย❤️Marry me❤️ข้อความจากแผ่นที่สามมันทำให้ฉันตกตะลึง หันไปมองหน้าเฮียคาร์ที่ยืนอยู่ข้างหลังฉัน ตอนนี้เฮียคาร์ก้มหน้าลงหลบตาฉันเเล้วเฮียก็เอามือไปลูบท้ายทอยของเขาอีเฮียมันเขิน"แต่งงานกับเฮียนะหนู ใช่ไหมป่ะป๊า"เออาร์เอ่ยบอกฉัน ฉันจึงหันกลับมามองหน้าลูกของฉันที่ตอนนี้เออาร์ชะโงกหน้าไปถามเฮียคาร์พลางเกาหัวตัวเองไปด้วย เฮียสั่งให้ลูกมาบอกฉันหรอ น่ารักอ่ะเฮีย"ใช่ครับ ไอแสบ ถามป่ะป๊าต่อหน้าม่ะม๊าได้ไ
ปังๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆ ปังๆๆเสียงรัวปืนกันเกิดขึ้น ฝั่งมันมีปืน ฝั่งเราก็มี"หึ/หึ"ฉันและเฮียคาร์หันไปกระตุกยิ้มให้กัน เรายืนอยู่ข้างกัน ปังๆๆๆๆๆๆ จิวๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆ จิวๆๆๆๆทั้งฉันและเฮียคาร์ถือปืนกลอยู่ทั้งสองมือ แล้วเราก็พากันยิงรัวใส่ไอลูกน้องของฮิโระ"ฮ่าๆๆๆ โคตรสนุกอ่ะเฮียคาร์"ฉันเอ่ยบอกเฮียคาร์ ทีาตอนนี้ลูกน้องไอฮิโระถูกพวกฉันสี่คนฆ่าตายไปครึ่งหนึ่งแล้ว เหลือก็แค่ไม่ถึงสี่สิบคนน่าจะได้ แกร๊ก แกร๊ก แกร๊กลูกกระสุนของฝั่งฉันและฝั่งมัน หมดทั้งคู่ ต่อไปก็คงต้องสู้กันด้วยมือ"อุ้มหนูทีสิค่ะเฮีย^_^"ฉันหันไปบอกเฮียคาร์แล้วยิ้มให้เฮียคาร์ เฮียคาร์เลิกคิ้วอย่างสงสัย ฉันจึงพยักหน้าไปทางลูกน้องไอฮิโระ เฮียคาร์ก็มองตามไป เหมือนจะรู้ว่าฉันคิดจะทำอะไร"ได้จ๊ะหนู หนูขอมาเฮียจัดให้ อึ๊บ"เฮียคาร์บอกฉัน แล้วเฮียก็จับเอวของฉันขึ้น แล้วเฮียคาร์ก็หมุดตัวไปรอบตุ๊บ ตุ๊บ ผลั๊ว ตุ๊บ ผลั๊วฉันที่ถูกเฮียคาร์อุ้มอยู่ ฉันก็ยื่นขาของฉันออกไปยกเตะไปทางลูกน้องไอฮิโระ"โอ้ยย/โอ้ย/โอ้ยย"เสียงร้องโอดโอยของชายชุดดำต่างลงไปนอนร้องตุ๊บ ตุ๊บ ปลั๊ก ปลั๊กเฮียคาร์ปล่อยฉันลง แล้วฉันก็เอาด้ามปืนไปตีที่หัวของไอลูกน้องฮิโ
โกดัง เก็บซากเรือซนซน.."เห้ย!ออกมาสิเว้ย มัวแต่มุดหัวอยู่ในรูอยู่ได้ไอฮิโระ!"เฮียคาร์ตะโกนลั่น ฉันยืนอยู่ข้างๆเฮียคาร์ ฉันก็เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าหล่อๆของเฮียคาร์ ตอนนี้พวกเราทั้ง5คนมายืนอยู่หน้าโกดังเก็บซากเรือ ส่วนพวกลูกน้องเฮียคาร์แยกย้ายไปจัดการลูกน้องของคนที่ชื่อฮิโระฉันได้ยินเฮียคาร์เรียก"เฮียรักหนูน่ะ เราจะมีความสุขด้วยกัน เฮียจะไม่ทิ้งหนูกับลูกไปไหนอีก^_^"เฮียคาร์โอบเอวฉัน พลางบอกฉันด้วยนำ้เสียงที่ออดอ้อน"ค่ะ หนูก็รักเฮียคาร์ค่ะ^_^"ฉันยิ้มให้เฮียคาร์รักบอกรักเฮีย ฉันรักผู้ชายคนนี้จัง "ป่ะป๊า อาร์อยู่ในนี้"เสียงเออาร์ตะโกนออกมาจากข้างหลังประตูบ้านใหญ่ของโกดัง "เออาร์!"ฉันตะโกนเรียกชื่อลูก"เฮียค่ะ ทำตามแผนที่เราวางไว้นะคะ ห้ามวู่วามเด็ดขาด ฟอดด"ฉันบอหเฮียคาร์ แล้วเขย่งปลายเท้ายื่นหน้าขึ้นไปหอมแก้มเฮียคาร์ แผนที่พวกฉันวางไว้ก็คือ ฉันจะเข้าไปแลกตัวกับเออาร์ ให้เออาร์มาฝากไว้กับเฮียปอน แล้วที่เหลือพวกฉันสี่คนเฮียคาร์ พี่ราม พี่เฮลและฉัน จะเข้าไปฆ่าไอฮิโระ แต่ฉันกลัวสามีสุดที่รักของฉันจะไม่ยอม"ครับ ซ้อ เฮียจะไม่ดื้อ เฮียจะเชื่อฟังซ้อซนซนนะครับ^_^"เฮียคาร์บอกฉัน แล้วเฮียก็โค้งต
"รอพ่อแม่แกอยู่ที่นี่แหละเด็กน้อย ฉันจะฆ่าพ่อแก แล้วเดี๋ยวเราจะไปใช้ชีวิตอยู่ที่ญี่ปุ่นด้วยกันน่ะหึๆๆ"ฮิโระลูบหัวเออาร์อย่างเอ็นดูในความน่ารักของเออาร์ "ไม่ อาร์จะอยู่กับม่ะม๊ากับป่ะป๊า อาร์รักม่ะม๊าป่ะป๊า"เออาร์ถอยหลังหนีฮิโระที่ยืนเอามือลูบผมเออาร์อยู่ซนซน"ฮืฮๆๆๆ"ฉันร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของเฮียคาร์ เฮียคาร์กอดฉันแน่นมาก ฉันก็กอดเฮียคาร์แน่นเช่นกัน ลูกชายของฉันกำลังตกอยู่ในอันตราย"เฮียขอโทษ เฮียขอโทษ"เฮียคาร์พรำ่บอกขอโทษฉันซำ้ๆ"ไม่ใช่ความผิดของเฮีย หนูว่าเรารีบไปเอาลูกกลับมาเถอะ มันให้เวลาเราแค่10นาที"ฉันผลักอกเฮียคาร์ออกพร้อมเช็ดนำ้ตา ลูกกำลังรอฉันกับเฮียไปรับอยู่ ฉันจะมาอ่อนแอแบบนี้ไม่ได้"ไม่! เฮียไม่ให้หนูไป!"เฮียคาร์ขึ้นเสียงอย่างจริงจัง ฉันก็มองหน้าเฮียคาร์อย่างจริงจังเหมือนกัน"หนูเป็นใคร เฮียไม่รู้หรอ?"ฉันเอ่ยถามเฮียคาร์ไปด้วยนำ้เสียงนิ่งเงียบ ใครทำให้คนที่ฉันรักเจ็บ แน่นอนพวกมันต้องเจ็บมากกว่าเป็นร้อยเท่า"แต่เฮียไม่อยากให้หนูไปเสี่ยง มันอันตราย"เฮียคาร์ยังคงดื้อไม่ให้ฉันไปด้วย ฉันจึงยื่นมือไปกุมแก้มเฮียคาร์ทั้งสองข้าง"จุ๊ฟ"ฉันก้มหน้าลงไปเอาริมฝีปากของฉันแนบทับลงไปบนริม
(โหล ไอฮิโระ!)เอคาร์จำเสียงนี้ได้ทันที เพราะมันเป็นเสียงศัตรูคู่อาฆาตของเขา เอคาร์เคยไปเจรจาขอสงบศึกพร้อมยกคาสิโนที่ประเทศฝรั่งเศสให้ฮิโระทุกที่ แต่ฮิโระมันไม่เอาและไม่ยอม เพราะฮิโระต้องการชีวิตเอคาร์และก่อนที่เอคาร์จะตาย เขาจะทำให้เอคาร์เจ็บปวดทุกทรมาน ที่ฮิโระไม่เลือกจับเมียของเอคาร์มาเพราะเมียของเอคาร์ได้ฆ่าลูกน้องมือขวาคนสนิทของเขาไปเมื่อ3ปีที่แล้ว เพราะเขาสั่งให้ยามาตะจับตัวคู่หมั้นเอคาร์ไป แต่ยามาตะถูกคู่หมั้นของเอคาร์ฆ่าตายแล้วลูกน้องของเขานับพันโดนเผาตายทั้งหมดด้วยฝีมือเอคาร์ และฮิโระให้คนไปสืบเรื่องที่เอคาร์ประการลาจากวงการมาเฟียเพราะเหตุใด มาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดและครอบนำทุกๆประเทศเป็นความฝันของเอคาร์ มันยิ่งทำให้ฮิโระสงสัยมาก ฮิโระให้คนตามสืบ จนได้รู้มาว่าเอคาร์มีลูกกับคู่หมั้นของเขา ก่อนที่เอคาร์จะถอนหมั้นและหายไป3ปี จนศัตรูรอบๆตัวของเอคาร์ เลิกเล็งเป้าหมายไปที่คู่หมั้น เพราะทุกคนคิดว่าคู่หมั้นของเอคาร์ไม่ได้มีผลประโยชน์อะไรกับพวกเขาแล้ว เพราะเอคาร์ไม่ได้รักคู่หมั้น แต่พวกเขาคิดผิด เอคาร์มันรักคู่หมั้นของมันมาก และเอคาร์มันคิดจะปกป้องคนที่มันรัก ด้วยการเดินออกมาจากชีวิตของ
โกดังเก็บซากเรือ "เห้ย ทำไมไปจับลูกไอคาร์มาว่ะ""กูก็ไม่รู้ นายใหญ่สั่งมา"ชายชุดดำสองคนยืนคุยกัน แล้วมองไปที่เด็กน้อยที่ถือกระดาษที่ถูกตัดเป็นรูปหัวใจไว้ในมือ ชายทั้งสองคนนี้ได้รับคำสั่งจากผู้เป็นนายของนายมาอีกทีหนึ่งให้ไปจับลูกของศัตรูที่นายเขาเกียจมาก"พวกลุงๆ อาร์อยากหาม่ะม๊า"เด็กน้อยเอ่ยบอกชายชุดดำทั้งสองคน "กลับไม่ได้เว้ย อย่างี่เง่านั่งเงียบๆ"ชายชุดดำหันไปตหวาดเด็กน้อย เออาร์จากที่นั่งอยู่ รีบยืนขึ้น แล้วเดินเข้ามาหาชายชุดดำทั้งสองคน"ลุงนั่นแหละอย่างี่เง่า อาร์อยากหาม่ะม๊า ม่ะม๊าอยู่ที่ไหนแงๆๆๆๆ""ป่ะป๊า ม่ะม๊า อยู่ที่ไหน เอาอาร์กลับไปแงๆๆๆๆ"เด็กน้อยร้องออกมาด้วยความคิดถึงป่ะป๊าและม่ะม๊า เด็กน้อยได้รับคำสั่งจากป่ะป๊าว่าให้ยืนรอม่ะม๊าอยู่กับที่เฉยๆพอม่ะม๊าเดินมา ให้เด็กน้อยออกไปชูกระดาษรูปหัวใจที่เด็กน้อยถืออยู่ให้ม่ะม๊าของเด็กน้อยดู แล้วป่ะป๊าบอกให้พูดว่า"แต่งงานกับเฮียนะหนู"แต่ในขณะที่เด็กน้อยกำลังยืนรอม่ะม๊าของเขาอยู่นั้นก็มี อมยิ้ม1แท่งถูกโยนมาตรงข้างๆที่เด็กน้อยยืนอยู่ เด็กน้อยเลยเดินไปดู พอเด็กน้อยก้มเก็บอมยิ้มขึ้นมาอย่างสงสัย ว่าอมยิ้มมาจากไหน ก็มีอมยิ้มอีกอันถูกโยนมา
"ฟอดด ฟอดดด ฟอด ฟอดด"เฮียคาร์ก้มหน้าลงมาหอมแก้มฉันอย่างไว"เฮีย!"ฉันเรียกเฮียเสียงดัง ก็เฮียคาร์อ่ะดิ หอมแก้มฉัน พอเสรฺ็จแล้วก็อุ้มลูกวิ่งหนีฉัน ไอเฮียบ้า"อย่าลืมสระผมให้ลูกนะค่ะเฮีย"ฉันตะโกนสั่งเฮียคาร์ไป"จ้าาา เมียยย"เฮียคาร์ก็ตะโกนตอบกลับมาพลางหันมายิ้มแล้วทำตาปิ้งๆใส่ฉัน เฮ้อออ"กระเทย เดี๋ยวกูไปกล่อมลูกกับผัวนอนก่อนน่ะ"ฉันหันไปบอกอตินที่มันกำลังยืนถ่ายรูปวิวอยู่ "เครๆๆมึง กล่อมผัวอย่างเดียวน่ะอย่าแอบเล่นจ้ำจี้กันน่ะกูอิจฉา เชนไม่มาด้วย"อตินมันบอกฉัน ฉันก็เบะปากมองบนใส่มัน อตินมันคบกับเชนเพื่อนของคินแล้วล่ะ ฉันกับคินยังคงเป็นเพื่อนกัน ฉันเอาเกียร์คืนคินไปแล้ว เพราะตอนนี้ฉันว่าคินคงจะมีรักครั้งใหม่แล้วล่ะ เพราะคินเคยพูดทำนองถามหาเกียร์ของเขากับฉัน และฉันก็รู้จากอตินมาว่าคินมันเมาเสียใจมากที่เฮียคาร์กลับมาหาฉัน คินเลยไปกินเหล้าและมันก็เมามาก มากจนพลาดท่าไปข่มขืนรุ่นน้องที่คณะของฉันเธอเป็นดาวคณะด้วย ฉันก็ไม่รู้ว่าทั้งคู่เป็นยังไงบ้างเพราะฉันก็ยุ่งๆกับงานที่ร้านแล้วก็ยุ่งกับลูก แถมสามีขี้อ้อนขี้เอาของฉันอีก แค่นี้หัวถึงหมอนลูกหลับฉันก็หลับตามลูกแล้ว"ม่ะม๊า ไหนนมอาร์"เฮียคาร์อาบนำ้